Conceyu de Constantinopla I
| Conceyu de Constantinopla I | ||||
|---|---|---|---|---|
| conceyu ecuménicu | ||||
 | ||||
| ||||
 | ||||
El Primer Conceyu de Constantinopla celebrar ente mayu y xunetu de 381, ta consideráu'l II conceyu ecuménicu poles Ilesias Católica y Ortodoxa.
Motivación del conceyu
[editar | editar la fonte]Tres la celebración en 325 del Conceyu de Nicea nel que se condergó como heréticu'l arrianismu, doctrina que negaba la divinidá de Xesucristu, este resurdió con fuercia na mesma Constantinopla gracies al sofitu del so obispu, Eusebio de Nicomedia, quien llogró convencer a los socesores del emperador Constantino por que sofitaren l'arrianismu y refugaren la llinia ortodoxa aprobada en Nicea y sustituyeren a los obispos nicenos por obispos arrianos nes sedes episcopales d'Oriente.
Amás surdiera una nueva doctrina defendida por Macedoniu de Constantinopla que, anque afirmaba la divinidá de Xesucristu, negar al Espíritu Santu y que ye conocida como herexía Macedonia o Pneumatómaca.
Esta situación yera la que s'atopó Teodosio I cuando, en 379, xubió al tronu del Imperiu Romanu d'Oriente (solo dende'l 15 de mayu de 392 va ser emperador tamién del Occidente). Teodosio decidió entós convocar el primeru de los conceyos qu'habríen de celebrase en Constantinopla pa solucionar los discutinios doctrinales qu'amenaciaben la unidá de la Ilesia.
El conceyu
[editar | editar la fonte]El conceyu empecipiar so la presidencia del obispu Melecio de Antioquía y cola asistencia de 150 obispos de les diócesis orientales, una y bones el conceyu yera namái del Imperiu d'Oriente y asina nun se convocó a los obispos occidentales, ente ellos al papa Dámaso I. Ente los sos principales participantes destacaron dalgunos de los llamaos "Padres Capadocios": Gregorio Niseno y Gregorio Nacianceno. Esti postreru foi designáu por el mesmu conceyu como obispu de Constantinopla y, tres la muerte de Melecio, pasó a presidir el mesmu hasta la so dimisión y sustitución por Nectariu.
La gran midida adoptada pol Primer Conceyu de Constantinopla foi la revisión del Creu nicenu, tamién añadiendo otros artículos. El nuevu credo pasó a denominase Credo niceno-constantinopolitano.
Declaróse la consustancialidad del Espíritu Santu col Padre y col Fíu: Πιστεύομεν ... εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον καὶ Ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον, τὸ σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον, τὸ λαλῆσαν διὰ τῶν προφητῶν (Creemos ... nel Espíritu Santu, Señor y dador de vida, que procede del Padre; que col Padre y el Fíu recibe una mesma adoración y gloria, que faló polos profetes).
Con esti agregu, afitábase la ortodoxa de la Ilesia afirmando la divinidá tantu del Fíu (contra los arrianos) como del Espíritu Santu (contra los pneumatómacos).
El conceyu tamién tomó midíes al respective de:
- La condena del arrianismu, el macedonianismu y l'mpolinarismu (Canon 1).
- La delimitación de les provincies eclesiástiques, prohibiéndose a los titulares de cada diócesis interferir nos asuntos d'otra (Canon 2).
- La determinación: "L'obispu de Constantinopla va tener la prerrogativa d'honor dempués del de Roma; porque Constantinopla ye la nueva Roma" (Canon 3).
- La invalidez de la consagración de Máximu como obispu de Constantinopla (Canon 4).
- La condena del priscilianismu doctrina herética defendida por Priscilianu.
A la fin del conceyu, l'emperador Teodosio emitió un decretu pal so imperiu, declarando que les ilesies teníen de restaurar a aquellos obispos que confesaren la igualdá na divinidá del Padre, el Fíu y l'Espíritu Santu.
El calter ecuménicu d'esti conceyu, nel que nun participó nengún representante de la Ilesia occidental, foi reconocíu pol Conceyu de Calcedonia en 451.
Consecuencies
[editar | editar la fonte]Tres el Primer Conceyu de Constantinopla, les disputes teolóxiques alrodiu de la divinidá del Padre, del Fíu y del Espíritu Santu, fueron sustituyíes poles disputa cristolóxiques alrodiu de cómo s'integraben en Xesucristu les sos naturaleces humanu y divín, y que van dar llugar al nestorianismu, el monofisismu y el monotelismu.
| Predecesor: Conceyu de Nicea I |
'Conceyu de Constantinopla I' Ente mayu y xunetu de 381 |
Socesor: Conceyu d'Éfesu |
Ver tamién
[editar | editar la fonte]Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Conceyu de Constantinopla I.- Primer Conceyu de Constantinopla, na Enciclopedia Católica.
Datos: Q179826- Multimedia: Council of Constantinople