Bir Başka Gezgin

 Selamun Aleyküm caağnım okuyucularım 😊

Yine çok çok keyifli bir seyahat geçirmeyi Allah nasip etti.  Daha öncesinde de gittiğim Afyonkarahisar'a yeniden gittim. Gezdiğim yerleri yeniden gezdim, gezmek isteyip de gidemediğim yerlere de gitme fırsatım oldu. İşin garip tarafı şehrin merkezinde olan, kocaman kaleye bir türlü çıkamadım. Hayatın cilvesi olsa gerek bu da.

Bir önceki yazımda kışın çok soğuk, gezi  planlamayın derken yine kışın giden ben 👻."Allah insanı iddiasından vurur. Beni de vurdu. Çok şükür ki vurdu ve beni vurulmaya değer sayılma nişanlıyla mukafatlandırdı." Diyerek  İsmet Özel 💗Cümlesini de alıntılayalım.

Bir önceki Afyonkarahisar yazım: buraya tıklayınız

Ama nasip bu ya havalarda çok güzeldi. Gitmeden önce yağmurlu, karlı havalar günlük güneşlik oldu.  Her şey bizim güzel vakit geçirmemiz için programlanmış gibi.

Dokusuyla, ambiansıyla beğendiğim  Taşhan'dan bahsedelim önce.  Çay  kahve içebileceğiniz bir yer sıcak bir ortamı var ama içi kışın asla sıcak değil.  Neyseki üstünü kapatmışlar da çok  soğuk olmadı bu kez.

Afyon konaklarının sokağında bu kez uzun uzun yürüyebildik. Daha öncesinde gitmiş olsam da her seferinde gözden kaçan keşfedilmeyen yerler muhakkak olur.  

Bazı konaklar kafe tarzında kullanıma açık. Ben beğendim.  Söz konusu konaklar olunca içi de eski zamanları anımsatır şekilde dekore etmişler. Fark ettim ki otantik yerleri hep sevmişim ben. Been diyorumm bu zamanın insanı değiliiim😊.

veee veeee daha öncesinde hiç gitmediğim Firig Vadisine gittim. Nasıl da hevesliyim nasıl.  Arog Filminin çekildi yer. Şu film yüzüne heveslendim bu kadar. 

Afyon'dan Firig vadisine otobüs, dolmuş falan yok. Diğerlerine gidersiniz ama buna turla, özel arabayla anca gidilir. Allah razı olsun ablamın arkadaşı bizi götürdü.  Hem de nasıl gittik ilk kez böyle keyifili gittim.  İhsan amcanın sepetli motoruna toplaşıp bindik. 

Açık söylemek gerekirse daha öncesinden Nevşehir'e gittiğim için orada bunlardan çok vardı. Nevşehir'deki kadar heycanlanmadım. Buranın yakınlarında Emre Gölü var. Ama ora harikaaaa. Hatta kapadokya'daki gibi sıcak hava balonlaru uçuyormuş sabahın erken saatlerinde. Göl manzarsı ve Firig vadisi birleşince  balon için burası daha iyi diyebilirm, beencee. 

Çok eğlenerek gezdim Sandıklıyı. Nerden anlatmaya başlasam bilemedim.  

Sandıklıya nasıl gildilirden başlyabiliriz :) Afyon otogarından otobüs kalkıyor(biliyorum tahmin edemezdiniz😅)

2021 Aralık ayının Güncel Fiyatı

Sandıklıya ulaşıncada kaplıcaya giden dolmuş seferleri bunlar. Durakları nasıl tarif ederim bilmiyorum. Biraz da sosyal kişiliğinizi kullanıp halka sorarsanız gösterir😇

Çok çok iyi termaller var fakat biraz pahalı. Belediyenin termali gayet uygun ve temel olması gereken şeyler var. Daha öncesinde Özgül termale gidince daha fazla çeşit mevcuttu, içinde premses gibi hissediyordum 😊😇 ama hepsinin temeli: hamam, sauna, termal havuz ekstra çamur. Belediye termalinde de bu saydığım şeyler mevcut.  Tuz saunasına girmezsem olmaz demiyorsanız Hüda Kaplıclar gayet iyi 😊

Fiyatlar, başlama bitiş saatleri yukarıda mevcut 💐

Şifa kaynağı kaplıcalara muhakkak gitmelisiniz 💜

*** Fotoğraflar için üzgünüm 😝

     Herkes bana bir anlam yüklemiş; kimisi için umudu temsil ettim, kimisi için özgürlüğü, kimisi için de sadece bir çocuk oyuncağıydı. İnsanlar hep göremek istedikleri şeyi görürler senin asıl ne olduğunu merak etmezler. İyi veya kötü farketmeksizsin tamamiyle ön yargırında bir kılıf geçirirler üstünüze. Mesela onlara göre cafcaflı kırmızı renkli, görenleri hayran bırakan upuzun  kuyruğu olan bir uçurtmayım oysa onlar giydirdi bu klıfı . Mesela yine  onlara göre göklerde kuşlarla beraber süzülen özgürlük temsiliyim ama onların elindeki ipin ucunda özgürlüğüm. Aslında böyle anılmak benim de hoşuma gidiyordu. Kim istemez ki gözde olmayı, insanın hayallerini süsleyen sıfatlara sahip olmayı. Gerçek ise tekir. Birkaç parça kamıştan ibarettim. Tüm benliğim bu idi. Şimdi tel örgüler arasında sadece bir iskelet olarak kaldım. Bana ait olmayan her şeyi rüzgar savurdu aldı götürdü uzaklara, güneş inceltip koparttı iplerimi. Peki şimdi renklerim nerde?  Özgür müyüm? Çocuklara heyecan veriyor muyum? Bu cevaplar beni pek alakadar etmiyor. Şimdi hürüm. Kimsenin elinde oyuncağı olmadan, uydurdukları kılıflardan uzak arzı endam ediyorum. İnsanoğlunun haz duyduğu sıfatlardan uzak olsam da kendim olamanın huzurunu yaşıyorum.

 Hangi saksının altına unuttun gönlünün anahtarını? 

Değil başkası sen dahi bulamıyorsun.

 Herakleitos'un her şeyin aktığı öğretisi ve göreceliği gibi  sıcak olan soğuk olana, parlak olan soluk olana evrende daima akış mevcut. Aynı şekilde benim de gözlemlediğim insan hayata yalnız başlar, kalabalıklaşır ve yeniden yalnız kalır. Burada bahsedilen yalnızlık bir ağacın yaprak dökmesi gibi değil, bir ağacın dallarının kırılarak bir kaç ana hattı kalması gibi. 

Bu bir doğal akış. Kendin hayatın evrelerini atlarken  hiç bir şey yerli yerinde kalmayacak. Çocukluk arkadaşların oyun oynadığın bahçede seni beklemeyecek. Ya da lise yıllarındaki okulun arka bahçesindeki masada vakit geçirdiklerin  hala seni bekliyor olmayacak. Onlar da başrolü olduğu hayatının evreleriyle meşgul.  

Ama yine de beklesin istediysen bir yerden sonra bu isteğe  cevap veremeyeceksin.  Herkesle her şeyle aynı oranda ilgilenecek ne vaktin ne de sevgin kalacak. Kimi zaman sen ayrılacaksın o masadan kimi zaman onlar. Eksile eksile birkaç ana gövde dışında kimse kalmayacak. 

Yalnızlaşıyor insan ama bu bizim için hüsni yalnızlık olsun.

 Diyebilirz ki insan anlaşıldığı terde hayat bulur. Bundandır ki insan benzerini sever.