CBC/Radio-Canada
| Canadian Broadcasting Corporation Société Radio-Canada | |
  | |
| Tipe | Crown corporation (staatsonderneming), openbare diens-uitsaaier |
|---|---|
| Gestig | 2 November 1936 (radio) 6 September 1952 (televisie) |
| Hoofkantoor | Ottawa, Ontario, Kanada |
| Sleutelpersone | Hubert T. Lacroix (voorsitter) |
| Gebied bedien | Kanada; terrestriële en kabelontvangs in Amerikaanse nedersettings langs die Kanadese grens; internasionale ontvangs per internet en Sirius-satellietradio |
| Industrie | Uitsaaibedryf |
| Produkte | Televisie, radio, aanlyn-dienste |
| Moedermaatskappy | Die Kroon (staatsonderneming) |
| Webwerf | CBC.ca CBC/Radio-Canada |
Die Canadian Broadcasting Corporation (CBC)/Radio-Canada is een van die wêreld se grootste openbare uitsaaikorporasies wat nasionale radio- en televisienetwerke vir Kanadese gehore in Engels en Frans bedryf. CBC/Radio-Canada saai daarnaas ook streeksgebonde radio- en televisieprogramme in albei amptelike tale uit, asook plaaslik vervaardigde programme in Engels en inheemse tale vir die bewoners van Kanada se verre Noorde. Programme word van byskrifte vir dowes voorsien.
Vir luisteraars in oorsese gebiede word veeltalige kortgolf-radioprogramme uitgesaai.
Vanweë sy status as crown corporation of nasionale openbare onderneming word byna sestig persent van die uitsaaier se begroting uit die federale staatskas befonds, terwyl die res van sy inkomste uit advertensies en verkope van programme aan buitelandse uitsaaiers gegenereer word. CBC/Radio-Canada is onafhanklik van die regering van die dag en net vir sy algemene gedrag aanspreeklik teenoor die federale parlement.
Geskiedenis
[wysig | wysig bron]Die stigting van CBC/Radio-Canada as openbare uitsaaier op 2 November 1936, toe die ekonomiese lewe nog deur die Groot Depressie verlam is, was nie die eerste poging om 'n openbare uitsaaidiens in die land te vestig nie. Gedurende die 1920's het die spoorwegmaatskappy Canadian National Railways (CNR) die voortou geneem met die vestiging van 'n radionetwerk met stasies in Ottawa, Montreal, Toronto, Moncton en Vancouver. Sy programskedule het konserte, komiese operas, skoolprogramme en historiese dramas ingesluit, alhoewel die nasionale uitsaaityd teen die einde van 1929 nog beperk was tot drie uur per week.
CNR se radiostasies het nogtans, saam met die British Broadcasting Corporation (BBC), as voorbeeld gedien vir die voordele wat aan die vestiging van 'n openbare uitsaaidiens verbonde was en só ook deur die Koninklike Kommissie vir Radiouitsaaidienste waargeneem is wat op 6 Desember 1928 deur die eerste minister William L. Mackenzie King benoem is en onder voorsitterskap van Sir John Aird gestaan het. Dit was duidelik dat Kanadese radiostasies in privaat besit, waarvan die eerstes destyds reeds deur Amerikaanse eienaars oorgeneem is, nie in staat sou wees om 'n volwaardige Kanadese alternatief tot die groeiende aantal radiodienste te bied wat van oorkant die grens uitgesaai is nie.
Die drywende krag agter die Aird-kommissie was Charles Bowman, uitgewer van die dagblad Ottawa Citizen, wat daarvan oortuig was dat slegs 'n openbare uitsaaidiens die land teen die kulturele deurdringing deur Amerikaanse media sou kon beskerm. Die kommissie, wat verslae van dwarsoor die land ontvang en besoeke aan ander uitsaaikorporasies gebring het, het sy eie verslag op 11 September 1929 ingedien, minder as twee maande voor die ineenstorting van die effektebeurs.
Die Aird-kommissie se verslag het gepleit vir die stigting van 'n nasionale uitsaaikorporasie met die status en pligte van 'n openbare voorsiener wat uit die staatskas befonds sou word. Sodoende sou dit in staat wees om 'n uitsaaidiens te vestig wat 'n nasionale gees sou skep en betekenis sou gee aan nasionale burgerskap. Die kommissie het hom ten gunste van die uitskakeling van privaat stasies uitgespreek, waarby eienaars geldelike skadevergoeding sou ontvang.