Μετάβαση στο περιεχόμενο

Βάουτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 53°16′N 16°28′E / 53.267°N 16.467°E / 53.267; 16.467

Βάουτς

Σημαία
Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Βάουτς
53°16′0″N 16°28′0″E
ΧώραΠολωνία[1]
Διοικητική υπαγωγήΠόβιατ Βάουτς
Έκταση38,16 km²
Υψόμετρο109 μέτρα
Πληθυσμός24.167 (31  Μαρτίου 2021)[2]
Ταχ. κωδ.78-600
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Βάουτς (πολωνικά: Wałcz, γερμανικά: Deutsch Krone‎‎) είναι πόλη και η έδρα του Πόβιατ Βάουτς, στο Βοεβοδάτο Δυτικής Πομερανίας της βορειοδυτικής Πολωνίας. Κατά τη διάρκεια των ετών 1975 έως 1998, η πόλη ήταν διοικητικά μέρος του Βοεβοδάτου Πίουα. Ο πληθυσμός του είναι 24.802 κάτοικοι (2020).[3]

Στο Βάουτς παραχωρήθηκαν προνόμια πόλης το 1303 και έγινε το διοικητικό, βιομηχανικό και πολιτιστικό κέντρο της περιοχής των λιμνών Βάουτς, με την ίδια την πόλη να βρίσκεται στις όχθες των λιμνών Ράντουν και Ζαμκόβε. Το Βάουτς βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Δυτικής Πομερανίας. Βρίσκεται 130 χιλιόμετρα από το Στσέτσιν, 115 χιλιόμετρα από το Μπίντγκοστς, 26 χιλιόμετρα από την Πίουα, 120 χιλιόμετρα από το Πόζναν, 107 χιλιόμετρα από το Γκόζουφ Βιελκοπόλσκι και 120 χιλιόμετρα από το Κοσάλιν.

Ιστορικά, η πόλη ανήκε στην περιφέρεια της Μείζονος Πολωνίας και αποτελούσε μέρος της Πολωνίας μέχρι τους διαμελισμούς της Πολωνίας. Στη συνέχεια, από το 1772 έως το 1945 ήταν μέρος του Βασιλείου της Πρωσίας και, από το 1871 έως το 1945, ήταν επίσης μέρος της Γερμανίας, πριν επανενσωματωθεί στην Πολωνία.

Χρήση της γης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύμφωνα με μια έκθεση του 2002, το Βάουτς έχει έκταση 38,16 χλμ2, από τα οποία το 41% χρησιμοποιείται για τη γεωργία και το 17% είναι δάση.

Η πόλη καταλαμβάνει το 2,17% της συνολικής έκτασης του Πόβιατ Βάουτς.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρώην Κολλέγιο Ιησουιτών, σημερινό I Liceum Ogólnokształcące

Κατά τον Υψηλό Μεσαίωνα, η περιοχή του σύγχρονου Βάουτς βρισκόταν σε μια οριακή περιοχή της Πομερανίας και της Μείζονος Πολωνίας. Περιλήφθηκε στο αναδυόμενο πολωνικό κράτος στα τέλη του 10ου αιώνα και ενσωματώθηκε ξανά με την Πολωνία στις αρχές του 12ου αιώνα, στη συνέχεια, ως αποτέλεσμα του κατακερματισμού της Πολωνίας, έγινε μέρος του Δουκάτου της Μείζονος Πολωνίας. Εκτός από μια σύντομη περίοδο κυριαρχίας του Βρανδεμβούργου (τον 14ο αιώνα), παρέμεινε ως τμήμα της Πολωνίας μέχρι τον πρώτο διαμελισμό της Πολωνίας το 1772. Μετά την ανάκτηση της πόλης από τον βασιλιά Καζίμιρ Γ΄ το Μέγα το 1368, αποτελούσε μέρος του Βοεβοδάτου Πόζναν (14ος αιώνας-1793) της Επαρχίας Μείζονος Πολωνίας του Πολωνικού Στέμματος. Το 1618, ο Γιαν Γοστόμσκι, σταρόστα του Βάουτς, έφερε τους Ιησουίτες στην πόλη, οι οποίοι ίδρυσαν το Κολέγιο των Ιησουιτών, με το παρατσούκλι «Αθήνα του Βάουτς», στη δεκαετία του 1660, το οποίο ως σημερινό I Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Wielkiego, είναι ένα από τα παλαιότερα λύκεια στη βορειοδυτική Πολωνία.[4] Κατά τη διάρκεια της Πρωσικής και Γερμανικής κυριαρχίας, το Βάουτς με το νέο όνομα Deutsch Krone (Ντόιτς Κρόνε) ήταν μέρος της επαρχίας της Δυτικής Πρωσίας που δημιουργήθηκε το 1773. Το 1781, το Κολλέγιο των Ιησουιτών μετατράπηκε σε Βασιλικό Γυμνάσιο, του οποίου διευθυντής ήταν ο Γιούζεφ Ντάλσκι.[4] Τα μαθήματα γίνονταν στα πολωνικά μέχρι το 1831, όπου τότε το σχολείο, παρόμοια με την πόλη, υποβλήθηκε σε γερμανοποίηση, ωστόσο, διευθυντής του από το 1866 έως το 1890 ήταν ένας Πολωνός, ο Αντόνι Γουοβίνσκι.[5] Εκείνη την εποχή, τα πολωνικά μαθήματα αποκαταστάθηκαν ως προαιρετικό, πρόσθετο μάθημα για μαθητές, και στο σχολείο λειτουργούσε μια μυστική πολωνική φιλομαθητική οργάνωση νέων, η Ul.[6] Η ταφόπλακα του Γουοβίνσκι στο τοπικό νεκροταφείο είναι η μόνη που δεν κοιτάζει τον κύριο διάδρομο στο κύριο νεκροταφείο, επειδή η γερμανική διοίκηση αντιτάχθηκε στη χρήση λατινικών επιγραφών αντί για γερμανικών.[5]

Ερείπια γερμανικών συνοριακών οχυρώσεων πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν μια από τις λίγες πόλεις της ιστορικής Μείζονος Πολωνίας που δεν συμπεριλήφθηκαν στα σύνορα της Πολωνίας μετά την ανάκτηση της ανεξαρτησίας το 1918. Το Ντόιτς Κρόνε, έχοντας κατά κύριο λόγο γερμανικό πληθυσμό, παρέμεινε μέρος της γερμανικής Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και ήταν μέρος της επαρχίας Πόζεν-Δυτικής Πρωσίας μέχρι το 1938 όταν ανατέθηκε στην Επαρχία Πομερανίας. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί λειτούργησαν ένα στρατόπεδο εργασίας για Γάλλους και Αμερικανούς αιχμαλώτους πολέμου από το στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου Stalag II-B στην πόλη.[7] Η πόλη καταλήφθηκε από τον Κόκκινο Στρατό στις 12 Φεβρουαρίου 1945. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη τέθηκε υπό πολωνική διοίκηση σύμφωνα με τη Διάσκεψη του Πότσδαμ και μετονομάστηκε στο ιστορικό της όνομα, Wałcz. Επίσης, σύμφωνα με τη Συμφωνία του Πότσνταμ, οι Γερμανοί κάτοικοί του έχασαν τη γη τους και εκδιώχθηκαν . Η πόλη ξανακατοικήθηκε από Πολωνούς, οι περισσότεροι από τους οποίους εκδιώχθηκαν οι ίδιοι από τα πρώην ανατολικά εδάφη της Πολωνίας που προσαρτήθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση.

Πολλά προπολεμικά ερείπια γερμανικών οχυρώσεων και καταφυγίων βρίσκονται στα δάση που περιβάλλουν το Βάουτς, ειδικά κοντά στις λίμνες. Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά είναι απρόσιτα — ανατινάχθηκαν ή γεμίστηκαν με χώμα, για να αποφευχθούν ατυχήματα με απρόσεκτους τουρίστες.

Η έλλειψη βαριάς βιομηχανίας στο Βάουτς και στις γύρω περιοχές βοήθησε την πόλη να διατηρήσει τη σχετική οικολογική καθαριότητα και είναι μια εξαιρετική τοποθεσία για ξεκούραση και χαλάρωση. Διαθέτει ταχυδρομείο που χτίστηκε επί Ναπολέοντα.

Αρχιτεκτονική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αρχιτεκτονική του Βάουτς (παραδείγματα)
Εκκλησία του Αγίου Νικολάου
Εκκλησία του Αγίου Αντωνίου
2ο δημοτικό σχολείο
Ιστορικό κτίριο τράπεζας

Μεταξύ των πιο σημαντικών αρχιτεκτονικών τοποθεσιών στο Βάουτς είναι:

  • Από τον Μεσαίωνα: κέντρο αγοράς, δημαρχείο σε νεοαναγεννησιακό στιλ.
  • Δικαστήριο σε κλασικό στιλ από τις αρχές του 19ου αιώνα δίπλα στο Περιφερειακό Μουσείο Βάουτς (Muzeum Ziemi Wałeckiej)
  • Εκκλησία του Αγίου Νικολάου (Kościół św. Mikołaja)
  • Εκκλησία του Αγίου Αντωνίου (Kościół św. Antoniego)
  • Κεντρικό Ταχυδρομείο
  • Πρώην Κολλέγιο των Ιησουιτών

Κλίμα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κλίμα σε αυτήν την περιοχή έχει ήπιες διαφορές μεταξύ υψηλών και χαμηλών και υπάρχουν επαρκείς βροχοπτώσεις όλο το χρόνο. Ο υποτύπος της κλιματικής ταξινόμησης Κέππεν για αυτό το κλίμα είναι «Cfb». (Κλίμα Θαλάσσιας Δυτικής Ακτής/Ωκεάνιο κλίμα).[8]

Αδελφοποιημένες πόλεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Βάουτς είναι αδελφοποιημένο με τις:

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Ιταλικά) archINFORM. 9850. Ανακτήθηκε στις 6  Αυγούστου 2018.
  2. ↑ bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/023216417011-0967245?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 7  Οκτωβρίου 2022.
  3. ↑ «Najwieksze miasta w Polsce pod wzgledem liczby ludnosci» [Οι μεγαλύτερες πόλεις της Πολωνίας από άποψη πληθυσμού]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά). 
  4. ↑ 4,0 4,1 «D. Kolegium Jezuickie ob. szkoła, Wałcz». Zabytek.pl (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 Elżbieta Grabińska. «Rajd nagrodą dla aktywnych». Urząd Miasta Świdwin (στα Πολωνικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  6. ↑ Ρόμαν Έντμουντ Σιόντα, Antoni Ludwik Sioda (1845–1903) – polski nauczyciel gimnazjalny przedmiotów humanistycznych, "Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae" XIX, 2009, σελ. 378 (πολωνικά)
  7. ↑ «Les Kommandos». Stalag IIB Hammerstein, Czarne en Pologne (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2020. 
  8. ↑ «Walcz, Poland Köppen Climate Classification (Weatherbase)». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βάουτς&oldid=10644953"