Lā̤-bái-nê
(Iù Bái-nê dêng-hióng lì gì)
Lā̤-bái-nê(禮拜二) iâ hô̤ lā̤ bái-nê(拜二), sê siŏh sĭng-gĭ dâi-dŏng gì siŏh nĭk, cī bái-ék gâe̤ng bái-săng dâi-dŏng gì hī siŏh nĭk.
Bái-nê gô-dā̤ hô̤ lā̤ huōi-iêu-nĭk(火曜日), gĭng-dáng Nĭk-buōng gâe̤ng Dièu-siēng gó sê ciŏng-uâng gó gì.
Găk gĭ-dók-gáu gì ùng-huá diē-sié, siông-dá̤ diŏh bái-nê cháung-cáuk chók kŭng-ké (tiĕng) gâe̤ng cūi. «Séng-gĭng» „Cháung-sié-gé“ gì tàu siŏh ciŏng sê ciŏng-uâng gōng gì:
6Siông-dá̤ gōng: "Cūi dṳ̆ng diŏh ô kĕ̤ng-ké, â̤ buŏng kŭi siông â gì cūi." 7Siông-dá̤ cô̤ ciā kĕ̤ng-ké, lièng hŭng-biék siông â gì cūi. Cêu ô ciŏng-uâng. 8Ciā kĕ̤ng-ké Siông-dá̤ giéu lō̤ Tiĕng. Ô màng-buŏ, ô nĭk-dŏng, cuòi sê dâ̤ nê nĭk.