Die Linkses in die Europese Parlement
Die Linkses in die Europese Parlement – GUE/NGL (Engels: The Left in the European Parliament) is 'n linkse politieke groep van die Europese Parlement wat in 1995 gestig is.[1][2] Voor Januarie 2021 is dit aangewys as die Europese Verenigde Links/Nordiese Groen Links (Frans: Gauche unitaire européenne/Gauche verte nordique, GUE/NGL).[3]
Die groep bestaan uit politieke partye met demokratiese sosialistiese, kommunistiese en sagte Euroskeptiese oriëntasie.[4][5][6]
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]In 1995 het die uitbreiding van die Europese Unie gelei tot die skepping van die Nordiese Groen Linkse groep partye. Die Nordiese Groen Links (NGL) het op 6 Januarie 1995 saamgesmelt met die Konfederale Groep van die Europese Verenigde Links (GUE)[7] en vorm die Konfederale Groep van die Europese Verenigde Links/Nordiese Groen Linkses.[8][9][10] Die NGL-agtervoegsel is bygevoeg by die naam van die uitgebreide groep op aandrang van Sweedse en Finse parlementslede.[11] Die groep het aanvanklik bestaan uit lede van die Finse Linkse Alliansie, die Sweedse Linkse Party, die Deense Sosialistiese Volksparty, die Verenigde Links van Spanje (insluitend die Spaanse Kommunistiese Party), die Synaspismos van Griekeland, die Franse Kommunistiese Party, die Portugese Kommunistiese Party, die Kommunistiese Party van Griekeland, en die Kommunistiese Herstigtingsparty van Italië.
In 1998 het Ken Coates, 'n geskorste LEP van die Britse Arbeidersparty wat medestigter van die Independent Labour Network was, by die groep aangesluit.[12]
In 1999 het die Duitse Party van Demokratiese Sosialisme (PDS) en die Griekse Demokratiese Sosiale Beweging (DIKKI) as volwaardige lede aangesluit, terwyl die vyf LEP's verkies is uit die lys van die Franse Trotskistiese alliansie LO–LCR en die een MEP vir die Nederlandse Sosialistiese Party het as geassosieerde lede aangesluit.
In 2002 het vier LEP's van die Franse Burger- en Republikeinse Beweging en een van die Deense Volksbeweging teen die EU ook by die groep aangesluit. In 2004 is geen LEP's verkies uit LO-LCR nie en DIKKI - wat 'n dispuut met sy leier oor die partygrondwet ondergaan het - , sowel as die Franse Burger- en Republikeinse Beweging, het nie kandidate voorgestel nie. Parlementslede van die Portugese Linkse Blok, die Ierse Sinn Féin, die Progressiewe Party van Werkende Mense van Ciprus, en die Kommunistiese Party van Boheme en Morawië het by die groep aangesluit. Die Deense Sosialistiese Volksparty, 'n lid van die Nordiese Groen Links, het die groep verlaat om eerder in die Groen-Europese Vrye Alliansie-groep te sit.
In 2009 is geen parlementslede van die Italiaanse Kommunistiese Herstigtingsparty en die Finse Linkse Alliansie verkies nie. LEP's van die Ierse Sosialistiese Party, die Sosialistiese Party van Letland en die Franse Linkse Party het by die groep aangesluit.
In 2013 het een MEP van die Kroatiese Arbeiders – Arbeidersparty ook by die groep aangesluit. In 2014 is geen EP-lede verkies uit die Ierse Sosialistiese Party, die Sosialistiese Party van Letland en die Kroatiese Arbeiders – Arbeidersparty nie. LEP’s van die Spaanse Podemos asook EH Bildu en die Nederlandse Party voor die Diere het by die groep aangesluit, terwyl MEP’s van die Italian Communist Refoundation Party en die Finse Linkse Alliansie weer by die parlement ingekom en weer aangesluit het. Die Kommunistiese Party van Griekeland, 'n stigterslid van die groep, het besluit om te vertrek en eerder as Non-Inscrits (lede van die Europese Parlement (LEP's) wat nie aan een van die erkende politieke groepe behoort nie) verteenwoordig te wees.[13]
In 2019 is geen EP-lede verkies van die Franse Kommunistiese Party, die Deense Volksbeweging teen die EU, die Nederlandse Sosialistiese Party, en van die Italiaanse partye Die Linkse en die Kommunistiese Hervormingsparty nie. LEP's van die Franse La France insoumise, die Belgiese Werkersparty van België, die Duitse Menslike Omgewing Dierebeskerming, die Irish Independents 4 Change, en die Deense Rooi-Groen Alliansie het by die groep aangesluit.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Andreas Staab (24 Junie 2011). The European Union Explained, Second Edition: Institutions, Actors, Global Impact. Indiana University Press. p. 67. ISBN 978-0-253-00164-1. Besoek op 5 Augustus 2013.
- ↑
- "EU Parliament Chief Under Fire Again After Mussolini Comments". Bloomberg. New York. 15 Maart 2019.
The GUE/NGL, a left-wing group in the parliament, called for Tajani's immediate resignation, saying in a statement the body "cannot be represented by a president who tolerates the Fascist initiator himself".
- "Germans' last-ditch drive to derail EU copyright deal". Politico. 25 Maart 2019.
On the other side of the spectrum, the Dutch delegation of the left-wing European United Left-Nordic Green Left (GUE/NGL) announced Monday they would approve the text despite group opposition.
- "Splintered Parliament faces 5 years of rancorto". Politico. 29 Julie 2019.
In the previous mandate, a report on a piece of legislation securing the privacy of online communications was narrowly agreed by a center-left majority backed by some liberals and the left-wing GUE/NGL group.
- "European right will widen gap with rivals after Brexit, projection shows". Euronews. Lyon. 13 Junie 2019.
Both the Non-Inscrits and the left-wing group of GUE/NGL would lose a single MEP while gaining none, plus the national-conservative European Conservatives and Reformists would see a net loss of one MEP.
- "Parliament political groups under fire for "blocking" Greta Thunberg invitation". The Parliament Magazine. 15 Maart 2019.
The left wing GUE/NGL group in Parliament said it had supported moves for Thunberg to address the plenary in Strasbourg this week, but says that the proposal was blocked by other groups, including the EPP, Alde, ECR, EFDD, and ENF.
- "Inaugural session of the new European Parliament: Summary". The New Federalist. 5 Julie 2019.
The Greens/EFA nominated the German Ska Keller, the left-wing GUE/NGL the Spaniard Sira Rego, the Socialists & Democrats had the Italian David-Maria Sassoli, and the conservative SCR had the Czech Spitzenkandidat Jan Zahradil.
- "The EU After The Elections: A More Plural Parliament And Council – Analysis". Eurasia Review. 1 Julie 2019.
With the RE and the S&D claiming the support of the rest of the left-wing groups – the Greens and the GUE/NGL – against Weber, there is the smallest centre-left positive majority in the new Parliament (377 mandates).
- "EU election results 2019: across Europe". The Guardian. 26 Mei 2019.
- "Euroscepticism on rise in Europe, poll suggests". BBC News. 8 Junie 2016. Besoek op 1 Februarie 2020.
- Abidor, Mitchell (3 Junie 2019). "What's Left of the Left?". Foreign Affairs. Besoek op 1 Februarie 2020.
- "European United Left–Nordic Green Left". The Democratic Society. Besoek op 1 Februarie 2020.
- "EU Parliament Chief Under Fire Again After Mussolini Comments". Bloomberg. New York. 15 Maart 2019.
- ↑ "Movers and Shakers – 15 Januarie 2021". The Parliament Magazine. 15 Januarie 2021.
- ↑ Nordsieck, Wolfram (2019). "European Union". Parties and Elections in Europe. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Junie 2017. Besoek op 30 Mei 2019.
- ↑ Alexander H. Trechsel (13 September 2013). Towards a Federal Europe. Taylor & Francis. p. 72. ISBN 978-1-317-99818-1.
- ↑ Marlies Casier; Joost Jongerden (9 Augustus 2010). Nationalisms and Politics in Turkey: Political Islam, Kemalism and the Kurdish Issue. Taylor & Francis. p. 203. ISBN 978-0-203-84706-0.
- ↑ "EUL/NGL on Europe Politique". Europe-politique.eu. Besoek op 18 Junie 2010.
- ↑ "Political Groups Annual Accounts 2001–2006". European Parliament. Besoek op 18 Junie 2010.
- ↑ "Group names 1999". European Parliament. Besoek op 18 Junie 2010.
- ↑ Verwysingfout: Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedt1s40
- ↑ Tapio Raunio; Teija Tiilikainen (5 September 2013). Finland in the European Union. Routledge. p. 59. ISBN 978-1-135-76204-9.
- ↑ Izzo, Federica (25 April 2014). "From the Italian Communist Party to Tsipras: The path of Europe's radical left" (PDF). CISE.
- ↑ "Communist Party of Greece – Statement of the Central Committee of the KKE on the stance of the KKE in the EU parliament". Besoek op 24 Februarie 2015.