Papers by Michał Krawczak
The article analyses the methods of postdigital pedagogy based on critical media design (CMD), an... more The article analyses the methods of postdigital pedagogy based on critical media design (CMD), and collective practices which involve using sound recording and emission as a tool for counter-mapping the problems associated with the history and politics of digitally mediated urbanism. The article provides a detailed account of, and draws on materials from, the Emotional Urban Weather workshop conducted in 2014, in Warsaw, for an international group of professional young researchers, designers, artists and activists. The workshop took place in specially chosen districts of the Polish capital, in which the participants applied various sound design and critical media design strategies in order to address the historical, social, economic and political problems related to this place. Using technological tools capable of recording, emitting and measuring the parameters of sound, they prepared forms of sound intervention in the city. At the same time, this process became an experimental way of 'opening up' the problematics of a place by counter-mapping complex socio-cultural issues. Reflection on the workshop and its outcomes have contributed to the development of a postdigital pedagogy. The practices of critical media design (CDM), when combined with field recordings, affective listening and sound intervention, allow various technologies to be incorporated into theoretical critique and new forms of experimental engagement.
Accelerating progress in the development of technological tools, the achievements of the sciences... more Accelerating progress in the development of technological tools, the achievements of the sciences, and above all the ways of collecting and modelling data, are significantly changing the mechanisms of knowledge construction. The humanities, together with related artistic-research practices, are becoming a crucial part of the process of analyzing and interpreting such data, with a focus on their social and cultural impact. Thus, the humanities have been entering into synergic relations with science and technology
Post-technological experiences. Art - Science - Culture, 2019
J. Jeśman, What can we learn from art and science collaborations? On the multidimensional implica... more J. Jeśman, What can we learn from art and science collaborations? On the multidimensional implications of bioart, [w:] Post-technological experiences. Art - Science - Culture, red. M. Krawczak, Poznań 2019, s. 66 - 75.
Myślę, że moje projekty stanowią różne wersje mojego zainteresowania dynamiką. To, co chciałbym n... more Myślę, że moje projekty stanowią różne wersje mojego zainteresowania dynamiką. To, co chciałbym naprawdę wyrazić to idea transformacji tego, co statyczne, […] rodzaj animowanej geometrii albo animowana, subtelna relacja pomiędzy pustką i powierzchnią […] zakłada to formę przestrzeni kinetycznej, wewnętrzny dynamizm określonego rodzaju 1. Poznanie stawia w związku z tym przed sobą, celem rozcinania i ponownej kompozycji wychodzącej od fragmentów, już poddane modyfikacji miasto z przeszłości 2 .
MiC hał k rawCzak W ostatnich kilkunastu latach w Polsce, podobnie jak w Europie, mamy do czynien... more MiC hał k rawCzak W ostatnich kilkunastu latach w Polsce, podobnie jak w Europie, mamy do czynienia z powrotem idei i praktyk społecznych i kulturowych kolektywów. Ruch kolektywny widać nie tylko w sztuce, gdzie do głosu dochodzą grupy artystów tworzących poszczególne prace w kooperacji opartej o różne kompetencje i umiejętności praktyczne, ale także w pomysłach organizowania spółdzielni, które składają się z osób zaangażowanych w procesy rewitalizacji określonych dzielnic miejskich, czy terenów postindustrialnych. Inną bardzo ważną formą kolektywów są medialaby, fablaby, kołorkingi, które nie tylko skupiają osoby zainteresowane nowymi praktykami makerskimi, ale przede wszystkim nastawione są na eksperyment, zmieniając tym samym mapę miejsc w Polsce i Europie, które niejako oddolnie, poza dużymi instytucjami, zajmują się eksplorowaniem i prototypowaniem nowych relacji sztuki, nauki i technologii¹. Projekty kolektywne najczęściej usytuowane są w miastach, jednak wypracowane w ramach działań zespołów idee są rozprzestrzeniane także poza dużymi aglomeracjami, tworząc rozległe sieci relacji. Tym, co w większości przypadków łączy idee i praktykę tego typu kolektywności, jest podjęcie próby wytworzenia przestrzeni czy konkretnego zdarzenia poza systemowymi uwarunkowaniami, poza mainstreamowymi modusami myślenia i praktykowania kultury. Inicjatywy te nastawione są przede wszystkim na eksperymentowanie i wdrażanie na małą, lokalną skalę potencjalnych procedur reaktywowania form zaangażowania społecznego. Na współczesną wersję takich kolektywów można spojrzeć jako na jedną z możliwych realizacji wizji Henriego Lefebvre' a, zapisanej w książce z 1974 roku La Production de l'espace², w ktorej diagnozował potrzebę produkcji przestrzeni społecznej niezbędnej do wytwarzania krytycznego myślenia i przedefiniowywania zastałych społecznych hierarchii. Lefebvre uznawał, że produkcja przestrzeni społecznej jest czymś znacznie szerszym niż tylko działanie fizyczne, jest ona zawsze oparta o interakcje pomiędzy tym, co wyobrażone, pomyślane i tym, co reprodukowane w ramach społecznych ustaleń, procesów ekonomicznych i politycznych. Obecna popularność kolektywów w sferze społecznej i kulturotwórczej jest z pewnością nie tylko praktyczną konsekwencją zwrotu ku przestrzeni, jaki miał miejsce w xx wieku
Uważam siebie za realistę, ale w filozoficznym znaczeniu jestem tym, kogo nazywają pesymistą. Uwa... more Uważam siebie za realistę, ale w filozoficznym znaczeniu jestem tym, kogo nazywają pesymistą. Uważam, że ludzka świadomość jest tragicznym nieporozumieniem ewolucji. Staliśmy się zbyt samoświadomi. Natura wytworzyła element, który odseparował się od niej samej-jesteśmy istotami, które z perspektywy prawa naturalnego nie powinny istnieć. Jesteśmy tymi, którzy pracują z iluzją posiadania swojego jestestwa, złogiem doświadczeń sensorycznych i uczuć, zaprogramowanym w totalnej pewności, że każdy z nas jest kimś, kiedy w rzeczywistości każdy jest nikim. Myślę, że honorowo nasz gatunek powinien zaprzeczyć swojemu programowi biologicznemu. Przestać się reprodukować, iść wspólnie, ramię w ramię w kierunku wyginięcia-ostania noc, bracia i siostry wspólnie zrywający tę niekorzystną umowę 1 .
Postdigital Science and Education
The article analyses the methods of postdigital pedagogy based on critical media design (CMD), an... more The article analyses the methods of postdigital pedagogy based on critical media design (CMD), and collective practices which involve using sound recording and emission as a tool for counter-mapping the problems associated with the history and politics of digitally mediated urbanism. The article provides a detailed account of, and draws on materials from, the Emotional Urban Weather workshop conducted in 2014, in Warsaw, for an international group of professional young researchers, designers, artists and activists. The workshop took place in specially chosen districts of the Polish capital, in which the participants applied various sound design and critical media design strategies in order to address the historical, social, economic and political problems related to this place. Using technological tools capable of recording, emitting and measuring the parameters of sound, they prepared forms of sound intervention in the city. At the same time, this process became an experimental way...
EVAC Copenhagen 2018, 2018
The paper is a presentation of our research focused on the ecological disaster caused by the expl... more The paper is a presentation of our research focused on the ecological disaster caused by the explosion of the nuclear power plant reactor in Chernobyl in 1986, in terms of its social, cultural and artistic context. We apply the concepts of hyperobject (Morton) and hauntology (Derrida), and autoethnographic method (Adams, Jones, Ellis), in an attempt to reveal human and nonhuman agencies in the description of the catastrophe's long-term cultural consequences. In the autoethnographic and investigative-artistic part of our research we analyse our interactive installation, Post-Apocalypsis (2015), but also historical facts and private narratives. The notion of hyperobject in connection with the autoethnographic methods and investigative-artistic part of our research serves to trace the process of displacing phenomena, facts and private narratives about the Chernobyl accident in the context of time and space. The concept of hauntology enabled us to go beyond the uncovering of recurring cultural, political, social micronarrations and fear about nuclear energy in Poland.
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication, 2009
Humanities and Higher Education: Synergies between Science, Technology and Humanities, 2019
Accelerating progress in the development of technological tools, the achievements of the sciences... more Accelerating progress in the development of technological tools, the achievements of the sciences, and above all the ways of collecting and modeling data, are significantly changing the mechanisms of knowledge construction. In the data-based society (Gillespie T., et.al. 2014; Ebeling M, 2016), the model of which is in the process of being defined, knowledge is generated on the basis of ‘big data’, which are then subject to multi-level processes of management, modeling and interpretation. Therefore, it is said, with increasing frequency, that many of the scientific questions on researchers’ agendas now require collaborative research. The new humanities, together with related artistic-research practices, are becoming a crucial part of the process of analyzing and interpreting such data, with a focus on their social and cultural impact.
Remediation: Crossing Discursive Boundaries. Central European Perspective, 2019
The chapter reflects on the impact of video and video art from the 1960s on contemporary art form... more The chapter reflects on the impact of video and video art from the 1960s on contemporary art forms a cultural paradigm of dynamic reality. Originally, the video format was remediating the reality of TV and film production and initiating a democratization of the medium, till the 1990s and further, when video eo, we argue, started a revolution that emancipated digital devices after which they themselves became a part of a digital world in which we live in. From then on remediations happen not only within the media, but also on a deeper, interconnected levels of digital reality. If one cannot talk about mediations without remediations, then every mediation is always already remediating the mediated world.
A Przeciwko przyjemności posiadania. @
MiC hał k rawCzak W ostatnich kilkunastu latach w Polsce, podobnie jak w Europie, mamy do czynien... more MiC hał k rawCzak W ostatnich kilkunastu latach w Polsce, podobnie jak w Europie, mamy do czynienia z powrotem idei i praktyk społecznych i kulturowych kolektywów. Ruch kolektywny widać nie tylko w sztuce, gdzie do głosu dochodzą grupy artystów tworzących poszczególne prace w kooperacji opartej o różne kompetencje i umiejętności praktyczne, ale także w pomysłach organizowania spółdzielni, które składają się z osób zaangażowanych w procesy rewitalizacji określonych dzielnic miejskich, czy terenów postindustrialnych. Inną bardzo ważną formą kolektywów są medialaby, fablaby, kołorkingi, które nie tylko skupiają osoby zainteresowane nowymi praktykami makerskimi, ale przede wszystkim nastawione są na eksperyment, zmieniając tym samym mapę miejsc w Polsce i Europie, które niejako oddolnie, poza dużymi instytucjami, zajmują się eksplorowaniem i prototypowaniem nowych relacji sztuki, nauki i technologii¹. Projekty kolektywne najczęściej usytuowane są w miastach, jednak wypracowane w ramach działań zespołów idee są rozprzestrzeniane także poza dużymi aglomeracjami, tworząc rozległe sieci relacji. Tym, co w większości przypadków łączy idee i praktykę tego typu kolektywności, jest podjęcie próby wytworzenia przestrzeni czy konkretnego zdarzenia poza systemowymi uwarunkowaniami, poza mainstreamowymi modusami myślenia i praktykowania kultury. Inicjatywy te nastawione są przede wszystkim na eksperymentowanie i wdrażanie na małą, lokalną skalę potencjalnych procedur reaktywowania form zaangażowania społecznego. Na współczesną wersję takich kolektywów można spojrzeć jako na jedną z możliwych realizacji wizji Henriego Lefebvre' a, zapisanej w książce z 1974 roku La Production de l'espace², w ktorej diagnozował potrzebę produkcji przestrzeni społecznej niezbędnej do wytwarzania krytycznego myślenia i przedefiniowywania zastałych społecznych hierarchii. Lefebvre uznawał, że produkcja przestrzeni społecznej jest czymś znacznie szerszym niż tylko działanie fizyczne, jest ona zawsze oparta o interakcje pomiędzy tym, co wyobrażone, pomyślane i tym, co reprodukowane w ramach społecznych ustaleń, procesów ekonomicznych i politycznych. Obecna popularność kolektywów w sferze społecznej i kulturotwórczej jest z pewnością nie tylko praktyczną konsekwencją zwrotu ku przestrzeni, jaki miał miejsce w xx wieku 1 Zob. Michał Krawczak, Demokratyzacja mediów: kreatywne programowanie i kultura makerów, w: Sztuka i technologia w Polsce. Od cyberkomunizmu do kultury makerów, red. Agnieszka Jelewska, Wydawnictwo Naukowe uam, Poznań 2014, s. 249-261. 2 Henri Lefebvre, La Production de l'espace, Anthropos. Translation and Précis, Paris 1974.
The paper is a presentation of our research focused on the ecological disaster caused by the expl... more The paper is a presentation of our research focused on the ecological disaster caused by the explosion of the nuclear power plant reactor in Chernobyl in 1986, in terms of its social, cultural and artistic context. We apply the concepts of hyperobject (Morton) and hauntology (Derrida), and autoethnographic method (Adams, Jones, Ellis), in an attempt to reveal human and nonhuman agencies in the description of the catastrophe’s long-term cultural consequences. In the autoethnographic and investigative-artistic part of our research we analyse our interactive installation, Post-Apocalypsis (2015), but also historical facts and private narratives. The notion of hyperobject in connection with the autoethnographic methods and investigative-artistic part of our research serves to trace the process of displacing phenomena, facts and private narratives about the Chernobyl accident in the context of time and space. The concept of hauntology enabled us to go beyond the uncovering of recurring cultural, political, social micronarrations and fear about nuclear energy in Poland.
Uploads
Papers by Michał Krawczak
The voices from Central and Eastern Europe comprised in this monograph expand the notion of remediation in several directions, bringing new perspectives and new examples. In several cases authors explicitly want to go beyond the remediation, both in its subject and object, which is accommodated by the ever expanding definition of medium or media as such. Nevertheless the core understanding of the very concept of remediation and the double logic of immediation and hypermediation remains constant throughout the book. As such this book constitutes a valuable contribution to the discussion on mediation and remediation, with focus on storytelling transformations in digital age.
Content:
I. Contexts
1.Janez Strehovec: Moving images, moving words. On refashioning film in elec- tronic literature
2. Jana Tomašovičová: Data transformation in heterotopic space
3. Peter Sýkora: Defining Biomedia: On the Importance of Transcoding and Reme- diation
4. Bogumiła Suwara: On the Path to the Remediation of Academic Genres and Their Presence/Absence in Central Europe
5.Pavol Rankov:Dematerialization and Datafication: Towards a Remediation of Everything 6. Agnieszka Jelewska, Michał Krawczak: Video-remediations: from transmission medium to data landscape. Three phases of video-remediations
II. Histories
1. Jana Kostincová: The Russian Silver Age Literature as a Hypertext–Background Text–Subtext
2. Karel Piorecký: Serialized Novels in the Context of Digital Publication
3. Katarina Peović-Vuković: Text and téchne
4. Zoltán Szűts: The Aesthetics of New Media Art: The Nature of an Interactive, Real-Time, Interconnected, Hypermedia, and Augmented Artwork
5.Kateřina Piorecká: Between the Book, the Image, and the PerformancePan- tomima by Vítězslav Nezval
6.Andrzej Adamski: Sacrum in the digital world: the processes of remediation on the example of the liturgical books of the Catholic Church
III. Poetics
1.Ewa Szczęsna, Mariusz Pisarski, Piotr Kubiński: Strategies for the creation of me- aning in digital art
2.Piotr Marecki: “Stoberskiade”, or Stickers as a Literature-Distribution Platform
3. Martin Flašar: Poème électronique remediated
4. Dagmar Sabolová-Princic: The Radio Remediation of Umberto Eco’s Baudolino
5. Zuzana Husárová: Cooking Obvia Gaude and Talis Quadra: On the Creative Cannibalism of the Slovak Baroque Wedding Wish
6.Ivan Lacko: Remediating the grotesque and uncanny: t