Туна (ботаника)
Ку терминăн урăх пĕлтерĕшсем пур, Туна (пĕлтерĕшсем) пăхăр.
Туна — ботаникăра: аслă ӳсентăрансен тăсăлса ÿсекен хунавĕ, пĕтĕм ӳсентăранăн механикăлла тĕнĕлĕ пулса тăрать тата вăл çулçăсен, папкасен, çеçкесен тĕрекĕ тата ярăш çулĕ.
Шултра ÿсентăрансен (йывăçсен) тунине вулă теççĕ.
Вуламалли
[тӳрлет | кодне тӳрлет]- Фёдоров Ал. А., Кирпичников М. Э. и Артюшенко З. Т. Атлас по описательной морфологии высших растений. Стебель и корень / Академия наук СССР. Ботанический институт им. В. Л. Комарова. Под общ. ред. чл.-корр. АН СССР П. А. Баранова. Фотографии М. Б. Журманова. — М.—Л.: Изд-во Академии наук СССР, 1962. — 352 с. — 3000 экз.
- Лотова Л. И. Ботаника: Морфология и анатомия высших растений. — М.: Эдиториал УРСС, 2001. — 528 с.
- Ростовцев С. И. Стебель // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Каçăсем
[тӳрлет | кодне тӳрлет]
|
Ку ботаникăпа вĕçлемен статья. Эсир статьяна тӳрлетсе тата хушса проекта пулăшма пултаратăр. |