Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009

Το τέλος του ταξιδιού



Το μπλογκάκι αυτό έφτασε στο τέλος του ταξιδιού του.
Ηταν ένα απ΄τα ωραιότερα που έχω κάνει ποτέ και το μόνο που σας είχα μαζί μου.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για τη παρέα και για κάποια κομμάτια ψυχής που ανά καιρούς αφήσατε εδώ.
Σας αφήνω μ΄ένα αγαπημένο μου τραγούδι και ξέρω ότι θα μου λείψετε πολύ..
Να είστε όλοι πολύ καλά και να προσέχετε!




Αντα

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

Tonino Carotone





O Tonino Carotone είναι Βάσκος, τρελλός και ασυμβίβαστος. Ερχεται για άλλη μιά φορά στην Αθήνα στο Half Note από 9-14 Οκτωβρίου.
Ενώ έγινε γνωστός απ'το Me cago el Amor, το τελευταίο του Cd "Ciao Mortali" έχει μερικά τραγούδια όπως το Il Santo και το De Vuelta por Buenos Aires που και οι στίχοι και η μουσική είναι εξαιρετικοί.
Συχνά παρεξηγημένος, ίσως λόγω της όχι και τόσο μελωδικής φωνής του, δίνει την αίσθηση του εύκολου ή ότι μάλλον δουλεύει τον κόσμο.
Κι όμως με μιά δεύτερη ματιά ή ανάγνωση τα τραγούδια του Carotone όχι μόνο έχουν κάτι να πουν αλλά προβληματίζουν, σε κάνουν και να σκέφτεσαι και να χορεύεις συγχρόνως. Σίγουρα δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει ακόμα και ελαφρά υβριστικές φράσεις αλλά με μιά τρυφερότητα όπως το Il Santo (O Aγιος) που αναφέρεται σ'έναν άγιο που μεθάει όταν πίνει αλλά μ'ευλογεί με τη κιθάρα του και μ'ακολουθεί όταν τραγουδάω.
Με τον Manu Chao τραγουδάει το Pornofutbol ενώ στην Αθήνα θα τον συνοδεύει το ιταλικό συγκρότημα Arpioni.
Αν και ο χώρος του Half Note δεν είναι ο ιδανικός για τον συγκεκριμένο τραγουδιστή, λέω να πάω οπωσδήποτε!

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2009

Συμβαίνουν εις Παρισίους!


Μετά από αρκετές μέρες στο Παρίσι είπα να σας μεταφέρω όχι τα αξιοθέατα αλλά μερικά απ' αυτά που συμβαίνουν στη γαλλική πρωτεύουσα αυτήν την εποχή!

Τα σχολεία δεν πληρώνονται αλλά πληρώνουν!!
Κάποια δημόσια σχολεία σε επιλεγμένους δήμους (κυρίως εκεί που υπάρχουν πολλά παιδιά μεταναστών) αποφάσισαν να επιβραβεύουν με χρηματικό ποσό τους μαθητές που παρακολουθούν κανονικά τα μαθήματα και δεν κάνουν απουσίες!! Το μέτρο βρήκαν πάρα πολύ καλό ακόμα κι αυτοί που δεν πατάνε ποτέ στη τάξη και που ίσως τώρα αλλάξουν γνώμη.
Τα χρήματα δίνονται απ' όλους τους δημότες και μοιράζονται μόνο στους συνεπείς μαθητές όχι απαραίτητα στους καλούς! Ο στόχος είναι να μειωθούν οι απουσίες και να έρχονται τα παιδιά σχολείο και να κάνουν τις εργασίες, τίποτα άλλο.

Βλέποντας τους δρόμους, τα μαγαζιά, τα μπιστρό και τα καφενεία μονίμως γεμάτα η πρώτη εντύπωση είναι ότι στη Γαλλία η κρίση είναι σε ύφεση. Κι όμως η ανεργία στους νέους μεταξύ 18-25 χρονών είναι πάνω από 20% και οι αυτοκτονίες στη France Telecom έφτασαν τις 24 μέσα σε 18 μήνες! Το τελευταίο έχει στη κυριολεξία σοκάρει τους γάλλους οι οποίοι αμέσως και ομόφωνα κατηγόρησαν τη διοίκηση της εταιρείας και κυρίως τους υπεύθυνους Ανθρωπίνων Πόρων. Μιά έρευνα όμως μεταξύ διαφόρων ψυχιατρών έδειξε ότι δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη προσωπική διάσταση αυτών των αυτοκτονιών ακόμα κι αν συνδέονται άμεσα μ΄ένα γενικό πρόβλημα. Με δεδομένο ότι στη Γαλλία 11,000 άνθρωποι κάθε χρόνο βάζουν τέρμα στη ζωή τους κι ένας απ΄τους βασικούς λόγους είναι η επαγγελματική απραξία έχει ξεσπάσει διαμάχη αν φταίει η εταιρεία μόνο για την μη φιλοεργατική πολιτική της ή είναι άτομα που πιθανά να έκαναν το ίδιο ανεξάρτητα απ΄τις συνθήκες εργασίας τους. Το σύνθημα "Η εταιρεία σκοτώνει" είναι παγίδα ή όχι?



Το Παρίσι μπορεί άνετα να χαρακτηρισθεί ως το μεγαλύτερο τασάκι του κόσμου μιά και παρά την απαγόρευση πολλοί εξακολουθούν να καπνίζουν έξω. Τα αποτσίγαρα κάνουν βουναλάκια σε μερικές γωνίες και ακόμα κι αν υπάρχουν τασάκια στα εξωτερικά τραπέζια όλοι προτιμούν το μεγάλο οπότε οι γόπες εκσφενδονίζονται όπου δεί.


Ο βάναυσος στραγγαλισμός μιάς 45χρονης γυναίκας που έκανε jogging από κάποιον που είχε καταδικασθεί για βιασμό και φόνο ανηλίκου, έμεινε μερικά χρόνια στη φυλακή και βγήκε για να ξανασκοτώσει, έκανε σε μιά βδομάδα τους δικαστές να σκέφτονται ν' αλλάξουν το νόμο. Από δω και στο εξής ακόμα κι αν βγούν απ' τη φυλακή όσοι έχουν καταδικασθεί για τέτοιου τύπου εγκλήματα θα παρακολουθούνται. Κι ενώ λες ότι έχουν καλά αντανακλαστικά σαν κοινωνία όταν έγινε η σύλληψη του Πολάνσκι για τον ίδιο σχεδόν λόγο νόμιζες ότι κυρήχθηκε εθνικό πένθος! Με μόνη εξαίρεση τον Ερικ Μπρεσσόν ακόμα κι ο Υπουργός Πολιτισμού βγήκε δημοσίως να καταδικάσει τη σύλληψη του σκηνοθέτη και να παρακαλέσει για την άμεση απελευθέρωσή του!! Ακολούθησε βέβαια η άλλη γνωστή διαμάχη περί δύο μέτρων και δύο σταθμών..

Ο Νικολά, η Κάρλα και το σκάνδαλο Clearstream παραμένουν πάντα στη δημοσιότητα αλλά φοβάμαι ότι θα αργήσουν πολύ να αποδεχθούν την πανέμορφη κυρία Σαρκοζί ως πρώτη κυρία της χώρας μιά και δεν χάνουν απολύτως καμμία ευκαιρία να της επιτεθούν. Tο τελευταίο που άκουσα είναι ότι θα κάνουν σελίδα στο twitter και οι δύο κι ότι η καινούργια σελίδα της Κάρλα στο νετ μπλόκαρε ήδη.



Πολλοί με ρωτούσαν όχι για το πιθανό αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα αλλά τι απέγινε ο Δεκέμβρης του 2008! Αισθανόμενοι πολύ κοντά στον δικό τους Μάη τις εξεγέρσεις της Αθήνας, απορούσαν γιατί δεν είχαν συνέχεια. Κάποιος μου είπε ότι ο μόνος λόγος που δεν είχε συνέχεια μιά τέτοια αντίδραση είναι γιατί ήταν μεν η έκφραση ενός θυμού αλλά χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο και χωρίς ιδεολογία δεν φτάνεις σε αποτέλεσμα..


Αν έπρεπε να σας περιγράψω τα πολιτιστικά δρώμενα στο Παρίσι αυτή την εποχή θα χρειαζόταν μιά ειδική ανάρτηση αλλά κυρίως να τα είχα δεί! Δυστυχώς δεν πρόλαβα τίποτα. Στον κινηματογράφο παίζεται ήδη η ταινία "Ο μικρός Νικολά" που παρά τις μέτριες κριτικές φαίνεται να έχει επιτυχία μάλλον λόγω συναισθηματικής ταύτισης με το βιβλίο ενώ ακόμα μεγαλύτερη προβλέπεται να κάνει η ταινία "Victor" με τον Pierre Richard και το "500 μέρες μαζί". H 8η Λευκή Νύχτα όπου φωτίζονται δημόσια κτήρια, το εσωτερικό της Παναγίας των Παρισίων και τα αγάλματα του Χριστού θα σας περιγραφεί από άλλη μπλόγγερ σύντομα..

Ακόμα κι αν δεν έκανα λόγω δουλειάς τίποτα ιδιαίτερο αυτή τη φορά, κατάφερα κι έκλεψα μερικά μισάωρα για ένα καφέ στο Cafe de Flore, ένα πέρασμα απ΄την υπαίθρια αγορά παλιών αντικειμένων (φωτο) και μιά ωραία βόλτα μετ΄εμποδίων ένα αξέχαστο βράδυ στο ποτάμι..

To τι βρήκα όταν ήρθα θα το αναλύσουμε προσεχώς!

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009

Break




Διάλειμμα για διαφημίσεις.

Επιστρέφω σε 10 μέρες.

Μη φύγει κανείς!

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

Εγχειρίδιο βλακείας


Τρία μικρά αποπάσματα απ'το βιβλίο του Δ.Χαριτόπουλου "Εγχειρίδιο Βλακείας" που μου έρχεται στο μυαλό μετά από κάθε "πολιτική αναμέτρηση" σαν τη χθεσινή.



Η εξουσία είναι το αφροδισιακό της γελοιότητας.Μια καλή αμερικάνικη κουβέντα λέει πως όποιος θέλει να κυβερνήσει πρέπει πρώτα να τον δεί ψυχίατρος. Η συνάφεια βλακείας και ματαιοδοξίας είναι αναμφισβήτητη. Ο φαφλατάς πολιτικός με τις πόζες και τα κούφια λόγια διόλου δεν ενδιαφέρεται για το αντικείμενο της ομιλίας του,αλλά για το τι εντύπωση θα σχηματίσει γι'αυτόν το ακροατήριο. Η αλήθεια είναι ότι όποιος ανέβει στην σκηνή πρέπει να υποδυθεί, αλλιώς το κοινό θα του γυρίσει την πλάτη: άλλος παίζει φυσαρμόνικα, άλλος χορεύει καταδεκτικά "τοπικούς" χορούς, άλλος κουβαλάει τη θαυματουργή εικόνα στη περιφορά,άλλος φωτογραφίζεται καμαρωτός με τη σκούπα στο χέρι και "κάθε βλάκας έχει ένα σχέδιο για να σώσει τη χώρα". Για το πολιτικό τσίρκο της εποχής την εξήγηση δίνει μιά άλλη (βαριά) αμερικάνικη κουβέντα που ξεκαθαρίζει νέτα σκέτα ποιός πραγματικά είναι το αφεντικό: "αυτοί που έχουν την ιδιοκτησία αυτοί πρέπει να κυβερνάνε και τη χώρα". Που σημαίνει ότι η πλήρης υποταγή της πολιτικής στην οικονομία αφήνει περιθώρια μόνο για πονηρούς, φουσκωμένα άντερα,λιμαδόρους και αερολόγους "άδειες κανάτες,πορδές γεμάτες".


Ο πιό πονηρός βλάκας είναι ο σοβαρός. Το υστερικά τυπικό και λιγόλογο ανθρωπάκι που οχυρώνεται καχύποπτο προς όλους πίσω από ένα προσωπείο σοβαρότητας και σπουδαιότητας. Αυτή η μάρκα πονηρών βουλώνει τρύπες, πάντα κάπου θα διορισθούν πρόεδροι,διοικητές, βιτρίνα για να κάνουν από πίσω τα τσακάλια τη δουλειά τους. Ενας τέτοιος έφτασε να γίνει και πρωθυπουργός, δεν διέθετε καμία έμφυτη κοινωνική επιρροή (λάμψη, ευφυϊα,παράστημα,ευφράδεια), σιχαινόταν τη συνάφεια με τον κόσμο (μετά τις αναγκαστικές χειραψίες είχε στο αυτοκίνητο ένα μπουκαλάκι οινόπνευμα για να απολυμαίνει τα χέρια του) και ήταν τόσο σοβαρός που γινόταν αστείος. Ομως δεν χρειαζόταν να πείσει ο ίδιος για τίποτα, την δουλειά την είχαν αναλάβει εργολαβία τα κανάλια και οι εφημερίδες...και όποτε το επιχειρούσε, το σαθρό και ολίγιστο μέσα του τον εξέθεταν.
Αλησμόνητη είναι η σκηνή του εν λόγω όταν μετά τους σεισμούς του 1999 πήγε με τις κάμερες να επισκεφθεί τους καταυλισμούς των σεισμόπληκτων. Κοίταξε ξινά τα παιδάκια που πλατσούριζαν ξυπόλητα στις λάσπες ανάμεσα στα κοντέινερ και, κάνοντας προσπάθεια να φερθεί ανθρώπινα, τα ρώτησε: "Πού είναι πιο καλά, εδώ ή στο σπίτι?"


Κοινή γνώμη δεν υπάρχει.
Οι απλοί άνθρωποι δεν επιτρέπεται να έχουν δική τους γνώμη.Οι από πάνω τους έχουν αφαιρέσει κάθε δυνατότητα, αλλιώς ποιός θα μπορούσε να κουμαντάρει έναν κόσμο που ο καθένας λέει το κοντό και το μακρύ του. Το αλάλιασμα του πόπολου είναι δουλειά των κομμάτων, αφού "πολιτική είναι η τέχνη να εμποδίζεις τους ανθρώπους να μπλέκονται σε όσα τους αφορούν" (Πώλ Βαλερί), με πανίσχυρους αρωγούς τα ΜΜΕ, που διαχειρίζονται νυχθημερόν φόβους,προκαταλήψεις,στερεότυπα και συνήθειες. Πες πες τα ίδια πράγματα κι ο κόσμος όχι μόνο επηρεάζεται βαθιά,αλλά καταλήγει να τα εγκολπώνεται ως δικές του κρίσεις και πεποιθήσεις. Συμβαίνει πλέον παντού αυτό που είπε ο Μayler:
"την αποβλάκωση του λαού που δεν πέτυχε επί 70 χρόνια η σοβιετική ηγεσία με την καταπίεση, την πέτυχαν τα ΜΜΕ στην Αμερική". Ετσι η Κοινή Γνώμη δεν είναι τίποτα άλλο από μιά "συνήχηση" αδαών, όπως λέγεται στη μουσική η ταυτόχρονη συνύπαρξη πολλών διαφορετικών ήχων (οργάνων) που παράγουν ένα συγκεκριμένο και προσχεδιασμένο άκουσμα. Και φυσικά ένα πρώτης τάξεως ηρεμιστικό των αμνών είναι η φενάκη της ψήφου.
Μόνο που η επιλογή είναι προκαθορισμένη στο δίλημμα: κρύα ή ζεστά σκατά.

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

Bydgoszcz

To όνομα της γλωσσοδέτης! Μετά από πολλαπλές αποτυχημένες προσπάθειες να το προφέρω σωστά, σχεδόν απολογητικά ο συνεργάτης που μας υποδέχθηκε μου εξήγησε ότι η γλώσσα τους δεν έχει πολλά φωνήεντα για να μη χρειάζεται ν'ανοίγουν πολύ το στόμα και μπαίνει κρύο. Το βράδυ της ίδιας μέρας μίλαγα ελληνικά με προφορά αειμνήστου γιαγιάς μου εξ Ανω Τιθορέας Παρνασσού κόβοντας τα μη απαραίτητα φωνήεντα αφού η θερμοκρασία είχε κατέβει στους μείον 10 βαθμούς!

Για να φτάσει κανείς οδικώς στο Bydgoszcz διασχίζει τη μισή Πολωνία βόρεια της Βαρσοβίας με σταθερή παρέα στη διαδρομή το ποταμό Βιστούλα ή έναν απ'τους πολλούς παραποτάμους του σ'ένα δρόμο που μπορεί να συγκριθεί σε επικινδυνότητα μόνο με την Κορίνθου-Πατρών. Η έννοια "καφές στο δρόμο" ήταν τότε ανύπαρκτη κι έπρεπε να φτάσουμε στην πρώτη μεγάλη πόλη της διαδρομής, την Τorun!Πατρίδα του μεγάλου αστρονόμου Νικόλαου Κοπέρνικου με το αντίστοιχο Πλανητάριο και σούπερ θέαμα, το σπίτι του (που ήταν παλιά αποθήκη) με την επιγραφή "ο άνθρωπος που σταμάτησε τον ήλιο και κίνησε τη γή", το άγαλμα του φυσικά στη Παλιά Πλατεία εκεί όπου μεταξύ άλλων υπάρχει και το άγαλμα κάποιου ο οποίος έπαιζε βιολί στα βατράχια..και το παραμύθι λέει ότι αυτά άρχιζαν να τραγουδούν και έφευγαν απ΄την πόλη (στη γλυπτική σύνθεση περιλαμβάνονται και τα βατράχια) κι είναι τόπος συνάντησης όλης της νεολαίας το βράδυ. Δεν προλάβαμε να δούμε περισσότερα αλλά δίκαια όλοι οι Πολωνοί την αποκαλούν πάντα "η όμορφη Τορούν". Επειδή και η έννοια "φαγητό στο δρόμο" δεν ήταν τότε ιδιαίτερα ανεπτυγμένη έπρεπε να βρεθεί κι επόμενος σταθμός αλλά ο συνεργάτης είχε ωραίες ιδέες και μιά περίεργη σιγουριά ότι ήμασταν απολύτως ξεκούραστοι για την επόμενη ξενάγηση.
Ο Πύργος του Malbork!!

Αυτό κι αν ήταν υπερθέαμα! Το μεγαλύτερο κάστρο της Ευρώπης κτισμένο εξ'ολοκλήρου από τούβλα! Κτισμένο το 1274 απ'τη Τευτονική Τάξη της Παρθένου Μαρίας απ΄την Ιερουσαλήμ (όπως και όλες οι πόλεις της περιοχής) στις όχθες του ποταμού Νοgat στο δέλτα του Βιστούλα για να έχουν πρόσβαση τα πλοία. Το Κάστρο επεκτάθηκε πολλές φορές κι όταν ο αριθμός των Ιπποτών άρχισε να αυξάνεται κτίζανε το ένα μέσα στο άλλο κάνοντας το μεγαλύτερο "εντός τειχών" κάστρο της εποχής. Πέρασε στη κατοχή της Πρωσσίας πολύ αργότερα και κατά την ναζιστική περίοδο αποτελούσε κέντρο εκπαίδευσης και συγκεντρώσεων της Χιτλερικής νεολαίας. Αν και καταστράφηκε ένα μεγάλο μέρος του ακόμα κι από πυρκαγιές, ανακαινίσθηκε κι είναι εντυπωσιακό όχι μόνο για το μέγεθος και το χρώμα του αλλά και για τους θησαυρούς του Μουσείου του, περίτεχνα αντικείμενα από κεχριμπάρι,το χρυσάφι της Βαλτικής.Αυτή η πέτρα έδωσε όλο τον πλούτο στη περιοχή μιά και το γειτονικό λιμάνι του Gdansk έζησε τη μεγαλύτερη ανάπτυξή του απ΄το εμπόριο της.

Ομως, συγνώμη κιόλας βέβαια, αλλά κάτι που μ'εντυπωσίασε ήταν οι τουαλέτες του πύργου.Οχι τόσο σαν κατασκευή αλλά δίπλα ακριβώς απ'τη λεκάνη της εποχής υπήρχαν άπειρα λαχανόφυλλα που χρησιμοποιούσαν σου λέει οι ιππότες ως χαρτί τουαλέτας!!(ούτε ζωγραφιστό δεν ξαναείδα ντολμά από τότε).Αν είχα το κουράγιο θ'ανέβαινα τις άπειρες σκάλες για ν΄ανέβω ως τη κορυφή και να σας περιγράψω τη θέα αλλά το μεσαιωνικό εστιατόριο του κάστρου είχε ανοίξει και με περίμενε. Το φαγητό με τα καυτερά γκούλας και τα κρέατα με τις βαριές σάλτσες είναι απ' αυτά που δεν τρώς πουθενά εκτός αν η εξωτερική θερμοκρασία είναι υπό το μηδέν ή πεινάς σαν λύκος και δεν έχεις άλλη επιλογή.
Φτάνοντας στο Bydgoszcz περίμενα να δώ μιά απ'τις γνωστές βιομηχανικές πόλεις του βορρά. Αντίθετα είναι μιά πολύ ευχάριστη και καλαίσθητη πόλη! Η παλιά πλατεία με τα κλασσικά κτίρια το ένα κολλημένο στο άλλο σε χαρούμενα χρώματα, κι ένα μνημείο για τα πάρα πολλά θύματα των Γερμανών στο Β'Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο συνεργάτης αλλά και πολλοί άλλοι Πολωνοί που μιλήσαμε έχουν μιά τεράστια συναισθηματική φόρτιση ακόμα και τώρα για τα εγκλήματα των Γερμανών και μιλάνε γι' αυτούς τελείως απαξιωτικά. Απ'τη άλλη βέβαια είναι εξαιρετικά καχύποπτοι για κάθε προϊόν που μπαίνει στη χώρα τους και δεν είναι γερμανικής προέλευσης.. Ο Καθεδρικός Ναός η Οπερα,το Ταχυδρομείο,οι Γοτθικές εκκλησίες αλλά και οι παλιές αποθήκες είναι απ'τα πιο εντυπωσιακά κτήρια της πόλης ιδιαίτερα φωτισμένα το βράδυ. Παρά το τσουχτερό για μας κρύο, κι ενώ στο δρόμο δεν κυκλοφορούσε σχεδόν κανείς οι μπυραρίες και τα μπαράκια ήταν γεμάτα. Πήγαμε σε μία μπυραρία που τη διέσχιζε ποτάμι!! Δεν ξέρω αν ήταν ο Βιστούλας πάλι, ο οποίος είχε αρχίζει να μου τη δίνει, αλλά μεσ'τη μέση των τραπεζιών σας διαβεβαιώ κύλαγε ένα κανονικό κανάλι το οποίο περνάγανε πάνω σε γεφυράκια οι σερβιτόροι για να κάνουν τη δουλειά τους. Βέβαια είναι το κανάλι που διασχίζει όλη τη πόλη και που στις όχθες του υπάρχουν όλα σχεδόν τα μνημεία της όπως οι παλιές αποθήκες που μάζευαν όλο το σιτάρι τους και το Μουσείο Leon Wyczolkowski. Είναι όμως και μιά πόλη που αγαπάει τη τέχνη και τον αθλητισμό. Εκτός απ΄τη τωρινή διοργάνωση του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος μπάσκετ, έχουν μιά παράδοση στο βόλλευ και στις αγωνιστικές μηχανές αλλά και 15 γκαλερί με πολύ ενδιαφέρουσες εκθέσεις γλυπτικής και ζωγραφικής.Πολύ συχνά τα εστιατόρια τους έχουν παλιά έπιπλα δίνοντας μιά αίσθηση ότι τρώς σπίτι σου. Τα κορίτσια βγαίνουν πολλές φορές μόνα τους, υπάρχουν μάλιστα και εστιατόρια μόνο για γυναίκες αλλά δεν πήγα για να σας πω αν έχουν αυστηρή πόρτα για το αντίθετο φύλο. Υπάρχει μιά πανέμορφη περιοχή που λέγεται Βενετία με τα σπίτια πάνω στο ποτάμι ιδανική για βόλτα, χάζι και φωτογραφίες. Ομως το καλύτερο μας το άφησε ο καλός μας Πολωνός για το τέλος.
Μια βόλτα στο διπλανό Gdansk!! Οταν άκουσα την ιδέα δεν πολυχάρηκα, πάντα με την εικόνα μιάς βιομηχανικής πόλης-λιμάνι στο μυαλό και με μόνη ανάμνηση απ'αυτήν την αξέχαστη Αλληλεγγύη του Λεχ Βαλέσα. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη στη Πολωνία. Μιά πόλη κόσμημα!Με την κλασσική τευτονική αρχιτεκτονική της περιοχής αλλά χαρούμενη, λαμπερή και φιλόξενη. Λόγω του λιμανιού και του εμπορίου του κεχριμπαριού προς τον υπόλοιπο κόσμο η πόλη γνώρισε μεγάλο πλούτο, απολάμβανε μάλιστα ενός ειδικού καθεστώτος ανεξαρτησίας. Οπως όλες οι πόλεις-λιμάνια έγινε γρήγορα ένα καζάνι που μπήκαν πολλές διαφορετικές κουλτούρες και σαν αποτέλεσμα άνοιξε το μυαλό των ανθρώπων. Η ανοχή και η δεκτικότητα προς τις διαφορετικές εθνικές μειονότητες, σε συνδυασμό με τον πλούτο απ΄το εμπόριο οδήγησαν σε μιά άνθηση των γραμμάτων και των τεχνών. Η πλατεία με το άγαλμα του Ποσειδώνα, για να δηλώνει τη σχέση των κατοίκων με τη θάλασσα. Μουσεία, εκκλησίες και γκαλερί παντού. Την 1η Σεπτεμβρίου του 1939 ξεκίνησε στο Gdansk ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος όταν ένα γερμανικό πολεμικό πλοίο έριξε τη πρώτη κανονιά. Οι κάτοικοι αντιστάθηκαν πυροβολώντας απ΄τα παράθυρα του Ταχυδρομείου. Η επόμενη ιστορική ημερομηνία για τη πόλη είναι ο Αύγουστος του 1980 και η μάχη της Αλληλεγγύης με αρχηγό τον Λεχ Βαλέσα κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος που ήταν η αρχή του τέλους μιάς ολόκληρης εποχής. Υπάρχει ένας δρόμος στο λιμάνι που λέγεται "Δρόμος της ελευθερίας" με διάφορα μνημεία να θυμίζουν εκείνη την εποχή..
Πατρίδα επίσης του Σοπενχάουερ και του Φαρενάιτ μεταξύ άλλων, με την ιστορία της να τη βλέπεις παντού. Μαζί με πιό ανοιχτούς και γελαστούς ανθρώπους παρά τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, άπειρα μαγαζάκια με είδη από κεχριμπάρι,πολύ καλαίσθητα σπίτια και γενικά μια χαλαρή μεσογειακή ατμόσφαιρα όσο κι αν ακούγεται περίεργο. Σ΄αυτό συμβάλλουν σίγουρα και οι πολλοί μετανάστες κυρίως από Ρωσία οι οποίοι με μπαλαλάικες τραγουδούν σε όλες τις πλατείες πουλώντας και το ανάλογο cd κι έχουν τα πιό ωραία ταβερνάκια της πόλης όπου τρώς καλά και πάμφθηνα. Κοντά στο Gdansk υπάρχουν τουριστικά παραλιακά θέρετρα όπως το Sopot με ξενοδοχεία πρώην κυβερνητικά κτήρια του Ζαρουζέλσκι αλλά με παραλίες με μαύρη άμμο και μαύρη θάλασσα! Δεν έχω ξαναδεί πιό καταθλιπτικό χρώμα θάλασσας..Το μόνο που είχε πλάκα ήταν ότι αν έσκαβες λίγο στην άμμο μπορεί και να΄βρισκες κεχριμπάρι! Δεν βρήκα βέβαια γιατί δεν έσκαψα γιατί τα χέρια μου ήταν παγάκια.
Απ΄τη Πολωνία φύγαμε μ'ένα συναίσθημα ουδέτερο σαν τίποτα να μη μας άγγιξε πραγματικά, εκτιμήσαμε όμως ένα τεράστιο σεβασμό προς την ιστορία τους και μια υπερηφάνεια γι' αυτήν, την αγάπη τους για την τέχνη όπως και το ότι όλοι φροντίζουν αυτό που βλέπουν καθημερινά να είναι καλαίσθητο.
Να βάζανε και κανένα φωνήεν..




ΥΓ1. Nα διευκρινήσω ότι αυτό το ταξίδι το κάναμε πριν 8 χρόνια οπότε μπορεί πάρα πολλά απ΄αυτά που διαβάσατε να έχουν αλλάξει (όπως οι Ρώσοι που είναι πιά οι πιό πλούσιοι της περιοχής) κι ότι οι φωτογραφίες είναι απ'το νετ μιά και τότε δεν είχα ψηφιακή μηχανή. Λυπάμαι επίσης που δεν θυμάμαι περισσότερα..

Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

Τυποεκδοτική ΑΕ



Εδώ και καιρό το blog των τυπογράφων http://typografeio.blogspot.com κάνει συνεχείς καταγγελίες κατά της Τυποεκδοτικής του ΚΚΕ για αθέμιτο ανταγωνισμό με τα επιχειρήματα που θα διαβάσετε παρακάτω.
Η ελληνική τυπογραφία περνάει ούτως ή άλλως πολύ δύσκολες μέρες, όπως και πολλοί άλλοι κλάδοι.
Τα σχόλια δικά σας.


Ξεκληρίζεται η Τυπογραφία!

Η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ μας ανταγωνίζεται αθέμιτα.

1) ανήκει σε κόμμα που είναι στη βουλή, το ΚΚΕ!
2) δεν έχει κανένα προσωπικό επιχειρηματικό ρίσκο!
3) τελευταία πήρανε επιδότηση χωρίς απολύτως διαφανή κριτήρια 1.000.000 ευρώ!
4) αρκετοί δήμοι ανήκουν στο ΚΚΕ όπως και δημοτικές επιχειρήσεις από όπου παίρνουν όλες τις δουλειές!
5) τα κεφάλαια προέρχονται από εισφορές μελών. Τσάμπα χρήμα!
6) στο βωμό των πολιτικών διαπραγματεύσεων, έχουνε πάρει όλες τις δουλειές από το Δημόσιο, εφημερίδες, περιοδικά, νομαρχίες, δήμους, δημοτικές επιχειρήσεις, όλες τις μεγάλες εταιρείες, το ΒΕΑ, όλα τα συνδικαλιστικά έντυπα. Ακόμα και δεξιές εφημερίδες τυπώνουν για να τους εξασφαλίσουν ήρεμο εργασιακό περιβάλλον!
7) διαθέτουν μια ολόκληρη στρατιά επαγγελματικών στελεχών του κόμματος σε όλες τις ειδικότητες!
8) διαθέτουν μια ολόκληρη στρατιά από επαγγελματίες συνδικαλιστές όπου οι περισσότεροι κατεβαίνουν για βουλευτές και με αυτούς πολεμάνε τους ανταγωνιστές τους!
9) οι επιχειρήσεις του ιδιωτικού ή του δημοσίου τομέα με συνδικαλιστικό σωματείο εργαζομένων και πρόεδρο που ανήκει πολιτικά στο ΚΚΕ τυπώνουν όλα τα έντυπα τους στην ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ.!
10) οι εργαζόμενοί τους δεν έχουν κάνει ποτέ απεργία ούτε ποτέ έχει σταματήσει η παραγωγή!
11) καμία δημόσια υπηρεσία δεν τολμάει να εισβάλει στις εγκαταστάσεις τους όπως κάνουν σε τόσους άλλους συναδέλφους!
12)η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ του ΚΚΕ. έχει πιο φτηνά μεροκάματα. Δεν εφαρμόζει την ΣΣΕ του ΣΕΜΕΕ που θέλει να μας επιβάλουν πανελλαδικά οι επαγγελματίες βουλευτοσυνδικαλιστές του κκε.
13) το 2008 ο τζίρος της τυποεκδοτικής είναι δεκάδες εκατομμύρια ευρώ ζεστό χρήμα, που το άρπαξαν με κομματικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά μέσα.
14) Δεν μπορούν τα κόμματα να ανταγωνίζονται τους ιδιώτες στο επιχειρείν!
15) Είναι παράλογο ένα κόμμα που ψηφίζει νόμους να έχει και δικές του επιχειρήσεις. Είναι αθέμιτος ανταγωνισμός.

ΘΕΤΟΥΜΕ ΔΥΟ ΑΠΛΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Ποιο άλλο τυπογραφείο πανελλαδικά λειτουργεί όπως
η ΤΥΠΟΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ ΤΟΥ ΚΚΕ;
Μας ανταγωνίζονται αθέμιτα
ΝΑΙ ή ΟΧΙ;

Ξεκληρίζεται η τυπογραφεία! πρέπει να αντιδράσουμε!
καλούμε όλες τις υγιείς δυνάμεις του τόπου να βοηθήσουν!

Πρέπει άμεσα να παρέμβει
η επιτροπή ανταγωνισμού!

Εμείς δεν επιβιώνουμε με εισφορές και επιδοτήσεις.
-----------------------------------------------------------------------------------