Señoríu d'Irlanda
| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Alministración | |||||
Capital | Dublín | ||||
Forma de gobiernu | Feudalismu | ||||
Xeografía | |||||
Coordenaes | 53°20′00″N 6°15′00″W / 53.333333333333°N 6.25°O | ||||
El Señoríu d'Irlanda (1171-1541) foi un estáu nominativu de tola isla d'Irlanda creáu nos empiezos de la invasión Normanda na so mariña este en 1169. Una área que na edá media tardida conocióse como La Empalizada o empalizada de Dublín, por cuenta de los sos defenses, n'imitación de l'anterior llamada empalizada de Calais. La so autoridá nunca foi estendida al traviés de la islla en nengún momentu mientres la so esistencia sinón que foi acutada a la Empalizada. Debe los sos oríxenes a la decisión de la dinastía de Leinster, Diarmuid MacMorrough, de llevar un caballeru normandu procedente de Gales, Richard de Clare (alies 'Strongbow'), por que lu ayudar a recuperar el so tronu dempués de ser ésti destronáu por una confederación empobinada pol nuevu Gran Rei Irlandés. (el previu incumbente protexera a MacMurrough). Enrique II d'Inglaterra, quien reinó sobre Inglaterra y reinó sobre partes de Francia, invadió Irlanda pa controlar a de Clare, de quién se tarrecía taba convirtiéndose n'amenaza a la estabilidá del so propiu reinu nos sos estremos occidentales. (enantes, hubiera medranes de que los saxones abellugaos pudieren usar Irlanda o Flandes como base pa una contra-ofensiva dempués de 1066). Irónicamente, gran parte del futuru afitamientu Plantagenet del Sur de Gales foi fomentada por caltener abiertes les rutes escontra Irlanda.
Otra razón poles que'l Rei Enrique invadió la islla foi porque'l papa Adrián IV, l'únicu papa inglés, fixera una bulda papal (la bulda laudabiliter) autorizando al monarca inglés tomar posesión d'Irlanda. Esto foi porque Irlanda tenía una Ilesia Cristiana Celta que yera independiente de la Ilesia católica y creía en delles doctrines herétiques. El papa quería que'l rei inglés tomara posesión d'Irlanda por que él pudiera incorporar a la Ilesia cristiana irlandesa dientro de la Ilesia católica romana. El papa tenía'l derechu d'otorgar soberanía sobre les islles a distintos monarques por un documentu llamáu la Donación de Constantino. Apurrióse-y la islla d'Irlanda al monarca inglés como un territoriu feudal sol señoríu nominal del papa. La bulda papal concedió'l títulu al rei inglés de Señor d'Irlanda. Prindando una pequeña parte de la islla na mariña este, Enrique uso les tierres pa resolver una disputa estremando a la so familia. Por un tiempu estremara los sos territorios ente los sos fíos; un fíu moteyáu Juan ensin Tierra, foi dexáu ensin territoriu, d'ende'l llamatu. Enrique dio-y a Juan les sos tierres irlandeses, convirtiéndose ésti en Señor d'Irlanda (Dominus Hiberniae) en 1185, llegando asina'l territoriu irlandés a convertise en Señoríu d'Irlanda.
Sicasí'l destín intervieno na forma de les muertes de los hermanos mayores de Juan. Como resultancia, él convirtióse nel rei Xuan I d'Inglaterra, y el Señoríu d'Irlanda, en cuenta de ser una área separada gobernada por un príncipe menor inglés, convertir nuna posesión territorial de la Corona Inglesa.
Los monarques Ingleses siguieron usando'l títulu 'Señor d'Irlanda' pa referise a les sos tierres conquistaes na islla d'Irlanda. El títulu foi camudáu por un Acta del Parllamentu d'Irlanda gobernando eses tierres en 1541, cuando a pidimientu del Rei Enrique VIII d'Inglaterra dióse-y un nuevu títulu, Rei d'Irlanda, col Estáu renombráu como Reinu d'Irlanda. La razón pola qu'Enrique VIII camudó'l so títulu, foi porque'l señoríu d'Irlanda fuera dau al monarca Inglés pol papáu, y Enrique fuera escomulgáu pola Ilesia católica; lo que significaba que'l títulu yá nun yera válidu. El títulu taba nominalmente suxetu al señoríu del Papa, asina que por cuenta de la separación del rei d'Inglaterra con Roma, camudóse-y el títulu irlandés. Ver tamién Duque de Dublín.
Parllamentos y Grandes Conseyos 1318 - 1361
[editar | editar la fonte]- 1310, Kilkenny
- 1320, Dublín
- 1324, Dublín
- 1327, Dublín
- 1328, Kilkenny
- 1329, Dublín
- 1330, Kilkenny
- 1331, Kilkenny
- 1331, Dublín
- 1341, Dublín
- 1346, Kilkenny
- 1350, Kilkenny
- 1351, Kilkenny
- 1351, Dublín
- 1353, Dublín
- 1357, Kilkenny
- 1359, Kilkenny
- 1359, Waterford
- 1360, Kilkenny
- 1366, Kilkenny
- 1359, Dublín
Referencies
[editar | editar la fonte]- Norman Davies, The Islles: A History (Palgrave-Macmillan, 1999) (ISBN 0-333-76370-X)
- Robin Frame; English Lordship in Ireland 1318 - 1361 (Clarendon Press, 1982) ISBN 0-19-822673-X