Saltar al conteníu

Nilda Garré

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Nilda Garré
diputada d'Arxentina

10 avientu 2015 - 9 avientu 2019
Distritu: Buenos Aires
ministro de defensa de Argentina (es) Traducir

28 payares 2005 - 15 avientu 2010
← José Pampuro - Arturo Puricelli →
embajador de Argentina en Venezuela (es) Traducir

2005 - 2005
diputada d'Arxentina

10 avientu 2001 - 25 xunu 2005
Distritu: Buenos Aires
diputada d'Arxentina

10 avientu 1999 - 9 avientu 2003
Distritu: Buenos Aires
diputada d'Arxentina

10 avientu 1995 - 9 avientu 1999
Distritu: Buenos Aires
diputada d'Arxentina

3 mayu 1973 - 24 marzu 1976
Distritu: Buenos Aires
Vida
Nacimientu Buenos Aires, 3 de payares de 1945[1] (79 años)
Nacionalidá Bandera d'Arxentina Arxentina [2]
Familia
Casada con Juan Manuel Abal Medina
Estudios
Estudios Universidad del Salvador (es) Traducir
Llingües falaes castellanu
Oficiu diplomática, política, abogada
Llugares de trabayu Buenos Aires
Creencies
Partíu políticu Frente Grande (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Nilda Celia Garré (3 de payares de 1945, Buenos Aires) ye una abogada, política y ex embaxadora arxentina. Foi escoyida en cinco oportunidad como diputada nacional, y desempeñóse como Embaxadora d'Arxentina en Venezuela y na OEA.[3] Coles mesmes, foi la primer muyer de la Hestoria d'Arxentina n'ocupar los cargos de Ministra de Defensa d'Arxentina, mientres la xestión del presidente Néstor Kirchner, y Ministra de Seguridá de la Nación Arxentina mientres la presidencia de Cristina Fernández de Kirchner.[4]

Biografía

[editar | editar la fonte]

Empiezos y Formación Educativa

[editar | editar la fonte]

Nació nel barriu porteño de San Telmo el 3 de payares de 1945. Recibir de maestra normal y maestra d'inglés, nel Institutu d'Enseñanza Cimera en Llingües Vives Juan Ramón Fernández en 1962[5] Depués empezó a estudiar derechu y nel añu 1968 recibir d'abogada na Universidá del Salvador.[6] El so padre, Raúl Y. Garré, foi diputáu provincial del Partíu Xusticialista na Provincia de Buenos Aires hasta'l derrocamientu del Xeneral Perón en 1955.

Activismu polos derechos humanos y militancia peronista

[editar | editar la fonte]

Militó y collaboró como abogada de presos políticos mientres la dictadura militar, presentó habeas corpus xunto a organizaciones defensores de los derechos humanos, cuantimás col CELS (Centru d'Estudios Llegales y Sociales) que presidíen, ente otros, Emilio Mignone y Augusto Conte Mac Donnell.[7]

Nilda Garré, Jorge Vázquez y Alicia Oliveira redactaron el documentu que'l Partíu Xusticialista presentó cuando la Corte Interamericana de Derechos Humanos (CIDH) en 1979 mientres la dictadura militar visitó l'Arxentina. Nél denunciábase per primer vegada que na Arxentina sumía xente y torturábase, el documentu llevo les firmes de Deolindo Bittel y Herminio Iglesias.[8]

Tamién foi miembru del equipu juridico del Centru d'Estudios Llegales y Sociales (CELS) y como abogada collaboro viviegamente cola Asamblea Permanente polos Derechos Humanos (APDH).[9]

En payares de 1972 Garre foi pasaxera del avión que traxo a Juan Domingo Perón de regresu del so llargu exiliu n'España a l'Arxentina.

En 1973 casóse con Juan Manuel Abal Medina (padre), entós secretariu xeneral del Partíu Xusticialista. Él yera miembru de la Mocedá Peronista y quedó conocíu por tar na célebre semeya de José Ignacio Rucci, Héctor José Cámpora y Juan Domingo Perón nel so regresu al país del 17 de payares de 1972.[10] Depués del exiliu de Abal Medina mientres la dictadura militar que gobernó Arxentina ente 1976 y 1983, en 1982 divorciáronse.[11]

Identificada colos sectores d'izquierda del peronismu, en 1973 foi electa Diputada nacional pol FreJuLi (Frente Xusticialista de Lliberación Nacional) y desempeñóse nel cargu hasta que la presidenta constitucional Isabel Martínez de Perón fuera depuesta por un golpe d'Estáu el 24 de marzu de 1976, golpe que dio empiezu a la postrera dictadura militar.

Entós daquella Garré, Santiago Díaz Ortiz y otros seis diputaos fueron conocíos nel Congresu y pola sociedá como la "Banda de los Ocho", pola so ferrial oposición a la decisión del Xeneral Perón de llevar a Isabel Martínez de Perón como compañera de fórmula nes eleiciones antemanaes llamaes pa setiembre tres l'arrenunciu de Hector Cámpora.

Mientres 1983, cola recuperación de la democracia, foi parte de la Comisión Investigadora del CELS (Centru d'Estudios Llegales y Sociales) del casu Cambiaso-Pereyra Rossi, pol secuestru, tortura y asesinatu de dos nuevos nel contestu de la represión policial mientres la dictadura militar, casu pol que foi procesáu Luis Patti.[12]

Siguió militando nel Partíu Xusticialista qu'en 1983 impulsaba la Renovación Peronista». Opúnxose más tarde, xunto a la izquierda peronista, a la firma del Tratáu de Paz y Amistá de 1984 con Chile; consideró que «sobre la resultancia final del plebiscitu recayía un barruntu grave de fraude xeneralizáu».[13]

Frente Grande

[editar | editar la fonte]

La eleición de Carlos Menem como presidente d'Arxentina en 1989 y de Carlos Grosso como intendente de la Ciudá de Buenos Aires alloñar del Partíu Xusticialista y enagora de la política polo xeneral.[7]

En 1993, integrar al FREPASO, nel que foi escoyida como diputada Nacional pola Ciudá de Buenos Aires. Foi escoyida estatuyente pa la redaición del Estatutu de la Ciudá, ente agostu y ochobre de 1996, siendo integrante de l'Alianza asumiendo n'avientu de 1997 como diputada nacional por Capital Federal.[14] Como diputada, en xunu de 1998 presentó un proyeutu de llei qu'esixía la descripción total de los ingredientes y aditivos nos productos del tabacu, l'allugamientu d'etiquetes d'alvertencies rotatives nos paquetes de pitos y restricciones pal usu de tabacu en llugares zarraos.[15]

Nes eleiciones nacionales d'ochobre de 1999, foi candidata a Diputada pela ciudá de Buenos Aires, pola Alianza pol Trabayu, la Xusticia y l'Educación.[14] Resultó reelixida pero arrenunció'l 8 d'ochobre de 2000 p'asumir la Secretaría d'Asuntos Políticos del Ministeriu del Interior, virtual vice-Ministeriu del Interior (cargu qu'ocupaba Federico Storani).[16] En marzu de 2001, arrenunciu xunto a dellos ministros y secretarios d'Estáu en refugo les midíes económiques que pretendía implementar l'entós Ministru d'Economía, Ricardo López Murphy.[17]

Darréu foi la titular de la Unidá Especial d'Investigación del Atentáu a l'AMIA, so la órbita del Ministeriu de Xusticia. N'ochobre de 2001, l'entós presidente Fernando De la Rúa píde-y l'arrenunciu por presuntamente penerar información confidencial sobre un testigu.[7][18][19][20][21] Tendría de resultes el fechu de qu'Alemaña dexe ensin efeutu la so collaboración cuando'l testigu tenía qu'identificar a los presuntos ex funcionarios arxentinos implicaos nel atentáu. La denuncia quedó a cargu del Xulgáu Federal 12.[22] Garré negó les acusaciones y axudicar a presiones del menemismu al que Garré acusaba de participar nel encubrimiento del atentáu.[18]

N'avientu del 2001 empecipió un nuevu mandatu como Diputada de la Nación, que s'estendió hasta'l 2005. Integró les Comisiones d'Asuntos Constitucionales, Defensa Nacional, Seguridá Interior, Xusticia , Bicameral de Fiscalización de los Organismos y Actividaes d'Intelixencia y en calidá de Vicepresidenta 1ª , la Comisión de Xuiciu Políticu. En cumplimientu de xeres venceyaes con esta Comisión, representó a la Cámara de Diputaos na Comisión Acusadora ante'l Senáu de la Nación xunto colos diputaos Falú y Iparraguirre- nel trámite de xuiciu políticu al Ministru de la Corte Suprema de Xusticia Eduardo Moliné O'Connor.[23][24]

Dende'l 10 d'avientu de 2003 presidió'l Bloque Frepaso, integráu polos Diputaos Alejandro Filomeno y Santiago Ferrigno. Amás integró les comisiones especiales d'amistá con otros parllamentarios del mundu denominaes, Grupos Parllamentarios d'Amistá. Conformó los grupos de parllamentarios amigos de Brasil, Paraguay, Cuba, Méxicu y Francia Foi Miembru de la Comisión de Servicios Públicos del Parllamentu Llatinoamericanu – PARLATINO- ya integrante de la Mesa de Xusticia del Diálogu Arxentín, favorecida poles Naciones Xuníes y el Ministeriu de Xusticia, Seguridá y Derechos Humanos. El so trabayu na banca complementar cola participación en diversos ámbitos de diagnósticu y propuestes tendientes a ameyorar el funcionamientu de les instituciones n'Arxentina. En tal sentíu participó de la Comisión Asesora pa la Reforma del Sistema Penal del Ministeriu de Xusticia, Seguridá y Derechos Humanos.[25]

Frente pa la Victoria

[editar | editar la fonte]

En xunu de 2005, el presidente Néstor Kirchner designar embaxadora en Venezuela. Esta designación foi vista como un xestu a los sectores que sofitaben al gobiernu per fora del PX.[26] Arrenunció a esta embaxada n'avientu de 2005 p'asumir el Ministeriu de Defensa de la Nación.[27]

Como Ministra de Seguridá al traviés de la resolución 1.181/11 del añu 2012. instruyó que se va deber respetar la identidá de xéneru adoptada por travestis, transexuales y tresxéneru tantu nes fuercies policiales como de seguridá federales. El documentu comunicaba que les persones "trans" tendrán de ser reconocíes pola identidá de xéneru afecha a la so perceición, tantu nel tratu personal como pa cualquier tipu de trámite, comunicación o publicación al interior de les fuercies. Amás de tener en cuenta la so vistimienta y uniforme, l'usu de les instalaciones estremaes por sexu (baños, vestuarios), la asignación de xeres que correspuendan según la so identidá, ente otres.[28] Meses dempués amplió la resolución esclariando qu'en nengún casu esixirá ciruxía de reasignación sexual nin tratamientu hormonal pa la concesión del trámite.[29] Garré punxo un gran énfasis nel establecimientu de programes obligatorios destinaos a la detección del cáncer en dambos sexos (que se van realizar al personal militar y los sos familiares) pa los que se destinaron 5 millones de pesos. Tamién que se mercaren mamógrafos y otros equipos de diagnósticu por imáxenes destinaos a hospitales del Exércitu y l'Armada de la ciudá de Buenos Aires y de la Fuercia Aérea en Córdoba.[30]

Yá como Ministra de Seguridá robló'l decretu qu'obliga a la Policía Federal, a Xendarmería, a Prefeutura Naval y a la Policía de Seguridá Aeroportuaria, a "respetar la identidá adoptada por travestis y transexuales", xunto a la midida de prohibir que los policías lleven armes de fueu cuando son llamaos a eslleir una manifestación o protestes social. [31]

Mientres la so xestión l'exércitu participó nes xeres d'ayuda humanitaria dientro y fora del país, al citar los casos de Tartagal y Xeneral Mosconi (Salta), Catamarca, Charata (Chaco), el volcán Chaitén (Chile), y les Misiones de Paz n'Haití y en Xipre. Dio impulsu al desenvolvimientu d'un Sistema Integráu de Comandu y Control Tácticu de les Operaciones Militares, denomináu SITEA; l'arreglu y modernización de vehículos de combate de la familia M113; la modernización del radar de vixilancia terrestre RASIT y la fabricación y provisión de llanzacohetes antitanque del tipu MARA 200 pa combatir el narcotráficu na frontera arxentina.[32]

Unu de los sos últimos actos como ministra foi sellar l'Alcuerdu Marco dientro del Programa Federal de Construcción de Viviendes”, robláu ente los Ministerios de Defensa y de Planificación Federal, Inversión Pública y Servicios, que compromete la construcción de 7.300 viviendes pa les Fuercies Armaes.[33]

Nel 2010, la presidenta de la Nación, Cristina Fernández de Kirchner anunció la creación del Ministeriu de Seguridá de la Nación (separáu del Ministeriu de Xusticia). Nilda Garré emprestó xuramentu'l 15 d'avientu de 2010. En 2011 la ex ministra Nilda Garré creó la Direición Nacional de Derechos Humanos nel Ministeriu de Seguridá. La so función más importante tenía de ser collaborar cola Xusticia en causes ya investigaciones relatives a los delitos de lesa humanidá, un espaciu de Xéneru, otru de Violencia Institucional y un Grupu Especial d'Asistencia Xudicial (GEAJ) pa supervisar les allanadures de recueya d'ADN de persones que s'abarruntaba podíen ser apoderaes mientres la última dictadura militar. En menos de cinco años dende la Direición unviáronse unes 3500 unidaes documentales a distintes investigaciones xudiciales y ellí ellaboróse, por casu, un mecanismu d'identificación de cadabres NN que dexó dar col paradoriu de 37 persones sumíes.En 2007, Garré ordenara l'armáu d'un equipu similar dientro de la Direición Nacional de Derechos Humanos y Derechu Internacional Humanitariu del Ministeriu de Defensa.[34]

Foi criticada yá qu'en 2009, como ministra de Defensa, robló una resolución na que se prohibe dafechamente rindir homenaxe mientres el so funeral a represores finaos condergaos por delitos de violación a los derechos humanos, prohíbió honres nos funerales d'integrantes de les Fuercies Armaes que tuvieren arreyaos en causes de violaciones a los derechos humanos.[35]En payares de 2008 foi cuestionada cuando la Fuercia Aérea Arxentina nun participó nos exercicios militares del operativu Cruzex, realizáu en Recife.[36][37]

Roblo un conveniu colos Estelleros Tandanor pa la construcción primera de los cuatro Patrulleras Oceániques Multipropósito, eses unidaes van ser utilizaes cobertoria del Mar Arxentín. L'adquisición de 5 helicópteros Bell 206 pa los cursos d'instrucción conxuntos de helicopteristas destinaos a toles Fuercies que realiza l'Aviación d'Exércitu en Campu de Mayu. La modernización de los helicópteros Huey II, a un costu de 3 millones de dólares. L'adquisición, por 17 millones de pesos, de 50 vehículos multipropósito pal Exércitu. Meses antes d'abandonar el cargu promovió l'arreglu del dique 2 de Puertu Belgrano, una gran obra d'inxeniería que va dexar el desenvolvimientu plenu d'obres de construcción y arreglu naval que nun se desenvolvieron en munches décades. Esti trabayu, con un costu de 70 millones de pesos, va realizar nun ralu de 4 años.[30]

En 2011 robló un ampliu conveniu de cooperación ente los ministerios de Seguridá y de Defensa por que les Fuercies Armaes puedan brindar asistencia na llucha contra'l delitu. Nilda Garré, qu'esplicó que "l'esplegue territorial, les instalaciones y parte del equipamientu de les Fuercies Armaes pueden asistir al sistema de seguridá, tal como lo establez la Llei 24.059 de Seguridá Interior".[38][39]

En 2013, pasu a disponibilidad a un axente que dende 2002 realizara xeres d'espionaxe contra l'axencia Rodolfo Walsh, y empecipió una investigación sumaria pa esclariar si les xeres que realizaba taben entendíes o non dientro de les funciones asignaes a encomalo pola llei d'Intelixencia.[40]

Tamién impulsó que los terrenes de les Fuercies Armaes podríen ser utilizaos pa les viviendes del Programa de Creitu Arxentín Bicentenariu (Pro.Cre.Ar.), ente ellos ta campu de golf de Xeneral Pacheco y los campos que s'usen pa llantar soya.[41]

Sofitó la sanción del gobiernu de Cristina Fernández de Kirchner d'una Llei Antiterrorista y foi acusada de persecución política a sectores que realizaben estes protestes sociales.

El 3 de xunu del mesmu añu, foi reemplazada por Arturo Puricelli nel Ministeriu, siendo nomada pa la Embaxada arxentina de la Organización d'Estaos Americanos.[42] Foi oficializada'l 18 de setiembre. El secretariu Xeneral, José Miguel Insulza, dio pela so parte la bienvenida a la Representante Permanente arxentina estimando al gobiernu de Cristina Fernández de Kirchner la designación “d'una personalidá tan importante que trai consigo un bien pimpanu curriculum de serviciu públicu como ministra de Defensa y de Seguridá Pública”, según informó la OEA al traviés d'un comunicáu.

Esi mesmu años recibió la so designación nel Senáu, como embaxadora arxentina ante la OEA. Asumió esi cargu con un discursu con exa na democracia, la seguridá, los derechos humanos y la so plena vixencia, el desenvolvimientu integral y la paz, Garré sostuvo que “tienen d'emponer nuesu remanar", de la que reafitó'l so "absoluta disposición a collaborar con cualquier iniciativa tendiente a impulsar dichos oxetivos”.[43]

Xestión nel Ministeriu de Defensa

[editar | editar la fonte]
Ver tamién: Ministeriu de Defensa (Arxentina)
Nilda Garré foi la primer muyer en ser nomada a cargu del Ministeriu de Defensa.

Garré asumió como titular del Ministeriu de Defensa mientres la presidencia de Néstor Kirchner, n'avientu de 2005. Nesi momentu desempeñábase como embaxadora del so país na República Bolivariana de Venezuela, misión diplomática que desenvolvió por un curtiu periodu.[27] Acordies con Julio Blanck, del Diariu Clarín, Néstor Kirchner convidar a asumir el Ministeriu cuatro hores antes d'anunciar los cambeos nel gabinete, cola mirada puesta na última folada de xuicios polos crímenes de lesa humanidá cometíos por militares mientres la última dictadura cívicu-militar n'Arxentina.[44] Sicasí, como se supo más tarde, el principal oxetivu que subyacía el nomamientu de Garré al mandu de Defensa yera la integración de les Fuercies Armaes al procesu democráticu y la recuperación del so prestíu ante la sociedá,[45] amás de la desarticulación de la Doctrina de Seguridá Nacional que fuera impuesta polos Estaos Xuníos a los países llatinoamericanos nel marcu de la Guerra Fría, por aciu l'entrenamientu d'oficiales de distintos países d'América Llatina na Escuela de les Amériques, y que siguió a valir n'Arxentina largamente tres la recuperación de la democracia, en 1983. Néstor Kirchner quería na cartera un ministru col perfil acomuñáu a la defensa de los derechos humanos pa la realización d'estes xeres, yá que consideraba les Fuercies Armaes una institución necesaria pa la Nación.[46]

En realidá, una llei de Defensa, que la so sanción fuera productu d'un consensu bien ampliu nel Parllamentu, fuera reglamentada na década de los años 1980 mientres la presidencia de Raúl Alfonsín. Dicha llei prevía qu'estos cambeos nel sentíu de democratizar les Fuercies Armaes fixérense efectivos en forma inmediata, cosa que nun asocedió hasta la llegada de Kirchner y el nomamientu de Garré en Defensa.[46][47][48]

Otru de los oxetivos de Garré nel Ministeriu fuera promover la reforma del sistema de Xusticia militar arxentín,[49] daqué que namái pudo llograse del tou escontra 2009, por cuenta de la gran cantidá de testos normativos y de proyeutos de reforma esistentes.[45][50] Esto, sumáu al desenvolvimientu de polítiques de xéneru, a la profundización de les polítiques de derechos humanos,[51] y la reactivación de proyeutos científicos teunolóxicos fueron les exes centrales que caracterizaron la xestión de Garré nel Ministeriu de Defensa.[49]

Recuperación de la soberanía teunolóxica

[editar | editar la fonte]

Recuperó'l Complexu Industrial Naval Arxentín estelleru (CINAR), por aciu la rehabilitación y puesta en funcionamientu del estelleru de Talleres Navales Dársena Norte (Tandanor) y del estelleru Almirante Storni, que fueren zarraos y desguazaos nel marcu de l'aplicación de polítiques económiques neolliberales, mientres el gobiernu del entós presidente Carlos Menem, na década de los años 1990. Acordies con Garré, la privatización de Tandanor «costónos un enorme dañu al Estáu nacional y al desenvolvimientu de la industria naval arxentina».[52][53][54] En declaraciones feches n'ocasión d'un actu pa conmemorar los 130 años del estelleru Tandanor, Garré aseguró amás que la recuperación de los dos estelleros tenía l'oxetivu de cumplir col «deber de defender el trabayu arxentín ya impulsar el desenvolvimientu de les capacidaes de la nuesa industria naval. De la situación de quiebra virtual na cual atopábase la empresa (Tandanor) hai más de dos años, anguaño ocupa a 530 trabayadores en forma direuta xunto a unos 700 subcontratistas».[53][55][56]

Amás de la recuperación de los estelleros, Garré punxo en marcha reestatización de la Fábrica Argentina de Aviones Brigadier San Martín (FADEA), que les sos instalaciones atopar na ciudá de Córdoba y qu'antes yeren esplotaes pola multinacional d'Estaos Xuníos Lockheed Martin. Esta reestatización nun supunxo nengún pagu d'indemnización por parte del Estáu arxentín a dicha empresa, una y bones el Gobiernu consideró que Lockheed Martin foi una estobisa al desenvolvimientu de l'Arxentina mientres tolos años nos que controló FADEA, acordies con lo declarao por Garré.[57] Más tarde, fueron anunciaos por Garré apurras del Ministeriu de Defensa a la Fábrica Argentina de Aviones pa potenciar la producción de la planta, amás de la firma d'un alcuerdu cola brasilana Empresa Brasilana d'Aeronáutica (EMBRAER) en materia de collaboración nel campu tecnolóxico.[58][59] avión de los 40 IA-63 Pampa III .

No tocante a la investigación científica con fines de defensa, destáquense la puesta en valor del Institutu d'Investigaciones Científiques y Téuniques pa la Defensa (CITEDEF), coles mires de privilexar la investigación científica y la fabricación local por sobre les importaciones d'armamentu, que suelen ser onerosas pal Estáu nacional.[60] Sicasí les sos intenciones de fabricar armamentu de guerra, Garré sostuvo que «Arxentina nun tien intenciones tapaes. Esto déxa-y al país faer una planificación del so Defensa pel sol, sometiéndose a inspeiciones internacionales».[61][62]

Política de Derechos Humanos y Anticorrupción

[editar | editar la fonte]
L'almirante Jorge Godoy, entós xefe de l'Armada, firma so la mirada de la ministra Garré la tresferencia de la ESMA, antiguu centru clandestín de detención.

No rellacionao colos derechos humanos, enfrentó la oposición de sectores de la derecha conservadora del país y vetó l'ascensu de rangu a familiares de militares arreyaos en crímenes de lesa humanidá perpetaos mientres la dictadura cívicu-militar que tuvo llugar nel periodu 1976/1983. A pesar de que tolos vetaos teníen rellación direuta de parentescu con exmilitares condergaos a prisión perpetua y, n'otros casos, procesaos, Garré sostuvo que l'ascensu nes Fuercies Armaes nun ye una cuestión namái de «capacidá de conducción, lideralgu, si fixo cursos o cómo fixo tal exerciciu militar, sinón tamién ye convencimientu democráticu y respetu polos derechos humanos». Pa la ministra, l'accesu a los más altos rangos de la xerarquía castrense nun tien en cuenta les rellaciones familiares de los militares, sinón que «haya un probáu convencimientu democráticu». Nesa ocasión, los diez militares vetaos de la promoción añal yá tuvieren los sos pliegos refugaos pola comandante en xefe de les Fuercies Armaes d'Arxentina, la presidenta Cristina Fernández de Kirchner.[63][64] Esta decisión provocó'l refugu de l'Asociación de Familiares y Amigos de los Presos Políticos de l'Arxentina (AFyAPPA), agrupación liderada por Cecilia Pando de Mercáu, que considera «presos políticos» a los militares y personal de les fuercies de seguridá procesaos pola xusticia civil pola so participación na represión illegal.[65][66]

En 2008, Garré dispunxo'l pase a disponibilidad de 23 militares por presuntos actos de corrupción alministrativa. Fueron sancionaos cinco tenientes coroneles, cuatro mayores, dos capitán, un teniente primeru, un sarxentu d'intendencia, un suboficial principal, un sarxentu y un suboficial, 23 militares n'actividá. Amás, foi pasáu a disponibilidad el xeneral de brigada Oscar Gómez, atopáu responsable de la fuga del represor Julián Cuerres d'una dependencia policial de Bahía Blanca, onde taba deteníu por delitos de lesa humanidá mientres la última dictadura.[67]

Garré foi ministra de Defensa seis años, hasta l'asunción del segundu mandatu per parte la presidenta Cristina Fernández de Kirchner n'avientu de 2011, cuando foi designada titular del nuevu Ministeriu de Seguridá.[49] Foi reemplazada en Defensa por Arturo Puricelli.[68]

Bienestar del personal de Defensa

[editar | editar la fonte]

Mientres la so xestión nel Ministeriu de Defensa, Garré buscó resolver el problema de 7.607 families de suboficiales del Exércitu, de l'Armada y de la Fuercia Aérea que, como ciudadanos militares, tienen los mesmos derechos ante la llei y pueden aspirar a cuntar col sofitu del Estáu p'aportar al so vivienda.[69][70] Les viviendes fueron financiaes pol Programa Federal de Construcción de Viviendes (PFCV) para suboficiales de les Fuercies Armaes, a partir d'un alcuerdu robláu en 2008 ente los Ministerios de Planificación Federal y de Defensa, xunto a la mayoría de los gobernadores de les provincies arxentines, incluyir a los suboficiales de les Fuercies Armaes que nun tener vivienda única dientro d'esti programa executáu pola Subsecretaria de Desenvolvimientu Urbanu y Vivienda del Ministeriu de Planificación Federal.[71][72]

Según informó'l diariu La Nación, el programa demandó una inversión de 590 millones de pesos y, amás de beneficiar a los suboficiales, estudiaba alternatives por que los oficiales tamién aportaren a cases mesmes[73][74] y tamién trescendió que los beneficiaos seríen los militares que nun tuvieren vivienda única y permanente.[75] Participaron del alcuerdu pa brindar l'accesu a vivienda digna pa suboficiales los gobernadores de les provincies de Buenos Aires (Daniel Scioli), de Chubut, (Mario Das Nieves), de Mendoza, (Celso Jaque), de Salta (Juan Manuel Urtubey), de San Juan (José Luis Gioja) y de Santiago del Estero (Gerardo Zamora).[76]

El programa incluyó a oficiales y a militares retiraos cuando, en 2009, anuncióse la disponibilidad de creitos pa la vivienda militar, a una tasa esclusiva y total por tou conceutu del 11.7% añal y plazos tamién estremaos de les propuestes del mercáu, con un plazu de 20 años pa saldar el creitu. «Trátase del costu financieru total más beneficiosa del mercáu», aseguró Garré na ocasión del llanzamientu del programa de creitos pa vivienda.[77][78][79]

Xestión nel Ministeriu de Seguridá

[editar | editar la fonte]
Ver tamién: Ministeriu de Seguridá

Seguridá Urbana

[editar | editar la fonte]

Mientres la so xestión al frente del Ministerio, creó les meses barriales y zonales de participación comuñal en seguridá, qu'apunten a crear una instancia na que los vecinos contribuyeren a la ellaboración d'un mapa del delitu, formulando necesidaes qu'amiesten midíes y contribúin el desempeñu de la Policía Federal Arxentina, nel marcu del Plan Nacional de Participación Comuñal. L'oxetivu, según precisó Garré, ye da-y institucionalidad a apurrir y reclamos de los ciudadanos na seguridá.[80][81][82]

Tamién implementó'l Plan Buenos Aires Ciudá Segura (BACS), que tien por oxetivu llograr una meyor respuesta policial ante'l delitu por aciu l'actualización de la operación y a la incorporación de nueves teunoloxíes que dexen una distribución más eficiente de les fuercies de seguridá a lo llargo de tola xurisdicción porteña. El Plan dexa monitorear la ciudá al traviés de 200 patrulleros teunolóxicos y 1200 cámares de vixilancia (el Plan preve la instalación d'un total de 2000 cámares). Amás inclúi la modernización completa del serviciu d'urxencies policiales 911.[83][84][85]

Nel marcu del proyeutu, diseñáu pol Ministeriu de Seguridá, la ministra punxo en marcha centro de monitoreo con cámares d'alta definición, na Comisaría 52, de Villa Lugano; na 16, de Constitución; na 20, de Balvanera y nel Departamentu de Policía Federal Arxentina. Con estes meyores, pasaron a monitorearse imáxenes de cámares nos barrios de Balvanera y Once, Liniers, Mataderos, Villa Lugano, Villa Soldati, Villa Riachuelo, Parque Avellaneda, Versalles y Villa Real. Dende estos centros visualícense tamién 24 cámares instalaes na Terminal de Ómnibus de Liniers. «Anguaño combatir el delitu ye una xera complexa. Por eso la teunoloxía déxanos ser muncho más eficientes nel control de la seguridá», señaló Garré na ocasión d'esta inauguración.[85][86][87][88][89][90][91]

Operativos de Seguridá

[editar | editar la fonte]
  • Operativa Petrina Sur: Tien por oxetivu optimizar el serviciu de seguridá ciudadana na Capital Federal por aciu la intervención y cooperación ente los cuerpos policiales y les fuercies de seguridá federales. La Xendarmería Nacional y la Prefeutura Naval Arxentina exercen funciones de policía y executen les xeres de prevención ya investigación de los delitos nos puntos de mayor incidencia na xeografía porteña.[92][93]
  • Operativu Centinela: Realizar por aciu l'esplegue de seis mil efectivos de la Xendarmería Nacional nel conurbano. El Decretu 2099/2010 instrúi a les fuercies de seguridá de la Nación a «afondar les actividaes de prevención p'abellugar la seguridá ciudadana». La presidenta Cristina Fernández de Kirchner declaró que l'operativu demanda una inversión de 150 millones de pesos.[94][95]
  • Operativu Escudo Norte: Trátase d'un plan pa combatir el narcotráficu, tratar de persones y el contrabandu nel norte del país. Pa detectar a los narcotraficantes (y a cualesquier otru avión qu'ingrese al país ensin informar a les autoridaes) van usase radares militares que dexen la identificación, el siguimientu y la so captura. Pa ello, preve la instalación de 20 radares terrestres del Exércitu, patrullajes con aviones Pucará y l'allugamientu, en Santiago del Estero, del primer radar 3D que la so fabricación foi encargada pol Ministeriu de Planificación.[96][97]
  • Operativu Vigía: Impon nuevos controles de persones, cargues y encomiendes nel tresporte públicu de pasaxeros de llarga distancia. Por aciu esti operativu, amestar a los dispositivos de seguridá yá esistentes 630 axentes suplementarios de la Xendarmería Nacional y 140 de Policía de Seguridá Aeroportuaria, escáneres de rayos X, perros detectores de drogues, domos y cámares fixes d'alta definición.[98][99][100]

Reestructuración de les Fuercies de Seguridá

[editar | editar la fonte]

Nel marcu d'un plan p'ameyorar les condiciones de trabayu de los efectivos de les fuercies de seguridá del país, Garré inauguró'l Sistema Federal d'Identificación Biométrica pa la Seguridá (SIBIOS), que dexa a los axentes cuntar con información qu'individualice a tolos ciudadanos al traviés d'un software d'última xeneración, por aciu un conveniu col Rexistru Nacional de les Persones.[101][102] Dichu sistema va dexar acomuñar fechos delictivos por aciu l'usu de la xenética, la bioinformática y la interoperabilidad de redes.[103] Con esta teunoloxía, va ser posible compulsar les buelgues dixitales llograes nes causes penales rexistraes nuna base de datos allugada na sede del Ministeriu de Seguridá. El primer escáner del SIBIOS foi instaláu na Provincia de Catamarca[104] y depués el sistema foise xeneralizando ente otres provincies arxentines.[105][106]

Pa descongestionar el trabayu de la Policía Federal Arxentina no que se refier a la seguridá urbana na Ciudá de Buenos Aires, creó la Policía de Prevención Barrial, un cuerpu d'élite entrenáu dende fines de 2011 pa intervenir en conflictos de proximidá, ente vecinos o intrafamiliares, en barriaes, acordies coles instrucciones de la presidenta Cristina Fernández de Kirchner nel sentíu de «xenerar una nueva capacidá del sistema de seguridá democráticu, p'atender les necesidaes particulares de poblaciones vulnerables».[107] Los axentes barriales patrullen en tríos —en particular mientres la nueche— y siguen una doctrina de conocer y entender a los vecinos, por que éstos recuperen el venceyu d'enfotu cola policía, una institución aldericada pol abusu de poder nos sectores más vulnerables.[108][109]

No tocante al bienestar xeneral de los axentes, Garré empecipió reformes nel Hospital Churruca Visca, qu'atiende a los efectivos de la Policía Federal Arxentina y a los sos familiares, amás d'asistir en calter d'emerxencia a tolos miembros de les fuercies de seguridá mancaos en cumplimientu de les sos funciones.[110] Estes reformes inclúin l'adquisición d'un tomógrafo computáu d'última xeneración, el reciclaje integral de 1.700 metros cuadraos pa espacios de internación, l'ampliación nel edificiu amiesto de 650 metros cuadraos pa oficines alministratives, l'arreglu y impermeabilización de les cubiertes de los techos y l'arreglu integral de los ascensores y escaleres, amás de l'adquisición d'equipos de trabayu como bisturín láser, aparatos de rehabilitación, grupos electróxenos, ordenadores y ambulancies, ente otros.[111] Al respeutu, Garré declaró que «Tuvimos qu'incorporar tomógrafos y aparatos que bien de hospitales tienen y nós teníamos que salir a pagar los estudios n'otres instituciones. Per primer vegada, la selmana pasada empezamos a revisar a los efectivos nes mesmes comisaríes. Nuna sola comisaría apurrimos 70 antioyos».[112] Amás de les reformes nel hospital Churruca Visca, avanzóse nel sentíu d'ameyorar les condiciones de vida del personal policial de manera xeneral, ufiertando un plan d'accesu a la vivienda y desenvolviendo una política bien activa de derechos humanos l'interior de les fuercies de seguridá del Estáu.[113]

Arriendes de una revuelta d'efectivos de Prefeutura Naval Arxentina y de Xendarmería Nacional Arxentina, empecipiada neses fuercies por una mala lliquidación de los sueldos de los militares de más so rangu, la ministra Garré ordenó relevar les cúpules de dambes fuercies de seguridá, coles mires de descomprimir la tensión y de encauzar el conflictu. D'esta miente, Héctor Schenone (Xendarmería) y Óscar Arce (Prefeutura) fueron reemplazaos pol comandante xeneral Enrique Alberto Zach y el prefeutu xeneral Luis Alberto Heiler.[114][115][116] Amás d'estos xerarques, fueron pasaos tamién a retiru diez altos oficiales de caúna de les fuercies, quedó asina «normalizada la situación tantu en Xendarmería como en Prefeutura, según aseguró la ministra Garré nun comunicáu a la prensa.[117][118]

Pa iguar l'error na lliquidación de los sueldos militares, establecióse un pagu compensatoriu per única vegada pa los prefeutos que cobraren hasta $12.500 y la garantía a xendarmes de cobrar el mesmu sueldu que'l mes anterior.[119] Amás, el Xefatura de Gabinete de Ministros Xefe de Gabinete Juan Manuel Abal Medina señaló que los rangos más altos de la Prefeutura y Xendarmería teníen los sos sueldos fitos por cautelares xudiciales, ente que los que menos ganen vieron amenorgaos los sos sueldos en mano, cuando'l decretu nun prevía tal cosa. Na so opinión, pudo esistir una maniobra per parte de los altos oficiales (que tienen los sos sueldos protexíos por cautelares) pa caltener los sos privilexos. Pa evitar repitir errores d'esta naturaleza, determinó qu'a partir d'entós la lliquidación de sueldos tien de quedar en manes del Ministeriu de Seguridá, al cargu de Nilda Garré.[120]

Cambeos nes Escueles de la PFA

[editar | editar la fonte]

N'abril de 2011, por aciu el Resolvimientu 167/2011 del Ministeriu de Seguridá, la ministra dispunxo camudar el nome de los trés institutos de formación d'oficiales y suboficiales de la Policía Federal Arxentina que llevaben nomes de bultables represores. El testu del Resolvimientu esclaria que «nel casu de les instituciones formadores de policías resulta pertinente que les sos denominaciones rellacionar cola trayeutoria de persones que contribuyeron cola so remanar a protexer la vida, les llibertaes, los derechos y les garantíes de los ciudadanos».[121]

Estos cambeos fueren anunciaos por Garré n'ocasión de la entrega de diplomes a los primeres egresados de la fuercia mientres la so xestión, cuando afirmó que «que p'algamar, caltener y garantizar la seguridá interior ye indispensable que los recursos humanos de los cuerpos policiales y fuercies de seguridá actúen conforme a doctrines, téuniques y práutiques profesionales comprometíes cola plena vixencia de los derechos humanos».[121]

D'esta miente, la Escuela Cimera de Policía Cesáreo Ángel Cardozo pasó a llamase Escuela Cimera de Policía Comisariu General Enrique Fentanes, la Escuela Federal de suboficiales y agente Alberto Villar foi rebautizada como Enrique O'Gorman y la Escuela de Cadete Ramón L. Falcón camudó'l so nome a Comisariu Xeneral Juan Ángel Pirker. El cambéu na denominación de diches escueles vieno acompañáu por cambeos nos planes d'estudiu.[122]

Cesáreo Ángel Cardozo, Alberto Villar y Ramón L. Falcón fueron cuestionaos pol destacáu llugar que tuvieron na represión. Falcón destacar a principios del sieglu XX pola durez cola que reprimió los alzamientos obreros como xefe de la entós Policía de la Ciudá. Cesáreo Cardozo asumió como xefe de la Policía Federal en marzu de 1976 —tres el golpe d'Estáu— y considerar unu de los ideólogos de la represión, ente qu'Alberto Villar foi unu de los organizadores de la Triple A qu'asesinó a decenes de persones mientres el gobiernu de María Estela Martínez de Perón.

Pela so parte, O'Gorman foi quien ordenó que se dexaren d'aplicar barres y garduñes a los deteníos por consideralos elementos de tortura, mientres yera xefe de la Policía ente 1867 y 1874. Pirker contribuyó a integrar a la Federal na sociedá tres el regresu de la democracia (foi xefe de la fuercia ente 1986 y 1989) y Fentanes contribuyó a sentar les bases pa la creación, en 1943, de la Policía Federal.[123]

Igualdá de xéneru ya identidá sexual

[editar | editar la fonte]

De mano a solucionar un problema de xéneru, pol que les muyeres nun solíen ocupar cargos nes fuercies de seguridá del Estáu,[124] el 31 de mayu de 2011 fueron nomaes, per primer vegada na hestoria, les primeres diez subcomisarias de la Policía Federal.[125] Na ocasión d'esti nomamientu, la ministra Garré informó que «van ser segundes y terceres xefes de seccionales y van ser l'autoridá principal ante l'ausencia de comisarios».[126]

Casi un añu dempués, el 15 de mayu de 2012, Garré nomó a les primeres dos comisaries muyeres que pasaríen a componer la xerarquía de la Policía Federal,[127][124][128][129] hasta llegar, a mediaos del añu 2012, a poner oficiales del sexu femenín al mandu de un 15% de les comisaríes porteñas.[130][131]

Nesti sentíu, foi creáu'l Centru Integral de Xéneru nes fuercies de seguridá d'Arxentina, coles mires de crear «espacios d'orientación y asesoramientu en vistes a fortalecer la integración de la muyer y otres cuestiones de xéneru y contemplar les dificultaes que puedan surdir del so insertamientu llaboral».[132][133]

Estes polítiques de xéneru fixeron posible tamién l'aceptación d'oficiales travestis, transexuales y tresxéneru nes fuercies de seguridá. Por aciu el dictame 1.181/11, Garré instruyó a les fuercies policiales y de seguridá federales a respetar la identidá de xéneru, tantu de los axentes de los distintos organismos como de los deteníos y de cualquier ciudadanu que realice un trámite nes sos dependencies, brindando un tratu acorde a la identidá autu percibida a les persones qu'asina lo pidan.[134] L'oxetivu d'esta midida va ser la de combatir conductes transfóbicas y homofóbicas, con cuenta de concenciar alrodiu de cuestiones de xéneru ya integrar a les persones tresxéneru, travestis y transexuales nel ámbitu llaboral.[135][136]

Participación nel Conseyu Suramericanu de Seguridá

[editar | editar la fonte]

Al frente del Ministeriu de Seguridá, Garré allegó a un cume de la Unión de Naciones Suramericanes (UNASUR), realizada na ciudá de Cartagena de Indias ente los díes 3 y 4 de mayu de 2012,[137] na que s'estableció'l Conseyu Suramericanu de Seguridá. Trátase d'una entidá supranacional creada pola Unión coles mires de llograr la cooperación ente los sos países miembros en materia de seguridá ciudadana, nel combate al narcotráficu, a la llavadura de dineru y a la criminalidad entamada transaccional polo xeneral.[138]

Comité de Seguridá del Mercosur

[editar | editar la fonte]

Al asumir la presidencia pro témpore del Comité de Seguridá del Mercosur,[139] Garré destacó la importancia de que «la rexón avance rápido na coordinación de polítiques pal control y llucha contra'l delitu de trata de persones, unu de los peligros más grave de los últimos años».[140][141]

Otra de les prioridaes establecíes por Garré mientres el discursu d'asunción de la presidencia foi la necesidá de llograr la coordinación rexonal na seguridá d'espectáculos deportivos, una vegada que s'averara la realización del Mundial de Fútbol de Brasil en 2014. Tamién resaltó la necesidá de perfeccionar el Sistema d'Intercambiu d'Información de Seguridá del Mercosur (SISME).[142][143]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ URL de la referencia: https://directoriolegislativo.org/.
  2. ↑ «Incompatibilidad de cargos: revocaron el sobreseimiento a Nilda Garré».
  3. ↑ «El kirchnerismu pudo designar a Garré como embaxadora na OEA». Consultáu'l 17 d'agostu de 2017.
  4. ↑ «gabinete-puricelli-ministru-de-seguridá-agustin-rossi-de-defensa-nilda-garre-designada-ante-la-oea.php http://www.prensa.argentina.ar/2013/05/30/41203-cambeos-en-el gabinete-puricelli-ministru-de-seguridá-agustin-rossi-de-defensa-nilda-garre-designada-ante-la-oea.php».
  5. ↑ «NILDA CELIA GARRÉ». Consultáu'l 26 d'ochobre de 2017.
  6. ↑ «Nilda Garre | Direutoriu de Llexisladores» (inglés). Consultáu'l 17 d'agostu de 2017.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 «Reporte d'intelixencia sobre la ministra de Defensa». Centro d'Estudios Llegales y Sociales. Consultáu'l 19 de xunu de 2012.
  8. ↑ «Defensora del Pueblu».
  9. ↑ «CURRICULUM VITAE». Consultáu'l 3 d'ochobre de 2017.
  10. ↑ «Cumplir 35 años del históricu regresu de Perón». Diariu Dixital de Santa Fe/Notife (17 de payares de 2007). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  11. ↑ «La otra sorpresa foi la llegada de Nilda Garré al Ministeriu de Defensa». Diariu Clarín (29 de payares de 2005). Consultáu'l 19 de xunu de 2012.
  12. ↑ «Patti: Manual del bon torturador». Centro d'Estudios Llegales y Sociales. Consultáu'l 19 de xunu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  13. ↑ «Victoria política de Alfonsín nel referendu sobre'l Beagle». Diariu El País (27 de payares de 1984). Consultáu'l 19 de xunu de 2012.
  14. ↑ 14,0 14,1 FREPASO. «Historia del PREPASO». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-01-18. Consultáu'l 13 de xunu de 2013.
  15. ↑ «http://www.pagina12.com.ar/diario/elpais/subnotas/1-23722-2006-09-18.html».
  16. ↑ EFE (22 d'ochobre de 2000). «Fernando de la Rúa completa recomposición de gabinete». Consultáu'l 12 de xunu de 2013.
  17. ↑ Clarin.com (en castellanu). https://www.clarin.com/economia/van-ministros-duru-axuste-anuncio-lopez-murphy_0_SkUGl5OlCYg.html. Consultáu'l 19 de xineru de 2018. 
  18. ↑ 18,0 18,1 Páxina 12 (10 de xineru de 2001). «Nilda Garré cunta porqué pidiéron-y l'arrenunciu a la UIE». Consultáu'l 12 de xunu de 2013.
  19. ↑ Diariu Xudicial (26 de xineru de 2001). «Diputaos de l'Alianza ampliaron la denuncia contra'l xuez Bagnasco». Consultáu'l 12 de xunu de 2013.
  20. ↑ Clarín (3 de xineru de 1999). «La ufierta de los candidatos». Consultáu'l 13 de xunu de 2013.
  21. ↑ Rexistráu, La Redaición de Diariu (en castellanu). fuga-de-los hermanos-lanatta-y-schillaci-ye-una-devolucion-de-favores.html Pa Nilda Garré la fuga de los hermanos Lanatta y Schillaci ye una devolución de favores. Diariu Rexistráu. http://www.diarioregistrado.com/politica/137718-pa-nilda-garre-la fuga-de-los hermanos-lanatta-y-schillaci-ye-una-devolucion-de-favores.html. Consultáu'l 19 de xineru de 2018. 
  22. ↑ Páxina 12 (10 de xineru de 2001). «A Jorge de la Rúa nun-y gusta'l “enfotu d'informar” de Nilda Garré». Consultáu'l 12 de xunu de 2013.
  23. ↑ «Arrincó'l xuiciu políticu a Fayt». Diariu Clarín (27 d'avientu de 2002). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  24. ↑ «Nuevu dictame contra Moliné». El Parllamentariu (29 d'agostu de 2003). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  25. ↑ «Nilda Garré». Ministeriu de Xusticia (6 de xunu de 2009). Consultáu'l 19 d'agostu de 2012.
  26. ↑ «embaxada-en-venezuela Nilda Garré va ocupar la embaxada de Venezuela». Diariu La Nación (6 de xunu de 2005). Consultáu'l 19 d'agostu de 2012.
  27. ↑ 27,0 27,1 «embaxada-en-Venezuela-pa-asumir-en-Defensa.html Nilda Garré dexa la embaxada de Venezuela p'asumir en defensa». Diariu InfoBae (28 de payares de 2005). Consultáu'l 19 d'agostu de 2012.
  28. ↑ «fuercies-de-seguridá_074509 http://tn.com.ar/politica/los-travestis-podran-usar-uniformes-femeninos-en-les fuercies-de-seguridá_074509».
  29. ↑ «http://sur.infonews.com/notas/una-trans-en-la-policia-federal». Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xineru de 2012.
  30. ↑ 30,0 30,1 «fuercies armaes.html http://www.serviciologistico.gov.ar/noticies/noticia18-amplios-anuncios-de-garre-sobre-equipamientu-y-servicios-pa-les fuercies armaes.html».
  31. ↑ «https://www.elmundo.es/america/2011/12/01/argentina/1322764873.html».
  32. ↑ (24 de febreru de 2012). Consultáu'l 13 de xunu de 2013.
  33. ↑ «fuercies-de http://www.minseg.gob.ar/discursu-pronunciáu-de-nilda-garr%C3%A9-en-la-%E2%80%9Centrega-de-diplomes-h%C3%A9ruques-de-malvinas-de-les fuercies-de».
  34. ↑ «diez midíes-del gobiernu-de-macri-pa-desmantelar-la-politica-de derechos humanos el diez midíes del gobiernu» (29-03). Consultáu'l 2016.
  35. ↑ «recibir-honores-militares-en-el so-funeral http://www.iprofesional.com/notas/161000-Por-una-resolucin-de-Nilda-Garr-Videla-nun recibir-honores-militares-en-el so-funeral».
  36. ↑ «L'Arxentina fora d'un exerciciu militar rexonal por desinterés del Congresu». Diariu La Nación (2 de payares de 2008). Consultáu'l 20 de xunu de 2012.
  37. ↑ «Otru blooper de Nilda Garré». Axencia Nova (6 de payares de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-09-23. Consultáu'l 20 de xunu de 2012.
  38. ↑ «http://www.lavoz.com.ar/noticias/sucesos/fuercies-armaes-cooperaren-pa-combatir-delitu».
  39. ↑ «sistema-seguridad http://www.infobae.com/2011/06/30/590790-nilda-garre-anunciu-que-les-ffaa-asistiran-al sistema-seguridá».
  40. ↑ Télam (5 de mayu de 2013). «oficial-de-intelixencia-por una denuncia-de-l'axencia-rodolfo-walsh.html Garré dixebró a un oficial d'intelixencia por una denuncia de l'axencia Rodolfo Walsh». Consultáu'l 26 de mayu de 2013.
  41. ↑ «http://www.pagina12.com.ar/diario/elpais/1-196602-2012-06-17.html».
  42. ↑ «http://www.elnoticialista.com.ar/2010/12/garre-se-despidio-de-los-jefes-de-les.html». Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xunetu de 2014.
  43. ↑ «cartes-credenciales que lu acrediten-como-embajador-ante-la-oea.html http://www.telam.com.ar/notas/201309/33174-nilda-garre-presento-les cartes-credenciales que lu acrediten-como-embajador-ante-la-oea.html».
  44. ↑ «Nilda Garré, aquella muñeca brava qu'agora ye xenerala». Diariu Clarín (4 d'avientu de 2005). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  45. ↑ 45,0 45,1 «Garré con 300 oficiales». Diariu Páxina/12 (8 de xunetu de 2010). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  46. ↑ 46,0 46,1 «fuercies armaes-con-la sociedá Nilda Garré: "L'oxetivu ye articular a les Fuercies Armaes cola sociedá"». Revista Miraes al Sur (3 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  47. ↑ «Garré encontó la reforma del Códigu de Xusticia Militar». El Parllamentariu (1 de xineru de 2007). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  48. ↑ «reforma-de-la xusticia militar Nilda Garré encontó la reforma de la Xusticia militar». El Sol de Mendoza (7 de xunu de 2007). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  49. ↑ 49,0 49,1 49,2 . Diariu Páxina/12 (11 d'avientu de 2010). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  50. ↑ «La reforma integral del Sistema de Xusticia Militar». Ministeriu de Defensa (2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-10-02. Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  51. ↑ «Funcionarios y dirixentes del kirchnerismu destaquen les polítiques de DD.HH.». Axencia de Noticies Télam (24 de marzu de 2011). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  52. ↑ «ruina-al allugamientu internacional.php Tandanor, de la ruina al allugamientu internacional». Secretaria de Comunicación Pública (27 de marzu de 2011). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  53. ↑ 53,0 53,1 «Tandanor va construyir cuatro patrullero oceánicos pa l'Arxentina». Federación de la Industria Naval Arxentina (28 de payares de 2009). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  54. ↑ «Defensa: un rubro vital pa la construcción de buques». Diariu El Cronista (26 de setiembre de 2012). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  55. ↑ «Garré va reivindicar el rol de los estelleros navales». Axencia Federal de Noticies (26 de payares de 2009). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  56. ↑ «Garré diz qu'Arxentina recuperó una capacidá teunolóxica perdida hai 20 años». Diariu La Prensa (26 de payares de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunetu de 2013. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  57. ↑ «desenvolvimientu.php Fábrica Argentina de Aviones: Garré aseguró que la ex concesionaria "actuó como un tapón al desenvolvimientu"». Secretaria de Comunicación Pública (22 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  58. ↑ «Garré confirmó apurra a Fadea». La Voz del Interior (23 d'ochobre de 2010). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  59. ↑ «Garré percorrió la Fábrica Argentina de Aviones de Córdoba». Ministeriu de Defensa (22 d'ochobre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 7 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  60. ↑ «Garré partió a China». Diariu Páxina/12 (18 d'agostu de 2007). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  61. ↑ «sobre-les-onerosas-alquisiciones.php Garré aseveró que privilexa la investigación científica por sobre les "onerosas alquisiciones"». Secretaria de Comunicación Pública (20 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  62. ↑ «Garré: La investigación y el desenvolvimientu son la ventana pola que la innovación proyeutar a la economía nacional». Ministeriu de Defensa (20 d'ochobre de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 7 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 8 d'ochobre de 2012.
  63. ↑ «Nilda Garré almitió que frenó ascensos de militares familiares d'oficiales de la dictadura». Diariu InfoBAE (20 de payares de 2010). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  64. ↑ «Nilda Garré almitió que frenó ascensos de militares familiares d'oficiales de la dictadura». Diariu Victoria (20 de payares de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 25 de payares de 2010. Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  65. ↑ «Protesta de familiares de represores contra la ministra Garré nel edificiu de Defensa». Diariu Clarín (22 de setiembre de 2010). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  66. ↑ «ministeriu-defensa-exigio-ver-garre-pero-foi-desallugada Cecilia Pando encadenar nel Ministeriu de Defensa, esixó ver a Garré, pero foi desallugada». Diariu Rápida (22 de setiembre de 2010). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  67. ↑ «Nilda Garré echó a 23 militares por actos de corrupción». Diariu Perfil (9 d'agostu de 2008). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  68. ↑ «frente-del Ministeriu-de-Defensa.html Arturo Puricelli va asumir al frente del Ministeriu de Defensa». Diariu InfoBAE (12 d'avientu de 2010). Consultáu'l 26 d'agostu de 2012.
  69. ↑ «Plan de viviendes pa les Fuercies Armaes». Municipalidá de Malvines Arxentines (7 de xunetu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-10-03. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  70. ↑ «Avanza'l Plan de Viviendes pa Suboficiales de les Fuercies Armaes». Ministeriu de Defensa (4 de xunetu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 9 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  71. ↑ «Plan Viviendes pa suboficiales de les Fuercies Armaes». Soldaos Dixital. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  72. ↑ «Apurriéronse más de 800 viviendes pa suboficiales de les Fuercies Armaes». Ministeriu de Defensa (11 de febreru de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 9 d'ochobre de 2012. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  73. ↑ «Plan de viviendes pa los militares». Diariu La Nación (4 de xunetu de 2008). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  74. ↑ «Viviendes y aumentos pa los militares». Diariu La Nación (20 de xunu de 2009). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  75. ↑ «Plan de viviendes pa suboficiales». Radio Nacional. Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunetu de 2013. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  76. ↑ «Conveniu de viviendes pa suboficiales de les Fuercies Armaes en Campu de Mayu». Diariu de Zona Norte (4 de xunetu de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-01-04. Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  77. ↑ «Garré anunció plan de creitos de viviendes pa oficiales, suboficiales y retiraos». Portal Terra (8 de setiembre de 2010). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  78. ↑ «Garré presentó creitos pa viviendes d'oficiales de les FF.AA». El Rosalenio Dixital (6 d'agostu de 2009). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  79. ↑ «Viviendes pa militares». Diariu Páxina/12 (6 d'agostu de 2009). Consultáu'l 26 d'ochobre de 2012.
  80. ↑ «Despolvoria Garré les asamblees barriales». Diariu Ámbitu Financieru (5 d'abril de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-14. Consultáu'l 4 de xunetu de 2012.
  81. ↑ «meses-de-alderique-sobre-seguridad Garré llanza les meses d'alderique sobre seguridá». Diariu Tiempu Arxentín (4 d'abril de 2011). Consultáu'l 4 de xunetu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'meses-de-alderique-sobre-seguridá historial y la meses-de-alderique-sobre-seguridá última versión).
  82. ↑ «Garré creó les meses barriales y zonales pa controlar a la Federal». Zona Policial (11 de xunu de 2011). Consultáu'l 4 de xunetu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  83. ↑ «Nilda Garré presentó'l programa Buenos Aires Ciudá Segura». Noticies Xudiciales (11 d'agostu de 2011). Consultáu'l 4 de xunetu de 2012.
  84. ↑ «Más güeyos pa controlar el delitu». Diariu Páxina/12 (27 d'abril de 2012). Consultáu'l 4 de xunetu de 2012.
  85. ↑ 85,0 85,1 «Garré inauguró'l segundu Centru de Monitoreo y Videovigilancia na capital». Axencia de Noticies Télam (26 d'abril de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 22 de febreru de 2016. Consultáu'l 4 de xunetu de 2012.
  86. ↑ «Garré inauguró Nuevu Centru de Monitoreo en Balvanera». Ministeriu de Seguridá (26 d'abril de 2012). Consultáu'l 20 d'agostu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  87. ↑ «Garré inauguró un nuevu centru de monitoreo en Balvanera». El Mensaxeru Diariu (27 d'abril de 2012). Consultáu'l 20 d'agostu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  88. ↑ «Lugano: Garré inaugura nuevu centru de monitoreo». Noticiario Sur (25 de xunu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 3 de setiembre de 2014. Consultáu'l 20 d'agostu de 2012.
  89. ↑ «Inseguridad: Inauguren Centru de Monitoreo». Revista El mio Barriu (29 de xunu de 2012). Consultáu'l 20 d'agostu de 2012.
  90. ↑ «Garré inauguró un centru de monitoreo en Villa Lugano». Axencia de Noticies Télam (25 de xunu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 24 de setiembre de 2015. Consultáu'l 20 d'agostu de 2012.
  91. ↑ «Villa Lugano cuenta con nuevu centru de monitoreo y vixilancia». Online 911 (25 de xunu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 25 d'agostu de 2014. Consultáu'l 20 d'agostu de 2012.
  92. ↑ Xendarmería Nacional Arxentina (29 de xunu de 2011). «Operativa Petrina Sur» Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  93. ↑ InfoBAE (27 de xunu de 2011). «Seguridá: Cristina Kirchner va anunciar la Operativa Petrina Sur» Consultáu'l Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  94. ↑ La Voz del Interior (20 d'avientu de 2010). «Cristina punxo en marcha l'Operativu Centinela de Xendarmería pal conurbano» Consultáu'l Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  95. ↑ Ministeriu de Seguridá (20 d'avientu de 2010). «Operativu Centinela» Consultáu'l Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  96. ↑ La Nación (21 de xunetu de 2011). «Los militares van lluchar contra'l narcotráficu Archiváu 2018-01-31 en Wayback Machine» Consultáu'l Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  97. ↑ Ministeriu de Seguridá. «Operativu Escudo Norte Archiváu el 4 de marzu de 2016 na Wayback Machine.» Consultáu'l Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  98. ↑ Ministeriu de Seguridá. «Operativu Vigía» Consultáu'l Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  99. ↑ Sala de Prensa/Presidencia de La Nación (29 d'avientu de 2011). «Garré punxo en marcha l'Operativu Vigía Archiváu el 24 de setiembre de 2015 na Wayback Machine.» Consultáu'l Consultáu'l 1 de xunetu de 2012
  100. ↑ Diariu La Nación (22 de xineru de 2012). «aeropuertu La Terminal de Retiru yá ye vixilada como un aeropuertu» Consultáu'l 4 de xunetu de 2012
  101. ↑ «La Presidenta presentó'l SIBIOS». Políticos Online (7 de payares de 2011). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  102. ↑ «presidenta-presentó-el-sibios La Presidenta presentó'l SIBIOS». Ministeriu de Seguridá (7 de payares de 2011). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  103. ↑ «Archived copy». Sala de Prensa de la Secretaria de Comunicación (9 d'agostu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-05-02. Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  104. ↑ «Catamarca ye la primer provincia del país que recibe'l scanner del SIBIOS de la Ministra de Seguridá, Garré». Diariu de Catamarca (18 de mayu de 2012). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  105. ↑ «al-sibios Santa Cruz integrar al SIBIOS». Ministeriu de Seguridá (1 d'agostu de 2012). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  106. ↑ «Un funcionariu de Garré foi designáu secretariu de Seguridá de Ríu Negru». Portal Terra (18 de xunu de 2012). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  107. ↑ «La policía de Prevención Barrial tomó posición na Villa 31 de Retiru». Sala de Prensa de la Secretaria de Comunicación (5 de mayu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-06-20. Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  108. ↑ «Una esperiencia na Villa 31». Diariu Páxina/12 (13 de mayu de 2012). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  109. ↑ «villa-31.php La policía de prevención barrial llegó a la Villa 31». Diariu Tiempu Arxentín (6 de mayu de 2012). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'villa-31.php historial y la villa-31.php última versión).
  110. ↑ «zarru-de-la campana-portena,y5403eed72701310VgnVCM3000009af154d0RCRD.html Cristina anunció obres pal Churruca con Filmus, nel zarru de la campaña porteña». Portal Terra (7 de xunetu de 2011). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  111. ↑ «Discursu pronunciáu pola Ministra de Seguridá nel Actu Central d'entrega de premios "Selmana de la Policía Federal"». Ministeriu de Seguridá (11 de payares de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-03-09. Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  112. ↑ «Axentes pa la mediación y la contención». Diariu Páxina/12 (8 d'avientu de 2011). Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  113. ↑ «Anunció Garré una fuerte cayida del delitu na zona sur porteña y que se van sumar ellí a partir del llunes 300 xendarmes». Sala de Prensa de la Secretaria de Comunicación (16 d'agostu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2015-05-02. Consultáu'l 5 de setiembre de 2012.
  114. ↑ «Garré relevó a la cúpula de Prefeutura y Xendarmería». Diariu La Nación (3 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  115. ↑ «Garré descabezó a Xendarmería». L'Arena (La Pampa) (4 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  116. ↑ «El gobiernu descabezó Prefeutura y Xendarmería». Cruz del Sur de Rosario (3 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  117. ↑ «La Nación descabezó la cúpula de Prefeutura y Xendarmería». Radio Cadena 3 (4 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  118. ↑ «El Gobiernu descabezó a la Prefeutura y Xendarmería: sigue la tensión». Noticies Urbanes (3 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  119. ↑ «Gobiernu-descabezo-a-la-Prefeutura-y-la-Gendarmeria-pero-no-freno-el conflictu-20121004-0077.html El Gobiernu descabezó a la Prefeutura y la Xendarmería pero nun frenó'l conflictu». El Cronista (4 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  120. ↑ «Nueva conducción pa encauzar el conflictu». Diariu Páxina/12 (4 d'ochobre de 2012). Consultáu'l 10 d'ochobre de 2012.
  121. ↑ 121,0 121,1 «los-nomes-a-tres-escueles-de-la-Policia-Federal.html Nilda Garré camudó-y los nomes a tres escueles de la Policía Federal». Diariu InfoBAE (18 d'abril de 2011). Consultáu'l 4 de xunetu de 2012.
  122. ↑ «Trés escueles policiales ensin la marca de represores». Diariu Páxina/12 (16 d'abril de 2011). Consultáu'l 4 de xunetu de 2012.
  123. ↑ «Garré camudó-yos la denominación a tres escueles de Policía que llevaben nomes de represores». Diariu Clarín (18 d'abril de 2011). Consultáu'l 4 de xunetu de 2012.
  124. ↑ 124,0 124,1 «xefa-de-la comisaria-52a Siempres quixo ser policía y agora ye la xefa de la comisaría 52a.». Diariu La Nación (28 de mayu de 2012). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  125. ↑ «Históricu: Garré designó muyeres al mandu de Comisaríes de la Federal». Zona Policial (2 de xunu de 2011). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  126. ↑ «mandu-de-comisaries-portenas- Históricu: Comisaríes porteñas: diez muyeres al mandu». Diariu Minutu Unu (30 de payares de 2011). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  127. ↑ «Dos muyeres fueron nomaes al mandu de comisaríes porteñas de la Federal». Diariu Rápida. Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  128. ↑ «frente-de-comisaries-portenas-151856.html Nomen a dos muyeres al mandu de comisaríes porteñas». Diariu 26 Noticies. Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  129. ↑ «frente-de-comisaries-portenas,447a7222fd157310VgnVCM20000099cceb0aRCRD.html Más cambeos na Federal: dos muyeres fueron nomaes al mandu de comisaríes porteñas». Portal Terra (15 de mayu de 2012). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  130. ↑ «Casi'l 15% de les comisaríes porteñas en manes de muyeres». Diariu Z (11 de xunu de 2012). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  131. ↑ «Vital apuerto de muyeres en cúpula de comisaríes de la Federal». Diariu El Tribunu (9 de xunu de 2012). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  132. ↑ «centru integral-de-xéneru-en-les fuercies-de-seguridad Garré crea'l Centru Integral de Xéneru nes Fuercies de Seguridá». Ministeriu de Seguridá (24 d'ochobre de 2011). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  133. ↑ «Garré crea Centru Integral de Xéneru pa fuercies de seguridá». Portal Terra (24 d'ochobre de 2011). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  134. ↑ «Los travestis van vistir uniformes femeninos nes Fuercies de Seguridá». La Gaceta de Tucumán (30 de payares de 2011). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  135. ↑ «fuercies-de-seguridad Los travestis van poder usar uniformes femeninos nes fuercies de Seguridá». Toa Noticies (30 de xunetu de 2012). Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  136. ↑ «Una trans na Policía Federal». Revista Miraes al Sur (18 d'avientu de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 14 de xineru de 2012. Consultáu'l 30 de xunetu de 2012.
  137. ↑ «Avancen preparativos pa la xunta de ministros de la Unasur en Cartagena». Radio Caracol (18 d'abril de 2012). Consultáu'l 12 de xunetu de 2012.
  138. ↑ «conseyu-de-suramericanu-de-seguridá-2/ Unasur anuncia creación d'un Conseyu Suramericanu de Seguridá». Iberoamérica Central de Noticies (5 de mayu de 2012). Consultáu'l 12 de xunetu de 2012.
  139. ↑ «Nilda Garré asumió la presidencia pro tempore de Ministros del Interior del Mercosur». Políticos On line (5 de mayu de 2012). Consultáu'l 13 de xunetu de 2012.
  140. ↑ «La ministra Garré asumió la presidencia del Comité de Seguridá del Mercosur». Diariu Unu (25 de payares de 2011). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de xunetu de 2013. Consultáu'l 13 de xunetu de 2012.
  141. ↑ «Garré asume presidencia de comité de seguridá del Mercosur». Portal Terra (25 de payares de 2011). Consultáu'l 13 de xunetu de 2012.
  142. ↑ Axencia de Noticies Dixital «Garré asumió la presidencia del Comité de Seguridá del Mercosur» Consultáu'l 13 de xunetu de 2012
  143. ↑ «Garré asumió la presidencia del Comité de Seguridá del Mercosur». Axencia de Noticies Dixital (25 de payares de 2011). Consultáu'l 13 de xunetu de 2012.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Cargu creáu 		Ministra de Seguridá d'Arxentina
15 d'avientu de 2010 - 3 de xunu de 2013 		Socesor:
Arturo Puricelli


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Nilda_Garré&oldid=4298773»