Makarska
 Makarska | |
|---|---|
 | |
| Alministración | |
| País |  Croacia |
Condado (es)  | Condáu de Split-Dalmacia |
| Tipu d'entidá |
ciudad de Croacia (es) [1] |
| Nome oficial | Makarska (hr) |
| Nome llocal | Makarska (hr) |
| Códigu postal |
21300 |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 43°17′35″N 17°01′12″E / 43.2931°N 17.02°E |
  Makarska Makarska (Croacia) | |
| Superficie | 37.8 km² |
| Altitú | 0 m |
| Demografía | |
| Población | 13 301 hab. (31 agostu 2021) |
| Porcentaxe | 3.14% de Condáu de Split-Dalmacia |
| Densidá | 351,88 hab/km² |
| Más información | |
| Prefixu telefónicu |
021 |
| Estaya horaria | UTC+01:00 |
| Llocalidaes hermaniaes |
Travnik (es) |
| makarska.hr | |
 | |
Makarska o Macarsca ye una llocalidá na mariña adriática de la Dalmacia, en Croacia, a unos 60 km al sureste de Split y 140 km al noroeste de Dubrovnik. Pertenez al condáu de Split-Dalmacia.
Ye un destín turísticu, asitiáu nuna badea con forma de ferradura ente los montes de Biokovo y el mar Adriáticu. La ciudá destaca pol so paséu marítimu, afatáu con palmeres, nel que cafés, chigres y tiendes asomar al pequeñu puertu nel que tán ensobiaes les embarcaciones de recréu. Al pie de la sablera hai dellos hoteles y un camping.
El centru de Makarska ye una ciudadela de callejuelas empedriaes con una plaza principal frente a la ilesia na cual hai un mercáu de flores y fruta y un monesteriu franciscanu qu'alluga una coleición de conches marines.
Makarska ye'l centru de la riviera de Makarska, que s'estiende a lo larto de 60 km ente les llocalidaes de Brela y Gradac. Pel branu decenes de miles de turistes lleguen a la zona dende Alemaña, Austria, la República Checa, Eslovaquia, Suecia, Eslovenia, Hungría, Bosnia-Herzegovina y otros países.
Historia
[editar | editar la fonte]Los ilirios habitaron na zona de Makarska. La ciudá apaez na Tabula Peutingeriana como'l puertu de Inaronia, y mentar como Muccurum nun documentu del sínodu celebráu en Salona en 533, nel que se creó la diócesis de la ciudá. Nel sieglu VII la rexón ente'l ríu Cetina y el Neretva foi ocupada por pueblos eslavos, qu'establecieron el Principáu de Neretvia, con Mokro (Makarska) como'l so centru alministrativu.[2]El Dogo de Venecia Pietro I Candiano, que la so llexa intentaba castigar les actividaes de piratería de los barcos de la ciudá, foi ganáu na mesma'l 18 de setiembre de 877.
El principáu foi anexonáu pol Reinu de Croacia nel sieglu XII y foi conquistáu pola República de Venecia un sieglu dempués. A finales del sieglu XV, los otomanos conquistaron Makarska (llamada per vegada primera por esti nome en 1502). Tres la so torna a Venecia en 1646, foi apurrida a Austrian pol Tratáu de Campo Formio (1797). Ente 1805 y 1815 tuvo sol poder de Francia, que-y apurrió desenvolvimientu cultural, social y económicu. El Congresu de Viena asignó Makarska a Austria, situación que s'enllargó hasta 1918.
A principios del sieglu XX, l'agricultura, el comerciu y la pesca siguíen siendo la base de la economía. En 1914 construyóse'l primer hotel, empezando la tradición turística de la zona.
Mientres la Segunda Guerra Mundial, Makarska formó parte del Estáu Independiente de Croacia. Foi puertu de l'Armada nacional y Cuartel Xeneral del Mandu Naval del Adriáticu Central, hasta que'l mandu treslladar a Split.[3] En 2007, siguía la exhumación de les víctimes de la guerra.[4]
Patrimoniu
[editar | editar la fonte]- Catedral de San Marcos (s. XVII), na Plaza Mayor.
- Estatua del flaire Andrija Kačić Miošić, obra del escultor Ivan Rendić.
- Ilesia de San Felipe (s. XVIII).
- Ilesia de San Pedro (s. XIII), asitiada na península del mesmu nome (Sveti Petar - San Pedro), reconstruyida en 1993.
- Monesteriu franciscanu (s. XVI). Alluga una biblioteca con numberosos llibros y raros incunables y una famosa coleición de conches marines.
- Monumentu a Napoleón, alzáu n'honor del Mariscal Marmont en 1808.
- El Palaciu Ivanisevic, d'estilu barrocu.
- Villa Tonolli, qu'alluga'l Muséu de la Ciudá.
Xente
[editar | editar la fonte]- Giuseppe Addobbati (1909-1986) - actor italianu *
Andrija Kačić Miošić (1704-1760) - poeta y monxu croata
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: Register of spatial units of the State Geodetic Administration of the Republic of Croatia.
- ↑ Slider Pagania
- ↑ Nigel Thomas, K. Mikulan, Darko Pavlovic. Axis Forces in Yugoslavia 1941-45. Osprey Publishing, 1995. (pg. 18)
- ↑ O Makarskoj iskopane žrtve drugog svjetskog aguarón
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Makarska.
