Άβα Γκάρντνερ
| Άβα Γκάρντνερ | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ava Gardner (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 24 Δεκεμβρίου 1922 Γκραμπτάουν, Βόρεια Καρολίνα, ΗΠΑ |
| Θάνατος | 25 Ιανουαρίου 1990 (67 ετών) Ουεστμίνστερ, Λονδίνο, Αγγλία, Ηνωμένο Βασίλειο |
| Αιτία θανάτου | πνευμονία |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Κατοικία | Kingston House estate |
| Εθνικότητα | Αμερικανική |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | Barton College και Newport News High School[1] |
| Ιδιότητα | ηθοποιός[2], μοντέλο, αυτοβιογράφος, ηθοποιός ταινιών και ηθοποιός τηλεόρασης |
| Σύζυγος | Μίκι Ρούνεϊ (1942–1943)[3], Άρτι Σο (1945–1946)[3] και Φρανκ Σινάτρα (1951–1957)[3] |
| Γονείς | Jonas Bailey Gardner[4] και Mary Elizabeth Baker[4] |
| Συγγενείς | Νάνσι Σινάτρα (θετή κόρη), Φρανκ Σινάτρα Τζούνιορ (θετός υιός) και Τίνα Σινάτρα (θετή κόρη) |
| Είδος τέχνης | Ηθοποιός (1941 — 1986) |
| Σημαντικά έργα | Οι Δολοφόνοι, Η Ξυπόλυτη Κόμισσα και Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Άβα Γκάρντνερ (ορθή προφορά: Έιβα Γκράντνερ, αγγλικά: Ava Gardner, 24 Δεκεμβρίου 1922 – 25 Ιανουαρίου 1990) ήταν Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου. Κατά τη διάρκεια της καριέρας της έλαβε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, ενώ θεωρείται από πολλούς μία από τις ομορφότερες παρουσίες που πέρασαν ποτέ από τη μεγάλη οθόνη. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου την έχει κατατάξει 25η στη λίστα με τις 25 λαμπρότερες σταρ της ιστορίας του σινεμά.[5].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Άβα Λαβίνια Γκάρντνερ γεννήθηκε την παραμονή των Χριστουγέννων του 1922 στην Γκράμπταουν της Βόρειας Καρολίνας. Ήταν το μικρότερο από τα επτά παιδιά του Τζόνας Μπέιλυ Γκάρντνερ και της Μαίρυ Ελίζαμπεθ Μπέικερ, αγροτών που εκμεταλλεύονταν μια φυτεία καπνού. Ήταν αγγλικής και σκωτοϊρλανδικής καταγωγής,[6][7][8] και μεγάλωσε στη Βαπτιστική Διαμαρτυρόμενη πίστη της μητέρας της. Όταν τα παιδιά ήταν ακόμη μικρά, η οικογένεια έχασε την περιουσία της, οπότε οι δύο γονείς άλλαξαν μια σειρά από επαγγέλματα σε διάφορες πόλεις της Βόρειας Καρολίνας. Η Άβα πραγματοποίησε τις σπουδές της στο Χριστιανικό Κολλέγιο του Ατλάντικ Σίτυ, στην πόλη Ουίλσον της Βόρειας Καρολίνας και αργότερα παρακολούθησε μαθήματα δακτυλογράφησης και στενογραφίας. Έχασε τον πατέρα της το 1938 από βρογχίτιδα.
Κατά τη διάρκεια της νεανικής της ηλικίας έκανε μερικές επισκέψεις στη Νέα Υόρκη, στο σπίτι της μεγαλύτερης αδερφής της Μπίατρις, με το παρατσούκλι Μπάπι, η οποία ήταν παντρεμένη με έναν επαγγελματία φωτογράφο, το Λάρρυ Ταρ. Εντυπωσιασμένος από την ομορφιά του νεαρού κοριτσιού, που ήταν πλέον 17 χρονών, της τράβηξε μερικές φωτογραφίες και τις εξέθεσε στις βιτρίνες του φωτογραφικού του στούντιο. Εκεί την πρόσεξε ένας υπάλληλος της εταιρίας MGM και πρότεινε στο Λάρρυ να τις στείλει στο κινηματογραφικό στούντιο. Ο Μάρβιν Σενκ, που αναλάμβανε τα νεαρά ταλέντα της MGM, ανακάλυψε τις φωτογραφίες, επικοινώνησε μαζί της και της έκανε δοκιμαστικό. Το 1941, υπέγραψε ένα συμβόλαιο επτά ετών με την MGM για πενήντα δολλάρια την εβδομάδα. Έτσι αναχώρησε μαζί με την αδερφή της για το Χόλλυγουντ.
Όντας σε μειονεκτική θέση εξαιτίας της έντονης ντοπιολαλιάς της, η Άβα έπρεπε για αρχή να μετριάσει τις προσδοκίες της, ποζάροντας για pin-up φωτογραφήσεις και λαμβάνοντας μικρούς ρόλους από τους οποίους και έμαθε το επάγγελμά της. Μάλιστα το όνομά της δεν αναφερόταν καν στους τίτλους των 14 πρώτων ταινιών που γύρισε κατά την περίοδο 1941 έως 1943. Το όνομά της εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους τίτλους της ταινίας Three Men in White το 1944. Ταυτόχρονα παρακολούθησε μαθήματα ορθοφωνίας και απαγγελίας για να απαλλαγεί και από την προφορά της Βόρειας Καρολίνας, καθώς και μαθήματα υποκριτικής τέχνης.
Πρώτοι έρωτες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, συνάντησε στα πλατώ της MGM τον νεαρό ηθοποιό Μίκυ Ρούνεϋ, ο οποίος σημείωνε μεγάλη επιτυχία μέσω της σειράς ταινιών Άντυ Χάρντυ. Ο πρωταθλητής των Box Office της γνώρισε όλο το Χόλλυγουντ και δεν την εγκατέλειψε. Έτσι βγήκε από τη σκιά όταν παντρεύτηκε τον Ρούνεϋ, με τη συγκατάθεση του Λούις Μπ. Μάγιερ, μεγάλου αφεντικού της MGM. Ο γάμος, οργανωμένος απλά από το ίδιο το στούντιο, έλαβε χώρα στις 10 Ιανουαρίου 1942 στο Μπάλλαρντ της Καλιφόρνια. «Επειδή οι άνθρωποι αναρωτιούνται συχνά αν το γεγονός ότι ήμουν παντρεμένη με το Μίκυ με βοήθησε να πετύχω την πρώτη μου σειρά μεγάλων ρόλων, οφείλω στην αλήθεια να πω ότι το να είσαι η κυρία Μίκυ Ρούνεϋ στην πόλη δεν βοήθησε καθόλου στο να εκτοξευτώ στον ουρανό με τ’ άστρα. Ποτέ ο Μίκυ δεν προσπάθησε να με κάνει ηθοποιό, δεν μου έμαθε ποτέ τίποτε, ποτέ δεν μου εξασφάλισε τον παραμικρό ρόλο». Ο γάμος είχε διάρκεια 16 μηνών.
Ακολούθως, συνάντησε τον πολυεκατομμυριούχο Χάουαρντ Χιουζ, ο οποίος την πολιορκούσε ερωτικά και την καταδίωκε με τις εμμονές του για πολλά χρόνια. Έφτασε μέχρι το σημείο να βάζει αστυνομικούς να την ακολουθούν ή να της βάζει κοριούς. Η Άβα δεν ανησύχησε στο ελάχιστο από αυτή τη στενή παρακολούθηση, αλλά εξακολούθησε να αρνείται ευγενικά τις προσεγγίσεις του και τις προτάσεις για γάμο, διατηρώντας τα φιλικά της αισθήματα.
Μετά από λίγο καιρό, πραγματοποίησε δεύτερο γάμο με τον μουσικό Άρτι Σω το 1945, αλλά και αυτός ο γάμος στέφθηκε με αποτυχία. Το ζεύγος χώρισε ένα χρόνο μετά.
Η γέννηση της Αφροδίτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τα φιλμ χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον συνεχίζονταν, μα η τύχη χαμογέλασε στην ηθοποιό το 1946, όταν εξασφάλισε τον πρώτο της μεγάλο ρόλο στο πλευρό του Τζορτζ Ραφτ, στην ταινία Άγγελοι και δαίμονες. Ωστόσο η πεταλούδα βγήκε από το κουκούλι της με την ταινία Οι δολοφόνοι, η οποία βασιζόταν στο ομώνυμο έργο του συγγραφέα Έρνεστ Χέμινγουεϋ. Χάρις σε αυτό το φιλμ νουάρ του Ρόμπερτ Σιόντμακ δημιούργησε την περσόνα της φαμ φατάλ, εξαπατώντας το Μπερτ Λάνκαστερ για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη. «Πολλοί άνθρωποι μου είπαν έπειτα πως η εικόνα και η καριέρα μου σαν σταρ σκιαγραφήθηκαν στους «Δολοφόνους», όπου επιβλήθηκα ως θανάσιμη σειρήνα με κουνάμενους γοφούς και ιλιγγιώδες ντεκολτέ, ικανή να βάλει φωτιά στον πλανήτη παραμένοντας ακουμπισμένη σε ένα πιάνο». Αυτός ήταν ο πρώτος ρόλος για τον οποίο κέρδισε εγκωμιαστικές κριτικές από τους κριτικούς.
Εντούτοις, η καριέρα της ξεκινούσε με εμπόδια. Πολύ σύντομα, το όνομά της έγινε συνώνυμο του σεξαπίλ: λίγο ενδιέφερε αν έπαιζε καλά ή όχι, η παρουσία της ήταν αρκετή. Η MGM είχε μεγάλα κέρδη από την επιτυχία της Άβα, δανείζοντάς την και σε άλλες κινηματογραφικές εταιρίες. Έπαιξε και με το είδωλο της νεανικής της ηλικίας, τον Κλαρκ Γκέιμπλ, ο οποίος επέμεινε προσωπικά να την έχει παρτενέρ στην ταινία The Hucksters. Για τη Universal Pictures, ενσάρκωσε τη θεά του έρωτα, την Αφροδίτη, στην ταινία Το ξύπνημα της Αφροδίτης. Για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ταινίας, δημιουργήθηκε ένα άγαλμα της θεάς, με τη μορφή της Άβα. Η λογοκρισία του στούντιο το έκρινε εξαιρετικά τολμηρό και το επέστρεψε στον γλύπτη με την παραγγελία να φτιάξει κάτι σεμνότερο. Ακολουθούν κάποιες μικρότερης σημασίας ταινίες, όπου η ηθοποιός έπαιξε στο πλευρό των Ρόμπερτ Τέυλορ, Τσαρλς Λώτον, Γκρέγκορυ Πεκ, Μπάρμπαρα Στάνγουικ και Ρόμπερτ Μίτσαμ.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο Χάουαρντ Χιουζ εξακολουθούσε να πολιορκεί την Άβα, ωστόσο εκείνη συνδέθηκε με άλλους άνδρες όπως ο Χάουαρντ Νταφ και ο Ρόμπερτ Τέυλορ. Πρόκειται για την εποχή που η ηθοποιός ερωτεύτηκε τον Φρανκ Σινάτρα, ο οποίος ήταν ακόμη παντρεμένος με την πρώτη του σύζυγο, Νάνσυ Μπαρμπάτο. Οι δύο τους έζησαν μια θυελλώδη σχέση, η οποία τροφοδότησε για χρόνια τον σκανδαλοθηρικό Τύπο με υλικό. Κουρασμένοι και οι δύο από αμοιβαία κρούσματα ζήλιας, κατέφευγαν σε βίαια ξεσπάσματα. Όταν η σχέση τους έγινε επίσημα γνωστή, ο Τύπος οργίασε, η Άβα πήρε τον τίτλο εκείνης που κλείνει σπίτια, οι ρωμαιοκαθολικοί ιερείς της έστελναν επιστολές με αφορισμούς και διάφορες συντηρητικές οργανώσεις της είχαν απειλήσει τα έργα της με μποϊκοτάζ. Τελικά, η Νάνσυ Σινάτρα πήρε διαζύγιο από τον σύζυγό της, κι έτσι η Άβα και ο Φρανκ παντρεύτηκαν στις 7 Νοεμβρίου 1951.
Από την Πανδώρα στην Κόμισσα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μετά από δύο χρόνια απουσίας, έφτασε η στιγμή για τους σημαντικούς ρόλους. Μια ταινία θα ενώσει το μύθο της Αφροδίτης με έναν άλλο επίσης δημοφιλή, αυτό του Ιπτάμενου Ολλανδού που ταξιδεύει στην αιωνιότητα με ένα πλοίο φάντασμα. Πρόκειται για την αλληγορική ταινία Η Πανδώρα και ο ιπτάμενος Ολλανδός (Pandora and the Flying Dutchman), η οποία γυρίστηκε το 1951. Πρόκειται για την πρώτη έγχρωμη ταινία με πρωταγωνίστρια την ηθοποιό. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων ανακάλυψε για πρώτη φορά την Ευρώπη και ιδιαίτερα δύο χώρες που συνδέθηκαν ιδιαίτερα με τη ζωή και την καριέρα της: την Αγγλία και την Ισπανία. Ενθουσιασμένη από τη δεύτερη, εγκαταστάθηκε εκεί για πολλά χρόνια, ξεκινώντας από τον Δεκέμβριο του 1955.
Η Άβα Γκάρντνερ έχει πλέον τον αέρα στα πανιά της και η MGM εκδίδει φωτογραφίες της με ρυθμό 3.000 την εβδομάδα. Ο Τζωρτζ Σίντεϋ την επιλέγει για τον ρόλο της Τζούλι Λαβέρν στη μουσική ταινία Show Boat. Η ηθοποιός τραγούδησε η ίδια, ωστόσο η φωνή της τελικά ντουμπλαρίστηκε κατά την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες. Η επόμενη ταινία της, Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο, της εξασφαλίζει τη διεθνή αναγνώριση. Αποτέλεσε την ιδανική ηρωίδα των μυθιστορημάτων του Έρνεστ Χέμινγουεϋ, τον οποίο γνώρισε προσωπικά στα γυρίσματα των Δολοφόνων και με τον οποίο απέκτησε φιλία καιρό αργότερα. Συνολικά γύρισε τρεις ταινίες που βασίστηκαν σε δικά του έργα: τους Δολοφόνους, Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο και Ο ήλιος ανατέλλει ξανά.
Το 1951 συμμετείχε σε τρεις ταινίες, οι οποίες γνώρισαν μεγάλη επιτυχία. Η πρώτη ήταν ένα έργο εμπνευσμένο από την εποχή των ιπποτών, και το οποίο αποτέλεσε το μοντέλο για κατοπινά φιλμ ανάλογης θεματολογίας, με τίτλο Οι ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης. Τα γυρίσματα έγιναν στο Λονδίνο και συμπρωταγωνιστής της ήταν ο Ρόμπερτ Τέυλορ. Πρόκειται για το πρώτο φιλμ που η MGM γύρισε σε σινεμασκόπ. Συνάντησε και πάλι τον Τέυλορ την ίδια χρονιά, στα γυρίσματα της ταινίας Ride, Vaquero!, ένα γουέστερν.
Ακολουθεί η ταινία σταθμός «Μογκάμπο» (Mogambo, 1953), ριμέικ της ταινίας Μια γυναίκα πειρασμός (Red Dust, 1932), όπου η Άβα πήρε τη σκυτάλη από τη Τζην Χάρλοου, έχοντας στο πλευρό της τον Κλαρκ Γκέιμπλ, ο οποίος πρωταγωνιστούσε και στην πρωτότυπη ταινία. Σκηνοθετημένη από το Τζον Φορντ, αυτή η πανάκριβη παραγωγή γυρίστηκε σε φυσικά τοπία της Αφρικής και έδωσε ακόμη μεγαλύτερο κύρος στην Άβα, καθώς έλαβε για την ερμηνεία της την πρώτη και μοναδική της υποψηφιότητα για Όσκαρ.
Ωστόσο ο ωραιότερος ρόλος της δεν είχε ακόμη έρθει. Ο Τζόσεφ Λ. Μάνκιεβιτς, σκηνοθέτης των δύο Όσκαρ, την πείθει, παρά τις ενστάσεις της MGM, να υποδυθεί τη Μαρία Βάργας στην Ξυπόλητη κόμισσα. Όταν κυκλοφόρησαν οι φήμες για τα γυρίσματα της ταινίας οι μεγαλύτερες σταρ της εποχής διεκδίκησαν το ρόλο της κοπέλας αυτής, που έμοιαζε αλλόκοτα με τη Ρίτα Χέυγουορθ (η ίδια αρνήθηκε να την υποδυθεί): η Ελίζαμπεθ Τέυλορ, η Τζέννιφερ Τζόουνς, η Λίντα Νταρνέλ, η Υβόν Ντε Κάρλο, η Τζόαν Κόλλινς περιλαμβάνονται στη μακρά λίστα. Ωστόσο, ο Μάνκιεβιτς δεν ήθελε καμία άλλη παρά την Άβα Γκάρντνερ κι έτσι η MGM συμφώνησε να τη δανείσει, μα για ένα αστρονομικό ποσό. Η ξυπόλυτη κόμισσα είναι επίσης η ιστορία της ίδιας της Γκάρντνερ: η ταπεινή καταγωγή, η απότομη άνοδος, η ψυχοσύνθεση, η απομάκρυνση λίγο λίγο από το επάγγελμα της ηθοποιού και οι παραισθήσεις/απογοητεύσεις σχετικά με το τι είναι πραγματικά ευτυχία. Η αριστουργηματική αυτή ταινία παραμένει το απόγειο της καριέρας της.
Παραμονή στην Ευρώπη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1955 και σε ηλικία 33 ετών, η Άβα εγκατέλειψε τις Ηνωμένες Πολιτείες για να εγκατασταθεί στην Ισπανία, και συγκεκριμένα στην περιοχή La Moraleja, κοντά στο κέντρο της Μαδρίτης. Είχε γνωρίσει παλαιότερα το Λουίς Μιγκέλ Ντομινκίν, διάσημο ταυρομάχο, και η σταρ προχωρά σε σχέση μαζί του, μια σχέση πολύ πιο ήρεμη από εκείνη που μοιράστηκε με τον Φρανκ Σινάτρα. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, το ζεύγος Γκάρντνερ – Σινάτρα ζει χωριστά για τρία χρόνια, καταλήγοντας σε διαζύγιο τον Ιούλιο του 1957. Ωστόσο μέχρι το τέλος της ζωής τους συντηρούν βαθιά φιλία. Επειδή έδινε προτεραιότητα στην προσωπική της ζωή σε βάρος της καριέρας της (μια φορά μάλιστα είχε δηλώσει «Όταν είμαι ερωτευμένη ή ζω μια περιπέτεια, σταματώ να δουλεύω»), η MGM βάζει στον πάγο το συμβόλαιό της όταν αρνήθηκε να υποδυθεί τη Ρουθ Έτινγκ στην ταινία Αγάπα με ή άφησέ με (ρόλος που δόθηκε τελικά στη Ντόρις Ντέυ).
Μετά από δύο χρόνια εκτός δράσης, η Άβα κάνει την επιστροφή της παίζοντας σε μία ταινία του μεγάλου σκηνοθέτη Τζορτζ Κιούκορ, με τίτλο Το μελαψό ρόδο της Ανατολής. Πρόκειται για μια υπερπαραγωγή που προετοιμαζόταν για δύο χρόνια και η οποία πραγματευόταν το ευαίσθητο θέμα της ανεξαρτησίας της Ινδίας και του φυλετικού ρατσισμού στη χώρα. Από την πλευρά του ο Ντάρρυλ Φ. Ζάνουκ την προσεγγίζει για την ταινία Ο ήλιος ανατέλλει ξανά με τη συμβουλή του Έρνεστ Χέμινγουεϋ. Η πλοκή εξελίσσεται στην Ισπανία, όπως και εκείνη της επόμενης ταινίας της ηθοποιού, Η γυμνή Μάγια, μιας βιογραφίας του ζωγράφου Φρανθίσκο Γκόγια και της μούσας του, το τελευταίο έργο που η Άβα γύρισε για λογαριασμό της MGM. Ως ανεξάρτητη πλέον ηθοποιός, έπαιξε στην ταινία του Στάνλεϊ Κρέιμερ Όσο θα υπάρχει κόσμος, στο πλευρό του Γκρέγκορυ Πεκ.
Μια από τις τελευταίες μεγάλες ταινίες της ηθοποιού ήταν Η νύχτα της ιγκουάνα, του σκηνοθέτη Τζον Χιούστον. Η ηθοποιός εξέφρασε υπέροχα τη ζωντάνια και τον αισθησιασμό της σε αυτή τη μεταφορά στον κινηματογράφο ενός θεατρικού του Τεννεσσί Ουίλλιαμς. Έκανε ακόμη κάποιες όμορφες εμφανίσεις, ανάμεσα στις οποίες συναντούμε τον Δικαστή, την τρίτη της συνεργασία με τον Χιούστον, με τον Πωλ Νιούμαν στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τελευταία χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Είχε ακόμη έναν δεσμό με τον ηθοποιό Τζορτζ Σι Σκοτ, ο οποίος κάτω από την επιρροή του αλκοόλ γινόταν βίαιος. Η σχέση τους ήταν βραχύβια.
Η Άβα Γκάρντνερ εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Λονδίνο το 1968. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της πραγματοποίησε μια σειρά από τηλεοπτικές εμφανίσεις. Εξαιτίας χρόνων καπνίσματος υπέφερε από εμφύσημα, ενώ το 1986 υπέστη δύο εγκεφαλικά επεισόδια που της προξένησαν μερική παράλυση. Τα τελευταία αυτά χρόνια τη φρόντισε ο Σινάτρα, καλύπτοντας τα ιατρικά της έξοδα. Απεβίωσε από πνευμονία στο Λονδίνο, στις 25 Ιανουαρίου 1990, στην ηλικία των 67 ετών.
Φιλμογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Πρωτότυπος τίτλος | Ελληνικός τίτλος | Ρόλος |
|---|---|---|---|
| 1941 | Fancy Answers | κορίτσι στο ρεσιτάλ | |
| Shadow of the Thin Man | Ο άνθρωπος σκιά στις κούρσες | περαστική | |
| Strange Testament | σερβιτόρα | ||
| H.M. Pulham, Esq. | κοπέλα | ||
| Babes on Broadway | Τ' ανήλικα του Μπρόντγουεϊ | μέλος του κοινού | |
| 1942 | We Do It Because- | Λουκρητία Βοργία | |
| Joe Smith, American | Για την ελευθερία | ||
| This Time for Keeps | κοπέλα με τσιγάρο | ||
| Kid Glove Killer | σερβιτόρα | ||
| Sunday Punch | μέλος του κοινού | ||
| Calling Dr. Gillespie | απόφοιτη | ||
| Mighty Lak a Goat | ταμίας | ||
| Reunion in France | Μετά την καταισχύνη | Μαρί | |
| 1943 | Du Barry Was a Lady | Η Ντου Μπάρι ήταν... κυρία | αρωματοπώλις |
| Hitler's Madman | Φρανσίσκα Πρίτρικ | ||
| Ghosts on the Loose | Μπέτυ | ||
| Young Ideas | Νέες ιδέες | φοιτήτρια | |
| Swing Fever | γραμματέας | ||
| Lost Angel | Χαμένος άγγελος | καπελού | |
| 1944 | Two Girls and a Sailor | Δυο κορίτσια κι ένας ναύτης | χορεύτρια |
| Three Men in White | Τζιν Μπράουν | ||
| Maisie Goes to Reno | Γκλόρια Φούλερτον | ||
| Blonde Fever | κομπάρσα | ||
| 1945 | She Went to the Races | Χίλντα Σποτς | |
| 1946 | Whistle Stop | Άγγελοι και δαίμονες | Μαίρη |
| The Killers | Οι δολοφόνοι [9] | Κίτι Κόλινς [10] | |
| 1947 | The Hucksters | Τζιν Όγκιλβι | |
| Singapore | Η γυναίκα της Σιγκαπούρης | Λίντα Γκράχαμ / Αν Βαν Λέιντεν | |
| 1948 | One Touch of Venus | Το ξύπνημα της Αφροδίτης [9] | Αφροδίτη |
| 1949 | The Bribe | Στο νησί των παρανόμων [9] | Ελίζαμπεθ Χίντεν |
| The Great Sinner | Ο παίκτης | Πολίν Οστρόφσκι | |
| East Side, West Side | Η κρυφή ζωή μου | Ίζαμπελ Λόρισον | |
| 1951 | Pandora and the Flying Dutchman | Η Πανδώρα και ο ιπτάμενος Ολλανδός | Πανδώρα Ρέινολντς |
| My Forbidden Past | Ένοχο παρελθόν | Μπάρμπαρα Μπορβέλ | |
| Show Boat [11] | Τζούλι Λαβέρν | ||
| 1952 | Lone Star [11] | Σύγκρουσις γιγάντων | Μάρθα Ρόντα |
| The Snows of Kilimanjaro | Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο [11] | Σίνθια Γκριν | |
| 1953 | Ride, Vaquero! | Κορντίλια Κάμερον | |
| Mogambo | Μογκάμπο [12] | Ελοΐζ Κέλι | |
| Knights of the Round Table | Οι ιππόται της Στρογγυλής Τραπέζης [12] | Γκουίνεβιρ | |
| 1954 | The Barefoot Contessa | Η ξυπόλητη κόμισσα | Μαρία Βάργκας |
| 1956 | Bhowani Junction | Το μελαψό ρόδο της Ανατολής | Βικτόρια Τζόουνς |
| 1957 | The Little Hut | Η μικρή καλύβα | λαίδη Σούζαν Άσλοου |
| The Sun Also Rises | Ο ήλιος ανατέλλει ξανά | λαίδη Μπρετ Άσλεϊ | |
| 1958 | The Naked Maja | Η γυμνή Μάγια | Μαρία Καγιετάνα |
| 1959 | On the Beach | Όσο θα υπάρχει κόσμος | Μόιρα Ντέιβιντσον |
| 1960 | The Angel Wore Red | Ο άγγελος με τα κόκκινα | Σολεντάντ |
| 1963 | 55 Days at Peking | 55 μέρες στο Πεκίνο [11] | βαρόνη Νάταλι Ιβάνοφ |
| 1964 | Seven Days in May | Επτά ημέρες του Μαΐου | Έλινορ Χόλμπρουκ |
| The Night of the Iguana | Η νύχτα της ιγκουάνα [11] | Μαξίν Φολκ | |
| 1966 | The Bible: In the Beginning... | Η Βίβλος [11] | Σάρα |
| 1968 | Mayerling | Μάγιερλινγκ | |
| 1970 | Tam Lin | Μικαέλα Κάζαρετ | |
| 1972 | The Life and Times of Judge Roy Bean | Ο δικαστής | Λίλι Λάνγκτρι |
| 1974 | Earthquake | Σεισμός | Ρέμι |
| 1975 | Permission to Kill | Απόρρητος διαταγή δολοφονίας | Κατίνα Πίτερσεν |
| 1976 | The Blue Bird | Το γαλάζιο πουλί | Λάξαρι |
| The Cassandra Crossing | Το πέρασμα της Κασσάνδρας [12] | Νικόλ Ντρέσλερ | |
| 1977 | The Sentinel | Τα μυστηριώδη εγκλήματα | δεσποινίς Λόγκαν |
| 1979 | City on Fire | Ο μαύρος χρυσός εκδικείται την πόλη | Μάγκι Γκρέισον |
| 1980 | The Kidnapping of the President | Βόμβες, φωτιές και διαμάντια | Μπεθ Ρίτσαρντς |
| 1981 | Priest of Love | Μέιμπελ Ντοτζ Λούχαν | |
| 1982 | Regina Roma | μαμά | |
| 1985 | Anno Domini (TV) | Άνο Ντόμινι | Ιουλία Αγριππίνα |
| Knots Landing (TV) | Ρουθ Σάμερ Γκάλβεστον | ||
| The Long Hot Summer (TV) | Πάθη και φιλοδοξίες | Μίνι Λίτλτζον | |
| 1986 | Harem (TV) | Το χαρέμι | Κέιντιν |
| Maggie | Νταϊάν Γουέμπ |
Βραβεύσεις και Υποψηφιότητες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποψηφιότητα:
- 1954: Α΄ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Μογκάμπο
Υποψηφιότητα:
- 1957: Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός για την ταινία Το μελαψό ρόδο της Ανατολής
- 1960: Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός για την ταινία Όσο θα υπάρχει κόσμος
- 1965: Καλύτερη Ξένη Ηθοποιός για την ταινία Η νύχτα της ιγκουάνα
Υποψηφιότητα:
- 1965: Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία σε Δραματική Ταινία για την ταινία Η νύχτα της ιγκουάνα
- Πλήρης Κατάλογος Βραβείων: εδώ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2021.
- ↑ mymovies.it. 5763. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 p25309.htm#i253089. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ «AFI's 100 Years...100 Stars». American Film Institute. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2006.
- ↑ Server, Lee (15 Μαΐου 2007). Ava Gardner: "Love is Nothing". ISBN 978-0-312-31210-7.
- ↑ Ava Gardner 1940s, The Pop History Dig
- ↑ Ava Gardner profile, Turner Classic Movies website; accessed August 31, 2014.
- ↑ 9,0 9,1 9,2 «Φρανκ Σινάτρα – Άβα Γκάρντνερ: Ένας γόρδιος δεσμός». CultureNow.gr. 10 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ «Deadly Kitty Collins: Ava Gardner in The Killers». Classiq Journal (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 11,5 «Γκάρντνερ, Άβα». Academic Dictionaries and Encyclopedias (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 12,0 12,1 12,2 «Ava Gardner - Ταινίες». www.dvd-trailers.gr. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2022.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ava Gardner, «Ava: My Story», αυτοβιογραφία, Εκδόσεις Bantam, 1992; ISBN 978-0-553-29306-7.
- Lee Server, «Ava Gardner: "Love Is Nothing"», Εκδόσεις St. Martin's Griffin, 2007; ISBN 0-312-31210-5.
- Cannon, Doris Rollins. «Grabtown Girl: Ava Gardner's North Carolina Childhood and Her Enduring Ties to Home». Down Home Press, 2001; ISBN 1-878086-89-8.
- Fowler, Karin. «Ava Gardner: A Bio-Bibliography». Greenwood Press, 1990; ISBN 0-313-26776-6.
- Gigliotti, Gilbert, editor. «Ava Gardner: Touches of Venus». Entasis Press, 2010; ISBN 978-0-9800999-5-9.
- Grobel, Lawrence. «Conversations with Ava Gardner», CreateSpace; accessed August 31, 2014.
- Rivers, Alton. «Love, Ava: A Novel». St. Martin's Press, 2007; ISBN 0-312-36279-X.
- Mims, Bryan. «Our Ava», Our State Magazine, 2014.
- Wayne, Jane Ellen. «Ava's Men: The Private Life of Ava Gardner». Robson Books, 2004; ISBN 1-86105-785-7.
