Μεγάλες Κόντρες 1-Ζέστη vs Κρύο

Ζέστη:

*Δεν χρειάζεται να φοράς πολλά ρούχα και έτσι δεν καταναλώνεις χρόνο στο να τα βγάλεις..Ένα κοντομάνικο μπλουζάκι,ένα σορτσάκι ή μία φουστίτσα και μια και έξω...Τα εσώρουχα δεν τα αναφέρω γιατί δεν φοράνε και όλοι. Ο χρόνος είναι χρήμα και ο κ..λος μου είναι κύμα...

*Ισχύει το τρίπτυχο άδεια-διακοπές-παραλία...Όσον αφορά την άδεια θα σου δώσουν μία βδομάδα το πολύ,εσύ θα κ..λοχαρείς επειδή δούλευες για 3+60 όλο το χρόνο και την δικαιούσαι (αυτήν και κανα χρόνο άδεια μετά απ' όσα τραβάς για ψίχουλα-εξαιρούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι απ' όσα αναφέρω που έχουν άδεια ολές τις εβδομάδες του χρόνου πλην μίας που αθροιστικά δουλεύουν) και παίρνεις την φαμίλια,το αμόρε ή τους φίλους για να πάτε μαζί σε μέρη με παραλίες. Εκεί μπορείς να κολυμπήσεις στο 1τ.μ. που σου αναλογεί καθώς μαζί με σένα αποφάσισαν να πάνε στην παραλία άλλοι 1.000 συν τους δημόσιους υπαλλήλους....Θα παίξεις και ρακέτα μετά για να σπάσεις τα νεύρα σε μία που κάθεται εκεί δίπλα στην δική σου ψάθα και γκρινιάζει που και φέτος κάποιος την έπεισε να πάνε στην παραλία,εγώ θα μαι!

*Αν η ζέστη είναι αφόρητη,δηλαδή σαν εκείνα τα 40αρια που πιάνει κάθε Ιούλιο και μαζί με το Ρετιρέ νομίζεις ότι είσαι στην κόλαση,τότε κυκλοφορείς με τον μαγιό 24ώρες το 24ωρο ή κάθεσαι κλεισμένος μέσα σε ένα δωμάτιο με κλιματισμό μέχρι να ρθει η άδεια να πας στην παραλία..ναι ναι εκεί που θα μου σπάσεις τα νεύρα.

*Μπορείς να πας βόλτα παντού γιατί ξέρεις ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να βρέξει!Και αποφασίζεις να πας με το αμάξι και επειδή είχαν την φαινή ιδέα με σένα άλλα 1000 άτομα συν τους δημόσιους υπαλλήλους, κάθεσαι στην κίνηση μέσα στη ζέστη ή με τον κλιματισμό στο φουλ και περιμένεις υπομονετικά..τον χειμώνα.Και τραγουδάς..Το ξέρω θα ρθεις ξανά,θα ρθεις να με βρεις...Και επειδή είσαι τρελή μαζόχα- το βλέπω στο μάτι σου- αποφασίζεις να πάρεις αντί του αυτοκινήτου σου το λεωφορείο και διαπιστώνεις τι μαλαλία έκανες όταν σηκώνει το χέρι του ο διπλανός σου να πιαστεί από την χειρολαβή και αντιλαμβάνεσαι ότι μάλλον έχει ακριβύνει πολύ το σαπούνι γιατί δεν εξηγείται αλλιώς γιατί οι μισοί που μπαίνουν στο λεωφορείο δεν πλένονται...

Κρύο:

#Κάνει κρύο-Φοράς ένα μπουφάν,παλτό,ζακετάκι.
Κάνει πολύ κρύο-Φοράς το κασκόλ σου,κανα σκούφο και γάντια.
Κάνει πάρα πολύ κρύο-Φοράς μπουφάν ειδικό για παγετώνα και κασκόλ μέχρι την μύτη.
Κάνει ψοφόκρυο- Ρίχνεις πάνω σου μία φλοκάτη,μία γούνα(οικολογική πάντα) ή ακόμα καλύτερα κλείνεσαι μέσα στο σπίτι με το καλοριφέρ στο φουλ σαν να βράζεις στην κόλαση τρίτο καζάνι αριστερά.

#Τζάκι.Κάστανα,πατάτες στο τζάκι.Σεξ μπροστά στο τζάκι.(δεν έχω να πω κάτι άλλο)

#Σκι.Βέβαια αυτό προυποθέτει το να ξέρεις σκι, ναι ναι μην κάνεις τον εξυπνάκια και μου πεις "θα πας να μάθεις!" γιατί θα σε βάλω με το ζόρι να πας κ εγώ θα κάθομαι σε μια μεριά να τρωω ποπ κορν και να σε βλέπω να γκρεμοτσακίζεσαι.

#ΑΧΧΧΧ χιόνι!Την πρώτη μέρα που ξυπνάς και έχει χιονίσει χαίρεσαι τόσο που θέλεις να βγάλεις το βρακί σου-αν φοράς- και να το κάνεις σημαία!Μέρα με χιόνι και χωρίς δουλειά!Την δεύτερη μέρα συνεχίζεις να χαίρεσαι που έχεις αποκλειστεί στο σπίτι σου και δεν πρέπει να πας στη δουλειά και το μόνο που κάνεις είναι να φτιάχνεις χιονάνθρωπους και να παίζεις χιονοπόλεμ ο με τα αδέσπωτα.Την τρίτη μέρα έχει αρχίσει και στην βαράει η ασπρίλα!Θες να πάρεις μπογιά και να τα βάψεις όλα,στην γκρι απόχρωση που ήταν πριν.Την τέταρτη κοντεύεις να τρελαθείς τελείως από την κλεισούρα και κάνεις δέηση στον μεγαλοδύναμο να βγάλει λίγο ήλιο!


ΠΟΙΟΣ ΒΓΗΚΕ ΝΙΚΗΤΗΣ???

Συγγνώμη που σας διακόπτω(μέρος α')

Συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά...δεν μπορείτε να πρόσπαθώ να παρκάρω με αλάρμ και όλα και να πετάγεστε σαν την τσου..κνίδα και να χώνεστε στη θέση με τη μούρη και να μου την κλέβετε.Και μετά που ακούτε τα αραβικά σας να τσαντίζεστε κιόλας.

Συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά...δεν μπορείτε να οδηγείτε μηχανή-άκι,χωρίς κράνος,να χώνεστε ανάμεσα στο μηδαμινό κενό μεταξύ των αυτοκινήτων για να πάτε πρώτοι στο φανάρι και να πάρετε το χρυσό αυγό και να περιμένετε να μην πάθετε κάποια στιγμή το λιγότερο ένα κάταγμα.Ειδικά αν είστε και ντιλίβερι μπόι και βγαίνετε στο αντίθετο ρεύμα για να μην αργήσετε και κρυώσει το πιτσόνι.

Συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά...δεν μπορείτε να χρεώνετε μία κρέπα 7+ ευρώ και να περιμένετε να ξανάρθω μόνο και μόνο επειδή μ'αρέσει να μου πιάνουν τον κώλο.Δεν σφάξανε...

Συγγνώμη που σας διακόπτω αλλά...δεν μπορείτε να χρησιμοποιείτε το δάχτυλο για να καθαρίσετε τον λεκέ που έμεινε στο πιάτο όταν δουλεύετε σε διάσημο μαγαζί και ειδικά όταν είστε μπροστά στον πελάτη.Θέλω να χω άγνοια φίλε μου...

(δε μίρλα γουίλ κοντίνιου)

Ραγίσματα(Μέρος 1ο)

Έβρεχε ασταμάτητα εδώ και δύο μέρες.Η υγρασία ήταν πλέον κάτι περισσότερο από ανυπόφορη.Η Τζούντι καθόταν μέσα στο μικρό αλλά προσεχτικά διακοσμημένο γραφείο της.Δεν είχαν περάσει πολλά χρόνια από τότε που κατάφερε να μαζέψει τα χρήματα για ν' ανοίξει το πολυπόθητο γραφείο.Είχε ήδη την "πελατεία" από τα χρόνια που είχε εργαστεί στις ψυχιατρικές κλινικές στη θέση κάποιου άλλου ψυχιάτρου με άδεια.Της φαινόταν ακόμα και τώρα περίεργο να την εμπιστεύονται οι άλλοι χωρίς να καταβάλει ιδιαίτερη προσπάθεια, από τότε που ήταν παιδί όλοι της ξεφούρνιζαν τα μυστικά τους, μεγαλώνοντας άρχισε ν' ακούει πολύ ενδόμυχες σκέψεις και έφτασε, σχεδόν φυσικά, να κάνει αυτό το επάγγελμα.Και ήταν πολυ καλή.
Το ρολόι έδειξε εννιά και ήταν η ώρα για το πρώτο της ραντεβού,ένα καινούργιο ραντεβού. Ως καινούργιο γραφείο τα καινούργια ραντεβού ήταν σχετικά σπάνια.Είχε κάποιους τακτικούς πελάτες και που και που εμφανιζόταν κάποιος καινούργιος.Πέντε στους δέκα δεν πήγαιναν δεύτερη φορά.Θέλει δύναμη να κάνεις ψυχοθεραπεία, ν' αποδεχτείς οτί έχεις κάποιο πρόβλημα.Η λέξη "πρόβλημα" κάποιους τους τρομάζει και μόνο ως ιδέα.
Η πόρτα χτύπησε δισταχτηκά και αργά αργά άνοιξε αποκαλύπτοντας μία νέα γυναίκα γύρω στα είκοσιπέντε.Φόραγε ένα γαλάζιο φόρεμα και κόκκινα παπούτσια τα οποία θύμισαν στην Τζούντι τα χρόνια στο Πανεπιστήμειο, τότε που είχε την μανία να χει παπούτσια πολύχρωμα, λιτά αλλά πολύχρωμα.

-Περάστε.Είπε η Τζούντι.
-Ευχαριστώ.Αποκρίθηκε και κάθισε στην καρέκλα απέναντι από την Τζούντι.Αμέσως η λέξη "κατάθλιψη" πέρασε από το μυαλό της Τζούντι.Μετά από κάποια χρόνια σε αυτή τη δουλειά μαθαίνεις να διαβάζεις τις κινήσεις,το περπάτημα,τα μάτια και τα δικά της μάτια μίλαγαν κυρίως για θλίψη.
-Αν δεν κάνω λάθος με σύστησε σε σας ο Dr. Γουίλιαμς.
-Ναι,ορίστε.Είπε κοφτά και έδωσε στην Τζούντι ένα σημείωμα από τον μάλλον άτεχνο συνάδελφό της απ' όσο θυμόταν γι' αυτόν από τη σχολή.Η Τζούντι το διάβασε γρήγορα. Ανέφερε με λίγα λόγια ότι η Μελίσα, έτσι φαίνεται πως ήταν το όνομά της, είχε προβλήματα ύπνου και ο Dr. Γουίλιαμς δεν είχε καταφέρει να της αποσπάσει κάτι παραπάνω εκτός από το ότι ήθελε υπνοτικά χάπια τα οποία ο ίδιος αρνήθηκε να της γράψει χωρίς να του αποκαλύψει τον λόγο για τις αυπνίες της.
-Λοιπόν κυρία...
-Λόρενς.
-Κυρία Λόρενς...
-Θα μου γράψεται υπνοτικά ή να φύγω;Είπε πριν ακόμα αρχίσει την πρότασή της η Τζούντι.