Γιάκοπο Μπελλίνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
-+Jacopo Bellini- Madonna and Child.jpg |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}} |
{{πληροφορίες καλλιτέχνη}} |
||
[[Αρχείο: |
[[Αρχείο:Jacopo Bellini- Madonna and Child.jpg|μικρογραφία| ''Η Παναγία της Ταπεινότητας, λατρεύεται από πρίγκιπα του [[Οίκος των Έστε|Οίκου του Έστε]]'', 1440. Παρατηρήστε το ψευδο-κουφιτικό στρίφωμα. [[Μουσείο του Λούβρου]] .]] |
||
Ο '''Γιάκοπο Μπελλίνι''' (Jacopo Bellini, περ. 1400 - 1470) ήταν ένας από τους ιδρυτές του [[Αναγεννησιακή τέχνη|αναγεννησιακού στυλ]] [[Ζωγραφική|ζωγραφικής]] στη [[Βενετία]] και τη βόρεια [[Ιταλία]]. Οι γιοι του [[Τζεντίλε Μπελλίνι]] και [[Τζοβάνι Μπελλίνι|Τζοβάννι Μπελλίνι]] και ο γαμπρός του [[Αντρέα Μαντένια]] ήταν επίσης διάσημοι ζωγράφοι. |
Ο '''Γιάκοπο Μπελλίνι''' (Jacopo Bellini, περ. 1400 - 1470) ήταν ένας από τους ιδρυτές του [[Αναγεννησιακή τέχνη|αναγεννησιακού στυλ]] [[Ζωγραφική|ζωγραφικής]] στη [[Βενετία]] και τη βόρεια [[Ιταλία]]. Οι γιοι του [[Τζεντίλε Μπελλίνι]] και [[Τζοβάνι Μπελλίνι|Τζοβάννι Μπελλίνι]] και ο γαμπρός του [[Αντρέα Μαντένια]] ήταν επίσης διάσημοι ζωγράφοι. |
||
Έκδοση από την 22:53, 17 Οκτωβρίου 2024
| Γιάκοπο Μπελλίνι | |
|---|---|
 | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Jacopo Bellini (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 1400 (περίπου)[1] Βενετία |
| Θάνατος | 1470[2][3][4] Βενετία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[5] και σκιτσογράφος[5] |
| Τέκνα | Τζεντίλε Μπελλίνι[6], Νικολόσια Μπελίνι και Τζοβάνι Μπελλίνι[6] |
| Συγγενείς | Αντρέα Μαντένια (γαμπρός) |
| Κίνημα | Αναγέννηση |
| Καλλιτεχνικά ρεύματα | Αναγέννηση |
| Σημαντικά έργα | Παναγία και Βρέφος και The Madonna of Humility Adored by a Prince of the House of Este |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Γιάκοπο Μπελλίνι (Jacopo Bellini, περ. 1400 - 1470) ήταν ένας από τους ιδρυτές του αναγεννησιακού στυλ ζωγραφικής στη Βενετία και τη βόρεια Ιταλία. Οι γιοι του Τζεντίλε Μπελλίνι και Τζοβάννι Μπελλίνι και ο γαμπρός του Αντρέα Μαντένια ήταν επίσης διάσημοι ζωγράφοι.
Λίγοι από τους πίνακες του Μπελίνι υπάρχουν ακόμη, αλλά τα σωζόμενα βιβλία του με σχέδια (ένα στο Βρετανικό Μουσείο και ένα στο Λούβρο ) δείχνουν ενδιαφέρον για το τοπίο και τον περίτεχνο αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και είναι η πιο σημαντική κληρονομιά του. Τα σωζόμενα έργα του δείχνουν πώς υιοθέτησε τη γραμμική προοπτική στα διακοσμητικά μοτίβα και τα πλούσια χρώματα της βενετσιάνικης ζωγραφικής.
Βιογραφία
</br> Τέμπερα σε ξύλο, Πινακοθήκη της Ακαδημίας, Βενετία .
Γεννημένος στη Βενετία, ο Γιάκοπο ήταν πιθανώς μαθητής του Τζεντίλε ντα Φαμπριάνο, ο οποίος τότε ήταν στη Βενετία. Το 1411–1412 βρισκόταν στο Φολίνιο, όπου με τον Τζεντίλε εργάστηκαν στις τοιχογραφίες του "Palazzo Trinci". Το 1423 ο Μπελίνι ήταν στη Φλωρεντία, όπου γνώρισε τα νέα έργα των Μπρουνελλέσκι, Ντονατέλλο, Μαζολίνο ντα Πανικάλε και Μαζάτσο. Το 1424 ίδρυσε εργαστήριο στη Βενετία, το οποίο λειτουργησε μέχρι τον θάνατό του, και στο οποίο εκπαίδευσε τους γιους του και άλλους καλλιτέχνες.
Πολλά από τα μεγαλύτερα έργα του, συμπεριλαμβανομένης της τεράστιας Σταύρωσης στον καθεδρικό ναό της Βερόνα (1436), έχουν εξαφανιστεί. Από το περ. 1430 χρονολογείται το πάνελ με την Παναγία και το Βρέφος, στην Ακαδημία της Καρράρα, που αποδιδόταν κάποτε στον Τζεντίλε ντα Φαμπριάνο Το 1441, στη Φερράρα, όπου ήταν στην υπηρεσία του Λεονέλλο των Έστε μαζί με τον Λέον Μπαττίστα Αλμπέρτι\ δημιούργησαν ένα πορτρέτο του μαρκήσιου, που σήμερα θεωρείται χαμένο. Από αυτήν την περίοδο σώζεται η Madonna dell'Umiltà, που του είχε πιθανώς ανατεθεί από έναν από τους αδελφούς του Λεονέλλο. [7]
Η επιρροή του Μαζολίνο ντα Πανικάλε στα πιο μοντέρνα, πρώιμα αναγεννησιακά θέματα είναι ορατή στην Παναγία Βρεφοκρατούσα (με ημερομηνία 1448) στην Πινακοθήκη Μπρέρα: για πρώτη φορά, η προοπτική είναι παρούσα και η εικόνα είναι πιο μνημειακή. Αργότερα συνέβαλε με έργα που τώρα χάθηκαν στις ενετικές εκκλησίες του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή (1452) και του Αγίου Μάρκου (1466). Από το 1459 είναι μια Παναγία με το Ευλογημένο Βρέφος στην Πινακοθήκη της Ακαδημίας.
Αργότερα διέμεινε προσωρινά στην Πάδοβα, όπου εκπαίδευσε τον νεαρό Αντρέα Μαντένια στην προοπτική και σε κλασικά θέματα και όπου, το 1460, ολοκλήρωσε ένα πορτρέτο του Erasmo Gattamelata, που σήμερα θεωρείται χαμένο. Από την τελευταία του φάση, παραμένει ένας μισοκατεστραμμένος Εσταυρωμένος στο Μουσείο της Βερόνα και ο Ευαγγελισμός στην εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου της Μπρέσια.
Ο Τζοβάννι Φοντάνα παρουσίασε στον Μπελλίνι μια πραγματεία για την προοπτική. [8]
Δείτε επίσης
Παραπομπές
- ↑ n84038157.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 14969381b.
- ↑ «Gran Enciclopèdia Catalana» (Καταλανικά) Grup Enciclopèdia. 0008823.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Πορτογαλίας. 1524896.
- ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58650. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ 6,0 6,1 (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 13 Νοεμβρίου 2017. 500115627. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2021.
- ↑ Chisholm 1911.
- ↑ A.C. Sparavigna (2013). «Giovanni de la Fontana, engineer and magician» (PDF). Cornell University Library.
Πηγές
- C. Eisler, The genius of Jacopo Bellini: the complete paintings and drawings (London, The British Museum Press, 1989)
Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Bellini» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 3 (11η έκδοση) Cambridge University Press
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Italian Paintings, Venetian School, ένας κατάλογος συλλογής που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τον Μπελλίνι και τα έργα του (βλ. Ευρετήριο, πλάκα 9).