Wprowadzenie Do Quantum Gis

Milena Nowotarska Wprowadzenie do Quantum GIS
„Wprowadzenie do Quantum GIS” powstało z myślą wykorzystania wolnego i otwar-

tego oprogramowania w administracji geodezyjnej i z załoŜenia nie pokrywa pełnej
funkcjonalności programu. Celem tego opracowania jest nie tylko zapoznanie uŜyt-
kownika z programem, ale w szczególności ukazanie moŜliwości współpracy QGIS
z innymi programami Open Source, takimi jak GRASS, PostGIS, PostgreSQL, Map-
Server.
Niniejsze opracowanie powstało w wyniku własnych doświadczeń z oprogramowa-
niem oraz w oparciu o podręcznik anglojęzyczny:
Quantum GIS Development Team, 2009. „Quantum GIS User, Installation and Cod-
ing Guide Version 1.0.0 ’Kore’”. http://qgis.osgeo.org/en/documentation/manuals.html
oraz
GRASS Development Team, 2009. GRASS 6.4 Users Manual.
http://grass.osgeo.org/grass64/manuals/html64_user/index.html
Howard Butler, David Fawcett, Jeff McKenna, 2009. An Introduction to MapServer.
http://www.mapserver.org/introduction.html
a takŜe strony projektów PostgreSQL
http://www.postgresql.org/
i PostGIS
http://postgis.refractions.net/documentation/
Projekt okładki: Michał Wiącek
Ten utwór objęty jest licencją Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych
warunkach 2.5 Polska. Aby zobaczyć kopię niniejszej licencji przejdź na stronę
http://creativecommons.org/licenses/by-sa/2.5/pl/
Milena Nowotarska
Szczecin-Wrocław
15 czerwca 2009
2
Spis treści
Wstęp ..........................................................................................................................6
Kto korzysta z QGIS?.............................................................................................. 6
Oprogramowanie .................................................................................................... 7
Dane ....................................................................................................................... 7
1 Początek pracy z programem ...................................................................................8
1.1 Uruchamianie QGIS .......................................................................................... 8
1.2 Układ współrzędnych projektu .......................................................................... 8
1.3 Wczytywanie danych....................................................................................... 10
1.3.1 Wczytywanie danych wektorowych .......................................................... 11
1.3.2 Wczytywanie danych rastrowych.............................................................. 12
1.4 Wizualizacja danych wektorowych .................................................................. 12
1.4.1 Właściwości warstwy wektorowej ............................................................. 12
1.5 Wizualizacja danych rastrowych ..................................................................... 16
1.5.1 Właściwości warstwy rastrowej................................................................. 17
1.6 Praca z tabelami ............................................................................................. 17
1.6.1 Tabela atrybutów ...................................................................................... 17
1.6.2 Kreator zapytań wyboru............................................................................ 17
2 Wektoryzacja i edycja danych ................................................................................18
2.1 Tworzenie nowej warstwy wektorowej ............................................................ 19
2.1.1 Tworzenie nowych obiektów..................................................................... 19
2.1.2 Przyciąganie ............................................................................................. 19
2.1.3 Edycja wierzchołków ................................................................................ 20
2.2 Kopiowanie, wklejanie i usuwanie obiektów.................................................... 20
3 Wtyczki ...................................................................................................................22
3.1 Architektura wtyczek ....................................................................................... 22
3.2 MenadŜer wtyczek....................................................................................... 23
4 Narzędzia (fTools) ..................................................................................................24
4.1 Narzędzia analizy............................................................................................ 24
4.1.1 Macierz odległości (Distance Matrix) ........................................................ 24
4.1.2 Długość linii w poligonie (Sum line length) ............................................... 24
4.1.3 Liczba punktów w poligonie (Points In poligon) ........................................ 25
4.1.4 Wyświetl unikalne wartości (List unique values) ....................................... 25
4.1.5 Podstawowe statystyki (Basic statistic) .................................................... 25
4.1.6 Analiza najbliŜszego sąsiedztwa (Nearest Neighbor analysis) ................. 25
3
4.1.7 Środek cięŜkości (Mean coordinate(s)) .................................................... 25

4.1.8 Przecięcie linii (Line intersections)............................................................ 26
4.2 Narzędzia badawcze (Research tools)............................................................ 26
4.2.1 Losowy wybór (Random selection)........................................................... 26
4.2.2 Losowy wybór w podzbiorach (Random selection within subsets) ........... 27
4.2.3 Losowe punkty (Random points) .............................................................. 27
4.2.4 Regularne punkty (Regular points) ........................................................... 27
4.2.5 Siatka wektorowa (Vector grid)................................................................. 27
4.2.6 Wybór przez lokalizację (Select by location) ............................................ 27
4.2.7 Poligon z zasięgu warstwy (Polygon from layer Entent) ........................... 27
4.3 Narzędzia geoprocesingu ............................................................................... 28
4.3.1 Otoczka wypukła (Convex hulls)............................................................... 28
4.3.2 Bufor(y) (Buffer(s)).................................................................................... 28
4.3.3 Iloczyn (Intersect) ..................................................................................... 28
4.3.4 Suma (Union) ........................................................................................... 28
4.3.5 RóŜnica symetryczna (Symetrical difference)........................................... 28
4.3.6 Przytnij (Clip) ............................................................................................ 28
4.3.7 RóŜnica (Difference)................................................................................. 29
4.3.8 Agreguj (Dissolve) .................................................................................... 29
4.4 Narzędzia geometrii ........................................................................................ 29
4.4.1 Sprawdź poprawność geometrii (Check geometry validity) ...................... 29
4.4.2 Eksportuj/dodaj kolumny geometrii (Export/Add geometry values)........... 29
4.4.3 Centroidy poligonów (Polygon centroids) ................................................. 29
4.4.4 Triangulacja Delone.................................................................................. 30
4.4.5 Uprość geometrię (Simplify geometries)................................................... 30
4.4.6 Rozbij obiekt wieloczęściowy na jednoczęściowe (Multipart to singleparts)
.......................................................................................................................... 30
4.4.7 Połącz obiekty jednoczęściowe w wieloczęściowy (Singleparts to multipart)
.......................................................................................................................... 31
4.4.8 Poligony na linie (Polygons to lines) ......................................................... 31
4.4.9 Wydobądź węzły (Extract nodes) ............................................................. 31
4.5 Narzędzia zarządzania danymi ....................................................................... 31
4.5.1 Eksportuj do nowego układu współrzędnych (Export to new projection) .. 31
4.5.2 Definiuj bieŜący układ współrzędnych (Define current projection) ............ 31
4.5.3 Złącz atrybuty (Join attributes).................................................................. 31
4.5.4 Złącz atrybuty według lokalizacji (Join attributes by location)................... 32
4
4.5.5 Podziel warstwę wektorową (Vector split) ................................................ 32

5 Georeferencer ........................................................................................................34
6 Wyświetlanie i edycja danych PostGIS...................................................................36
6.1 Wyświetlanie danych....................................................................................... 36
6.1.1 Łączenie się z bazą danych ..................................................................... 37
6.1.2 Ładowanie warstwy PostGIS .................................................................... 37
6.3 Import danych do bazy PostgreSQL ............................................................... 38
6.3.1 shp2pgsql ................................................................................................. 38
6.3.2 Wtyczka SPIT ........................................................................................... 38
6.3.3 ogr2ogr ..................................................................................................... 39
7 Praca z systemem GRASS poprzez QGIS .............................................................40
7.1 Wektorowy model danych GRASS.................................................................. 40
7.2 Opis Lokacji i Mapsetu .................................................................................... 41
7.3 Komendy systemu GRASS ............................................................................. 41
7.4 Tworzenie nowej Lokacji GRASS ................................................................... 42
7.5 Import danych do lokacji ................................................................................. 43
7.5.1 Import danych wektorowych ..................................................................... 44
7.5.2 Import danych rastrowych ........................................................................ 44
7.6 Tworzenie warstwy wektorowej ................................................................... 45
7.7 Otwieranie map GRASS-a z istniejącej Lokacji............................................... 46
8 Wyświetlanie danych z serwerów WMS i WFS.......................................................47
8.1 QGIS jako Klient WMS.................................................................................... 47
8.2 QGIS jako Klient WFS..................................................................................... 48
9 Eksport mapy do MapServera ................................................................................50
9.1 Tworzenie pliku projektu ................................................................................. 50
9.2 Tworzenie pliku mapy ..................................................................................... 50
Dodatki ......................................................................................................................52
A Obsługiwane formaty danych ............................................................................ 52
A.1 Formaty obsługiwane przez bibliotekę OGR ............................................... 52
A.2 Formaty obsługiwane przez bibliotekę GDAL ............................................. 52
B Kody EPSG polskich układów współrzędnych................................................... 54
C Obecnie dostępne zewnętrzne repozytoria wtyczek.......................................... 55
Spis rycin ...................................................................................................................56
5
Wstęp
Quantum GIS (QGIS) jest przyjaznym dla uŜytkownika otwartym i darmowym (Open
Source) oprogramowaniem GIS, które pracuje na platformach GNU/Linux, Unix,
Mac OSX oraz MS Windows.
QGIS powstał w 2002 roku jako przeglądarka GIS dla platformy Linux, pierwszym
zamysłem była wizualizacja danych PostGIS, początkowo był rozwijany przez Gare-
go Shermana. W 2004 roku projekt QGIS został włączony do inkubatora Open Sour-
ce Geospatial Foundation. Wersja 1.0, czyli pierwsza stabilna, została wydana nie-
dawno, w styczniu 2009 roku. QGIS jest dostępny za darmo, na licencji GNU General
Public License.
QGIS pozwala na przeglądanie, wyświetlanie, edycję i tworzenie danych wektoro-
wych, rastrowych oraz bazodanowych w róŜnych formatach, włączając format ESRI
shapefile, MapInfo tab, przestrzenne dane PostgreSQL/PostGIS, wektorowe i rastro-
we warstwy GRASS-a czy GeoTiff. Poprzez integrację z systemem GRASS daje
QGIS moŜliwość wykonywania zaawansowanych analiz. Posiada takŜe moŜliwość
wyświetlania warstw OGC: WMS i WFS.
Funkcjonalność QGIS moŜna z łatwością rozbudowywać przez dodawanie lub wręcz
tworzenie tzw. wtyczek, dostosowanych do indywidualnych potrzeb uŜytkownika.
Wtyczki zarządzane są przez MenadŜera wtyczek, a pisane w językach Python albo
C++. Program zawiera juŜ szereg wtyczek słuŜących m.in. do importu danych z pli-
ków tekstowych, przesyłania tras z urządzeń GPS albo kalibracji rastra.
QGIS jest dobrze udokumentowany, wraz z wydaniem wersji 1.0 pojawił się takŜe
obszerny przewodnik uŜytkownika do tejŜe wersji, w którym dodano szereg nowych
sekcji, takŜe opisujących interfejs uŜytkownika, ćwiczenia wprowadzające
do programowania QGIS, uwagi odnośnie kompilacji i wiele więcej. Przewodnik zo-
stał opatrzony wieloma zrzutami ekranowymi, co czyni go łatwiejszym
do przebrnięcia - dostępny jest w wersji angielskojęzycznej. Wkrótce rozpoczną
się prace nad tłumaczeniami na inne języki. Przewodnik jest do pobrania ze strony
projektu http://qgis.osgeo.org/en/documentation/manuals.html.
Kto korzysta z QGIS?
QGIS jest szeroko stosowany na świecie przez profesjonalistów, jednostki rządowe

i samorządowe, uniwersytety, studentów i innych uŜytkowników do wielu zadań, po-
cząwszy od wyświetlania danych rastrowych i wektorowych (szczególnie uŜyteczna
jest tu moŜliwość dostępu do warstw PostGIS), do kompleksowych i wyspecjalizowa-
nych analiz poprzez wykorzystanie modułów GRASS-a.
QGIS jest często wykorzystywany do zastąpienia bądź zintegrowania funkcjonalności
programów płatnych; przeprowadzonych zostało kilka migracji z oprogramowania
płatnego do QGIS - są takŜe w trakcie realizacji. Dotyczy to zarówno małych
jak i duŜych firm oraz administracji publicznej. Pośród osób, które poznały QGIS
na szkoleniach, powszechne jest przekonanie, Ŝe migracja jest łatwa i bezbolesna,
poniewaŜ QGIS posiada wiele podobnych funkcji do innych znanych programów GIS
a interfejs uŜytkownika jest bardzo intuicyjny. Dzięki temu, Ŝe QGIS jest rozpo-
wszechniany za darmo na licencji otwartego oprogramowania, jest takŜe popularny
w krajach, gdzie ze względów finansowych większość uŜytkowników nie moŜe sobie
6
pozwolić na oprogramowanie płatne, przyczyniając się do zatarcia róŜnic w tempie

rozwoju społeczeństwa informacyjnego.
QGIS jest równieŜ wykorzystywany przez programistów do tworzenia nowych aplika-
cji GIS-owych. Wielu programistów pisze własne wtyczki i udostępnia je poprzez re-
pozytoria wtyczek. Szereg firm zapewnia profesjonalne wsparcie programu QGIS, ich
lista znajduje się na stronie internetowej projektu.
Projekt Quantum GIS zapewnia wsparcie poprzez listy mailingowe (język angielski):
dla uŜytkowników http://lists.osgeo.org/mailman/listinfo/qgis-user
dla programistów http://lists.osgeo.org/mailman/listinfo/qgis-developer
oraz bug tracker https://trac.osgeo.org/qgis/, gdzie moŜna zgłaszać wadliwe działanie
oprogramowania oraz listę Ŝyczeń.
Polskie forum dyskusyjne znajduje się na stronie:
http://quantum-gis.pl/forum/
Oprogramowanie
Zachęcamy do skorzystania z płyty CD, gdzie jest przygotowane odpowiednie opro-

gramowanie na system Windows. W niniejszym opracowaniu wykorzystane będą
następujące aplikacje:
1. QGIS 1.0.2
2. GRASS 6.4.SVN
3. PostgreSQL z PostGIS
4. Firefox
Mogą być one równieŜ zainstalowane niezaleŜnie od CD, mianowicie przy pomocy
instalatora osgeo4w http://trac.osgeo.org/osgeo4w/ lub teŜ bezpośrednio ze stron
internetowych poszczególnych projektów:
http://www.qgis.org/en/download/binaries.html
http://grass.osgeo.org/download/
http://www.postgresql.org/download/
Dane
Z instalacją programu QGIS dostępna jest instalacja przykładowego zestawu danych.

Do wypróbowania moŜliwości QGIS moŜna uŜyć takŜe własnych danych. QGIS ob-
sługuje wiele formatów danych, m.in. shp, tab, tif, jpg, których spis znajduje się
na końcu tego opracowania.
7
1 Początek pracy z programem

W tym rozdziale dowiemy się jak wczytywać dane i nadawać im style wyświetlania,
jak zarządzać układami współrzędnych a takŜe jak pracować z tabelami.
1.1 Uruchamianie QGIS
Aby włączyć QGIS wybierz jego ikonę z menu Start >Programy >Quantum GIS >Qu-
antum GIS. Powinien ukazać się pusty obszar mapy i pusta legenda.
Ryc. 1 Okno programu QGIS

Jeśli nie są widoczne wszystkie paski narzędzi, moŜemy je włączyć klikając prawym
klawiszem na obszarze paska narzędzi, aby pojawiło się menu podręczne,
a następnie wybrać z niego brakujące paski narzędzi.
1.2 Układ współrzędnych projektu
Zanim zaczniemy pracę w QGIS dobrze jest ustawić swój układ współrzędnych oraz
jednostki mapy. Domyślnie QGIS przyjmuje układ WGS84. Jeśli będziemy pracować
w układzie 1992 lub 2000, musimy takŜe pamiętać - oprócz zadeklarowania układu
współrzędnych, o przełączeniu jednostek mapy ze stopni na metry we właściwo-
ściach projektu.
„Właściwości projektu” wybieramy klikając „Ustawienia” na pasku menu, lub wciska-
jąc literę „p” na klawiaturze. Wyświetli się okno dialogowe z dwiema zakładkami:
8
„Ogólne” i „Układ współrzędnych”. Na zakładce „Ogólne” wybieramy jednostki mapy,

na drugiej zakładce wskazujemy układ współrzędnych. Polskie kody EPSG znajdują
się na końcu tego opracowania, w Dodatkach.
Ryc. 2 Właściwości projektu

QGIS nie pobiera własności układu współrzędnych z pierwszej wczytywanej warstwy,
dlatego, jeśli wyświetlamy warstwy nie posiadające pliku z definicją układu
(np. warstwę shp bez korespondującego pliku prj) dobrze jest zdefiniować globalnie
układ współrzędnych, o ile jesteśmy świadomi, w jakim układzie warstwy wczytujemy,
lub zaznaczyć opcję „Pytaj o układ współrzędnych” w oknie dialogowym „Ustawienia
QGIS”.
Program posiada równieŜ opcję transformacji układu współrzędnych „w locie”.
Ryc. 3 Układ współrzędnych warstwy
9
1.3 Wczytywanie danych
QGIS umoŜliwia wyświetlanie i nakładanie na siebie danych wektorowych i rastro-

wych będących w róŜnych formatach i odwzorowaniach, bez konieczności ich kon-
wersji do jednego wspólnego formatu, m.in.:
• formaty wektorowe obsługiwane przez bibliotekę OGR (shp, tab, GML, SDTS)
oraz dane przestrzenne z bazy PostgreSQL/PostGIS
• formaty rastrowe obsługiwane przez bibliotekę GDAL (GeoTiff, jpeg, png, Er-
das Img, Arcinfo Ascii Grid)
• rastrowe i wektorowe warstwy z bazy GRASS (lokacja, mapset)
• dane przestrzenne dostępne online poprzez Web Map Service (WMS)
lub Web Feature Service (WFS).
Do wczytywania danych oraz otwierania/zapisywania projektów słuŜy menu plik:
Ryc. 4 Pasek narzędzi Plik

(w tym opracowaniu demonstrowane są dwa motywy ikon: default i gis, moŜna je
zmieniać w menu Opcje).
1. Nowy projekt (New Project) - Tworzy nowy, pusty projekt.
2. Otwórz projekt… (Open Project…) - Otwiera istniejący projekt.
3. Zapisz projekt (Save Project ) - Zapisuje projekt na dysk.
4. Zapisz projekt jako… (Save Project As…) - Zapisuje projekt na dysk pod nową
nazwą.
5. Asystent wydruku (Print Composer) otwiera okno dialogowe, w którym moŜna
ustawić kompozycję wydruku i wydrukować obraz okna mapy.
6. Dodaj warstwę wektorową (Add a Vector Layer) - Dodaje do projektu istnieją-
cą warstwę wektorową. NaleŜy wskazać na dysku lokalizację pliku z warstwą.
7. Dodaj warstwę rastrową (Add a Raster Layer) - Dodaje do projektu istniejącą
warstwę rastrową. NaleŜy wskazać na dysku lokalizację pliku z warstwą.
8. Dodaj warstwę PostGIS (Add a PostGIS Layer) - Dodaje do projektu istniejącą
warstwę PostGIS. Za pierwszym razem naleŜy wskazać połączenie z bazą
PostgreSQL.
9. Dodaj warstwę WMS (Add WMS Layer) - Dodaje do projektu warstwę
z serwera WMS. Za pierwszym razem nie ma określonych Ŝadnych połączeń,
naleŜy je utworzyć; QGIS pamięta adresy serwerów nawet po instalacji now-
szej wersji.
10. Narzędzie GPS (GPS Tools) – Otwiera okno dialogowe, w którym moŜna do-
dać dane z urządzenia GPS, załadować plik GPX (przechowujący punkty
orientacyjne, trasy i ślady), wgrać dane GPX do urządzenia GPS, zaimporto-
10
wać inny plik niŜ GPX oraz dokonać konwersji plików GPX wykorzystując
GPSBabel.
11. Dodaj warstwę WFS (Add WFS Layer) - Dodaje do projektu warstwę
z serwera WFS. Za pierwszym razem nie ma określonych Ŝadnych połączeń,
naleŜy je wskazać; QGIS pamięta adresy serwerów nawet po instalacji now-
szej wersji. W obecnej wersji QGIS jest to wtyczka, jeśli nie widzimy tej ikony,
naleŜy włączyć wtyczkę.
Do zarządzania warstwami słuŜy menu Zarządzaj warstwami:
Ryc. 5 Pasek narzędzi Zarządzaj warstwami

1. Nowa warstwa wektorowa (New Vector Layer) - Tworzy nową, pustą warstwę
wektorową i dodaje ją do projektu.
2. Usuń warstwę (Remove Layer) - Usuwa z projektu bieŜącą warstwę, czyli
tę warstwę, która jest zaznaczona w legendzie.
3. Dodaj do podglądu (Add to Overview) – Dodaje bieŜącą warstwę do okna
Podglądu.
4. PokaŜ wszystkie (Show All Layers) – Włącza widoczność wszystkich warstw
znajdujących się w oknie legendy.
5. Ukryj wszystkie (Hide All Layers) – Wyłącza widoczność wszystkich warstw
znajdujących się w oknie legendy.
Menu Nawigacja mapy jest na tyle intuicyjne, Ŝe nie będzie tu omawiane:
Ryc. 6 Pasek narzędzi Nawigacja mapy

Przy jego pomocy moŜna mapę przesuwać, powiększać, pomniejszać, dopasowywać
do całego zasięgu, do zaznaczonych obiektów lub do aktywnej warstwy a takŜe cofać
do poprzedniego widoku czy kompletnie przerysować.
MoŜemy przejść do wczytania przygotowanych danych wektorowych
oraz rastrowych.
1.3.1 Wczytywanie danych wektorowych

Zaczniemy od wczytania warstwy wektorowej w formacie shp.
1. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę wektorową” lub wciśnij klawisz „v” na klawia-
turze.
2. WskaŜ połoŜenie danych na dysku.
11
3. Upewnij się, Ŝe w rozwijalnym menu „Pliki rodzaju:” wybrany jest „ESRI Sha-
pefiles”.
4. Wybierz warstwę i kliknij „Otwórz”.
MoŜna wybrać więcej niŜ jedną warstwę trzymając przyciśnięty klawisz Shift lub Ctrl.
W podobny sposób dodajemy inne warstwy, np. MapInfo .tab. Jeśli nie znajdziemy
na liście rozwijalnej rozszerzenia naszego pliku, naleŜy wybrać All files(*.*).
1.3.2 Wczytywanie danych rastrowych

Włączymy warstwę rastrowa w formacie GeoTiff.
1. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę rastrowa” lub wciśnij klawisz „r”

na klawiaturze.
2. WskaŜ połoŜenie danych na dysku.
3. Upewnij się, Ŝe w rozwijalnym menu „Pliki rodzaju:” wybrany jest „GeoTiff”.
4. Wybierz warstwę.
5. Kliknij „Otwórz”.
Raster jest teraz wyświetlony nad warstwą wektorową. MoŜesz zmienić kolejność
wyświetlania warstw klikając na nie w oknie legendy i przeciągając góra-dół.
1.4 Wizualizacja danych wektorowych
QGIS daje duŜe moŜliwości wizualizacji danych zarówno wektorowych

jak i rastrowych. Dostęp do sposobu wyświetlania warstwy uzyskujemy klikając
na nią dwukrotnie. Otworzymy w ten sposób okno dialogowe „Właściwości”.
1.4.1 Właściwości warstwy wektorowej

W dialogu „Właściwości” znajdziemy dla warstwy rastrowej zakładki: Ogólne, Symbo-
lika, Metadane, Etykiety, Akcje, Atrybuty. PoniŜej zostaną opisane wybrane z nich.
Na zakładce Ogólne moŜna m.in. zmienić układ współrzędnych, utworzyć indeksy
przestrzenne, włączyć i ustawić opcję rysowania warstwy zaleŜnego od skali, moŜna
takŜe zmienić wyświetlaną w legendzie nazwę warstwy.
Zakładka Ogólne; Indeks przestrzenny

Aby usprawnić wyświetlanie warstw wektorowych, moŜna utworzyć indeks prze-
strzenny. Poprawi on szybkość przybliŜania i przesuwania mapy.
W celu utworzenia indeksu przestrzennego warstwy:
1. Załaduj plik shp.
2. Otwórz dialog „Właściwości” warstwy klikając podwójnie na pliku shp
w legendzie lub klikając prawym klawiszem na warstwie i wybierając „Właści-
wości” z menu podręcznego.
3. Na zakładce Ogólne kliknij „Twórz indeks przestrzenny”.
Indeksy przestrzenne w QGIS mają rozszerzenie qix.
12
Zakładka Symbolika; Symbolizacja warstw

W QGIS moŜemy wybierać spośród czterech sposobów wizualizacji danych wekto-
rowych. Wybór zaleŜy od tego, jakie mamy dane i co chcemy zaprezentować:
Pojedynczy symbol
Wszystkie obiekty na warstwie czy to punktowej, liniowej czy teŜ powierzch-
niowej wyświetlone są za pomocą tego samego symbolu.
Stopniowany symbol
Pozwala na symbolizację obiektów opartą o liczbę klas; kaŜda klasa składa się
z zakresu wartości. Pole, po którym dokonujemy symbolizacji musi mieć war-
tości numeryczne.
Ciągły kolor
Symbolizacja oparta o wartość pola, wybieramy dwa kolory dla najmniejszej
i największej wartości. Pole, po którym dokonujemy symbolizacji musi mieć
równieŜ wartości numeryczne.
Wartość unikalna
Wyświetla wszystkie obiekty tego samego typu w ten sam sposób. Dla kaŜdej
unikalnej wartości naleŜy wskazać kolor i styl wypełnienia, lub zaakceptować
kolory nadane domyślnie przez QGIS. Do klasyfikacji moŜna uŜyć kaŜdego po-
la z tabeli atrybutów.
W dolnej części okna „Właściwości” znajdują się cztery przyciski słuŜące
do zapisywania i wczytywania styli warstw. Jest to bardzo pomocne, gdyŜ oszczędza
czas poświęcony na rozkolorowywanie typowych warstw uŜywanych juŜ
we wcześniejszych projektach. Są to:
1. Przywróć domyślny styl
2. Zapisz jako domyślny
3. Wczytaj styl
4. Zapisz styl
Style zapisywane są z rozszerzeniem qml.
Grupowanie warstw
Aby usprawnić pracę, warstwy moŜna grupować. Widoczność grupy warstw moŜna
ustawiać jednym kliknięciem. Warstwy grupuje się w legendzie poprzez utworzenie
nowej warstwy grupowej i przeciągnięcie warstw do tej grupy:
1. Kliknij prawym klawiszem w oknie legendy.
2. Wybierz „Dodaj grupę” – pojawi się folder.
3. Przeciągnij do tego folderu warstwy, które chcesz pogrupować.
4. Klikając prawym klawiszem na folderze grupy, nadaj mu odpowiednią nazwę.
5. Aby wyłączyć warstwę z grupy, kliknij na danej warstwie prawym klawiszem
i wybierz z menu podręcznego „Przenieś na główny poziom”.
13
Zakładka Akcje
W QGIS jest moŜliwość wykonywania i zapisywania akcji bazujących na atrybutach
obiektów. Akcje są uŜyteczne, kiedy często korzystamy z aplikacji zewnętrznej uŜy-
wającej argumentów korzystających z atrybutów naszej warstwy lub przeglądamy
stronę internetowa z danymi zawartymi na naszej warstwie wektorowej. Akcje defi-
niuje się w oknie dialogowym Właściwości, na zakładce Akcje.
ZałóŜmy, Ŝe mamy warstwę miejscowości, zawierającą kolumnę z nazwami miejsco-
wości. MoŜemy dla takiej warstwy zdefiniować na przykład akcję, która otwiera prze-
glądarkę internetową i wyświetla informacje na temat danej miejscowości znajdujące
się w Wikipedii. W tym celu:
1. Stajemy w legendzie na warstwie miejscowości, klikamy prawym klawiszem
i z menu podręcznego wybieramy „Właściwości”.
2. Wybieramy zakładkę „Akcje”.
Ryc. 7 Definiowanie akcji

3. Nadajemy akcji nazwę.
4. W następnym polu wskazujemy połoŜenie na dysku przeglądarki internetowej,
np. firefox.exe i wpisujemy ścieŜkę URL do Wikipedii:
http://pl.wikipedia.org/wiki/
5. Otwieramy cudzysłów i na liście wybieralnej poniŜej wskazujemy nazwę pola,
z którego wartości mają być pobrane do akcji, klikamy przycisk „dodaj pole”
i zamykamy cudzysłów.
14
6. Klikamy przycisk „Wstaw akcję”, zatwierdzamy OK.

ZałóŜmy, Ŝe nasze miejscowości są jednocześnie siedzibami gmin i nie chcemy, aby
z Wikipedii wyświetliła się informacja o miejscowościach, lecz o gminach. Wtedy na-
sza akcja nie będzie brzmiała tak:
"C:/Program Files/Mozilla Firefox/firefox.exe" http://pl.wikipedia.org/wiki/"%nazwa"
lecz tak:
"C:/Program Files/Mozilla Firefox/firefox.exe" http://pl.wikipedia.org/wiki/"gmina %na-
zwa"
Akcje moŜna uruchamiać na dwa sposoby: albo narzędziem „Informacja”, klikając
na wybranym obiekcie, albo z poziomu tabeli atrybutów. Otwieramy tabelę, klikamy
prawym klawiszem na polu, dla którego chcemy uruchomić akcję i wybieramy akcję.
MoŜna powyŜszym sposobem utworzyć np. akcję wyświetlającą miejscowości
z naszej warstwy wektorowej w Google Maps.
Ryc. 8 Uruchamianie akcji
Zakładka Metadane
Na tej zakładce znajdziemy informacje o warstwie wektorowej: format zapisu war-
stwy, jej połoŜenie na dysku (źródło), rodzaj obiektów geometrycznych przez nią
przechowywanych, liczbę obiektów znajdujących się na warstwie, moŜliwości edycyj-
ne warstwy, jej zasięg i układ odwzorowania.
Zakładka Etykiety
Jest to bardzo rozbudowana zakładka o wielu opcjach, jednak potrzeba duŜej wpra-
wy, aby uzyskać zadowalający wygląd etykiet na wydruku mapy.
Etykietować moŜna po kaŜdym polu, dostępne są opcje wyboru kroju czcionki, kolo-
ru, połoŜenia, wyrównania i bufora okalającego etykiety, moŜna kontrolować etykie-
towanie przy pomocy danych zapisanych w tabeli atrybutów. Dotyczy to zarówno sty-
lu jak i wyrównania, lokalizacji etykiet i buforów. Wszystkie te ustawienia moŜna zapi-
sać w tabeli atrybutów a następnie przy etykietowaniu wskazać pole, z którego mają
zostać pobrane odpowiednie opcje etykiet.
15
Ryc. 9 Zakładka Etykiety
Zakładka Atrybuty
Przy pomocy tej zakładki moŜna zmieniać strukturę tabeli, kiedy warstwa jest w trybie
edycji. W aktualnej wersji QGIS moŜliwa jest jedynie edycja struktury tabel PostGIS.
Dostępne są przyciski słuŜące do dodawania bądź usuwania kolumn.
1.5 Wizualizacja danych rastrowych
Dostęp do zarządzania wyświetlaniem warstw rastrowych uzyskujemy klikając dwu-

krotnie na nazwie warstwy w legendzie. Otworzymy w ten sposób okno dialogowe
„Właściwości”.
16
1.5.1 Właściwości warstwy rastrowej

W oknie dialogowym „Właściwości” moŜna zdobyć informacje o rastrze, zarządzać
kanałami RGB, wzmacniać kontrast, ustawić przezroczystość dla całego rastra bądź
jego poszczególnych kolorów, ustawić wartość oznaczającą brak danych, a takŜe
wyświetlanie rastra w zaleŜności od skali, oraz zbudować piramidy przyspieszające
wyświetlanie i odświeŜanie rastra.
1.6 Praca z tabelami
1.6.1 Tabela atrybutów

Wyświetla atrybuty obiektów, umoŜliwia selekcję obiektów, ich edycję, grupowanie
wybranych rekordów na górze tabeli, odwracanie wyboru, posiada pole do przeszu-
kiwania tabeli.
1.6.2 Kreator zapytań wyboru
Ryc. 10 Kreator zapytań wyboru

UmoŜliwia tworzenie bardziej złoŜonych zapytań SQL do tabeli atrybutów, niŜ pole
przeszukiwania dostępne na dole tabeli. Otwiera się go poprzez przycisk „Zaawan-
sowane” w oknie tabeli. Bardzo przydatną funkcją jest pole wyświetlające przykłado-
we wartości, ułatwia to w znacznym stopniu tworzenie zapytań.
17
2 Wektoryzacja i edycja danych

Do wektoryzacji i edycji warstw słuŜy pasek narzędzi „Digitalizacja”. Jeśli nie jest wi-
doczny, naleŜy go włączyć klikając prawym klawiszem na pasku narzędzi.
Ryc. 11 Pasek narzędzi Digitalizacja

1. Tryb Edycji (Toggle editing) - Rozpoczyna i kończy wektoryzację warstwy, za-
pisuje wprowadzone zmiany. Do edycji moŜna zaznaczyć jednocześnie kilka
warstw.
2. Dodaj punkt (Capture Point) - Dodaje nowy punkt do edytowanej warstwy
punktowej.
3. Dodaj linię (Capture Line) - Dodaje nową linię do edytowanej warstwy liniowej.
4. Dodaj poligon (Capture Polygon) - Dodaje nowy poligon do edytowanej war-
stwy powierzchniowej.
5. Dodaj pierścień (Add Ring) - Przy pomocy tego narzędzia moŜna „wyciąć”
dziurę w istniejącym obiekcie powierzchniowym.
6. Dodaj wyspę (Add Island) - Dodaje wyspę do istniejącego obiektu obszarowe-
go.
7. Rozdziel obiekty (Split Features) - Rozdziela istniejący obiekt, na co najmniej
dwa obiekty.
8. Przesuń obiekt (Move Features) - Przesuwa istniejący obiekt w dowolne miej-
sce na mapie.
9. Przesuń wierzchołek (Move Vertex) - Przesuwa wierzchołek na poligonie
lub punkt załamania linii na edytowanej warstwie.
10. Dodaj wierzchołek (Add Vertex) - Dodaje wierzchołek do poligonu lub punkt
załamania do linii na edytowanej warstwie. W QGIS ‘Kore’ moŜna dodawać
wierzchołki tylko na istniejącej linii, jeśli chcemy przedłuŜyć linię, naleŜy prze-
sunąć końcowy węzeł a nowy wstawić w jego poprzednie miejsce.
11. Usuń wierzchołek (Delete Vertex) - Usuwa wierzchołek z poligonu lub punkt
załamania z linii z edytowanej warstwy.
12. Usuń zaznaczone (Delete Selected) - Usuwa zaznaczone obiekty. Nie ma
funkcji cofnij, ale warstwa nie zostanie zmieniona dopóki nie zostaną zapisane
zmiany (kończąc edycję), moŜna więc cofnąć edycję, jeśli popełni się błąd.
13. Wytnij obiekty (Cut Features) - Wycina wybrane obiekty, moŜna równieŜ uŜy-
wać tego narzędzia do usuwania obiektów, które mamy moŜliwość przywrócić
wklejając je. Daje nam to jeden poziom cofania zmian.
14. Kopiuj obiekty (Copy Features) - Kopiuje wybrane obiekty.
15. Wklej obiekty (Add Features) - Wkleja skopiowane obiekty.
18
2.1 Tworzenie nowej warstwy wektorowej
W QGIS moŜna tworzyć warstwy wektorowe shp. SłuŜy do tego przycisk „Nowa
warstwa wektorowa”. W oknie dialogowym mamy moŜliwość wyboru typu nowej war-
stwy: punkt, linia lub poligon. W dalszej części okna definiujemy tabelę atrybutów.
Warto jest starannie przemyśleć strukturę tabeli atrybutów nowej warstwy, poniewaŜ
zmiana struktury tabeli dla warstw shp nie jest dostępna.
We wszystkich nowych warstwach domyślnie tworzy się pole id. Dostępne typy pól to
Real (liczby rzeczywiste), Integer (liczby całkowite) oraz String (ciąg znaków).
2.1.1 Tworzenie nowych obiektów

Do tworzenia nowych obiektów wybieramy jedną z trzech opcji: Dodaj punkt, Dodaj
linię lub Dodaj poligon. W kaŜdym przypadku, najpierw naleŜy zwektoryzować obiekt
a następnie dodać jego atrybuty.
Wektoryzację zaczynamy klikając lewym klawiszem myszy na mapie; aby ją zakoń-
czyć, klikamy prawym klawiszem. Pojawi się okno atrybutów do wypełnienia:
Ryc. 12 Wprowadzanie wartości atrybutów
2.1.2 Przyciąganie
W QGIS moŜna przyciągać się do wierzchołków oraz segmentów w tej samej war-
stwie. Tolerancję przyciągania dla całego projektu ustala się w Ustawieniach > Opcje
> Digitalizacja. Przyciąganie ustawia się w jednostkach mapy.
Aby ustawić róŜną tolerancję przyciągania dla poszczególnych warstw idź
do Ustawienia > Właściwości projektu i na zakładce Ogólne kliknij „Opcje przyciąga-
nia”. Pojawi się okno dialogowe, w którym moŜna ustawić tolerancję przyciągania:
19
Ryc. 13 Opcje przyciągania (snap)
2.1.3 Edycja wierzchołków

Edycja wierzchołków dotyczy warstw shp oraz PostgreSQL/PostGIS. Nie trzeba naj-
pierw wybierać obiektu, którego wierzchołki mają być edytowane, wystarczy wskazać
dany wierzchołek.
W ustawieniach Ustawienia > Opcje > Digitalizacja naleŜy wybrać „Promień wyszu-
kiwania…” większy niŜ zero, inaczej QGIS nie będzie wiedział, który obiekt ma być
edytowany.
W niektórych przypadkach kilka obiektów moŜe dzielić jeden wierzchołek, mają wte-
dy zastosowanie poniŜsze zasady:
• dla linii – linia znajdująca się najbliŜej połoŜenia myszy będzie linią docelową,
najbliŜszy wierzchołek na tej linii będzie edytowany,
• dla poligonów – jeśli kursor znajduje się wewnątrz poligonu, będzie
on obiektem docelowym, w innym przypadku najbliŜszy obiekt będzie wybrany
a najbliŜszy wierzchołek edytowany.
2.2 Kopiowanie, wklejanie i usuwanie obiektów
Wybrane obiekty z warstwy mogą być wycinane, kopiowane, wklejane pomiędzy

warstwami tego samego projektu, o ile zaznaczyliśmy warstwę docelową do edycji.
Mogą być takŜe wklejane do zewnętrznych aplikacji jako tekst w formacie CSV,
z geometrią zapisaną w formacie WKT (format OGC).
Aby skopiować obiekty z jednej warstwy na drugą, naleŜy:
1. Ustawić do edycji obie warstwy.
2. Wybrać obiekty do skopiowania.
3. W oknie legendy stanąć na warstwie, na którą wklejamy obiekty.
4. Wkleić obiekty, zakończyć edycję i zapisać zmiany.
Jeśli tabele atrybutów kopiowanych warstw się róŜnią, QGIS przeklei to, co pasuje
a resztę pominie. Jeśli zaleŜy nam na poprawnym przekopiowaniu danych atrybuto-
wych, naleŜy zawczasu zadbać o jednolitą strukturę tabel obu warstw.
20
W przypadku, gdy obie warstwy, z których przeklejamy obiekty są w tym samym od-
wzorowaniu, nie będzie problemów z geometrią obiektów, natomiast jeśli odwzoro-
wania warstw są róŜne, mogą pojawić się róŜnice w geometrii obiektów. Wynika to
z błędów zaokrąglania przy przeliczaniu pomiędzy układami odwzorowania.
21
3 Wtyczki
3.1 Architektura wtyczek
QGIS został tak zaprojektowany, aby moŜliwe było dołączanie wtyczek. Wtyczki są to
dodatki do programu poszerzające jego moŜliwości lub automatyzujące Ŝmudne
czynności. Zaletą takiego rozwiązania jest to, Ŝe uŜytkownicy mogą wybierać pomię-
dzy funkcjami, które chcą mieć w programie, a których nie. Mogą takŜe sami dołą-
czać nowe narzędzia i dostosowywać funkcjonalność programu do swoich potrzeb.
Wiele funkcji QGIS jest w rzeczywistości zaimplementowanych jako wewnętrzne
lub zewnętrzne wtyczki.
Wewnętrzne wtyczki napisane są w języku Python bądź C++, zarządzane przez
QGIS Development Team i są one integralną częścią kaŜdej dystrybucji programu
QGIS. Aktywuje się je przy pomocy MenadŜera wtyczek. Obecnie jest dostępnych
17 podstawowych wtyczek, w tym wtyczka GRASS, Georeferencer, fTools (Narzę-
dzia), Konwerter warstw OGR (wektorowych), Generator siatki kartograficznej, Kon-
werter Dxf2Shp, narzędzia GPS.
Zewnętrzne wtyczki są napisane w Pythonie i moŜna je podzielić na wtyczki oficjalne
oraz wtyczki uŜytkowników. MoŜna z łatwością pobrać więcej wtyczek przy pomocy
Instalatora „pythonowych” wtyczek.
Ryc. 14 Instalator wtyczek

Oficjalne zewnętrzne wtyczki napisane w Pythonie są przechowywane w oficjalnym,
moderowanym repozytorium na stronie http://pyqgis.org/repo/official jako część ofi-
cjalnego wydania QGIS i zarządzane przez właściwego autora wtyczki.
Nieoficjalne zewnętrzne wtyczki napisane w Pythonie są przechowywane
w nieoficjalnym repozytorium na stronie http://pyqgis.org/repo/contributed zawierają-
cym wtyczki wymagające jeszcze dopracowania, zanim zostaną dołączone do ofi-
cjalnej dystrybucji.
Poza tymi dwoma repozytoriami, wielu programistów QGIS posiada własne repozyto-
ria. Mogą być one takŜe dodane do listy repozytoriów za pomocą Instalatora pytho-
nowych wtyczek.
Spis obecnie dostępnych zewnętrznych repozytoriów wtyczek znajduje się na końcu
tego opracowania, w Dodatkach.
22
3.2 MenadŜer wtyczek

MenadŜer wtyczek (Wtyczki > Zarządzaj wtyczkami) słuŜy do dodawania bądź usu-
wania wtyczek według uznania uŜytkownika. Wtyczki zewnętrzne muszą być naj-
pierw dodane za pomocą Instalatora wtyczek.
MenadŜer wtyczek wyświetla listę wewnętrznych wtyczek oraz wtyczek zewnętrz-
nych, które zostały dodane przy pomocy Instalatora wtyczek. MoŜna teŜ podejrzeć
ich status – czy są aktywne, czy nie. Aby uaktywnić wtyczkę naleŜy zaznaczyć pole
wyboru po lewej stronie jej nazwy. Lista aktywnych wtyczek jest przechowywana
w programie i będą one aktywne przy następnej sesji QGIS.
Ryc. 15 MenadŜer wtyczek
23
4 Narzędzia (fTools)
Narzędzia fTools, do przetwarzania danych przestrzennych i analiz, zostały dodane
w wersji 1.0.2 QGIS. Rozszerzają one funkcjonalność programu uŜywając tylko pod-
stawowych bibliotek QGIS i Pythona. ZałoŜeniem było stworzenie jednego zasobu
narzędzi przydatnych do wykonywania szerokiego wachlarza funkcji GIS, bez ko-
nieczności korzystania z dodatkowego oprogramowania, bibliotek i wykonywania zło-
Ŝonych operacji. FTools są bardzo szybkie i proste w obsłudze. Pracują
na warstwach shp.
4.1 Narzędzia analizy
4.1.1 Macierz odległości (Distance Matrix)

Mierzy odległości pomiędzy dwiema warstwami punktowymi i zapisuje wynik
jako:
o macierz kwadratu odległości,
o macierz liniowej odległości,
o sumę odległości. MoŜna zawęzić odległości do k najbliŜszych obiektów.
4.1.2 Długość linii w poligonie (Sum line length)

Mierzy długość obiektów liniowych znajdujących się w obrębie innej warstwy
powierzchniowej.
1. Wybierz z listy rozwijalnej warstwę powierzchniową, w której poligonach
chcesz pomierzyć linie (np. długość dróg w poszczególnych powiatach).
2. Wybierz warstwę liniową, której długość obiektów chcesz pomierzyć.
3. WskaŜ ścieŜkę i nadaj nazwę nowej warstwie.
24
Ryc. 16 Długość linii w poligonie

Zostanie utworzona nowa warstwa poligonowa o geometrii warstwy wejściowej
(poligon), do której na końcu tabeli atrybutów zostanie dodana kolumna
z sumaryczną długością obiektów liniowych.
4.1.3 Liczba punktów w poligonie (Points In poligon)

Oblicza liczbę punktów znajdujących się na warstwie punktowej, które przypa-
dają na dany poligon w warstwie powierzchniowej.
4.1.4 Wyświetl unikalne wartości (List unique values)

Tworzy listę wszystkich unikalnych wartości atrybutów dla wejściowej warstwy
wektorowej.
4.1.5 Podstawowe statystyki (Basic statistic)

Oblicza statystyki – średnią, minimum, maksimum, odchylenie standardowe,
sumę itp. dla pola wejściowego.
4.1.6 Analiza najbliŜszego sąsiedztwa (Nearest Neighbor analysis)

Oblicza statystyki najbliŜszego sąsiedztwa: faktyczną średnią odległość, N,
oczekiwaną średnią odległość, wskaźnik najbliŜszego sąsiedztwa, Z-Score
dla punktowej warstwy wektorowej.
4.1.7 Środek cięŜkości (Mean coordinate(s))

Oblicza średnią bądź średnią waŜoną całej warstwy wektorowej albo jej obiek-
tów, bazując na unikalnym polu ID.
25
4.1.8 Przecięcia linii (Line intersections)
Ryc. 17 Przecięcia linii

Lokalizuje przecięcia linii i tworzy z nich warstwę punktową. Przydatne narzę-
dzie do lokalizacji np. skrzyŜowań dróg. Wystarczy wybrać z listy dostępnych
warstw dwie warstwy liniowe oraz pole z unikalnym ID i wskazać katalog, w
którym ma być zapisana nowa warstwa oraz nadać jej nazwę. W tabeli atrybu-
tów warstwy wyjściowej znajdziemy dwie kolumny z ID poszczególnych
warstw. W tym przypadku z numerami dróg.
4.2 Narzędzia badawcze (Research tools)
4.2.1 Losowy wybór (Random selection)

Wybiera losowo n obiektów lub n procent obiektów z warstwy.
26
4.2.2 Losowy wybór w podzbiorach (Random selection within subsets)

Wybiera losowo obiekty w podzbiorach bazując na polu z unikalnym ID.
4.2.3 Losowe punkty (Random points)

Tworzy w nowym pliku pseudo-losowe punkty nad zadaną warstwą. NaleŜy
wskazać warstwę z granicą. Punkty moŜna utworzyć dla całej warstwy lub
dla jej obiektów powierzchniowych. W drugim przypadku moŜna zadać gę-
stość lub liczbę punktów przypadających na poligon albo teŜ pole
z wartościami.
4.2.4 Regularne punkty (Regular points)

Tworzy nowy plik shp z regularną siatką punktów nad zadaną warstwą po-
wierzchniową.
4.2.5 Siatka wektorowa (Vector grid)

Generuje liniową lub powierzchniową siatkę opartą na parametrach uŜytkow-
nika. Zakres siatki moŜna pobrać bezpośrednio z warstwy wektorowej
lub z zasięgu okna mapy, jednym kliknięciem. Jest to o wiele wygodniejsze
niŜ w przypadku wtyczki „Kreator siatki kartograficznej”, gdzie zakres wpisuje-
my sami, uprzednio notując go na kartce. NaleŜy pamiętać jednak o zmodyfi-
kowaniu zakresu do pełnych wartości, inaczej siatka zostanie narysowana po-
czynając od wartości przypadkowej. Oczko siatki definiujemy sami, wartość
skoku moŜna zdefiniować inaczej dla długości geograficzne a inaczej dla sze-
rokości. Siatka zostanie zapisana jako plik shapefile i moŜe być od razu doda-
na do mapy, gdzie moŜna edytować jej styl. W tabeli atrybutów siatki znaj-
dziemy dwie pary współrzędnych x, y ograniczające jej oczko, jeśli wybraliśmy
siatkę poligonową, bądź jedną współrzędną - jeśli wybraliśmy siatkę liniową.
4.2.6 Wybór przez lokalizację (Select by location)

Wybiera obiekty bazując na ich lokalizacji w stosunku do innej warstwy, tworzy
nową selekcję lub dodaje obiekty do warstwy bądź wyciąga je z bieŜącej se-
lekcji.
4.2.7 Poligon z zasięgu warstwy (Polygon from layer Entent)

Tworzy warstwę z pojedynczym prostokątnym poligonem o zasięgu wejściowej
warstwy rastrowej lub wektorowej.
27
4.3 Narzędzia geoprocesingu
4.3.1 Otoczka wypukła (Convex hulls)

Tworzy warstwę z najmniejszym poligonem (otoczką) zawierającym całą war-
stwę lub poligonami okalającymi poszczególne jej obiekty, opierając się
na polu z unikalną wartością.
4.3.2 Bufor(y) (Buffer(s))

Tworzy bufor(y) wokół obiektów o zadanej szerokości lub opierając się na polu
z wartościami.
4.3.3 Iloczyn (Intersect)

Wyjściowa warstwa będzie zawierać obszary wspólne dla warstw wejścio-
wych. Atrybuty obu warstw zostaną dołączone.
4.3.4 Suma (Union)

Wyjściowa warstwa będzie zawierać sumę obszarów warstw wejściowych.
4.3.5 RóŜnica symetryczna (Symetrical difference)

Wyjściowa warstwa będzie zawierać róŜnicę obszarów warstw wejściowych.
Atrybuty obu warstw zostaną dołączone do tabeli wyjściowej.
4.3.6 Przytnij (Clip)

Przycina jedną warstwę do zasięgu innej warstwy. Atrybuty zostają takie,
jak warstwy wejściowej. Atrybuty maski nie dołączają się do tabeli, jak
w przypadku narzędzia Iloczyn.
28
4.3.7 RóŜnica (Difference)

Nakłada warstwy wektorowe na siebie w ten sposób, Ŝe wynikowa warstwa
zawiera te obszary warstwy wejściowej, które nie nakładają się na warstwę
wycinającą. W tabeli atrybutów znajdziemy dane tylko warstwy wejściowej.
4.3.8 Agreguj (Dissolve)

Łączy obiekty opierając się na polu wejściowym. Obiekty o tej samej wartości
pola są łączone w jeden obiekt.
4.4 Narzędzia geometrii
4.4.1 Sprawdź poprawność geometrii (Check geometry validity)

Sprawdza geometrię poligonów, wyszukuje przecięcia, dziury i nakładanie się,
koryguje kolejność węzłów.
4.4.2 Eksportuj/dodaj kolumny geometrii (Export/Add geometry values)

Dodaje kolumny z informacją geometryczną do warstw punktowych (XCO-
ORD, YCOORD), liniowych (LENGTH) oraz powierzchniowych (AREA, PERI-
METER).
4.4.3 Centroidy poligonów (Polygon centroids)

Tworzy warstwę punktową centroidów poligonów, przejmuje atrybuty
z warstwy poligonów. MoŜna na przykład utworzyć punktową warstwę miast
z warstwy powierzchniowej.
1. Wybierz z listy rozwijalnej warstwę, dla której chcesz zbudować centroidy.
2. Podaj ścieŜkę do lokalizacji nowego pliku, wpisz nazwę nowej warstwy.
3. Po skończonej operacji, QGIS zapyta czy dodać tę warstwę do mapy.
29
Ryc. 18 Centroidy
4.4.4 Triangulacja Delone

Buduje trójkąty pomiędzy punktami wejściowej warstwy wektorowej i zapisuje
je do nowej warstwy powierzchniowej. śaden z punktów ze zbioru wejściowe-
go nie trafia do wnętrza okręgu opisanego na trójkącie jakiegokolwiek innego
trójkąta powstałego podczas triangulacji. Atrybuty warstwy to trzy kolumny
z numerami ID punktów warstwy wejściowej – wierzchołków trójkąta.
4.4.5 Uprość geometrię (Simplify geometries)

Generalizuje obiekty poligonowe lub liniowe przy uŜyciu algorytmu Douglas’a-
Peucker’a. Dla obiektów poligonowych warto jest ustawić duŜą tolerancję,
np. 200.
4.4.6 Rozbij obiekt wieloczęściowy na jednoczęściowe (Multipart to sin-

gleparts)
Zamienia obiekt wieloczęściowy na jednoczęściowe. Tworzy poligony i linie.
30
4.4.7 Połącz obiekty jednoczęściowe w wieloczęściowy (Singleparts

to multipart)
Łączy obiekty jednoczęściowe w wieloczęściowy opierając się na wspólnym
ID.
4.4.8 Poligony na linie (Polygons to lines)

Zamienia obiekty powierzchniowe na obiekty liniowe.
4.4.9 Wydobądź węzły (Extract nodes)

Tworzy warstwę punktową z węzłów warstwy powierzchniowej bądź liniowej.
4.5 Narzędzia zarządzania danymi
4.5.1 Eksportuj do nowego układu współrzędnych (Export to new projec-

tion)
Bazując na wejściowym układzie współrzędnych, dokonuje projekcji na inny
układ tworząc nowy plik shp.
4.5.2 Definiuj bieŜący układ współrzędnych (Define current projection)

Definiuje układ współrzędnych dla warstw shp, które nie posiadają definicji
układu.
4.5.3 Złącz atrybuty (Join attributes)

Dołącza dodatkowe atrybuty do tabeli atrybutów warstwy wektorowej i wynik
zapisuje do osobnego pliku shp. Atrybuty te mogą pochodzić z innej warstwy
lub samodzielnej tabeli.
31
4.5.4 Złącz atrybuty według lokalizacji (Join attributes by location)
Ryc. 19 Złącz atrybuty według lokalizacji

Tworzy nową warstwę, zawierającą geometrię pierwszej warstwy i atrybuty
obu warstw. QGIS zapyta nas czy dodać tę warstwę do mapy.
1. Wybierz warstwę, do której chcesz dołączyć atrybuty.
2. Wybierz warstwę, z której chcesz pobrać atrybuty.
3. WskaŜ ścieŜkę do wyjściowego pliku i nadaj mu nazwę.
MoŜna w ten prosty sposób aktualizować tabelę atrybutów, np. dodać nazwy
powiatów do warstwy miast.
4.5.5 Podziel warstwę wektorową (Vector split)

Dzieli warstwę wektorową na oddzielne warstwy, bazując na polu z unikalną
wartością.
1. WskaŜ wejściową warstwę wektorową, która ma zostać podzielona.
2. Wybierz pole z unikalnym ID.
3. WskaŜ/utwórz katalog, gdzie mają być zapisane obiekty wyjściowe.
32
We wskazanym katalogu utworzą się nowe warstwy o nazwie składającej się

z nazwy warstwy wejściowej, nazwy pola, po którym dzieliliśmy i wartości tego
pola.
MoŜna w ten sposób rozdzielić warstwę powiatów na poszczególne powiaty,
bądź wydzielić wszystkie miejscowości znajdujące się w poszczególnych po-
wiatach na osobne warstwy.
Ryc. 20 Podziel warstwę wektorową
33
5 Georeferencer
Moduł do georeferencji znajdziemy w menu Wtyczki lub na pasku narzędzi . Uru-

chamia on dwa okna dialogowe:
W oknie „Georeferencer” wskazujemy połoŜenie rastra na dysku. Następnie zosta-
niemy poproszeni o wybranie układu współrzędnych mapy. Kiedy to zrobimy, raster
wyświetli się w drugim oknie, o nazwie „Punkty referencyjne”, w którym to definiujemy
punkty.
Jeśli nadajemy georeferencje mapie, na której widnieją oznaczone współrzędne, war-
to zapisać je sobie na kartce, aby sprawnie poruszać się w tym oknie. MoŜna takŜe
kalibrować raster na inną warstwę, wyświetloną w oknie mapy. Aby dobrze widzieć
obie mapy, kliknij przycisk „Rozmieść okna” znajdujący się w oknie „Georeferencer”.
Ryc. 21 Punkty Referencyjne
W celu dodania punktu wybieramy ikonę „Dodaj punkt” oraz klikamy

w wybranym miejscu mapy. Pojawia się okno, w którym naleŜy wpisać współrzędne
punktu, lub wskazać toŜsamy punkt na mapie referencyjnej.
W oknie „Punkty referencyjne” mamy dostępne narzędzia do nawigowania po mapie:
pomniejszanie, powiększanie, przesuwanie i cały zasięg.
34
Ryc. 22 Wpisywanie współrzędnych punktów referencyjnych

Po wskazaniu minimum czterech punktów moŜemy przejść do dokonania przelicze-
nia mapy. Do wyboru mamy dwa modele transformacji: liniową (afiniczną) i Helmerta.
Klikając przycisk „Stwórz”, utworzony zostanie plik o rozszerzeniu .wld, przechowują-
cy informacje o nadanym układzie współrzędnych oraz plik .points, z informacjami
o punktach referencyjnych. Pozwoli nam to na ewentualne ponowne otwarcie rastra
do georeferencji, jeśli nie będziemy zadowoleni z rezultatu. Będziemy wtedy mogli
dodać nowe punkty lub usunąć stare, jeśli wprowadzają zbyt duŜy błąd. Wybierając
opcję „Stwórz i wczytaj warstwę” dodamy skalibrowany raster do okna mapy QGIS.
Wybierając transformację Helmerta, piksele rastra wejściowego zostaną ponownie
przeliczone i stworzymy nowy raster. Jest to postępowanie jak najbardziej właściwe
w przypadku „skręconego” układu 1992.
35
6 Wyświetlanie i edycja danych PostGIS

Oprogramowanie PostGIS jest rozszerzeniem przestrzennym obiektowo-relacyjnej
bazy danych PostgreSQL. Zapewnia ono obsługę danych przestrzennych przecho-
wywanych w tej bazie. Przestrzenne bazy danych takie jak PostGIS, Oracle Spatial
czy DB Spatial są wykorzystywane do wysokiej wydajności bezkolizyjnego dostępu
wielu uŜytkowników do duŜych zbiorów danych.
PostGIS jest napisany zgodnie z wymaganiami specyfikacji Open Geospatial Consor-
tium „Simple Features Specification for SQL”. Jest dostępny w ramach licencji Gene-
ral Public License GPL.
QGIS obsługuje warstwy PostGIS od pierwszego dnia swego istnienia, od tamtego
czasu dodano funkcje edycji warstw oraz moŜliwość dokonywania wyboru SQL
obiektów wczytywanej warstwy.
6.1 Wyświetlanie danych
Warstwy PostGIS są przechowywane w bazie PostgreSQL. Zalety warstw PostGIS

to indeksowanie przestrzenne, filtrowanie i moŜliwość dokonywania zapytań. UŜywa-
jąc bazy PostGIS, takie funkcje wektorowe jak wybierz czy identyfikuj działają
w QGIS lepiej niŜ na warstwach wspieranych przez OGR.
Ryc. 23 Dodawanie warstwy PostGIS

Aby włączyć warstwę PostGIS naleŜy utworzyć w QGIS stałe połączenie do bazy
danych PostgreSQL (jeśli nie jest jeszcze zdefiniowane), połączyć się z bazą danych,
wybrać warstwę, która ma być dodana do mapy. Opcjonalnie wprowadzić zapytanie
SQL gdzie zdefiniujemy, które obiekty warstwy mają zostać wczytane, a następnie
wczytać warstwę.
36
6.1.1 Łączenie się z bazą danych

W celu odczytania danych z naszej bazy danych, musimy utworzyć połączenie. Wy-
maga to posiadania pewnych informacji o serwerze, bazie danych i znajomości hasła
logowania do bazy.
Aby utworzyć nowe połączenie do bazy:
1. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę PostGIS” lub wciśnij klawisz „d”

na klawiaturze.
2. Kliknij „Nowy”.
3. Wpisz nazwę połączenia – moŜe być to cokolwiek łatwego do zapamiętania.
4. Wpisz nazwę hosta. Jeśli baza PostGIS jest na tym samym komputerze, bę-
dzie to localhost.
5. Wpisz nazwę bazy danych, w której masz dane.
6. Wpisz port. Domyślny port dla PostGIS to 5432.
7. Podaj nazwę uŜytkownika.
8. Wprowadź hasło (dla tego samego komputera hasło moŜe nie być wymaga-
ne).
9. Kliknij „Test połączenia” aby sprawdzić, czy dane są poprawne.
10. Kliknij „OK” aby zapisać połączenie.
Dodatkowo dostępne są opcje:
Zapisz hasło
Jeśli dostęp do twojej bazy danych jest chroniony hasłem, moŜesz je zapamię-
tać w QGIS, jednak naleŜy mieć świadomość względów bezpieczeństwa.
Sprawdź tylko geometry_columns kolumny geometrii
QGIS przeszukuje wszystkie tabele w bazie danych, które mają kolumnę
z danymi przestrzennymi. MoŜesz tak skonfigurować połączenie, aby szukać
warstw tylko mających geometry_columns. Przyspieszy to tworzenie listy do-
stępnych warstw, ale moŜna w ten sposób pominąć warstwy, których nie ma
w tabeli geometry_columns. Jeśli zawsze tworzysz warstwy PostGIS w taki
sposób, który tworzy wpis w tabeli geometrii, zaznaczenie tej opcji jest bez-
pieczne.
Sprawdź tylko schemat „public”
Opcja ta pozwala przeszukiwać tylko schemat \public, co takŜe przyspiesza li-
stowanie warstw, ale przydatne jest jedynie w przypadku, gdy tylko tam są
przechowywane.
6.1.2 Ładowanie warstwy PostGIS

UŜyjmy stworzonego połączenia do załadowania warstwy:
1. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę PostGIS” lub wciśnij klawisz „d” na klawiaturze.
2. Wybierz swoje połączenie z bazą z rozwijalnej listy.
37
3. Kliknij „Połącz”.
4. WskaŜ wybraną warstwę na liście dostępnych warstw.
5. Zmień kodowanie, jeśli zachodzi taka potrzeba.
6. Kliknij „Dodaj”.
7. Po załadowaniu, warstwa PostGIS zachowuje się jak kaŜda inna warstwa
wektorowa.
6.3 Import danych do bazy PostgreSQL
6.3.1 shp2pgsql
Dane moŜna zaimportować do PostgreSQL za pomocą kilku metod. PostGIS dostar-
cza narzędzia zwanego shp2pgsql, które słuŜy do importu plików shp do bazy.
Na przykład, aby zaimportować shapefile o nazwie dzialki.shp do bazy danych Post-
greSQL o nazwie gmina_karnice, uŜyjemy następującego polecenia:
shp2pgsql -s 2180 dzialki.shp nowe_dzialki | psql gmina_karnice
Utworzy to nowy zbiór o nazwie nowe_dzialki w bazie danych gmina_karnice,
w układzie odwzorowania 1992 (kod EPSG 2180).
6.3.2 Wtyczka SPIT
Ryc. 24 Wtyczka SPIT
38
W QGIS znajdziemy takŜe wtyczkę o wdzięcznej nazwie SPIT (Shapefile to PostGIS

Import Tool). MoŜe być ona uŜyta do zaimportowania do bazy wielu plików shp
na raz; zawiera takŜe wsparcie dla schematów.
Aby włączyć wtyczkę SPIT, otwórz MenadŜera wtyczek z menu Wtyczki, zaznacz
wtyczkę na liście i kliknij OK. Ikona SPIT doda się do paska narzędzi.
1. Aby zaimportować plik shp:
2. Kliknij ikonę SPIT .

3. W oknie dialogowym wybierz bazę PostgreSQL, z którą chcesz się połączyć
i kliknij połącz.
4. Dodaj jeden lub więcej plików do kolejki, klikając “Dodaj”.
5. Następnie zatwierdź OK.
Postęp importu oraz ewentualne błędy będą wyświetlane w miarę przetwarzania ko-
lejnych warstw.
6.3.3 ogr2ogr
Poza shp2pgsql i SPIT jest jeszcze jedno narzędzie do zasilania danymi w PostGIS:
ogr2ogr. Jest ono częścią biblioteki GDAL. Aby zaimportować tym sposobem war-
stwę shapefile do PostGIS, postępuj według wzoru:
ogr2ogr -f "PostgreSQL" PG:"dbname=moj_powiat host=myhost.pl user=postgres \
password=haslo123" drogi.shp
Zaimportuje to shapefile drogi.shp do bazy o nazwie moj_powiat za pośrednictwem
uŜytkownika postgres o haśle haslo123 i hosta myhost.pl
Ogr2ogr nie tworzy indeksów przestrzennych tak, jak to robi shp2pgsl. Trzeba je
utworzyć samemu, za pomocą polecenia SQL CREATE INDEX, po zaimportowaniu
warstwy.
39
7 Praca z systemem GRASS poprzez QGIS

GRASS GIS to System Informacji Geograficznej rozwijany od 1982 roku; od samego
początku był systemem darmowym, o otwartym kodzie źródłowym. Pierwotnie
na licencji public domain, od roku 1999 jest rozpowszechniany na licencji GNU/GPL
i rozwijany przez społeczność rozsianą po całym świecie. GRASS ma budowę modu-
łową, oznacza to, Ŝe wszelkie polecenia wykonywane są przy pomocy skryptów dzia-
łających na poziomie systemu. W standardowej dystrybucji system GRASS zawiera
około 350 modułów do pracy z danymi wektorowymi i rastrowymi, w tym 3D oraz te-
ledetekcyjnymi. Do systemu GRASS moŜna uzyskać dostęp przez kilka graficznych
interfejsów uŜytkownika a takŜe przez program QGIS, ale zaawansowani uŜytkowni-
cy z powodzeniem uŜywają wiersza poleceń.
Wtyczka GRASS w programie QGIS zapewnia dostęp do baz danych systemu
GRASS i jego funkcjonalności, w tym wizualizacji map wektorowych i rastrowych
GRASS-a, wektoryzacji warstw, edytowania atrybutów warstw, tworzenia nowych
warstw oraz analiz 2D i 3D danych GRASS-a za pomocą ponad trzystu modułów te-
go systemu.
Ryc. 25 Pasek narzędzi GRASS

Aby móc skorzystać z funkcji analitycznych GRASS-a bądź wyświetlać dane z jego
bazy trzeba wybrać i włączyć wtyczkę GRASS w MenadŜerze wtyczek. Po włączeniu
wtyczki moŜna zacząć dodawanie warstw do mapy z istniejącej Lokacji , albo
stworzyć własną nową Lokację za pomocą programu QGIS i zaimportować
do niej warstwy wektorowe czy rastrowe w celu wykonywania dalszych analiz.
7.1 Wektorowy model danych GRASS
W GRASS-ie mamy do czynienia z topologicznym modelem danych, oznacza to,

Ŝe powierzchnie nie są typowymi poligonami, ale granicami składającymi się z obiek-
tów liniowych z przypisanym centroidem. Reprezentacja topologiczna danych wekto-
rowych pomaga w tworzeniu i zarządzaniu mapami wektorowymi o przejrzystej geo-
metrii jak równieŜ pozwala na pewne analizy, których nie moŜna przeprowadzać
na danych nie topologicznych lub danych "spaghetti". Granica pomiędzy sąsiadują-
cymi ze sobą obiektami topologicznymi jest zwektoryzowana tylko raz i jest dzielona
przez te dwa obszary. Pomiędzy granicami nie moŜe być przerw. Powierzchnia jest
identyfikowana przez atrybut przypisany jej centroidowi. Poza granicami i centroidami
mapa wektorowa moŜe zawierać równieŜ linie i punkty. Wszystkie te elementy geo-
metryczne mogą występować na jednej mapie wektorowej a przypisane do poszcze-
gólnych warstw są za pomocą atrybutu „category”. Tak wiec są one nie oddzielnymi
warstwami, ale klasami w obrębie jednej warstwy, tzw. mapy wektorowej.
MoŜliwe jest przechowywanie róŜnych obiektów w jednym zestawie wektorowym,
np. w warstwie pokrycie terenu mogą być przechowywane razem pola, lasy i jeziora.
Graniczące lasy i jeziora dzielą te sama granice, ale maja one oddzielne tabele atry-
40
butów. MoŜliwe jest takŜe dołączanie tabeli atrybutów do granicy, np., gdy granica
między jeziorem i lasem jest ścieŜką, te trzy obiekty geograficzne będą dzielić jeden
obiekt graficzny, ale ich atrybuty będą przechowywane w trzech oddzielnych tabe-
lach.
Atrybuty mogą być przechowywane w Lokacji GRASS-a przy pomocy DBase albo
SQLITE3 lub teŜ w zewnętrznej bazie danych, np. PostgreSQL, MySQL, Oracle i są
połączone z geometrią za pomocą wartości „category”, będącej kluczem.
7.2 Opis Lokacji i Mapsetu
Dane w systemie GRASS są przechowywane w katalogu DATABASE (zwanym takŜe

"GISBASE"). Katalog ten naleŜy stworzyć przed rozpoczęciem pracy w systemie
GRASS. W bazie danych projekty są określone przez ich obszar i przechowywane
w podkatalogach zwanych Lokacjami (LOCATION).
KaŜda Lokacja posiada zdefiniowane odwzorowanie, układ odniesienia i połoŜenie
w przestrzeni geograficznej. Katalogi i pliki danej Lokacji są tworzone automatycznie,
kiedy po raz pierwszy definiujemy nową Lokację przy uruchomieniu systemu GRASS.
KaŜda Lokacja moŜe mieć wiele Mapsetów (MAPSETs), z których kaŜdy jest podka-
talogiem Lokacji.
Jednym z powodów tworzenia wielu Mapsetów, jest przechowywanie map dotyczą-
cych poszczególnych projektów lub róŜnych lokalizacji w odrębnych katalogach. In-
nym powodem jest zapewnienie wielu uŜytkownikom równoczesnego dostępu
do warstw przechowywanych w tej samej Lokacji - dotyczy to np. zespołów pracują-
cych nad tym samym projektem.
7.3 Komendy systemu GRASS
System GRASS składa się z modułów, zwanych komendami. Dostęp do nich uzysku-
jemy poprzez „Narzędzia GRASS”. Około 200 modułów dostępnych jest w QGIS
z poziomu graficznego interfejsu, kolejne 100 z wiersza poleceń wewnątrz „Narzędzi
GRASS”.
Komendy są uporządkowane w grupy, gdzie nazwa komendy odzwierciedla
jej zastosowanie i składa się zazwyczaj z pierwszej litery formatu danych, które ob-
sługuje, lub jej ogólnego zastosowania. Z dalszej części nazwy - po kropce - moŜemy
zorientować się, do czego dana komenda słuŜy:
d.* - (display) wyświetlanie obrazów na ekranie - d.rast, d.vect, d.sites
g.* - (general) ogólne polecenia zarządzania danymi - g.list, g.copy, g.proj
v.* - (vector) operacje na danych wektorowych: v.digit, v.to.rast
r.* - (raster) operacje na danych rastrowych: r.slope.aspect, r.mapcalc
r3.* (raster 3D) operacje na danych rastrowych 3D: r3.mapcalc
m.* - (miscellaneous) polecenia róŜne: m.cogo, m.proj
i.* - (image) operacje na danych wielospektralnych: i.rectify
ps.* (postscript) obsługa wydruków: ps.map
db.* (database) obsługa baz danych: db.select, db.copy
41
Szczegółowe opisy modułów systemu GRASS, w języku angielskim, dostępne są

na stronie projektu: http://grass.ibiblio.org/grass64/manuals/html64_user/index.html
7.4 Tworzenie nowej Lokacji GRASS
GRASS przechowuje dane w Lokacjach. Jeśli nie posiadamy danych GRASS, musi-
my utworzyć Lokację o odpowiednim odwzorowaniu i zasięgu przestrzennym
a następnie zaimportować do niej swoje dane.
W QGIS moŜna tworzyć Lokacje za pomocą kreatora Lokacji lub przy okazji im-
portowania warstwy wektorowej bądź rastrowej.
Ryc. 26 Tworzenie Lokacji – okno kreatora

Utwórzmy Lokację w układzie 1992/19.
1. Otwórz QGIS i upewnij się, ze wtyczka GRASS jest włączona.
2. Na pasku narzędzi GRASS kliknij ikonę „Nowy Mapset”, aby wywołać kreatora
Lokacji. W tym kreatorze moŜna utworzyć zarówno nową Lokację jak i Mapset
w istniejącej Lokacji.
3. WskaŜ katalog, który będzie zawierał dane GRASS, lub utwórz nowy katalog –
będzie w nim przechowywana Lokacja. Kliknij „Dalej”.
42
4. Wybierz „Twórz nową Lokację” i wprowadź jej nazwę. Kliknij „Dalej”.

5. Zdefiniuj odwzorowanie. Dla układu 1992 wpisz kod EPSG 2180. Kliknij
„Znajdź”; kliknij „Dalej”. Dla innych układów stosowanych w Polsce znajdziesz
kody w załączniku na końcu tego dokumentu.
6. Zdefiniuj region domyślny dla swojej Lokacji; jeśli nie znasz granic swojego
regionu, wybierz Polskę z listy rozwijalnej, kliknij „Ustaw”; kliknij „Dalej”.
7. Nadaj nazwę Mapsetowi. Kliknij „Dalej”.
Ryc. 27 Okno kreatora Mapsetu

8. Pojawi się okno z informacją o ścieŜce do Lokacji, jej nazwie i nazwie stwo-
rzonego Mapsetu. Kliknij Zakończ.
9. Lokacja jest juŜ gotowa do pracy, moŜna zaimportować do niej dane z plików
shp, tab lub innych, obsługiwanych przez biblioteki OGR i GDAL.
7.5 Import danych do Lokacji
Do importu danych uŜywa się generalnie modułów v.in.ogr dla warstw wektorowych
oraz r.in.gdal dla warstw rastrowych. MoŜna to zrobić z poziomu wiersza poleceń
albo przy pomocy wtyczki GRASS w QGIS.
43
7.5.1 Import danych wektorowych

Zaimportujmy warstwę wektorową:
1. Otwórz Mapset, do którego chcesz zaimportować warstwę.

2. Kliknij ikonę „Otwórz Narzędzia GRASS".
3. Korzystając z zakładki „Struktura modułów” znajdź narzędzie v.in.ogr Fi-
le>Import>Vector.
4. WskaŜ ścieŜkę do warstwy OGR.
5. Nadaj nazwę tworzonej warstwie GRASS.
6. Kliknij „Utwórz”.
7. W zakładce „Wyjście” moŜna obserwować proces tworzenia warstwy.
8. Kliknij „Zobacz wynik” – warstwa zostanie dodana do pola Legendy.
Zaimportowana warstwa będzie się zachowywać jak kaŜda inna warstwa wektorowa
QGIS, za wyjątkiem edycji – do edycji warstw GRASS słuŜą narzędzia dostarczone
przez system GRASS.
W zestawie narzędzi GRASS znajdziemy jeszcze kilka innych modułów do importu
warstw wektorowych m.in.:
v.in.ogr.qgis – importuje warstwę, która jest juŜ otwarta w QGIS – nie trzeba ponow-
nie wskazywać jej ścieŜki;
v.in.ogr.qgis.loc – importuje warstwę, która jest juŜ otwarta w QGIS i tworzy Lokację
dopasowaną zasięgiem do tej warstwy;
v.in.ogr.all – importuje wszystkie warstwy OGR i PostGIS znajdujące się we wskaza-
nym katalogu;
v.in.ogr.all.loc – importuje wszystkie warstwy OGR i PostGIS znajdujące się
we wskazanym katalogu i tworzy Lokację o zasięgu i odwzorowaniu tych warstw;
v.in.dxf - importuje warstwę dxf.
7.5.2 Import danych rastrowych

Import danych rastrowych odbywa się podobnie jak warstw wektorowych - naleŜy
odnaleźć właściwe narzędzie, którym najłatwiej będzie zaimportować warstwy.
Do wyboru są m.in.:
r.in.gdal – importuje raster obsługiwany przez bibliotekę GDAL;
r.in.gdal.loc – importuje raster obsługiwany przez bibliotekę GDAL i tworzy Lokację
na podstawie jego parametrów;
r.in.gdal.qgis – importuje raster obsługiwany przez bibliotekę GDAL, otwarty w QGIS;
r.in.gdal.qgis.loc – importuje raster obsługiwany przez bibliotekę GDAL, otwarty
w QGIS i tworzy Lokację na podstawie jego parametrów;
r.in.ascii – importuje raster ASCII;
r.in.poly – tworzy raster z poligonów/linii ASCII znajdujących się w jednym katalogu;
44
r.in.arc – importuje ESRI/ARCINFO GRID ASCII.
7.6 Tworzenie warstwy wektorowej

Aby utworzyć nową warstwę wektorową przy pomocy wtyczki GRASS, kliknij ikonę
„Utwórz warstwę wektorowa GRASS”. Po wprowadzeniu nazwy warstwy moŜna
rozpocząć wektoryzację punktów, linii lub poligonów – nie trzeba wybierać typu war-
stwy, gdyŜ GRASS obsługuje topologiczny model danych, który pozwala na prze-
chowywanie wszystkich typów geometrycznych na jednej warstwie.
7.6.1 Edycja i wektoryzacja warstwy wektorowej GRASS

Edycja i wektoryzacja warstwy GRASS odbywa się za pomocą narzędzi dostarczo-
nych przez wtyczkę GRASS, a nie za pomocą narzędzi edycyjnych QGIS. MoŜna
edytować zarówno geometrię jak i dane atrybutowe. Aby rozpocząć edycję, naleŜy
uaktywnić warstwę wektorową w legendzie (klikając na nią) a następnie wybrać na-
rzędzie „Edytuj warstwę wektorową GRASS”. Pojawi się dialog „Edytor GRASS”.
Ryc. 28 Edytor GRASS

Znajdziemy w nim narzędzia do edycji róŜnych typów geometrii oraz danych tabela-
rycznych.
Oprócz tego, moŜna edytować dane z poziomu wiersza poleceń, słuŜą do tego na-
stępujące moduły: v.build - uŜywany do generowania topologii. Opcjonalnie pozwala
on na wyciągnięcie błędnych obiektów wektorowych na oddzielną mapę. Błędy topo-
logiczne mogą być poprawiane ręcznie lub przy uŜyciu v.digit a takŜe, w pewnym
zakresie, automatycznie przez v.clean.
45
7.7 Otwieranie map GRASS-a z istniejącej Lokacji
Przykładową Lokację moŜna pobrać ze strony GRASS-a lub zainstalować podczas

instalacji QGIS (dostępne jako opcja w instalatorze Windows).
1. Upewnij się, ze masz włączoną wtyczkę GRASS.
2. Kliknij ikonę „Otwórz Mapset” - wyświetli się okno dialogowe.

3. WskaŜ ścieŜkę do katalogu GRASSDATA jako Gisdbase, następnie listy okien
Lokacja i Mapset powinny zapełnić się automatycznie.
4. WskaŜ Lokację i Mapset, których chcesz uŜyć.
5. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę rastrową GRASS” i wskaŜ warstwę. Warstwa wy-
świetli się w oknie mapy i doda do legendy.
6. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę wektorową GRASS” i wybierz warstwę. Warstwa
wyświetli się nad warstwą dodaną wcześniej. MoŜna teraz zmienić jej sposób
wyświetlania, przezroczystość, wypełnienie i styl obrysu.
46
8 Wyświetlanie danych z serwerów WMS i WFS

OGC, The Open Geospatial Consortium, jest międzynarodową organizacją typu non-
profit, skupiającą około 350 firm, uniwersytetów, agencji rządowych biorących udział
w tworzeniu specyfikacji i interfejsów usług sieciowych dotyczących informacji prze-
strzennej. Działania OGC mają słuŜyć budowie rozwiązań pozwalających
na wymianę informacji, niezaleŜnie od platformy implementacji oraz jej producenta.
Standardy wypracowane przez OGC są dostępne publicznie.
8.1 QGIS jako Klient WMS
Web Map Service (WMS) jest to międzynarodowy standard internetowego serwisu

do udostępniania danych geograficznych stworzony przez wspomniane konsorcjum
OGC. Mapy są udostępniane w postaci rastrowej, przy czym mapa jest rozumiana
tutaj jako graficzna reprezentacja danych, nie zaś jako same dane geoprzestrzenne.
MoŜliwe jest zastosowanie przezroczystości warstw, które pozwala nakładanie
na siebie danych i wyświetlanie ich razem, np. granic administracyjnych na ortofoto-
mapie. Aby móc skorzystać z takiej usługi, potrzebny jest klient, czyli aplikacja, która
wyświetli w postaci mapy dane przesyłane z serwera.
QGIS moŜe pełnić rolę takiej aplikacji klienckiej. Otwórzmy więc warstwę z serwera
WMS:
1. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę WMS” lub wciśnij klawisz „w” na klawiaturze
2. Kliknij „Nowy”, aby dodać nowe połączenie do serwera WMS,
Ryc. 29 Połączenie WMS (zmiana adresu w czerwcu 2009)

3. W polu „Nazwa” wpisz wybraną przez siebie nazwę połączenia, np.: ortofoto-
mapy, w polu „URL” wpisz adres serwera, np.:
http://sdi.geoportal.gov.pl/wms_orto/wmservice.aspx
4. Wybierz swoją nazwę połączenia z listy rozwijalnej i kliknij „Połącz”.
Aby uaktywnić przycisk zmiany układu współrzędnych, kliknij na nazwie warstwy.
Zmień układ na 1992, zauwaŜ, Ŝe masz dostępne dwa układy współrzędnych do wy-
boru.
Warstwa ortofotomap dodała się do legendy - jeśli w oknie mapy nie widać nic,
oprócz znaku wodnego, zmień skalę na np.: 1 : 10 000, wpisując ją w pasku stanu.
47
Ryc. 30 Dodaj warstwę WMS

Oto niektóre adresy Geoportalu, na których moŜna poćwiczyć połączenie z serwerem
WMS:
http://sdi.geoportal.gov.pl/wms_orto/wmservice.aspx ortofotomapa
http://sdi.geoportal.gov.pl/wms_prg/wmservice.aspx granice administracyjne
http://sdi.geoportal.gov.pl/wms_dzkat/wmservice.aspx działki
http://sdi.geoportal.gov.pl/wms_hydro/wmservice.aspx Mapa Hydrograficzna Polski
http://sdi.geoportal.gov.pl/wms_sozo/wmservice.aspx Mapa Sozologiczna Polski
8.2 QGIS jako Klient WFS
Web Feature Service (WFS) jest to kolejny międzynarodowy standard internetowego

serwisu do udostępniania danych geograficznych stworzony przez konsorcjum OGC.
Pozwala na pobieranie i wykonywanie operacji na danych zakodowanych w GML,
w postaci wektorowej. Klient poprzez serwis WFS ma moŜliwość zamówienia tylko tej
partii informacji, która go interesuje, a takŜe dzięki wykorzystaniu języka GML moŜe
lokalnie manipulować otrzymanymi danymi.
Połączenie z serwerem ustalamy podobnie jak w przypadku WMS, klikając ikonę
„Dodaj warstwę WFS”.
Jeśli ikona wtyczki nie jest widoczna na pasku narzędzi, naleŜy ją dodać. Aby włą-
czyć wtyczkę, otwórz MenadŜera wtyczek z menu Wtyczki, zaznacz wtyczkę na liście
i kliknij OK. Ikona „Dodaj warstwę WFS” pojawi się na pasku narzędzi.
48
Ryc. 31 Połączenie WFS

NaleŜy utworzyć połączenie, wpisując adres URL, z którym chcemy się połączyć.
Następnie naleŜy połączyć się z serwerem i wybrać interesujące nas warstwy z listy
warstw.
Ryc. 32 Dodaj warstwę WFS

Warstwy WFS zachowują się podobnie jak inne warstwy wektorowe wyświetlane
w QGIS. MoŜna wybierać obiekty, przeglądać tabelę atrybutów, dokonywać selekcji
narzędziem identyfikuj itd. Edycja warstwy nie jest jeszcze dostępna, ale moŜna za-
pisać warstwę WFS do pliku shp. Opcja ta dostępna jest z menu podręcznego, klika-
jąc na warstwie w legendzie prawym klawiszem myszy.
49
9 Eksport mapy do MapServera

MapServer jest otwartym środowiskiem programistycznym przeznaczonym
do tworzenia i wyświetlania informacji geograficznych w Internecie. Mogą to być ma-
py zarówno statyczne, jak i dynamiczne. MapServer działa na wielu platformach:
Windows, Linux, Mac OS X, itd.
Programu QGIS moŜna uŜyć do stworzenia Pliku Mapy do MapServera. Jest to plik
tekstowy z rozszerzeniem .map, o odpowiedniej strukturze wewnętrznej, zawierający
definicję poszczególnych warstw i sposobu ich wyświetlania w przeglądarce a takŜe
odwzorowaniach kartograficznych itp. Informuje on takŜe o lokalizacji danych źródło-
wych i wyjściowych. Do wyświetlenia mapy w Internecie potrzebne są oczywiście
i inne elementy, jak strona html (strona inicjalizująca i szablon) czy serwer http
(np. Apache) oraz skrypt Mapserver CGI. Tutaj zostanie jedynie pokazane, jak stwo-
rzyć Plik Mapy, którego strukturę moŜemy wszakŜe podejrzeć w notatniku, jeśli
nie dysponujemy środowiskiem MapServera.
Wtyczka MapServer Export jest dostępna, jeśli w systemie jest zainstalowany Python
a QGIS skompilowany ze wsparciem dla tegoŜ. Jeśli stwierdzimy brak wtyczki „Map-
Server Export” w menadŜerze wtyczek, wpiszmy jej nazwę w polu „Filtr” na dole okna
dialogowego „MenadŜer wtyczek QGIS”, następnie zaznaczmy ją i dodajmy do listy.
W pasku narzędzi „Wtyczki” powinna dodać się nowa ikona .
9.1 Tworzenie pliku projektu
W pierwszej kolejności naleŜy zredagować mapę w QGIS: dodać warstwy, które ma-
ją się znaleźć na MapServerze, rozkolorować je bądź dokonać symbolizacji, ustawić
warstwy w odpowiedniej kolejności i zapisać do pliku projektu. Wtyczka MapServer
Export operuje plikiem projektu a nie warstwami widocznymi w bieŜącym oknie mapy
czy legendy.
9.2 Tworzenie pliku mapy
Aby wyeksportować gotowy projekt do MapServera, kliknij ikonę wtyczki „MapServer

Export”.
Pojawi się okno dialogowe, w którym znajdziemy:
Plik Mapy (Map file)
Wprowadź nazwę pliku mapy, który ma zostać utworzony wraz z pełną ścieŜką
i rozszerzeniem .map lub uŜyj przycisku po prawej stronie do wskazania kata-
logu, w którym ma zostać zapisany plik.
Plik projektu QGIS (Qgis project file)
Wprowadź pełną ścieŜkę do zapisanego wcześniej pliku projektu (.qgs), który
chcesz wyeksportować. UŜyj przycisku po prawej stronie do wskazania kata-
logu, w którym ten plik się znajduje.
Nazwa mapy (Map Name)
50
Nazwa dla mapy. Ta nazwa będzie prefixem dla wszystkich obrazów genero-
wanych przez MapServer.
Szerokość (Map Width)
Szerokość wyjściowego obrazu w pikselach.
Wysokość (Map Height)
Wysokość wyjściowego obrazu w pikselach.
Jednostki (Map Units)
Jednostki uŜyte w wyjściowym obrazie.
Obraz (Image type)
Format wyjściowego obrazu generowanego przez MapServer.
Szablon (Web Template)
Pełna ścieŜka do pliku szablonu MapServera, który ma być uŜyty z plikiem
mapy.
Nagłówek (Web Header)
Pełna ścieŜka do pliku nagłówka MapServera, który ma być uŜyty z plikiem
mapy.
Stopka (Web Footer)
Pełna ścieŜka do pliku stopki MapServera, który ma być uŜyty z plikiem mapy.
Jeśli natomiast mamy zainstalowane oprogramowanie MapServer, wystarczy w oknie
przeglądarki internetowej wpisać odpowiedni adres, podając ścieŜkę do stworzonego
pliku mapy, np. w ten sposób:
http://localhost:8080/cgi-
bin/mapserv.exe?map=twoja_sciezka_do_pliku_mapy\mapfile&mode=map&
przy załoŜeniu, Ŝe jesteśmy na porcie localhost 8080.
MapServer moŜna zainstalować ze strony projektu:
http://www.mapserver.org/download.html
wybierając z sekcji Binaries np. instalator MS4W.
51
Dodatki
A Obsługiwane formaty danych
A.1 Formaty obsługiwane przez bibliotekę OGR

Czcionką pogrubioną przedstawiono formaty danych, o których wiadomo, Ŝe działają
poprawnie w QGIS; tylko one są widoczne na liście rozwijalnej, przy otwieraniu war-
stwy. Pozostałe, nieprzetestowane formaty mogą być wczytywane przy ustawieniu All
files(*.*)
• Arc/Info Binary Coverage

• ESRI Shapefile
• Mapinfo File
• SDTS
• Comma Separated Value (.csv)
• DODS/OPeNDAP
• FMEObjects Gateway
• GML
• IHO S-57 (ENC)
• Microstation DGN
• OGDI Vectors
• ODBC
• Oracle Spatial
• PostgreSQL
• SQLite
• UK .NTF
• U.S. Census TIGER/Line
• VRT - Virtual Datasource
A.2 Formaty obsługiwane przez bibliotekę GDAL

Czcionką pogrubioną przedstawiono formaty danych, o których wiadomo, Ŝe działają
poprawnie w QGIS. Niektóre inne formaty potrzebują dodatkowych zewnętrznych
bibliotek:
• Arc/Info ASCII Grid
52
• Arc/Info Binary Grid (.adf)

• GRASS Rasters
• TIFF / GeoTIFF (.tif)
• Erdas Imagine (.img)
• JPEG JFIF (.jpg)
• USGS SDTS DEM (*CATD.DDF)
• USGS ASCII DEM (.dem)
• Microsoft Windows Device Independent Bitmap (.bmp)
• BSB Nautical Chart Format (.kap)
• VTP Binary Terrain Format (.bt)
• CEOS (Spot for instance)
• First Generation USGS DOQ (.doq)
• New Labelled USGS DOQ (.doq)
• Military Elevation Data (.dt0, .dt1)
• ERMapper Compressed Wavelets (.ecw)
• ESRI .hdr Labelled
• ENVI .hdr Labelled Raster
• Envisat Image Product (.n1)
• EOSAT FAST Format
• FITS (.fits)
• Graphics Interchange Format (.gif)
• Hierarchical Data Format Release 4 (HDF4)
• Atlantis MFF2e
• Japanese DEM (.mem)
• JPEG2000 (.jp2, .j2k)
• JPEG2000 (.jp2, .j2k)
• NOAA Polar Orbiter Level 1b Data Set (AVHRR)
• Erdas 7.x .LAN and .GIS
• In Memory Raster
• Atlantis MFF
• Multi-resolution Seamless Image Database MrSID
• NITF
• NetCDF
• OGDI Bridge
53
• PCI .aux Labelled

• PCI Geomatics Database File
• Portable Network Graphics (.png)
• Netpbm (.ppm,.pgm)
• SAR CEOS
• X11 Pixmap (.xpm)
B Kody EPSG polskich układów współrzędnych
PoniŜej zamieszczam kody polskich układów współrzędnych w kolejności

od najbardziej poŜądanych.
UKŁAD WSPÓŁRZĘDNYCH, KOD EPSG

Układ 1992 2180
=================
Układ 2000 strefa 5 2176
=====================
Układ UTM strefa 33N 32633
=========================
Układ 1942 pasy 6° 15E 3333
Układ 1942 pasy 6° 21E 3334
Układ 1942 pasy 6° 27E 3335
=========================
Układ 1942 pasy 3° 15E 3329
Układ 1942 pasy 3° 18E 3330
Układ 1942 pasy 3° 21E 3331
Układ 1942 pasy 3° 24E 3332
=========================
BLH WGS84 4326
BLH GRS80 4258
BLH Krasowskiego/Pułkowo 1942 4179
===================
54
Układ GUGiK 80 3328

===================
C Obecnie dostępne zewnętrzne repozytoria wtyczek
• Faunalia http://www.faunalia.it/qgis/plugins.xml
• GIS-Lab.info http://gis-lab.info/programs/qgis/qgis-repo.xml
• Martin Dobias http://mapserver.sk/~wonder/qgis/plugins-sandbox.xml
• Carson Farmer http://www.ftools.ca/cfarmerQgisRepo.xml
• Borys Jurgiel http://bwj.aster.net.pl/qgis/plugins.xml
• Volkan Kepoglu http://ggit.metu.edu.tr/~volkan/plugins.xml
• Aaron Racicot http://qgisplugins.z-pulley.com/
• Barry Rowlingson
http://www.maths.lancs.ac.uk/~rowlings/Qgis/Plugins/plugins.xml
55
Spis rycin
Ryc. 1 Okno programu QGIS...................................................................................... 8
Ryc. 2 Właściwości projektu ....................................................................................... 9
Ryc. 3 Układ współrzędnych warstwy......................................................................... 9
Ryc. 4 Pasek narzędzi Plik ....................................................................................... 10
Ryc. 5 Pasek narzędzi Zarządzaj warstwami ........................................................... 11
Ryc. 6 Pasek narzędzi Nawigacja mapy................................................................... 11
Ryc. 7 Definiowanie akcji.......................................................................................... 14
Ryc. 8 Uruchamianie akcji ........................................................................................ 15
Ryc. 9 Zakładka Etykiety .......................................................................................... 16
Ryc. 10 Kreator zapytań wyboru............................................................................... 17
Ryc. 11 Pasek narzędzi Digitalizacja ........................................................................ 18
Ryc. 12 Wprowadzanie wartości atrybutów .............................................................. 19
Ryc. 13 Opcje przyciągania (snap)........................................................................... 20
Ryc. 14 Instalator wtyczek ........................................................................................ 22
Ryc. 15 MenadŜer wtyczek....................................................................................... 23
Ryc. 16 Długość linii w poligonie .............................................................................. 25
Ryc. 17 Przecięcia linii.............................................................................................. 26
Ryc. 18 Centroidy ..................................................................................................... 30
Ryc. 19 Złącz atrybuty według lokalizacji.................................................................. 32
Ryc. 20 Podziel warstwę wektorową ........................................................................ 33
Ryc. 21 Punkty Referencyjne ................................................................................... 34
Ryc. 22 Wpisywanie współrzędnych punktów referencyjnych .................................. 35
Ryc. 23 Dodawanie warstwy PostGIS ...................................................................... 36
Ryc. 24 Wtyczka SPIT .............................................................................................. 38
Ryc. 25 Pasek narzędzi GRASS .............................................................................. 40
Ryc. 26 Tworzenie Lokacji – okno kreatora .............................................................. 42
Ryc. 27 Okno kreatora Mapsetu ............................................................................... 43
Ryc. 28 Edytor GRASS............................................................................................. 45
Ryc. 29 Połączenie WMS ......................................................................................... 47
Ryc. 30 Dodaj warstwę WMS ................................................................................... 48
Ryc. 31 Połączenie WFS .......................................................................................... 49
Ryc. 32 Dodaj warstwę WFS .................................................................................... 49
56

Wprowadzenie Do Quantum Gis

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Wprowadzenie Do Quantum Gis

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Wprowadzenie Do Quantum Gis

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Milena Nowotarska Wprowadzenie do Quantum GIS

„Wprowadzenie do Quantum GIS” powstało z myślą wykorzystania wolnego i otwar-

Projekt okładki: Michał Wiącek

4.1.7 Środek cięŜkości (Mean coordinate(s)) .................................................... 25

4.5.5 Podziel warstwę wektorową (Vector split) ................................................ 32

Kto korzysta z QGIS?

QGIS jest szeroko stosowany na świecie przez profesjonalistów, jednostki rządowe

pozwolić na oprogramowanie płatne, przyczyniając się do zatarcia róŜnic w tempie

Zachęcamy do skorzystania z płyty CD, gdzie jest przygotowane odpowiednie opro-

Z instalacją programu QGIS dostępna jest instalacja przykładowego zestawu danych.

1 Początek pracy z programem

1.1 Uruchamianie QGIS

Ryc. 1 Okno programu QGIS

1.2 Układ współrzędnych projektu

„Ogólne” i „Układ współrzędnych”. Na zakładce „Ogólne” wybieramy jednostki mapy,

Ryc. 2 Właściwości projektu

Ryc. 3 Układ współrzędnych warstwy

1.3 Wczytywanie danych

QGIS umoŜliwia wyświetlanie i nakładanie na siebie danych wektorowych i rastro-

Ryc. 4 Pasek narzędzi Plik

Ryc. 5 Pasek narzędzi Zarządzaj warstwami

Ryc. 6 Pasek narzędzi Nawigacja mapy

1.3.1 Wczytywanie danych wektorowych

1.3.2 Wczytywanie danych rastrowych

1. Kliknij ikonę „Dodaj warstwę rastrowa” lub wciśnij klawisz „r”

1.4 Wizualizacja danych wektorowych

QGIS daje duŜe moŜliwości wizualizacji danych zarówno wektorowych

1.4.1 Właściwości warstwy wektorowej

Zakładka Ogólne; Indeks przestrzenny

Zakładka Symbolika; Symbolizacja warstw

Ryc. 7 Definiowanie akcji

6. Klikamy przycisk „Wstaw akcję”, zatwierdzamy OK.

Ryc. 8 Uruchamianie akcji

Ryc. 9 Zakładka Etykiety

1.5 Wizualizacja danych rastrowych

Dostęp do zarządzania wyświetlaniem warstw rastrowych uzyskujemy klikając dwu-

1.5.1 Właściwości warstwy rastrowej

1.6 Praca z tabelami

1.6.1 Tabela atrybutów

1.6.2 Kreator zapytań wyboru

Ryc. 10 Kreator zapytań wyboru

2 Wektoryzacja i edycja danych

Ryc. 11 Pasek narzędzi Digitalizacja

2.1 Tworzenie nowej warstwy wektorowej

2.1.1 Tworzenie nowych obiektów

Ryc. 12 Wprowadzanie wartości atrybutów

Ryc. 13 Opcje przyciągania (snap)

2.1.3 Edycja wierzchołków

2.2 Kopiowanie, wklejanie i usuwanie obiektów

Wybrane obiekty z warstwy mogą być wycinane, kopiowane, wklejane pomiędzy

3.1 Architektura wtyczek

Ryc. 14 Instalator wtyczek

3.2 MenadŜer wtyczek

Ryc. 15 MenadŜer wtyczek

4.1 Narzędzia analizy

4.1.1 Macierz odległości (Distance Matrix)

4.1.2 Długość linii w poligonie (Sum line length)

Ryc. 16 Długość linii w poligonie

4.1.3 Liczba punktów w poligonie (Points In poligon)

4.1.4 Wyświetl unikalne wartości (List unique values)