Conductividá llétrica

Conductividá llétrica
	electromagnetic magnitudes (en) , propiedá material termodinámica y cantidá física

La conductividá llétrica ye la capacidá d'un mediu o espaciu físicu pa permitir el pasu de la corriente llétrica al so traviés. Tamién ye definida como la propiedá natural carauterística de cada cuerpu que representa la facilidá cola que los electrones son pa pasar per elli. Camuda cola temperatura. Nun ha confundise cola conductancia llétrica, que ye:

$G={1 \over R}$ (la inversa de la resistencia)

La conductividá ye la inversa de la resistividá, por tanto:

$\sigma ={1 \over \rho }$

La so unidá, nel Sistema Internacional d'Unidaes, ye'l S/m (siemens por metru).

Normalmente la magnitú de la conductividá σ ye la proporcionalidá ente'l campu llétricu ${\vec {E}}$ y la densidá de corriente de conducción ${\vec {J}}$ :

{\vec {J}}=\sigma {\vec {E}}

Pue ser que la conductividá nun seya homoxénea nin constante nel mediu, acordies cola direición del campu.

Conductividá en medios llíquidos

La conductividá en medios llíquidos (disolución) ta rellacionada cola presencia de sales en solución, qu'al disociase xeneran iones positivos y negativos capaces de tresportar la enerxía llétrica si se somete'l llíquidu a un campu llétricu. Estos conductores iónicos denómense electrolitos o conductores electrolíticos.

Les determinaciones de la conductividá reciben el nome de determinaciones conductométriques y tienen permunches aplicaciones como, por exemplu:

Na electrolisis, ya que'l consumu d'enerxía llétrica nesti procesu depende d'ella por demás.
Nos estudios de llaboratoriu pa determinar el conteníu de sal de varies soluciones na evaporación de l'agua (por exemplu nel agua de calderes o na producción de lleche condensao.
Nel estudiu de les basicidaes de los ácidos, yá que puen ser determinaes por midiciones de la conductividá.
Pa determinar les solubilidaes d'electrolitos escasamente solubles y pa calcular concentraciones d'electrolitos en soluciones por titulación.

La base de les determinaciones de la solubilidá ye que les soluciones saturaes d'electrolitos escasamente solubles puen ser consideraes como infinitamente diluyíes. Midiendo la conductividá específica de tala solución y calculando la conductividá equivalente según ella, hállase la concentración del electrolitu, ye dicir, la so solubilidá.

Un métodu práuticu sumamente importante ye'l de la titulación conductométrica, ye dicir, la determinación de la concentración d'un electrolitu en solución pola midida de la so conductividá na titulación. Esti métodu resulta especialmente valoratible pa les soluciones turbies o fuertemente coloreaes que davezu nun puen ser titulaes col emplegu d'indicadores.

Conductividá en medios sólidos

Según la teoría de bandes d'enerxía en sólidos cristalinos (ver semiconductor), son materiales conductores los que nes bandes de valencia y conducción se superponen, formando una ñube d'electrones llibres causante de la corriente al someter al material a un campu llétricu. Estos medios conductores denómense conductores llétricos.

La Comisión Electrotécnica Internacional definió como patrón de la conductividá llétrica:

Un filu de cobre de 1 metru de llonxitú y un gramu de masa, que da una resistencia de 0,15388 Ω a 20 °C

al qu'asignó una conductividá llétrica de 100% IACS (International Annealed Cooper Standard, Estándar Internacional de Cobre non Aleao). A toa aleación de cobre con una conductividá mayor que 100% IACS denómase-y d'alta conductividá (H.C. poles sos sigles ingleses).

Referencies

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Conductividá llétrica.