Перайсці да зместу

Пісьмо баса

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Баса (вах)
Літара Таўх пісьмом баса
Літара Таўх пісьмом баса
Тып пісьма кансанантна-вакалічнае пісьмо
Мовы баса
Гісторыя
Стваральнік Томас Нарвін Льюіс
Дата стварэння к. 1900 года
Перыяд да гэтага часу
Паходжанне штучнае пісьмо
Уласцівасці
Напрамак пісьма злева направа
Дыяпазон Юнікода U+16AD0 … U+16AFF
ISO 15924 Bass
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Літары пісьма баса: уверсе — зычныя, унізе — галосныя з магчымымі спалучэннямі тонаў.

Пісьмо баса (bassa), таксама вядома як вах (vah), — алфавітная пісьменнасць, ужывальная для запісу мовы баса, адной з моў Ліберыі[1]. Сама мова належыць да заходнеафрыканскай групы моў кру і мае каля 300 000 носьбітаў з аднайменнага народа, які пражывае галоўным чынам у Ліберыі.

Пісьмо баса часам апісваецца як складовае пісьмо, падобнае пісьменнасці ваі. У рэчаіснасці, пісьмо баса паўнавартасны алфавіт. Яно абазначае 23 зычных, 7 галосных і пяць тонаў. Тоны абазначаюцца наборам кропак і рыс, якія ставяцца ўнутры галосных літар.

На мове баса пісьменнасць называецца «вах», што значыць «ставіць знак». Сёння пісьмо амаль поўнасцю выйшла з ужытку, замененае лацінскай графікай[2].

Паходжанне алфавіту баса незразумела.

У 1900-х гадах Томас Нарвін Льюіс[3] адкрыў, што некаторыя былыя рабы з народа баса ў Бразіліі і Вест-Індыі карысталіся ўласнай пісьменнасцю. Люіс раней не сустракаўся з гэтым алфавітам, і пасля таго як вывучыў яго сам, вырашыў адрадзіць пісьменнасць баса ў Ліберыі.

Паводле іншай версіі, алфавіт быў распрацаваны Люісам самастойна.

Люіс атрымаў доктарскую ступень па хіміі ў Сіракузскім універсітэце ў ЗША. Пасля заканчэння вучобы ён вярнуўся ў Ліберыю, папярэдне замовіўшы ў Дрэздэне друкарскі станок для сваёй пісьменнасці. У Лібэрыі ён заснаваў школу, у якой навучанне адбывалася на пісьмовасьці баса. Першая кніга выйшла каля 1907 года.

З часам пісьменнасць выйшла з ужытку з прычыны складанасцяў з яе прымяненнем у выдавецкай справе. Аднак яна карыстаецца вялікай павагай і ўсё яшчэ выкарыстоўваецца людзьмі старэйшага ўзросту, пераважна для вядзення запісаў.

Вах пішацца злева направа. Гэта паўнавартасны алфавіт з 23 зычнымі літарамі, сямю галоснымі і пяццю тонавымі дыякрытычнымі знакамі. Кропка абазначаецца знакам 𖫵.

𖫧
[a]?
a
𖫢
[b]?
b
𖫔
[ɓ]?/[mᵇ]?
ɓ
𖫟
[c]?
c
𖫗
[d]?
d
𖫦
[ɖ]?/[ɺ]?
ɖ
𖫕
[]?/[ɲ]?
dy
𖫫
[e]?
e
𖫬
[ɛ]?
ɛ
𖫓
[f]?
f
𖫖
[g]?
g
𖫝
[ɡ͡b]?
gb
𖫔
[ŋ͡m]?
gm
𖫤
[h]?
h
𖫠
[]?
hw
𖫭
[i]?
i
𖫙
[ɟ]?
j
𖫑
[k]?
k
𖫘
[k͡p]?
kp
𖫐
[n]?
n
𖫨
[ɔ]?
ɔ
𖫩
[o]?
o
𖫥
[p]?
p
𖫒
[s]?
s
𖫡
[t]?
t
𖫪
[u]?
u
𖫣
[v]?
v
𖫛
[w]?
w
𖫚
[]?/[ħʷ]?
xw
𖫜
[z]?
z

Вах выкарыстоўвае пяць дыякрытычных знакаў для абазначэння танальнасці галосных. Пісьменнасць адрознівае пяць тонаў: высокі, нізкі, сярэдні, сярэднеўзыходны і сыходны.

Дыякрытыка тонаў і прыклады з літарай ⟨𖫧⟩
высокі
𖫰◌ [˦]?
нізкі
𖫱◌ [˨]?
сярэдні
𖫲◌ [˧]?
сярэднеўзыходны
𖫳◌ [˨˧]?
сыходны
𖫴◌ [˥˩]?
𖫰𖫧 𖫧𖫱 𖫲𖫧 𖫳𖫧 𖫧𖫴

Шрыфт «Bassa Vah» быў дададзены ў стандарт Unicode у чэрвені 2014 года з абнаўленнем версіі 7.0.

Пісьмо баса ахоплівае дыяпазон U+16AD0–U+16AFF: Афіцыйная табліца УнікодPDF

  1. Coulmas, Florian, рэд. (1999). "Bassa alphabet". The Blackwell Encyclopedia of Writing Systems. Hoboken, New Jersey: Wiley. p. 39. doi:10.1002/9781118932667.ch2. ISBN 9780631214816.
  2. Unseth, Peter (2011). "Invention of Scripts in West Africa for Ethnic Revitalization". In Joshua A. Fishman; Ofelia García (рэд-ры). Handbook of Language and Ethnic Identity: The Success-Failure Continuum in Language and Ethnic Identity Efforts. New York: Oxford University Press. pp. 23–32. ISBN 9780199837991.
  3. History of the Bassa Script(недаступная спасылка). Bassa Vah Association. Архівавана з першакрыніцы 22 лютага 2007.