Διονύσιος Αλεξανδρείας
| Διονύσιος Αλεξανδρείας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Διονύσιος (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 190[1] Αλεξάνδρεια |
| Θάνατος | 8 Μαρτίου 264 Αλεξάνδρεια |
| Τόπος ταφής | Αλεξάνδρεια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
| Θρησκεία | Χριστιανισμός |
| Eορτασμός αγίου | 17 Νοεμβρίου και 3 Οκτωβρίου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά[2] |
| Σπουδές | Κατηχητική Σχολή Αλεξάνδρειας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας συγγραφέας[3] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Ad Aphrodisium |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής (248–264) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Διονύσιος είναι Άγιος του Χριστιανισμού και υπήρξε αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας από το 247 έως το θάνατό του, το 264 ή 265.
Ως δραστήριος επίσκοπος, κατά τον Μέγα Αθανάσιο, διακρινόταν για την άρτια θεολογική του κατάρτιση και τη σημαντική αντιμετώπιση των κυριοτέρων εκκλησιαστικών ζητημάτων που είχαν προκύψει στην τοπική εκκλησία, σε ότι αφορά τη μετάνοια των πεπτωκότων, τον εορτασμό του Πάσχα, του Σαβελλιανισμού και του δυναμικού Μοναρχιανού Παύλου Αντιοχείας (Σαμοσατέα). Υπήρξε μαθητής του Ωριγένη και σφοδρός πολέμιος του Σαβελλιανισμού, γράφοντας πλήθος επιστολών.[4]
Αντέκρουσε τον Σαβελλιανισμό και την πεποίθηση που εξέφραζε πως ο Υιός και ο Πατήρ είναι ως υποστάσεις το ίδιο και το αυτό, προχώρησε όμως σε μια διατύπωση (ότι ο «Υιός ουκ ήν πριν γέννηται» και πως σε σχέση με τον Πατέρα «μήτε φύση ίδιος» και «ξένος κατ'ουσίαν» και «ποίημα» και «κτίσμα»[5]), ουσιαστικά υιοθετώντας παρεμφερείς, Ωριγενιστικές απόψεις. Ο Διονύσιος μάλιστα απέφυγε επιμελώς τη διατύπωση «πρόσωπο», που ήταν προσφιλείς στους μοναρχιανούς, χρησιμοποιώντας τον όρο «υπόσταση». Αυτή η διδασκαλία του, αλλά και η επιτυχής αντιμετώπιση του Σαβελλιανισμού, τον είχαν καταστήσει ιδιαίτερα αντιπαθή ανάμεσα στους Σαβελλιανιστές. Έτσι, οι οπαδοί του Σαβελλίου διεμήνυσαν στον Ρώμης Διονύσιο τις απόψεις που εξέφρασε ο Διονύσιος Αλεξανδρείας, συνακολουθούμενοι και από πολλούς πιστούς της εκκλησίας που διαφωνούσαν με τις απόψεις αυτές.[6] Έτσι προέκυψε η λεγόμενη «έριδα των Διονυσίων».
Βρήκε μαρτυρικό θάνατο επί Ουαλεριανού στις 17 Νοεμβρίου του 264 ή 265. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη του στις 3 Οκτωβρίου[7] και η Ρωμαιοκαθολική στις 17 Νοεμβρίου.[8]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Documenta Catholica Omnia. 30_20_0190-0264-_Dionysius_Alexandrinus,_Magnus,_Sanctus.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 131365525. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Ευσεβίου εκκλ.Ιστ. 7, 26
- ↑ Μ.Αθανασίου, Περί Διονυσίου, 4
- ↑ Περί Διονυσίου, 13
- ↑ «Εκκλησία της Ελλάδος». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2010.
- ↑ catholic.org
