Ула Якабсан

Ула Якабсан
Дата нараджэння	23 мая 1929(1929-05-23)[…]
Месца нараджэння	Mölndal[d], Мельндаль, лен Гётэбарг і Бохус[d], Швецыя
Дата смерці	20 жніўня 1982(1982-08-20) (53 гады)
Месца смерці	Вена, Аўстрыя
Месца пахавання	Цэнтральныя могілкі ў Вене[d]
Грамадзянства	Швецыя  Аўстрыя
Муж	Frank Lodeizen[d]
Прафесія	актрыса, кінаактрыса
Узнагароды	German Film Award/Best Supporting Female Role[d] (1967) Нямецкая кінапрэмія
IMDb	ID 0414965
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ула Якабсан (шведск.: Ulla Jacobsson, 23 мая 1929 — 20 жніўня 1982) — шведская кінаактрыса.

Біяграфія

Ула Якабсан нарадзілася ў Мёльндале (прыгарад Гётэбарга) ў 1929 годзе. Пасля заканчэння школы Ула некаторы час працавала ў офісе, а ў 1948 годзе паступіла ў акцёрскую школу Гётэбаргскага гарадскога тэатра. Здымацца ў мастацкіх фільмах яна пачала ў 1951 годзе, дэбютаваўшы ў другараднай у драме Арнэ Матсана «Bärande hav» («Мора ў агні»). Фільм 1951 года «Hon dansade en sommar» («Яна танчыла адно лета» або «Адно лета шчасця») меў вялікі поспех як у Швецыі, так і за мяжой, і зрабіў Улу Якабсан імя, але выклікаў шмат спрэчак — у фільме прысутнічаюць кадры з аголеным жаночым целам, прычым грудзі Улы паказваюцца буйным планам, а святар намаляваны ў ролі галоўнага злыдня. Гэтыя рэжысёрскія прыёмы ўсё-такі былі нетыповымі для таго часу, і фільм быў забаронены ў каталіцкай Іспаніі і некаторых іншых краінах, але ў 1952 годзе выйграў прыз Залаты мядзведзь Берлінскага кінафестывалю і ўзнагароду Канскага кінафестывалю за лепшую музыку.

Ула яшчэ некалькі гадоў працягвала здымацца ў шведскім кіно, сярод яе фільмаў варта адзначыць «Карын Мансдотэр», «Грошы спадара Арнэ» і камедыю «Усмешка летняй ночы».

У 1957 годзе Ула пераехала ў Вену і грала ў тэатры. На працягу 1960-х гадоў яна здымалася ў нямецкіх, французскіх і англійскіх фільмах рознай ступені паспяховасці. Удзел у фільме «Зулусы» разам з Майклам Кейнам прынес Уле папулярнасць сярод масавага гледача.

Ула была замужам тройчы: за венскім інжынерам Ёзэфам Корнфельдам, ад якога нарадзілася дачка Дытэ, галандскім мастаком Франкам Лодэйцэнам, ад якога быў сын Марцін, і аўстрыйскім прафесарам Вінфрыдам Росманам.

Ула Якабсан памерла ў 1982 годзе ад злаякаснай пухліны косткі і пахавана ў Вене.