Castiellu de Predjama

Castiellu de Predjama
	Castillo de cueva (es)
Llocalización
País	Eslovenia
Municipio (es)	Municipalidad del Postojina (es)
Coordenaes	45°48′54″N 14°07′41″E / 45.815°N 14.128°E
	Castiellu de Predjama Castiellu de Predjama (Eslovenia)
Historia y usu
Dueñu	Patriarcáu de Aquilea
Arquiteutura
Estilu	arquiteutura gótica
Patrimoniu

Litografía del castiellu de 1816 por Karl Friedrich Schinkel.

El Castiellu de Predjama (eslovenu: Predjamski grad o Grad Predjama, alemán: Höhlenburg Lueg, italianu: Castel Lueghi) ye un castiellu construyíu dientro de la boca d'una cueva nel suroeste d'Eslovenia. N'eslovenu jama (pronunciáu iama) significa "cueva", por tanto'l so nome quier dicir "castiellu nuna cueva". Atopar a aproximao nueve quilómetros de la ciudá de Postojna.

El castiellu atopar nun allugamientu espectacular, ante un derribadoriu de 123 metros. Reina sobre'l regueru Lokva como un nial d'águila. Anque en realidá'l castiellu data de finales del sieglu XVI, hubo yá una construcción nel mesmu llugar dende 1202.

L'interior del castiellu ufierta una imaxe medieval. Anque la vida naquella dómina fuera difícil ya insalubre, ufiertaba lo que naquellos tiempos valorábase más: la seguridá. Detrás del castiellu atopa una cueva, llamada La Cueva debaxo del Castiellu de Predjama, que fizo posible la construcción del castiellu. Dicha cueva tamién dexaba a los sos habitantes tener el llombu seguru y eso daba al castiellu una gran ventaya estratéxica con al respective de posibles enemigos. Na parte más alta de la cueva atopa una pequeña galería que presentaba una salida secreta y un camín d'evacuación. Ye la que la usó'l caballeru Erasmo Lueger mientres el sitiu del castiellu p'aprovir alimentos.

Una de los intereses del Castiellu de Predjama ye'l so insertamientu na redolada xeolóxica, de tipu cársticu. L'home podía construyir un castiellu d'esti tipu solamente nel Carso y con ello procuró amás seguridá y mimetización col mediu natural. Esta simbiosis supunxo un ésitu y dello cúntanos la lleenda.

En 1570 construyeron el castiellu cola forma que conocemos güei, por encargu d'Ivan Kobenzl. 240 años más tarde heredar el conde Mihael Coronini y en 1846 mercar el príncipe Windischgrätz.

Na actualidá, la empresa Postojnska jama d.o.o. ye la encargada de la xestión del castiellu.

Del castiellu escribieron munchos escritores eslovenos:

Janez Vajkard Valvasor: Slava vojvodine Kranjske (1689)
Franc Malavašič: cuentu Erasmo de Cueva (1845)
Miroslav Vilhar: obra de teatru Jamska Ivanka (1850)
Saša Vuga: triloxía Erasmo de Predjama (1979)

La lleenda de Erasmo de Predjama

Na segunda metá del sieglu XV hubo una llucha ente l'emperador austriacu Federico III d'Habsburgu y el rei Matthias Corvinus de Hungría. El testarudo y arguyosu caballeru Erasmo nesta llucha sofitó'l rei húngaru. Un día, l'emperador d'Austria decidió degollar a un amigu de Erasmo y esi, en vengación, mató a un pariente de Federico III. A partir d'ende, les coses camudaron na vida del caballeru. Erasmo tuvo qu'escapar y atopó abellugu en Predjama. Desafió al emperador austriacu con ataques a les caravanes de comerciantes. Asina que Frederico III dio orde al teniente de Trieste Gaspare Ravbar que lo atopara y matara. Gracies a les buelgues na nieve que Erasmo dexó tres sigos, Ravbar atopar nel Castiellu de Predjama. Col so exércitu sitió'l castiellu mientres un añu y un día, ensin ésitu. Mientres esi tiempu'l teniente nun sabía que Erasmo tenía una salida secreta. El caballeru utilizaba una de les galeríes detrás del castiellu que llevaben al esterior. Andaba escontra Vipava, onde recoyía cereces que dempués les ufiertaba al exércitu desesperáu. Gaspare Ravbar nun sabía cómo ganar a Erasmo. La solución atopar n'unu de los criaos de Erasmo que decidió delatar al so amu. Cuando Erasmo dirixióse, como escribió Valvasor, “al llugar al que nin el sultán turcu puede mandar al so representante”, el criáu encendió una llinterna y asina indicó ónde s'atopaba'l caballeru. Esi foi'l fin del llamáu “Robin Hood eslovenu”.

Aséu onde, según la lleenda, mataron a Erasmo de Predjama.

La lleenda tamién cunta que Erasmo ta soterráu onde güei ta asitiáu l'aparcamientu y al llau de la pequeña ilesia de María de los Siete Dolores, del sieglu XV, que colos sos frescos restauraos representa güei día unu de los exemplos más formosos de l'arquiteutura del Góticu tardíu n'Eslovenia. Na so tumba crez un tilal enorme, que foi llantáu pola so noviu na so memoria.

Referencies

Dvorščak K. ... [et al.]. (2008). Priročnik za vodnike: Postojnska jama, Vivarij Proteus, Predjamski grad, Jama pod Predjamskim gradom, Park vojaške zgodovine Pivka. Postojna: Turizem Kras.
Stopar I. (2008). Najlepši slovenski gradovi. Ljubljana: Cankarjeva založba.
Stopar I. (2001). Predjamski grad. Postojna: Postojnska jama, turizem d. d.

Referencies

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Castiellu de Predjama.
Postojnska-jama.si Les Cueves de Postojska - Jama y el Castillo Predjama Archiváu 2012-02-05 en Wayback Machine (n'inglés, italianu, eslovenu y alemán).