Saltar al conteníu

Estáu Llibre d'Icaria

Coordenaes: 37°35′00″N 26°10′00″E / 37.58333°N 26.16667°E / 37.58333; 26.16667
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Imperiu otomanu
Estáu Llibre d'Icaria
(de 18 xunetu 1912 a 17 payares 1912)
Reinu de Grecia
estáu desapaecíu
Alministración
Nome oficial Ελεύθερας Πολιτείας Ικαρίας (el)
Capital Agios Kirykos
Forma de gobiernu República
presidencialismu
Ioannis Malahias (es) Traducir (dende 18 xunetu 1912)
Llingües oficiales griegu
Relixón oficial cristianismu ortodoxu y Ilesia ortodoxa griega
Xeografía
Coordenaes 37°35′00″N 26°10′00″E / 37.58333°N 26.16667°E / 37.58333; 26.16667
Superficie 300 km²
Demografía
Economía
Moneda dracma griego (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

L'Estáu Llibre de Icaria foi un estáu llibre griegu formáu'l 18 de xunetu de 1912 tres la espulsión d'una guarnición otomana de les islles d'Icaria y Fourni Korseon,[1] siendo esta revolución empecipiada pol insurxente Georgios Spanos el día anterior en matando a un turcu, fechu que lo convirtió nun héroe. Dada la imposibilidá de la so adhesión a Grecia, les islles fueron independientes mientres pocu más de cinco meses. Finalmente, consiguióse l'adhesión: en payares d'esi mesmu añu, les islles xunir al Reinu de Grecia.[2]

Ioannis Malachías foi l'únicu presidente del efímeru estáu de Icaria. Les islles cuntaben col so propiu himnu, los sos sellos y el so exércitu. Mientres la independencia, hubo una gran escasez d'alimentos y munches fames, según defectos nel tresporte públicu y nel corréu. Amás, corría'l riesgu de convertise nuna posesión italiana como munches otres islles del Exéu.

Από το δώμα του Πλάστη σταλμένη

η Θεά η γλυκιά, κατεβαίνει
με ρομφαία στο ένα της χέρι
και στο άλλο αναμμένο δαδί,
τη χαρά και το φώς για να φέρει
στο μικρό αλλά ανδρείο νησί.

Και τα σίδερα σκίζει, σκορπάει
καίει τα ράκη, μακριά τα πετάει
που από χρόνια το είχαν ζωσμένο
το νησάκι τ' ωραίο σφικτά,
γιατί ήταν το μαύρο δεμένο
στην πικρή του βαρβάρου σκλαβιά.

Και κινώντας το κάτασπρο χέρι
με το πύρινο πού 'χε μαχαίρι
με ολόχρυσα γράφει ψηφία
στου μαρμάρου την πλάκα βαθειά:
"Είσαι αθάνατη, ναι, Ικαρία

και στεφάνια σου πρέπουν πολλά"
Lletra: Francisco Karrer,[3] música: Konstantinos Psachos[3]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. Diariu neozelandés: Colonist, Volume LIV, Issue 13487, 6 August 1912, Page 5. Fragment digitalitzat per la empresa neozelandesa Papers Past: http://paperspast.natlib.govt.nz/cgi-bin/paperspast?a=d&d=TC19120806.2.34.2
  2. Artículu de la revista alemana Der Spiegel Online tituláu Greek Myth?: Report of Island's Secessionist Desires Sparks Angry Denials: http://www.spiegel.de/international/europe/greece-angrily-contradicts-reports-of-island-s-possible-secession-a-845077.html
  3. 3,0 3,1 el:Ικαρία#.CE.99.CF.83.CF.84.CE.BF.CF.81.CE.B9.CE.BA.CE.AE .CE.95.CE.BE.CE.AD.CE.BB.CE.B9.CE.BE.CE.B7

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]