Κέντρο (πολιτική)

Ο όρος Κέντρο στη σύγχρονη πολιτική εκφράζει συνήθως τις ιδεολογίες του κοινωνικού φιλελευθερισμού και γενικότερα του φιλελευθερισμού, οι οποίες συνδυάζουν κεντροδεξιά και κεντροαριστερά ιδεολογικά στοιχεία. Η θέση αυτή, αντιτίθεται σε πολιτικές αλλαγές που επιφέρουν μετατόπιση της κοινωνίας είτε προς τα Αριστερά είτε προς τα Δεξιά.^[1] Τα σύγχρονα κεντρώα κόμματα (φιλελεύθερα στην πλειοψηφία τους) υποστηρίζουν τη μικτή οικονομία και την ανοιχτή κοινωνία^[2], κρατώντας ίσες αποστάσεις στα οικονομικά και στα κοινωνικά ζητήματα (ή και τείνοντας προς τα κεντροαριστερά στα κοινωνικά ζητήματα). Πολλά κεντρώα κόμματα υιοθετούν ιδεολογίες όπως ο Τρίτος Δρόμος^[3] και ο Ρεφορμισμός.

Ο Βίλελμ Ρέπκε, Γερμανός οικονομολόγος, από τους πρώτους που ανέπτυξαν τη θεωρία του *Τρίτου Δρόμου*.

Χαρακτηριστικά των υποστηρικτών του πολιτικού χώρου αυτού, είναι η πεποίθηση ότι οι λύσεις στα διάφορα προβλήματα πρέπει να επέρχονται μέσω του ρεαλισμού και του πραγματισμού και όχι με συναισθηματική φόρτιση^[4].

Υπάρχουν και κάποια κόμματα που αυτοχαρακτηρίζονται κεντρώα, όχι όμως και φιλελεύθερα ή κοινωνικά φιλελεύθερα. Τα κόμματα αυτά είναι γενικά μετριοπαθή σε οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα και κατατάσσονται απλά στον ιδεολογικό χώρο του Κέντρου.

Πολιτική Εκπροσώπηση

Παγκοσμίως, ο κυριότερος κεντρώος διεθνής οργανισμός είναι η Φιλελεύθερη Διεθνής. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα περισσότερα κεντρώα κόμματα εκπροσωπούνται από την πολιτική ομάδα Ανανεώστε την Ευρώπη, ενώ τα κυριότερα πανευρωπαϊκά κόμματα είναι το Κόμμα Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη και το Ευρωπαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα.

Τα γνωστότερα κεντρώα κόμματα είναι το Δημοκρατικό Κόμμα στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Αναγέννηση στη Γαλλία, το Φιλελεύθερο Κόμμα στον Καναδά και οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες στη Βρετανία. Στην Ελλάδα, τα κυριότερα κεντρώα κόμματα με εκπροσώπηση σε πρόσφατες κοινοβουλευτικές περιόδους, είναι το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων. Παλαιότερα εν Ελλάδι υπήρχαν η Ένωση Κέντρου, το Κόμμα Φιλελευθέρων, Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου και άλλα.

Ο Εμανουέλ Μακρόν, πρόεδρος της Γαλλίας από το 2017, χαρακτηρίζεται ως ριζοσπαστικά κεντρώος.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης, πρόεδρος του Ποταμιού, οδήγησε το κόμμα του σε ποσοστά έως και 6,5%, το μεγαλύτερο που έχει λάβει ελληνικό κεντρώο κόμμα στην πρόσφατη ιστορία.

Δείτε επίσης

Παραπομπές

↑ Oliver H. Woshinsky. Explaining Politics: Culture, Institutions, and Political Behavior. Oxon, England; New York, New York, USA: Routledge, 2008. Pp. 141, 161.
↑ Boswell, Jonathan (1990). Community and the economy : the theory of public co-operation. London. ISBN 978-1-136-15901-5. 861199961.
↑ «third way | History & Features». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2021.
↑ Avlon, John (2004). Independent Nation: How the Vital Center Is Changing American Politics. New York City: Harmony Books/Random House. σελ. 2. ISBN 978-1-4000-5023-9.

[1] Oliver H. Woshinsky. Explaining Politics: Culture, Institutions, and Political Behavior. Oxon, England; New York, New York, USA: Routledge, 2008. Pp. 141, 161.

[2] Boswell, Jonathan (1990). Community and the economy : the theory of public co-operation. London. ISBN 978-1-136-15901-5. 861199961.

[3] «third way | History & Features». Encyclopedia Britannica (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2021.

[Avlon-4] Avlon, John (2004). Independent Nation: How the Vital Center Is Changing American Politics. New York City: Harmony Books/Random House. σελ. 2. ISBN 978-1-4000-5023-9.

[1]

[2]

[3]

[4]