Lathrotriccus griseipectus
Les especies d'aves con nome común en llingua asturiana márquense como NOA. En casu contrariu, conséñase'l nome científicu.
Lathrotriccus griseipectus | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Vulnerable (IUCN 3.1) | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Subclas: | Neornithes | |
Infraclas: | Neognathae | |
Superorde: | Neoaves | |
Orde: | Passeriformes | |
Suborde: | Tyranni | |
Infraorde: | Tyrannides | |
Familia: | Tyrannidae | |
Xéneru: | Lathrotriccus | |
Especie: |
L. griseipectus (Lawrence, 1870) | |
Distribución | ||
Sinonimia | ||
Empidonax griseipectus[1] | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Lathrotriccus griseipectus, tamién denomináu mosquerito pechigrís (Ecuador), mosquerito de pechu gris (Perú) o mosqueta de pechu gris,[2] ye una especie d'ave paseriforme perteneciente al xéneru Lathrotriccus qu'integra la familia Tyrannidae. Ye nativu d'América del Sur.
Descripción
[editar | editar la fonte]Mide 13 cm. Ye oliva abuxáu penriba, con aniellu ocular y rexón supraloral blancos; les ales son moriques con dos llamatives llistes blanques. El gargüelu ye gris maciu, el pechu gris y el banduyu blancu amarellentáu. Los xuveniles tienen les llista de les ales pardu amarellentáu y el banduyu más mariellu. En campu apaez como abondo gris, lo que combináu coles llistes de les ales, l'aniellu ocular y el mancha supraloral, eviten confundilo con, por casu, Contopus punensis.[3]
Distribución y hábitat
[editar | editar la fonte]Alcuéntrase acutáu a la zona greba subtropical del oeste d'Ecuador (Esmeraldas, Pichincha, Manabí, Los Ríos, Guayas, Cañar, Azuay, El Oro y Loja) y norte de Perú (Baltes, Piura, Lambayeque y Cajamarca), na fastera occidental de los Andes y nos valles del ríu Marañón y de Chinchipe na fastera oriental.[4]
Habita nel sotobosque de montes tropicales caducifolios y semi-caducifolios, y tamién viesques húmedes, dende'l nivel del mar hasta los 2000 msnm.[4]
Estáu de caltenimientu
[editar | editar la fonte]Esta especie foi calificada como “vulnerable” pol IUCN porque la so zona de distribución ye anguaño pequeña y severamente estazada como resultáu de la rápida y continua deforestación, y la so población total ye considerada declinante y envalorada ente 3500 y 15000 individuos.[4]
Amenaces
[editar | editar la fonte]La tasa de deforestación embaxo de los 900 msnm nel oeste d'Ecuador, foi de 57% por década ente 1958-1988. La perda de hábitat sigui significativa, siquier n'árees non protexíes, tantu n'Ecuador como nel Perú, y depués sería retiráu casi tol monte de tierres baxes. La perturbación y degradación causaes pol llendo intensu de caprinos y bovinos tamién representen una seria amenaza al sotobosque de montes caducifolios. Inclusive árees protexíes son afeutaes por establecimientos illegales, deforestación y pastoreos. Les quemaes desafranaes empecipiaes pa llimpiar tierres p'agricultura o llendo, o pa esaniciar enrevesosos p'ameyorar pacionales pa ganáu, son una seria amenaza na Cordal Chongón Colonche.[4]
Aiciones de caltenimientu
[editar | editar la fonte]Esta especie asocede en diverses árees de proteición: nel Perú, incluyendo'l parque nacional Cuetos de Amotape, el cotu de caza El Angolo, el abellugu de vida montesa Laquipampa, l'área de caltenimientu rexonal Salitral – Huarmaca, la reserva de vida montesa Montes Borrinosos de Udima (en parte reconocida por cuenta de la presencia de la presente especie) y l'área de caltenimientu rexonal Angostura - Faical; n'Ecuador, incluyendo'l parque nacional Machalilla, el monte proteutor Cerro Blanco, la reserva Jauneche y el monte proteutor Chongón-Colonche. Nesti postreru, los 776 Km² parcialmente forestaos pueden ayudar a la especie, sicasí la reforestación foi focalizada n'árboles non nativos y/o de valor comercial, como Cedrela odorata y Prosopis juliflora, lo qu'apurre pocu o nengún incentivu a caltener o arriquecer el monte nativu. La Fundación Pro-monte, n'Ecuador, restauró aproximao 250 ha del hábitat potencial de Lathrotriccus nel monte proteutor Cerro Blanco, utilizando 35 especies d'árboles nativos, y tamién caltién un programa d'educación ambiental pa los casi 3500 visitantes añales y los 2500 escolares na zona tampón de la reserva.[4]
Comportamientu
[editar | editar la fonte]Puede realizar dellos movimientos estacionales y, a pesar de que la so exacta naturaleza nun ta clara, puede treslladase a montes más húmedos mientres la estación seca.[5] Usualmente alcuéntrase-y solitariu o en pareya, engaramáu de forma inconspícua na solombra d'enrevesosos de vexetación dende onde realiza vuelos escontra árees allumaes pol sol.[4]
Reproducción
[editar | editar la fonte]Presumir que la nidificación asocede na estación lluviosa, ente xineru y mayu, yá que individuos neñones foron colectaos en marzu.[4]
Vocalización
[editar | editar la fonte]El so cantar ye un espinosu “zhuiír zhuiir-zhuer-zhuer”. Ye más vocal mientres la estación lluviosa.[3]
Sistemática
[editar | editar la fonte]Descripción orixinal
[editar | editar la fonte]La especie L. griseipectus describióse per primer vegada pol ornitólogu d'Estaos Xuníos George Newbold Lawrence en 1870 sol nome científicu Empidonax griseipectus; llocalidá tipo «Isla Puná, Ecuador».[1]
Taxonomía
[editar | editar la fonte]Enantes asitiada nel xéneru Empidonax. Ye monotípica.[1]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Grey-breasted Flycatcher (Lathrotriccus griseipectus) en IBC - The Internet Bird Collection. Consultada'l 21 de marzu de 2015.
- ↑ Mosqueru Pechigrís Lathrotriccus griseipectus (Lawrence, 1869) en Avibase. Consultada'l 21 de marzu de 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Robert Ridgely and Guy Tudor, Lathrotriccus griseipectus, p. 448, en Field guide to the songbirds of South America: the passerines /– 1st ed. – (Mildred Wyatt-World series in ornithology). ISBN 978-0-292-71748-0
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 Error de cita: La etiqueta
<ref>
nun ye válida; nun se conseñó testu pa les referencies nomaesiucn
- ↑ Pople, R. G.; Burfield, I. J.; Clay, R. P.; Cope, D. R.; Kennedy, C. P.; López Lanús, B.; Reyes, J.; Warren, B.; Yagual, Y. 1997. Bird surveys and conservation status of three sites in western Ecuador: final report of Project Ortalis '96. CSB Publications, Cambridge, UK
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikispecies tien un artículu sobre Lathrotriccus griseipectus. |
- Videos, semeyes y soníos de Lathrotriccus griseipectus en The Internet Bird Collection.
- Soníos y mapa de distribución de Lathrotriccus griseipectus en xeno-canto.