de zelfdiscipline

zelfst.naamw. (v.)
Uitspraak:  ['zɛlfdisiplinə]
Afbreekpatroon:  zelf·dis·ci·pli·ne

eigenschap dat je zelf in staat bent om steeds te doen wat je moet doen, ook als je er geen zin in hebt
Voorbeelden:  `Laat deze jongen zijn gang gaan, hij heeft een sterke wil en veel zelfdiscipline, hij komt er wel.`,
`Studeren vereist zelfdiscipline.`

© Kernerman Dictionaries.

Synoniemen
zelfbeheersing   

Intensiveringen
Uitdrukkingen die zelfdiscipline betekenen (waarin het woord zelf niet voorkomt):
jezelf bij je nekvel grijpen;

1 definitie op Encyclo
  • 1) Zelfbeheersing 2) Zelftucht
  • Toon uitgebreidere definities

    Vraag & Antwoord voor je slimme speaker
    Is het 'de zelfdiscipline' of 'het zelfdiscipline'?
    Het is 'de zelfdiscipline', want zelfdiscipline is vrouwelijk. Als je het aanwijst is het 'die zelfdiscipline'.
    Wat betekent zelfdiscipline?
    'eigenschap dat je zelf in staat bent om steeds te doen wat je moet doen, ook als je er geen zin in hebt'
    Hoe spel je zelfdiscipline?
    zelfdiscipline spel je Z E L F D I S C I P L I N E
    Wat is een ander woord voor zelfdiscipline?
    Een ander woord zelfdiscipline is zelfbeheersing.

    Op andere websites
    Zoek zelfdiscipline op Woordenlijst.org
    Zoek zelfdiscipline op Google
    Zoek zelfdiscipline op Wikipedia