Wildemakou
| Wildemakou | |
|---|---|
| |
| Die donkerder geveerde suidelike ras (P. g. niger) in die Wes-Kaap | |
| Wetenskaplike klassifikasie | |
| Domein: | |
| Koninkryk: | |
| Filum: | |
| Klas: | |
| Orde: | |
| Familie: | |
| Subfamilie: | |
| Genus: | Stephens, 1824
|
| Spesie: | P. gambensis
|
| Binomiale naam | |
| Plectropterus gambensis (Linnaeus, 1766)
| |
| Subspesie | |
|
P. g. gambensis(Linnaeus, 1766) | |
| |
| verspreiding | |
Die wildemakou (Plectropterus gambensis) is 'n algemene standvoël wat in Suider-Afrika voorkom. Die voël is 75 – 100 cm groot en weeg 2,5 – 7 kg. Hulle kom dikwels in groot swerms of saam met kolganse voor, en is soos voorgenoemde ook deels nagaktief. In Engels staan dit as die spur-winged goose bekend.
Identifikasie
[wysig | wysig bron]Dit is 'n groot, swart en wit eend met 'n groot spoor op sy vlerke.[2] Die verekleed is bont, maar die hoeveelheid wit wissel tussen individue en na gelang van die subspesie. In vlug toon dit bont ondervlerke soos die kolgans en kopereend, maar die wit dekvere is breedste in die oksels, d.w.s. teen die lyf.[3]
Verspreiding
[wysig | wysig bron]Die wildemakou kom oral in Afrika en op Madagaskar voor, meestal in groot swerms op groot watervlakke met grasbegroeide oewers. In die suide was hulle aanvanklik algemeen in die Oos-Kaap, maar is eers in 1936 in die omgewing van Kaapstad aangeteken.[2] Daar het hulle egter aangebly en ook probeer broei. Die noordelike subspesie, P. g. gambensis, word van die Okavangodelta noordwaarts aangetref.
Gedrag
[wysig | wysig bron]Hul voedingstyd is oorwegend skemer, en soms snags, terwyl hulle bedags in 'n veilige hawe vertoef.[3] Swerms kan gemeenskaplik pendel na voedingareas, en vlieg dan in 'n lang ry. Hulle is vegetaries met 'n dieet wat hoofsaaklik uit gras, lusern, graan en jong aartappels bestaan. Hul vlerkslae is sterk, maar hul vlug nie besonder vinnig nie. Hul fyn fluitroep word in vlug gehoor.[3]
Broeigewoontes
[wysig | wysig bron]
Die groot nes is meestal op die grond, en dan wel tussen riete, biesies of ruie gras. Soms neem die wildemakouwyfie haar intrek in 'n ou hamerkopnes, soos kolganse ook soms doen. Die legsel bestaan uit 6 tot 10 gladde, ivoorwit eiers.[2]
Sien ook
[wysig | wysig bron]- Alfabetiese lys van Suid-Afrikaanse voëls
- Lys van Suid-Afrikaanse voëls (Groepeer)
- Lys van Suider-Afrikaanse voëls volgens wetenskaplike name
Bronnelys
[wysig | wysig bron]- Sasol Voëls van Suider-Afrika. Struik Nature. Vierde Uitgawe 2011. ISBN 978-1-77007-926-7
- KENNIS, vol. 14, 1980, bl. 2898-2899, ISBN 0 7981 0836 3
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ BirdLife International (2004). Plectropterus gambensis. 2006 IUBN-rooilys van bedreigde spesies. Internasionale Unie vir die Bewaring van die Natuur 2006. Verkry op 12 Mei 2006.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Gill, E. Leonard; Winterbottom, J. M. (hersien) (1975). A first guide to South African birds (7de uitg.). Kaapstad: Maskew Miller. p. 167. ISBN 0623005964.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Prozesky, O.P.M.; Findlay, Dick (1974). Veldgids – Voëls van Suider-Afrika (1ste uitg.). Johannesburg: Perskor Uitgewery. pp. 38–39, 44–45. ISBN 0-628-00266-1.
