Закір Хусейн
Закір Хусейн | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
урду: ذاکِر حسین | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Сарвепалі Радхакрышнан | ||||||
Пераемнік | Варахагіры Венхата Гіры | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Сарвепалі Радхакрышнан | ||||||
Пераемнік | Варахагіры Венхата Гіры | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
8 лютага 1897[1][2][…] |
||||||
Смерць |
3 мая 1969[1][2][…] (72 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Дзеці | Saeeda Khurshid[d] | ||||||
Веравызнанне | іслам | ||||||
Адукацыя | |||||||
Месца працы | |||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закір Хусейн (8 лютага 1897, Хайдарабад, Брытанская Індыя — 3 мая 1969, Нью-Дэлі, Індыя) — індыйскі дзяржаўны дзеяч, першы мусульманін, які стаў на чале незалежнай Індыі (прэзідэнт Індыі ў 1967—1969 гады). Яго палітыка па ўмацаванні секулярызму падвяргалася крытыцы з боку шэрагу мусульманскіх актывістаў.
З 1948 па 1956 гады з’яўляўся віцэ-канцлерам Алігархскага мусульманскага ўніверсітэта. У 1956—1958 гады працаваў у выканаўчым савеце па пытаннях адукацыі, навукі і культуры ААН (ЮНЕСКА).
У 1956 годзе быў абраны ў склад Радж’я Сабха, у 1957 годзе — прызначаны губернатарам штата Біхар. У 1962 годзе быў абраны віцэ-прэзідэнтам Індыі. З 13 мая 1967 года па 3 мая 1969 года быў прэзідэнтам краіны. За час прэзідэнцтва нанёс чатыры дзяржаўных візіты — у Венгрыю, Югаславію, СССР і Непал. Памёр 3 мая 1969 года.
Яго ўнук, Салман Хуршыд, займаў пасаду міністра замежных спраў Індыі (2012—2014).
Імя Закіра Хусейна было прысвоена інжынернаму каледжу Алігархскага мусульманскага ўніверсітэта.
Зноскі
- ↑ а б Zakir Husain // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б Zakir Husain // Brockhaus Enzyklopädie