Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έστερ Φερρέρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης.
Αίτιο: αμετάφραστα ξένα ονόματα
Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων.
Έστερ Φερρέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Esther Ferrer Ruiz (Ισπανικά)
Γέννηση19  Δεκεμβρίου 1937[1][2]
Σαν Σεμπαστιάν[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΙσπανία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙσπανικά[3]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητακαλλιτέχνιδα[4]
εικαστικός καλλιτέχνης[2]
καλλιτέχνης παραστάσεων[5][6]
φωτογράφος[5]
Αξιοσημείωτο έργοd:Q89913692[7]
Οικογένεια
ΣύζυγοςTom Johnson
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΒραβεύσειςGolden Drum (2022)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Έστερ Φερρέρ (Esther Ferrer Ruiz, Σαν Σεμπαστιάν, 19 Δεκεμβρίου 1937) είναι Ισπανίδα διεπιστημονική καλλιτέχνις[ασαφές] που επικεντρώνεται στην performance art και θεωρείται μία από τους καλύτερους Ισπανούς καλλιτέχνες της γενιάς της.[8] Το 2008 έλαβε το Premio Nacional de Artes Plásticas de España και το 2014, το Premio Velázquez de Artes Plásticas που απονεμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού.[9][10]

Πορεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Esther Ferrer σε μια έκθεση της Col·lecció

Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, μαζί με τον ζωγράφο José Antonio Sistiaga, η Φερρέρ δημιούργησε το πρώτο εργαστήριο ελεύθερης έκφρασης, το σπόρο πολλών άλλων παράλληλων δραστηριοτήτων, συμπεριλαμβανομένης μιας Πειραματικής Σχολής στο Elorrio. Το 1966, έγινε μέλος της ομάδας performance ZAJ, που δημιουργήθηκε από την ίδια τη Φερρέρ μαζί με τους Ισπανούς Juan Hidalgo, Ramón Barce και τον Ιταλό Walter Marchetti. Η ZAJ ήταν γνωστή για τις εννοιολογικές και ριζοσπαστικές της παραστάσεις, πολλές από αυτές εμπνευσμένες από την ιδέα και το έργο του Αμερικανού καλλιτέχνη John Cage, που ερμήνευσε σε μερικά θέατρα και αίθουσες συναυλιών στην Ισπανία κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας του Φρανθίσκο Φράνκο. Η ομάδα ZAJ διαλύθηκε το 1996 από έναν από τους ιδρυτές της, τον Walter Marchetti.

Η παραγωγή της Φερρέρ περιλαμβάνει αντικείμενα, φωτογραφίες και συστήματα που βασίζονται σε σειρές πρώτων αριθμών. Είναι επίσης γνωστή για τη δουλειά της ως καλλιτέχνης performance. Το 1973 μετακόμισε στο Παρίσι, όπου ζει μέχρι σήμερα.[11] Το 2012, το μουσείο Artium στη Βιτόρια παρουσίασε την έκθεση En cuatro movimientos πάνω στο έργο της, που επιμελήθηκε η Rosa Olivares.[12]

Η Sylvie Ferré είπε ότι: "Το έργο της Έστερ Φερρέρ χαρακτηρίζεται από έναν πολύ ιδιαίτερο μινιμαλισμό που ενσωματώνει την αυστηρότητα, το χιούμορ, τη διασκέδαση και τον παραλογισμό".

Το 2017 το Εθνικό Μουσείο Τέχνης Βασίλισσα Σοφία διοργάνωσε την έκθεση Esther Ferrer. Todas las variaciones son válidas, incluida esta,[13] μια περιήγηση στην καλλιτεχνική δραστηριότητα, αυτής της πρωτοπόρου και μιας από τους κύριους εκπροσώπους της performance art, που ολοκληρώθηκε με το Concierto ZAJ para 60 voces.[14]

Το 2018, με την ευκαιρία της 40ης επετείου του Ισπανικού Συντάγματος, η εγκατάστασής της Memoria, 1991 επιλέχθηκε μεταξύ των έργων του Εθνικού Μουσείου Τέχνης Βασίλισσα Σοφία για την έκθεση El poder del arte, που τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στη Βουλή και στη Γερουσία.[15]

Το 2019 συμμετείχε στην έκθεση Poéticas de la emoción που διοργάνωσε η CaixaForum μαζί με τους καλλιτέχνες σύγχρονης τέχνης Bill Viola, Manuel Miralles, Shirin Neshat, Colita και Pipilotti Rist, το βίντεο Extrañeza, desprecio, dolor y un largo etc. 2013.[16][17]

Βραβεία και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1999: Επιλέχθηκε να εκπροσωπήσει την Ισπανία στη Μπιενάλε της Βενετίας.
  • 2008: Premio Nacional de Artes Plásticas de España[9]
  • 2009: Εκλεγμένο μέλος της Ακαδημίας Επιστημών, Τεχνών και Γραμμάτων της Χώρας των Βάσκων Jakiunde.
  • 2012: Βραβείο Gure Artea σε αναγνώριση της καριέρας της.[18][19]
  • 2014: Βραβείο MAV (Γυναίκες στις Εικαστικές Τέχνες).
  • 2014: Βραβείο Marie Claire de l'Art Contemporain.[20]
  • 2014: Βραβείο Velázquez de Artes Plásticas.[21][22]
  • 2017: Βραβείο Colección Los Bragales Estampa, που διοργανώθηκε από την Έκθεση Estampa.


Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 276961. Ανακτήθηκε στις 22  Αυγούστου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 MACBA Barcelona Museum of Contemporary Art.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14964920k. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  4. ↑ Jean-Pierre Delarge: (Γαλλικά) Le Delarge. Gründ, Jean-Pierre Delarge. Παρίσι. 2001. 20300_artiste_FERRER_Esther. Ανακτήθηκε στις 22  Απριλίου 2022. ISBN-13 978-2-7000-3055-6. ISBN-10 2-7000-3055-9.
  5. ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. 62256. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  6. ↑ (Ολλανδικά) RKDartists. 276961. Ανακτήθηκε στις 10  Σεπτεμβρίου 2021.
  7. ↑ www.museoreinasofia.es/coleccion/obra/intimo-personal.
  8. ↑ García, Ángeles (26 de octubre de 2017). «Esther Ferrer da otra vuelta al tiempo y al infinito» (στα es). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/cultura/2017/10/26/actualidad/1509036988_342610.html. Ανακτήθηκε στις 28 de mayo de 2018. 
  9. ↑ 9,0 9,1 País, Ediciones El (22 Νοεμβρίου 2008). «Reportaje | Toda una 'performance' de premio». EL PAÍS (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2016. 
  10. ↑ Diego, Estrella de (13 de noviembre de 2014). «El arte en los márgenes de Esther Ferrer» (στα es). El País. ISSN 1134-6582. https://elpais.com/cultura/2014/11/12/actualidad/1415816214_922840.html. Ανακτήθηκε στις 28 de mayo de 2018. 
  11. ↑ «Esther Ferrer / Artista». 
  12. ↑ «Esther Ferrer. En cuatro movimientos» (στα es-es). http://www.artium.org/es/explora/exposiciones/item/55785-esther-ferrer.-en-cuatro-movimientos. Ανακτήθηκε στις 19 de junio de 2017. 
  13. ↑ «Esther Ferrer | Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía». www.museoreinasofia.es (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2018. 
  14. ↑ «Concierto ZAJ para 60 voces con Esther Ferrer - Doce Notas». www.docenotas.com (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου 2018. 
  15. ↑ Aniversario, Constitución 40 (23 Νοεμβρίου 2018). «Congreso, Senado y el Museo Reina Sofía colaboran en una exposición que explora la relación del arte y la historia de la Transición». Constitución 40 (στα Ισπανικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2018. 
  16. ↑ «Poética de la emoción». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Φεβρουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019. 
  17. ↑ ARTEINFORMADO (5 Σεπτεμβρίου 2018). «Poéticas de la emoción, Exposición, feb 2019». ARTEINFORMADO (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2019. 
  18. ↑ Irekia (6 Μαΐου 2012). «Premios Gure Artea 2012». www.kultura.ejgv.euskadi.eus (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2016. 
  19. ↑ País, Ediciones El (6 Ιουνίου 2012). «Esther Ferrer, premio Gure Artea 2012 en reconocimiento a su trayectoria». EL PAÍS (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2016. 
  20. ↑ «Esther Ferrer. Espacios entrelazados - Museo Guggenheim Bilbao» (στα es-ES). Museo Guggenheim Bilbao. https://www.guggenheim-bilbao.eus/exposiciones/esther-ferrer-espacios-entrelazados/. Ανακτήθηκε στις 2018-02-25. 
  21. ↑ «Esther Ferrer, Premio Velázquez de Artes Plásticas 2014 - Ministerio de Educación, Cultura y Deporte». www.mecd.gob.es. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2016. 
  22. ↑ País, Ediciones El (12 Νοεμβρίου 2014). «"No entiendo por qué me lo dan"». EL PAÍS (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 14 Ιουνίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Έστερ_Φερρέρ&oldid=10628806"