Principáu de Rumanía
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
| |||||
---|---|---|---|---|---|
estáu desapaecíu | |||||
| |||||
Alministración | |||||
Nome oficial |
Principatele Unite ale Moldovei și Țării Românești (ro) România (ro) Principatele Unite Române (ro) | ||||
Capital |
Bucarest Iași (es) | ||||
Forma de gobiernu | monarquía | ||||
Llingües oficiales | rumanu | ||||
Xeografía | |||||
Llendaba con | Imperiu austrohúngaru | ||||
Principaos Xuníos de Valaquia y Moldavia, tamién conocíos como Principaos Rumanos Xuníos o Principáu de Rumanía ye'l nome que recibió Rumanía tres la Unión de 1859 sol gobiernu d'Alexandru Ioan Cuza como príncipe de Valaquia y hasta la constitución oficial de Rumanía nun reinu en 1881 cuando'l príncipe Carol foi coronáu como Carol I, Rei de Rumanía.
Nome
[editar | editar la fonte]El reinu tuvo dellos nomes:
- Principaos Xuníos de Valaquia y Moldavia.
- Principaos Rumanos.
- Principáu de Rumanía: Esti nome empezar a utilizar cola entrada a valir de la Constitución en 1866 y perduró hasta 1881, fecha de la creación del Reinu de Rumanía.
El reináu de Alexandru Ioan Cuza
[editar | editar la fonte]Alexandru Ioan Cuza tomó midíes pa unificar les alministraciones de los dos principaos rumanos y llograr la reconocencia europea y darréu internacional de la Unión. Tamién adoptó una serie de reformes, ente elles la secularización de les tierres de la ilesia, la introducción de la educación primaria gratuita, un códigu civil y penal inspiraos nel francés, según una reforma agraria llindada y una a les estructures y estamentos del exércitu.
La oposición de los propietarios de tierres, que yeren mayoría nel parllamentu y teníen apoderáu a Cuza, xeneró un golpe d'Estáu nel so contra en 1864. Darréu, instituyó un réxime autoritariu pero'l so sofitu popular, fuerte nel momentu del golpe, menguó gradualmente a midida que la reforma agraria nun llogró llevar la prosperidá a la mayoría llabradora.
Cuza foi obligáu a abdicar en 1866 polos dos principales grupos políticos, los conservadores y los lliberales, que representaben los intereses de los ex-propietarios de grandes terrenales. Anque l'eventu provocó ciertu baturiciu anti-unionista na provincia natal de Cuza de Moldavia , esta foi reprimida poles autoridaes centrales.
Xefes d'Estáu
[editar | editar la fonte]El Principáu namái tuvo dos príncipes:
- Alejandro Juan Cuza convertir nel rei Alexandru Ioan I. (1859-1866)
- Carlos de Hohenzollern-Sigmaringen, un príncipe alemán que más tarde se convertiría nel futuru rei Carol I. (1866-1881)
Referencies
[editar | editar la fonte]