Real Xardín Botánicu de Kew
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 The Palm House. | |
| Llugar |
 Reinu Xuníu |
| Criterios | Cultural: ii, iii, iv |
| Referencia | 1084 |
| Inscripción | 2003 (XXVII Sesión) |
| Área | Europa y América del Norte |
 | |
El Real Xardín Botánicu de Kew (n'inglés Royal Botanic Gardens, Kew), comúnmente llamáu Xardinos de Kew, (Kew Gardens) ye una institución pública del Reinu Xuníu patrocinada pol Departamentu d'Ambiente, Alimentación y asuntos rurales. Ye un estensu xardín botánicu con ivernaderos, con 120 hectárees d'estensión, que s'atopa ente Richmond upon Thames y Kew, nel suroeste de Londres, Inglaterra.
El so direutor ye'l profesor Stephen D. Hooper. Tien 700 emplegaos y el so presupuestu en 2006 foi de 44 000 000 de llibres esterlines. Ta incluyíu na na llista de sitios Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco.[1]
Historia
[editar | editar la fonte]Los xardinos de Kew tienen el so orixe nel xardín exóticu que construyera'l lord Capellán de Tewkesbury, engrandaos y felizmente remozaos pola princesa Augusta, la vilba de Federicu Lluis de Hannover, príncipe de Gales, pal que, sir William Chambers construyó delles estructures, de les que aínda permanez la pagoda china que data de 1761. El rei Xurde III arriqueció los xardinos, ayudáu pol bon faer de William Aiton y de sir Joseph Banks. L'antiguu caserón de Kew foi baltáu en 1802. La "Dutch House" ("Casa Holandesa") axunta adquirióla Xurde III en 1781 como guardería pa los infantes reales. Ye una estructura de simples lladriyos desnudos, anguaño conocida como "The Kew Palace" ("Palaciu de Kew").
En 1840 los xardinos camudaron el so estatus a xardín botánicu nacional. Sol nuevu direutor de Kew, William Hooker, los xardinos amontaron la so estensión a 30 ha, y los llugares de paséu, o arboretum, aumentaron a 109 ha, y más tarde siguieron aumentando hasta les actuales 120 ha.
"La Casa de la Palmera" (The Palm House), construyóla l'arquiteutu Decimus Burton y el fundidor Richard Turner ente 1841 y 1849, y foi la primera gran estructura de fierro fundío que s'edificó n'Inglaterra. "La Casa Templada" (The Temperate house), que ye'l doble más grande, siguióla más tarde nel sieglu XIX. Ye anguaño la mayor estructura Victoriana de fierro y cristal qu'esiste.
Kew foi'l llugar onde se fixo l'acertáu intentu, nel sieglu XIX, d'arrobinar el cultivu de los árboles del cauchu fuera de Suramérica.
En 1987 inauguróse'l tercer mayor ivernaderu, l'ivernaderu Princess of Wales (inauguráu pola princesa Diana en conmemoración de l'alcordanza de la rellación que tuvo la so antecesora Augusta con Kew),[2] qu'inclúi 10 distintes zones climátiques.
En xunetu de 2003, incluyóse na llista de sitios Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco.[1]
Los xardinos de Kew anguaño
[editar | editar la fonte]Los xardinos de Kew son un centru piqueru na investigación botánica, un llugar d'entrenamientu pa los xardineros profesionales, y un llugar curiosu pa los visitantes. Los xardinos tán distribuyíos de manera informal, con unes zones más ellaboraes. Hai grandes ivernaderos, un yerbariu, y una biblioteca.
Kew ye un llugar bien importante como xenerador de granes; ye unu de los más importantes bancos de granes del mundu. Esta institución coopera col Herbariu de la Universidá de Harvard, y col Herbariu Nacional d'Australia, na base de datos del IPNI, que xenera una fonte d'información autorizada sobre la nomenclatura de les plantes.
A pesar de les desfavorables condiciones de desenvolvimientu pa les plantes (contaminación atmosférica de Londres, terrenales secos y poco agua) esti xardín persiste como una de les coleiciones de plantes britániques más completes y amenes de ser visitaes. Nun intentu de refaer les coleiciones fora d'estes condiciones desfavorables, Kew estableció dos estaciones esteriores, una en Wakehurst Place en Sussex, y otra (axunta cola "Comisión Forestal") Bedgebury Pinetum en Kent, esta postrera especializada nel desenvolvimientu de coníferes.
Hai una tarifa d'entrada pa los xardinos. Les estaciones interconeutaes de tren y del metro de Londres más próximes, son Kew Gardens station (District Line y London Overground) nel norte de los xardinos, a una distancia d'un curtiu paséu de la entrada.
Estatues
[editar | editar la fonte]
Próximu a "La Casa de la Palmera", alcuéntrase una fila de diez estatues d'animales con escudos heráldicos. Estes estatues llámense "Los Animales de la Reina" (The Queen's Beasts) y representen el llinaxe de la reina Sabela II. Tán llabraes en piedra de Portland, y son copies d'orixinales fechos por James Woodford pa la coronación de la reina en 1953. Los animales son: el lleón d'Inglaterra; el grifu del rei Eduardu III; el ferre de la Casa de Plantagenet; el güe negru de Clarence; el lleón blancu de Mortimer; l'eale de Beaufort; el galgu de Richmond; el dragón de Gales; l'unicorniu d'Escocia; y el caballu blancu d'Hannover.
Pagoda
[editar | editar la fonte]Nel sureste de los xardinos de Kew alcuéntrase la Gran Pagoda, alzada nel añu 1762, a partir d'un diseñu asonsañando l'arquiteutura China del periodu Taa. El más baxu de los 10 niveles octogonales tien 15 metros (49 pies) de diámetru. L'altor de tola estructura, dende la base hasta'l puntu más altu ye de 50 metros (163 pies).
Cada planta de la Pagoda ta rematada con un teyáu saliente, a la manera china, cubiertes con plaques de fierro bruñío de distintos colores, y a lo llargo de caúna de les plantes atopa una galería zarrada, con un pasadizu. Hasta'l mediu del sieglu XIX, tolos ángulos del teyáu taben afataos con unos enormes dragones, ochenta en total, cubiertos con una especie de cristal finu de dellos colores. Los murios del edificiu son de lladriyos resistentes. La escalera atópase nel centru del edificiu.
Museos y galería
[editar | editar la fonte]Cerca de la "Palm House" hai un edificiu conocíu como "Museum nᵘ 1", fechu por Decimus Burton y abiertu al públicu en 1857. La so intención yera la d'amosar cómo la humanidá depende de les plantes, ya inclúi les coleiciones de Kew qu'amuesen los derivaos de plantes utilizaos n'oxetos de preseos de la vida diaria inclúi, ferramientes, ropes, ornamientos, alimentos, y melecines. L'edificiu foi remocicáu en 1998. Les dos plantes superiores son agora un centru educativu y la planta baxa presenta la esposición "Plants+People" (Plantes+Xente), que nos amuesa la variedá de plantes a lo llargo del mundu y les maneres diverses que la xente fai usu d'elles.
La "Galería Marianne North" que'l so propósitu inicial cuando se construyó en 1880 yera'l d'allugar les pintures de Marianne North, quien viaxó por América del Norte, Suramérica y numberoses partes d'Asia pintando plantes. Hai unes 832 pintures.
Como resultancia del festival de Xapón del 2001, Kew adquirió una casa de madera xaponés llamada minka. Taba orixinalmente nel 1900 nun suburbiu d'Okazaki. Obreros xaponeses reensamblaron la estructura y constructores británicos que trabayaren nel Globe Theatre añadieron los paneles de folla del muriu.
Actividaes
[editar | editar la fonte]El Real Xardín Botánicu de Kew ye miembru del Xunión Internacional de Xardinos Botánicos pal Caltenimientu ( BGCI ), presentando trabayos pa l'Axenda Internacional pal Caltenimientu nos Xardinos Botánicos.
El proyeutu Planstastic: Ye una zona del xardín onde hai cogordes xigantes y coses pa xugar.
En Wakehurst, alcuéntrase'l Proyeutu de Bancu de Granes del Mileniu, el proyeutu de caltenimientu más ambiciosu del mundu, establecíu firmemente; cola Loder Valley Nature Reserve qu'entiende tres tipos importantes d'hábitat local; arboláu, praderíes y güelga; y la Francis Rose Reserve, que ye probablemente la primer reserva de naturaleza dedicada a los mofos, hepátiques, lliques y felechos (criptógames) n'Europa.
El Real Xardín Botánicu de Kew, al traviés del Proyeutu de Bancu de Granes del Mileniu, coordina'l ENSCONET.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 «Royal Botanic Gardens, Kew» (inglés). UNESCO Culture Sector. Consultáu'l 26 de marzu de 2015.
- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-02-20.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Kew Gardens.- Web oficial del Real Xardín Botánicu de Kew
- Explore Kew Gardens
- Documental de la BBC tituláu "A Year at Kew" sobre'l Real Xardín Botánicu de Kew
- The International Plant Names Index
- Millennium Seed Bank Project
- Multimedia: 250 aniversariu de los Xardinos Botánicos Kew
- Información sobre'l récor de Kew de temperatura nel Reinu Xuníu Archiváu 2014-02-25 en Wayback Machine
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q188617- Multimedia: Kew Gardens