Мор Ёкаі

Мор Ёкаі
венг.: Jókai Mór
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	Мор Ёкаі
Дата нараджэння	18 лютага 1825(1825-02-18)[…]
Месца нараджэння	Комарна, Камарам[d], Каралеўства Венгрыя, Аўстрыйская імперыя
Дата смерці	5 мая 1904(1904-05-05)[…] (79 гадоў)
Месца смерці	Будапешт, Аўстра-Венгрыя
Пахаванне	Керэпешы[d]
Грамадзянства	Венгрыя
Жонка	Róza Laborfalvi[d] і Bella Nagy[d]
Альма-матар	Grammar School of Reformed College[d] (1842)
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, драматург, палітык, журналіст
Мова твораў	венгерская мова
Грамадская дзейнасць
Партыя	Resolution Party[d] Left Centre[d] Ліберальная партыя[d]
Член у	Венгерская акадэмія навук
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Мор Ё́каі (венг.: Jókai Mór; 18 лютага 1825, Комарам — 5 мая 1904, Будапешт) — венгерскі раманіст, адна з найбольш уплывовых фігур у венгерскай літаратуры XIX стагоддзя.

Разам з Ш. Пецёфі ўдзельнічаў у рэвалюцыі 1848—1849 гадоў, пазней перайшоў на пазіцыі прымірэння з Габсбургамі.

У гонар Мора Ёкаі названы кратар на Меркурыі.

Творчасць

Першы раман «Будні» (1846) напісаны ў традыцыях рамантызму, з якім звязана далейшая яго творчасць. Раманы «Залатое стагоддзе Трансільваніі» (1852), «Сыны чалавека з каменным сэрцам» (1869, экранізацыя 1965) прысвяціў нацыянальна-вызваленчай барацьбе. Аўтар раманаў «Венгерскі набоб» (1853), «Золтан Карпані» (1854; экранізацыя абодвух 1966), «Чорныя алмазы» (1870; экранізацыя 1976), «Залаты чалавек» (1873) і інш. У позняй творчасці аддаваў перавагу прыгодніцкаму жанру (раман «Вязень Рабі», 1879; аповесць «Жоўтая ружа», 1893).

Яго навела «Сафі» паслужыла сюжэтам вядомай аперэты «Цыганскі барон» аўстрыйскага кампазітара Ёгана Штраўса (сына), напісанай у 1885 годзе і якая мела сусветным поспех.

Літаратура

• Іокаі Мор. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мор Ёкаі
• Мор Ёкаі. «Венгерскі набоб»