struinende door de kringloopwinkel, ineens het moment van...hè, daar staat ze..mijn stoeltje!
lief, klein, sierlijk..precies goed voor mij, met mijn korte benen!
dat ze zo gehavend en versleten was heb ik doorheen gekeken, ik zag gewoon een mooi stoeltje.
Thuisgekomen richtte mijn lief al zijn ogen hemelwaarts... heb je d`r weer... haha
al snel heb ik rigoreus de stoel bevrijd van de oude bekleding, en rare vlas/touw/kokosachtige vulling,
en de oude lak eraf geschuurd.
wat opbouwende kritiek opleverde van manlief..veel te grof schuurpapier gebruikt, heeft hij hem helemaal nageschuurd met fijn papier..lieff van hem he? de stof welke ik voor iets anders al in huis had, werd nu gebombardeerd tot de nieuwe bekleding. Maar welke kleur moest er opde stoel, wit of wit?
Uiteindelijk besloten om geen witte verf te halen maar....
Zwart.. en ik vind ze mooi, mijn stoeltje!
pssst weet je wat manlief zei, als je nog eens een grotere mannenstoel tegenkomt????
liefs Anna.
