δείτε και τα επόμενα επεισόδια 2, 3, 4, 5, και 6
...η e-πέμπτη αταξία ακολουθεί τον Πορκιουπίνο στον Ασημένιο Δρόμο του Δάσους ως το ουράνιο τόξο...
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιστορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ιστορία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Κυριακή 22 Μαΐου 2011
Σάββατο 21 Μαΐου 2011
Τετάρτη 11 Μαΐου 2011
Τα ελληνικά κράτη μετά την άλωση της Πόλης
Μετά την άλωση της Πόλης από τους Φράγκους και αφού αυτοί ίδρυσαν δικά τους κράτη(βασίλειο Κωνσταντινούπολης - βασίλειο Θεσσαλονίκης -πριγκιπάτο Αχαΐας - Δουκάτο της Αθήνας - νησιά και Κρήτη στους Βενετούς), ιδρύθηκαν τέσσερα ελληνικά κράτη
Δευτέρα 11 Απριλίου 2011
Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
του έβαλαν τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι
Όλοι οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου, διατηρούσαν στα παλάτια τους νάνους, για να τους διασκεδάζουν στα συμπόσια τους. Οι «τζουτζέδες» αυτοί -όπως τους έλεγαν- ήταν σχεδόν παντοδύναμοι και μπορούσαν να καταδικάσουν σε θάνατο ή ν’ ανεβάσουν στα ψηλότερα αξιώματα, όποιον ήθελαν: Οι αυτοκράτορες τους είχαν φοβερή αδυναμία και ποτέ δεν τους χαλούσαν το χατίρι, σε καμιά περίπτωση. Τους είχαν, ακόμη, ως μυστικοσυμβούλους και κατάσκοπους. Μόνον όταν έπεφταν σε βαρύ παράπτωμα τρεις φορές, τιμωρούνταν κι αυτοί με μια περίεργη τιμωρία. Τους έβαζαν τα δυο πόδια μέσα στο ίδιο υπόδημα και τους άφηναν να κυκλοφορούν, χοροπηδώντας. Η τιμωρία αυτή κρατούσε από τέσσερις μέχρι έξι μήνες. Στο τέλος, ο νάνος δεν μπορούσε να κρατήσει περισσότερο το αφάνταστο αυτό μαρτύριο και έπεφτε στα πόδια του αυτοκράτορα, για να του ζητήσει έλεος. Έτσι, έμεινε η φράση: «Μου έβαλε ή του έβαλε τα δυο πόδια σ’ ένα παπούτσι».
Δραστηριότητα : Πολλές εκφράσεις που χρησιμοποιούμε σήμερα έχουν τις ρίζες τους στη Βυζαντινή εποχή. Περιηγηθείτε στις ιστοσελίδες που σας προτείνω και επιλέξτε 2-3 παρόμοιες εκφράσεις :
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
Μονή Δαφνίου: παλιές φωτογραφίες
Βρήκαμε παλιές φωτογραφίες του βυζαντινού αυτού μνημείου της πόλης μας. Τις βάλαμε σε χρονολογική σειρά και σας τις παρουσιάζουμε:
Μονή δαφνίου
Μονή δαφνίου
Η περιγραφή του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για τη Μονή Δαφνίου το 1841
Μονή Δαφνίου 1865
«To αγέρι ήταν κρύο και τα σύννεφα έγραφαν μαύρες σκιές στα γυμνά βουνά. Κοντά μας σε μεγάλη έκταση απλώνονταν τα ερείπια του μοναστηριού. Ψηλά τείχη, που στις σχισμάδες τους φύτρωναν θάμνοι και περικοκλάδες, το περιτριγύριζαν. Εκεί κοντά είχαν κτίσει δύο ξύλινες παράγκες. Η μία ήταν κάτι σαν καφενείο κι η άλλη πάλι ένα είδος μαγαζιού για τους μοναχικούς ταξιδιώτες. Οι ξύλινες αυτές παράγκες κοντά στα χαλάσματα έβαζαν, θαρρείς, στο τοπίο την τελευταία πινελιά της ελληνικής μελαγχολίας».
Όταν ο Andersen με τους συνοδοιπόρους του, τον Ludwig Ross και τονΈλληνα καθηγητή Φίλιππο Ιωάννου, μπήκε στην αυλή του μοναστηριού, συνάντησε εικόνα ακόμα μεγαλύτερης εγκατάλειψης:
«Μπήκαμε στην αυλή της μονής. Παντού φύτρωναν ως μία πήχη τσουκνίδες, που έκρυβαν ανάμεσά τους ξέσκεπα, άφραγα πηγάδια. Προχωρούσαμε προσεκτικά βήμα προς βήμα, μη βουλιάξουμε. Έτσι φτάσαμε στο απέναντι τείχος. Από κει μας φάνηκε πως θα ανεβαίναμε ευκολώτερα και σε λίγο φτάσαμε στη μισογκρεμισμένη στέγη της εκκλησίας. Όσο καταστραμμένο ήταν το κτίριο, τόσο πυκνόφυτη βλάστηση το σκέπαζε. To σκέπασμα μιας αρχαίας μαρμάρινης σαρκοφάγου, ανάποδα βαλμένο, ήταν το πρώτο σκαλοπάτι εδώ πάνω. Ένα άλλο πάλι πιο κάτω ήταν από κομμάτια μιας ραβδωτής κολόνας από πορφυρίτη. Ρεζεντά, σαπουνόχορτα, τσουκνίδες φύτρωναν παντού. Οι νυχτερίδες πετούσαν μέρα μεσημέρι πάνω απ’ το κεφάλι μας. Εδώ ήταν το σπίτι τους, το βασίλειό τους, ακόμα και τώρα που ο ήλιος έλαμπε στα φτερά τους».
Τα κελιά των μοναχών στα νότια του καθολικού είχαν μετατραπεί σε στάβλους από τους Βαβαρούς στρατιώτες:
«Στη μέση του μοναστηριού τα κελιά των καλογήρων έχουν μεταβληθεί σ’ ένα μεγάλο στάβλο, όπου οι χωροφύλακες βάζουν τ’ άλογά τους- αυτά χλιμιντρίζουν τώρα εκεί όπου άλλοτε ακούγονταν οι προσευχές των μοναχών»
Ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στη Μονή Δαφνίου (ακούστε εδώ την περιγραφή του)
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
Με τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν στο Δαφνί
Έτσι επειδή πλησιάζει η 4η Απριλίου (μέρα γενεθλίων του Άντερσεν και Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου) αποφασίσαμε η επόμενη διαδρομή μας να είναι το μνημείο- στολίδι της πόλης μας, η Μονή Δαφνίου, που αποτελεί και μνημείο της Παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco.
Παίδες, θα αναλάβετε να μας ξεναγήσετε εσείς στη Μονή Δαφνίου. Αρχικά θα συλλέξετε πληροφορίες θα τις οργανώσετε με τη βοήθεια ενός εννοιολογικού χάρτη και στη συνέχεια η κάθε ομάδα θα ενημερώσει τους συμμαθητές της για το τι πρόκειται να δούμε στο χώρο. Στη συνέχεια όλοι θα επισκεφτούμε αρχικά τον περίβολο της μονής Δαφνίου και καθισμένοι πάνω στο ίδιο πέτρινο πηγάδι που ξεδίψασε κι ο μεγάλος Δανός παραμυθάς Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, θα ακούσουμε την ταξιδιωτική του περιγραφή. Θα Αναζητήσουμε τα χνάρια του στο χώρο και στο χρόνο, θα καταγράψουμε τι άλλαξε και τι μένει ίδιο, θα φωτογραφίσουμε το χώρο και στη συνέχεια θα μπούμε στο ναό να θαυμάσουμε τα περίφημα ψηφιδωτά. Κάθε ομάδα θα μας παρουσιάσει ένα από αυτά.
Γυρίζοντας στο σχολείο θα χρησιμοποιήσουμε τις γνώσεις και το φωτογραφικό υλικό και θα κατασκευάσουμε μια πολυμεσική παρουσίαση. ..
Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011
το χρονικό της επανάστασης του 21
Του χρόνου, που θα γίνεται εκτάκια, θα έχετε την ευκαιρία να μελετήσετε πιο ολοκληρωμένα, αυτό το θαύμα της ελληνικής ιστορίας που λέγεται "επανάσταση του 21" και θα κατανοήσετε καλύτερα πως μια χούφτα άνθρωποι μπόρεσαν να αντισταθούν στον τουρκικό ζυγό, να ελευθερώσουν μια "φλούδα γης" και να κληροδοτήσουν στις επόμενες γενιές το ελληνικό κράτος. Η τέχνη ελληνική και ξένη (ζωγραφική, ποίηση, μουσική κλπ) δεν ήταν δυνατόν να μείνει ανεπηρέαστη από αυτό το μεγάλο γεγονός. Και η πόλη μας, το Χαϊδάρι έχει τη δική της συμμετοχή στον Αγώνα.
η επανάσταση του 21
η επανάσταση του 21
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Ο Νίκος Ξυλούρης ερμηνεύει Δ. Σολωμό
Στίχοι: Διονύσιος Σολωμός
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω 'γώ στο χέρι;
Οπού συ μου 'γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει"
Η επανάσταση του 1821 μέσα από τους ήρωες - Καραϊσκάκης
Παρακολουθήσαμε τα δύο από τα έξι βίντεο της εκπαιδευτικής τηλεόρασης και εντυπωσιαστήκαμε από την δυναμική προσωπικότητα της Μπουμπουλίνας και τον τολμηρό και γενναίο χαρακτήρα του Γεωργίου Καραΐσκάκη. Παρακολουθήστε και τα υπόλοιπα τέσσερα βίντεο και γράψτε από μια μικρή παράγραφο για το καθένα, τι είναι αυτό που σας εντυπωσίασε στο χαρακτήρα ή στη δράση του κάθε αγωνιστή... Στη συνέχεια, αφού τους γνωρίσετε ψηφίστε τον αγαπημένο σας ήρωα της επανάστασης, στην ψηφοφορία του ιστολογίου και γράψτε δυο λόγια γι΄αυτόν στο Wiki μας. (στη σελίδα "οι εργασίες μας")
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)