Έχουμε και σήμερα χούντα;;; Δεν το πιστεύω!!

Έβλεπα της ειδλησεις και για άλλη μία φορά το Ζωνιανά είχαν τα «επάνω» τους. Έξι όμορφα παράθυρα, με τους γνωστούς δημοσιογράφαρους, να μιλάνε ως ειδήμονες επι του θεματος. Κοντά σ’ αυτούς και δύο ταλαίπωροι Ζωνιανοί, σε παράθυρα και αυτοί περιμένανε να μιλήσουν…
Τι περιμένετε τώρα … Να σας πω τι είπαν;
Δεν πρόλαβαν…
Τότε οι εσατζήδες βαρούσαν αλύπητα με glops. Τώρα καταστρέφουν υπολήψεις ανθρώπων αδιάκριτος.
Τότε τα πάντα λογοκρίνονταν πριν βγουν στο γυαλί. Τώρα απλά δεν ακούγονται
Τότε υπήρχαν εκπομπές που εκθείαζαν το στρατό και το σύστημα. Τώρα υπάρχουν φτηνές εκπομπές life style.
Τότε το ποδόσφαιρο ήταν το όποιο του λαού. Τώρα ο πόνο της κυρά Γιώργαινας που την απατά ο άντρας της με την κουμπάρα είναι αρκετός.
Τότε υπήρχαν μονόλογοι ανδρεικέλων δήθεν πολιτικών. Τώρα υπάρχουν μονόλογοι πρώην θεατράνθρωπων που άλλοτε λένε αυτό που θέλαμε να πούμε και άλλοτε αυτό που θέλουν αυτοί και εμείς το «χάφτουμε»…Συμβάλλουν όμως στο τηλεοπτικό “group therapy” που επιβάλλουν τα κανάλια για να μην εκφράσουμε ποτέ το δίκιο μας…
Είναι μία χούντα των media που μέσω αυτής διοικούν οι λίγοι «νταβατζήδες» που κάνεις δεν μπορεί να τους βάλει χέρι γιατί ελέγχουν τα πάντα…
Ευτυχώς για έναν υποχόνδριο σαν εμένα υπάρχει και αυτό το blog και εκτονώνω τα πάθη μου…

Το πολυτεχνείο ζει ???

Ναι αλλά πού είναι τελικά…???
Ζει ανάμεσα στους κουκουλοφόρους ???
Ζει ανάμεσα στους εκπροσώπους της ΓΕΣΕΕ???
Ζει ανάμεσα στους οπαδούς του ΠΑΜΕ???
Πού είναι τελικά αυτό το πολυτεχνείο ???. Εγώ ένα ξέρω το πολυτεχνείο ήταν ένα κίνημα μία αρχή. Εκπλήρωσε το σκοπό του, τελείωσε.
Είναι κακό να κυνηγάμε «φαντάσματα».
Είναι καλό να θυμόμαστε ήρωες. Αλλά μόνο μέχρι εκεί.
Ζούμε όμως στην εποχή της αντιγραφής του παρελθόντος, στην εποχή της κόπιας.

Κατι καινούριο με τις ίδιες αξίες υπάρχει άραγε???
Όσο για την πορεία και τα λοιπά …
Σε λίγο θα δούμε και τον Καρατζαφέρη στην πορεία και δε θα μας κάνει εντύπωση…
Άντε να παραγγείλουμε καμιά πίτσα …
Έχει «ματς» αύριο έξω από την θεολογική στην Θεσσαλονίκη…

Γιατί μπαμπα...;

Δεν είχα σκοπό να γράψω τίποτε σήμερα αλλά εχθές διάβασα ένα πολύ όμορφο post και δεν θα μπορούσα να το αφήσω ασχολίαστο. Ένας internet-ικος γνωστός μου που συνηθίζω να διαβάζω στο σύντομο χρονικό διάστημα που ασχολούμαι με το σπορ … Έγραψε κάτι πολύ όμορφο για τα παιδιά του.
Βλέποντας αυτές τις φατσούλες στις φωτογραφίες που έβαλε, καταλαβαίνεις πολλά από αυτά που ασχολούμαστε καθημερινά είναι περιττά και μικρά.

Μόλις τελείωσα το διάβασμα σκέφτηκα τη δική μου θέση και κατάσταση και ξαφνικά κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά…Τι γράφουμε όλη μέρα… Τι διαβάζουμε…Κάπου έχουμε χάσει τη μπάλα. Έχουμε χάσει το σκοπό μας.
Ποια είναι η βάση της σκέψης μας …Ποια η αιτία που ασχολούμαστε με όλα αυτά. Η νίκη του ΠΑΣΟΚ; Η πτώση της δεξιάς; Η νίκη του Γιώργου ή του Βαγγέλη;.
Ή μήπως να εξασφαλίσουμε σ’ αυτές τις φατσούλες ένα καλύτερο μέλλον, καλύτερη παιδεία, σιγουριά ότι θα βρούνε δουλειά και θα ζήσουν καλά, θα έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν στα παιδιά τους αυτό που αποτύχαμε οι προηγούμενες γενιές : Ένα κομμάτι γής που να φυτρώνει αγριάδα δίπλα σε ένα δέντρο, μακριά από αυτοκίνητα και νέφος. Θα κάνουν παιδιά και δεν θα σκέφτονται πώς θα τα μεγαλώσουν και αν τους φτάνουν τα λεφτά.
Αυτά και άλλα πολλά δεν είναι η πραγματική βάση;.
Γιατί λοιπόν η διαφορά και η πόλωση.
Γιατί η δεξιά, η αριστερά, ο Χ και ο Υ;.
Κάποια στιγμή όλοι ξεκινήσαμε από την ίδια αφετηρία αλλά ο δρόμος είναι τόσο μακρύς που ο καθένας μας διάλεξε διαφορετικό μονοπάτι. Η αφετηρία όμως είναι η ίδια και ο στόχος κοινός!. Γιατί να μην συνδυαστούμε μία φορά, έστω και εμείς που έχουμε «διπλανά» μονοπάτια. Σημασία έχει το πώς θα λέγεσαι τελικά ή το τι κάνεις.
Ποτέ να μη ξεχνάτε τη βάση σας. Το πότε και από πού ξεκινάτε. Γιατί μόνο έτσι θα εκτιμάτε την πορεία σας και θα σέβεστε τους άλλους.
Η ποιο όμορφη, ευθεία, καυστική ερώτηση είναι αυτή που ξεκινάει με το «Γιατί μπαμπά (ή μαμά)….» ενός πιτσιρικά που ακόμη έχει το προνόμιο να σκέφτεται ευθεία και καθαρά όχι σαν εμένα. Αν με αξιώσει ο θεός (αν υπάρχει…) θα το ακούσω και εγώ…
Με χαμόγελο
και δύο λόγους (να μωρά του exarchiotis) παραπάνω να προσπαθήσω πιο πολύ.

Παπανδρέου Vs Βενιζέλος = Νικητής ΝΔ!!!

Διάβασα τις δηλώσεις του Ε. Βενιζέλου στο http://evenizelos.blogspot.com/ και εκεί που στάθηκα ποιο πολύ είναι φυσικά στην δήλωση του περί ρεύματος στο ΠαΣοΚ. Η δήλωση είχε ως εξής
«Συγκροτήθηκε ένα μεγάλο, δυναμικό, ριζοσπαστικό, αισιόδοξο ρεύμα. Νιώθω πραγματικά μεγάλη τιμή και μεγάλη ευθύνη, γιατί ένα τέτοιο ρεύμα εκφράζεται μέσα από την υποψηφιότητά μου».
Δεκτό κύριε Βενιζέλε μας… Υπάρχει μία τάση στο κίνημα που διαφωνεί με την ακολουθούμενη έως τώρα γραμμή… Αλλά εσείς την εκφράζετε; Πως είστε τόσο σίγουρος. Εγώ πάλι δεν το πιστεύω. Έχω την εντύπωση ότι κάτι πάει να κουκουλωθεί εδώ. Δεν πιστεύω ότι η τάση αυτή εκφράζεται από εσάς. Απλά δεν υπάρχει κάτι καλύτερο προς το παρόν γι’ αυτούς που είναι αντίθετοι με την έως τώρα ακολουθούμενη πολιτική. Διάλεξε δηλαδή ο κόσμος το λιγότερο κακό.
Δήλωσε φυσικά παρακάτω ότι
«Αντίπαλός μας ήταν και είναι η συντήρηση, η Δεξιά και η κυβέρνησή της. Όλοι όσοι μετείχαμε στην σημερινή διαδικασία, έχουμε έναν κοινό στόχο: Τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτή την νίκη, θ' αγωνιστούμε όλοι μαζί.»
Άντε καλά σε πιστέψαμε τώρα… Δε «παίζεις» για αριστερός ρε Βαγγέλη μη το παλεύεις. Όταν βγαίνεις και λες ότι εγώ θα νικήσω τον Καραμανλή δεν είσαι αριστερός… Είσαι μάνατζερ. Η αριστερά δε θέλει μάνατζερ, θέλει αρχηγό.
Ο Γ. Παπανδρέου τουλάχιστον δεν είπε ότι θα κερδίσει… και να το έλεγε ποιος θα τον πίστευε… Πέραν τούτου όμως, πρέπει να δει καλά τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας. Έχει απέναντι του ένα μεγάλο ποσοστό εν δυνάμει ψηφοφόρων του ΠαΣοΚ που είναι δυσαρεστημένοι με την γραμμή που ακολουθείται. Θα πρέπει λοιπόν να δει το γιατί της όλης υπόθεσης και όχι το ποιος. Ελπίζω πως θα το κάνει. Αν όχι τότε στις άλλες εκλογές θα μαλώνουμε με το ΣΥΡΙΖΑ… και η δεξιά θα κάνει πάρτι!.
Η Ν. Δημοκρατία τώρα ξεκινάει το χορό στο «πτώμα» της αξιωματικής αντιπολίτευσης… Βάζει θέμα το άρθρο 16 ξέροντας ότι αυτό θα προκαλέσει αναταραχή στο ΠαΣοΚ που δεν έχει σαφή θέση (και σε αυτό το θέμα). Το γλέντι άρχισε και ο Κωστάκης το μόνο που χρειάζεται να κάνει, είναι να αναδεικνύει θέματα στα οποία οι δύο κυρίως υποψήφιοι έχουν αντίθετες γνώμες. Ξέρουν ότι αυτό θα προκαλέσει πόλωση και αναταραχή.

Εγώ λέω να βλέπουμε να μαθαίνουμε … Οι τύποι δε παίζονται μας κάνουν ότι θέλουν.

Αν καταφέρουμε να δούμε έξω από τα στενά κομματικά μας συμφέροντα θα παρατηρήσουμε ότι από αυτές τις εκλογές κέρδισε η δεξιά γιατί βρήκε μερικές δεκάδες θέματα που θα μπορούσαν να διασπάσουν (τουλάχιστον σε επίπεδο κορυφαίων στελεχών) το ΠαΣοΚ.
Άντε τώρα Γιωργάκη να σε δω πως τα πας και με φουρτούνα …

Mία στο καρφί και μία στο πέταλο

Επειδή μία στο καρφί και μία στο πέταλο είναι κακό πράγμα και συμπέρασμα δε βγαίνει πρέπει και εγώ να πάρω επιτέλους θέση για το τι ψήφισα τελικά. Να πω και εγώ δηλαδή τι υποστήριξα και γιατί. Με χαρά παρατήρησα ότι όλοι αυτοί που κατά καιρούς διαβάζω υποστήριζαν με επιχειρήματα τους υποψήφιους αρχηγούς τους και πραγματικά με βοήθησαν στην διαδικασία να διαλέξω και εγώ.
Ξεκινάω λοιπών.
Γιώργος Παπανδρέου
Λίγος, ανεπαρκής καπετάνιος, αδύναμος να αντισταθεί ακόμη και στην ειρωνεία του αντιπάλου του, ασταθές ύφος, δεν ενέπνευσε ποτέ εμπιστοσύνη στη βάση (πέρα από το όνομα).
Παρ’ όλα αυτά οραματιστής και έμπειρος πολιτικός που αν … διορίζονταν ποτέ πρωθυπουργός θα έκανα σοβαρές τομές και αλλαγές (πρέπει όμως να εκλεγεί πρώτα …)
Βαγγέλης Βενιζέλος
Έδωσε από την αρχή του στίγμα του επιθετικού πολιτικού. «Άλογο» κούρσας που κερδίζει κάθε αδυναμία του αντιπάλου του αλλά… ατίθασο!. Ένα ποτηράκι καφέ ήταν ικανό να προεξοφλήσει κάτι που δεν ελέγχει αυτός : Το ποιος θα είναι αρχηγός! Στον ιδιωτικό τομέα θα τον ήθελα μαζί μου, όχι στο ίδιο πόστο (θα μου έπαιρνε τη θέση). Εδώ όμως μιλάμε για πολιτική όχι για εταιρία. Δεν έπεισε για αριστερός.
Από την άλλη ικανός να διοικήσει. Τον κατέχει μία τρομερή ευφράδεια λόγου που θα έκανε τον Κώστα Κωστάκη …
Αν θα ψήφιζα κάποιον αυτός θα ήταν ο Βαγγέλης Παπανδρέου. Ένα μέρος ο καθένας από αυτά που σχηματίζουν ένα ηγέτη αλλά όχι και τα δύο μαζί.
Το έριξα και εγώ στον Σκανδαλίδη γιατί τουλάχιστον αν και με μηδενικές πιθανότητες εκλογής είναι ο μόνος που με έπεισε ότι θα είναι 100% μαζί με τους υπόλοιπους την άλλη μέρα.
Θα περιμένουμε μάλλον ακόμη για να δούμε έναν καινούριο ηγέτη. Όχι έναν Αντρέα Παπανδρέου αλλά έναν νέο πραγματικό ηγέτη που δε θα μοιάζει με κανέναν. Γιατί ηγέτης δεν είναι αντίγραφο, απομίμηση ή υποκατάστατο. Ηγέτης είναι η αρρώστια των αντιπάλων που δεν έχουν τα αντισώματα να αμυνθούν δεν έχουν το εμβόλιο…
Γι’ αυτό λέω ότι ο ηγέτης γίνεται ΔΕΝ γεννιέται.

Πάλι μου ρε συ Γιώργο…

Όλα καλά κάναμε εκλογές, ήρθε πολύς κόσμος, η διαδικασία πήγε μάλλον καλά και βγάλαμε και αρχηγό με μεγάλο ποσοστό! Είναι αδιαμφισβήτητος και έχει πλέον όλη την ευθύνη πάνω του. Βγήκε λοιπόν το βράδυ και έκανα τις δηλώσεις του. Ωραίες, ενωτικές, με όραμα και στο τέλος …. Νααατα μας… «Θα πάρω τις αποφάσεις ΜΟΥ….». Γιατί πάλι σε Γιωργάρα ΜΟΥ; Αφού δεν σου βγαίνει ρε παλικάρι μου, δεν σε παίρνει πως το λένε γιατί το κάνεις. Όλα ενωτικά όλα συλλογικά αλλά αποφάσεις εσύ πάλι, δε ρωτάς κανένα πάλι; Ή ρωτάς πάλι τους ίδιους.
Είπα σ’ αυτό το Post να γράφω τις αλήθειες που πιστεύω και αυτό κάνω. Κύριε Γιώργο (και όχι ΓΑΠ …) είστε ο καπετάνιος σε ένα πλοίο με μεγάλη ιστορία και παρελθόν. Χρειάζεστε βοήθεια από ανθρώπους που έχουν την δυνατότητα να το κάνουν. Αν αποφασίσετε πάλι να τα κάνετε όλα μόνος σας, πάλι λάθη θα κάνετε. Γιατί μπορεί να έχετε την γνώση, μπορεί να είστε ο αρχηγός, αλλά εκλεχθήκατε δεν διοριστήκατε, και μαζί με εσάς και άλλοι κρίθηκαν και ψηφίστηκαν. Καλό αυτό που αναφέρετε περί συλλογικής διακυβέρνησης, αλλά σε όλα τα στάδια της όχι μόνο εκεί που φαίνετε να σας βολεύει. Αφήστε λοιπόν τα μου και συνεργαστείτε με όλους.

Ήπαμε αρχηγός ναι αλλά όχι και στην ασυλία... αυτά περάσανε...

Τα δεδομένα και δεδομένοι

Πέρασαν και οι εκλογές του ΠΑΣΟΚ πέρασαν και οι βουλευτικές όσοι τρέξαμε – τρέξαμε. Όσοι κερδίσανε - κερδίσανε τώρα τα κεφάλια μέσα…
Ή μήπως όχι. Γιατί το να πάρεις τις βουλευτικές εκλογές έχει καλώς … το να πάρεις την προεδρία του ΠΑΣΟΚ τι «καλώς» έχει. Την ώρα που το γράφω δεν ξέρω αποτελέσματα ακόμη οπότε θα υποθέσω κάποια πράγματα…
Να σας πούμε λοιπόν… ότι αύριο θα πανηγυρίσουν κάποιοι έχω αναφερθεί σε αυτούς σε προηγούμενο post μου. Τα δεδομένα όμως είναι τα εξής: το ΠΑΣΟΚ είναι αντιπολίτευση το επαναλαμβάνω ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΟΛΊΤΕΥΣΗ!!!.
Σε εσάς που χαίρεστε το λέω δεν κυβερνάτε τίποτε. Γιατί τα δεδομένα είναι διαφορετικά!
Πέρα λοιπόν από τα δεδομένα που είναι σκληρά και τσούζουνε και εμένα (ΠΑΣΟΚΟΣ γαρ) υπάρχουν και δεδομένοι. Αυτούς του ξέρετε;;;
Όχι δεν είναι ελιν ή νεφελιμ που λέει ο τρελάρας ο Λιακόπουλος (αλλά έχει γίνει πλούσιος με τις βλακείες αυτές), είναι όλοι αυτοί που θεωρούνται σίγουροι ψήφοι. Είναι αυτούς που λέω εγώ μουτζαχεντίν του ενός ή του άλλου. Είναι κάτι σαν να λέμε «αυτοματάκια» που κάνουν κάτι μόνο αν λάβουν εντολή. Φυσικά δεν νομίζω να παραδεχτεί κανείς ότι είναι κάτι τέτοιο.
Οι δεδομένοι λοιπών έχουν την μανία και ξεχνούν τα δεδομένα ή μάλλον να αδιαφορούν για αυτά. Δεν έχουν καμία διάθεση να κρίνουν τις επιλογές τους και τους ανθρώπους που υποστηρίζουν γιατί απλά θα τους στήριζαν ακόμη και αν αυτοί πάθαιναν εγκεφαλικό (βλέπε δεξιά και Έβερτ…). Αποτελούν τους κλασσικούς κλακαδόρους και υβριστές, με άλλα λόγια την γραμμή κρούσης του εκάστοτε φιλόδοξου βουλευτή ή υποψήφιου αρχηγού. Να μη σας κουράζω άλλο με το προφίλ ξέρετε ποιους εννοώ.
Τέτοιους δεν χρειαζόμαστε πουθενά. Χρειαζόμαστε ανθρώπους που να κρίνουν και να συγκρίνουν. Να είναι άξιοι αντίπαλοι σε μία συζήτηση. Γιατί το να συμφωνούν όλοι είναι αδύνατο και το οδηγεί είτε η άγνοια είτε ο φόβος. Όπου υπάρχει δημοκρατία αυτά τα δύο δεν έχουν θέση.