Максім Мікалаевіч Мірны

Максім Мірны
Нарадзіўся	6 ліпеня 1977(1977-07-06) (47 гадоў) Мінск, БССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Рэзідэнцыя	Сарасота, ЗША
Рост	196 см
Вага	93 кг
Прафесійная кар’ера	1994–2018
Вядучая рука	правая (аднаручны бэкхенд)
Трэнер(ы)	Мікалай Мірны
Прызавыя грошы	$11,726,615
Адзіночны разрад
Вынікі (в/п)	244-242
Тытулы	1
Найвышэйшы рэйтынг	18 (18 жніўня 2003)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	1/16 фіналу (2000, 2006)
Францыя	1/32 фіналу (1999, 2006)
Уімблдан	1/8 фіналу (2003, 2005, 2006)
ЗША	чвэрцьфінал (2002)
Іншыя турніры
Алімпійскія гульні	чвэрцьфінал (2000)
Парны разрад
Вынікі (в/п)	773-439
Тытулы	52
Найвышэйшы рэйтынг	1 (9 чэрвеня 2003)
Цяперашні рэйтынг	52 (6 жніўня 2018)
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	фінал (2007)
Францыя	перамога (2005, 2006, 2011, 2012)
Уімблдан	фінал (2003)
ЗША	перамога (2000, 2002)
Іншыя турніры
Фінал ATP	перамога (2006, 2011)
Алімпійскія гульні	чвэрцьфінал (2000)
Змяшаны парны разрад
Тытулы	5
Турніры серыі Вялікага шлема
Аўстралія	фінал (1999, 2007)
Францыя	чвэрцьфінал (2010, 2012, 2016)
Уімблдан	перамога (1998)
ЗША	перамога (1998, 2007, 2013)
Кубак Дэвіса	паўфінал (2004)
maxmirnyi.com
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Апошняе абнаўленне: 6 жніўня 2018

Алімпійскія ўзнагароды
Тэніс
Золата	Лондан 2012	Змяшаны парны разрад

Максім (Макс) Мікалаевіч Мірны (6 ліпеня 1977, Мінск) — беларускі тэнісіст, Заслужаны майстар спорту Рэспублікі Беларусь (2001). Экс-першая ракетка свету ў мужчынскім парным разрадзе, дзесяціразовы пераможца турніраў Вялікага шлема ў парным мужчынскім (6) і змяшаным (4) разрадах, шматгадовы ігрок і лідар зборнай Беларусі ў Кубку Дэвіса. Алімпійскі чэмпіён Летніх Алімпійскіх гульняў у Лондане 2012 года ў змяшаным парным разрадзе разам з Вікторыяй Азаранка.

29 лістапада 2018 года аб’явіў, што завяршае спартыўную кар’еру.

Агульная інфармацыя

У 2003—2004 гадах Максім Мірны быў паслом добрай волі ААН па ВІЧ/СНІДзе ў Беларусі.

Мірны жанаты з 2004 года. Разам з жонкай Ксеніяй выхоўваюць чатырох дзяцей: дачок Мелані (16.12.2004), Петру (8.03.2007) і сыноў Дзяміда (10.11.2009), Трафіма (2.08.2014).

У 2008 годзе Мірны скончыў Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт па спецыяльнасці «міжнароднае права».

У 2013 годзе пошта Рэспублікі Беларусь выпусціла паштовыя маркі з выявамі найлепшых беларускіх тэнісістаў — Вікторыі Азаранка і Максіма Мірнага.

Выступленні ў адзіночным разрадзе

Прафесійную кар’еру Максім Мірны пачаў у 1996 годзе. Выступленні ў адзіночным разрадзе ў цыкле ATP World Tour прынеслі яму перамогу ў Ротэрдаме (2003 год). Тады ў фінале Мірны перамог Рамона Слёйтэра з лікам 7:6(3), 6:4. Таксама Мірны тройчы гуляў у фіналах турніраў ATP World Tour: у 2001 годзе ў Штутгарце (саступіў немцу Томі Хаосу з лікам 6:2 6:2 6:2), у 2005 годзе ў Мемфісе (прайграў датчаніну Кенату Карлсану ва ўпартай барацьбе 7:5 7:5) і Нотынгеме (саступіў французу Рышару Гаске з лікам 6:2 6:3). Найлепшы вынік беларускага тэнісіста ў адзіночным разрадзе на турнірах Вялікага Шлема — чвэрцьфінал Адкрытага чэмпіянату ЗША 2002 года.

Выступленні ў мужчынскім парным разрадзе

Найбольш эфектыўным іграком Мірны стаў у парных разрадах — мужчынскім і змяшаным. У мужчынскім парным разрадзе ў актыве Максіма — фіналы 41 турніру, а таксама перамогі на 48 турнірах цыклу ATP World Tour, у тым ліку на 16-ці турнірах серыі Мастэрс, 1-ым Кубку Мастэрс (2006, у пары з Ёнасам Б’ёркманам) і 1-ым Фінале Сусветнага Туру АТП (2011, у пары з Даніэлем Нестарам).

Двойчы — у 2000 (з аўстралійцам Лейтанам Хьюітам) i 2002 (з індыйцам Махешам Бхупаці) гадах — беларускі тэнісіст святкаваў перамогу на кортах Адкрытага чэмпіянату ЗША. Чатыры разы — у 2005 і 2006 гадах (са шведам Ёнасам Б’ёркманам), 2011 i 2012 гадах (з канадцам Даніэлем Нестарам) — Мірны стаў трыўмфатарам Адкрытага чэмпіянату Францыі.

У 2003 годзе ў пары з Махешам Бхупаці Мірны стаў фіналістам Уімблдану, а ў пары з Ёнасам Б’ёркманам у 2005 і 2006 гадах даходзіў да фінальнай стадыі Адкрытага чэмпіянату ЗША, а ў 2007 годзе — Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі.

Чатыры разы Мірны адбіраўся на фінальны турнір Сусветнага Тура АТП, у якім удзельнічаюць восем найлепшых пар сезону. Двойчы — у 2006 і 2011 гадах — Максім Мірны стаў пераможцам гэтага турніру, у 2009 і 2010 гадах быў яго фіналістам.

18 лютага 2018 Максім Мірны правёў свой 100-ы фінальны матч у кар’еры, выйграўшы разам з аўстрыйскім тэнісістам Філіпам Освальдам парны турнір у Нью-Ёрку. Для 40-гадовага Максіма Мірнага гэта была 51-я перамога ў парных разрадах на турнірах пад эгідай АТР.

Выступленні ў змяшаным парным разрадзе

Удала развівалася і кар’ера ў змяшаным парным разрадзе: Мірны выйграў чатыры турніры Вялікага шлема. У 1998 годзе ў пары з амерыканкаю Сярэнай Уільямс атрымалася здабыць галоўны трафей Уімблдану і Адкрытага чэмпіянату ЗША. У 2007 годзе Максім Мірны зноў святкаваў перамогу на кортах US Open — тым разам у таварыстве Вікторыі Азаранка. Чацвёрты тытул — таксама на амерыканскіх кортах — быў здабыты ў 2013 годзе ў пары з чэшкаю Андрэа Главачкавай. Тройчы — у 1999, 2000 і 2007 гадах — Мірны быў фіналістам турніраў Вялікага Шлема: адпаведна з амерыканкаю Сярэнай Уільямс (Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі), расіянкай Ганнай Курнікавай (Адкрыты чэмпіянат ЗША) і беларускай Вікторыяй Азаранка (Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі). У 2012 годзе беларускі тэнісны тандэм Мірны-Азаранка здабыў золата Алімпійскіх гульняў у змяшаным парным разрадзе.

Выступленні ў Кубку Дэвіса

Максім Мірны з’яўляецца рэкардсменам па колькасці матчаў, што ён згуляў у Кубку Дэвіса. У 2003 годзе, дзякуючы перамогам Максіма, каманда Беларусі трапіла ў Сусветную — найвышэйшую — групу ў Кубку Дэвіса. Асабліва ўдалым выдаўся 2004 год, калі разам з яшчэ адным вядомым беларускім тэнісістам — Уладзімірам Ваўчковым — Мірны вывеў зборную ў паўфінал спаборніцтваў. Тады Беларусь перамагла каманды Расіі (3:2) і Аргенціны (5:0), але ў паўфінале саступіла зборнай ЗША.

Партнёры па выступленнях у мужчынскім парным разрадзе

Свае перамогі Мірны атрымаў з 15 рознымі партнёрамі. Найбольш паспяховым было супрацоўніцтва са шведам Ёнасам Б’ёркманам (11 перамог) і індыйцам Махешам Бхупаці (8 перамог).

год	партнёр
1995	Яўген Міхееў
1995 1998-08	Уладзімір Ваўчкоў
1996-97	Георг Блюмаўэр
1996	Туомас Кетала
1996	Ліёр Мор
1996	Бэн Элвуд
1996	Скот Хамфрыс
1996	Алехандра Эрнандэс
1996	Робі Кёніг
1996	Ларс Рэман
1996	Марцін Громач
1996	Хаймэ Онцінс
1996-97	Марк Мерклайн
1996-98	Кевін Улджэт
1997	Брэнт Хайгарт
1997	Габар Кыус
1997	Кент Кінэар
1997	Петар Ныборг
1997	Джон-Лафн дэ Жагэ
1997	Жан-Філіп Фларан
1997-98	Андрэй Чаркасаў
1997-98	Джастын Гімельстоб
1997	Майлс Уэйкфілд
1998	Джэф Таранга
1998 2004	Саргіс Саргісян
1998	Альўе Далатрэ
1998	Пітар Трамачы
1998	Дзяніс Галаванаў
1998	Душан Веміч
1998	Майкл Сел
1998-99	Андрэй Альхоўскі
1998-99	Даніэль Вацак
1998	Дэвід Адамс
1998-99	Аляксандр Райхель
1998	Густава Куэртэн
1998	Павел Візнар
1998-01 2004 2006	Ненад Зімонджыч
1999 2001	Яўген Кафельнікаў
1999 2001	Сэндан Столе
1999-00	Марцін Дам
1999	Эрык Таіна
2000	Іарк Ноўэлс
2000 2011-12	Даніэль Нестар
2000	Нікалас Кіфер
2000 2004-07	Ёнас Б’ёркман
2000	Лейтан Хьюіт
2000 2004	Марат Сафін
2000-01	Ніклас Кульці
2001	Джонатан Старк
2001 2004	Аляксандр Швец
2001	Давід Прыносіл
2001-02	Томі Хаас
2001	Патрык Рафтар
2001 2004	Фабрыс Сантаро
2002	Міхаэль Ладра
2002	Жульен Бутэр
2002-03	Роджэр Федэрэр
2002-04 2010	Махеш Бхупаці
2003	Джэф Морысан
2003	Джарад Палмер
2003	Мардзі Фіш
2004	Амер Дэліч
2004-05	Міхаіл Южны
2005	Юрген Мельцар
2005	Томас Ёхансан
2006	Фернанда Вердаска
2006	Гастон Гаўдзі
2007	Міша Звераў
2007-08	Томі Рабрэда
2008	Джэймі Мюрай
2008-09	Сяргей Бетаў
2008-09	Энды Рам
2008	Роан Бапана
2008	Марын Чыліч
2009	Роберт Кендрык
2009	Эшлі Фішар
2009-10 2012	Аляксандр Буры
2010-11	Уладзімір Ігнацік
2013-	Хорыя Такау

Спасылкі

• Афіцыйны сайт Архівавана 3 жніўня 2020. (англ.) (руск.)
• Профіль на сайце ATP тура (англ.)

• Профіль на сайце Кубка Дэвіса (англ.)