Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2013

Πες πες, ψοφάει το έρημο το ζωντανό …

Ό,τι πιο άθλιο και μικρόψυχο αλλά και ό,τι πιο απολίτικο είναι να πιστεύει κανείς ότι την ευθύνη για το χάλι αυτής της χώρας την έχει κάποια κατηγορία εργαζομένων.  Οι "κατηγορίες" λογικών και τακτικών, ναι την έχουν. Η λογική της τακτοποίησης στο δημόσιο, ναι την έχει την ευθύνη. Οι συντεχνιακές λογικές, επίσης.   Όμως… Αυτή η χώρα χρειάζεται την αναδιάρθρωση ΚΑΙ του δημόσιου τομέα και όχι την καταστροφή του. Υπηρεσίες που στηρίζουν το κοινωνικό σύνολο και το υπηρετούν πρέπει να υπάρχουν και να γίνουν πιο παραγωγικές και αξιόπιστες και όχι να καταργηθούν.  Η δημοτική αστυνομία για παράδειγμα, με μόνο 6 μέλη στην πόλη μου στηρίζει και υπηρετεί την εύρυθμη λειτουργία της καθημερινότητας των κατοίκων. Πολλές φορές μπορεί να μην μας αρέσουν οι παρατηρήσεις τους, όμως έχουν δίκιο. Να δούμε τώρα σε ποιον θα απευθυνόμαστε για τα δίτροχα στους πεζόδρομους και τις πλατείες, για τις βεβαιώσεις διαμονής, για το γνήσιο της υπογραφής όταν δεν μπορούμε να μετακ...

Σπανάκι με μαυρομάτικα και απογοήτευση…

  Γράφει η Theia Helena  - Θες να τα πούμε από κοντά αύριο τρώγοντας; Η πρόσκληση για φαγητό ήρθε εντελώς ξαφνικά εκεί που μιλούσαν στο τηλέφωνο για δουλειές. Της ήταν αδύνατο να αρνηθεί. Τι να του έλεγε; Ο άνθρωπος ήταν απόλυτα ευγενικός και φιλικός. Θα ήταν αγένεια να του πει όχι. - Οκ, πού; - Σπίτι μου. Δεν θα έχω αύριο τα παιδιά, θα είναι στη μητέρα τους. Η αυτονοησία με την οποία της αποκάλυψε την οικογενειακή του κατάσταση, της δημιούργησε τεράστια αμηχανία, αλλά τι να έλεγε… το γύρισε στις κοινοτοπίες. - Μαγειρεύεις; - Φυσικά. - Μάλιστα. Τι καλό θα φτιάξεις; Θες να φέρω κάτι κι εγώ; - Όχι, θέλω να σου μαγειρέψω. Δεν υπάρχει πιο ερωτική πράξη από το να σου μαγειρέψει ένας άντρας και κανένας ως τώρα δεν το είχε κάνει γι αυτήν. Σχεδόν τρόμαξε με την αίσθηση που της άφησε η κουβέντα του. - Κι ο άντρας μου μαγειρεύει. Είναι πολύ όμορφο να μαγειρεύετε εσείς οι άνδρες. Όμορφο και χρήσιμο. - Οκ, θα μιλήσουμε αύριο στις 6.00. Σ’ αφήνω τώρα....