Птушкі з роду марабу ў памерах вагаюцца ад 110 да 150 см, размах крылаў складае ад 210 да 250 см. Верхняя частка цела і крылы ў марабу чорныя, ніжняя частка — белая. Ля пачатку шыі — белае жабо. Галава ў марабу лысая, з буйной і тоўстай дзюбай. У дарослых птушак на грудзях звісае скураны мяшок. Маладыя птушкі менш стракатыя, чым дарослыя. У адрозненне ад астатніх буслоў, марабу ў палёце не выцягвае шыю, а выгінае яе, быццам чапля.
Марабу жывуць вялікімі калоніямі, засяляюць адкрытыя саванны, хмызняковую мясцовасць і марскія берагі, з’яўляюцца таксама ў вёсках у месцах скіду адходаў, каб знайсці там ежу. У іх харчаванне ўваходзіць мярцвячына, а таксама жабы, насякомыя, маладыя птушаняты, яшчаркі і грызуны. Магутная дзюба дазваляе забіваць невялікіх жывёл, а жабо абараняе апярэнне ад гною і крыві з трупа.
Марабу можа адабраць здабычу ў некаторых драпежнікаў, напрыклад, арланаў. Таксама марабу можа есці яйкі і дзіцянят кракадзілаў.
Марабу́, адъютант // Т. 15. Ломбард — Мезитол. — М. : Советская энциклопедия, 1974. — С. 352. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978).(руск.)