Idi na sadržaj

EAPP

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
EAPP
Identifikatori
AliasiEAPP
Vanjski ID-jeviOMIM: 609486 MGI: 1913516 HomoloGene: 10206 GeneCards: EAPP
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 14 (čovjek)
Hrom.Hromosom 14 (čovjek)[1]
Hromosom 14 (čovjek)
Genomska lokacija za EAPP
Genomska lokacija za EAPP
Bend14q13.1Početak34,515,938 bp[1]
Kraj34,539,704 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 12 (miš)
Hrom.Hromosom 12 (miš)[2]
Hromosom 12 (miš)
Genomska lokacija za EAPP
Genomska lokacija za EAPP
Bend12|12 C1Početak54,717,125 bp[2]
Kraj54,742,682 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_018453
NM_001318916

NM_025456
NM_001331162

RefSeq (bjelančevina)

NP_001305845
NP_060923

NP_001318091
NP_079732

Lokacija (UCSC)Chr 14: 34.52 – 34.54 MbChr 12: 54.72 – 54.74 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

E2F-pridruženi fosfoprotein je protein koji je kod ljudi kodiran genom EAPP.[5][6]

Kamnasaran et al. (2005) utvrdili su da gen C14ORF11 sadrži 6 egzona. Analizom BAC i genom ske sekvence mapirali su ga na poziciji 14q13 hromosoma 14.[7] Ovaj gen kodira fosfoprotein koji stupa u interakciju s nekoliko članova porodice proteina E2F. Protein se lokalizuje u jedru i prisutan je tokom ćelijskog ciklusa, osim tokom mitoze. Funkcionira kako bi modulirao transkripciju reguliranu E2F i stimulirao proliferaciju.[6]

Aminokiselinska sekvenca

[uredi | uredi izvor]

Dužina polipeptidnog lanca je 285 aminokiselina, a molekulska težina 32.762 Da.[8]

1020304050
MNRLPDDYDPYAVEEPSDEEPALSSSEDEVDVLLHGTPDQKRKLIRECLT
GESESSSEDEFEKEMEAELNSTMKTMEDKLSSLGTGSSSGNGKVATAPTR
YYDDIYFDSDSEDEDRAVQVTKKKKKKQHKIPTNDELLYDPEKDNRDQAW
VDAQRRGYHGLGPQRSRQQQPVPNSDAVLNCPACMTTLCLDCQRHESYKT
QYRAMFVMNCSINKEEVLRYKASENRKKRRVHKKMRSNREDAAEKAETDV
EEIYHPVMCTECSTEVAVYDKDEVFHFFNVLASHS
Simboli

Funkcija gena

[uredi | uredi izvor]

Novy et al. (2005) su, pomoću 2-hibridne analize kvasca i imunoprecipitacije proteina koji djeluju u interakciji iz kotransficiranih ćelija, potvrdili da je EAPP direktno komunicirao s E2F1. Testovi s in vitro translatiranim proteinima pokazali su da se EAPP veže za E2F1, E2F2 i E2F3, ali ne i za E2F4. Analiza mutacije pokazala je da je interakcija s E2F1 posredovana C-terminalnim dijelom EAPP. EAPP je pojačao promotorsku aktivnost E2F1 prema reporterskom genu koji sadrži 3 E2F-vezujuća mjesta. Samo EAPP pokazao je nisku, ali o dozi ovisnu aktivaciju reporterskog gena. Prekomerna ekspresija EAPP u ćelijskoj liniji osteosarkoma rezultirala je većim udjelom ćelija u S fazi, dok je interferencija RNK uzrokovala smanjenje broja ćelija u S-fazi ćelijskog ciklusa.[9]

Kloniranje i ekspresija

[uredi | uredi izvor]

Korištenje N-terminalnog domena E2F1 kao sonde na 2-hibridnom skriningu kvasca u biblioteci cDNK B-ćelija, nakon čega slijedi PCR, gorepomenuti Novy et al. (2005) klonirali su EAPP. Izvedeni protein od 281 aminokiseline ima izračunatu molekulsku masu od oko 36 kD. EAPP sadrži nekoliko potencijalnih mjesta fosforilacija, a pomak njegove prividne molekulne mase nakon tretmana fosfatazom ukazao je da je EAPP fosforiliran. Northern blot analizom otkriven je 1,4-kb EAPP transkript u svim ispitivanim tkivima, s najvišim nivoima u srcu, posteljici, skeletnim mišićima i gušterači, srednjim nivoima u mozgu, plućima i bubrezima i niskom ekspresijom u jetri. EAPP sa ili bez fluorescentne oznake eksprimiran je gotovo isključivo u jedrima transficiranih ćelija osteosarkoma. Western blot analiza otkrila je EAPP tokom ćelijskog ciklusa u ćelijskoj liniji osteosarkoma, ali nije otkrivena u mitotskim ćelijama.

Traženjem gena u minimalnom kritičnom području za holoprosencefaliju na. hromosomu 14 (HPE8), Kamnasaran et al. (2005) identificirali su C14ORF11. Izvedeni protein od 233 aminokiseline ima mogući domen upredenih zavojnica N-terminala. Northern blot analizom otkriven je transkript od 1,7 kb u različitim nivoima u svim ispitivanim tkivima i određenim regijama mozga. C14ORF11 koji nosi C-terminalnu fluorescentnu oznaku lokaliziran je u citoplazmi transficiranih COS-1 ćelija i transformiranih fibroblasta ljudske kože. RT-PCR analizom mišjeg embriona pronašli su C14orf11 eksprimiran u svim ispitivanim razvojnim fazama, a hibridizacijom in situ C14orf11 eksprimiran je u centralnom nervnom sistemu, kičmi, licu, ždrijelu, udovima i unutrašnjim organima.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000129518 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000054302 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ Novy M, Pohn R, Andorfer P, Novy-Weiland T, Galos B, Schwarzmayr L, Rotheneder H (Apr 2005). "EAPP, a novel E2F binding protein that modulates E2F-dependent transcription". Mol Biol Cell. 16 (5): 2181–90. doi:10.1091/mbc.E04-11-0975. PMC 1087227. PMID 15716352.
  6. ^ a b "Entrez Gene: C14orf11 chromosome 14 open reading frame 11".
  7. ^ Kamnasaran, D., Chen, C.-P., Devriendt, K., Mehta, L., Cox, D. W. Defining a holoprosencephaly locus on human chromosome 14q13 and characterization of potential candidate genes. Genomics 85: 608-621, 2005. PubMed: 15820313
  8. ^ "UniProt, Q56P03". Pristupljeno 24. 7. 2021.
  9. ^ Novy, M., Pohn, R., Andorfer, P., Novy-Weiland, T., Galos, B., Schwarzmayr, L., Rotheneder, H. EAPP, a novel E2F binding protein that modulates E2F-dependent transcription. Molec. Biol. Cell 16: 2181-2190, 2005. PubMed: 15716352

Dopunska literatura

[uredi | uredi izvor]