Saltar al conteníu

Serviciu militar

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Serviciu militar
actividá
contrato individual de trabajo (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

      Ensin fuercies armaes       Fuercies armaes de reclutamiento voluntariu o profesionales       Serviciu Militar obligatoriu, próxima abolición (en 2 años)       Serviciu militar obligatoriu       Ensin datos

El serviciu militar o conscripción ye'l desenvolvimientu de l'actividá militar por una persona, de manera obligatoria en dellos países (serviciu militar obligatoriu o SMO) y voluntaria n'otros. En dellos casos, l'actividá ye remunerada y n'otros casos non.

Muyeres

[editar | editar la fonte]
Muyeres soldáu israelines

Les muyeres tuvieron tradicionalmente exentes de cumplir el serviciu militar obligatoriu. Sicasí, dellos países incorporaron a les muyeres al serviciu militar. En 2013, los países qu'incluyíen a les muyeres nel serviciu militar obligatoriu yeren: Chad, Eritrea, Israel, Libia, Corea del Norte, Sudán, Tunicia y Noruega (a partir de 2015)...[1]

Per países y zones

[editar | editar la fonte]
Reclutamiento per país — Exemplos
País Área territorial (km²)[2] PIB nominal (US$M)[3] Per cápita
PIB (US$)[4] 		Población[5] Gobiernu[6] Reclutamiento[7]
Bandera d'Albania Albania 27,398 $11,800 $3,693.27 2,994,667 Democracia Emerxente Non (abolíu nel añu 2010[8])
Alemaña 349,223 $3,306,000 $40,315.05 81,471,834 República Federal Parllamentaria Non (suspendíu por tiempu de paz por llei federal vixente a partir de 1 de xunetu de 2011[9])
Bandera d'Arxelia Arxelia 2,381,740 $159,000 $3,948.01 34,994,937 República Sí
Bandera d'Angola Angola 1,246,700 $85,810 $5,003.43 13,338,541 República; Réxime Presidencial Multipartidista Sí
Bandera d'Arabia Saudita Arabia Saudita 2,149,690 $434,400 $16,007.68 26,131,703 Monarquía Non
Bandera d'Arxentina Arxentina 2,736,690 $351,000 $8,662.99[10] 41,769,726 República Non. Voluntaria, sicasí, la conscripción puede obligase pa motivos específicos, según la Llei Pública n° 24.429 Promulgada'l 5 de xineru de 1995.[11]
Bandera de Australia Australia 7,617,930 $1,220,000 $44,474.51 21,766,711 Monarquía constitucional, democracia parllamentaria, y federación Non (abolíu pol parllamentu nel añu 1972[12])
Bandera de Austria Austria 82,444 $366,300 $45,598.77 8,404,252 República Federal Sí (serviciu alternu disponible)[13]
Bandera de las Bahamas Les Bahames 10,070 $7,538 $21,547.17 313,312 Monarquía constitucional con sistema de gobernación parllamentaria Non
Bandera de Bangladex Bangladex 133,910 $100,100 $481.36 158,570,535 Democracia Parllamentaria Non
Bandera de Barbados Barbados 431 $3,693 $14,516.48 286,705 Democracia Parllamentaria Non
 Bélxica 30,278 $461,300 $43,648.01 10,431,477 Democracia Parllamentaria Federal baxa Monarquía constitucional Non (abolióse'l serviciu dende'l 1 de xineru de 1994 so la llei Delacroix del 6 de xunetu de 1993)
Bandera de Belize Belize 22,806 $1,431 $4,327.67 321,115 Democracia Parllamentaria Non. El serviciu militar ye voluntariu.
 Bután 47,000 $1,397 $561.89 708,427 Monarquía constitucional Non[14]
Bandera de Bolivia Bolivia 1,084,390 $19,180 $1,839.61 10,118,683 República Sí (cuando'l númberu de voluntarios nun algamar la meta añal[15])
Bandera de Bosnia y Herzegovina Bosnia y Herzegovina 51,197 $16,320 $4,246.54 4,622,163 República Democrática Emerxente Federal Non (abolíu'l 1 de xineru de 2006[16])
Bandera de Brasil Brasil 8,456,510 $2,024,000 $10,611.71 203,429,773 República Federal Sí.
 Bulgaria 110,550 $44,840 $5,409.09 7,093,635 Democracia Parllamentaria Non (abolíu pola llei'l 1 de xineru de 2008[17])
 Canadá 9,093,507 $1,564,000 $42,886.91 34,030,589 Monarquía constitucional, democracia parllamentaria, y federación Non
 Qatar 11,437 $126,500 $74,562.51 848,016 Monarquía absoluta Non
 Chile 748,800 $199,200 $10,058.50 16,888,760 República Non
 China 9,326,410 $5,745,000 $4,288.19 1,336,718,015 República Socialista Sí[18]
 Colombia 1,141,748 $378,713 $8,127 47,387,109 República presidencial Sí
 Corea del Norte 120,538[19] $28,000[19] $1,800.00[19] 24,720,407[19] República Socialista[20][19] Sí[19][21]
 Corea del Sur 98,190 $986,300 $19,514.82 48,754,657 República Sí
 Croacia 56,414 $59,920 $11,430.32 4,290,612 Democracia Presidencial Parllamentaria Non (abolíu pola llei nel añu 2008[22])
Cuba Cuba 110,860 $57,490 $5,114.24 11,087,330 República Socialista Sí
 Xipre 9,240 $22,750 $27,014.79 1,120,489 República[23] Sí
 Dinamarca 42,394 $311,900 $57,039.71 5,529,888 Monarquía constitucional Sí (serviciu alternu disponible[24][25][26])
 Ecuador 276,840 $56,500 $3,949.15 15,007,343 República Non
 Exiptu 995,450 $216,800 $3,119.00 80,492,000 República Sí
 El Salvador 20,720 $21,800 $3,520.10 6,071,774 República Non. Dexáu llegalmente, mas nun s'utiliza.
 Eslovenia 20,151 $46,440 $22,933.99 2,000,092 República Parllamentaria Non[27]
 España 504,645 $1,375,000 $35,576.38 46,148,605 Monarquía Parllamentaria Non (suspendíu pola Llei 17/1999 y pol Real Decreto 247/2001, que adelantró la suspensión al 31 d'avientu de 2001[28][29]
 Estonia 43,211 $18,800 $16,171.29 1,282,963 República Parllamentaria Sí (serviciu alternu disponible)
 Filipines 298,170 $188,700 $2,007.17 101,833,938 República Sí. Llegal.[30][32]
 Finlandia 304,473 $238,000 $46,769.47 5,259,250 República Sí (serviciu alternu disponible)
 Francia 640,053[33] $2,555,000 $35,240.62 65,102,719 República Non (suspendíu por tiempu de paz en 2001[34])
 Gambia 10,000 $1,040 $601.85 1,797,860 República Non
 Grecia 130,800 $302,000 $29,384.60 10,760,136 República Parllamentaria Sí
 Granada 344 $645 $6,201.92 108,419 Democracía Parllamentaria Non (nun hai serviciu militar)
Bandera d'Hungría Hungría 92,340 $132,300 $13,901.01 9,976,062 Democracía Parllamentaria Non (Conscripcion en tiempu de paz abolíu nel 2004[35])
Bandera de India India 2,973,190 $1,430,000 $972.68 1,189,172,906 República Federal Non
 Indonesia 1,826,440 $695,100 $2,926.04 245,613,043 República
Les fontes nun concordar
Si, conscripcion selectiva (FWCC[30])
 Irán 1,636,000 $337,900 $4,497.11 75,448,000 República teocracia Sí
 Israel 20,330 $201,300 $25,191.86 7,740,900 República democrática parllamentaria Sí
 Italia 294,020 $2,037,000 $33,599.20 61,016,804 República Constitucional Parllamentaria Unitaria Non (suspendíu por tiempu de paz en 2005[39])
 Xamaica 10,831 $13,740 $5,077.93 2,868,380 Democracia Constitucional parllamentaria Non
 Xapón 374,744 $5,391,000 $34,402.26 126,475,664 Monarquía constitucional Non
 Xordania 91,971 $27,130 $4,385.00 6,508,271 Monarquía constitucional
Sí. Restablecíu nel 2007 tres la so suspensión nel 1999.[40]
 Kuwait 17,820 $117,300 $42,857.14 2,595,628 Constitutional Emirate Sí
 El Líbanu 10,230 $39,150 $9,259.70 4,143,101 Les fontes nun concordar[43] Non (abolíu nel añu 2007[42])
 Libia 1,759,540 $77,910 $12,259.64 6,597,960 Transitional government[44] Sí
 Lituania 65,300[45] $35,730 $10,725.96 3,221,200 Democracía Parllamentaria Non (Suspendíu'l 15 de setiembre de 2008[46])
 Luxemburgu 2,586 $52,430 $104,421.43 503,302 Monarquía Constitucional Non
 Macedonia del Norte 24,856 $9,170 $3,646.55 2,077,328 Democracia Parllamentaria Non (abolíu nel añu 2006[47])
Bandera de Malasia Malasia 328,550 $219,000 $7,944.62 28,728,607 Monarquía constitucional Non
 Maldives 300 $1,433 $4,516.52 394,999 República Non
 Malta 316 $7,801 $18,460.74 408,333 República Non
 Méxicu 1,923,040 $1,004,000 $8,218.88 112,336,538 República Federal Sí
 Moldavia 33,371 $5,357 $1,503.17 4,314,377 República Sí
 Myanmar 657,740 $35,650 $285.60 53,999,804 República
Les fontes nun concordar
Sí se dexa, mas nun s'utiliza Plantía:As of.[48][49][50][51][52]
Non (FWCC[30])
Bandera de Nepal Nepal 143,181 $15,110 $333.09 28,584,975 República Democrática Non
 Países Baxos 33,883 $770,300 $46,389.35 16,680,500 Monarquía constitucional Non. Suspendíu dende'l 1997 (con esceición de Curaçao y Aruba[ensin referencies]).[53]
Ver tamién: Conscription in the Netherlands
 Nueva Zelanda 268,021 $138,000 $31,124.18 4,290,347 Democracía Parllamentaria Non, serviciu abolíu n'avientu de 1972.
Noruega 307,442 $413,500 $84,595.13 4,691,849 Monarquía constitucional Sí
 Paquistán 778,720 $174,800 $872.88 176,554,000 República Federal Non
 Polonia 304,459 $470,000 $12,307.90 38,441,588 República Non (abolíu nel añu 2009[54])
 Portugal 91,951 $223,700 $20,981.25 10,636,979 República Parllamentaria
Non (abolíu nel añu 2004, pero esiste una obligación simbólica pa toos que cumplieron los 18 años: el llamáu Día de Defensa Nacional, en portugués: Dia da Defesa Nacional).[55]
Bandera del Reinu Xuníu Reinu Xuníu 241,590 $2,259,000 $45,626.38 62,435,709 Monarquía constitucional and Commonwealth Realm Non (abolíu'l 31 d'avientu de 1960, sacante en Bermuda Regiment[56])
 Chequia 77,276 $195,200 $17,137.98 10,190,213 Democracia Parllamentaria Non (abolíu nel añu 2005[57])
 Taiwán[58] 32,260 $427,000 $16,768.11 23,071,779 Multi-party Democracy Sí (serviciu alternu disponible[59])

Entámase crear formar un cuerpu de voluntarios antes de fin de 2014, pero la conscripción va quedar a valir a partir d'ende. [60]

 Rumanía 230,340 $158,400 $7,451.95 21,413,815 República Non (abolíu nel añu 2007[61])
 Rusia 16,995,800 $1,477,000 $9,124.49 138,739,892 República federal Sí (serviciu alternu disponible[ensin referencies])
Bandera de Ruanda Ruanda 24,948 $5,693 $546.73 11,370,425 República presidencial Non
Bandera de Seixeles Seixeles 455 $919 $10,621.21 89,188 República Sí
 Singapur 682.7 $233,900 $46,073.24 4,740,737 República Parllamentaria Sí
 Suecia 410,934 $444,600 $50,414.75 9,088,728 Monarquía constitucional, Democracia parllamentaria representativa unitaria Si[62]
Bandera de Sudáfrica Sudáfrica 1,219,912 $354,400 $7,089.23 49,004,031 República Non (abolíu nel añu 1994, formalizáu nel añu 2002)[63]
 Suazilandia 17,203 $3,165 $2,668.63 1,370,424 Monarquía Non
 Suiza 39,770 $522,400 $66,408.19 7,639,961 Confederación solo por nome, llegal y estructuramente ye República Federal Sí (serviciu alternu disponible[64])
 Siria 184,050 $59,630 $1,954.98 21,125,000 República so réxime d'autoridá de calter militar Sí
Bandera de Tailandia Tailandia 511,770 $312,600 $4,662.82 66,720,153 Monarquía constitucional Sí
 Tonga 718 $301 $2,894.23 105,916 Monarquía constitucional Non
Bandera de Trinidá y Tobagu Trinidá y Tobagu 5,128 $21,200 $16,088.47 1,227,505 Democracia Parllamentaria Non
 Turquía 770,760 $729,100 $9,889.72 78,785,548 República Democracia Parllamentaria Sí
 Ucraína 603,700 $136,600 $3,034.57 45,134,707 República Sí
 Estaos Xuníos d'América 9,161,923 $14,620,000 $45,958.70 311,705,000 República federal constitucional Non[65] Abolióse la conscripción nel añu 1975 sol presidente Gerald Ford; sicasí los varones de 18–25 años tienen de rexistrase col U.S. Selective Service System.
 Vanuatu 12,200 $721 $3,004.17 224,564 República Parllamentaria Nun VEN}} 882,050 $285,200 $9,084.09 27,635,743 República Federal Sí[66][67]
Bandera de Xibuti Xibuti 22,980 $1,139 $1,281.22 757,074 República Non

Arxentina

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Serviciu Militar Obligatoriu n'Arxentina


Na Arxentina el Serviciu Militar Obligatoriu foi instituyíu nel añu 1901 pol entós ministru de Guerra Pablo Riccheri, por aciu l'Estatutu Militar Orgánicu de 1901 (Llei Nᵘ 4.301), mientres la segunda y última presidencia de Julio Argentino Roca.

La edá de los reclutes y el tiempu de la so permanencia nel serviciu varia col tiempu. Nos sos empiezos, se reclutaba a ciudadanos d'ente 20 y 21 años, y la so duración yera de 18 a 24 meses. Nes décades previes a la so suspensión, se reclutaba a homes de 18 años por un sistema de cupu variable por sortéu que los distribuyía ente los trés fuercies armaes.[68] Yera d'hasta 14 meses de duración y conocíase-y popularmente como «colimba», pallabra que se supón falsamente formada por un acrónimu n'alusión a tres actividaes frecuentes nos conscriptos (corre, limpia y barre) pero qu'en realidá se trata d'una deformación lunfarda de la pallabra "milico".[69] Nel añu 1994, l'asesinatu d'un conscripto de 18 años, Omar Carrasco (vease Casu Carrasco), por otros dos soldaos socatraos por un oficial, punxo en tela de xuiciu al Serviciu Militar. A partir d'esti fechu, el maltratu a soldaos en distintes guarniciones del país tomó estáu públicu, y el 31 d'agostu de 1994, mientres el gobiernu del presidente Carlos Menem, suspendióse la llei del Serviciu Militar Obligatoriu y decretó un nuevu formatu de Serviciu Militar Voluntariu, onde los candidatos anótense y llogren, en cuenta de los sos servicios, una remuneración mensual, pueden permanecer hasta 10 años en serviciu y los más reconocíos tienen la posibilidá de faer un pequeñu cursu pa formar parte del cuadru de Suboficiales. Tien De señalase que la conscripción militar obligatoria nun foi abolida, pos la Constitución Nacional indica que tou individuu ta obligáu a armase en defensa de la Patria. La Llei del serviciu militar obligatoriu sigue vixente; puede ser puesta en práutica en tiempos de guerra, crisis o emerxencia nacional. Estes condiciones son definíes poles autoridaes del Estáu.

Bolivia

[editar | editar la fonte]

El serviciu militar obligatoriu ye emprestáu por varones mayores ente los 17 y 22 años y tien la duración d'un añu, la Constitución establez que los suxetos llamaos a emprestar el serviciu militar son tolos bolivianos de forma obligatoria. Cabo esclariar que tamién se puede realizar el serviciu Pre-Militar que ye destináu a mozos y señorites de 16 a 18 años n'etapa escolar regular mientres les sos vacaciones escolares y tolos sábados mientres clases.  

Según l'Artículu 14, parágrafu VI, los estranxeros tamién tán obligaos a cumplir los deberes qu'establez la Constitución. Emprestando'l serviciu militar los estranxeros pueden trate beneficiaos al momentu del cómputu d'años p'adquirir la nacionalidá boliviana. Según l'Artículu 142 son 3 años p'adquirir la nacionalidá boliviana y en casu d'emprestar el serviciu militar en Bolivia dichu plazu va amenorgar a 2 años.  

Magar la Constitución establez que van deber  emprestar el serviciu militar tolos bolivianos tien d'interpretase de manera abierta tanto a homes como a muyeres, el calter d'obligatoriu namái recái en varones. Nos últimos años, aldericóse esta tema pa derogar la llei del serviciu militar obligatoriu y llegalizar a favor serviciu militar voluntariu nel país, cuntando col sofitu de la defensoría del pueblu. Hasta la fecha esti alderique, quedóse pendiente ensin ser concretáu inda polos llexisladores.

Chile

[editar | editar la fonte]

El Serviciu Militar Obligatoriu (SMO) foi establecíu en Chile por llei en 1900 a pidimientu de la misión prusiana encabezada pol xeneral Emilio Körner que reorganizó al Exércitu de Chile que, victoriosu tres la Guerra del Pacíficu (1879-1884), diose cuenta de que tenía de ponese a la vanguardia abandonando por ello la tradicional influencia francesa optando pola prusiana que taba en boga por aquellos tiempos polos sos atanantes trunfos qu'asitiaron al Imperiu de Prusia como la principal potencia d'Europa.

La idea del SMO yera preparar en tiempos de paz un contingente que tuviera preparación y entrenamientu básicu de combate que-yos dexara ser movilizaos rápido apenes s'entrara en guerra, con ellos el instructores prusianos pretendíen evitar qu'asocediera lo qu'asocedió al empiezu de la Guerra del Pacíficu onde l'exércitu nun tenía reserves nin contingente de recambiu polo que perdió tiempu preciosu entrenando contingente, amás del Exércitu y l'Armada de Chile, esistía un cuerpu de reservistas voluntarios denomináu Guardia Nacional pero que tenía escasu valor militar.

El SMO nun faía esceiciones por orixe social exemplu d'ello son los casos del padre Alberto Hurtado, de los expresidentes Gabriel González Videla, Salvador Allende, Patricio Aylwin, l'artista Roberto Matta, ente otros, quien al egresar del so serviciu militar obligatoriu recibieron los sos despachos como subtenientes de reserva en considerancia a los sos estudios universitarios.

El serviciu militar obligatoriu contemplaba dos opciones pa la so realización: la primera como estudiantes pa quien tuvieren cursando'l sestu añu d'humanidaes (actual cuartu mediu) o estudios universitarios o superiores, y la segunda pa quien nun estudiaren nin trabayaren d'un añu de duración.

Col tiempu, el SMO foi perdiendo popularidá y la cantidá de conscriptos voluntarios foi baxando; sicasí, siempres s'enllenaron los cupos por cuenta de la obligatoriedá. Esta situación mientres años foi bien criticada debíu que la gran mayoría de la conscripción provenía de clases sociales baxes.

Mientres el gobiernu socialista del presidente Salvador Allende promulgóse la Llei N° 17.970 que llargó'l Serviciu Militar d'unu a dos años y mientres la Dictadura aumentó la so dificultá pa "sacá-ylo". Señálase que nesa dómina los tratos a los conscriptos yera duru, dacuando humillante y atentatoriu de los derechos humanos de los soldaos conscriptos, lo qu'anició que'l SMO fuera cada vez más impopular.

Tres la torna a la democracia volver a la tradicional duración d'un añu y estableciéronse derechos pa los conscriptos y establecióse una conscripción añal de 25 mil homes, colo que cupos s'enllenaríen voluntariamente, amás creóse'l serviciu militar femenín. La idea d'amenorgar la conscripción yera aumentar la voluntariedá y tender a la profesionalización con un meyor entrenamientu. Darréu creóse la figura del sortéu inspiráu nel modelu español, según esti modelu los cupos enllenaríense voluntariamente y en casu que quedaren cupos ensin enllenar estos van completar por aciu un sortéu públicu y n'igualdá de condiciones de manera d'evitar discriminación por orixe social.

A partir de les reformes implementaes na década de 1990 creóse la figura del "soldáu profesional", estos son soldaos qu'efeutuaron el SMO y qu'en llicenciándose del SMO son contrataos pol Exércitu de Chile mientres 5 años, periodu nel cual entrénense de manera dafechu profesional y reciben una remuneración mensual y una serie de beneficios.

En Chile la obligatoriedá referir a la inscripción que tienen d'efeutuar los varones que cumplen 18 años d'edá nos cantones de reclutamiento, a partir d'esi momentu empecipia'l procesu de seleición o de eximición, por eso nun tien de confundir se obligatoriedá col fechu de realizalo efeutivamente. Los varones que postulen a dalgún cargu de l'alministración pública tienen d'acreditar que nel so momentu inscribir nel cantón de reclutamiento y ye habitual que profesionales universitarios, que nun efeutuaron el serviciu militar y qu'exercen un oficiu d'interés pa les Fuercies Armaes sían pasaos a la reserva ensin instrucción militar.

Pa los estudiantes d'educación cimera y universitaria ufiértase la posibilidá de realizar el serviciu militar como estudiantes nun periodu de seis meses, distribuyíu nes vacaciones mientres l'añu.

Colombia

[editar | editar la fonte]

La llei establez que namái los varones colombianos tán obligaos a definir la so situación militar a partir de la fecha en que cumplan la so mayoría d'edá,[70] la cual ye a los 18 años. Por que los ciudadanos colombianos puedan definir la so situación militar, ye necesariu que s'inscriban ante'l distritu militar respeutivu l'añu anterior a que cumplan la so mayoría d'edá.

El serviciu militar obligatoriu va poder emprestase nel Exércitu, l'Armada, la Fuercia Aérea, la Policía Nacional y el INPEC[71] , nes siguientes formes y modalidaes:[72]

  • a) Como Soldáu Regular, mientres 22 meses.
  • b) Como Soldáu Llabrador, mientres 18 meses.
  • c) Como Soldáu Bachiller, mientres 12 meses.
  • d) Como Infante de Marina, mientres 18 meses.
  • y) Como Soldáu d'Aviación, mientres 18 meses.
  • f) Como Auxiliar de Policía,[73] mientres 18 meses.
  • g) Como Auxiliar de Policía Bachiller,[74] mientres 12 meses.
  • h) Como Auxiliar Bachiller del INPEC,[71] mientres 12 meses.

Se exime de la prestación del serviciu militar en tou tiempu y llugar al pagu de la cuota de compensación militar nos siguientes casos:

  • A toos aquellos que carecen llimitaciones físiques o sensoriales permanentes.
  • A los indíxenes que se porten como tal, esto ye, que moren nos sos territorios nativos, calteniendo la integridá cultural, social y económica que caracteriza a estos grupos étnicos.
  • Se exime del serviciu a los clérigos de la relixón católico y similar xerárquicos d'otres relixones, siempres y cuando se dediquen permanentemente al cultu.
  • Hermanos o fíos de cayíos en combate o qu'adquirieren inhabilidad absoluta y permanente n'actos del serviciu o de resultes del mesmu mientres la prestación del serviciu militar obligatoriu.
  • Casaos.
  • Inhábiles relativos y permanentes.
  • Como un actu de reconocencia y solidaridá para colos fíos de los oficiales, suboficiales, axentes y civiles de la fuercia público que ofrendaron la so vida en combate o que perdieron tola so capacidá llaboral n'actos rellacionaos cola actividá militar o policial.
  • Estudiantes que tean cursando una carrera profesional.
  • Colombianos que moren nel estranxeru.
  • Quien pertenecen al xéneru femenín.
  • Quien sían fíos únicos y nun tengan más hermanos (tanto masculinos como femeninos).

La llei apenes se llinda a non reclutar menores d'edá. La única esceición por que un menor d'edá empreste'l so serviciu militar ye nun Colexu Militar. Nestos establecimientos educativos, tanto homes como muyeres empresten un serviciu militar, que puede ser voluntariu o obligatoriu (según el colexu) mientres trés años (Graos Novenu, Décimu y Oncenu), y tienen la posibilidá de llograr un diploma de bachiller y la Llibreta de Reservista de primer Clase.

Per otra parte, tolos varones colombianos que queden exentos na so totalidá pa emprestar serviciu militar d'alcuerdu a la Llei 48 de 1993, van tener la posibilidá de pagar la cuota de compensación militar nun distritu militar más cercanu al llugar de residencia o onde fueren inscritos, d'alcuerdu a los ingresos salariales o capacidaes de pagu de cada persona y va otorgáse-yos la Llibreta de Reservista de Segunda Clase.

España

[editar | editar la fonte]
Conscriptos n'España (1945).

N'España, los distintos servicios militares enllantaos a partir de la Rexencia posterior a la muerte de Fernandu VII atopar con problemes d'aceptación social. Los quintos y la posibilidá de pagar pa refugar el serviciu resultaben nel usu de soldaos de les clases sociales baxes pa la defensa de la patria, lo cual causaba muncha perceguera ente los afeutaos.

En 1912 Canalejas quixo apurrir otra solución más satisfactoria al problema de les inxusticies de reemplazu, creando un serviciu obligatoriu pa toos cola figura del "soldáu de cuota" pa esaniciar los sistemes de "sustitución" y de "redención en metálicu". Acordies con el nuevu sistema, naide llibrábase totalmente del serviciu militar, anque se siguíen ufiertando ventayes importantes a les families de determináu nivel económicu; estos, pagando una cuota de 1000 pesetes, permanecíen en files mientres diez meses y aquellos qu'abonaben la cantidá de 2000 pesetes namái sirvíen cinco meses. Pela contra, aquellos que nun se topaben en disposición de pagar cualesquier d'estes cuotes, víense obligaos a emprestar serviciu mientres trés años. Supóníase qu'en casu de guerra, los "soldaos de cuota" podíen ser movilizaos.[75]

Esti serviciu recibió la denominación popular de "mili" y foi siempres esclusivu de los varones mayores d'edá. Los únicos que podíen salvase de realizala yeren los fíos de vilbes y los individuos con discapacidaes físiques pa la correuta realización del serviciu. Mientres los últimos años del franquismu produciéronse los primeros casos d'oxeción de conciencia de calter antimilitarista (los testigos de Xehová negábense yá a cumplir col serviciu militar).

En xineru de 1977 créase'l Movimientu d'Oxeción de Conciencia (MOC) que propón la desobediencia civil noviolenta como estratexa de resistencia al reclutamiento obligatoriu. Cientos de los sos siguidores fueron encarcelaos por socesivos gobiernos por negase a emprestar el serviciu militar. En 1984 regular por primer vegada la oxeción de conciencia, de calter restrictivu, que cuntaba col refugu de los miles d'oxetores qu'hasta esi momentu alegaren oxeción de conciencia al serviciu militar, lo qu'impulsó la interposición d'un recursu d'inconstitucionalidá que tardó trés años en resolvese. En 1988, el MOC anunció la insumisión tanto al serviciu militar como a la prestación social sustitutoria, empecipiando con ello una desobediencia civil que conoció penes de cárcel, una solidaridá social y política bien relevante, discrepancies xudiciales sobre l'aplicación de les penes previstes y midíes institucionales d'amenorgamientu o sustitución de les mesmes, como l'aplicación automática del tercer grau o réxime abiertu nes prisiones, midida que tamién foi desobedecida polos insumisos no que se conoz como "el plante al tercer grau". Les dificultaes pa executar les penes previstes y pa llograr un cumplimientu efeutivu de la prestación social sustitutoria animaron la crecedera de la insumisión y de la oxeción de conciencia hasta enchir la capacidá del sistema institucional pa salvaguardar la prevalencia y darréu la esistencia mesma del serviciu militar obligatoriu. Nesos años, la duración del serviciu militar obligatoriu foi amenorgada a la metá en dos tiempos, de 12 a 9 meses y depués a 6 meses, nun intentu de desaniciar la sangría de la oxeción de conciencia.

En 1994 el gobiernu de Felipe González declaró que "los insumisos llévennos a un caleyón ensin salida" (El País, 20/05/1994) y, efeutivamente, en 1996 el serviciu militar obligatoriu foi finalmente suspendíu pol gobiernu de José María Aznar.[76] Sicasí, la obligación nun acabaría totalmente hasta l'añu 2001, un ralu nel que'l gobiernu sustituyó les penes de cárcel pa los insumisos pola inhabilitación o muerte civil y nel que'l movimientu de insumisión optó pola "insumisión nos cuarteles", consistente n'incorporase al serviciu militar pa depués desertar públicamente y asina siguir promocionando'l discursu abolicionista de les fuercies armaes.

Dende'l puntu de vista históricu, cuando esistía'l serviciu militar obligatoriu, el reclutamiento militar yera'l conxuntu d'operaciones conducentes a la organización y distribución del contingente añal. El contingente añal yera'l conxuntu de los que mientres l'añu incorporar a la situación d'actividá. Entendía a los que s'incorporaben d'ente los declaraos útiles de cada reemplazu, los qu'hayan d'incorporase de reemplazos anteriores y los voluntarios normales. La situación d'actividá o Serviciu en Files ye l'emprestáu n'Unidaes, Centros o Organismos de los Exércitos.

N'España, el serviciu militar regular pola Llei Orgánica 5/2005, de 17 de payares, de la Defensa Nacional.[77]

Israel

[editar | editar la fonte]

N'Israel ye obligatoriu que tolos mozos al cumplir 18 años empresten serviciu militar. Los homes realicen un serviciu militar de 3 años y pa les muyeres, un serviciu de 21 meses, dambos cola posibilidá de ser contrataos, si ye que l'exércitu riquir, mientres unos años o pa tola vida. Una vegada termináu'l serviciu pueden empezar la universidá. Cuando remata'l serviciu militar de 4 años, los homes tienen de siguir sirviendo al exércitu ente 30 y 45 díes al añu hasta cumplir los 41 años d'edá.

Méxicu

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Serviciu Militar Nacional

En Méxicu'l serviciu militar se instituyó en 1942 pol entós presidente Xeneral Manuel Ávila Camacho como una necesidá de respuesta a la Segunda Guerra Mundial en que se vio arreyáu'l país daos los acontecimientos que s'amenaron ante'l fundimientu de los sos barcos petroleros Potreru del Llanu y Faxa d'Oru por submarinos alemanes. Ente otres midíes tomaes en defensa de la soberanía, el gobiernu mexicanu ver na necesidá de convocar a tolos mozos mayores de 18 años a emprestar el Serviciu Militar Nacional (SMN). Los conscriptos tienen de sometese a entrenamientu básicu de combate y armes de reserva, anque de 1994 a 2005, el serviciu militar utilizóse principalmente pa realizar proyeutos de serviciu social, tales como campañes d'alfabetización y educación física, ente otres. Dende l'añu 2006, el Serviciu Militar Nacional volvió apurrir a los conscriptos entrenamientu básicu de combate y armamentu. Esiste un sortéu pa cumplir el Servico Militar, esti sortéu consiste nuna bola negra y una bola blanca. Llogrando la bola negra'l mozu nun tien qu'emprestar nengún serviciu, sacantes haya una guerra, el de la bola blanca va tener qu'allegar tolos sábados mientres 10 meses a efeutuar el so Serviciu Militar, el qu'empieza'l primer sábadu de febreru y remata el primer sábadu d'avientu cola entrega de la Cartiya Militar.

A pesar de que Méxicu nun participó en nenguna guerra dende hai más de 60 años, el Serviciu Militar Nacional obligatoriu pa los varones sigue vixente, la cartiya que respuende por el so cumplimientu utilízase inda pa munchos trámites oficiales. Sicasí, una llei de recién creación suprime la obligatoriedá de presentala pa llograr un pasaporte. Magar ello, entá ye común que pa solicitar trabayu en delles empreses del sector priváu pídase como requisitu'l cumplir col serviciu militar, asuntu que causó discutiniu en dellos sectores; coles mesmes, ye obligatoriu pa ocupar un puestu nos cuerpos policiales.

La razón pola cual munches empreses soliciten cumplir col trámite deber al posible impautu negativu na so productividá, si'l trabayador tien d'ausentase pa realizar el so serviciu militar, una y bones la Llei del Serviciu Militar (1998) establez que:

Artículu 19: Los patrones, sindicatos, uniones, comisariados ejidales, padres, tutores y amás toa persona moral o física de quien dependan económicamente individuos con obligaciones militares, tendrán d'esixi-yos que cumplan con éstes y, nel so defectu, inscribilos y presentalos ante les Xuntes Municipales de Reclutamiento.
Artículu 23: Los trabayadores, obreros, llabradores y emplegaos llamaos al serviciu, tienen derechu a volver ocupar los sos puestos una vegada termináu aquél, a que'l so efeutu los patrones o xefes de quien dependan van cubrir con sustitutos que van ser sacupaos al cumplir aquellos col so serviciu.

Antaño, en delles escueles tamién se solicitaba'l cumplimientu del serviciu militar, como requisitu d'inscripción con cuenta d'evitar el ausentismo nes instituciones educatives y alteriar les actividaes escolares.

Nos últimos años instituyóse un serviciu militar con calter voluntariu pal sexu femenín. La escesiva carga burocrática, según delles quexes presentaes ante la Comisión Nacional de los Derechos Humanos, nos últimos años, por maltratu físicu y psicolóxicu per parte de los militares escontra los conscriptos, fizo que ciertos sectores de la sociedá manifestar contra la obligatoriedá d'esti serviciu.

Perú

[editar | editar la fonte]

En Perú el serviciu militar pasa d'obligatoriu a voluntariu cola llei 27178 promulgada'l 28 de setiembre de 1999, mientres el gobiernu d'Alberto Fujimori. Darréu, el 27 de xunu del 2008, ye promulgada y depués aprobada una nueva llei del serviciu militar voluntariu que deroga l'anterior, mientres el segundu gobiernu de Alan García. Trátase de la llei 29248, modificada mientres l'actual gobiernu de Ollanta Humala col decretu llexislativu 1146, promulgáu'l 10 d'avientu del 2012. El 2 de xunu del 2013, con estes modificatorias foi nuevamente aprobada por aciu decretu supremu 003-2013-DE. Una vegada cada añu'l gobiernu realiza un sortéu nel que cierta cantidá de moces ente 18 y 25 años (cumplíos o por cumplir al añu del llamamientu) salen escoyíos pa faer el serviciu de forma obligatoria, col fin d'enllenar les places ensin cubrir polos voluntarios.[78] Esti sortéu realizar dende'l 2013. La nueva norma foi establecida col artículu Nᵘ 50, de la Llei del Serviciu Militar, modificáu pol Decretu Llexislativu Nᵘ 1146, yá que antes del 2013, esti sortéu nun se realizaba y el serviciu yera absolutamente voluntariu. Los mozos que salgan sorteaos y que nun alleguen al llamamientu, van tener una multa equivalente a 1850 nuevos soles (50% d'una unidá impositiva tributaria). Esta midida tuvo opiniones estremaes, siendo mayormente refugada ente los mozos, pero aprobada poles persones Mayores. hai distintu tipos de serviciu militar como: SERVICIU ACTIVU: Son cuando les persones tán totalmente capacitaes par exercer serviciu militar y nun tienen nenguna compliacion como para nun exercer serviciu militar peruanu. SERVICIU DE RESERVA: Son aquelles persones que van ser llamaes en tal casu que la fuercia militar peruana quedar ensin solados en distintu partes del país pa dir a la guerra, en conclusión son persones de reserva per si yá nun haya militares que dean la cara pol Perú. SERVICIU DE MUYERES: Ye un serviciu militar puramente de muyeres que van protexer al Perú en diverses guerres que tenga qu'encarar nel país o internacionalmente.

Venezuela

[editar | editar la fonte]

En Venezuela el serviciu militar ye un deber (anque nun hai reclutamiento forzosu, según l'artículu 134 CNB de 1999), a partir del 21 d'ochobre de 2009 cuando foi publicada na Gaceta Oficial nᵘ 5.933 la nueva Llei de Conscripción y Allistamientu Militar. La edá militar mientres el cual los venezolanos tienen obligaciones militares ta entendida ente 18 y 60 años pa inscribise nel rexistru militar. Amás pa cumplir col deber d'emprestar serviciu militar la edá ye de 18 a 30 años, y el serviciu militar tien una duración d'un añu (voluntariu), y empréstase en dos modalidaes: a tiempu completu o a tiempu parcial, pa fines educativos y d'empléu, con tolos beneficios de llei: comida equilbrada, agospiamientu, seguro de vida, asignación mensual acordies cola modalidá escoyida, etc.

Hai de solliñar qu'hasta la entrada en vixencia de la Constitución de la República Bolivariana de Venezuela en 1999, el serviciu militar yera de calter obligatoriu per mediu de reclutamiento forzosu (lo que coloquialmente conocíase como la "recluta").

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Notes

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ "Noruegues, a files", El País, 26 d'ochobre de 2014.
  2. ↑ «Nationmaster: Land area».re source: «CIA World Factbooks» (18 d'avientu de 2003 to 18 d'avientu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-12.
  3. ↑ «Nationmaster: GDP». source= «CIA World Factbooks» (18 d'avientu de 2003 to 18 d'avientu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-12.
  4. ↑ «Nationmaster: Per cápita GDP». source: «CIA World Factbooks» (18 d'avientu de 2003 to 18 d'avientu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-12.
  5. ↑ «Nationmaster: Population». source: «World Development Indicators database». (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión). and «CIA World Factbook». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-12.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 «Nationmaster: Government type». source: «CIA World Factbooks» (18 d'avientu de 2003 to 18 d'avientu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2008-08-12.
  7. ↑ 7,0 7,1 «Nationmaster: Conscription». fonte: Oficina del Altu Comisionado pa los Derechos Humanos, Xinebra, Suiza, 1997. Los datos se recompilaron de los países respeutivos o según indícase.
  8. ↑ Koci, Jonilda (August 21, 2008159,00). «Albania to abolish conscription by 2010». SETimes. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de payares de 2015. Consultáu'l 4 de setiembre de 2010.
  9. ↑ http://www.gesetze-im-internet.de/wehrpflg/__2.html Section 2 of the German Conscription Act (German)
  10. ↑ «Report for Selected Countries and Subjects : Arxentina, 2007–2010». imf.org.
  11. ↑ «Testu de Llei 24.429 del 14/12/1994». Consultáu'l 2 d'agostu de 2016.
  12. ↑ El serviciu abolióse llegalmente nel 1973. Sicasí, la Llei de la Defensa de 1903 reformada retenía una provisión dexando al gobernador xeneral restablecela. Posiblemente tou residente australianu de 18 a 60 años puede inscribise a les fuercies armaes d'esta forma. Pero, la reforma de la Llei de la Defensa de 1992 amestó'l requisitu que tal reestablecimientu de la inscripción nun tomaría efeutu hasta que s'apruebe nos dos cámares parllamentaries.Gary Brown (12 d'ochobre de 1999). «Current Issues Brief 7 1999–2000 – Military Conscription: Issues for Australia». Parliamentary library; Foreign Affairs, Defence and Trade Group. Archiváu dende l'orixinal, el 28 de payares de 2015. Consultáu'l 10 d'agostu de 2007.
  13. ↑ «Official information website».
  14. ↑ «The World Factbook: Military service age and obligation». CIA. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-22.
  15. ↑ «South America > Bolivia > Military». nationmaster.com.
  16. ↑ «NATO and the Defence Reform Commission: partners for progress (SETimes.com)». Archiváu dende l'orixinal, el 15 d'abril de 2017.
  17. ↑ [http://www.wri-irg.org/programmes/world_survey/country_report/en/Bulgaria Country report and updates: Bulgaria22 October 2008]. War Resisters' International. 22 Octobar 2008. http://www.wri-irg.org/programmes/world_survey/country_report/en/Bulgaria. 
  18. ↑ «Country report and updates: China». War Resisters' International (15 de marzu de 1998). «Cada ciudadanu home tien de rexistrase na oficina llocal del EPL nel añu en que cumple los 18 años. A los gobiernos llocales asígnense-yos cuotes de reclutamiento per añu y les oficines del EPL escueyen los reclutados según la salú y requisitos políticos y militares. Les asignaciones pal serviciu militar fáense cuando'l reclutado tien 18 años.»
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 19,3 19,4 19,5 «Korea, North». CIA World Factbook. Archiváu dende l'orixinal, el 2015-08-12.
  20. ↑ «http://www.naenara.com.kp/sp/great/».
  21. ↑ «North Korea, Military Conscription and Terms of Service». Based on the Country Studies Series by Federal Research Division of the Library of Congress. Consultáu'l 12 d'agostu de 2007..
  22. ↑ «Croatia to abolish conscription military service sooner». Southeast European Times (10 de mayu de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de payares de 2015. Consultáu'l 30 de mayu de 2008.
  23. ↑ Note: a separation of the two ethnic communities inhabiting Cyprus began following the outbreak of communal strife in 1963; this separation was further solidified after the Turkish intervention in Julio 1974 that followed a Greek xunta-supported coup attempt gave the Turkish Cypriots de facto control in the north; Greek Cypriots control the only internationally recognized government; on 15 November 1983 Turkish Cypriot "President" Rauf DENKTASH declared independence and the formation of a "Turkish República of Northern Cyprus" (TRNC), which is recognized only by Turkey[6]
  24. ↑ «Country report and updates: Denmark». War Resisters International (23 d'ochobre de 2008).
  25. ↑ «Værnepligtsloven (Law on conscription)» (danish).
  26. ↑ «Lov om værnepligtens opfyldelse vei civilt arbejde (Law on fulfilling conscription duties by civilian work) (in Danish)».
  27. ↑ Changing the Way Slovenia Sees the Armed Forces. slonews. 18 de payares de 2003. http://slonews.sta.si/index.php?id=1542&s=61. Consultáu'l 13 d'ochobre de 2009. 
  28. ↑ «Ley 17/1999, de 18 de mayu, de Réxime del Personal de les Fuercies Armaes.».
  29. ↑ «Real Decretu 247/2001, 9 de marzu, pol que s'adelantra la suspensión de la prestación del serviciu militar.».
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 Nationmaster : Conscription, citing Friends World Committee for Consultation (FWCC)[7]
  31. ↑ «1987 Constitution of the República of the Philippines». Chan Carbayos Law Library.
  32. ↑ Section 4 Article II of the Philippine constitution reads, "The prime duty of the Government is to serve and protect the people. The Government may call upon the people to defend the State and, in the fulfillment thereof, all citizens may be required, under conditions provided by law, to render personal, military or civil service." Section 4 Article XVI of the Philippine constitution reads, "The Armed Forces of the Philippines shall be composed of a citizen armed force which shall undergo military training and serve as may be provided by law. It shall keep a regular force necessary for the security of the State."[31]
  33. ↑ Includes the overseas regions of French Guiana, Guadeloupe, Martinique, and Reunion.«France». CIA World Factbook. Archiváu dende l'orixinal, el 2018-12-24. Consultáu'l 9 d'abril de 2008.
  34. ↑ «Country report and updates: France». War Resisters' International (23 d'ochobre de 2008).
  35. ↑ Country report and updates: Hungary. War Resisters' International. 23 d'ochobre de 2008. http://www.wri-irg.org/programmes/world_survey/country_report/en/Hungary. 
  36. ↑ «Conscription for Indonesia?».
  37. ↑ «Wajib Militer di Indonesia!!».
  38. ↑ «Pemerintah: Komponen Cadangan Bukan Wajib Militer».
  39. ↑ warresisters (23 d'ochobre de 2008). «Italy». wri-irg.org. War Resisters International.
  40. ↑ Child Soldiers Global Report 2008indicates, citing "Mustafa al-Riyalat
  41. ↑ Lebanon – Constitution, adoptáu'l 23 de mayu de 1926. (Para (c) of the Preamble, and Article 4)
  42. ↑ 42,0 42,1 «Lebanon». CIA World Factbook. Consultáu'l 30 de mayu de 2008.
  43. ↑ Les fontes nun concordar en cuanto al tipu de gobernación
    • "parliamentary democratic republic"[41]
    • "republic"[6]
    • "republic"[42]
  44. ↑ CIA Factbook: Libya Archiváu 2019-09-12 en Wayback Machine.
  45. ↑ «CIA Factbook: Lithuania». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-01-22.
  46. ↑ «Lithuania: conscription suspendéi». War Resisters' International.
  47. ↑ Macedonia: Conscription abolished. War Resisters' International. 1 de xunu de 2006. http://www.wri-irg.org/node/916. 
  48. ↑ Burma to bring in conscription. 11 de xineru de 2011. https://www.google.com/hostednews/ukpress/article/ALeqM5iER3nuRWw5nz_MTulPlGhKiwzfWQ?docId=N0060871294635449524A. Consultáu'l 13 de xineru de 2011.  (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l' [https://www.google.com/hostednews/ukpress/article/ALeqM5iER3nuRWw5nz_MTulPlGhKiwzfWQ?docId=N0060871294635449524A Burma to bring in conscription. 11 de xineru de 2011. https://www.google.com/hostednews/ukpress/article/ALeqM5iER3nuRWw5nz_MTulPlGhKiwzfWQ?docId=N0060871294635449524A. Consultáu'l 13 de xineru de 2011.  historial] y la [https://www.google.com/hostednews/ukpress/article/ALeqM5iER3nuRWw5nz_MTulPlGhKiwzfWQ?docId=N0060871294635449524A Burma to bring in conscription. 11 de xineru de 2011. https://www.google.com/hostednews/ukpress/article/ALeqM5iER3nuRWw5nz_MTulPlGhKiwzfWQ?docId=N0060871294635449524A. Consultáu'l 13 de xineru de 2011.  última versión]).
  49. ↑ Burma: World's Highest Number of Child Soldiers. Human rights Watch. 15 d'ochobre de 2002. http://www.hrw.org/en/news/2002/10/15/burma-worlds-highest-number-child-soldiers. 
  50. ↑ Six Youths Conscripted into Burmese Army. Narinjara News. 4 d'agostu de 2009. http://www.bnionline.net/news/narinjara/6791-six-youths-conscripted-into-burmese-army.html. 
  51. ↑ Arakanese Youth Arrested and Conscripted by Burmese Army. War Resisters' International. 19 de xunu de 2009. http://www.wri-irg.org/node/8111. 
  52. ↑ Six Youths Conscripted into Burmese Army. Narinjara. 4 d'agostu de 2009. Archivado del original el 2011-07-14. https://web.archive.org/web/20110714155126/http://www.narinjara.com/details.asp?id=2293. Consultáu'l 2017-10-22.  (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l' [https://web.archive.org/web/20110714155126/http://www.narinjara.com/details.asp?id=2293 Six Youths Conscripted into Burmese Army. Narinjara. 4 d'agostu de 2009. Archivado del original el 2011-07-14. https://web.archive.org/web/20110714155126/http://www.narinjara.com/details.asp?id=2293. Consultáu'l 2017-10-22.  historial] y la [https://web.archive.org/web/20110714155126/http://www.narinjara.com/details.asp?id=2293 Six Youths Conscripted into Burmese Army. Narinjara. 4 d'agostu de 2009. Archivado del original el 2011-07-14. https://web.archive.org/web/20110714155126/http://www.narinjara.com/details.asp?id=2293. Consultáu'l 2017-10-22.  última versión]).
  53. ↑ La conscrición entá esiste pero suspendió l'asistencia obligatoria a ella 1 de xineru de 1997 (effective per August 22, 1996), (unknown) (12 d'ochobre de 1999). «Afschaffing dienstplicht». Tweede Kamer (Dutch House of Representatives) and the Koninklijke Bibliotheek (Royal Dutch Library). Archiváu dende l'orixinal, el 23 d'agostu de 2007. Consultáu'l 27 de xunetu de 2009.
  54. ↑ "Poland's defence minister, Bogdan Klich, said the country will move towards a professional army and that from Xineru, only volunteers will join the armed forces.", Matthew Day (5 d'agostu de 2008). Poland ends army conscription. London: telegraph.co.uk. http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/poland/2505447/Poland-ends-army-conscription.html. Consultáu'l 11 de febreru de 2009. 
  55. ↑ «Informations about National Defense Day (in Portuguese)». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-10-20.
  56. ↑ COMMITTEE PUBLISHES REPORT ON OVERSEAS TERRITORIES (item 26), 4 de xunetu de 2008.
  57. ↑ «Official site of Ministry of defense and armed forces of the Czech República». Ministry of Defense and armed forces of the Czech República. Consultáu'l 2 de xineru de 2013.
  58. ↑ «Taiwan». CIA World Factbook. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-12-29. Consultáu'l 9 d'avientu de 2007. (estimates based on 2006 data)
  59. ↑ Substitute Service Center. Department Of Compulsory Military Service, Taipei City Government. http://english.taipei.gov.tw/docms/index.jsp?categid=2073&recordid=1347. Consultáu'l 25 de xunetu de 2008.  (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l' [http://english.taipei.gov.tw/docms/index.jsp?categid=2073&recordid=1347 Substitute Service Center. Department Of Compulsory Military Service, Taipei City Government. http://english.taipei.gov.tw/docms/index.jsp?categid=2073&recordid=1347. Consultáu'l 25 de xunetu de 2008.  historial] y la [http://english.taipei.gov.tw/docms/index.jsp?categid=2073&recordid=1347 Substitute Service Center. Department Of Compulsory Military Service, Taipei City Government. http://english.taipei.gov.tw/docms/index.jsp?categid=2073&recordid=1347. Consultáu'l 25 de xunetu de 2008.  última versión]).
  60. ↑ Jimmy Chuang (10 de marzu de 2009). «Professional military by 2014: MND». Taipei Times.
  61. ↑ Background Note: Romania. Bureau of European and Eurasian Affairs, US Department ofState. April 2008. http://www.state.gov/r/pa/ei/bgn/35722.htm. Consultáu'l 30 de mayu de 2008. 
  62. ↑ Sweden scraps military conscription. http://www.washingtontimes.com. 1 de xunetu de 2010. http://www.washingtontimes.com/news/2010/jul/1/sweden-military-obligations-gone/. Consultáu'l 1 de xunu de 2012. «The new policy means that required military service will be applied only if the neutral Nordic nation of 9 million feels threatened.». 
  63. ↑ End Conscription Campaign (ECC). South African History Online. http://www.sahistory.org.za/pages/governence-projects/organisations/ecc/index.htm. Consultáu'l 13 de marzu de 2011. 
  64. ↑ The situation of conscientious objectors in Switzerland – compared with the guidelines of the European Union, zentralstelle-kdv.de
  65. ↑ Los estaos xuníos abolieron la conscripción obligatoria nel 1973 sol presidente Richard Nixon. Abolióse'l requisitu de rexistrase nel sistema de Serviciu Selectivu nel añu 1975 sol presidente Gerald Ford. Nel 1980 volvió implementase esi requisitu col U.S. Selective Service System.
  66. ↑ «CONSTITUTION OF THE BOLIVARIAN R E P U B L I C OF VENEZUELA». analitica.com (20 d'avientu de 1999 (Promulgation date)). Archiváu dende l'orixinal, el 28 de payares de 2015. Consultáu'l 1 de payares de 2009.
  67. ↑ Immigration and Refugee Board of Canada (18 d'avientu de 2003). Venezuela: Military service, including length of service, existence of alternative forms of service and penalties imposed on those who refuse to serve. O.N. Refugee Agency. http://www.unhcr.org/refworld/country,,IRBC,,VEN,4562d94y2,403dd226c,0.html. Consultáu'l 1 de payares de 2009. 
  68. ↑ YouTube.com (el serviciu n'Arxentina).
  69. ↑ «http://www.elcastellano.org/miyara/dic_arg_esp.html».
  70. ↑ llei 48 de 1993
  71. ↑ 71,0 71,1 [ARTÍCULU 50 LLEI 65 DE 1993 (agostu 19) Códigu Penitenciariu y Carcelario]
  72. ↑ CAPITULO 2, DECRETU 2048 DE 1993 (ochobre 11)
  73. ↑ Llei 2 de 1977 (Xineru 21)
  74. ↑ Articulo 2º, Decretu 2853 de 1991 (avientu 20)
  75. ↑ «Incompetencia militar-de-Franco?PID=5,p.57 http://libros.fnac.es/a61587/Carlos-Blanco-Escola-La Incompetencia militar-de-Franco?PID=5,p.57».
  76. ↑ Real Decretu 247/2001, 9 de marzu, pol que s'adelantra la suspensión de la prestación del serviciu militar.
  77. ↑ .
  78. ↑ Decretu Llexislativu 1146 El Peruanu - Avientu 2012.




Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Serviciu_militar&oldid=4291385»