broekje Nederlands woordenboek

4 definities op Encyclo

[Soldatentaal, 1914] een jong aangesteld gegradueerde, iemand die slechts kort een rang of graad bekleedt. Het woord komt waarschijnlijk van: een jong, klein broekje, iemand die slechtskort een broek draagt, iemand die nog heel jong is.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Militair) jong aangesteld gegraduëerde, iemand, die slechts kort een rang of graad bekleedt, voor jong klein broekje, iemand, die pas kort een broek draagt, nog heel jong is.
1) Beginneling 2) Groentje 3) Jong ventje 4) Klein kledingstuk 5) Klein ventje 6) Onderkleding 7) Onervaren jongeling 8) Onervaren jongen 9) Onervaren jongmens 10) Onervaren persoon 11) Piepkuiken 12) Ventje
1) Jongetje 2) Kereltje 3) Short 4) Slip 5) Ventje

Deze woorden beginnen met broekje:

Deze woorden eindigen op broekje:

Herkomst volgens etymologiebank.nl

Op andere websites