Idi na sadržaj

Peti korpus Armije Republike Bosne i Hercegovine

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
5. korpus Armije Republike Bosne i Hercegovine
Aktivna21. oktobar 1992 – 2006. (unutar Vojske Federacije BiH)
DržavaRepublika Bosna i Hercegovina
GranaKopnena vojska Armije Republike Bosne i Hercegovine
DioArmija Republike Bosne i Hercegovine
Glavno sjedišteKasarna "Adil Bešić", Bihać
NadimakSila Nebeska
BitkeOperacija "Munja '93"
Operacija "Grabež '94"
Operacija "Breza '94"
Operacija "Tigar '94"
Operacija "Pauk"
Operacija "Sana '95"
Operacija "Pećigrad"
Komandanti
Ramiz Dreković (21. 10. 1992 – 1. 11. 1993)[1]
Atif Dudaković (1. 11. 1993 – 28. 11. 1997)[1][2]
Druga verzija grba 5. korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine

Peti korpus Armije Republike Bosne i Hercegovine bio je jedan od korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine tokom rata u Bosni i Hercegovini.

Formiran je Odlukom Predsjedništva RBiH 21. oktobra 1992. godine. Istom odlukom komanda korpusa nalazila se u Bihaću a kao vojna formacija najvišeg ranga obuhvatio je vojne jedinice koje su do tada postojale na području sjeverozapadne Bosne, odnosno Cazinske krajine i to na način da je okružni štab TO pretpočinjen novoformiranom korpusu a općinski štabovi formiranim brigadama. Dodijeljena zona odgovornosti korpusa obuhvatala je skoro kompletnu Bosansku krajinu ali se u stvarnoj situaciji prostirala na otprilike 1.150 km2. Dužina granice zone odgovornosti iznosila je oko 180 km a na branjenoj teritoriji živjelo je između 180.000 i 200.000 stanovnika.

Tokom operacije "Sana '95", vođene u jesen 1995. godine, Peti korpus je u potpunosti porazio Abdićeve snage i zauzeo Veliku Kladušu, porazio srpske snage i zauzeo gradove: Bosanski Petrovac, Ključ i Bosansku Krupu, da bi na kraju ove operacije u sadejstvu sa Sedmim korpusom Armije Republike Bosne i Hercegovine zauzeo i Sanski Most.

Komandant Atif Dudaković

Historija

[uredi | uredi izvor]

Osnivanje prvih jedinica

[uredi | uredi izvor]

Prva brigada formirana na ovoj teritoriji je bila 101. samostalna muslimanska krajiška brigada formirana 9. aprila 1992. godine u selu Kovačević, općina Cazin.[3] I u drugim naseljenim mjestima Okruga Bihać formiraju se jedinice višeg taktičko-operativnog nivoa pa tako u Bihaću, 19. jula, od već formiranih odreda TO se vrši postrojavanje pripadnika novoustrojene prve i druge bihaćke pješadijske brigade. U augustu se u Cazinu na isti način osniva 1. cazinska pješadijska a u Bužimu 15. augusta 105. bužimska krajiška pješadijska brigada, kasnije poznata kao 505. viteška brdska brigada, 1. 9. 1992. godine osnovana je 111. bosanskokrupska pješadijska brigada koja je 1. aprila naredne godine preimenovana u 511. brdsku brigadu.

Osnivanje operativne grupe i korpusa

[uredi | uredi izvor]

Zbog nepostojanja operativno-taktičke komande osjećala se potreba formiranja jedne takve komande koja bi objedinila formirane brigade i uspostavila lanac rukovođenja i komandovanja takvim jedinicama kako u procesu planiranja i priprema isto tako i u izvođenju borbenih dejstava značajnijih razmjera. Na osnovu tih potreba a po naređenja Štaba VK OS Republike Bosne i Hercegovine od 29. jula 1992. godine, 13. augusta dolazi do osnivanja Unske operativne grupe,[4] koja će ubrzo promijeniti naziv u Unsko-sansku operativnu grupu (USOG). Ova OG preuzela je komandovanje nad svim jedinicama sve do formiranja korpusa koje je naređeno odlukom Predsjedništva RBiH od 18. augusta 1992. godine.[5] Za komandanta USOG-a postavljen je Ramiz Dreković a za njegovog zamjenika i načelnika štaba imenovan je Ramiz Duraković.[4] Štab Vrhovne komande Republike Bosne i Hercegovine je 29. septembra 1992. godine je izdao naredbu br. 02-111-738/92 za formiranje Petog korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine za čije sjedište se određuje Bihać.[4] Zbog trenutne situacije koja je vladala u bihaćkom okrugu, ova naredba je realizovana tek 21. oktobra 1992. godine što se uzima za zvanični datum osnivanja 5. korpusa. U sastav novoformiranog korpusa ušle su svi borci i starješine iz rasformirane Unsko-sanske operativne grupe koja je imala u svom sastavu sve pješadijske brigade, i dijelovi preformiranog Okružnog štaba TO Bihać, čije su formacije i nadležnosti smanjene. Prvom naredbom, na mjesto komandanta korpusa je postavljen major Hajrudin Osmanagić, ali ubrzo nakon toga dužnost je predao Ramizu Drekoviću. Prilikom njegovog formiranja bihaćki okrug se nalazio u veoma nepovoljnoj situaciji, zbog nedostatka oružja, municije, hrane, lijekova. Najkraća udaljenost Bihaća od ostatka slobodne teritorije u Bosni i Hercegovini je iznosila oko 100 km, dok je Velika Kladuša bila udaljena tridesetak kilometara od teritorije koju je držala Hrvatska vojska.[6] Nakon odlaska generala Drekovića na dužnost komandanta 4. korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine, na poziciju komandanta Petog korpusa Armije Republike Bosne i Hercegovine 1. novembra 1993. godine[7] dolazi general Atif Dudaković i na toj dužnosti ostaje do 28. novembra 1997. godine. 5. korpus je često nazivan 5. armijom od stranih medija koji su bili prisutni u vrijeme rata na tom području.[8]

Ratni put Korpusa

[uredi | uredi izvor]

Kraj rata i mirnodopski status

[uredi | uredi izvor]

Komanda

[uredi | uredi izvor]

Prema naređenju Vrhovnog štaba Oružanih snaga Republike Bosne i Hercegovine od 29. septembra 1992. za sjedište korpusa određen je Bihać. Formiranjem korpusa za prvog komandanta korpusa određen je Ramiz Dreković (21.10.1992. - 1.11.93)[1] a za načelnika Štaba Ramiz Duraković. Pomoćnik Komandanta za moral, IPD i VP bio je Ejub Topić, za bezbjednost Sakib Butković a za logistiku Bećir Sirovina. Tokom postojanja sastav komande korpusa se mijenjao a na čelnoj funkciji korpusa Drekovića je 1. novembra 1993. zamijenio Atif Dudaković koji će funkciju komandanta obavljati do 28. novembra 1997.

Formacijska popunjenost na dan formiranja

[uredi | uredi izvor]
Pripadnici Petog korpusa

Formiranjem 5. korpusa u njegov sastav su ušle sve postojeće jedinice sa bihaćkog okruga a koje su iskazivale lojalnost Republičkoj Vladi. U tom momentu sastav korpusa je činilo sedam brigada, svih sedam pješadijskog tipa, šest jedinica nižeg ranga (bataljon ili četa) različitih namjena kao i logistička baza i komanda korpusa sa ukupno 10.152 pripadnika od čega je 8.705 vojnika i 1.447 pripadnika podoficirskog i oficirskog ranga.[9]

Najmogoljudnija je bila 111. bosanskokrupska pješadijska brigada sa ukupno 1.692 pripadnika dok su još četiri brigade brojale iznad 1.000 pripadnika.

Naoružanje na dan formiranja korpusa

[uredi | uredi izvor]

Danom formiranja Peti korpus je u svom naoružanju posjedovao ukupno 2140 cijevi od toga 1094 automatskih i 479 poluautomatskih pušaka.[1] Od ostalog naoružanja najznačajniji je jedan tenk T-55, jedan SPAT M53/59 Praga, jedan BOV M86, jedan kamion radio veze TAM110, 2 topa ZIS-3 kalibra 76mm, 20 minobacača različitih kalibara, 67 komada različitog ručnog protivoklopnog naoružanja (Osa, Zolja, RBR), 3 Protivzračna mitraljeza, 2 bestrzajna topa kalibra 82 mm[1].

Borbena dejstva

[uredi | uredi izvor]

Prema dokumentaciji Petog korpusa tokom rata u Bosni i Hercegovini snage korpusa su učetvovale u ukupno pet operacija. Prema karakteru operacija njih tri su napadne operacije, jedna napadna sa prelaskom u odbranu i jedna odbrambena sa prelaskum u napad. Prema istom izvoru zabilježena su tri boja.[1] Od ukupno registriranih 953 borbena dejstva najviše njih je zabilježeno tokom 1995. (389) i 1994. godine (359) od čega pojedinačno najviše tokom septembra 1995. (ukupno 72 borbena dejstva)[1] kada su se i desili najznačajniji događaji u zoni odgovornosti korpusa.

Priznanja

[uredi | uredi izvor]

Dvojica pripadnika korpusa (Adil Bešić i Izet Nanić) posthumno su odlikovani najvišim armijskim odlikovanjem Ordenom heroja oslobodilačkog rata. Tri brigade su kraj ratnih dejstava dočekale sa počasnim nazivom slavne (501, 503. i 511) i dvije kao viteške (502. i 505).

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b c d e f g Felić, Bejdo (2002.). Peti korpus (1992. - 1995). Sarajevo: Ljiljan. str. 667. ISBN 9958-22-098-9. Provjerite vrijednost datuma u parametru: |date= (pomoć)
  2. ^ "Arhivirana kopija". Arhivirano s originala, 4. 4. 2019. Pristupljeno 20. 11. 2018.CS1 održavanje: arhivirana kopija u naslovu (link)
  3. ^ Peti korpus 1992.-1995., Bejdo Felić, str. 24.
  4. ^ a b c Peti korpus 1992.-1995., Bejdo Felić, str. 47.
  5. ^ ICTY - Presuda Enveru Hadžihasanoviću i Amiru Kuburi, 15. marta 2006., str.99
  6. ^ http://conjuncture.ru/valecky_22-03-2013/
  7. ^ http://www.vojska.net/bos/oruzane-snage/bosna-i-hercegovina/armija/korpus/5//
  8. ^ Noel Malcolm: Povijest Bosne
  9. ^ Peti korpus 1992.-1995., Bejdo Felić, str. 48.
  10. ^ Munja 93: pristupljeno: 25. 10. 2013
  11. ^ Sana 1995: pristupljeno: 25. 10. 2013

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]