Ribes nigrum

Ribes nigrum; bruselar negru
Clasificación científica
Reinu:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clas:	Magnoliopsida
Orde:	Saxifragales
Familia:	Grossulariaceae
Xéneru:	Ribes
Especie:	R. nigrum; Linneo
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew	Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online	World Flora online
	[editar datos en Wikidata]

El bruselar negru^[1] (Ribes nigrum) ye un arbustu frondosu, non espinosu, de 1,50 m d'altu, qu'esprende un golor estremáu y desagradable.^{[ensin referencies]}

Descripción

Orixinariu d'Europa oriental y central, pertenez al mesmu xéneru del bruselar común y paezse enforma a él. El casis tien fueyes lobulaes, dentaes, que'l so viesu ye pálidu con glándules secretores marielles. Les flores del casis son acolorataes nel interior y verdoses per fora, aracimaes con mota velloso, de mayor tamañu que la corola.^[2]

El so frutu ye'l brusel negru o alzaparrilla negra, una baga que naz en recímanu de granos negros, amagayaos, con piel lliso y arumosos, envolubraos poles motes de les flores d'onde salen. El zusmiu de brusel negru ye coritu, acedáu y arumosu. La planta (fueyes, biltos y frutos) ye bien apreciada en Francia pol so usu en repostería, como bébora alcohólico y en perfumería.^[3]

Producción

La mayor producción dar en Polonia. La brusel negru desconocer pola cultura clásica grecorromana y la Edá Media; siendo introducida en Francia a partir de la Edá Moderna. Nel Sieglu XIX, pasó a ser apreciada pola so propiedaes curatibles y tamién como aromatizador de vinos, destilaos y cócteles como'l kir.

Utilidaes

Medicina

El brusel ye una baga rica en vitamina C.

Científicamente, demostróse que l'aceite de grana de bruselar negra tien un moderáu efeutu inmunolóxicu atribuyible a la so capacidá p'amenorgar la producción de prostaglandina Y2.^[4] Otros estudios atribúyen-y a la baga de bruselar negra propiedaes antioxidantes, antiinflamatorias y antimicrobianas^[5]^[6]

Amás, la bruselar negra tien una gran cantidá de vitamina C polo que tradicionalmente foi usáu pa prevenir enfermedaes como'l escorbutu.

Repostería

El so sabor amargoso y bien ácidu evita que se peracaba cruda. Sicasí, utilízase como ingrediente de tartes, sorbetes, gelatinas y confitures. En cocina, úsase como fondu de platos y puré.^[7]

En Francia ellabórase como llicor llamáu crema de casis. La bruselar negru^[1] (Ribes nigrum) ye un llicor duce colloráu escuru fechu con brusel negru, orixinariu de la rexón de Borgoña, en Francia. De consistencia cremosa y concentrada, suelse tomar entemecida con otres bébores, polo que s'emplega como ingrediente de dellos cócteles. Ye especialmente conocida pol kir, el nome dau a l'antigua bébora aperitiva blanc cassis, na que s'entemez la crème de cassis con vinu blanco secu, xeneralmente un Borgoña aligoté. Esti tipu de crema surdió en 1841 na ciudá de Dijon, rexón de Borgoña, como una versión moderna de l'antigua ratafía de brusel negru de sieglos anteriores, a la que llueu movió.

Taxonomía

Ribes nigrum describióse por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 1: 201. 1753.^[8]

Etimoloxía

Ríbes: nome xenéricu que según paez proce del árabe rabas; en persa rawas y rawash = nome n'oriente d'un ruibarbo (Rheum ribes L., poligonacees). Afírmase que ribes figura per primer vegada n'occidente na traducción que Simón Januensis fixo, na segunda metá del sieglu XIII, del llibru de Ibn Sarab o Serapión –Liber Serapionis aggregatus in medicinis simplicibus...– y que esti nome foi adoptáu poles oficines de farmacia. Sía que non, aplicar a plantes distintes, cualos son les bruselares (Ribes sp. pl.), quiciabes polos sos frutos acedos y poles sos propiedaes melecinales asemeyaes.^[9]

nigrum: epítetu llatín que significa " de color negru"

Sinonimia

Botrycarpum nigrum (L.) A. Rich.
Botrycarpum obtusilobum Opiz
Grossularia nigra (L.) Rupr.
Ribes cyathiforme Pojark.
Ribes nigrum var. europaeum Jancz.
Ribes nigrum var. pauciflorum (Turcz. ex Ledeb.) Jancz.
Ribes olidum Moench
Ribes pauciflorum Turcz. ex Ledeb.
Ribesium nigrum (L.) Medik.^[10]

Ver tamién

Referencies

↑ ^1,0 ^1,1 URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.
↑ «Black currant: Ribes nigrum». NatureGate. Consultáu'l 8 de setiembre de 2013.
↑ Cassissium, muséu del cassis en Nuits-Saint-Georges. «-y cassis - Parfums» (francés). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-09. Consultáu'l 20 de xunu de 2013.
↑ Wu, Dayong; Meydani, Mohsen; Leka, Lynette S; Nightingale, Zachary; Handelman, Garry J; Blumberg, Jeffrey B; Meydani, Simin Nikbin (ochobre 1999). «Effect of dietary supplementation with black currant seed oil on the immune response of healthy elderly subjects» (n'inglés). The American Journal of Clinical Nutrition 70 (4): páxs. 536-543. http://www.ajcn.org/content/70/4/536.full. Consultáu'l 13 de marzu de 2012.
↑ «Antioxidant activity and antimicrobial effect of berry phenolics--a Finnish perspective». Molecular nutrition & food research 51 (6): páxs. 684–91. 2007. doi:10.1002/mnfr.200700006. PMID 17492800.
↑ «Berry fruits: compositional elements, biochemical activities, and the impact of their intake on human health, performance, and disease». Journal of Agricultural and Food Chemistry 56 (3): páxs. 627–9. 2008. doi:10.1021/jf071988k. PMID 18211023.
↑ Slater, Nigel (2010). Tender, vol.2: a cook's guide to the fruit garden. UK: Fourth Ta, páx. 592. ISBN 0007325215.
↑ «Ribes nigrum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 14 d'avientu de 2012.
↑ En Flora Vascular
↑ Ribes nigrum en PlantList

Bibliografía

Flora of China Editorial Committee. 1988-2013. Fl. China Unpaginated. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
Flora of China Editorial Committee. 2001. Fl. China 8: 1–506. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
Flora of North America Editorial Committee. 2009. Magnoliophyta: Paeoniaceae to Ericaceae. 8: i–xxiv, 1–585. In Fl. N. Amer.. Oxford University Press, New York.
Nasir, E. & S. I. Ali (eds). 1980-2005. Fl. Pakistan Univ. of Karachi, Karachi.

Enllaces esternos

[25371c05886d508f0bd3b89319c1e188ec3c8883-1] 1,0 ^1,1 URL de la referencia: http://www.sabencia.net/nomenclator.php.

[NatureGate-2] «Black currant: Ribes nigrum». NatureGate. Consultáu'l 8 de setiembre de 2013.

[3] Cassissium, muséu del cassis en Nuits-Saint-Georges. «-y cassis - Parfums» (francés). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-09. Consultáu'l 20 de xunu de 2013.

[4] Wu, Dayong; Meydani, Mohsen; Leka, Lynette S; Nightingale, Zachary; Handelman, Garry J; Blumberg, Jeffrey B; Meydani, Simin Nikbin (ochobre 1999). «Effect of dietary supplementation with black currant seed oil on the immune response of healthy elderly subjects» (n'inglés). The American Journal of Clinical Nutrition 70 (4): páxs. 536-543. http://www.ajcn.org/content/70/4/536.full. Consultáu'l 13 de marzu de 2012.

[5] «Antioxidant activity and antimicrobial effect of berry phenolics--a Finnish perspective». Molecular nutrition & food research 51 (6): páxs. 684–91. 2007. doi:10.1002/mnfr.200700006. PMID 17492800.

[6] «Berry fruits: compositional elements, biochemical activities, and the impact of their intake on human health, performance, and disease». Journal of Agricultural and Food Chemistry 56 (3): páxs. 627–9. 2008. doi:10.1021/jf071988k. PMID 18211023.

[7] Slater, Nigel (2010). Tender, vol.2: a cook's guide to the fruit garden. UK: Fourth Ta, páx. 592. ISBN 0007325215.

[Trop-8] «Ribes nigrum». Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultáu'l 14 d'avientu de 2012.

[9] En Flora Vascular

[10] Ribes nigrum en PlantList

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]