Алесь Корнеў

	Алесь Корнеў
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	30 лістапада 1935; Магілёў, БССР, СССР;
Памёр	27 сакавіка 2022 (86 гадоў); Баранавічы, Берасьцейская вобласьць, Беларусь;
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт
Мова	беларуская
Дэбют	14 красавіка 1962 году
Значныя творы	«Як песня, год мінае», «Крыжы зямелькі роднае»
Узнагароды	Мядовая прэмія (2009) Літаратурная прэмія імя Ўладзімера Калесьніка[d] (2011)
	Творы на сайце Kamunikat.org

Але́сь Касья́навіч Ко́рнеў (30 лістапада 1935, Магілёў, БССР — 27 сакавіка 2022^[1], Баранавічы, Беларусь) — беларускі паэт, лекар.

Жыцьцяпіс

Пасьля вайны сям’я пераехала ў Ястрамбель. Алесь скончыў сярэднюю школу ў вёсцы Малахоўцы Баранавіцкага раёну Берасьцейскай вобласьці (1955), Менскі дзяржаўны мэдыцынскі інстытут (1960). Па прафэсіі дэрматоляг. Працаваў доктарам у Мазыры, скурна-вэнэралягічным дыспансэры ў Баранавічах. Дэбютаваў 14 красавіка 1962 году ў Баранавіцкай газэце «Чырвоная звязда» вершам «Мы вечарам крочым па горадзе». З 1993 году — інвалід ІІ групы. Чалец Саюза беларускіх пісьменьнікаў. Акрамя паэзіі займаўся маляваньнем, разьбярствам па дрэве й скульптурай зь пяску.

Творчасьць

	Няма свабоды ў выбары прываб, Але ў натхненьні я – свабодны… раб.

Паэтычны сьвет Алеся Корнева напоўніцу раскрыецца ў яго вершах і паэмах. Вершы друкаваліся ў мясцовай і ў цэнтральнай прэсе: «Полымя», «Маладосьць», «Літаратура і мастацтва», «Акно», у літаратурным альманаху горада Баранавічы «Сьвятліца», «Гоман», «Дыялог».

Паэт у паэме «Як песьня, год мінае» паказаў шматфарбны вобраз роднай прыроды й жыцьцё на працягу народнага каляндарнага года, адносіны да навакольля, да бацькоў і сяброў, да жанчын і, наогул, да ўсяго, чым жыве краіна. У зборніку «Крыжы зямелькі нашае» філязофскі разважае над лёсам сыноў і дачок Беларусі, Бацькаўшчынай, Радзімай і часам ад Рагнеды да Васіля Быкава. Лірычныя героі паэмы «Жаночыя напевы» поўныя гамару й аптымізму.

	Роздум на Радаўніцу Мы ўсе – сярод жывое зелені Пад вечным небасхілам сінім. Мы ў часе доляю паселены І ў часе неадменна згінем, Як тыя, што паходкай мернай Пахаджвалі такім жа днём. Мінулае ніяк не вернем, Але... давайце памянём. Былое мераем стагоддзямі Адно ў закончаным трываньні. Шукаем шчасьце, а знаходзім мы Яго ў звычайным існаваньні. Ды і яно няўмольна меркне І ноччу, і пагодным днём, Мы ў плыні часу – на паверхні, А тых – давайце памянём!^[2]

Кнігапіс

Алесь Корнеў. Бібліяграфічны сьпіс літаратуры. «Цэнтралізаваная бібліятэчная сыстэма места Баранавічы»
«Услед за ластаўкай» — 2001 г.,108 старонак, выдана творчым згуртаваннем «Святліца», г. Баранавічы.
«Грае раніца зару» — 2002 г., 84 ст. выдана творчым згуртаваннем «Святліца», г. Баранавічы
«Нязгаслыя яскі» — 2003 г., 80 ст. выдана творчым згуртаваннем «Святліца», г. Баранавічы
«Праз міфы і казкі» — 2004 г., 100 ст., выдана кампаніяй «Дело», г. Баранавічы
Жаночыя напевы / Рэдактар: Іван Лагвіновіч. — Баранавічы: «Рыцар Свабоды», 2004. — 56 с. — 250 ас.
Крыжы зямелькі нашае / Рэдактар: Іван Лагвіновіч. — Баранавічы: «Рыцар Свабоды», 2004. — 112 с. — 299 ас.
«Вішнёвы прысмак» — 2004 г., 92 ст. выдана грамадскім аб’яднаннем «Таварыства беларускай мовы імя Ф. Скарыны», г. Баранавічы
«Адгалоскі» — 2005 г., 112 ст., выдана творчым згуртваннем «Святліца», г. Баранавічы
«Алесь Корнеў на пэндзліку Марка Шагала» — 2005 г., 52 ст. выдана грамадскім аб’яднаннем «Таварыства беларускай мовы імя Ф.Скарыны», г. Баранавічы
«Любите, женщины» — 2007 г., 88 ст. выдана выдавецтвам «Стрынго» г. Мінск
«Пад зоркай Мілавіцай» — 2008 г., 120 ст., выдана выдавецтвам «Зоркі Гор», г. Мінск
Алесь Корнеў. * * * Мяне ацэньваеш, хаця… Новая Мыш. // Жырандоля : лiтаратурна-мастацкі часопіс. — студзень 2009. — № 2. — С. 75—76.
«Неўтаймоўны сексафон» — 2009 г., 80 ст.выдана выдавецтвам «Ковчег» г. Мінск
Мядовы полюс / Рэдактар: Іван Лагвіновіч. — Брэст: «Альтернатива», 2010. — 120 с. — 99 ас. — ISBN 978-985-521-166-3
Як песня, год мінае: сентыментальная паэма / Рэдактар: Іван Лагвіновіч. — Брэст: «Альтернатива», 2010. — 288 с. — 99 ас. — ISBN 978-985-521-172-4
Алесь Корнеў. *** Мае гады. *** Пад воблакі. *** Маці з храма. *** Памяць // Жырандоля : лiтаратурна-мастацкі часопіс. — студзень 2010. — № 3. — С. 59—61.
«Спарышы для душы» — 2012 г., 230 ст., выдана выдавецтвам «Альтэрнатыва» г. Брэст
«Крыжы зямелькі роднае» — 1212 г., 368 ст., выдана выдавецтвам «Альтэрнатыва» г. Брэст
«Узвівайся, што стрыж, мінівершык-спарыш» — 2014 г., 250 ст. выдана выдавецтвам «Альтэрнатыва» г. Брэст
«Валошкавы край» — 2013 г., 310 ст., выдана выдавецтвам «Альтэрнатыва» г. Брэст
«Першая Сусветная вайна ў маім радзімым краі» — 2014 г., 30ст, выдана ў салоне г. Баранавічы (падарункавае выданне)
«Карані і карэньчыкі» — 2015 г., 196 ст., выдана выдавецтвам «Альтэрнатыва» г. Брэст
«Хмаркі і аблокі радзімай старонкі» — 2015 г., 178 ст. выдана выдавецтвам «Ковчег» г. Мінск
«На крыльях дней моих» — 2015 г., 196 ст. выдана выдавецтвам «Ковчег» г. Мінск
«Стих и я» — 2015 г., 160 ст. выдана выдавецтвам «Ковчег» г. Мінск
«Крышку трэсак з гумарэсак» — 2016 г., 160 ст. выдана выдавецтвам «Фенікс» г. Баранавічы
«Мы з-пад Новай Мышы», вершаваны лірычны раман — 2017 г., 210 ст., выдавецтва «Фенікс» г. Баранавічы
«Баранавіцкая аперацыя ў Першай сусветнай вайне» −2017 г., 80 ст. выдавецтва «Фенікс» Г. Баранавічы
«Ад вёскі Флар’янава да Паўлінава» — 2018 г., 38 ст. выдавец А. Г. Хахол, г. Баранавічі
«На крылах страснае душы» — 2018 г., 40 ст. — выдавецтва «Каўчэг», г. Мінск
«Барановичы — мой город любимый» — 2018 г., 275 ст. издательство «Ковчег» г. Мнск
«Курлы курлы курлы» — вершаваны лірычны раман — 2019 г., 494 ст.выдавецтва «Каўчэг» г. Мінск
«Максім і Галя» — паэма, 2020 г., 80 ст., выдавецтва «Каўчэг» г. Мінск
«Бяда ат намагання свабоднага кахання» - лірычная, празаічна-вершаваная аповесць, 2022 г., 91 ст., выдавецтва «Каўчэг» г. Мінск

Узнагароды

Ляўрэат літаратурнай Мядовай прэміі (2009) за зборнік вершаў «Неўтаймаваны сексафон»^[3]. Ляўрэат літаратурнай прэміі Берасьцейскага аблвыканкаму і абласнога аддзяленьня Саюзу пісьменьнікаў Беларусі (2011) за зборнікі вершаў «Мядовы полюс» і «Як песня, год мінае»^[4]^[5]. Грамата Баранавіцкага гарвыканкаму за кнігу «Барановичи — мой город любимый» (2018).

Крыніцы

^ Памёр выбітны баранавіцкі паэт і лекар Алесь Корнеў, Intex-press, 28-03-2022
^ Алесь Корнеў. Вершы. / Рэдактар: Іван Лагвіновіч // Святліца. : літаратурны альманах. — Баранавічы: творчае згуртаваньне «Сьвятліца», 2006. — С. 37—47.
^ Віктар Сырыца. (20 студзеня 2010) Баранавіцкі паэт Алесь Корнеў атрымаў літаратурную Мядовую прэмію Культура. Наша Ніва. Праверана 27 сьнежня 2013 г.
^ Зоя Саракавік. (23 сьнежня 2011) Алесь Корнеў стаў лаўрэатам абласной літаратурнай прэміі Наш край Праверана 27 сьнежня 2013 г.
^ Літаратурная абласная прэмія імя У. Калесніка 2007-2021 гг. 2011. ПАЭЗІЯ А. Корнеў «Мядовы полюс», «Як песня, год мінае» : сентыментальная паэма;

Вонкавыя спасылкі

Паэт Алесь Корнеў чытае вершы ў Завосьсі (сядзіба-музей Адама Міцкевіча). 14.06.2009г.
Паэт Алесь Корнеў чытае вершы. 08.01.2011г. Беларуская культура г. Баранавічы.

[1] Памёр выбітны баранавіцкі паэт і лекар Алесь Корнеў, Intex-press, 28-03-2022

[2] Алесь Корнеў. Вершы. / Рэдактар: Іван Лагвіновіч // Святліца. : літаратурны альманах. — Баранавічы: творчае згуртаваньне «Сьвятліца», 2006. — С. 37—47.

[3] Віктар Сырыца. (20 студзеня 2010) Баранавіцкі паэт Алесь Корнеў атрымаў літаратурную Мядовую прэмію Культура. Наша Ніва. Праверана 27 сьнежня 2013 г.

[4] Зоя Саракавік. (23 сьнежня 2011) Алесь Корнеў стаў лаўрэатам абласной літаратурнай прэміі Наш край Праверана 27 сьнежня 2013 г.

[5] Літаратурная абласная прэмія імя У. Калесніка 2007-2021 гг. 2011. ПАЭЗІЯ А. Корнеў «Мядовы полюс», «Як песня, год мінае» : сентыментальная паэма;

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]