Κορυφώθηκε και φέτος η αποκριά με το καθιερωμένο καρναβάλι στο Θεατράκι της Λάκκας την τελευταία Κυριακή. Παρά το μαγκωμένο κλίμα που επικρατεί λόγω των οικονομικοπολιτικών προβλημάτων που υπάρχουν στη χώρα, ο κόσμος ήταν παρών στο κάλεσμα των διοργανωτών. Ήταν εκεί, γέμισε το θεατράκι και περίμενε την παρουσίαση των ομάδων προκειμένου να γελάσει, να σατιρίσει, αλλά και να ξεχαστεί για λίγο από την βαριά καθημερινότητα.
Παρά όμως την διάθεση του κόσμου για να παρακολουθήσει, δεν υπήρξε και η ίδια διάθεση για να συμμετάσχει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι ελάχιστες συμμετοχές που υπήρχαν και φέτος. Και λέω και φέτος, διότι ανάλογη εικόνα έχει υπάρξει και στο παρελθόν με το καρναβάλι να παρουσιάζει κάθε χρόνο φθίνουσα πορεία, κάτι που αναδεικνύει την ανάγκη για μια βαθειά τονωτική ένεση που του χρειάζεται.
Το καρναβάλι της Μυκόνου έχει μια μακρά παράδοση μέσα στο χρόνο και η αναβίωσή του ξεκινά στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Από τότε μέχρι και σήμερα παρά τις προσπάθειες που έχουν γίνει και κάποιες καλές σχετικά χρονιές που έχουν υπάρξει στο παρελθόν, έχει παρατηρηθεί ότι παρά τα θέματα που κυριαρχούν στην επικαιρότητα, ελάχιστες επιλογές σάτιρας έχουν υπάρξει. Ακόμη και η σάτιρα του παραδοσιακού όμως δίνει το δικό της χρώμα.
Κοινή διαπίστωση είναι ότι φέτος έλειπαν τα γκρουπ, η ποικιλία θεμάτων, έλειπαν τα νέα παιδιά που τις προηγούμενες χρονιές έδιναν δυναμικά το παρών με τα σχολεία τους, έλειπαν οι διάφοροι φορείς. Θα προτιμούσα για παράδειγμα τους μαθητές της τρίτης λυκείου, αντί να είναι εκτός καρναβαλιού και με παζάρι γλυκών να προσπαθούν να ενισχύσουν το ταμείο τους για την εκδρομή τους, να είχαν ενεργό ρόλο στο καρναβάλι με την δημιουργία ομάδων και να διεκδικούσαν κάποιο χρηματικό έπαθλο γι’ αυτό. Βεβαίως εν μέσω οικονομικής κρίσης ακόμη και τα έπαθλα ήταν συμβολικά και με την πολύτιμη χορηγία των καταστημάτων που τα προσέφεραν.
Από την άλλη, εντύπωση προκαλούν κάποιες συμμετοχές που αφενός δεν επρόκειτο για μασκαράδες, αφετέρου κέρδισαν και βραβείο..Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι λόγω της μικρής συμμετοχής μπορεί να έγιναν δεκτές και τέτοιες υποψηφιότητες, όμως άλλο η οποιασδήποτε μορφής διαφήμιση και μάλιστα σε ένα έτοιμο κοινό και άλλο η συμμετοχή σε καρναβάλι.
Σε αντίθεση με αυτή την μικρή επισήμανση, έρχεται η πραγματικά εύστοχη παρουσίαση της ομάδας που κέρδισε το πρώτο βραβείο «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει». Εξαιρετικά επίκαιρο το θέμα, όμορφη παρουσίαση και δυνατό μήνυμα από μια συμμετοχή της τελευταίας στιγμής όπως ακούστηκε. Και εδώ θα σταθώ και πάλι για να επισημάνω ότι πέρα από τα θέματα της επικαιρότητας που μπορεί να προκύψουν και την τελευταία στιγμή, όπως αυτό που έδωσε το μήνυμα του φετινού καρναβαλιού στη Μύκονο, ωστόσο οι καρναβαλιστές σε όλα τα οργανωμένα καρναβάλια, και στην προκειμένη περίπτωση αναφέρομαι σε αυτά που γίνονται κάθε χρόνο, γνωρίζουν ότι και του χρόνου η διοργάνωση θα υπάρξει. Η προετοιμασία λοιπόν για κάθε συμμετοχή μπορεί να έχει έναν μεγάλο ορίζοντα έτσι ώστε και το αποτέλεσμα να είναι και εμπνευσμένο και διαφορετικό.
Από το φετινό καρναβάλι έλειψε και η συμμετοχή αλλοτινών πολυπληθών ομάδων αλλά και των σχολείων και νηπιαγωγείων που δίνουν πάντα το δικό τους όμορφο αποτέλεσμα, περνάνε τα μηνύματά τους, αλλά και ωθούν στη διατήρηση και διάδοση της παράδοσης μέσα από τη νέα γενιά. Δεν γνωρίζουμε τους λόγους απουσίας τους, ωστόσο αυτή ήταν αισθητή. Ίσως να συνέβαλλαν σε αυτό και οι φήμες που κυκλοφόρησαν ατυχώς κάποιοι εντός της αποκριάς για την μη πραγματοποίηση της διοργάνωσης που ενδεχομένως δεν βοήθησαν στην έγκαιρη προετοιμασία ακόμη και εκείνων που ίσως θα' θελαν να συμμετάσχουν.
Στα θετικά της φετινής διοργάνωσης δεν μπορώ να μην αναφέρω και στην πολύτιμη συμβολή των βρεφονηπιοκόμων του 1ου Παιδικού Σταθμού που ήταν καθοριστικής σημασίας για τα παιδιά που παρευρέθηκαν στο θεατράκι, με τα παιχνίδια τους και το πλέξιμο στο γαϊτανάκι. Παράλληλα εκτός από τους παραδοσιακούς οργανοπαίκτες, μέλη τοπικού νεανικού συγκροτήματος που διασκέδασαν τον κόσμο που έμεινε στο θεατράκι όταν τέλειωσε το καρναβάλι.
Αναγνωρίζοντας τέλος την πίεση κάθε είδους (χρόνου, οικονομική) και τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν φέτος για πρώτη φορά με την διοργάνωση του καρναβαλιού, εύχομαι και ελπίζω ότι του χρόνου που θα υπάρχει και το περιθώριο, να προέχει η φαντασία, όπως και η συνεργασία προσώπων που χρειάζεται, προκειμένου να στηθεί πάνω σε νέες βάσεις που θα δώσουν ώθηση σε έναν θεσμό που οφείλει να υποστηριχθεί, να προωθηθεί και να εμπλουτιστεί με νέες ιδέες και συμμετοχές που είναι και ο βασικός κορμός για την επιτυχία ή μη, της κάθε διοργάνωσης.
