Андрэй Ястрабец
Андрэй Ястрабец | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Roman Catholic Diocese of Siret[d] | ||||||
|
|||||||
Дыяцэзія | Віленскае біскупства | ||||||
Папярэднік | Christian[d] | ||||||
Пераемнік | Якуб Пліхта | ||||||
|
|||||||
Дзейнасць | каталіцкі святар, каталіцкі біскуп, дыпламат | ||||||
Нараджэнне | XIV стагоддзе | ||||||
Смерць |
14 лістапада 1398 |
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Андрэй герба «Ястрабец», Андрэй Васіла (Вісіла), Андрэй Паляк (пачатак XIV ст. — 14 лістапада 1398) — францішканін, рэлігійны дзеяч, першы біскуп віленскі (1388—1398).
Вучыўся ў Гнезне, служыў у Кракаве, прапаведваў у Мазовіі, потым місіянер у Літве.
Спаведнік Альжбеты Лакаткоўны. Удзельнічаў у місіі ў Малдавію, у выніку якой утворана Серацкая дыяцэзія, 9 мая 1371 года пастаўлены першым біскупам серацкім. З 1372 года апекаваўся Галіцкай архідыяцэзіяй. З 1374 года сакратар і скарбнік пры двары польскага караля. У 1376—1386 гадах дапаможны біскупам архідыяцэзіі Гнезненскай. Садзейнічаў шлюбу каралевы Ядвігі з вялікім князем літоўскім Ягайлам. Пасля заключэння шлюбу ў 1386 годзе кароль Уладзіслаў Ягайла даў згоду на ўтварэнне Віленскага біскупства. Удзельнічаў у хросце Літвы і ў 1388 годзе пастаўлены першым біскупам віленскім. Заснаваў францішканскія кляштары ў Лідзе і Ашмянах.
Зноскі
- ↑ Sejm-Wielki.pl — 2002.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.