Мізафобія

Мізафобія (ад стар.-грэч.: μύσος — бруд, забруджванне, апаганьванне, нянавісць + фобія — страх, англ.: mysophobia, misophobia) — дакучлівы страх забруджвання альбо заражэння, імкненне пазбегнуць судакранання з навакольнымі прадметамі. Чалавека, які адчувае падобны страх, называюць мізафобам.

Тэрмін быў упершыню ўведзены Уільямам Хамандам, які апісаў у 1879 годзе сіндром дакучлівых станаў, што выяўляўся ў тым, што назіраны пастаянна мыў рукі. Пасля гэтага мізафобіяй доўгі час лічылася менавіта дакучлівае жаданне пастаяннага мыцця рук. Аднак Гары Стэк Саліван, амерыканскі псіхолаг і псіхааналітык, адзначаў, што хоць і страх перад брудам ляжыць у аснове праявы гэтага сіндрому, у гэты момант чалавек думае не пра мікробы, а толькі пра тое, што «яго рукі павінны быць вымытыя».

Вядомая таксама як гермафобія (ад англ.: germ — мікроб) (не блытаць з германафобіяй) — боязь мікробаў, бо часта прычынай боязі судакранання з прадметамі з’яўляецца боязь траплення мікробаў, якія знаходзяцца на іх паверхні, на рукі. Іншыя назвы: бацылафобія і бактэрыяфобія.

Некаторыя вядомыя асобы пакутавалі або пакутуюць падобным разладам. Сярод іх Нікола Тэсла, Говард Х'юз, Джаан Кроўфард, Фрыдрых Ніцшэ, Артур Шапенгауэр, Дональд Трамп, Камеран Дыяс, Хоўі Мэндэл, Уладзімір Маякоўскі.