duigen

zelfst.naamw.

Afbreekpatroon:	dui·gen
Verbuigingen:	duig (enkelv.)

smalle planken waarmee een gebogen oppervlak wordt vervaardigd (bijvoorbeeld een ton) ^ambacht

Voorbeeld:	`Houten tonnen gemaakt van duigen met metalen hoepels er omheen.`
in duigen vallen	(in het water vallen, mislukken)

• in duigen vallen (=plannen die niet doorgaan / uiteenvallen - verloren gaan)
Naar de spreekwoorden

1) Vathout

Smalle planken die worden gebruikt om een gebogen oppervlak op te bouwen. Categorie: Objectgenres > planken (objecten).

Spreekwoorden: (1914) In duigen vallen, d.w.z. mislukken. Onder duigen verstaat men stukken wagenschot, tot het samenstellen van vaatwerk bestemd en die door hoepels bij ...

Toon uitgebreidere definities

Wat betekent duigen?

'smalle planken waarmee een gebogen oppervlak wordt vervaardigd (bijvoorbeeld een ton)'

Hoe spel je duigen?

duigen spel je D U I G E N

Zoek duigen op Woordenlijst.org
Zoek duigen op Google
Zoek duigen op Wikipedia