Interview by K.Serdar Girginer
Interview II by K.Serdar Girginer
Interview III by K.Serdar Girginer
Papers II by K.Serdar Girginer
42. Kazı Sonuçları Toplantısı 5, 2023
1 2019 yılı kazıları Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü'nün... more 1 2019 yılı kazıları Kültür ve Turizm Bakanlığı, Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü'nün çalışmalarımıza aktardığı bütçe dışında, Adana Büyükşehir Belediyesi ve Ç.Ü. Fen-Edebiyat Fakültesi Dekanlığının maddi destekleri ile sürdürülmüştür. Kendilerine teşekkürü borç biliriz. Kazı ekibimizde bu bildiri metninin yazarları dışında, Prof.
Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Cilt: 31 No: 2 Sayfa: 573-589, 2022
Bu yazının konusunu Kahramanmaraş Müzesi’nde korunmakta olan dokuz adet taş eser oluşturmaktadır.... more Bu yazının konusunu Kahramanmaraş Müzesi’nde korunmakta olan dokuz adet taş eser oluşturmaktadır. Bu eserlerden MÖ II. binyıla tarihlediğimiz altısının ortak özelliği ön, arka ve bazılarının da yan yüzlerinde tapınak cephesi veya nişi tasvirine sahip olmalarıdır. Bunlardan ikisi sürme kutusu, biri yarım kalmış, sürme konulacak tüp deliklerinin açılmadığını düşündüğümüz sürme kutusu ve diğer üç eserin de mezarlara ya da tapınaklara bırakılan dinî anlam içeren eşyalar olduğunu düşünmekteyiz. MÖ I. binyılın ilk yarısına tarihlediğimiz üç sürme kutusunun bazı özelliklerinin ise Amik Ovası yerleşimleriyle benzeştiği görülmektedir.
The subject of this article is nine stone artefacts preserved in Kahramanmaraş Museum. The common feature of the six of these artefacts, which we dated to the 2nd Millennium BC, is that they have temple façades or niches on the front, back and some side faces. Two of them are kohl boxes, one of them is unfinished, we think that the holes of which for the tube to put the kohl are not opened, and we think that the other three artefacts are items with religious meaning left in tombs or temples. Some features of the three kohl boxes that we dated to the first half of the 1st Millennium BC seem to be similar to the settlements of the Amuq Plain.
ADALYA 24, 2021
Tatarlı Höyük is one of the largest settlements of Cilicia Pedias (Campestris). It is located on ... more Tatarlı Höyük is one of the largest settlements of Cilicia Pedias (Campestris). It is located on the important commercial and military
routes at the western exit of the Amanus Mountains, in the eastern part of the Ceyhan district of Adana. It is also close to the Hittite-Kizzuwatna Caravan Road and connected to Central Anatolia by this route. This article discusses a seal and two seal impressions found in the excavations of Tatarlı Höyük in 2013 and 2015. One of the seal impressions is without an inscription and can be suggested to belong to the 16th-15th century BC. The other seal impression is inscribed with the
female name Pa-ti. We can propose a date for this hieroglyphic seal impression from the 14th to the 13th century BC. One terracotta
stamp seal was found out of context during the 2015 excavation season. We can read the name of the seal owner as Sà-li-pi with a proposed dating to the 15th-14th century BC.
Tatarlı Höyük, Ovalık Kilikya’nın (Kilikia Pedias / Campestris) en büyük yerleşim yerlerinden birisidir. Adana’da Ceyhan ilçesinin doğusunda, Amanos Dağları’nın batı çıkışındaki önemli ticari ve askeri yol güzergâhları üzerinde yer almaktadır. Hitit-Kizzuwatna Karavan Yolu’na da yakındır ve bu güzergâh ile Orta Anadolu’ya bağlanmaktadır. Makalenin konusunu, 2013 ve 2015 yılı kazılarında bulunmuş olan bir pişmiş topraktan mühür ve iki mühür baskısı oluşturmaktadır. Bu malzemenin biri yazıtsız bir mühür baskısıdır ve MÖ 16.-15. yüzyıla tarihlenmesi teklif edilmiştir. Diğer mühür baskısı ise yazıtlıdır ve Pa-ti kadın adı okunmaktadır. Tarafımızdan MÖ 14. yüzyıldan 13. yüzyıla geçiş dönemine tarihlenmiştir. Bulunan pişmiş toprak mühür üzerinde ise
Sà-li-pi adı okunabilmekte ve MÖ 15.-14. yüzyıla tarihlenmesi teklif edilmiştir.
OLBA XXIX, 2021
Tatarlı Höyük is located within the borders of the Ceyhan District of Adana, east of South Anatol... more Tatarlı Höyük is located within the borders of the Ceyhan District of Adana, east of South Anatolia (Kizzuwatna / Cilicia Pedias). It was discovered by M.V. Seton-Williams during his Cilician Survey conducted in 1951. The mound was revisited during the surveys we carried out in Adana and Kayseri within the scope of the Kizzuwatna Research Project in 2005, where scientific excavations were started in 2007. As a result of 12 seasons studies, a stratigraphy starting from the Neolithic pre-pottery and pottery times to the beginning of the Early Roman Period has been introduced. As the Que city states (Middle Iron Age / Neo- Hittite Period) prevailed in the region in the first half of the 1st millennium BC, many archaeological materials belonging to this period are found at the Tatarlı Höyük. Among these, various types of amphoras that shed light on the presence of trade in the city, Black on Red, Cypriot White Slip and various forms of ceramics belonging to the Cypriot Bichrome IV group are the main ones. Stone vessels, metal and bone finds from the same period also stand out. In terms of its descriptions, a “kohl box”, which has been unique so far, is the subject of this article.
35. Arkeometri Sonuçları Toplantısı, 2019
Tatarlı Höyük zooarkeolojik çalışmalarına 2015 yılı kazı sezonunda başlanmış ve halen devam etmek... more Tatarlı Höyük zooarkeolojik çalışmalarına 2015 yılı kazı sezonunda başlanmış ve halen devam etmektedir. Bu çalışma kapsamında 2013 ve 2014 kazı sezonlarından ele geçen malzemeler çalışılmıştır. Çalışılan kemik malzemenin tümü Helenistik Dönem’e tarihlenmiştir. Genel olarak, zooarkeolojik çalışmaların amacı, geçmiş dönem insanlarının yaşantılarını, diyetini, hayvansal geçim kaynaklarını ve buna bağlı olarak ekonomilerini ve hayvanlara yüklenen inanç, adak gibi soyut anlamların kavranmasıdır. Buradan yola çıkarak zooarkeolojik çalışmalar sayesinde geçmiş dönem insanıve çevresi hakkında önemli ip uçları elde edebiliriz.
41. Kazı Sonuçları Toplantısı , 2019
Tatarlı Höyüğün 11. sezonu olan 2018 yılı çalışmaları, 02 Temmuz - 31
Aralık tarihleri arasında y... more Tatarlı Höyüğün 11. sezonu olan 2018 yılı çalışmaları, 02 Temmuz - 31
Aralık tarihleri arasında yaklaşık 5 ay devam etmiştir.
2018 yılı çalışmalarımızın ilk amacı, son iki yılda olduğu gibi yine GTÇ
tapınaklarının batısında 2015 yılında ortaya çıkmaya başlayan ve bizim C Yapısı
olarak tanımladığımız yapının planını ve işlevini ortaya koyabilmektir.
Amaç doğrultusunda höyüğün üst kültür katmanlarını oluşturan ve Doğu
Kilikya için önemli veriler elde ettiğimiz Hellenistik Dönem tabakalarında
çalışmalarımız yoğunlaşmıştır.
Metallurgica Anatolica. Festscrift für Ünsal Yalçın anlaesslich seines 65. Geburtstags, Bochum, 2020
In this study, the daggers found in Adana -Ceyhan Tatarlı Höyük excavations in 2012 and 2015 and ... more In this study, the daggers found in Adana -Ceyhan Tatarlı Höyük excavations in 2012 and 2015 and a shafthole axe found in 2015 are discussed. The analogues of this weapon group, which can be dated to the 2nd Millennium BC, can be seen in Anatolia, Cyprus and
Syria-Palestine. Considering the dating of this group of artifacts, architectural remains and other small finds greatly assist with the Tatarlı Höyük metal weapon group too. Therefore, these weapons provide new information about Tatarlı Höyük's cultural relations with Central Anatolia and Northern Syria.
SARA: Seed Science and Archaeobotanical Research in Anatolia, 2019
34. Arkeometri Sonuçları Toplantısı, 2019
40. Kazı Sonuçları Toplantısı 3. Cilt, 2019
34. Arkeometri Sonuçları Toplantısı, 2019
Arkeoloji ve Sanat 157, 2018
The Urartian Kingdom reigned in and around Van Lake in the 9th-7th centuries BC. The Urartian Kin... more The Urartian Kingdom reigned in and around Van Lake in the 9th-7th centuries BC. The Urartian Kingdom is one of the largest mining societies of the time. Urartians, who specialize in metalwork-ing, have left behind many metal works. Bracelets and armlets constitute an important group of these metal works. These are often used by Urartians. Bracelets and armlets were found in scientific excavations in small numbers. Most of them are in museums and private collections. In this study, metal bracelets and armlets are examined belonging to the Urartian Period which are located in Erzurum Archeology Museum. The works have come to the museum through purchase.
Tatarlı Höyük is located near the Tatarlı village (Yedioluk, Yedigöz), which is 5 km to the north... more Tatarlı Höyük is located near the Tatarlı village (Yedioluk, Yedigöz), which is 5 km to the north of Mustafabeyli at the Osmaniye border and 24 km to the east of Ceyhan. The mound is situated in the eastern part of Çukurova (Cilicia) and is located in a place where two important routes, one with a south-north and the other with an east-west direction, overlap. The excavations at Tatarlı Höyük began in 2007. During these excavations, which still continue today, levels dated to the Hellenistic period, the Iron Age, the Late Bronze Age and the Middle Bronze Age have been unearthed. Six miniature baked clay vessels were found in the Hellenistic levels during the 2007 to 2013 seasons. The vessels in question, which have been discovered in small numbers during these excavations, are called miniature cream vessels.
Anatolian Studies 64 (2014), 2014
In this article, 13 cylinder and stamp seals are examined. They were found at Tatarlı Höyük durin... more In this article, 13 cylinder and stamp seals are examined. They were found at Tatarlı Höyük during the 2008–2012 excavations. The interesting and significant collection of cylinder and stamp seals of the second millennium BC reveals the importance of Tatarlı Höyük in the archaeology of Kizzuwatna. Stamp seals from earlier periods were found out of context and shed light on prehistoric Tatarlı Höyük. We believe that Tatarlı Höyük is ancient Lawazantiya – the famous ‘lost’ city of the Hittites and of Kizzuwatna.
Uploads
Interview by K.Serdar Girginer
Interview II by K.Serdar Girginer
Interview III by K.Serdar Girginer
Papers II by K.Serdar Girginer
The subject of this article is nine stone artefacts preserved in Kahramanmaraş Museum. The common feature of the six of these artefacts, which we dated to the 2nd Millennium BC, is that they have temple façades or niches on the front, back and some side faces. Two of them are kohl boxes, one of them is unfinished, we think that the holes of which for the tube to put the kohl are not opened, and we think that the other three artefacts are items with religious meaning left in tombs or temples. Some features of the three kohl boxes that we dated to the first half of the 1st Millennium BC seem to be similar to the settlements of the Amuq Plain.
routes at the western exit of the Amanus Mountains, in the eastern part of the Ceyhan district of Adana. It is also close to the Hittite-Kizzuwatna Caravan Road and connected to Central Anatolia by this route. This article discusses a seal and two seal impressions found in the excavations of Tatarlı Höyük in 2013 and 2015. One of the seal impressions is without an inscription and can be suggested to belong to the 16th-15th century BC. The other seal impression is inscribed with the
female name Pa-ti. We can propose a date for this hieroglyphic seal impression from the 14th to the 13th century BC. One terracotta
stamp seal was found out of context during the 2015 excavation season. We can read the name of the seal owner as Sà-li-pi with a proposed dating to the 15th-14th century BC.
Tatarlı Höyük, Ovalık Kilikya’nın (Kilikia Pedias / Campestris) en büyük yerleşim yerlerinden birisidir. Adana’da Ceyhan ilçesinin doğusunda, Amanos Dağları’nın batı çıkışındaki önemli ticari ve askeri yol güzergâhları üzerinde yer almaktadır. Hitit-Kizzuwatna Karavan Yolu’na da yakındır ve bu güzergâh ile Orta Anadolu’ya bağlanmaktadır. Makalenin konusunu, 2013 ve 2015 yılı kazılarında bulunmuş olan bir pişmiş topraktan mühür ve iki mühür baskısı oluşturmaktadır. Bu malzemenin biri yazıtsız bir mühür baskısıdır ve MÖ 16.-15. yüzyıla tarihlenmesi teklif edilmiştir. Diğer mühür baskısı ise yazıtlıdır ve Pa-ti kadın adı okunmaktadır. Tarafımızdan MÖ 14. yüzyıldan 13. yüzyıla geçiş dönemine tarihlenmiştir. Bulunan pişmiş toprak mühür üzerinde ise
Sà-li-pi adı okunabilmekte ve MÖ 15.-14. yüzyıla tarihlenmesi teklif edilmiştir.
Aralık tarihleri arasında yaklaşık 5 ay devam etmiştir.
2018 yılı çalışmalarımızın ilk amacı, son iki yılda olduğu gibi yine GTÇ
tapınaklarının batısında 2015 yılında ortaya çıkmaya başlayan ve bizim C Yapısı
olarak tanımladığımız yapının planını ve işlevini ortaya koyabilmektir.
Amaç doğrultusunda höyüğün üst kültür katmanlarını oluşturan ve Doğu
Kilikya için önemli veriler elde ettiğimiz Hellenistik Dönem tabakalarında
çalışmalarımız yoğunlaşmıştır.
Syria-Palestine. Considering the dating of this group of artifacts, architectural remains and other small finds greatly assist with the Tatarlı Höyük metal weapon group too. Therefore, these weapons provide new information about Tatarlı Höyük's cultural relations with Central Anatolia and Northern Syria.
The subject of this article is nine stone artefacts preserved in Kahramanmaraş Museum. The common feature of the six of these artefacts, which we dated to the 2nd Millennium BC, is that they have temple façades or niches on the front, back and some side faces. Two of them are kohl boxes, one of them is unfinished, we think that the holes of which for the tube to put the kohl are not opened, and we think that the other three artefacts are items with religious meaning left in tombs or temples. Some features of the three kohl boxes that we dated to the first half of the 1st Millennium BC seem to be similar to the settlements of the Amuq Plain.
routes at the western exit of the Amanus Mountains, in the eastern part of the Ceyhan district of Adana. It is also close to the Hittite-Kizzuwatna Caravan Road and connected to Central Anatolia by this route. This article discusses a seal and two seal impressions found in the excavations of Tatarlı Höyük in 2013 and 2015. One of the seal impressions is without an inscription and can be suggested to belong to the 16th-15th century BC. The other seal impression is inscribed with the
female name Pa-ti. We can propose a date for this hieroglyphic seal impression from the 14th to the 13th century BC. One terracotta
stamp seal was found out of context during the 2015 excavation season. We can read the name of the seal owner as Sà-li-pi with a proposed dating to the 15th-14th century BC.
Tatarlı Höyük, Ovalık Kilikya’nın (Kilikia Pedias / Campestris) en büyük yerleşim yerlerinden birisidir. Adana’da Ceyhan ilçesinin doğusunda, Amanos Dağları’nın batı çıkışındaki önemli ticari ve askeri yol güzergâhları üzerinde yer almaktadır. Hitit-Kizzuwatna Karavan Yolu’na da yakındır ve bu güzergâh ile Orta Anadolu’ya bağlanmaktadır. Makalenin konusunu, 2013 ve 2015 yılı kazılarında bulunmuş olan bir pişmiş topraktan mühür ve iki mühür baskısı oluşturmaktadır. Bu malzemenin biri yazıtsız bir mühür baskısıdır ve MÖ 16.-15. yüzyıla tarihlenmesi teklif edilmiştir. Diğer mühür baskısı ise yazıtlıdır ve Pa-ti kadın adı okunmaktadır. Tarafımızdan MÖ 14. yüzyıldan 13. yüzyıla geçiş dönemine tarihlenmiştir. Bulunan pişmiş toprak mühür üzerinde ise
Sà-li-pi adı okunabilmekte ve MÖ 15.-14. yüzyıla tarihlenmesi teklif edilmiştir.
Aralık tarihleri arasında yaklaşık 5 ay devam etmiştir.
2018 yılı çalışmalarımızın ilk amacı, son iki yılda olduğu gibi yine GTÇ
tapınaklarının batısında 2015 yılında ortaya çıkmaya başlayan ve bizim C Yapısı
olarak tanımladığımız yapının planını ve işlevini ortaya koyabilmektir.
Amaç doğrultusunda höyüğün üst kültür katmanlarını oluşturan ve Doğu
Kilikya için önemli veriler elde ettiğimiz Hellenistik Dönem tabakalarında
çalışmalarımız yoğunlaşmıştır.
Syria-Palestine. Considering the dating of this group of artifacts, architectural remains and other small finds greatly assist with the Tatarlı Höyük metal weapon group too. Therefore, these weapons provide new information about Tatarlı Höyük's cultural relations with Central Anatolia and Northern Syria.
arasında, hem Türkçe hem de İngilizce nüshasının rahat
taşınabilmesi ve özet bilgilerden oluşarak bölgedeki yeni
gelişmelerin de anlatılacağı bir nevi gezi güzergâh rehberi
mantığıyla ve güzel görüntülerle Kilikya bölgesinin hem
arkeolojik kültür mirası, hem de doğal güzelliklerinin tanıtılması
amacı güdülmüştür. Bu kitapta Kilikya’nın en batısından
başlanarak doğuya doğru bir takım gezi güzergâh
önerileri de oluşturulmuştur. Özellikle bu yayından Turizm
camiasının da yararlanması beklentilerden birisidir.
Kilikya, kara, deniz ve nehirler üzerinden sağladığı
ulaşım, Anadolu ve Mezopotamya ile Doğu Akdeniz
arasındaki köprü konumu, tarıma elverişli geniş toprakları
ile uygarlık tarihi açısından çok önemli bir bölgedir.
Mezopotamya dünyası ile Orta Anadolu ve Ege bölgesi
arasında bir köprü olmakla kalmamış, kendine özgü
kültürler de yaratmıştır. Bunları başka bölgelere taşımış,
bağımsız devletler kurmuş, dilini en eski devirlerden
beri yazıya geçirmiş; din, edebiyat, tıp, eczacılık, felsefe,
büyücülük ve falcılık konularında büyük gelişmelerin ve
icatların yapıldığı, eski dünyanın nadir bölgelerinden biri
olmuştur.
civilizations, with its extensive arable lands and its position
as a bridge between Anatolia, Mesopotamia and the
Eastern Mediterranean, connecting these areas by land,
sea and rivers. At the same time, Cilicia created its very
own culture, and its peoples carried this culture to other
regions, founded independent states, and recorded their
languages already in ancient times. It is one of the few
regions where over the centuries great inventions were
made and major developments occurred in religion, literature,
medicine, pharmacy, philosophy, magic and divination.
The most important reason for writing this book is to introduce
the archaeological and cultural heritage of Cilicia
as well as its natural beauty in a convenient handbook, in
both English and Turkish, while also summarizing recent
developments in the region. It serves not only as a travel
guide, but also presents spectacular images of the region.
Several travel routes leading from west to east within the
region are suggested. It is expected that especially tourism
professionals will benefit from this publication.
There could be serious proofs about Tatarlı Höyük is the same settlement with Luhuzattia-Lawazantiya and Lusanda.
continued without any change during the Iron Age. In addition to local painted ceramics, imported ceramics
coming by sea or land through trade, immigration and invasions are important for the creation of local
ceramic chronology in the region.
Among these ceramic groups, Black on Red (BoR) ceramics are common in Iron Age settlements in a
wide geography covering the Eastern Mediterranean coasts and in the Cilicia region. These ceramics, which
are divided into two groups, namely Cyprus-Phoenician import and local production in Cilicia, were defined
as imported goods. It is known that these ceramics were taken into local production with the furnaces in
Gözlükule and Kinet Höyük. Although definitions of imported and local forms were made, due to the limited
number of excavations and limited publications of BoR ceramics, a characterization based on these definitions
could not be made.
The settlement in Tatarlı Höyük, which started with the Middle Iron Age layer between 850 and 609
BC, shows a synchronous development with parallel centers in the region. It is aimed to contribute to the
discussions and new studies on these ceramics by evaluating the samples of this ceramic group, which was
popular in the ceramic fashion of the period, in the Tatarlı Höyük in the archaeological and archaeometric
framework. As a result of the archaeological and archeometric evaluations of the Tatarli BoR samples
compared with the Cyprus and Cilicia samples, it was concluded that the testicular samples overlapping
Tarsus Gözlükule and Karatepe were made in the same production center.
kazı çalışmaları yürütülmektedir. Makale, 2016 yılı sonunda AY 186 açmasının doğu kesiminde kazılan bir
seramik fırın üzerinde yapılan arkeometrik araştırmalara odaklanmaktadır. Seramik fırını, Geç Tunç Çağı
(MÖ 1450-1200)’na ait seramik malzeme grubu ile ilişkilidir. Fırında bol miktarda kırık kap parçaları ve
seramik cüruflar bulunmuştur. Çalışmada, arkeometrik karakterizasyon için seramik buluntular arasından üç
adet seramik cüruf seçilmiştir. Bu cüruflar morfolojik ve mineralojik karakterizasyonları belirlemek amacıyla
optik mikroskop (OM) ve X-ışını kırınımı (XRD) yardımıyla analiz edilmiştir.
AY 186/1, AY 186/7 ve AY 186/11 kodlu örneklerin XRD analizleri ile kuvars (SiO2), labradorit ((Ca,Na)[Al
(Al, Si)Si2O8]), diyopsit (CaMg[Si2O6]), albit (NaAlSi3O8), anortit (CaAl2Si2O8) ve ojit ((Ca,Na) (Mg,Fe,Al,Ti)
[(Si, Al)2O6]) minerallerinin varlığı saptanmıştır. Cüruflarda yeni mineral oluşumların varlığı, seramiklerin
fırınlama sıcaklıkları ve hammaddelerinin mineralojik bileşimi ile ilgilidir. Çalışmada tespit edilen bu fazlara
göre seramik curufların pişirim sıcaklığının yaklaşık 900-950 °C olduğu tahmin edilmektedir. Örneklerde
vitrifikasyon düzeyinin yüksek olduğu görülmektedir. Ayrıca, seramik cüruflarda önemli miktarda kapalı
gözenekler tespit edilmiştir. Bu gözenekler kullanılan hammaddelere, fırın atmosferine, fırında pişirme
sıcaklığına ve fırının sürekli kullanımına bağlı olarak gelişmektedir.
Çalışmada sunulan bu sonuçlar, Çukurova Üniversitesi tarafından finanse edilen “Tatarlı Höyük’te Hitit
Dönemi’ne Ait Bir Seramik Atölyesinden Çıkan Bazı Buluntuların Karakterizasyonu” başlıklı geniş araştırma
projemizin bir parçasıdır (Proje ID: 9673).
neighboring regions. Even though cultural layers of Neolithic period have been discovered by the excavations
carried out at Yumuktepe and Gözlükule in the first half of 20th century, excavations have provided only
patchy and insufficient information about the Neolithic layers in many excavated mounds in the region
up to now. Prehistoric stratigraphy of this large region has been determined by the evidence of only one
settlement, Yumuktepe, where new excavations have been undertaken once again since 1993. According to
this stratigraphy the Pottery Neolithic Period stratigraphy in the mound which begins from 7000 BC, can
be traced without interruption. Existence of Pre Pottery Neolithic Period, on the other hand, is problematic.
Çukurova is the second biggest delta plain in Mediterranean and so covers quite a large area. Therefore, it
is very hard to describe prehistory such a massive area with the data coming from only one site. Tatarlı Höyük,
which lies Yukarıova (upper part of plain) part east of Çukurova seem to be a good candidate to solve Neolithic
issues of the region. Both its location and natural environment are remarkable. Our intensive surveys since 2016
conducted in and around Tatarlı have yielded significant information on the Neolithic Period.
Data of Neolithic Period at Tatarlı was obtained on the perimeter and its adjacent regions. In particular,
large quantity of Neolithic material have been found despite out of context in the Citadel part of the mound.
In addition, in the south of the Citadel, Bucak locality in the north and Leçelik in the east have yielded chipped
stone materials. This assemblage is mostly composed of flintstone raw material, although considerable amount
of obsidians were also observed. Provenance analyses on the obsidian material indicate that the large majority
of them are connected to the Göllüdağ source. There are also obsidians from Nemrut source in Eastern
Anatolia. Apart from flint and obsidian, quarts, radiolarite, gypsum must had been used for chipping process.
It is apparent that both flintstone and obsidian were chipped in the settlement. Great amount of core, tablet,
plunging blade made of both raw materials prove this situation.
Aside from chipped stone material, there are ceramic materials as well. Especially to the south and
southwest of the Citadel, pottery has been observed. Dark Faced Burnish Ware (DFBW) and pre - DFBW as
well as impresso decorated pottery can give an approximate date. Apart from above mentioned archaeological
material such as chipped stones and pottery, small finds of Neolithic Period such as a great number and type
of miniature stone axes, chipped disks and figurines are existing.
To conclude, when material groups examined together with the settlements in the prone cultural regions,
the evidence of Pre Pottery and Pottery Neolithic periods in Tatarlı Höyük are apparent.
There is no doubt that the excavations in Neolithic layers of Tatarlı Höyük in the years ahead will reveal
the Neolithic period, accordingly Neolithic progress of the Çukurova Region will be better understood.
in the abandoned settlement in the early Roman period, important evidence regarding weaving, especially wine production and trade is obtained. Hellenistic Period data of the mound, whose agricultural economy has also been revealed to a great extent, is extremely important for the Cilicia region. In the Late Iron Age (Akhaimenid) data are obtained that the mound was inhabited for a while. The steles, terracotta figurines and a small number of ceramics dating to this period are new additions to regional archeology.
In the first half of the 1st Millennium BC, while Que city states (Middle Iron Age / Neo Hittite Period) prevailed, many archaeological materials of this period started to be found in Tatarlı Höyük. Among them, various types of amphoras that shed light on the presence of commerce in the city, Black on Red, Cypriot White Slip and Cypriot Bichrome IV group ceramics are the main ones. Stone pots, metal and bone finds
from the same period also stand out.
It contains the most developed settlements of the mound in the 2nd Millennium BC. In the LBA, a sacred city of Kizzuwatna is encountered with a spreading area of 2-3 km2 with its Citadel, the Lower City and its neighborhoods. Apart from its organic relations with the Hittite world, links with Cyprus, Levant and the Aegean region have begun to be identified. Although the MBA strata have not been fully excavated yet, the
finds uncovered in restricted areas reveal that relations with Central Anatolia began, although they were heavily related to Northern Syria during this period.
The layers of EBA and Chalcolithic Age have not been excavated yet. The seals especially in the Ubeyd Period, which were found in some areas, are the harbingers of the fact that there were strong settlements in the mound during these periods. Data from the Neolithic period identified at the foot of the mound provide new contributions for the region and Anatolian archaeology.
neighborhood which is in the north about 5 kilometres of Mustafabeyli neighborhood which is in the east
about 35 kilometers of Ceyhan district. Tatarlı Höyük excavations have continued since 2007 under the
chairmanship of Assoc. Prof. K. Serdar Girginer. As a result of the studies carried out, more clear results
about the settlement were obtained from the traces of the Hellenistic Period settlement that we encountered
in all the excavated areas of the mound.
In Plains Cilicia are too limited the Hellenistic architectural remains. This is mainly because during the
Roman Empire founded on Hellenistic cities such as cities of Anazarbos, Kastabala, Mopsuestia, Aigaiai is
destroyed to the Hellenistic period. Other than that, a lot of destruction in the area model and the number
of excavations make difficult the monitoring of the Hellenistic architecture. However, in surveys studies
made encountered lots of red slip ware of the Hellenistic period shows that in plains Cilicia Helenistic
settlement are also out of the central cities. Within the scape of this thesis in Tatarlı Höyük uncovered the
Hellenistic architectural remains is intentended to a locale-specific quality and understanding that removing
the identification and placement of its architectural scheme.
RESUMEN Este artículo es una evaluación preliminar de un conjunto de artefactos de hueso proce-dentes de Tatarlı Höyük, en Adana, Turquía. Este yacimiento ocupa un lugar importante en la historia de los asentamientos en Cilicia y muestra una ocupación continuada y característica hasta los inicios de la dominación romana. Además de los ornamentos personales, tales como cuentas y colgantes, se han documentado herramientas empleadas en diferentes actividades cotidianas en Tatarlı Höyük, especialmente relacionadas con el tejido, tales como espátulas, ruedas de huso, agujas, útiles apuntados y mangos, los cuales componen parte del conjunto óseo trabajado. La mayoría de las herramientas de la actividad textil en este conjunto de hueso son asumidas como evidencia de la importancia económica y continuidad que la industria del tejido ocupó en Tatarlı Höyük.
Bu makalede Adana Ceyhan Ovası’nda yer alan Tatarlı Höyük’te ortaya çıkarılarak, Geç Tunç Çağı II’ye (MÖ 1450-1200) tarihlenen bir keramik fırını konu edilmektedir. Beraberinde bulunan cüruf ve keramik parçaları ile birlikte bu piroteknik ünite, Geç Tunç Çağı’nın son dönemlerinde Kilikya Bölgesi’ndeki keramik fırını teknolojisini değerlendirme olanağı sağlamaktadır. Tatarlı Höyük keramik fırınının teknolojik
ve tipolojik ögeleri, Kuzey Suriye ve Kuzey Mezopotamya ile önemli benzerlikler göstermekle beraber, İç Anadolu’da yer alan Hitit başkenti ve dönemin Ege Dünyası ile benzer bir ilişki gözlemlenememektedir. Buradan hareketle bu çalışmada, keramik ve mühür külliyatı ile MÖ 14-12.yy.’da Hitit İmparatorluğu ile yakın politik ve sosyal ilişki içerisinde olduğu belirlenen Tatarlı Höyük’ün, üretim birimleri bakımından daha ziyade Kuzey Suriye ve Kuzey Mezopotamya bölgeleri ile olan teknolojik ilişkisinin muhtemel sebepleri de tartışılmaktadır.
the arms. The figures have big phalloi (?). The fact that the standard figure in question was depicted several times and that there is no other subject in the cave walls indicate the importance of both the cave and the depicted character. Because of its huge phallos, it is suggested that the figure in question is a sacred being, and that the cave was
probably a sacred place.
It is assumed that the cave paintings of Akyapı in the Middle Taurus region where the number of prehistoric researches are so scanty may be dated to Neolithic or Chalcolithic period.
Mersin ili Gülnar ilçesi sınırları içinde yer alan Akyapı (Ala Kapı) Mağarası’nda 2012 yılında keşfedilen kaya resimleri, Orta Toroslar bölgesinde karşılaşılan ilk örnekler olması nedeniyle son derece önem taşımaktadır. Mağaranın duvarlarına gelişi güzel serpiştirilmiş olan bu resimlerde, aynı figürün tekrar tekrar betimlenmiş olduğu görülmektedir.
Kollarını dirseklerinden doksan derecelik açıyla yukarıya doğru kaldırmış ve dizlerini yine doksan derece bükmüş olan bu insan tasvirleri aynı zamanda iri bir fallusa (?) sahiptir. Standart bir figürün çizilmiş olması ve mağara duvarlarında başka hiçbir konuya veya karaktere yer verilmemesi, hem mağaranın hem de resmedilen figürün önemine işaret etmektedir. Bu durum kutsal inançlarla ilgili bazı ipuçları barındırmaktadır. İri fallusundan ötürü, çizilen figürün kutsal bir varlık olduğu, belki de mağaranın da bu varlığın kutsal mekânı olduğu tahmin edilebilir.
Prehistorik dönemlere ait araştırmaların çok yetersiz olduğu Orta Toroslar bölgesindeki Akyapı Mağarası resimlerinin Neolitik veya Kalkolitik döneme ait oldukları anlaşılmaktadır.