Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βολφ Χούμπερ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Βολφ Χούμπερ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Wolf Huber (Γερμανικά)
Γέννηση1485 (περίπου)[1]
Φέλντκιρχ[2]
Θάνατος3  Ιουνίου 1553[3]
Πάσσαου[4][2]
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία[1]
Αυστρία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[5]
ζωγράφος[2][6]
χαράκτης[2]
καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[6]
γενικός εργολάβος[6]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμααυλικός ζωγράφος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Βολφ Χούμπερ (Wolf Huber, 1485 - 3 Ιουνίου 1553) ήταν Αυστριακός ζωγράφος, προσωπογράφος, χαράκτης και αρχιτέκτων, το έργο του οποίου εντάσσεται στο καλλιτεχνικό ρεύμα της Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης. Αποτελώντας το σημαντικότερο καλλιτέχνη της Σχολής του Δούναβη μετά τον Άλμπρεχτ Άλτντορφερ (1480 - 1538), ο Χούμπερ διατήρησε ένα ιδιαίτερα προσωπικό στυλ καθ' όλη τη διάρκεια της καριέρας του.[7]


Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
«Πορτραίτο του Γιάκομπ Τσίγκλερ φον Λάνταου» (περ. 1540), Μουσείο της Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.

Ο πατέρας ή ο θείος του κατά πάσα πιθανότητα υπήρξαν ζωγράφοι και, συνεπώς, ο Χούμπερ πραγματοποίησε τη μαθητεία του στη γενέτειρα του, το Φέλντκιρχ της Αυστρίας.[7] Γύρω στο 1505, ο Χούμπερ ταξίδεψε για εκπαιδευτικούς σκοπούς επισκεπτόμενος τις πόλεις Ίνσμπρουκ, Σάλτσμπουργκ και Άουγκσμπουργκ.[8] Κατά τα έτη 1529 και 1531 μετέβη στο Λιντς, τη Βιέννη και το Βαχάου, στην Κάτω Αυστρία.[8] Κατόπιν εργάστηκε στην πατρίδα του, όπως και στη Ρατισβόνη και το Πάσσαου, όπου και έζησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του με τη σύζυγό του, Άννα, και δημιούργησε το προσωπικό του εργαστήριο.[8][9] Από το 1517 και εξής ανέλαβε τη θέση του επίσημου ζωγράφου του Δούκα Ερνέστου της Βαυαρίας και αργότερα, από το 1540, το ίδιο πόστο για τον πρίγκιπα-επίσκοπο Βόλφγκανγκ Α΄ φον Ζαλμ.[9] Μέχρι τότε είχε επίσης αναδειχθεί στον επίσημο αρχιτέκτονα της πόλης του Πάσσαου.[8][7]

«Η Αλληγορία του Σταυρού» (1543), Μουσείο της Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
«Ο Επιτάφιος Θρήνος» (1524), Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι.

Το έργο του θαυμάστηκε για τον τρόπο με τον οποίο απεικόνιζε τα αρχιτεκτονικά στοιχεία, δημιουργώντας τόσο θαυμάσιους εσωτερικούς χώρους όσο και επιβλητικά εξωτερικά κτιρίων.[7] Το έργο του μαρτυρά την προσεκτική μελέτη της αρχιτεκτονικής και της προοπτικής, δείχοντας επιρροή από τον Άλμπρεχτ Ντύρερ (1471 – 1528) και τις νέες ιδέες που εισήγαγαν Ιταλοί καλλιτέχνες της Αναγέννησης, όπως οι Αντρέα Μαντένια (περ. 1431 – 1506) και το Τζιοβάννι Μπελλίνι (περ. 1430 – 1516).[7][9]

Το 1521 ο Χούμπερ φιλοτέχνησε το «Ρετάμπλ της Αγίας Άννας» για το Ναό της ιδιαίτερης πατρίδας του, του Φέλντκιρχ.[7][9][10] Αποτελείται από οκτώ σκηνές, δύο από τις οποίες φιλοξενούνται σήμερα στο Vorarlberger Landesmuseum του Begrenz. Άλλο αριστούργημα του καλλιτέχνη είναι η «Αλληγορία του Σταυρού» (1543, Kunsthistorisches Museum, Βιέννη). Τη δεκαετία του 1520 ο Χούμπερ ξεκίνησε μία σειρά από πορτραίτα με ελαφρώς χρωματισμένο φόντο και ενδιαφέρουσες καινοτομίες στην απόδοση του χαρακτήρα του εικονιζόμενου προσώπου, από τα οποία το σημαντικότερο είναι το «Πορτραίτο του Γιάκομπ Τσίγκλερ φον Λάνταου» (περ. 1540, Μουσείο της Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη), το οποίο και θεωρείται αριστούργημα της γερμανικής προσωπογραφίας. Εξέχουσα θέση στο έργο του καλλιτέχνη κατέχουν τα τοπία του, τα οποία έχουν έντονα εξπρεσιονιστικό χαρακτήρα.

Εκτός από θρησκευτικούς πίνακες και πολυάριθμα πορτραίτα, ο Χούμπερ ασχολήθηκε με πολυάριθμες ξυλογραφίες και με απεικονίσεις τοπίων.[7] Οι περιοδείες του στην Κοιλάδα του Δούναβη αποτύπωσαν στο μυαλό του μέρη τα οποία και κατέγραψε στους πίνακές του, συχνά ως φόντο του κυρίως θέματος του εκάστοτε έργου.[7] Με ισχυρό το αίσθημα της ποίησης που αποπνέει το τοπίο, ο Χούμπερ προσπάθησε να κατασκευάσει ήρεμες και δεμένες συνθέσεις με ατμόσφαιρα που εκφράζει λυρισμό και οικειότητα.[7] Ο τρόπος αυτός αντιμετώπισης του τοπίου παρέμεινε ιδιαίτερα χαρακτηριστικός για το έργο του καλλιτέχνη.[9]

Μαθητής του υπήρξε ο Χανς Λάουτενσακ (1520 - 1565).[7]

Ενδεικτική εργογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • «Ρετάμπλ της Αγίας Άννας» (περ. 1520), Συλλογή Μπίρλε.
  • «Ο Χριστός Αποχαιρετά τη Μητέρα Του» (περ. 1520), Εθνική Πινακοθήκη, Λονδίνο, Αγγλία.
  • «Ο Επιτάφιος Θρήνος» (1524), Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι.
  • «Πορτραίτο Γυναίκας της Οικογένειας Ρόις» (1524), Μουσείο Τύσεν-Μπορνεμίσα, Μαδρίτη.
  • «Η Ανύψωση του Σταυρού» (περ. 1525), Μουσείο της Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
  • «Τοπίο Κοντά Στο Φέλντκιρχ» (1527), Κρατική Συλλογή Εικόνων, Μόναχο, Γερμανία.
  • «Η Φυγή στην Αίγυπτο» (1525-30), Κρατικά Μουσεία, Βερολίνο, Γερμανία.
  • «Η Μεταστροφή του Αποστόλου Παύλου» (1535), Μουσείο Γκέτι, Λος Άντζελες, Η.Π.Α.
  • «Πορτραίτο του Γιάκομπ Τσίγκλερ φον Λάνταου» (περ. 1540), Μουσείο της Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
  • «Η Αλληγορία του Σταυρού» (1543), Μουσείο της Ιστορίας της Τέχνης, Βιέννη, Αυστρία.
  • «Τοπίο με Κάστρο» (1545-50), Ducal Graphic Collection, Βόλφεγκ, Γερμανία.
  • «Η Σύλληψη του Χριστού», Παλαιά Πινακοθήκη, Μόναχο, Γερμανία.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118554115. Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00090546. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας. 14969537d. Ανακτήθηκε στις 8  Σεπτεμβρίου 2017.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 8  Αυγούστου 2021. 500118925. Ανακτήθηκε στις 7  Φεβρουαρίου 2024.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/59137. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  7. ↑ 7,00 7,01 7,02 7,03 7,04 7,05 7,06 7,07 7,08 7,09 Wolf Huber Αρχειοθετήθηκε 2011-05-26 στο Wayback Machine., βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη στον επίσημο ιστότοπο του Μουσείου Getty.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Stukenbrock, Christiane & Topper, Barbara (2011), σελ. 479.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Wolf Huber Αρχειοθετήθηκε 2012-07-01 στο Wayback Machine., βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη στον επίσημο ιστότοπο του Μουσείου Τύσεν-Μπορνεμίσα.
  10. ↑ Wolf Huber, λήμμα στον ιστότοπο της εγκυκλοπαίδειας Britannica.

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • (Γαλλικά) Stukenbrock, Christiane & Topper, Barbara (2011). «1000 Chefs-d'oeuvre de la Peinture», Πότσδαμ: h.f.ullmann, ISBN 9783833161124.
  • (Γερμανικά) Voss, Hermann (1910). «Albrecht Altdorfer Und Wolf Huber», Klinkhardt & Biermann. Επανέκδοση 2011: Nabu Press, ISBN 9781248342268.
  • (Γερμανικά) Winzinger, Franz (1979). «Wolf Huber. Das Gesamtwerk», Hirmer Verlag, ISBN 9783492023542.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Wolf Huber, κατάλογος έργων σε διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο.
  • Wolf Huber, βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη στον επίσημο ιστότοπο του Μουσείου Getty.
  • Wolf Huber, βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη στον επίσημο ιστότοπο του Μουσείου Τύσεν-Μπορνεμίσα.
  • Wolf Huber, βιογραφικά στοιχεία του καλλιτέχνη στον επίσημο ιστότοπο της Εθνικής Πινακοθήκης του Λονδίνου.
  • Wolf Huber[νεκρός σύνδεσμος], παρουσίαση έργων στον ιστότοπο Terminartors.com.
  • Wolf Huber, κατάλογος έργων στην Web Gallery of Art.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βολφ_Χούμπερ&oldid=10275836"