Academy of Witchcraft and Wizardy

Download as txt, pdf, or txt
Download as txt, pdf, or txt
You are on page 1of 150

---------------BOOK DETAILS----------------

[BOOK NAME] Academy of Witchcraft and Wizardry


[TOTALPARTS] 15
-------------------------------------------
[ BOOK DESCRIPTION ]
--------------------------------------------
Naisip mo ba na, isang araw maari ka ring pumasok sa kakaibang school at maging
kakaibang estudyante?
Hindi po ito Harry Potter ni JK Rowling. Though may pagkakatulad sila. Just read na
lang po ang story, sana ma enjoy nyo!!!
-------------------------------------------

*******************************************
[1] Chapter 1: Section Fire Phoenix
*******************************************
"OMGI!!!"

Nakanganga kami ng bbf ko, habang nakatingin sa napakalaki at mataas na gate.

Bumukas ito at nakikita namin ngayon ang kaninang nasa likod ng gate.

Pumasok kami sa loob, ang daming estudyante. Mga naka robe ng itim, katulad ng suot
namin.

'Oo nga pala, ito nga pala ang uniform dito.'

May mga kasing edad namin, meron ding masmatanda sa amin. Maganda ang school sa
totoo lang, walang sinabi ang lawak ng Ateneo at La Salle. Mukhang luma ang mga
building pero sa mukha lang talaga.

"Oceane... astig talaga ang lugar na ito." sabi ng bbf ko

(O-si-yan po ang tamang pronounce ng name)

Hindi ako nagsalita, kasi talagang nakakamangha ang lugar na ito.

Krriiing...

Tumunog ang bell, sumunod may nagsalita. Naririnig namin yun kahit sobrang lawak ng
school.

"Welcome back students! Welcome new comers! Ang klase ay magsisimula sa loob ng 10
minuto. Kung maari ay hanapin ang inyong mga Section at pumila ng maayos papasok sa
inyong mga silid."

"Ha? Ano daw Jacob?" tanong ko

"Ewan ko nga din, saan ba makikita yun section natin?"

"Hi! First years?"

Tumango kami ni Jacob.

"Patingin ng mga mark nyo."

Ipinakita namin ang mga mark sa palad namin.

"Sa Earth Lion Section ka." sabi ng lalaki kay Jacob


"Earth Lion?"

"Oo. Dun sa East building ang Section nyo."

"Ako? Pareho ba kami ng section?" tanong ko naman

"Ikaw, sasama ka sa akin. Magkasection tayo."

"Ha? Bakit ganun? Bakit magkaiba kami?" tanong ko

Tumingin ito sa relo nya.

"Bro pumunta ka na sa building nyo, malapit na magsimula ang klase."

"Oceane, kita na lang tayo mamaya." sabi ni Jacob

"Tara na.."

Sabay kaming naglakad. Tahimik lang ako nagmamasasid sa paligid. Talagang


namamangha ako sa ganda ng school na ito. Isa itong malawak na paraiso na may apat
na building.

Huminto sa paglalakad ang lalaki. Napatingin ako sa kanya.

Ngayon ko napansin na sobrang gwapo pala nya. Makalaglag panty talaga. Mas cute
siya at hamak na mas gwapo kay Mario Maurer. (oh diba)

"Dito ang room ng mga first years.."

Ngumiti ito.

"G------ganun ba? S-----salamat!"

"Sige.."

Inihatid ko siya ng tingin, gang mawala siya sa corridor. Sumilip ako sa room.
Konti lang kami. Pumasok ako at naupo sa dulo.

Ilang sandali pa dumating na ang teacher namin.

"Good day First year.." nakangiting bati nito

"Good day!" sagot naman namin

"I'm Aleara, i will be your professor for Spells. You can call me Prof Eara."

Matapos nya magpakilala, kami naman ang nagpakilala sa mga sarili namin. Alam mo na
tipikal na pagpapakilala pag unang araw ng school year.

"Good day everyone, i'm Zaiden Alfiro, pure blood, 15 years old."

Tumahimik ang lahat ng siya ang nagsasalita. Parang may dumaang anghel sa sobrang
katahimikan.

"It's your turn.."

Nakatingin ang prof sa akin. Ako na ang last kasi.

Tumayo ako. Kinakabahan ako, pero nagawa kong ngumiti.


"I'm Oceane Louis Gyresky. 15 years old."

Yun lang sinabi ko naupo na ako kagad. Hindi ako sanay na nakitingin lahat sa akin.

"I'm hoping na maging magkakasundo kayo. 15 lang kayong first year para sa Section
Phoenix."

Isang classmate ko ang nagtaas ng kamay.

"Yes?"

"Prof pano po nalalaman kung saang section ang bawat estudyante?"

Tama yan. Itatanong ko pa sana yan. Hindi ako sanay na hindi ko kaklase si Jacob.

"Ang mga mark nyo ang magsasabi kung saang section kayo nabibilang."

'Ah kaya pala tingnan nun lalaki kanina ang mga mark namin.'

"At ang mga mark naman ay base sa nakuha nyong grades nun nag exam kayo."

'Exam? Anong exam?'

"Sa mga chosen from mortal world, ang form na pinilapan nyo ang pinaka entrance
exam nyo."

'Ah kaya pala..'

Kwentuhan lang ginawa namin sa subject ni Prof Eara.

KRRRRIIING...

Tumunog ang bell. Lilipat kami ng ibang room.

"Aray!"

Nauntog ako sa pader. Nabangga kasi ako.

"Uy sorry!"

Napatingin ako. Si Zaiden

"Nasaktan ka ba?"

"Malamang, umaray ako diba?"

Tumawa ito. 'Cute pala nito'

"Nakakatawa talaga kayong mga taga ibang mundo..."

Tumaas ang kilay ko.

"Next time wag ka nakatunganga.." pagkasabi nun umalis na ito.

(Zaiden POV)
Yes, i'm Zaiden Alfiro. Pure blood ako, alam mo na, parehong wizard at witch ang
mga ninuno ko.

First day sa school as student. Isa sa supporter ng school ang family ko. Dito din
nag aral ang kuya ko, si Justin Alfiro.

"Zaiden Alfiro... kamusta bro?"

"Ayos lang.."

"Oceane... astig talaga ng lugar na ito."

Napalingon ako sa nagsalita.

'Obvious from mortal world ang lalaking ito.'

Napansin ko kaagad ang babaeng katabi nito.

'Ang ganda nya...'

"Ha? Ano daw Jacob?" tanong nito

"Tim iassist mo naman sila. Bago ata dito sa school." sabi ko sa kaibigan ko

"Ewan ko nga din, san ba makikita section natin?"

Nilapitan sila ng kaibigan ko. Nakatitig lang ako sa magandang babae na yun.

Para bang ang lahat ay slow motion, bawat galaw nya, kisap ng maganda nyang mata.
Grabe, love at first sight ba ito?

Krrriinggg...

Tumunog na ang bell.

"Zaiden Alfiro, gusto kong magpasalamat sa iyong Ama. Malaking halaga ang idinoneyt
nya dito sa school."

"Sige po, makakarating po kay Papa ang pasasalamat nyo."

"Sige na, pumasok ka na sa klase mo. Good luck hijo."

"Salamat Principal!"

Pagkasabi ko nun, mabilis ako umeskapo.

Badtrip talaga si Principal wrong timing.

Late na ako sa unang klase, tapos di ko pa alam kung saan section si Ms. Beautiful.
Kabad trip talaga.

Nagulat ako pagpasok ko sa room. Unang nakita ng mga mata ko si Ms. Beautiful.

'Lalapitan ko siya.'

Bad trip talaga ang araw na ito. Ilang hakbang na lang ang layo ko sa kanya saka pa
dumating ang Prof.
Boring na pagpapakilala ng prof, tapos kami naman.

Si Prof Aleara ang Prof namin sa Spell. Mukha naman siyang ok. Sabi ni Kuya,
pinakamabait na prof si Prof Aleara.

Kami naman ang nagpakilala, gang sa turn ko na. Tumahimik ang lahat nun tumayo ako.

Napasulyap muna ako kay Ms. Beautiful, nakatingin siya sa akin.

As expecting isa isa kaming nagpakilala. Hanggang si Ms. Beautiful na ang


nagpakilala sa amin.

After nya magpakilala, wala na nganga na ako talaga sa kanya. Sobrang ganda nya
talaga.

Angelic face, makinis, maputi. Hindi mataba, di rin payat. Tama lang para sa height
nya. Siguro nasa 5'6" ang taas nya.

Ang dami nilang pinag uusapan, tungkol sa mark. Alam ko na yun, di ko na kailangan
makinig pa.

Kkkrrriiinnnggg...

Tumunog na ang bell. Time na lumipat ng room for another subject.

'Moment ko na ito, kakausapin ko na siya.'

Shit, bad trip.

"Aray!"

Nabangga ko siya. Napatid kasi ako sa upuan. Nauntog siya sa pader.

"Uy sorry!" sabi ko na lang

Tumingin siya sa akin. Mukhang galit.

"Nasaktan ka ba?"

"Malamang, umaray ako diba?"

Natawa ako sa itsura nya.

"Nakakatawa talaga kayong mga taga ibang mundo. Next time wag ka nakatunganga.."

Nakita kong tumaas ang kilay nya kaya mabilis ako umalis. Mali ang first meeting
namin. Babawi na lang ako.

(Oceane's POV)

Hawak ko pa rin ang noo ko. Sobrang sakit kasi ng pagkaka untog ko kanina. Nabasag
ata ang bungo ko.

Isang malaking garden ang pinasukan namin. Next subject kasi Herbal Studies.

"Hello everyone, I'm Prof Laryn."


"Hello Prof Laryn." sabay sabay naming sabi.

"Ang subject na ituturo ko ay tungkol sa mga Herbal Medicine."

'Pansin ko nga, dito nga kami sa garden diba.'

"Hindi lang tungkol sa magic ang itinuturo ng school na ito. Isa na dito ang Herbal
Studies."

Napansin ko panay ang tingin ni Zaiden sa akin. Nagsesenyas ito, di ko naman


maintindihan. Itinuturo niya ang noo nya.

"Oceane!"

Nagulat ako ng marinig ko ang pangalan ko.

"Ma'am!" dahan dahan kong itinaas ang kamay ko

"There you are, from mortal world ka hindi ba?"

"Opo."

"Ang mga herbal ba ay tinatangkilik pa ng mga katulad mo?"

"Opo, marami pa din pong naniniwala sa herbal medicine."

"Good to know that, dahil dito sa mundo namin, herbal ang ginagamit namin sa lahat
ng klase ng sakit. So everyone..."

Nakalimutan ko, ako nga palang ang taga "mortal world" dito sa section namin. Lahat
ng classmate ko pure blood.

Tulad ng naunang subject kwentuhan lang ang ginawa namin gang maubos ang oras.

Kkrring...

Another subject, means another lipat.

Naglalakad na kami papunta sa library. Nagpahuli talaga ako, para di ako maligaw.

"Oceane.."

Napatingin ako. Si Zaiden.

"O-ce-ane! not Oceane." pagko correct ko sa pagpronounce nya ng name ko.

"O-ce-ane..masakit pa ba noo mo? Sorry kanina ha!"

'Ang cute naman nitong magsorry.'

"Medyo. Sana wag na maulit." seryoso kong sabi.

"May mga gamit ka na ba?" tanong nito

"Gamit saan?" maang kong tanong

"Hindi mo ba nabasa ang mga requirements?"


"Ay shit oo nga pala.."

Hindi ko pa pala nabasa ang requirements.

"Kung gusto mo sabay na tayo bumili ng gamit, wala pa din kasi ako." nakangiting
sabi nito

"Hindi na, kami na lang ni Jacob ang bibili."

Kumunot ang noo nito. Pero di ko na yun pinansin. Namangha na kasi ako sa nakikita
ko.

Grabe, ang taas ng bookshelves at punong puno ito ng mga libro.

Tapos, maluwang ang gitna nito. Alam mo yung, walang tables and chairs. Sa sahig
kami mauupo.

Cool!

Tumabi sa akin si Zaiden.

"Good day class! I'm Corvan your History professor."

Tulad ng 2 nauna, kwentuhan, pagpapakilala... booooring.

Si Prof Eara, maganda pa din kahit matanda na. Elegante kung kumilos.

Si Prof Laryn naman, payat na matangkad. As in payat, kasing taba siya ni Kim Chui.
Magkasin taba mga buto nila. ^__^

Si Prof Corvan, parang yung matandang nakacostume sa Enchanted Kingdom, yung naka
asul na damit, yun logo ng EK. Gets nyo ba? Nisasabi ko? Kasin taas din nya, ^____^
mga between 3 to 4ft ang taas nito. Matanda na din, pero mas maikli ang balbas ni
prof.

Krrrring...

Kasunod nito ang paging

"Sa mga estudyante, meron kayong 1 oras na lunch break. Bawal lumabas ng school
hanggat hindi pa tapos ang klase. Ang mga kalat ay ilagay sa tamang lagayan. Bawal
din ang mag ingay sa hallway at sa corridor."

Lumabas ako ng library, kabuntot ko si Zaiden.

"Sabay na tayo maglunch O-ce-ane.."

"Pwede ba ipronounce mo ng maayos ang name ko. Atsaka may kasabay na ako maglunch."

"Ok sige, see you later." umalis ito pagkasabi nun

Naglakad ako ng naglakad gang makarating sa dining room.

"OCEANE.."

Napatingin ako sa tumatakbong lalaki.

"Jacob.."
Agad ko siyang niyakap, sandali lang yon mga 5sec lang. Baka ma PDA pa kami dito,
tsismis yon *~*

"Oh bakit?" alala nitong tanong

"Wala! Namiss lang kita. Di kasi ako sanay na di kita kaklase."

"Tara na muna kumain.."

Pumasok kami sa dining room. Nganga na naman kami ni Jacob sa laki ng dining room,
mahabang mahaba ang lamesa, 2 bus ata katumbas nun, at ang nagpatulo laway talaga
sa amin ang dami ng pagkain na nakahain sa mahabang mahabang table.

May Apat na mahabang mahabang table, bawat table sa bawat section.

Table 1: Fire Phoenix table, sa unahan ang first year, sumunod ang 2nd year, tapos
3rd year tapos 4th year.

Table 2: Water Dragon, ganun din ang ayos ng upuan ng mga estudyante

Table 3: Wind Eagle, same seating arrangement

Table 4: Earth Lion, same seating arragement

"Magkaiba pala tayo ng upuan Jacob." malungkot kong sabi

"Oo nga eh."

Eto dito ako unahan, may seating arrangement nga diba? Wala ako gana kumain, though
makatulo laway talaga ang mga pagkain dito.

Tumingin ako sa table nila Jacob. Kinawayan nya ako at sign na kumain na daw ako.

Napangiti naman ako. Kaya lang naagaw ang pansin ni Jacob, sa isang babae na katabi
nya. Dedma na naman ako. T.T

(Zaiden's POV)

Herbal studies kami ngayon. Sinusulyapan ko si Oceane.

'Tumingin ka naman please..'

Narinig nya ata ako, tumingin siya. Sumenyas ako.

"Masakit pa ba noo mo?" sa senyas lang po yan

Kumunot noo nya, di ata ako magets, itinuro ko na ang noo ko.

"Masakit pa ba noo mo?" senyas ulit yan with matching turo sa noo ko.
Wala na, tinawag na siya ni Prof Laryn, at di na siya tumingin ulit sa akin gang
matapos ang klase.

Krrriiing...

Time to lipat another room again. Nakita ko siyang nasa hulihan naming magkaklase
kaya sinabayan ko siya. Para makadiskarte na rin. Crush ko talaga sya, bakit ba.

Nagpapansin ako sa klase. Tumingin siya sandali tapos wala na dedma na ako. Nagring
ang bell next subject na naman. Sinubukan kong kausapin siya as a friend kaso may
bbf daw siya. Anu ba yon?

Pagpasok namin sa library, kitang kita ko sa mukha ang sobrang pagka mangha. Ibang
klase talaga ang reaksyon nya sa bawat bagay dito sa mundo namin. Curious tuloy ako
sa mundo nya.

Naupo kami sa sahig. Tumabi ako kay Oceane. Type ni Prof Corvan ang ganito.
Masgaganahan daw kasi makinig ang mga estudyante nya pag story telling ang style.
Gets nyo ba?

After na paulit ulit na pagpapakilala, nagring na ang bell. Sa wakas.. lunch break
na..

Krrrring...

Kasunod nito ang paging

"Sa mga estudyante, meron kayong 1 oras na lunch break. Bawal lumabas ng school
hanggat hindi pa tapos ang klase. Ang mga kalat ay ilagay sa tamang lagayan. Bawal
din ang mag ingay sa hallway at sa corridor."

Sumunod ako kay Oceane palabas ng library.

Niyaya ko siya na sabay kami mag lunch. Kaso tinanggihan ako may kasabay na daw
siya. para hindi na ako mapahiya pa, nagpaalam na ako sa kanya.

Nasa corridor pa lang ako, nakita ko na si Oceane, lalapitan ko sana kaso naunahan
ako.

Nagulat talaga ako ng yakapin nya ang lalaking yon. Tapos sabay sila pumasok sa
dining room.

Kita ko sa mata nya ang pagkadismaya ng malamang, di sila magkakasabay kumain nun
lalaking yun. Kala nya, may seating arrangement dito.

Napansin kong di kumakain si Oceane, nakatingin lang ito sa kabilang table.

"Oh bakit di ka pa kumakain? Ayaw mo ba mabusog sa first day mo dito?" tanong ko

"Wala ako gana."

"Kumain ka na."

Hindi siya sumagot. Nilalaro lang ang pagkain.

"Bawal yan dito, pag nakita ka ng mga Prof baka maparusahan ka." totoo naman sinabi
ko

"Boring pala dito." sabi nya


"Uy hindi ah, ganito lang talaga pag first day. Bukas mag eenjoy ka na, lalo na sa
Spells at Elemental Studies."

"Weh di nga.." walang buhay nyang sabi.

"Kumain ka na.. di ka naman mag iisa pag wala siya. i'm here.." cool kung sabi

"Mas gusto ko kasama ang bbf ko.."

'Ano daw yun? Bbf? Ano ibig sabihin nun?'

"Honestly, O-ce-ane.."

Tingnan nya ako ng masama. Hirap naman kasi ipronounce ang name nya.

"Sige na, you can call me anything, mukhang hirap ka talaga sa name ko." bahagya
siyang ngumiti.

'So pwede na kita tawaging "MINE"' ^_^ Alam ko di pa pwede, darating din tayo dyan.

"Yung sinasabi mong bbf mo, halos di mo na siya talaga makikita at makakausap."
paliwanag ko

"What? Pero..."

"Ang school na ito ay binubuo ng apat na section. Which means, bawat section ay may
iba't ibang kakayahan. Dito ka napunta sa Section Fire Phoenix, which means na ang
kapangyarihan, lakas at abilidad mo ay may kaugnayan sa Phoenix."

"Ako? May kakayahan na tulad ng sa Phoenix?"

"All of us in this section. Bawat section iba iba ang schedule ng classes. Bawal
makita sa building ng iba ang isang estudyante pag walang klase tapos yun iba
building meron. Hobby ng mga Prof na magpatulog ng estudyante sa basement."

Hindi na siya sumagot. Hindi din siya kumain. Ganun ba talaga, kalakas ang tama nya
sa Earth Lion na yun?

Napatingin ako sa Jacob na yun. Well, he's too busy flirting with Alyssa.

KKKRRRIIING..

Next subject namin, Elemental Studies

(Oceane's POV)

OTW sa next subject Elemental Studies

Parang nawalan ako ng gana sa school na ito, dahil sa sinabi ni Zaiden.

"Malungkot ka pa din?"

"May dapat ba ikatuwa?"

"Hindi ka masaya na nagkaroon ka ng bagong kaibigan?"


O_O Nakasalubong namin yun lalaking makalaglag panty kaninang umaga. Papalapit ito
sa amin.

"Zaiden.."

"Tim.."

Grabe ang cute nya talaga.

"Hi!" Binati nya ako, kilala nya ako. *___*

"Hi! Magkakilala pala kayo?"

Tumingin ako kay Zaiden.

"Yeah, friend ko siya."

"Magclassmate pala kayo?"

"Oo." sabi ko

"Bro mamimili ako mamaya sa Night Market, sasama ka ba?"

"Oo."

"Ikaw may gamit ka na ba?"

Baling ni Tim sa akin.

"Wala pa."

"Sabay ka na sa amin mamaya."

"Ha ah eh.."

Tumingin sa akin si Zaiden.

"S--sige sasama ako.."

"Ok see you later guys.." sabi nito sabay alis

Hinabol ko pa ng tingin si Tim. 'Gwapo nya talga..'

"Huy!"

"Aray naman, kung makatulak ka naman."

Itinulak nya kasi ako.

"Kung makatitig ka naman sa kaibigan ko."

"Titig lang naman, eh ano sayo?"

Pinandilatan ko siya, sabay eskapo.

"Sandali lang, di dyan ang Elemental Studies room."

Napalingon ako.
"Dito po yon." sabi nito sabay turo sa isang bungalow na bahay.

Bumalik ako at nilapitan siya. Sabay kaming naglakad sa magandang hardin. Di man
siya kapareho ng ugali ni Jacob, mapagtitiisan na din.

Maraming magagandang bulaklak at paruparo sa hardin. May nakita akong magandang


ibon. Medyo maingay ang pakpak ng mga ito.

"Anong klaseng ibon sila?" mangha kong tanong kay Zaiden.

"Hindi sila ibon. Take a closer look.." sabi nito

Tinitigan kong mabuti ang mga ibon. Lumipad ito at ang isa ay malapit lang sa aming
dinadaanan, mga 1 pulgada ang layo.

"WOOOW! Akala ko.."

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ito ng malapitan.

"Sila ang mga flower myrths.."

"Flower ano?"

"Flower myrths, they're harmless fairies that live off the pollen of flowers."

'Fairies ba ang sinasabi nya?'

"Marami pang ibang klase ng fairies, dito natin matutunan yan sa Elemental
Studies."

"Wow! Fairies ba talaga yan?"

"Oo nga. Tara na, baka ma late na tayo."

Hindi ko pa rin maalis ang tingin ko sa fairies.

Human like creature sila na may beating wings. Ang ganda talaga!

Hinawakan ako ni Zaiden sa kamay at hinila ako hanggang makapasok kami sa bahay.

Bungalow type ang bahay, malinis at maluwang ito. Sa isang malaking round table
kami nakaupo.

Magkatabi kami ni Zaiden sa upuan.

"Good day class, nagustuhan nyo ba ang aking hardin?"

Tumango kaming lahat. Lalo na ako, di lang nagustuhan, gustong gusto ko.

"Masaya ako at nagustuhan nyo. Ako nga pala si Wylun at ako ang magiging professor
nyo."

Tahimik kaming lahat. Dito walang nagpakilala sa amin, si Prof Wylun lang.
Tinatamad siguro siyang alamin ang mga pangalan namin.

"Weird ang suot ni Prof Wylun noh?"

Napansin ko kasi ang suot nya. Color green na coat at may cap pang red. Naalala ko
tuloy si Grinch, yung hollywood movie na napanod ko nun bata pa ako.

"Ganyan talaga ang suot ng mga Shefro." paliwanag ni Zaiden

"Ano naman yun?"

"Sila yung mga male fairies. Shefro ang tawag sa kanila."

O_O nanlaki talaga ang mata ko. Isang male fairy ang prof ko, este namin.

Narinig kong tumawa si Zaiden.

"Anong nakakatawa?"

"Ang ganda mo talaga.."

Nagblush naman ako. Bukod kay Jacob siya pa lang ang nagsabi na maganda ako.

"Ok students.. feel free to explore my garden.."

Lumabas kami at naglakad lakad sa garden. Sobrang ganda talaga nito. Andun pa rin
ang mga fairies na nakita ko kanina.

"Oceane, halika.." tinawag ako ni Zadien. Lumapit naman ako.

Ipinakita nya sa akin ang hawak nya sa kamay.

"Ang flower martis.."

"Flower myrths... gusto mo hawakan?"

"Ha?"

"Don't worry harmless siya." kinuha ni Zaiden ang kamay ko at inilipat dun ang
flower myrths.

"Careful, they might get hurt pag mali ang hawak mo."

Inalalayan ni Zaiden ang kamay ko, habang naglalaro sa palad ko ang fairy.

Ang ganda nito, parang pinaliit lang na tao na may pakpak.

"Wow, ang ganda ganda mo talaga.." sabi ko sa fairy

"Tama, maganda nga!"

Napatingin ako kay Zaiden. Sa may tenga ko kasi siya nagsalita.

"Diba masaya naman mag aral dito?" nakangiti niyang sabi

Ngumiti lang ako.

Naubos lang ang oras namin sa pamamasyal sa garden. Sunod naman pupunta na kami sa
pinakadulong room.

Pagpasok sa namin sa loob ng room, mamamanga ka talaga sa ganda. Bewitched daw ang
mga stars at planets na images sa loob.

Sabi pa ni Zaiden, maliit lang daw talaga yun room, kaya lang mukhang malaki dahil
sa magic nito, para ka talagang nasa outer space.

May mga zodiac stars, may galaxy, basta lahat ng pwede mong makita sa universe
andun na, except mga UFO'S, Spaceships at satellites.

"Kayo lang namang mga mortal ang naniniwala sa mga ganyan."

Hindi kasi naniniwala sa Ufo, spaceship at ano pang makabagong technologies ng tao
si Zaiden, o alin man siguro sa mga katulad nyang magic folks.

"The current moon phase for tonight's moon is waxing gibbous."

Isang gwapo ngunit matanda ng lalaki ang lumabas mula sa kung saan. Nakangiti itong
lumapit sa amin.

"Ako ang Divination Professor nyo, ako si Zeveray! Mula ako sa angkan ng mga seer.
Ituturo ko sa inyo kung paano makikita ang nakaraan at ang hinaharap. Kung paano
maiiwasan ang mga bad lucks, paano maipapaliwanag ang isang panaginip,..."

'Grabe, mukhang start na ng klase ah.'

Yun nga, nagstart nga kami ng lesson agad agad.

After class, di ko alam ang susunod. Masyadong malawak at malaki ang building na
ito.

Naupo ako sa bench dun sa may garden, nakatitig ako sa fountain. Infairnes, sa
fountain na ito, asul ang tubig, tapos yun building ng bawat section ang
dinadaluyanng tubig. Yun section namin Fire Phoenix ang nasa taas. Yun Section
Water Dragon ang nasa mismong tubig. Ang Section Earth Lion naman ay nasa bandang
kanan, at ang Section Wind Eagle naman ang nasa kaliwa.

'This world is really amazing'

"Want to make a wish?"

Bahagya akong nagulat, si Zaiden nasa likuran ko. Nakangiti ito.

"Paano?"

"Close your eyes."

"Ganoon lang? Walang baryang ihahagis sa tubig?"

"Is there any sense of throwing coins into the water?" kumunot ang noo ni Zaiden.

"Sa mundo namin, naghahagis ng barya para matupad yun wish."

Tumawa ito. As in tumatawa sya.

'May nakakatawa ba sa sinabi ko?'

Tumigil ito sa pagtawa.

"Sorry nakakatawa kasi ang sinabi mo."

"Pang asar ka talaga." supladita kong sabi.

"Sige na mag, wish ka na.."


Tiningnan ko muna siya bago ako humarap ulit sa fountain. Saka ko ipinikit ang mga
mata ko.

Idinilat ko ang mga mata ko, nakangiti si Zaiden sa akin.

"Bakit ganyan ka naman makatingin?"

"Wala." sabi nito sabay kamot sa batok.

Naupo ulit ako sa bench.

"Tara na.."

"Saan naman?"

"Sa dorm natin.. alam ko kaya ka naka mukmok dyan kasi di mo alam kung saan yun
dorm."

Hinawakan nya ako sa kamay sabay hila.

"Uy teka, ano ba?"

Ang bilis nya kasi maglakad. At nagagaladgad na ako. Bukod pa dyan, nakahawak siya
sa kamay ko. Pinagtitinginan tuloy kami ng ibang estudyante.

Isang malaking pinto ang nasa harapan namin ngayon. Itinapat ni Zaiden ang mark
niya sa palad sa door knob ng pinto at bumukas ito.

Pagpasok namin sa loob, isang maluwang na sala ang nandun. Maraming sofa at may
fire place pa. Dumiretso kami sa paglalakad. Tapos huminto siya.

"Ito ang dorm natin. Bawat isa sa atin may kanya kanyang kuarto. Dito kami sa
kaliwa, sa inyo sa kanan."

"Paano ko malalaman kung may bakante pa?"

Naglakad siya, sumunod naman ako. After ng ilang room na nalampasan namin, tumigil
siya.

"This room is yours.."

"Ha?"

Itinuro ni Zaiden ang nakasulat sa pintuan. Pangalan ko yon.

"Sige na, pasok ka na. Mamaya pupunta tayo sa night market, kakatok na lang ako."

"Sige, thanks Zaiden."

Ngumiti lang ito saka umalis na. Pumasok ako sa kuarto.

(Zaiden's POV)

Habang pinagmamasdan ko si Oceane, lalo akong nagkakagusto sa kanya. Ang bawat


ngiti nya tuwing makakakita siya kakaiba sa paningin nya, parang tumatalon din ang
puso ko sa saya.

"Ang ganda nya talaga.."

Hawak ko ngayon ang id nya. Ang cute ng picture nya dito.

Mamaya ko ibibigay sa kanya.

Kinuha ko ang papel, listahan yun ng mga requirements.

(Oceane's POV)

Maliit lang ang silid. Tama lamang para sa isang tao. May single size bed ito, may
study table sa may gilid ng bintana.

Sumilip ako sa labas ng bintana. Mula doon nakikita ko ang bungalow house ni Prof
Wylun. pati na ang garden nya. Nakikita ko rin dito ang iba pang room namin. Pero
ang ibang building ay hindi na.

Naupo ako sa kama at inayos ko ang mga damit ko at uniform sa cabinet.

Yung 3 pares ng robes ay libre galing school. Ganun din ang mga libro namin.

Maganda talaga ang school, isipin mo libre lahat pati pagkain mo.

Kaya kahit konting halaga lang ang dala ko, galing pa sa alikansya ko, makakatapos
ako ng pag aaral. Di nga lang isang Professional, kundi isang witch.

Kinuha ko ang papel at saka inilagay ko sa bulsa ko. Naka jeans ako at tshirt.
Tapos isang extra robes ang ibinigay sa amin ni Jacob, para siguro maisuot namin
paglalabas kami ng school.

Toktok

Toktok

"Ready ka na ba?"

Nakangiting sabi ni Zaiden. Lumabas na ako at isinara ang pinto.

"Si... Yung friend mo?"

"Nasa baba na, hinihintay tayo."

"Sige tayo na."

Malayo pa kami, kumakaway na si Tim. Pareho sila ng suot ni Zaiden.

"Ito ang required suotin ng mga estudyante paglalabas ng school." paliwanag ni Tim

Kaya pala pareho kami ng mga suot na robes, iba lang ang kulay ng sa akin. Dark
green.

Lumabas kami mula sa malaki at mataas na gate, na kaninang umaga lang ay nakatayo
kami ni Jacob.
Naglakad kami sa isang maganda at mabangong kakahuyan. Sa isang matanda at malaking
puno kami huminto.

Itinutok ni Tim ang palad nya na may mark sa malaking puno. Nagkaroon ng butas ang
puno, unang pumasok si Tim.

"Wag ka matakot."

Hinawakan na naman ni Zaiden ang kamay ko at sabay kaming pumasok.

AT THE NIGHT MARKET

Namangha na naman ako sa aking nakita, ang daming tao, mas sosyal ng konti sa
divisoria ang ang itsura nito.

Lahat ng klase ng witchcraft nandito, broom stick, wand, hats, robes, etc..

Naglakad kami ng naglakad. Tumapat kami sa isang banko.

"Bakit?" tanong ko

Nakatingin kasi sila sa akin.

"Magpapapalit ka ba ng pera?" tanong ni Tim

"Wizard money lang ang tinanggap dito."

"Ha ah eh!"

"Tara sasamahan ka namin sa loob."

Pumasok kami sa loob ng banko. Natakot ako ng makita ko ang nasa loob. Nagtago ako
sa likod nina Tim at Zaiden.

Tumawa naman si Zaiden.

" Wag ka matakot, looks are deceiving.." sabi ni Tim

"Tama siya, mababait sila. HobGoblins ang tawag sa kanila." paliwanag ni Zaiden

Tumingin ulit ako sa counter, nakangiti ang panget at kulay brown na nilalang sa
akin.

"Sige na.." si Zaiden

Kinuha ko ang isang libo sa bulsa ko at iniabot iyon sa counter.

Mayamaya, binigyan niya ako ng puro baryang pera. 50 gold, 30 silver at 20 dark
brown.

"Madami ka pala dalang pera?" sabi ni Zaiden

"Marami na ba yun?"

"Malaking halaga na yan dito." si Tim


"Talaga?"

"2 latest at pinaka mahal na broom stick ang mabibili mo dyan, o kaya naman isang
bahay." si Zaiden

"Bahay? Makakabili na ako ng bahay sa isang libo ko?"

Tumango lang ang 2.

'Wow naman. Dito na ako titira, isang bahay na ang mabibili ko sa isang libo?'

"Itago mo na yan." si Zaiden

Excited kong inalagay sa bulsa ko ang mga barya. Nag iba ang feeling ko, sa mundo
natin, pag may isang libo ka, halos ilang gamit lang sa katawan at pagkain ang
mabibili mo, pero dito, holy cow talaga, milyonarya ako.

"Notebook muna ang bilhin natin.." sabi ni Tim

Naglakad kami, isang book store ang pinasukan namin.

Napa WOW na naman ako, walang binatbat ang National book store dito.

"Mamili ka na ng notebook mo.." si Zaiden

Ang weird, ang mga images sa cover ng notebook gumagalaw.

Kumuha ako ng notebook, ang cover? Fairies syempre. Parang totoo kasi ang image
nito, gumagalaw pa.

Sumunod ay quil, may ibat ibang kulay ang quil, depende sa required, green ang
required sa aming mga first year.

Matapos sa bookstore naglakad ulit kami. Nakita ko ang tindahan ng mga lumilipad ng
walis.

"3rd at 4th year lang ang gumagamit nyan." si Zaiden

"Ha? Bakit?"

"More on books kasi tayo." si Tim

"First and 2nd year halos pareho lang ang pinag aaralan, mas advance lang yun sa
kanila." si Zaiden

"Aaah!" tumango tango na lang ako

Lakad lakad ulit. Nganga lang ako sa mga nakikita ko.

Sa isang store kami pumasok. Puro mga maliliit na sanga ng kahoy ang nandun.

"Para saan ito?"

"Gagamit tayo ng wand sa spells, pero tayo ang gagawa ng sarili nating wand." si
Zaiden

"What? Ang saya nun." sabay palakpak

Tumawa ito sa reaction ko.


"Eto blessed stone.. mamaya tuturuan kita gumawa ng wand."

"Talaga?"

Ibinigay namin ang bayad sa matandang lalaki.

"Aray,"

Napalingon sina Zaiden at Tim. Nabangga ako.

"Oceane.."

Inalalayan akong tumayo nun nakabangga sa akin. Si Jacob.

"Jacob.."

"Nakabili ka na ba ng mga gamit?"

"Oo."

May kasama siyang magandang babae. At nakahawak ito sa braso niya.

"Alyssa si Oceane, bestfriend ko. Si Alyssa classmate ko."

Ngumiti naman yun Alyssa kaya ngumiti din lang ako.

"Zaiden classmate nya at si Tim friend ko." pakilala ni Zaiden

"Thank you sa inyo, sinamahan nyo si Oceane."

"Ok lang.. sige mauna na kami."

Hinawakan ako ni Zaiden sa kamay saka kami naglakad palayo. Kumaway ako kay Jacob,
ganun din siya sakin.

"Alyssa like him.." si Tim

"Yeah right, it's obvious."

Hindi na ako nagsalita. No comment na muna ako.

"Uy honey pop.."

Tumakbo sila sa isang tindero at bumili ng kulay gold na bagay. Hindi siya mukhang
masarap.

After namin bumili ng gamit, bumalik na kami sa dorm.

"Oceane, mamayang eve of full moon, dadaan ako dito sa kuarto mo. Sabay tayong
gagawa ng wand."

Isang kindat ang ginawa ni Zaiden, saka nakangiting umalis.

Naupo ako sa kama, iniisip ko si Jacob. Mukhang deadma na ang beauty ko.

'di ka naman mag iisa kung wala siya.. i'm here..'

'di ka naman mag iisa kung wala siya.. i'm here..'


'di ka naman mag iisa kung wala siya.. i'm here..'

Nag eko sa isip ko sinabi ni Zaiden.

Ok naman siya kasama, siguro dapat mag enjoy na lang ako sa mga bago kong kaibigan.
Sina Zaiden at Tim.

Bago mag hating gabi, dumaan nga sa kuarto ko si Zaiden. Lumabas kami ng gate at
naglakad. Maliwanag ang buwan.

"Saan tayo pupunta?"

"Sa elfwood."

"Elfwood?"

"Magaganda kasi ang mga oak tree dun. Don't worry allowed naman tayo lumabas ng
school, well protected naman tayo ng mga Element Orb."

"Protected from?"

"Black Magic.."

Lakad lakad kami. Matataas at malalaking puno ang dinadaanan namin. May mga owl na
nakamasid sa amin, mabango ang paligid.

"Eto, maganda ang oak tree na ito.." sabi nya

Sa isang puno ng oak kami tumigil.

"Oceane sabayan mo ako.."

Lumapit siya sa puno, naghanap siya ng branch na kaya naming abutin.

"Halika.."

Again, hinawakan na naman nya ang kamay papalapit sa kanya.

"Just press your lips to the tree, kiss it and say... 'Oh Mighty Oak, I ask you
here,

Can I take a branch so dear?'"

Ginawa ko ang sinabi nya. Lumayo kami ng ilang yarda sa puno. Ilang saglit pa,
gumalaw ang puno, saka tumigil sa pag galaw. Lumapit si Zaiden sa sanga ng puno at
dahan dahang pinutol ito. Ganun din ang ginawa ko.

"Oceane make sure 12 inches ang sanga.."

"Ha? Saan ko ito puputulin?"

Inilagay nya ang daliri nya sa parte ng sanga na dapat ko putulin. After ko
maputol.

"Dito tayo.."

Sumunod ako kay Zaiden. Naupo kami sa di kalayuan sa puno.


Nagrelax kami sandali habang hawak namin ang sanga.

"Wand na ba ito?"

"Not yet.."

Inilabas niya ang blessed stone. Kinuha ko din ang akin sa bulsa ko.

Inilapag niya ang sanga sa damuhan sa harap niya napa horizontal. Pointing from
East to West.

Ginawa ko din ang ginagawa nya.

"Close your eyes and meditate for a moment. Imagine the glow of the stone/crystal
in your hand and imagine the glow spreading up your arm, through your chest and
down the other arm."

Ginaya ko ang ginagawa nya, concentrate..

"Place the stone/crystal behind your branch and pick up the branch and hold it with
both of your hands. Close your eyes once more and say: 'With the power of my
stone/crystal,

I give to you it's strength.

I wish for it to serve you until you need it no more,

And I wish that it will give you life.

So may it be.'"

Gayagaya na naman ako.

Pagkasabi nun, inilagay niya ang blessed stone sa dulo ng stick itinali ito.

"Ok ka na?"

"Wand na ba ito?"

"Oo pero kailangan pa natin itong icharge sa liwanag ng buwan."

"Tapos wand na ito?"

"Bukas ng gabi natin yan babalikan.."

"Ha? bukas pa?"

"Ganyan talaga gumawa ng wand.."

Sa isang safe na lugar namin itinago ang stick kung saan abot pa ito ng liwanag ng
buwan.

"Tara uwi na tayo.."

Naghikab ako. "Oo antok na ako."

6am tumunog na ang bell. Matapos maligo at magbihis sabay kaming 3 bumaba sa dining
room. Ako, si Zaiden at si Tim.
Sa dining room, kinawayan ako ni Jacob. Pero asusual magkalayo kami. Si Tim sa 2nd
year naupo at kami ni Zaiden ang magkatabi.

"Nakatulog ka ba?" tanong nya sa akin.

"Oo naman. Walang maingay sa umaga eh,"

Mama ko kasi, bungangera. Almusal ko ang bugbog at sermon pag umaga.

"Ikaw?"

"Hindi masyado."

"Bakit?"

"Naiisip kasi kita." sabay kamot sa bato

Nagblush naman ako dun. Ibang klase talaga mga hirit nito, may impact talaga.

Masaya naman ang buong araw ng klase. Levitating at Illusion Spell ang ginawa
namin. Though wala pa kaming wand dahil nga Create your own wand ang trip ni Prof
Eara. Isa na ito sa paborito kong subject.

Ok lang ang Herbal Studies, di ko masyadong trip ang subject.

Sa History of Witch and Wizard, medyo enjoy din ako. Ganda kasi ng trip ni Prof
Corvan.

After lunch, Elemental Studies. Unlike kahapon, sarado ang buong buhay, medyo
madilim sa loob. Hindi ko tuloy makita ang mga flower myrths sa labas ng bintana.
Pumasok si Prof Wylun may ipinakilalang fairy.

"Asrais.. small delicate female fairies."

'Tinkerbell ikaw ba yan? Asan si Peter Pan?'

"When these fairies are captured and exposed to sunlight, they will melt away into
a pool of water."

Kaya pala sarado ang buong bahay. Takot sa liwanag ang mga Asrais.

After ipakilala ang fairies at maitago ito sa kung saan. Lumiwanag ang buong
paligid. With a snap may isang maliit na tao ang pumasok. May dala dala itong baso.

"Unano?"

"No, ang tawag sa kanila Hob. Helpful Hob. Mas ok ang itsura nila kesa dun sa nasa
banko." si Zaiden

Naalala ko yung asa banko. Nakakatakot ang itsura nila, pero kahit ganon nakangiti
ang mga ito.

"Class gumawa ako ng maiinom gamit ang mga bulaklak at pollen nito. Tikman nyo,
marerelax ang katawan at isip nyo."

Ininom ko ang nasa baso. Alam mo yun, feeling na lumulutang ka sa hangin. Nakahiga
ka sa ulap. Refreshing talaga.

Thank God naman talaga, wala kaming Divination. Sobrang booooring ang subject na
yun.

Potion ang subject namin ngayon. Si Prof Ashrai ang teacher.

Emotion Potion ang ginawa namin.

"On page 32, read and do the potion." si Prof

You will need the following items for this spell:

*. 1 oz dried Rosehip

*. 1 oz powdered Rosehip

*. 1 oz dried Hibiscus Flowers

*. 1/2 oz dried Lemon Balm

*. 1/2 oz dried Peppermint

Mix Rosehips, Hibiscus flower, Lemon Balm, Peppermint and Meadow-Sweet together
clockwise and place into container until needed.

~When wanted to drink, take 2 tablespoons and place in teapot with boiling water.
Let steep for 5 minutes. Visualize and chant:

Herbal brew of lover's emotion,

With intent I fortify.

When two people share this potion,

Their lover shall intensify.

~Strain and sweeten with honey.

After nun, ipinasa namin ang cup na may pangalan kay Prof. next day daw namin
malalaman kung sino ang nakagawa ng maayos.

Enjoy ako sa maghapong pag aaral.

(Zaiden's POV)

Maghapon naman ako enjoy, kakamasid kay Oceane. Tingin ko di na niya iniisip yun
Jacob na yun, this is it, chance ko na ligawan si Oceane.

Dinner, magkatabi kami sa upuan.

"Mamaya kunin na natin ang wand, fully charge na yun."

"Talaga? As in pwede na gamitin?"

"One last spell, ready to use na."

Ngumiti ako sa reaction nya.


"Sige, kunin natin mamaya.."

After dinner, hindi kami umakyat sa dorm. Nagtambay kami sa may fountain.

"Ano yan?"

"Rubber ball.."

"Wala ako sa mood maglaro nyan." sabi nya

"Di naman tayo maglalaro. Tuturuan kita ng simpleng Do you like me Spell."

"Ha?"

"Gusto mo malaman kung ano ang feelings ng isang tao sayo?"

"Paano naman?"

"Eto hawakan mo, patalbugin mo at ulitin mo ang sasabihin ko."

Kinuha ko ang pulang rubber ball...

Habang nagba bounce ang bola, inuulit nya ang sinasabi ko

From the ground to air

From air to ground

I bounce the magick

Round and round

Do you like me

Do you love me

I need to know the answer

Dragon's eyes

and angel wings

Now I touch

the fairy ring

Do you like me

Do you love me

I need to know the answer

Earth and air

Fire and water

My little ball

Goes higher and higher


Mine is the magick

Mine is the power

It's time to know the answer

With harm to none, as I will it shall be done.

May all astrological correspondences becorrect for this working

and may this spell not reverse or place upon me any curse.

So mote it be.

"Ano na?" tanong nya

"Mamaya malalaman mo ang sagot sa tanong mo."

"Hmp, mamaya pa? Di pwede ngayon na?"

"Oo, kanino bang feelings ang gusto mo malaman?"

"Secret."

'Nagtanong pa ako, alam ko naman kung kanino. hay!'

"Bakit nakasimangot ka?"

"Wala.."

Before midnight, sinundo ko na sa kuarto nya si Oceane. Babalik kami sa Elfwood


para kunin ang wand.

"Fully charge na ito, pwede mo na lagyan ng gusto mong design ang wand mo."

"Talaga? Kahit anong design?"

Tumango ako. Kitang kita ang pagka excite sa mukha niya. After nya lagyan ng
konting curving ang wand nya..

"Tara dun tayo sa may sapa.."

"Bakit?"

"Huhugasan natin ang wand bago ang last spell."

Dahan dahan naming hinugasan ang wand sa malinis na tubig sa ilog.

"Sundin mo ulit sasabihin ko."

Tumango siya.

"I now charge thee for you need your strength.

Now, work for me. So mote it be."

Ngumiti ako. " Pwede mo na subukan."


"Paano?"

"Swish and flick.." isinenyas ko pa ang wand ko

"Anong spell?"

"Isipin mo lang ang spell na gusto mo, at ikonekta mo ito sa wand, automatic na
gagawin ng wand ang gusto mo."

Tumahimik siya, itinutok at iwinasiwas ang wand sa tubig. Lumabas ang puting
liwanag sa wand, apoy ang ang lumabas dito at nagpakulo sa tubig.

Tumalon siya sa tuwa.

"Ang galing.."

Ngumiti lang ako.

"Thank you Zaiden.."

"Wala yun," sabi ko sabay kamot sa batok ko

"Zaiden.."

Nagulat ako ng bigla nya ako yakapin sa likuran ko. Naglalakad na kami pabalik sa
dorm, nauna akong maglakad asa huli ko siya.

"Oh, anong nangyari?"

Tanong ko na lang, habang hawak ko ang mga braso niya na nakayakap sa beywang ko.

"Sorry kung naging salbahe ako sayo.."

"Ha? Di naman ah."

Bumitaw siya sa pagkakayakap sa akin, at tumakbo papalapit sa kanyang silid.


Sinundan ko siya.

"Oceane.."

Lumingon siya.

"I----- i---"

"Ano?"

"Sweet dreams.."

"Ikaw din. Sige."

Isinara niya ang pinto ng kuarto nya.

'I really like you.'

Yun sana ang sasabihin ko. Kaso na torpe ako.


(Oceane's POV)

Lumipas ang buong weekdays. Na enjoy ko talaga ang mga araw sa Academy. Saturday,
pauwi na kami ni Jacob sa mundo namin.

May ginawang portal para sa mga katulad naming "mortal students". Kami lang may mga
mark ang makakalabas pasok sa portal.

Sa isang abandoned garden kami lumabas, kung saan kami pumasok nung unang araw
namin sa School.

"Mamaya pupunta ako sa bahay nyo ha!"

"Sige."

Matapos akong ihatid sa tapat ng bahay namin, umuwi na siya sa kanila.

"OCEANE.."

Sigaw ni Mama. Lumapit ako sa kanya at nag mano.

"Umiinom na naman kayo? Ang aga pa po."

"Konti lang naman.. kamusta ang pag aaral mo?"

'Mukhang hihingi na naman ito ng pang inom.'

"Ayos lang po. Kumain na po ba kayo?"

"Busog ako.. matutulog lang ako.."

Naupo siya sa sofa. Hinila ko siya.

"Mama dun na lang po kayo sa kuarto."

Inalalayan ko si Mama, gang makahiga ito sa kama. Mabilis itong nakatulog.

Ito ang buhay ko, simpleng simple lang.

Naglaba ako ng mga damit namin. Naglinis ng bahay. Hapon na ng matapos ako.
Nagtatrabaho bilang tutor ng 5 bata Every weekend. Maganda din ang sahod ko, anak
kasi sila ng mayayaman kaya nakakaipon ako.

****************************************Authors Note
**************************************

Paalala lang po,

Ang mga spells po at potion making na ginagamit ng mga character ko ay totoo, pwede
nyo po siya ipractice pero be careful lang po kasi pwede po itong magfireback pag
mali po ang pag gamit.

Try nyo po yun DO YOU LIKE ME SPELL.. effective po yun.. na try ko kasi

*******************************************
[2] Chapter 2: The Elves
*******************************************
Pagkatapos ko ng mga gawaing bahay at patuturo sa mga bata. Naghahanda na ako para
school.

"Handa ka na?" tanong ni Jacob.

"Oo, ibinilin ko na din si Mama ky Aling Takya."

Napansin ko ang dala niyang teddy bear na may nakaipit na rose.

"Para sa akin yan?"

"Alin?"

Kinuha ang stuff toy. "Ito."

"Akin na nga yan.."

Pilit nyang inaagaw sa akin ang bear.

"Oceane Louis akin na yan, baka masira, mahal ang bili ko dyan."

Hinablot nya ang bear, Oceane Louis ang sinabi nya meaning galit na siya.

"Ikaw talaga, ang kulit mo, muntik ng masira."

"Arte mo. Para kanino ba yan?"

"Kay Alyssa"

"Bakit?"

"Liligawan ko na siya."

Para akong binuhusan ng tubig na punong puno ng yelo.

"B----bakit?" wala sa sarili kong sabi

"Gusto ko siya.."

GUSTO KO SIYA...

LILIGAWAN KO NA SIYA..

GUSTO KO SIYA...

LILIGAWAN KO NA SIYA..

Nag eko yun sa isip ko. Paulit ulit.

"Bakit manliligaw ka pa sa iba, andito naman ako."

Pinipigil ko na hindi maiyak.

"Ano ka ba? Hindi tayo magkasama habang buhay...Oceane."

Napansin nya na nag iba ang ekspresyon ng mukha ko. Kilala nya talaga ako.

"Oceane... alam mo naman na magkaibigan tayo... at kapatid na ang turing ko sayo."


"Tara na."

Sabi ko sabay buhat ng bag ko at nauna ng maglakad. Tinatawag nya ako pero di ako
lumilingon o nagsasalita.

(Zaiden's POV)

Weekend, may patakan ang school na every saturday and sunday, makakauwi sa mundo
nila ang mga mortal.

"Ingat ka ha.."

"Arte mo.." tumatawa nyang sabi

"Hihintayin kita sa portal. Sabay tayo pupunta sa dorm."

"Oo na. Tim, see you on Sunday."

Ngumiti si Tim. After ng bonding namin sa Night Market naging close siya amin ni
Tim.

"Magugustuhan niya ito..."

Susunduin ko na siya sa portal. Sakay sa regalong broomstick ni Dad dumaan ako sa


Night Market para ibili ng regalo si Oceane.

Maaga akong nakarating sa portal. Unti unti ng dumadating ang mga mortal, taga
ibang section.

Ang may pinakamaraming mortal sa section ay ang Wind at Earth Section.

May isang oras na akong naghihintay. Nagpalipat lipat na din ako ng pwesto. Naupo
na lang ako sa sanga ng puno sa di kalayuan sa portal.

Ilang sandali pa, umilaw ang portal, may lalabas sa portal.

Nabuhayan ako ng loob ng makitang lumabas sa portal si Oceane, agad akong tumayo at
lalapitan si Oceane ng lumabas mula sa portal si Jacob.

Mukhang nag away ang dalawa.

(Oceane's POV)

Magkasunod kaming pumasok ni Jacob sa portal.

Madilim na nun makalabas kami ng portal. Maliwanag naman ang buwan kaya kitang kita
pa rin ang ganda ng kagubatan.

"Oceane, makinig ka muna.."

Huminto ako.
"Magkaibigan tayo at hanggang dun lang ang pwede ko maibigay sayo."

"Sige ulit ulitin mo pa at ipamukha mo sa akin yan. Sige na, wala naman ako
karapatan hadlangan ka.."

Naglakad ulit ako palayo.

"Para kang bata..."

Napahinto ako sa paglalakad. Naramdaman ko na naglakad si Jacob, at dumaan lang


siya sa harapan ko. Tiningnan ko lang siya gang mawala siya sa dilim.

Hindi ko na napigil pa ang pagpatak ng luha ko. Matagal na akong may feelings kay
Jacob. At para sa akin, siya lang ang gusto ko.

"Ok ka lang?"

Gamit ang palad, pinunasan ko ang mga mata ko. Kilala ko ang boses.

"Zaiden.. anong ginawa mo dito?"

"Hinihintay ka.."

Saka ko lang naalala na sabi nya susunduin nya ako dito sa portal.

"Umiiyak ka ba?"

"Ha? Hindi.. hindi.."

Nagulat ako ng bigla nya ako yakapin. Niyakap nya ako ng matagal. After 5minutes
siguro yun inalis na niya ang pagkakayakap niya.

"Halika.."

Hinawakan niya ang kamay ko.

"Ha? Saan tayo pupunta? Gabi na.."

"Ayokong nakikita na malungkot ka.."

Sakay ng broomstick, lumipad kami sa buong kagubatan. Mula sa itaas, kitang kita
namin ang lawak at ganda ng gubat. Maraming ibat ibang liwanag ang makikita sa
paligid. Mga fairies daw yun sabi ni Zaiden.

Bumaba kami sa sanga ng mataas na puno. Malamig ang hangin.

"Masaya ka na ba?"

Ngumiti ako.

"Thank you ha, ang bait bait mo talaga. Kahit di tayo pareho, kinaibigan mo pa din
ako."

"Wala yun, ikaw pa."

Kinamot na naman nito ang batok nya. Inilabas nito ang wand nya.

Swish and Flick


Makikita sa kalangitan ang animoy mga fireworks. Ibat ibang hugis, laki at kulay.
Lumiwanag ang buong paligid.

"A--ang ganda.. paano mo nagawa yon?"

"Diba sabi ko sayo. Isipin mo lang ang bagay na gusto mo mangyari, hayaan mo
dumaloy ito papunta sa wand mo, at ito na ang bahala sa gusto mo."

Para akong tanga na nakangiti sa mga nakikita ko.

Napansin ko naman na nakatitig si Zaiden.

"Bakit nakatitig ka na naman? Baka matunaw na ako dyan." biro ko

"Masaya ako kasi nakangiti ka na ulit."

"OA mo.. tumigil ka nga dyan."

Inakbayan niya ako, saka ginulo ang buhok ko.

"Ano ba? Ginugolo mo ang buhok ko."

Tumawa lang ito.

"Kwento mo naman kung paano ka nakapasok dito sa school."

"Ganito kasi yon..."

FLASHHHHH BACK...

Naglalakad kami ni Jacob pauwi ng bahay galing sa palengke.

"Tingnan mo yun.."

Nilapitan namin ang booth sa di kalyuan. Halos walang pumapansin dito.

"Magandang araw mga bata." bati ng matandang babae

Kakaiba ang suot nito. Weird

"Gusto nyo bang magfill up ng form?"

"Para po san yun form?" tanong ni Jacob

"Application para sa isang school."

"Anong school? Baka po may bayad." tanong ko

" Wala.. wala.. eto magfill up na kayo."

Kinuha namin ang papel. Common Question, Name, Addresr blah blah blah..

Nang matapos kami magfill up.

"Eto basahin nyo.. basahin nyo mabuti.."


Nakangiti ang matanda sa amin.

"Tara na.." yaya ni Jacob

Kinagabihan, bago ako natulog binasa ko yung papel. Pero di pa ako nakakasimula,
nakaramdam ako ng init sa palad ko. Parang pinapaso ang palad ko.

Tiningnan ko ang palad ko at may unti unting image ang napapansin ko.

Isang logo na may hugis ng isang ibon.

"Para saan itong marka?" tanong ko kay Jacob.

Pinuntahan ko siya sa bahay.

"Ewan.. pero gusto ko ito."

Dalawang kahon ang nakita namin sa harap ng pinto ng bahay nila. Nakapangalan sa
aming dalawa.

Apat na robes, 3 itim at 1 dark green. 6 na libro at isang papel ang akin.

Apat na robes, 3 itim at 1 dark red. 6 na libro at isang papel ang kay Jacob.

List of Requirements:

Witch & Wizard Notebook


Dark Green Quill
Materials for Create your own wand (Blessed Stone or Crystal)

Sa bahay, di ako makatulog ng gabing yon. Binubuklat ko ang mga libro at ang mga
pamagat nito ay weird talaga, about magic.

Tapos yun mga robe naman hindi mukhang uniform.

"Eto nakalagay dito ang address ng school.." si Jacob

"Gusto mo talaga?"

"Kung hindi tayo makakapag aral dito sa college, eh di dito na lang sa weird na
school na ito."

"Ha? Naloloko ka na ba?"

"Mukha naman maganda at disente ang school, ayaw mo nun magkakaroon ka ng powers.."

Napailing ako ng maalala ko ang mga sinabing iyon ni Jacob. Desperado talaga siyang
makapag aral. Tindera lang sa palengke ang mga magulang niya, kaya wala talagang
chance na makapag college siya.

Maslalo na ako, si Mama lasengera. Simula ng iwan kami ni Papa, 5 years old pa ako
nun, wala na siyang ginawa sa buhay nya kung hindi ubusin ang oras at pera ko sa
pag iinom.

"Susubukan ko din.. baka ito nga ang school na para sa akin. Atsaka kasama ko naman
si Jacob wala akong dapat ikatakot."

Kinabukasan, inihabilin ko kay Aling Tekla si Mama. Ako naman ang nagbabayad ng
utang sa kanya kaya ok lang kung kahit magkano ang kunin ni Mama sa kanya.

"Ano ready ka na?"

"Tara na.."

Naglakad kami ni Jacob, nakabase sa mapa ang aming pupuntahan. Sa isang


abandonadong garden kami dinala ng mapa.

"Wala namang school dito Jacob.."

Lumingon lingon kami. Wala talagang kahit anong building dito. Mayamaya ay may
umilaw sa di kalayuan. Nagulat kami ng makita ang isang kakaibang ilaw at mukha
itong portal.

"Ito yata ang daan Oceane.."

"Ha? Uy Jacob.."

Ipinasok ni Jacob ang kanyang kamay sa portal at OLA hinigop siya nito. Sa sobrang
taranta ko naman ay pumasok na din ako sa portal.

Napanganga ako ng makalabas ako ng portal. Sobrang ganda ang paligid at tingin ko
ay isa itong gubat. Ang bango bango ang hangin, malamig at nakakarelax talaga.

Ilang tao pa ang lumabas sa portal na ka robe. Isinuot din namin ang robe at
sinundan ang mga taong naglalakad.

Napatigil kami sa harap ng sobrang taas at sobrang laking gate. Ilang sandali pa
bumukas ito at pumasok ang lahat ng nakasabay namin.

Back to Present.....

"Ganoon ang nagyari.."

Natawa ako sa itsura ni Zaiden. Nakatitig sa akin na parang na aamaze.

"Halika na nga.. hating gabi na.. bumalik na tayo sa dorm.."

Sakay ng broomstick nya, bumalik kami sa school at dumiretso sa dorm.

Naglalakad kami sa hallway ng mga silid namin ng mapansin kong parang may itinatago
siya sa likod niya.

"Ano yan?"

"ID mo nga pala.... sorry hindi ko naibigay sayo last week."

Kinuha ko ang ID at talagang gang cute nun, ang picture ko ay gumagalaw.

"Wow!" nasabi ko na lang

Naglakad ulit kami gang makarating kami sa tapat ng silid ko.

"Paano, bukas na lang.." sabi ko


"Nga pala..." may kinuha ito mula sa bulsa niya

"Ano na naman yan?"

Isang Amulet ang hawak niya. As in ang ganda gandang amulet. kumikinang ang pendant
nito.

"Pwede ko ba isiuot sayo?"

Hindi ako nagsalita. Basta ewan, pumayag ako na isuot niya sa akin ang amulet.

"Bagay sayo..." sabi niya pagkatapos

"Ang ganda naman nito... bakit mo ako binigyan nito?"

"Para lagi mo akong maaalala pag nalulungkot ka."

Ngumiti ako sa sinabi niya.

"Good night.." sabi niya

"Good night.." sabi ko sabay sara ng pintuan ko. Narinig ko na naglalakad na siya
palayo. Binuksan ko alit ang pinto at hinabol ko siya

"Zaiden..."

Lumingon naman ito.

"Thank you ha! Ang ganda ng gift mo.."

Isang halik sa labi ang ginawa ko. Alam ko, masyado akong flirt, hindi ko naman ma
explain kung bakit ko din ginawa yon.

Nagulat siya sa ginawa ko. Though smack lang yon, nakita kong lumiwanag ang mukha
niya.

"Good night.." sabi ko sabay mabilis akong pumasok sa silid ko at inilock ang
pinto.

Naupo ako sa kama. Hinawakan ko ang mga labi ko.

'He's my first kiss..'

Tumatakbo akong pababa sa dorm, gang sa hallway. Huminto lang ako nun malapit na
ako sa room.

Dahan dahan akong pumasok para hindi mahalata ni Prof Eara. At presto, safe ako
nakaupo sa klase.

'Hindi man lang ako dinaanan ni Zaiden kanina. Late tuloy ako.'

Lumingon lingon ako, wala si Zaiden.

'Bakit kaya wala siya? Anong nangyari dun?'

"Levitating Spells for Beginner ang gagawin natin. So group yourselves into 3.."

Kami nina Sarah at Micah ang magkakagrupo. Dahil nga kulang kami ng isa, wala si
Zaiden, yun dalawa namin classmate ay naupo na lang.
"Eto ang mga kailangan..

You will need the following items for this spell:

*. 3 People
*. Flat Ground
*. Concentration
*. Your Voice
*. Beleif

Tapos yun pinaka magaan sa inyo humiga sa sahig. Yun 2 natitira ilagay ang mga
daliri sa ilalim ng nakahiga. Kailangan magkatapat ang mga daliri nyo. Ok na ba?"

"Yes Prof Eara."

"Repeat after me..

Light as a feather, stiff as a board.


Light as a feather, stiff as a board.
Light as a feather, stiff as a board."

Sabay sabay namin inulit ang sinabi ni Prof Eara.

Lumutang sa ere si Sarah, kasabay ang iba ko pa kaklase.


Tuwang tuwa naman si Prof Eara, mabilis daw kami matuto.

Herbal Studies na wala pa din si Zaiden.

"Ang bulaklak ng Anemone ay mabisa sa healing, maganda sa health at protection din


ito..blah blah blah.."

Ito ang pinaka boooring na subject. Wala ako sa mood makinig.

Naboboring ako, wala si Zaiden para pasayahin ako. Hinawakan ko ang pendant ng
amulet. Napangiti ako

'Omg.. bakit ako ganito? Inlove na ba ako kay Zaiden?'

History na wala pa din siya. Hindi ko na naintindihan ang lesson, nag aalala na ako
kay Zaiden.

Kahit sa dining room wala siya. Nalulungkot tuloy ako, lalo na nung makita ko si
Jacob flirting with Alyssa. Hindi man lang nga ako sinulyapan.

'Badtrip asan na ba kasi Zaiden?'

Hapon na, tapos na ang klase pero ni anino ni Zaiden wala. Naglakad lakad ako, sa
garden, naupo sa may fountain.

"Kawawa nga eh, mamaya pa daw siya lalabas dun sa basement."

"Bakit ba siya naparusahan?"

"Gumamit siya ng broomstick kagabi."

Hindi na ako nakatiis. Lalapitan ko ang dalawang 2nd year na nag uusap.
"Oceane... anong ginagawa mo dito?"

Si Tim, tumabi siya sa akin.

"Hinahanap ko kasi si Zaiden. Nakita mo ba siya?"

"Nasa basement siya.."

Nakaramdam ako ng kaba. Ang mga dinadala sa basement ay ang mga pinaparusahan.

"Nahuli siyang nakasakay sa broomstick kagabi."

"Tim kasama nya ako kagabi.."

Tinakpan ni Tim ng kamay nya ang bibig ko. Saka inilapit ang labi nya sa tenga ko.

"Alam ko, kaya wag ka maingay.." bulong ni Tim

Tumango ako at unti unti niya inalis ang kamay nya sa bibig ko.

"Bakit pumayag siya? Dapat sinabi nya sa akin para.."

"Magkasama kayo?"

Ngumiti ito.

"Sweet mo naman."

Itinulak ko siya. Tumawa naman ito.

"Ayaw ka nya magkaron ng bad record dito sa school.. hayaan mo na siya."

"Kaya pala wala siya sa klase maghapon.. Tim san ba yun basement?"

"Pupuntahan mo siya? Wag na. Mamaya babalik na yun sa dorm."

Inakbayan nya ako.

"Wag ka nga mag alala dun. Andito naman ako.. pagtyagaan mo na muna ako okey?"

Napangiti na lang ako sabay tulak sa kanya.

(Zaiden's POV)

Nagulat talaga ako ng halikan ako ni Oceane. Parang tumigil ang pag ikot ng mundo.
Kahit sandali lang yon, ang pakiramdan ko ay sobrang tagal na yon.

Hindi ko inaasahan na gagawin nya yon.

Papasok na ako sa silid ko ng sunduin ko ng isang brownies. Kapareho ito ng helpful


hob.

Sa Principal's Office

"Mr. Alfiro alam mo na siguro kung ano ang nagawa mo.."


"Opo.."

"Sa basement ka buong magdamag mula sa oras na ito, hanggang bukas sa ganito ring
oras."

"Opo."

"Lilinisin mo ang buong basement."

"Opo."

"Sige na Mr. Alfiro.."

Madumi sa basement. Inumpisahan ko na maglinis. Hindi ko maalis ang ngiti ko kahit


sobrang dami ng lilinisin, alikabok at dumi.

Nagpaflash back sa isip ko ang kiss ni Oceane.


Hindi siya ang first kiss ko pero iba ang impact nun sa puso ko.

Lunch time na. Dinalhan ako ng brownies ng pagkain.

"Walang kasabay si Oceane, sigurado, nakatitig na naman yun kay Jacob."


After lunch, naglinis ulit ako ng naglinis. Natapos ko naman ang lahat bago umabot
sa takdang oras.

Wala ng estudyante sa hallway. Wala na ding tao sa dorm. May nakita akong anino ng
tao sa sofa sa sala. Lumapit ako.

"Oceane?!"

Isang yakap ang natanggap ko mula sa kanya.

(Oceane's POV)

Malapit na magmidnight wala pa din si Zaiden.

Narinig kong may naglalakad sa hallway. Agad kong binuksan ang pinto.

"Zai..."

Laking dismaya ko. Isang 3rd year ang naglalakad. Isinara ko ulit ang pinto. Naupo
ulit ako sa kama.

'Sabi ni Tim, makakabalik na si Zaiden ngayon gabi. Bakit wala pa siya?'

Isang oras at kalahati pa ang lumipas. Napagdesisyunan ko na sa sala siya hintayin.


Naupo ako sofa. 30minutes pa ang lumipas. Hindi ko na namalayan na nakatulog na
pala ako.

"Oceane?!"

Nagulat ako ng may magsalita sa likuran ko. Si Zaiden.

Agad ko siyang nilapitan at niyakap.


"Oh namiss mo ako agad?" biro nito

Hinampas ko siya sa braso. Tumawa lang ito.

"Bakit gising ka pa?"

Naupo kami sa sofa.

"Hinihintay kita."

"Bakit?"

"Nag alala ako sayo, bigla ka kasi nawala.. akala ko napahamak ka na."

Inakbayan nya ako.

"Sweet naman ng Oceane ko."

"Hhrrrm.."

Agad nya inalis ang kamay nya sa balikat ko at sabay kaming napalingon.

"Maistorbo ko kayo.. matulog na tayo.." si Tim

Agad siyang sinunggaban ni Zaiden. Saka kinutusan.

"Ikaw talaga. Pinakaba mo kami ah!"

Tumawa lang si Tim. Sabay sabay kaming naglakad sa hallway. Sa tapat ng silid ko
tumigil kami.

"Good night sa inyong dalawa."

"Yeah, sweet dreams.." si Tim

"Good night.." kumindat pa si Zaiden

Isinara ko na ang pinto ng silid ko.

(Zaiden's POV)

Dahan dahan niyang isinara ang pinto ng silid nya. Dumiretso naman kami ni Tim sa
paglalakad.

"Inlove ka sa kanya noh?"

"Ganoon ba ako ka obvious?"

Tumawa si Tim. Umakbay sa akin.

"Diba may kasintahan na siya?"

"Wala. Diba naalala mo pakilala ni Jacob kay Oceane bestfriend, nun ipinakilala kay
Alyssa sa Night Market."

"Si Jacob bestfriend lang ang tingin, ang tanong si Oceane ba ganun din?"

"Kung may pagtingin man si Oceane sa kanya, kaya ko naman alisin yon. Seryoso ako
na makuha ang puso nya."

"Sige na, matutulog na ako."

Pumasok na sa silid nya si Tim.

Magkatabi lang kami ng kuarto ni Tim.

Nagulat ako ng pagbukas ko ng pinto..

"Anong ginagawa mo dito?"

Isang fairy ang nasa kama ko. Isang flower fairy at sa bulaklak ito nakatira. Isa
siyang lemoniades.

"Gusto lang kita makita."

"Alam ko kung bakit ka nandito, gusto mo makita si Oceane."

"Ang sabi mo ipapakilala mo ako sa kanya."

Lumipad ito sa may mukha ko.

"Oo nga. Bukas pangako ipapakilala ko siya sayo."

"Talaga?"

"Oo at magugustuhan ka nya."

"Bukas babalik ako.."

"Sige good night.."

Lumabas sa bintana ang fairy at muling dumilim ang silid ko. Liwanag mula sa buwan
ang nagsilbing ilaw ko.

(Jacob's POV)

Nag away kami ni Oceane kahapon at hindi nya ako pinapansin.

"Jacob di ka pa tutulog?" tanong ni Alyssa sa akin. Nasa sala ako ng dorm namin.

"Tatapusin ko lang ang binabasa ko.."

"Ok, good night."

Narinig ko papalayong yabag ng paa ni Alyssa.

Ang totoo may feelings ako kay Oceane, kaso nanghihinayang ako sa friendship naman.
Pag naging kami, diba alam mo na, nagkahiwalay kami yun friendship hindi na
magiging tulad ng dati.

Hindi ako makatulog, pinagmamasdan ko ang kwintas na ibibigay ko sana kay Oceane sa
birthday nya. Matagal kong pinag ipunan ito

'Kakausapin ko na siya bukas before lunch..."

(Oceane's POV)

Toktok

Toktok

Toktok

Binuksan ko pinto. Nakangiting bumati sa akin si Zaiden.

"Good Morning.."

"Ang aga mo naman."

"Huh? Di ka pa ba ready?"

"Ok na ako.. tara na."

Naglakad kami sa hallway. Nakita ko sa sofa si Tim.

"Morning.."

"Tim... ganda umaga!"

Sabay sabay kaming 3 pumasok sa dining room. At si Tim ay sumama na sa kapwa 2nd
year.

"Grabe, sarap ng tulog ko kagabi."

"Bakit? Sobrang pagod?"

"Oo,at sobrang saya ko."

"At bakit ka na naman masaya?"

"Mamaya may ipapakilala ako sayo.."

"Talaga? Sino?"

"Sino at ano.. you'll see.."

"Hala baka kung ano na yan."

"Basta.. magugustuhan mo siya."


Napaisip naman ako.

"Mas gwapo kay Tim?"

"Ganun? Mas gwapo ako kay Tim noh.. yun ipapakilala ko cute."

Natawa ako sa sinabi nya. Magkasing gwapo naman sila ni Tim, makulit type lang kasi
si Zaiden.

Napasulyap ako sa table nila Jacob. Nakatingin siya sa akin. Hindi ako kumaway.

'Hmp, mas pinili nya si Alyssa kesa sa akin. Bahala na siya.'

Subject: Spells

"Alam nyo, natuwa ako sa inyo, ang bilis nyo matuto.. so i'm giving you freedom to
suggest any spells you want to practice."

"Prof Eara pwede po ba love spell?" si Hanna

Tumawa si Prof.

"Pwede, any suggestions?"

"Beauty Spells Prof Eara."

Tumawa ang lahat.

"Pwede din yan Honeyleen.."

Ayun napagdesisyunan na Love Spell na lang.

"Ok everyone lumapit na kayo sa mga crush nyo para matry natin ang spell."

Exciting eto, malalaman ng iba kung sino ang crush mo at may crush sayo.

3 kaklase kong lalaki ang lumapit sa akin. Lima naman babae ang kay Zaiden.

"Oceane, ako na lang partner mo.."

"Ako Oceane, ako na lang.."

"Crush kita Oceane ako na lang.."

"Ha? ah eh.."

Ayoko sa kanila wala naman ako crush sa kanila.

"Guys guys, ganito na lang, bumalik kayo sa mga upuan nyo."

Bumalik ang lahat sa upuan nila. Nagkagulo kasi, dahil sa pag aagawan sa crush.

"Eto na lang.. kunin nyo ang long orange candle, matches and dagger sa drawer ng
table nyo."

Kanina walang laman yun drawer ngayon meron na. Galing talaga ng magic. ^___^

"This spell is use to know if someone has a crush on you. Reminder ha guys, this
spell only works for the caster. Ok, listen to me everyone."
Tumahimik kaming lahat.

"Mark a line downward on either side of the candle, put the letter H on one side
and the letter N on the other.

Now light the candle and say the following:

Levis aduro flamma visum,

Tabesco increbresco occido visum.

Tell me truely of the crush

Tell me quickly thus I rush."

Inulit naming lahat ang sinabi ni Prof Eara. Unang pumasok sa isip ko si Tim.

'Crush nya kaya ako?'

"If the wax drips toward the H a crush exists, if it drips to the N there is no
crush."

Unti unting natutunaw ang ibabaw ng kandila. Ilang sandali pa, dumulas ito sa
katawan nya gang pumatak sa N.

'Ganun? Wala? Sayang..'

"Uy, N yan ah!" si Zaiden

Naupo si Zaiden sa tabi ko.

"Oo nga eh."

Ngumiti lang ako.

"Sino iniisip mo? Si Jacob?"

"Hindi. Obvious naman na iba ang gusto niya."

"Eh sino nga?"

"Si Tim."

Kumunot ang noo ni Zaiden.

"Bakit siya ang naisip mo?"

"Wala naman, trip trip lang."

"Try mo sa akin."

"Sayo?"

"Oo."

"Wag na."

"Oh bakit?"
"Di na kailangan noh.. hindi ako manhid Zai.."

Napansin ko kaagad na nagblush siya.

"Alam mo na naman pala.. Bakit parang di ka affected?"

"Ok class dismiss.."

Walang ginawa si Zaiden buong maghapon kundi kulitin ako. Hanggang matapos ang
klase. Ang kulit!

"Sama ka sa akin, puntahan natin si Altheia.."

"Siya ba yun ipapakilala mo?"

Hinawakan lang ni Zaiden ang kamay ko at hinila ako palabas ng gate. Naglakad lakad
kami sa Elfwood. Malapit na lumubog ang araw.

"ALTHEIA..... ALTHEIA.... ALTHEIA..."

"Wala ata siya Zaiden.."

LUmingon lingon ako. Hiahanap ko din si Altheia kahit di ko alam kung ano itsura
niya, or should i say kung ano ba siya. May narinig akong tawanan sa di kalayuan.

Nagtago ako sa likod ng malaking puno, at mula doon ay nakita ko ang mga maliliit
na tao.

Pinagmasdan ko silang mabuti. Maliliit nga silang tao pero mahaba at patulis ang
kanilang tenga.

Magaganda at gwapo ang mga ito, parang mga bata.

Nagkukwentuhan sila sa harap ng kweba.

'Uy bakit ka nandito? Kanina pa kita hinahanap kala ko naligaw kana."

"SSSSSSSSSSShhhhhhhhhh!!!!!"

Tumingin ulit ako, ngunit wala na sila doon. Lumabas ako sa pinagtataguan ko, at
naglakad hanggang makalapit ako sa harap ng kweba..

"Ayan nawala tuloy.. ang ingay kasi.."

"Ano bang sinisilip mo kanina? Daig mo pa ang namboboso.."

"Ikaw talaga..." babatukan ko sana si Zaiden pero naramdaman kong lumulutang ako sa
hangin.

"Zaiden tulungan mo ako.."

Nilingon ko si Zaiden. Nakalutang din ito. Kinuha niya ang wand nya.

"Dispels.."

Swish and flick.

Bumagsak ako sa lupa. Ganun din si Zaiden.


"Ayos ka lang ba?"

"Bumagsak na nga sa lupa, itatanong mo pa kung ayos ako? Nakakaasar ka talaga."

padabog akong tumayo.

May narinig kaming tumatawa.

"Namamaligno tayo Zaiden." yumakap ako sa braso nya

"Kayo talagang mga mortal, bakit ganyan ang tawag nyo sa amin?"

Nalingon kami ni Zaiden. Isang maliit na tao na ang lumabas mula sa madilim na
kweba.

"A--Ano ba kayo?" tanong ko habang nagtatago sa likod ni Zaiden.

"Sila ang mga Elf.." bulong ni Zaiden

Mula sa madilim na kweba, lumabas pa ang ibang elves.

"A---Ang dami nila.."

"Mababait sila wag ka matakot."

"AAAAHHHH.." napasigaw ako ng malakas ng hawakan ng isang magandang elf ang kamay
ko.

Hindi naman nakakatakot ang itsura nila, natatakot ako na bigla na naman nila kami
magikin.

"Ako si Lovely.." sabi ng magandang elf na nakahawak pa din sa kamay ko.

"Ako si..."

"Ang batang Alfiro.."

"Kilala nyo ako?"

"Kilala ko ang pamilya mo. Mabuti silang kaibigan."

Ngumiti lang si Zaiden. Lumapit sa akin ang tingin kong pinakamatanda sa kanila.

"Nagkita na ba tayo taga lupa?"

'Anong tawag sa akin taga lupa?'

"Sinisigurado ko pong hindi pa."

"Sigurado ka?"

"Bago pa lang siya dito sa mundo natin. Sigurado akong ngayon lang kayo nagkita."

"Ngunit nakita ko na ang mga matang katulad ng sa kanya."

"Baka nagkakamali lang kayo." sabi ko

'Nakuha ko ang mga mata ko kay Papa. Imposible namang nagkita na sila ni Papa.'
Madilim na ang paligid. Isang iglap lumiwanag ang loob ng kweba.

"Pumasok kayo sa aming tahanan at magtsaa.."

"Sige, tara na Oceane."

"Papasok tayo sa kweba?"

"Oo. Halika na."

Hiwakan na naman ni Zaiden ang kamay ko.

Para akong nakuryene.

Di ko alam kung bakit kaya bumitaw ako sa kamay nya.

"Problema mo? Ikaw talaga.."

Inakbayan ako ni Zaiden.

Pumasok kami sa loob ng kweba, at infairness walang sinabi ang bahay ang bahay
namin.

Malaki ang loob ng kweba, maliwanag dahil sa mga kakaibang mga lampara.

Mga alitaptap ang nagsisilbing liwanag sa loob ng lampara.

"AMAZING..."

Narinig ko ang mahinang tawa ng mga elves.

Ang mga gamit sa bahay, upuan, lamesa etc. mga yari sa mga baging, na nilagyan ng
desenyo para maging mga gamit.

Dahandahan kong pinadulas ang mga daliri ko sa mga gamit sa bahay. Ibang klase
talaga.

"Oceane, maupo ka na dito."

Naupo ako sa tabi ni Zaiden.

"Heto, uminom kayo ng maiinit na tsaa.."

Unang uminon si Zaiden. Wala namang nangyari sa kanya kaya uminom na rin ako.

"Masarap..."

Ngumiti ang babaeng elf.

"Mula yan sa mga dahon at bulaklak.. maganda yan para sa mga katulad nyong mga mag
aaral."

"Kamusta naman ang iyong Ama?"

"Ayos naman, abala sa pagbuo ng committee.."

"Anong Committe?"
"Hindi ko pa alam.. Against Dark Magic siguro."

"Mukhang abala nga ang lahat ng nasa Ministry.."

"Marami na kasing pag atake ang nagaganap sa mga mortal.."

"Anong pag atake?"

'Terorista ba?'

"Mukhang walang alam ang mortal, batang Alfiro."

Umiling si Zaiden.

"Ano ba yung pinag uusapan nyo?"

"Bumalik na kayo sa Paaralan.."

Tumayo ang elf, ganun din si Zaiden. Kaya tumayo na din ako.

"Salamat sa tsaa.." sabi ni Zaiden

Ngumiti lang ako at yumukod. Parang chinese.. :-X

Naglalakad na kami pabalik sa school. Walang imik si Zaiden.

"Madaya talaga si Althea.." sabi nito

"Ano yung sinasabi ng mga Elf? Anong pag atake?"

"Wala yon.."

"Mortal ako Zaiden.."

Hindi ito nagsalita. Hanggang makarating kami sa tapat ng kuarto ko.

"Hintayin mo ako dito.."

Mabilis na naglakad papasok sa silid nya si Zaiden, ilang sandali pa may iniabot
siyang papel.

Binuklat ko ang papel.

"Wizard's Time Newspaper?"

*******************************************
[3] Chapter 3: Vampire
*******************************************
Binasa ko ang nasa front page. Isang larawan ng bampira ang nanduon, lalaking
bampira.

"Mula nung eve of full moon, nagsimula silang umatake sa mga mortal."

"B-----bampira? Y---yung kumakagat sa leeg?"

Tumango naman si Zaiden.

"Totoo pala yun?"


"Oo naman.."

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

Nakaramdam ako ng takot ng makita ko ang larawan ng bampira sa dyaryo.

"B--bakit sila nasa mundo namin?"

"Kailangan nilang uminom ng dugo.. hindi sila makapasok dito sa Wizarding World ng
maayos dahil well protected ang mundong ito."

"Kaya uubusin nila ang lahi ng mortal?"

"Ganoon nga ang mangyayari kung hindi kaagad sila mahuhuli."

"OMG!"

Mas nanlaki ang mata ko ng makitra ang address ng isang biktima. Malapit ito sa
bahay namin, isang kanto lang ang layo nito.

"Si Mama..."

Nakaramdam ako ng pag aalala ng maisip ko si Mama.

Lasengga si Mama at palaging nasa kalsada kahit hating gabi.

Baka mabiktima siya ng bampira.

"Mga babaeng birhen ang binibiktima nila.. para kasi sa kanila, mas mabango at
masmalasa ang dugo ng mga birhen."

Isang liwanag mula sa sala ng dorm ang nakita ko at papalapit ito sa amin.

Agad akong nagtago sa likod ni Zaiden. Though hawak ko ang wand ko, takot talaga
ako sa mga blood sucker.

"Altheia!" sabi ni Zaiden

"Altheia?!" sumilip ako mula sa likod ni Zaiden

Isang magandang flower fairy ang nasa harapan ko.

May anyo siyang tao pero maliit lang siya at may makinang na pakpak.

"Hinahanap ka namin kanina.. saan ka ba nagpunta?"

"Nabalitaan nyo na ba ang pag atake ng mga bampira sa mga mortal?"

"Oo, nandito sa dyaryo.."

Napansin ni Altheia na nagtatago ako sa likod ni Zaiden.

"Siya ba si Oceane?"

"OO.. Oceane siya si Altheia... Altheia siya si Oceane.."

Ngumiti ako sa fairy.

"Kamusta ka?"
Hindi ito ngumiti. Nag cross arm lang ito.

"Hindi naman pala kagandahan." sabi nito

'Aba't ang sama ng ugali ng isang ito'

"Altheia.." saway ni Zaiden

"Kamusta ka? Ako si Altheia.."

Honestly, di na ako interersado maging kaibigan si Altheia.

Sa liit nyang yon, masyado siyang atribida, at libangan na nya ang laitin ako.

Daig pa nga nito ang body guard, dahil 24/7 kung bantayan si Zaiden.

'Nakakapikon na itong maliit na ito, tirisin ko kaya? Kainis!'

"Ano bang nagustuhan mo sa kanya? Hindi siya mayaman, hindi siya pure blood, hindi
rin matalino, hindi na nga seksi, di pa kagandahan."

"Konting preno naman dyan, andito ako sa harap mo, bunganga mo naman. Tirisin kaya
kita?" pikon kong sabi

"Andyan ka pala, di ka kasi kapansin pansin.."

"Aba't talagang pinipikon mo ako.."

"Altheia sumusobra ka na.." saway ni Zaiden

"Ok hindi na.."

Lumipad ito palayo. Nakahinga ako ng maluwag.

Kakatapos lang kasi ng History namin. On the way na kami sa dining room.

Inakbayan ako ni Zaiden.

"Pagpasensiyahan mo na si Altheia ha, ganun lang talaga yon."

"Sarcastic, atribida at pulaera.. "

Natawa si Zaiden. Nakasalubong namin si Tim.

"At hello naman sa inyong dalawa."

Umakbay din sa akin si Tim.

"Ayos din talaga kayo ano? Alisin nyo nga yang mga braso nyo, ang bigat kaya.
Nakakalimutan nyo yata na babae ako."

Inalis nila ang braso nila sa balikat ko. Tumatawa naman si Tim.

"Mainit ata ulo mo?"

"Napikon lang.." si Zaiden

"Teka nabasa nyo na ba ang Wizard's Times?"


"Oo, kaya busy sina Dad ngayon."

"Bakit? Ano bang balita? Vampires again?"

Tumingin muna si Tim kay Zaiden bago ako sinagot.

"Oo.."

"Kumain na muna tayo, gutom na talaga ako. Mamaya na lang Tim." sabi ni Zaiden.

Hinawakan na naman nya ako sa kamay saka hinila gang makarating sa table namin.

"Wow, sarap naman ng pagkain ngayon."

"Bakit wala akong nababasa na dyaro? Saan nyo ba nakukuha yon?"

"Yun ba? Owl delivery yon."

"Owl delivery?"

Natawa si Zaiden.

"Owl delivery, babayaran mo yun owl para dalhan ka ng dyaryo everyday."

"Sa owl mismo ako magbabayad?"

Pinisil nito ang pisngi ko.

"Ang ganda ganda mo talaga.."

Tinampal ko siya sa braso.

"Don't worry ako na ang bahala sa subscription mo. Bukas may delivery na para sayo.
Kaya kumain na tayo."

Dahil libre naman ni Zaiden, di na ako umangal. Isang eroplanong papel ang dahan
dahang lumilipad sa ulo ko. Agad ko itong kinuha.

Isa yong sulat, galing kay Jacob.

'Gumamit pa ng levitating spell, hmp!'

"Ano yan?" tanong ni Zaiden

"Wala. Kumain ka na lang.."

Iniipit ko sa libro ang papel saka ipinagpatuloy ang pagkain.

Lumipas ang mga oras, natapos na ang maghapon.

Tapos na din ang klase, wala pa din si Altheia para laitin ako.

Tambay muna sa may fountain. Emote emote lang.

Naalala ko yung papel. Hinanap ko sa mga librong dala ko ang papel.

Nang makita ko ito, agad ko itong binuklat. Isang kumikinang at animated na word
"I'M SORRY" ang nakasulat. may mga puso pang gumagalaw.
"Ok na kayo?"

Nagulat ako ng magsalita si Zaiden. Agad kong inipit ulit sa libro ang papel.

"Ha? Anong ok?"

Taranta ko namang tanong. Nakita kong nag iba ang aura ng mukha ni Zaiden.

"Eto ang dyaryo..

Inabot nya sa akin ang dyaryo. Binasa ko ang front page.

"Anong ibig sabihin nila dito?"

"May nakapasok na vampire sa school."

"Nabasa ko nga, what i mean is nagpapanggap ba na estudyante? Teacher.."

"Walang nakakaalam. Kaya kailangan mag ingat.

Wag mo hahayaang bukas ang bintana at pinto ng silid mo."

"Nakakatakot naman yan.. akala ko ba well protected tayo, bakit may nakalusot?"

"Tricked.. "

Inihatid ako ng Zaiden sa silid ko, pero natatakot ako.

"P----pwede ka ba, dito matulog sa kuarto ko?"

"Ha? Ah eh.."

"N---natatakot talaga ako."

Hinawakan nya ang kamay ko.

"Hindi pwede ang gusto mo Oceane."

"P----pero.."

"Si Altheia ang magbabantay sayo ok? Siya ang makakasama mo sa kuarto."

"Nakakatakot din yan kaibigan mo. Baka kung anong gawin nyan."

"Walang gagawing masama sayo si Altheia."

Isang halik sa noo ko ang ginawa ni Zaiden.

"Good night.."

Umalis ito at naglakad na palayo. Hinatid ko siya ng tingin.

'May feelings ako kay Zaiden, pero as a friend lang yon.. si Jacob ang mahal ko.'

Dahan dahan kong isinara ang pinto ng kuarto ko. Inilapag ang gamit ko sa lamesa,
nagbihis ng pantulog at nahiga sa kama.

'Nagui-guilty ako.. Zaiden bakit kasi ang bait mo..'


Lumiwanag ang silid ko. Lumilipad si Althea, pagkatapos ay naupo ito sa mga libro
ko.

'Andito na ang atribida.'

"Sabi ni Zaiden, samahan daw kita dito sa silid mo."

Hindi ako sumagot, nakahiga lang ako sa kama. Ipinikit ko ang mga mata ko.

Nagulat ako ng tumayo siya sa tip ng ilong ko. Malupit pa dyan, yun fairy dust nya,
ang nakapuwing sa mata ko.

"Talaga naman.. nakakainis!" pikon kong sabi

"Ang arte mo naman.. ikaw na nga ang sasamahan dito, hmp!"

Lumipad ito palayo.Lumabas siya ng kuarto ko.

'Masgugustuhin ko pang mapakagat sa bampira kesa maging kasama siya.'

Tinakpan ko ng unan ang mukha ko. Matutulog na lang ako...

Napabalikwas ako, may homework nga pala ako sa History at sa Elemental Sttudies.

Bumangon ako at naupo sa study table.

History muna ang gagawin ko. Lumipas ang ilang oras di ko na namalayan na nakatulog
ako.

(Zaiden's POV)

Mukhang masaya si Oceane kanina. Nakatanggap siya ng flying paper kanina, galing
kay Jacob.

Humihingi ito ng sorry. Kitang kita ko ang kinang sa mga mata niya habang binabasa
ang sulat.

Parang may sumuntok sa puso ko. Sobrang sakit.

Hindi ko na lang papansinin.

"Bakit ko naman sasamahan pa ang mortal na yon?"

Pinakiusapan kong samahan ni Altheia si Oceane sa silid.

"Natatakot siya.."

"Over reacting naman siya.. hindi siya type ng mga bampira." nag cross arm si
Altheia

"Hindi mo ba nabasa ang dyaryo?"

Lumipad ito sa study table ko.


"Gumagawa ng paraan si Baragor na makapasok sa Wizarding World.. nagpadala na siya
ng isang alagad nya dito sa school."

"Eh ano naman inaalala nyo?"

"Basta samahan mo si Oceane sa silid nya. Kung ayaw mong magalit ako sayo."

"Oo na.. hmp, di naman kagandahan masyadong pinagkakaabalahan." bulong ni Altheia

"Gusto ko siya Altheia, siya ang pinakamagandang nilalang sa paningin ko. Umalis ka
na."

Kita ko sa maliit na mukha ni Altheia ang pagsimangot bago ito umalis.

Naupo ako sa harap ng study table para gumawa ng homework.

"Ano kayang kailangan ni Baragor dito sa school? Bakit ito pa ang target nya?"

Nasa kalagitnaan ako ng pagsusulat ng bumalik si Altheia.

"Bakit ka bumalik?"

Naupo ito sa ibabaw ng kamay ko. Nagcross arm at cross legs.

"Inaway nya ako. Ayaw nya na nandun ako sa loob ng silid nya."

"Baka pinagsalitaan mo na naman ng masama."

"Zaiden, hindi kaya.."

"Sige sige.. pupuntahan ko siya."

Tumayo ako at kinuha ang cloak ko at ibinalot sa katawan ko bago lumabas.

Naglalakad ako papalapit sa silid ni Oceane. Napansin kong bukas pa ang ilaw ng
silid nya.

'Nag aaral pa siya siguro.'

Nakaramdam ako ng kakaibang aura mula sa loob ng silid.

'Kaninong aura yon? Hindi kay Oceane yon.'

Nataranta ako at binuksan ang pinto ng silid nya. Itinapat ko ang wand ko sa door
knob.

"Lucrus!"

Na unlock ang pinto. Agad ko itong binuksan.

Nanlaki ang mata ko ng makita ang isang lalaki na kasing edad ko na nakatayo sa
gilid ng study table kung saan tulog si Oceane.

Mabilis na tumalon ito sa bintana ni Oceane.

Agad ko siyang nilapitan.

"Oceane.. Oceane.." inalog ko siya para magising. Ilang sandali pa nagdilat ito ng
mata.

"Zaiden?" tanong nito

"Bakit dito ka natulog?"

"Ha?" lumingon lingon ito "Gumagawa ako ng homework nakatulugan ko."

"Dun kana sa kama humiga.."

Inalalayan ko siya gang makahiga sa kama.

"Pano ka nakapasok?"

"Sabi ko sayo maglock ka ng pinto at bintana diba?"

"Naglock naman akoohhah!" naghikab ito

"Sige na matulog ka na.. lalabas na din ako."

Mabilis nakatulog si Oceane. Pinagmasdan ko siya.

Wala naman siyang vampires bite. Inilock ko ang bintana nya at pinto. Bumalik ako
sa aking silid.

(Oceane's POV)

Hindi ordinaryong araw ito para sa akin.

Lahat ay nakitingin sa akin.

Hindi ko maintindihan kung bakit sila ganun.

"Kapal ng mukha!"

"Ambisyosa!"

"Malandi talaga!"

Patuloy ako sa paglalakad para sa breakfast.

Bago pa ako makapasok sa pinto, hinarang ako ni Jacob.

"Oceane totoo ba?"

"Ang ano?"

"Hindi mo pa alam ang balita? Kalat na kalat na sa buong school, kahit ibang
section."

"Ano ba yon?"

Naguguluhan ako sa sinasabi ni Jacob.


"Kalat na sa buong school, na may nangyari sa inyo ni Zaiden Alfiro kagabi. Siya ba
yung laging nakadikit sayo?" may galit sa tono ni Jacob

"What? Ano bang sinasabi mo?"

"May nakakita na lumabas ng silid mo si Zaiden Alfiro kagabi."

Nagflash back sa akin ang nangyari kagabi.

"Walang nangyari sa amin."

"Sigurado ka?"

"Kilala mo ako Jacob, kaya mag isip ka muna bago ka manghusga."

Yun lang at nilayasan ko na siya.

'Kapal ng mukha ng nagpakalat ng storyang yan.'

"Oceane."

Napalingon ako si Tim yon. Huminto ako at hinintay siya.

"Wag mo intindihin ang tsimis, naniniwala ako sayo."

Napangiti naman ako.

"Sinabi na sa akin ni Zaiden ang totoo."

"Asan si Zaiden?"

"Principal's office.."

Nandun na naman siya? Detention na naman sa basement ito.

"Kumain na tayo.." yaya ni Tim

Tulad ng dati, wala sa buong araw ng klase si Zaiden.

Malamang na nasa basement na naman siya.

Ano ba kasing pumasok sa kokote nya at pumasok siya sa silid ko.

Ako ang topic ng buong estudyante sa Section namin.

Lahat sila puro panlalait ang sinasabi nila sa akin.

Mabuti na lang at mababait ang mga teacher. Hindi nila pinapayagan na ibully ako ng
mga estudyante.

Baka dahil alam na nila ang totoo, na wala naman talaga nangyari sa amin ni Zai.

Dito na naman ako sa tambayan ko, sa may fountain.

Maganda dito dahil, na rerefresh ang utak ko at masarap sa pakiramdam ang lagaslas
ng tubig at ang mabangong hangin.

Habang nakatunganga ako sa fountain, naalala ko ang panaginip ko.


May isa daw gwapong lalaki ang nakatayo sa tabi ng study table ko habang natutulog
ako.

Hindi ko maintindihan kung sino ba ang lalaking yon? At bakit nasa loob siya ng
silid ko.

"Ms. Gryesky.."

Napalingon ako sa nagsalita.

Isang Magandang babae ang nasa harapan ko. Hindi ko pa siya nakikilala kahit
kailan.

Ngumiti ito.

"S----sino ka?" tanong ko

"Maari ba akong maupo?"

"S---sige..."

Naupo siya sa tabi ko.

Nakatitig lang ako sa kagandahan niya.

Tumingin ito sa akin habang nagsasalita.

"May isang bagay sayo na naapainteresado sa akin."

"Ha?"

"Ako nga pala ang principal ng school na ito."

Napatayo ako sa pagkabigla. Yumuko ako bilang paghingi ng sorry.

"Kayo po pala, sorry po di ko alam."

'Ang bata naman kasi nyang principal.'

Natawa ito. "Maupo ka nga.."

Naupo naman ako.

"Ganito talaga sa school, mabilis kumalat ang tsismis na di naman totoo."

"Alam ko naman po, ganyan din sa mundo ko.."

"Alam mo ba kung bakit pumasok sa silid mo si Mr. Alfiro? At kung bakit wala siya
ngayon?"

"Naiwan ko pong bukas ang pinto ng silid ko kagabi, at nasa basement po siya
ngayon."

Ngumiti ito. Hinawakan ang kamay ko.

"Bawal kasi ang ginawa ni Mr. Alfiro na pagpasok sa silid ng isang babaeng
estudyante. Mahigpit iyong pinagbabawal."
"Ewan ko nga po dun kung bakit nasa kuarto ko kagabi.."

Sumeryoso ang mukha ng principal.

"Nakita niya sa silid mo ang isang batang bampira."

Tumaas ang balahibo ko ng marinig yon.

"P----po? B----bampira? S---sa kuarto ko?"

Tumango naman ang principal.

"Nakapagtataka, dahil sabi ni Mr. Alfiro ay nakatayo lang ito sa tabi ng study
table mo habang natutulog ka."

"H---hindi pala panaginip yon?"

"Sinabi rin niya sa akin na may kaibigan siyang flower fairy na inutusan niyang
samahan ka sa silid mo, ngunit di kayo naging magkasundo nito kaya naiwan ka sa
silid mo mag isa. Pumunta siya sa silid mo para tiyakin na ayos ka ng makita niya
ang batang bampira."

Nataranta ako. Kinapa ko ang leeg ko, baka kinagat na ako.

"Hindi ka ginalaw ng bampira.."

"Talaga po? Salamat sa Diyos.."

"Mostly, ang mga bampira ay umaatake sa prey nila, lalo na at walang malay. Ngunit
ang batang bampira sa silid mo kagabi ay nakatitig lang sayo."

Napaisip din ako. Bakit nga ba? Bakit tinitigan nya lang ako sa halip na kagatin?
Hindi nya ba type ang dugo ko?

"Ang gusto kong mangyari Ms. Gryesky ay maging maingat ka. Hindi natin alam ang
motibo ng bampira kung bakit ikaw at tanging ikaw lang ang pinupuntahan nila."

'Pinupuntahan? Ibig sabihin, palagi siyang nasa silid ko?'

"Tama ang narinig mo, mula ng dumating ka sa school na ito, palagi kang
pinupuntahan ng bampira sa silid mo. Nung una may nararamdaman na kaming kakaibang
aura sa loob ng dorm nyo, hindi namin malaman kung kaninong aura yon. Kaninang
umaga ng kausapin kami ni Mr. Alfiro, dun lang namin nalaman na may nakapasok na
bampira dito."

Tinatakot naman ako ng babaeng ito.

Napatingin siya sa Amulet na suot ko. Hinawakan niya ito.

"Saan mo nakuha ito?" tanong niya

"B---bigay po ni Zaiden Alfiro sa akin."

Nakita ko ang pagseryoso na naman sa mukha ng babae.

"Mag iingat ka Ms.Gryesky. I have to go.."

Pagkasabi nun ay tumayo ito at iniwan na akong mag isa sa bench.


Natatakot na talaga ako. Sa sinabi pa lang nun Principal, kinakabahan na ako.

"Anong sinabi sayo ng Principal? Kick out ka na ba dito?"

Tatlong babae ang lumapit sa akin. Tingin ko mga Senior na sila. At mga sosyal.

"It's non of your bussiness..." supladitang sabi ko

"Ang kapal kasi ng mukha mo.... dito ka pa gagawa ng kababalaghan sa school at


idinamay mo pa si Zaiden." sabi ng isa

"Ginamitan niya ng love potion si Zaiden kaya palagi itong nakadikit sa kanya."
sabi naman ng isa

"Hoy kayong tatlo, lumayas nga kayo dito.. hindi ganyan si Zaiden.. Malakas na
wizard si Zaiden kaya alam niya kung ginagamitan siya ng potion."

Napatingin ako sa nagsalita, si Altheia. Lumilipad ito sa harap ng tatlong babae.

'Himala ipinagtatanggol ako ng atribidang ito.'

"Tara na nga girls, may atribida dito."

Sabay sabay na umalis ang tatlo. Naiwan kami ni Altheia sa fountain

"Wag mo nga akong tingnan ng ganyan, hindi kita ipinagtanggol, sinabi ko lang ang
totoo."

"Hmp, alam ko naman yon."

"Nga pala, pinasasabi ni Zaiden sasama siya sa mundo nyo pag alis mo mamaya."

"Ha? Sasama siya sa mundo ko?"

Friday night na kasi. Time na yon para umuwi sa mundo ng mga mortal ang mga mortal
na estudyante.

*******************************************
[4] Chapter 4: Miranda
*******************************************
Marami ng estudyante ang lumabas ng portal.

Andito ako sa di kalayuan, hinihintay si Zaiden.

Ewan ko ba kung bakit naniwala ako kay Altheia.

"Bakit ayaw mo pa pumasok sa portal?"

Napatingin ako sa nagsalita, si Jacob pala.

"Mamaya pa ako, mauna ka na."

Hindi ko siya tiningnan.

Galit ako sa pagbibintang nya.

"Sorry.. sorry kung nagduda ako sayo."


Hinarap ko na siya.

"Alam mo Jacob, tinalikuran mo na ako diba? Kaya kahit sirain ko ang buhay ko at
makipagsex ako kung kanikanino wala kang pakialam."

"Hindi kita tinalikuran. Alam mo yan.. ikaw lang itong nag assume.."

"Ok fine nag assume ako, umaasa, but now narealize ko i'm inlove with someone else,
just like you, you're inlove with Alyssa.. Hindi na kita papakialaman pa sa gusto
mo at dapat ganun ka din."

"Sige, yan ang gusto mo? Fine!"

Pumasok na sa portal si Jacob ng di man lang lumilingon.

"Sorry, ngayon lang ako natapos sa detention ko."

"Ah Zai.. ok lang, tara na?"

Hinawakan ni Zaiden ang kamay ko at sabay kami pumasok sa portal.

(Zaiden's POV)

Sa isang abandoned garden kami lumabas mula sa portal.

Ang dumi ng paligid, mabaho at tuyot ang mga puno at halaman.

Nakahawak pa din ako sa kamay ni Oceane.

Naglakad kami, ilang lakad pa nag iba ang paligid.

Maingay, mausok at mainit.

BBBEEEEEEPPPP

BBBEEEEEEPPPP

BBBEEEEEEPPPP

BBBEEEEEEPPPP

Sobrang ingay talaga, nakakasakit sa tenga.

Hindi pa ako makahinga ng maayos dahil sa usok.

"Ibang klase ang mundo nyo.."

"Sinabi mo pa." sabi nya

Lakad pa kami, daming tao.

"Oops ingat!" sabi ko


Umiwas ako sa lalaking may dalang mabigat na kahon.

Sige lakad pa kami.

Konti na lang ingay ng mga kakaibang lata na sinasakyan ng mga mortal.

Napansin kong marami nagtitinda sa tabing daan. Kakaiba ang itsura, ito ba
kinakain?

"Fishball yan.."

"Ha? Paano nyo nagawang bola ang isda?"

Narinig kong tumawa ang tindero.

Gamit ang stick, tinusok ni Oceane ang mga puting iyon.

"Here taste it.."

Inabot nya sa akin ang stick na may likidong kulay brown.

"Sige na masarap yan."

Isinubo ko yon. Masarap naman, matamis na maanghang.

Lakad lakad ulit. May dinaanan kaming kumakanta.

Ang lakas ng boses nito pati na yun tugtog.

Ang masama lang yun boses ng kumakanta.

"Bilisan mo.."

Lakad lakad pa.

"Oceane.."

Inalis niya ang kamay nya sa pagkakahawak ko.

"M----mama.."

Napatingin ako sa babae.

"At shino itong lalaking ito?"

"Kaibigan ko Ma.."

"Pst, may pera ka ba?Penge naman.."

"Wala po akong mortal money.." sabi ko

"Anoshinabi mo?"

"Umuwi na muna tayo Ma. Bibigyan ko kayo mamaya. Sige na po."

Naglakad ulit kami.

Maliwanag ang paligid kahit gabi na.


Dahil dun kakaibang liwanag mula sa mataas na poste.

Sa isang di kagandahan, di kalakihang bahay kami pumasok.

Makalat ang loob nito.

Madumi pa at tambak ang hugasin sa kusina.

Pumasok sila sa isang silid, ilang sandali lang mag isa ng lumabas si Oceane.

"Sorry, makalat. Di kasi naglilinis si Mama."

Abala siya sa pag aayos ng mga kalat.

"Ako na bahala dito.."

"Wag na, kaya ko na ito. Baka gumamit ka pa ng magic, bawal ang magic sa mundo
namin, rule #1 yan."

"Di naman ako gagamit nun, hihingi lang tayo ng tulong."

"Kanino?"

"Sa kanya.."

Mula sa kawalan, lumitaw ang isang hob.

"Anong maipaglilingkod ko Master?"

"Linisin mo ang mga kalat"

"Uy Zai.. baka may makakita sa kanya.. ako na bahala dito."

"He can managed.. leave it to him."

"Sure ka?"

"Yeah! Ano nga pala nangyari sa Mama mo?"

"Maupo ka muna.."

Binigyan nya ako upuan."

Nakaupo kami sa may dining table, habang pinapanood ang hob.

"Gutom ka ba? Magluluto ako."

"Hindi, may baon ako don't worry."

"Sigurado ka talaga sa kanya ha?"

"May invisibility spell na siya. Hindi siya basta basta makikita ng mortal."

Tumahimik siya.

Nakita kong magkausap sila ni Jacob. Sandali lang yon, mukhang nag away na naman
sila.

Mula sa silid nya tinawag nya ako.


Tapos na maglinis ang hob. Binigyan ko ng paborito nitong bun.

"Bakit?"

Asa may pinto lang ako ng silid nya.

"Dito ka na lang matulog sa silid ko."

"Ikaw.."

"Dun ako sa kabilang silid katabi ni Mama."

Hinila nya ako papasok sa kuarto nya.

"Sensya na. Maliit lang silid ko."

Hindi ako sumagot.

Ang bahay nila ay kasing laki lang ng banyo namin at ang silid nya ay kasing sikip
ng taguan namin ng mga gamit panlinis ng bahay.

"Dito ka muna.. magkwentuhan tayo."

Naupo ako sa kama at ganun din siya.

"Alam mo natatawa talaga ako."

"Saan?"

"Natatandaan mo nun nagpapalit ako ng pera sa banko? Sabi mo sa 1 libo ko,


makakabili na ako ng bahay."

"Oo."

"Dito, barya lang yon. Magkakasya lang sa konting pagkain ng 2 araw at konting
gamit sa sarili.. sobrang hirap kitain ng ganung halaga dito."

"Talaga?"

Napansin ko na ngumiti na siya.

"Amaze na amaze ka sa mundo namin.. ganyan ba itsura ko dati nun unana araw ko
TESWW?"

"Nope, mas awful ka pa."

Sumimangot ito.

"Hey biro lang.."

"Bakit ba sumama ka dito?"

Natahimik ako. Kinausap ako ng Principal kanina.

Dapat ko siya protektahan.

"Don't tell me tungkol pa din ito sa vampire issue."


"Kinausap ako ni Principal na siguraduhin ligtas ka."

"Kinausap din nya ako kaninang umaga.."

"Wag ka na mag alala, andito na ako, i'll make sure na di makakalapit sayo ang
bampira."

"Zai.. may idea ka ba kung bakit ako binabalik bakan ng bampira na yon at di man
lang ako sinasaktan."

"Wala Oceane, kahit si Principal ay nagtataka."

Hindi ako makatulog. Madaming gumugulo sa isip ko.

Palabas ako ng silid at nakita kong lumabas ng silid ang mama ni Oceane.

Base sa itsura nito, galit siya at patagong lumabas ng silid.

Lumabas ito ng bahay at diretsong naglakad sa likod ng bahay.

"Anong ginagawa mo dito?" sabi ng Mama ni Oceane

"Gusto kong makita ang aking anak.."

"Hindi ka nya gustong makita.. umalis ka na!"

"Sige, aalis ako dahil yan ang gusto mo, pero tandaan mo.. 3 taon mula ngayon
matutupad ang kanyang tadhana."

"Hindi! Hindi ako papayag... pipigilan ko ang tadhanang sinasabi mo.."

Hindi ko masyadong nakita ang kausap nito pero sigurado ako sa mga narinig ko, ama
ni Oceane ang kausap nito.

Napansin kong pabalik na ito ng bahay kaya mabilis akong pumasok sa loob ng aking
silid.

(Oceane's POV)

Maaga akong nagising, nagulat ako ng paglabas ko sa sala ng bahay ay malinis ang
lahat.

Nakaayos ang lahat ng gamit namin sa bahay.

Wala kang makikitang alikabok sa mga gamit.

Napayuko ako ng may naramdaman akong humawak sa kamay ko, yung hob na kaibigan ni
Zaiden pala.

"Ikaw ba ang naglinis ng lahat ng ito?"

Tumango naman ang hob. Tapos ay iniabot sa akin ang kamay nya na parang nanlilimos.
"Ha? May gusto ka ba?"

"Bigyan mo siya ng bun, kabayaran yon sa mga ginagawa nya."

Naglalakd na si Zaiden sa tabi ko.

"Sige bibili ako sa tindahan.."

"Eto, salamat sayo.. mamaya na lang ulit."

Iniabot ni Zaiden ang isang pirasong bun sa hob. Ilang sandali pa ay nawala na ito.

"So bun pala ang bayad sa kanila? Sana sinabi mo kaagad.."

Kumuha ako ng takure at nilagyan yon ng tubig. Magpapakulo ako ng tubig pang kape
namin.

"Hindi ko ba nasabi sayo? Sorry!" sabay kamot sa batok nya

After magbreakfast, ipinasyal ko sa lugar namin si Zaiden, isinama ko siya sa bahay


kung saan ako nagtutor ng mga bata.

Mabilis siyang nagustihan ng mga bata, pinakitaan niya ito ng isang makaluma at
pang birthday party na magic.

Pagkatapos ng tutorial ko, ipinasyal ko siya sa mall na malapit lang sa lugar


namin.

"Wow! kakaiba.."

Natawa ako sa itsura nya.

"Alam mo, namamangha talaga ako sa mundo nyo..."

"Talaga? Wala naman kakaiba dito.. walang fairies na ngakalat sa daan, walang mga
taong nakasakay sa walis.."

"Paano kayo nakakasurvive without magic?"

"Meron kaming technologies.."

Habang naglalakd kami sa mall, nakasalubong namin si Jacob.

Kitang kita ko sa mukha niya ang pagkabigla at pagtataka habang palipat lipat ng
tingin sa amin dalawa.

'Hmp! kailangan ko ba magpaliwanag sa kanya? Bahala siya.'

"Hi!" sabi ni Jacob

"Hi!" sabi naman ni Zaiden

"Andito ka pala sa mundo namin... "

"Oo.. may permission ako from the school principal."

"Oceane.." baling naman nya sa akin


'Hmp! manigas ka dyan..'

"Sige i have to go.." nagpaalam na si Jacob ng di ko siya pansinin

"So gusto mo dun tayo sa arcade?" tanong ko

"Arcade?"

Nakakatawang tingnan si Zaiden habang mangha mangha sa mga video games na nakikita
niya. Tinuruan ko siyang maglaro, at madali naman siyang natuto.

Habang naglalaro siya, nanonood lang ako.

Gusto kong maenjoy niya ang mundo namin tulad ng ginagawa niya pag andun ako sa
mundo nila.

Sa sulok ng aking mata, may nakita akong lalaki na nakatitig sa akin.

Nilingon ko ang lalaki at tama nga ang hinala ko, direktang nakatitig ito sa akin.

Bigla akong nakaramdam ng kaba ng kumilos ito papalapit sa akin.

Tumingin ako kay Zaiden, busy ito sa paglalaro, lumingon ulit ako sa lalaki at
ilang pulgada na lang ang layo nito sa akin.

Masbumilis ang tibok ng puso ko, natatakot na ako.

Ito ang lalaking nasa silid ko dun sa school.

"Bakit namumutla ka?"

Nagulat ako ng magsalita si Zaiden.

"H---ha? w---wala wala naman..." pilit kong inayos ang pagsasalita ko

Lumingon lingon ulit ako. Wala na yung lalaki.

"Oceane, may nakita ka ba?"

Umiling lang ako, kita ko sa mukha ni Zaiden na hindi siya kumbinsido sa sinabi ko.

"Tapos ka na ba maglaro?"

"May naramdaman akong kakaibang aura kaya hindi ko na tinapos ang laro."

Seryoso ang mukha ni Zaiden. Hinawakan niya ang kamay ko.

"Alam kong may nakita ka.. nanginginig ka pa sa takot."

Inalis ko ang kamay ko sa pagkakahawak niya.

"Kulit mo naman, wala nga ako nakita."

After nun, umuwi na kami.

Nawalan ako ng ganang mamasyal pa dahil sa nakita ko.

'Sinusundan ako ng lalaking yon dito sa mundo ko..'


"Oceane"

Papalapit si Mama sa akin, nakapagtataka at hindi ito lasing.

"Mama?"

"Yung kaibigan mo?"

"Nasa silid po, nagbibihis..."

"Pwede ba tayong mag usap?"

"Tungkol po saan?"

"Isama mo ang kaibigan mo... dun tayo mag uusap sa silid ko."

Pumasok si Mama sa kuarto niya. 'Ano kayang pag uusapan namin?'

"Tapos ka na pala.. tara sa kuarto gusto daw tayo makausap ni Mama.."

"Ha? Wala naman tayong ginagawang masama ah!"

Napaisip din ako.

'Galit kaya si Mama dahil pinatuloy ko sa bahay si Zaiden?'

Kumatok muna ako bago pumasok sa kuarto. Nakaupo sa kama si Mama.

"Maupo kayong dalawa.."

Naupo kami ni Zaiden sa kama. Seryoso ang mukha ni Mama pero di naman siya mukhang
galit.

"Ma kaibigan ko lang po si Zaiden, magkaklase po kami sa school.." paliwanag ko

"Oceane... hindi tungkol dyan ang sasabihin ko. Walang problema sa akin ang
pagtuloy ng kaibigan mo dito sa bahay."

"Salamat po." sabi naman ni Zaiden

"Ano po bang sasabihin mo Mama?"

Huminga muna ng malalim si Mama bago muling nagsalita.

"Ang dahilan kung bakit tayo iniwan ng Papa mo..."

Tahimik lang kami ni Zaiden.

"Sisimulan ko muna kung paano kami nagkakilala..."

(Miranda's POV- Her Past)

Tulad ng inaasahan ng pamilya ko, sa Section Fire Phoenix ako napunta.

Madali akong natuto sa mga lesson, magagaling na teacher ang nagtuturo sa school.
Hilig ko ang tumambay sa kakahuyan para makipag laro sa mga elves at mga fairy.

After class tumatakas ako sa dorm para lang makapunta sa kakahuyan.

Balitang balita noon pag atake ng mga alagad ng Dark Sorcerer.

Ilan sa mga ito ang bampira at ang mga Soul Eater.

Dahil iniisip ko na well protected ang mundo namin dahil sa 4 na elements orb,
hindi ako natatakot sa mga kwento kwento.

Isang araw, pabalik na ako sa school galing sa pakikipaglaro sa mga kaibigan kong
fairy ng may nakilala akong lalaki. Kasing edad ko ito.

Maamo ang mukha nito at mukhang mabait.

"Hi!" bati ko

"Hi!"

"Anong ginagawa mo dito sa kakahuyan?"

"Ito ang tambayan ko, pagmasama ang loob ko.."

Mula ng gabing yon naging magkaibigan kami.

Naikwento niyang ayaw siyang payagan ng kanyang Ama na pumasok sa school kung saan
ako nag aaral.

Ayaw din nitong nakikipagkaibigan siya sa mga mortal at wizard.

Nakatapos ako sa pag aaral at walang nagbago sa aming pagkakaibigan, na walang


nakakaalam na kahit sino. Isang insidente ang nangyari, inatake ng mga bampira ang
lugar namin, at kahit magagaling na witch at wizard ang mga magulang ko isa sila sa
naging biktima.

Si Principal Alyora ang tumulong sa akin.

Pinatuloy niya ako sa kanyang bahay.

At siya din ang nagkwento kung bakit inatake ng bampira ang lugar namin.

"Tigilan mo na ang pakikipagkita kay Nazar.."

"Bakit po? Kaibigan ko po siya."

"Siya ang dahilan kaya inatake ng bampira ang lugar ninyo.."

Hindi ako nagsalita. Naguguluhan ako.

"Siya ang anak ni Baragor... "

"Hindi po totoo yan.. imposible pong anak siya ni Baragor, mabait po si Nazar.."

"Makinig ka sa akin Miranda..."

Imbes na makinig ako kay Principal Alyora, tumakas ako.

Umalis ako sa bahay niya at tumira sa mga kaibigan kong elves.


Lumipas ang ilang linggo, nagkita kami ni Nazar sa may lawa.

Niyaya niya akong magpakasal.

Hindi naging madali ang buhay namin.

Si Alberich, ang Old Elf Sorcerer ang nagkasal sa amin.

Sila rin ang gumawa ng bahay para aming mag asawa..

Naging masaya namin kami sa aming 3 buwan kasama mga elves.Pero hindi nagtagal yon,
inatake ng mga Soul Eater ang kakahuyan. Ilang fairy at Elves ang namatay dahil sa
pagtatangol sa amin.

Sa tulong ni Alberich, nakalayo kami sa kakahuyan.

Para tuluyang makaligtas at makalayo sa Wizarding World, napagpasyahan naming


manirahan sa mundo ng mga mortal.

Nanirahan kami sa mundo ng mga mortal ng tahimik at ligtas hanggang maisilang ko


ang aming anak.

Ang akala namin tapos na ang paghahanap sa amin ng mga alagad ni Baragor.

Limang taon na kaming tahimik na naninirahan sa mundo ng mga mortal ng muling


magpakita sa amin ang mga alagad ni Baragor.

Pilit niyang kinukuha ang aming anak, kapalit ni Nazar.

Hindi kami pumayag, kaya nagtago kami ulit sa ibat ibang lugar para matakasan
lamang si Baragor. Isang gabi, isa sa mga kaibigan ni Nazar ang nagpakita sa amin.

Kinausap niya kami tungkol sa mga plano ni Baragor.

Para mailigtas ang parehong mundo sa kasamaan ni Baragor, pinili ni Nazar na sumama
sa kaibigan nito. Mas ligtas kaming mag ina kung kusang sasama at babalik sa poder
ni Baragor si Nazar.

Nangako si Nazar na dadalawin nya kaming mag ina isang beses isang taon.

Natupad naman ang pangako niya.

Ngunit isang gabi may sinabi si Nazar na hindi ko matanggap.

Nag away kami at naglaban. Dahil sa isa akong Class S na Witch kaya ko siyang
labanan.

Ilang taon pa ang lumipas, hindi na muling nagpakita si Nazar.

Nagsimula na rin akong uminom ng alak para mapagtakpan ang nalaman kong tadhana
para sa aking anak.

Idinaan ko sa paglalasing ang mga naiisip ko, at ang galit na nararamdaman ko para
kay Nazar.
(Present Time Mirand's POV)

"Mama isa kang..."

"Oo.. hindi nagkataon ang pagpasok mo sa school na yon...ako ang may plano ng
lahat."

"Bakit di mo sinabi sa akin yan Ma?"

"Dahil natatakot ako... bago ka pumasok sa school na iyon, nagpapakita sa akin ang
Papa mo. Ayokong maging katulad ka niya. Gusto kong maging malakas ka kaya gumawa
akong paraan para makapasok ka sa school na yon."

"Mama...."

"Sorry anak..."

"Mama ikaw talaga...."

Isang yakap ang ibinigay sa akin ni Oceane. Umiiyak siya.

"Naiintindihan ko po ang gusto nyo Mama, ang akin lang po sana noon pa lang sinabi
nyo na kaagad sa akin."

"Patawad.."

"Kayo po pala ang sinasabi ng aking Ama na si Miranda."

Napatingin kami ni Oceane sa binata.

"Si Valkoor Alfiro po ang aking Ama."

"Si Valkoor?"

*******************************************
[5] Chapter 5: Evil Eye Stone
*******************************************
(Zaiden's POV)

Inihatid ko na sa dorm si Oceane. Sunday night kaya bumalik na kami dito sa school.

Nakita ko ang kakaibang saya sa mata ni Oceane nun malaman nya na isa rin pala
siyang pureblood.

"Sige uuwi muna ako.."

"Bumalik ka dito before midnight!" si Tim

"Ok."

Sakay sa broomstick, lumipad ako pauwi sa bahay namin.

"Zaiden."

Nakaupo sa sofa si Daddy, nakatitig ito sa apoy.

"Dad.."
Huminto ako sa paglalakad. Nakatayo ako sa may hagdan.

"Anong nangyari sa pagtawid mo sa kabilang mundo?"

Nakatitig pa rin sa apoy si Dad. Hindi ako tinitingnan.

"Nahanap ko na po si Miranda."

Lumingon si Dad sa akin. Nakangiti ito.

"Magaling... ikaw talaga ang maaasahan ko."

Hindi ako nagsalita.

"Miranda..."

Hindi pa rin maalis sa labi ni Dad ang ngiti. Umakyat ako sa 2nd floor ng bahay
namin. Sa tabi ng silid ko, nakatayo si Kuya Justin.

"Mukhang napangiti mo na naman si Dad."

"Nahanap ko na si Miranda kaya masaya siya."

Hinawakan ko ang doorknob at binuksan ang pinto.

"Ayusin mo ang pagbabantay kay Infinity."

Napatingin ako kay Kuya.

"Umaaligid si Castor sa kanya."

"Ako ang bahala kay Oceane.."

Yun lang at pumasok na ako sa silid ko.

Bago maghating gabi, nakabalik ako sa dorm. Naglalakad ako sa hallway ng dorm ng
makaramdam ako ng kakaibang aura.

Mabilis akong naglakad papalapit sa silid ni Oceane. Agad kong binuksan ang pinto.

"Lucrus!"

Pagbukas ng pinto. Nakita kong nakalutang sa ere ang walang malay na katawan ni
Oceane.

Umiilaw ang amulet na ibinigay ko sa kanya. Agad ko siyang nilapitan. Hinawakan ko


siya at dahan dahang ibinaba.

"Oceane.. Oceane.."

Tinapik ko ang pisngi nya.

"Lumayo ka sa kanya!"

Napalingon ako sa may pinto. Nakatayo ang lalaking bampira.


"Kilala kita.. ikaw si Castor!"

"Lumayo ka sa kanya.." ulit nito

Tumayo ako at itinutok sa kanya ang wand ko.

"Alfiro lumayo ka sa kanya!"

"Ikaw ang umalis!"

Isang asul na liwanag ang tumama sa aking tiyan. Tumilapon ako ng ilang pulgada
mula sa kinatatayuan ko.

Unti unti namang lumalapit kay Oceane si Castor. Pinilit kong tumayo, lalaban ako
hanggang kamatayan.

"Matigas ka Alfiro..."

"Hindi mo siya makukuha..." sabi ko

Tinitigan ako ni Castor. Saka ngumiti ng bahagya.

"Nakakatawa ka Alfiro..."

Hindi ako nagsalita.

"Anong kailangan mo sa Infinity at ganyan na lang ang pagprotekta mo sa kanya?"

"Hindi ko kailangang mapaliwanag sayo."

"Kung ano man ang dahilan mo sa pagprotekta mo sa Infinity ng ganyan ay kaduda


duda.. ang mga tulad nyong traydor ay hindi nararapat na maging protektor ng
Infinity."

Isang pulang liwanag ang tumama sa dibdib ni Castor. Napaurong ito. Pareho kaming
napatingin sa may pintuan. Naroon ang lahat ng prof namin kasama si Principal
Alyora.

Hindi pa rin inaalis ni Principal Alyora ang pagkakatutok ng wand niya kay Castor.

"Umalis ka sa paaralang ito ngayon din..." seryoso at matigas na sabi ni Alyora

"Alyora, hindi ka ba natatakot sa maaring gawin ng batang Alfiro sa Infinity?"

"Hanggat nandito ako, walang sinuman ang maaring manakit sa Infinity... kahit isang
Alfiro pa."

Isang ngisi ang ibinigay ni Castor sa amin bago tuluyang umalis.

Nakatitig sa akin si Principal Alyora.

"Dalahin ninyo sa Clinic si Miss Gyresky para matingnan ng Ajouga ang kanyang
kalagayan..."

Sumunod naman ang iba pang Prof naiwan kami ni Principal Alyora sa loob ng silid.

"Zaiden Alfiro..."

Alam ko na ang gusto niyang mangyari. Gusto niyang magpaliwanag ako.


"Wala po akong sasabihin..."

Huminga siya ng malalim saka muling nagsalita.

"Mula ngayon, hindi mo na maaring lapitan si Miss Gyresky..."

"Po? Pero..."

Hindi ko alam kung ano ang pinaplano ni Principal Alyora. Hindi ko din alam kung
bakit niya ako inilalayo kay Oceane. Alam na kaya niya ang totoo?

"Mr. Alfiro, naiintindihan mo ba ako?"

Hindi ako sumagot. Nakatitig lang ako kay Principal Alyora. Wala akong mabasa sa
mga mata niya. Ilang sandali pa ay naiwan na akong mag isa sa silid.

(Jacob's POV)

"Hi Jacob!"

Lumapit si Alyssa sa akin. Nagbabasa ako ng libro sa sala ng dorm namin.

"Alyssa!"

"Nabalitaan mo na ba ang nangyari sa Section Fire Phoenix.."

Naupo siya sa tabi ko.

"Hindi. Wala akong nababalitaan."

"Yung bestfriend mo, binalikan na naman ng bampira kagabi."

"What?"

Nakaramdam ako ng pag aalala.

"Hanggang ngayon, nasa clinic pa rin siya, walang malay."

"A---anong nangyari? Nasaktan ba siya?"

"Sabi nila wala naman daw sugat, pero wala pa ring malay hanggang ngayon. Si Zaiden
Alfiro, may konting sugat. Nakipaglaban daw dun sa bampira."

Mabilis akong lumabas ng silid. Narinig kong tinatawag ako ni Alyssa pero hindi ko
siya pinansin. Kailangan kong puntahan si Oceane.

Sa duylong bahagi ng school ang ospital ng school. Malayo sa mga building ng bawat
section. Malayo layo rin ang tinakbo ko bago ko nararating ang clinic.

"Miss Ayo asan po si Miss Gyresky?"

Lumingon sa akin ang nurse sa akin. Bata pa at maganda si Nurse Ayo, kaya naman
maraming estudyante ang nagkakacrush sa kanya.

"Sa pangatlong kuarto siya naroon."


"Salamat po.." mabilis akong naglakad ng marinig ko ang sigaw ni Miss Ayo

"Hindi ka maaring magtagal sa silid nya..." sigaw ng nurse

Hindi ko na pinasin ang sinabi ni Miss Ayo. Binuksan ko agad ang pinto ng silid ng
marating ko ang pangatlong kuarto. Walang tao sa silid, nilapitan ko ang walang
malay na si Oceane.

Hinawakan ko ang kamay niya. Mainit pa rin ito tulad ng dati. Tinitigan ko siya.

'Anong nangyari sayo Oceane? Bakit wala ka rin malay?'

Narinig kong bumukas ang pinto. Si Miss Ayo ang pumasok, may dala itong baso.

"Ano pong nangyari sa kanya Miss Ayo?"

Nilapitan nito si Oceane.

"Ginamitan siya ng pampatulog, matinding sleeping spell ang ginamit sa kanya. Ilang
araw pa siyang ganyan, hanggat hindi nawawala ang epekto ng spell."

"Ano po? Paano po ang pag aaral niya? Wala po ba kayong gamot para pangontra sa
spell?"

"Black Magic ang ginamit sa kanya. At hindi basta bastang nilalang ang nagcast ng
spell. Nabigyan ko na siya ng healing spell, kaya safe pa rin siya. Ang kailangan
lang gawin ay hintayin na siyang magising."

Wala na akong masabi. Ilang araw pa bago siya magising.

(Zaiden's POV)

Tambay ako dito sa silid ko. Wala pa ring malay si Oceane hanggang ngayon.
Pinagbawalan pa akong lapitan siya. Hindi ko alam kung ano ang susunod kong
gagawin.

"Hi Zaiden..."

Pumasok sa bintana si Altheia. Lumipad ito papalapit sa kama ko.

"Wala ako sa mood makipag usap Altheia.."

"Seryoso mo naman Zaiden..bakit ba? May nangyari ba?"

Hindi ako sumagot. Sinapo ko ng mga palad ko ang ulo ko.

"Malaki nga yata ang problema mo Zaiden.. kung ayaw mo ako kausap naiintindihan
ko.."

Lumipad ito papalapit sa bintana. Napatingin ako sa kanya.

"Ahm! Altheia!" mahinahon kong sabi

Lumipad ulit ito pabalik sa kama ko.

"Gusto mo na ba ako kausap ha?" nakangiti nitong sabi


"Sorry kanina.. kung nasigawan kita."

"Ok lang yon noh!"

"Pwede ba akong humingi ng pabor sayo?"

"Sige kahit ano, basta kaya ko.."

Tinitigan ko muna siya, saka ako muling nagsalita.

"Gusto kong alamin mo kung ano na ang kalagayan ni Oceane."

Nakita ko sa maliit niyang mga mata ang pagtataka. Hindi pa niya talaga alam ang
nangyari kagabi.

"May nangyari kagabi, at hanggang ngayon wala pa rin siyang malay. Pinagbawalan
akong lapitan siya o kausapin. Kaya I'm begging you, please Altheia, alamin mo
naman ang kalagayan ni Oceane sa clinic. Sobrang hindi ako mapalagay hanggat hindi
ko nalalaman ang kalagayan niya."

"Ok sige, pupuntahan ko siya sa ospital ngayon.. hintayin mo ako, babalik ako
kaagad."

Mabilis na lumipad palabas ng bintana si Altheia. Napangiti ako. Akala ko ay hindi


nya ako pagbibigyan sa hiling ko.

(Altheia's POV)

"Hmp! Haba naman talaga ng buhok ng malanding babaeng yon."

Malayo din ang nilipad ko mula sa silid ni Zaiden. Pumasok ako sa isang bukas na
bintana sa pangalawang palapag ng ospital. Marami itong silid kaya naman hindi
naging madali sa akin na hanapin ang silid ni Oceane.

"Tapos na ang oras ng pagbisita.. Kailangang makapagpahinga ng maayos si Miss


Gyresky."

Ang maganda at batang nurse ang nagsasalita. Kausap nito ang isang gwapong batang
lalaki. Nakita ko na ang lalaking iyon, ngunit di ko matandaan kung saan at kailan.

"Maari po ba akong bumalik mamaya para bisitahin ang kaibigan ko?"

"Hindi! Hindi pwede.. isang beses lamang sa isang araw maaring bumisita. Bukas ka
na lang bumalik."

Hindi na nagsalita pa ang lalaki at naglakad na ito palayo. Sinundan ko naman si


Nurse Ayo. Pumasok ito sa gitnang silid. Nakita kong may iniinject ito sa braso ni
Oceane. Pagkatapos ay lumabas na ulit ito ng silid.

"Hoy babae! Anong nangyari sayo? Bakit natutulog ka pa dyan? Alam mo bang mamamatay
na sa pag aalala si Zaiden sayo?"

Lumipad lipad ako sa ibabaw ng mukha niya. Tumayo pa ako sa dulo ng kanyang ilong.
Mas ikinalat ko pa sa ilong niya ang fairy dust ko, pero wala pa ring epekto. Tulog
pa rin si Oceane.

"Grabe naman matulog ito...parang wala ng bukas.."


Napabalikwas ako ng lumiwanag ang kwintas na suot niya. Isang kulay pula, asul at
puting liwanag.

"A--anong nangyayari?"

Lumuipad ako sa di kalayuan para makita ko ng mabuti ang nangyayari. Ang tatlong
kulay na liwanag ay nagmumula sa batong nasa kwintas ni Oceane. Nagsamasama ang
kulay nito. At ilang sandali lang nawala ring parang bula ang liwanag.

"Dahandahan akong lumipad papalapit kay Oceane. Tinitigan ko ang mukha niya, pero
hindi ito nagising. Mabilis akong lumipad palabas ng silid para ibalita kay Zaiden
ang nangyari.

(Zaiden's POV)

Hating gabi na. Hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Nakahiga lang ako sa kama at
nakatingin sa kisame. Sabi ni Altheia, wala pa ring malay si Oceane.

At yung amulet na ibinigay ko ay lumiwanag. Isang owl ang nagpipilit pumasok sa


bintana ng silid ko. Bumangon ako at binuksan ang bintana. Isang sulat ang nakaipit
sa paa nito. Nang mabasa ko ang sulat, mabilis akong lumabas ng silid at tumakbo
ako papalabas ng school.

Tumakbo ako hanggang makarating ako sa Oger Forest.

"Zaiden!"

Napalingon ako. Mula sa liwanag ng buwan naaninag ko ang nagsalita, si Dad yon.
Nasa tabi nito si Kuya Justin.

"D---dad!"

"Zaiden, anong nangyari sa Infinity? Hindi ba't sinabi ko sayo na bantayan mo


siyang mabuti?" galit na sabi ni Dad

"Ginawa ko naman po Dad, pero hindi ko po inaasahan..."

"Na darating si Castor ng gabing yon?" sabi naman ni Kuya Justin

Hindi na ako nagsalita. Nakatingin na lang ako sa kanilang dalawa

"Kamusta na ang lagay ng Infinity?" tanong ni Dad

"W--wala pa rin po siyang malay hanggang ngayon.."

Tumahik si Dad, hindi rin nagsalita si Kuya Justin.

"A--ano po bang nangyari kay Oceane? Bakit po wala pa rin siyang malay?"

"Ginamitan siya ng black magic, matindting sleeping spell. Maari siyang mamatay sa
spell na yon." si Kuya Justin

"M--mamatay ba siya?" tanong ko na lang

"Hindi! Nabigyan siya kaagad ng antidote ni Miss Ayo kaya ligtas na siya. Ilang
araw pa siyang mananatiling tulog, counter spell yan sa black magic."
"Bakit mo hinayaang makalapit si Castor sa Infinty?" tanong ni Dad

Hindi ako sumagot. Kahit mangatwiran pa ako at gumawa ng dahilan, alam ko namang
hindi sila makikinig sa akin.

"Anong gagawin mo ngayon Zaiden?"

"Hindi ko pa po alam Dad, pinagbawalan po ako ni Principal Alyora na lumapit kay


Oceane."

"Ano?" sabi ni Dad

"Mabuti pa Dad, kausapin mo si Principal Alyora. Baka makikinig siya pag kayo ang
nakausap."

Napatingin si Dad sa akin, saka huminga ng malalim.

"Sige, kakausapin ko siya bukas. Pero Zaiden, kailangan mong protektahan ang
Infinity kahit anong mangyari, dahil pag naunahan tayo ni Baragor katapusan na
natin lahat."

"Yes Dad!"

"Sige na, bumalik ka na sa school.."

Sakay ng broomstick, mabilis na lumipad palayo sina Dad at Kuya Justin. Tumakbo
ulit pabalik sa school.

(Jacob's POV)

Dalawang araw na ang nakalilipas, ngunit wala pa ring malay si Oceane. Pabalik na
ako sa dorm namin. Katatapos ko lang bisitahin ang kaibigan ko.

"Jacob?"

Isang tapik sa balikat ang naramdaman ko. Si Evarard pala, isang sikat na Senior sa
buong academy. Pareho kaming nasa Section Earth Lion.

"Tulala ka pare." sumabay ito sa paglalakad ko

"Hindi naman..."

"Di pa rin ba nagigising ang kaibigan mo?"

Umiling lang ako.

"Balibalita dito sa school, ginamitan siya ng black magic ng isang batang


bampira.."

"Tama ang balita.."

"Magaling na ajouga si Nurse Ayo, you don't have to worry.. baka mamaya magising na
ang kaibigan mo."

"Sana nga..."
"Sige mauna na ako pare.."

Tumango lang ako. Tumakbo palayo si Evarard. Dahil maaga pa naman para sa klase,
naisip kong tumambay sa fountain. Malapit ito sa building namin. Naupo ako sa
bench.

Isang flying paper ang bumagsak sa harapan ko. Lumingon lingon ako bago ko kinuha
ang nahulog na papel. Wala namang tao sa paligid. Binasa ko ang nakasulat dito.
Lumingon lingon ulit ako. Tumayo na ako at naglakad lakad habang hinahanap ko ang
nagpadala ng papel sa akin.

"Jacob ako ito.."

Sa likod ng mataas na gate, nakita ko doon ang Mama ni Oceane. Mabilis ko siyang
nilapitan.

"Ano pong ginagawa nyo dito? Paano nyo......."

"Mamaya na ako magpapaliwanag, dun tayo sa Forest Elves.."

Mabilis kaming naglakad papunta sa gubat. Isang matandang Elf ang sumalubong sa
amin. Agad niya akong pinapasok sa malaking puno na may pinto.

Isang maganda at malaking bahay ang makikita sa loob ng puno. Lahat ng gamit ay
gawa sa mga pinatuyong ugat, dahon, at sanga ng mga kahoy.

"Kamusta na ang anak ko Jacob?"

"Wala pa rin pong malay hanggang ngayon."

Nagkatinginan sila ng matandang elf.

"Nag uumpisa ng kumilos si Baragor. Dapat nating bantayan mabuti ang bata
Miranda.."

"Miranda?" naguguluhan kong tanong

"Pasensiya ka na Hijo, hindi mo pa nga pala alam ang totoo..."

Nag umpisang magkwento si Tita Elaine, Miranda nga pala ang totoo niyang pangalan.
Hindi ako makapaniwala sa aking narinig. Akala ko aksidente lamang ang pagkakapasok
namin sa mundong ito. Plano pala ang lahat.

"Pero Tita bakit po palaging binibisita ng bampira si Oceane?"

"Ang anak ni Miranda ang nakatakdang maging Infinity Sorcerer. Siya ang magliligtas
sa buong Wizarding World at sa mundong kinabibilangan mo."

"Hindi pa natutuklasan ni Oceane ang totoo niyang kapangyarihan. Kaya naman


nakabantay na sa kanya si Baragor. Gusto niyang mapatay ang anak ko bago pa ito
dumating sa edad na 18."

"Kung pwede ko lang po bantayan si Oceane gagawin ko. Mahigpit po ang mga guro
namin sa school. Hindi ako makatawid sa kanilang building para bisitahin siya."

"Alam ko naman yon Jacob... alam kong hindi mo papabayaan ang kaibigan mo.. hindi
rin ako masyado nag aalala dahil kasama niya si Zaiden Alfiro."

"Alfiro?"
Napatingin kami sa matandang elf.

"Nakita ko na ang batang Alfiro na sinasabi mo Miranda."

"Mabait po sa anak ko ang batang Alfiro kaya naman..."

"Wag ka masyadong magtiwala Miranda."

"Bakit po?"

"Mahirap na basta basta magtiwala Miranda."

"Tita tama po si lolo.. kung may nagtatangka sa buhay ni Oceane, hindi dapat tayo
basta basta nagtitiwala."

*******************************************
[6] Chapter 6: Zaiden Alfiro
*******************************************
(Oceane's POV)

Lumingon lingon ako sa paligid. Nasa isang silid ako, walang tao. Dahan dahan akong
bumangon. Naramdaman ko ang bigat ng pakiramdam mula sa ulo ko. Napahawak ako sa
ulo, parang binibiyak sa sobrang sakit.

Bumukas ang pinto ng silid. Isang maganda at batang babae ang pumasok. May dala
itong tray, nakangiti itong lumapit sa akin.

"Mabuti naman at gising kana..." sabi nito

Nakatingin lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung asan ako at kung sino itong
babaeng kaharap ko.

"Ako si Ayo, isa akong ajouga.."

Iniabot niya sa akin ang baso na may laman kulay brown na likido. Amoy pa lang
nasusuka na ako. Napansin niya kaagad ang pag iba ng mukha ko.

"Inumin mo yan para mawala ang sakit ng ulo mo."

Pinisil ko ang ilong ko saka ko ininom ang laman ng baso. Pinigilan kong masuka
pagkatapos kong uminom. Ilang sandali pa, naramdaman ko na ang paggaan ng ulo ko.

"A---ano pong ginagawa ko dito?"

Napalingon siya sa akin.

"Wala kang matandaan?"

Umuiling lang ako.

"Kahit ano?"

Napaisip ako. Ano nga ba ang nangyari sa akin?

(REWIND- 3days ago)


Iba talaga ang pakiramdam ko ngayon. Masaya na, nakakaexcite basta iba. Akala ko
outcast ako dito sa mundong ito, hindi pala. This is a place where i belong. Isa
rin akong witch.

Nahiga ako sa kama habang hindi ko maalis ang ngiti sa labi ko. Isa akong witch. At
si Mama, akala ko tulad lang ng mga normal na Ina, ganoon din ang tingin ko kay
Papa. Isang ordinaryong Ama na iniwan ang pamilya para sa ibang babae.

"Hhuh?"

Hinawakan ko ang amulet na suot ko. Lumiwanag ito. Tatlong magkakaibang kulay.

'Anong nangyayari?'

Unti unti kong naramdaman ang kakaibang aura sa loob ng silid ko, pero wala namang
ibang tao maliban sa akin.

"Weird!"

Nasabi ko na lang. Kahit pa may goosebumps na akong nararamdaman. Tumayo ako at


tangka ko sanang sumilip sa bintana ng isang imahe ng tao ang napansin ko sa may
tabi ng table ko.

"S----sino ka?"

Napaurong ako ng matitigan ko ang imahe. Siya ang lalaking bampira na nakita ni
Zaiden at nagpakita sa akin sa Arcade sa mall.

"Wag ka matakot sa akin..hindi kita sasaktan."

Malamig ngunit malambing ang pagkakasabi ng mga salitang yon. Hindi ko maalis ang
tingin ko sa kanya, kailangan kong maging alerto kung sakaling saktan niya ako.

Hindi rin naman kumilos ang lalaki papalapit sa akin. Nakatitig din ito sa akin.
Ngumiti ito sa akin, napansin ko ang mapuputi niyang ngipin. Nakita ko din ang
pangil niya. Nakaramdaman na ako ng takot. Mula sa likod ko, hinawakan ko na ang
wand ko.

Nagulat ako ng maramdaman ko ang malamig niyang balat sa aking braso. Hindi ko
napansin ang paglapit niya sa akin, kahit nakatitig na ako sa kanya. Mabilis siyang
kumilos.

"Hindi kita sasaktan pangako!" bulong niya sa tenga ko

Lalong tumaas ang mga balahibo ko, sa lamig ng kanyang boses. Ngunit wala akong
naramdamang hangin mula sa kanyang bibig.

"S---sino ka ba? Anong ginagawa mo sa silid ko? Anong kailangan mo sa akin?"

Sunod sunod kong tanong. Napansin ko ang pagngiti niya.

'Malayo si Jacob, wala si Zaiden.. anong gagawin ko...?'

"Maniwala ka naman sa akin, hindi kita sasaktan..." nakangiti nitong sabi

Hindi ako nagsalita.

Unti unti siyang lumapit sa akin, umurong naman ako habang papalapit siya. Naupo
siya sa gilid ng kama ko. Ako naman ang nakatayo sa tabi ng table ko.

"Ako si Castor Craven Silverwood. Half vampire half wizard. Hindi ako masama,
nandito ako para protektahan ka."

"Protektahan saan? Kanino? At bakit?"

Napangiti na naman siya sa mga sinabi ko.

"Ugali mo talaga ang magtanong ng sunod sunod ano?"

"Kasalanan mo yan.. kung inayos mo ang pagpapaliwanag mo, hindi na ako


magtatanong.."

I doubt it.. lahat ng bagay may tanong.."

Hindi na ako nakipagtalo.

"Hindi pa panahon para malaman mo ang totoo.. basta ang ipinapakiusap ko lang sayo
ay magtiwala ka sa akin."

"You're kidding!..Paano ako magtitiwala sa isang....sa isang taong ngayon ko lang


nakilala at take note.. hindi ka tao.. bampira ka."

"I'm well fed.. hindi kita sasaktan.."

Muli siyang tumayo at nilapitan na ako. Hindi ako umalis sa kinatatayuan ko at


hinayaang lumapit siya sa akin. Kung totoo ang sinasabi niya, hindi nya ako
sasaktan.

Hinawakan niya ang kwintas ko. Pagkatapos ay hinaplos niya ng kamay ang buhok ko.

"Hayaan mo lang na bantayan kita.. nasa panganib ang buhay mo.."

"A---anong..."

"Hindi lahat ng nakakasalamuha mo ay mabubuti, wag ka masyadong magtiwala."

Tinampal ko kamay niya.

"Then why should I trust you?"

"Hindi kita pinipilit na pagkatiwalaan ako.. ang ipinapakiusap ko lang sayo..


hayaan mong bantayan kita."

"Naguguluhan ako sayo..."

Lumayo ako sa kanya, bumalik ako sa tabi ng kama ko. Nakatingin pa rin ako sa
kanya.

"Ang kwintas na suot mo ang tumawag sa akin.."

Napahawak ako sa amulet. Ano bang sinasabi nito?

"Evil Eye Stone ang batong nasa kwintas mo, tuwing kailangan mo ako, naririnig ko
ang tibok ng pusok mo."

"Bigay sa akin ito ng kaibigan ko.. bakit ikaw ang makakarinig sa akin?"
"Kaibigan? Sino? Yung tagalupa? O yung traydor na Alfiro?"

"Anong sinasabi mo?"

"Ang sinasabi mong kaibigan mo ay isang Alfiro?"

"So what? Eh ano naman sayo?"

"Wag kang magtiwala sa isang Alfiro..."

"Bakit? Mas dapat nga ako magtiwala sa kanya kesa sayo.."

"Wag kang magpapadala sa kanya..mapanganib ang Alfiro na yon.."

Isang itim na usok ang pumasok mula sa bintana ng aking silid. Nabalutan ng itim na
usok ang buong kuarto, naramdaman ko ang malamig na kamay ni Castor sa aking mga
braso. Hindi ako makagalaw.

"Pakiusap wag kang hihinga.."

"Ano?"

Pero dahil sa pagsasalita ko, nalanghap ko ang itim na usok. Nakaramdam ako ng
panghihina.

"Black Magic.. may paparating na kaaway.."

Dahan dahan akong inihiga ni Castor sa kama. Isang asul at purple na liwanag ang
lumabas mula sa kanyang wand. Lumutang ako sa ere. Bagaman, nanghihina ako,
nakikita ko pa rin ang nangyayari sa aking paligid.

"Kaya mo pa bang magsalita?"

Tumango lang ako.

Ulitin mo ang sasabihin ko.Maliwanag ba?"

Isang tango ulit ang ginawa ko.

"By the line of my will, as I sit still, protect my body, mind, and soul, now give
me control."

Kahit hirap magsalita, inulit ko ang sinabi niya.

"Ulitin mo pa ng ilang beses.. proteksyon yan para hindi ka masyadong maapektuhan


ng black magic."

Tulad ng sinabi niya. Ilang beses kong inulit ang spell. Ilang sandali pa,
nakaramdam na ako ng antok. Bago tuluyang mawala ako sa aking sarili nakita kong
gumamit muli ng wand si Castor at nawalang parang bula ang itim na usok sa paligid
ko. Narinig ko pa ang pagbukas ng pinto ng tuluyang mawalan ako ng malay.

(BACK TO PResent)

"Mamaya ka pwede lumabas dito.."


"Opo.."

Lumabas na ng silid si Miss Ayo. Nakaupo pa rin ako sa kama. Naguguluhan ako.
Bumukas muli ang pinto. Iniluwa noon si Jacob.

"Jacob?"

Patakbo akong nilapitan ni Jacob, saka ako niyakap ng mahigpit.

"Gising ka na!"

Sabi niya habang nakayap sa akin. Ilang sandali pa ay inalis na niya ang
pagkakayakap sa akin.

"I'm so worried!" hawak niya ang kamay ko

Napansin niya na wala akong reaksyon sa mga ginawa niya.

"Galit ka pa rin sa akin?"

"Hindi! Tuwang tuwa nga ako sayo.." sarcastic kong sabi

"I'm sorry... "

"Ano yan? Parang bata na pag nagsorry ka at nabigyan mo na ng kendi bati na


kaagad?"

"Sorry na Oceane...patawarin mo na ako.."

"Alam mo ba na sobrang sakit ang ginawa mo sa akin?"

Tumango lang ito. Saka masmahigpit pa ang hawak niya sa kamay ko.

"Sorry! Alam kong masakit ang mga nasabi ko sayo.. sana kalimutan na natin ang
lahat..."

Hiindi ako nagsalita. Nanginginig na ang luha sa mga mata ko. Ayaw kong umiyak.

"Ang totoo, mas nasaktan ako sa mga ginawa ko sayo.. ako ang parang bata.."

Pumatak na ang luha ko na kanina ko pa pinipigilan.

"Hindi ko gusto si Alyssa, sinabi ko lang yon para malaman ang magiging reaksyon
mo.. kung magagalit ka ba o matutuwa pag nalaman mong may nagugustuhan akong iba."

"Ngayong nalaman mo na.. masaya ka ba?"

"Ikaw ang mahal ko Oceane.. ikaw ang gusto ko mula pa pagkabata.. nawalan ako ng
lakas ng loob na magtapat sayo dahil nakita kong masaya ka pagkasama mo si Alfiro."

Natawa ako sa sinabi niya. Patuloy pa rin ang pagluha ko.

"I'm really sorry.. sorry for giving you pain..."

Syempre, matitiis ko ba naman ang kaisa isang bestfriend ko. Pinatawad ko si Jacob,
at isa pa, ewan ko kung bakit parang nawalan ako ng interes sa kanya. Dahil siguro
sa matagal kami hindi nagkausap. O dahil nahuhulog na ang loob ko kay Zaiden.

Naikwento rin ni Jacob na alam na niya ang totoong katauhan ni Mama. Nagkausap sila
at sinabi rin niya na iwasan ko muna si Zaiden. Pareho sila ni Castor, pinapaiwas
nila ako Zaiden. Ano bang meron kay Zaiden at bakit kailangan ko siyang layuan at
hindi pagkatiwalaan.

Wala ng tao sa sala ng dorm ng bumalik ako doon. Dumiretso ako sa silid ko. Naupo
sa kama.

'Sino ka ba talaga Zaiden? Bakit lahat sila ay sinasabing wag ako magtiwala sayo?
Ano ba ang inililihim mo?'

"Kamusta ka na?"

Napabalikwas ako sa kama ng marinig ang boses. Nakita ko si Castor na nakatayo sa


may pintuan. Nakangiti ito sa akin.

"Paano ka..."

"I have my own ways.." nakangiti nitong sabi habang papalapit sa akin

Ewan ko ba, pero hindi pa rin ako panatag na nasa loob ng silid ko ang isang
bampira.

"Yeah! I'm fine..nakatulong sa akin ang protective spells na itinuro mo.. at ang
healing spells na ginawa ni Miss Ayo."

"Mabuti kung ganoon."

"Can I ask you something...?"

"Ano yon?"

Naupo ako sa silya na nasa tabi ng study table ko. Naupo akong nakaharap sa kanya.

"Who is Zaiden Alfiro? Bakit hindi ko dapat siya pagkatiwalaan?"

"Hindi ba di ka naman nagtitiwala sa akin? Bakit mo ako tatanungin?"

"Dahil ikaw ang may sabi na wag ko siya pagkatiwalaan."

"Bakit, kung sasabihin ko ba sayo ang totoo maniniwala ka sa akin?"

"Well kung ayaw mo magkwento, di wag.. dami mong alibi!"

'Nakakainis itong bampirang ito, hmp!'

Tumalikod ako sa kanya at nagbuklat ng libro.

"Ikaw ang siyang dapat tumuklas kung sino talaga si Zaiden Alfiro.."

"Oo na sige na.." sabi ko nang hindi siya nililingon

"Nasa Elfwood ang Mama mo"

"I know.." sabi ko ulit

"Kasama ko ang Papa mo."

Napalingon ako sa kanya. Sinusuri ko mukha niya kung nagsasabi ng totoo.


"Sinusubaybayan niya ang Ama ni Zaiden Alfiro.."

"Bakit?"

"Matagal ng ipinapahanap ni Valkoor ang iyong Ina.. at dahil sa pagtawid ni Zaiden


Alfiro sa mortal world nakita niya ang iyong Ina. At naniniwala siya na nasabi na
ni Zaiden sa kanyang Ama ang lahat."

"B--bakit? Anong gusto nila kay Mama?"

"Yun nga ang dahilan ni Nazar kaya sinusubaybayan niya si Valkoor."

Isang katok mula sa pinto ang nagpatigil sa aming usapan. Nawala si Castor bago ko
nabuksan ang pinto. Mabilis na pumasok sa loob ng silid ko si Zaiden.

Pagsara ko ng pinto, agad niya akong niyakap. Nagulat pa ako ng halikan niya ako sa
labi ko. Ilang segundo din yon. Hindi ako nakapagreact sa ginawa niya, nabigla ako.

"Alam mo bang masaya ako na nagising kana?"

Nakatitig lang ako kay Zaiden. Kitang kita ko sa mga mata niya na masaya talaga
siya.

"A---anong ginagawa mo dito"

Lumayo ako ng bahagya sa kanya.

"Gusto kong magsorry! Pinagbawalan ako ni Principal Alyora na makipag usap o


lapitan ka.. pero hindi ko kaya na hindi ka makita o kausapin kahit ilang segundo
lang."

"Bakit pinagbawalan ka ni Principal Alyora? Wala ka namang ginagawang masama sa


akin.."

"Oceane... mahal kita.. kahit anong mangyari ipagtatanggol kita, poprotektahan


kita..."

"Kahit sa Ama mo?"

Bahagya siyang nagulat sa sinabi ko.

"Kahit kay Dad, kahit kanino.." nakatitig siya sa mga mata ko

'Pero bakit hindi kita pwedeng pagkatiwalaan?'

"Bakit ganyan ka makatingin? May problema ba?"

"Ha? W--wala wala naman..."

"Labas na ako, baka may makakita sa akin na pumasok ako dito..."

Ngumiti lang ako. Bago siya tuluyang lumabas ng silid ko lumingon pa siya sa akin.

"Hindi ko hahayaang may manakit sayo..kahit sarili ko pang Ama."

Nakaramdam ako ng kaba ng mga oras na yun.

"He's evil..."
Nagulat ako ng magsalita si Castor.

"You're fallin' for him right?"

Hindi ako nagsalita. Naglakad lang ako pabalik sa study table ko. Isang luma at
makapal na libro ang nakita ko.

"Saan nanggaling ito?"

Tanong ko kay Castor. Lumapit ito sa akin.

"Sa akin.."

Binuklat ko ang libro. Lahat nangkasulat ay tungkol sa spells. Lahat na yata ng


spells ay nakasulat doon.

"Bagong required na book ba ito?"

"Yan ang dapat mo pag aralan.."

"Ha? Bakit? Advance Spells at forbidden spells ang mga ito."

"Tama.. kailangan mong pag aralan ang mga yan para maprotektahan mo ang sarili mo."

Natawa naman ako.

"So ako na ang dapat magprotekta sa sarili ko.. akala ko ikaw ang protector ko."

"Pinipilosopo mo ako.."

"Hindi ah!"

"In case na wala ako, maipagtatanggol mo ang sarli mo."

Bumalik ako sa kama. Nahiga sa kama. Bago ako pumikit, tinitigan ko muna si Castor.

"Bakit ganyan ka makatingin?"

"Gusto ko ng magpahinga.. seryoso ka ba na babantayan mo ako buong magdamag?"

"Oo."

Tumaas ang kilay ko. Hindi pa rin ako nagtitiwala sa kanya. Baka kagatin nya ako sa
leeg at sipsipin ang lahat ng dugo ko habang natutulog ako.

"Hindi ako makakapagpahinga kung nakanganga ka habang tulog ako.."

"Sige lalabas na ako.."

Binuksan niya ang bintana saka tumalon doon.

(Castor's POV)

Tulad ng hiling ng Infinity sa labas ng kanyang silid ako naghintay.

Nakahiga ako sa sanga ng puno malapit sa bintana ng kanyang silid.

Ilang minute bago maghating gabi, nakaramdam ako ng kakaibang aura.


Nakarinig ako ng nag uusap mula sa ilalim ng punong kinatatayuan ko.

"Anong gusto mong gawin ko?"

"Bantayan mong mabuti ang Infinity.. wag na wag mong hahayaan na makalapit muli ang
half breed na yon.:"

Hindi sumagot ang isang lalaki. Nagpatuloy naman ang isa sa pagsasalita.

"Sinusubaybayan si Dad..."

"Talaga?"

"Hindi pa malaman kung sino ito."

"Ano bang plano ni Dad kay Miranda at sa Infinity?"

"Malalaman mo rin yan sa tamang oras.. ang gawin mo ngayon, ipagpatuloy mo ang
ginagawa mo.. hayaan mong maging lubos ang tiwala niya sayo.."

"Sige.. ako na ang bahala.."

Ilang sandali pa. Narinig kong umalis ang isang lalaki. Bahagya akong sumilip sa
sanga ng puno. Nakita kong naglalakad na pabalik ng dorm ang batang Alfiro.

"Hindi kayo magtatagumpay mga Alfiro..."

Nasabi ko sa aking sarili. Nang masiguro kong ligtas ang Infinity. Lumabas ako ng
Academy at nakipagtagpo kay Nazar.

Sa Goblin Forest ko natagpuan si Nazar, sa isang kweba malapit sa lawa.

"Castor.."

Bati niya sa akin. Nakaupo ito sa malaking bato. Gumawa rin ito ng apoy gamit ang
wand niya. Nilapitan ko siya.

"Kamusta naman ang lakad mo?"

"Maagap si Valkoor sa mag- ina mo Nazar.."

Bahagya itong tumawa.

"Alam ko.."

"Nakaramdam si Valkoor na sinusundan mo siya kaya umiiwas siya lumabas ng kanyang


mansyon ngayon.."

"Muntik na kami magkaharap kagabi, hindi ko inaasahan na nakakaramdam na siya.


Malakas talaga ang pakiramdam niya."

"Nagkita na ba kayo ni Miranda?"

"Nakita ko siya.."

Huminga muna ng malalim si Nazar bago muling nagsalita.

"Maganda pa rin siya.."


Nakita ang kislap sa kanyang mata habang sinasabi niya ang mga salitang yon.

"Kamusta ang aking anak?"

"Binabantayan siya ng batang Alfiro.. at tingin ko gusto siya ng anak mo."

Nagbago ang expression ng mukha ni Nazar.

"Hindi ako papayag na isang Alfiro ang magugustuhan ng aking anak. Hindi ko
makakalimutan ang ginawa ng mga traydor na yan sa aking pamilya."

*******************************************
[7] Chapter 7: Valkoor Alfiro's Dark Secret
*******************************************
(Valkoor's POV)

"Dad..."

Hindi ko pinansin ang anak kong si Justin. Kadarating lang niya mula sa Academy
para balaan si Zaiden, ang aking bunsong anak.

"Nakausap ko na po si Zaiden Dad."

"Sinabi mo ba sa kanya na hindi siya dapat magpasindak sa banta ni Alyora?"

"Siya na daw ang bahala sa Infinity.."

Tumahimik ako. Hindi ako mapalagay sa sinabi ni Justin.

"Bakit Dad?"

"Nararamdaman kong wala na sa atin ang kapatid mo."

Hindi nagsalita si Justin. Nakatingin lang ito sa akin.

"Ibang iba na ang kilos ng kapatid mo.. pakiramdam ko ay may pagtingin na siya sa
batang iyon."

"Nakita ko na ang Infinity.. at tama kayo Dad. Hindi malayong magkaroon ng


pagtingin si Zaiden sa kanya."

Huminga ako ng malalim. Muli kong hinithit ang tabakong kanina pang pinaglalaruan
ng mga daliri ko.

"Nag aalala kayo Dad sa ginagawa ni Zaiden?"

Hindi ako sumagot. Naglakad ako patungo sa terrace ng bahay. Lumanghap ng mabango
at sariwang hangin.

"Kung magkaroon man ng tunay na pagtingin si Zaiden sa Infinity, hindi ba't mas
makabubuti yon para sa atin?"

Umiling ako. Hinawakan ko sa balikat si Justin.

"Masasaktan ang kapatid mo Justin. Kahit kailan, hindi sila maaring umibig sa isa't
isa."

Nakita ko sa mata ni Justin ang pagtataka, naghintay ako na itanong niya sa akin
kung bakit? Ngunit wala akong narinig sa kanya.
Bago lumubog ang araw, sakay ng aking broomstick, pumunta ako sa Night Market.
Dahil nga Night Market, wala pang masyadong bukas na tindahan dito. Masmabuti yon
para walang makakita sa akin.

Gamit ang Invisibility Spell, naitago ko sa ligtas na lugar ang aking broomstick,
naglakad na lamang ako mula sa Bar hanggang marating ko ang House of Beans.

Pumasok ako sa loob nito. Wala pang masyadong customer sa loob.

"Mr. Alfiro, mabuti't napasyal kayong muli sa aking Tea House.."

"Gusto lamang kitang makausap ng pribado, kung maaari."

Lumingon lingon muna ang may ari ng tindahan bago ako binagbigyan. Sa isang silid
kami pumasok.

"Maupo ka Mr. Alfiro.."

Naupo naman ako sa sofa na nasa harap ko.

"Ano bang pag- uusapan natin Mr. Alfiro?"

"Gusto kong ibalik mo sa akin ang alaala ko.."

Sandaling natigilan ang lalaki sa sinabi ko. Ngunit tumawa siya ng bahagya.

"Pero Mr. Alfiro, kayo ang nagsabing ayaw nyo ng balikan pa ang alaalang yon."

Sumeryoso ako. Tinitigan ko siya. Nakipagtitigan siya sa akin.

"Mr. Alfiro, ilang beses ko kayong tinanong noon kung sigurado kayo sa desisyon
ninyo. Ngunit sa halip na sumagot kayo ng maayos ay nagalit kayo sa akin at
pinagtangkaang papatayin ako.."

"Mr. Whelpkins.. nakikiusap ako sa iyo.. ang alaalang itinakwil ko dati ang siyang
makakatulong sa akin para maibalik sa piling ko ang aking pamilya.."

Tumayo ang lalaki at lumapit sa isang lumang cabinet. Gamit ang kanyang wand,
nabukasn niya ang isang vault. Inilabas niya ang isang puting envelop at ipinakita
iyon sa akin.

"Natatandaan mo ba ito Mr. Alfiro?" inilapag niya sa lamesita ang papel "Ito ang
pinirmahan mong kasunduan natin gamit ang ating parehong dugo."

"Alam ko.. at nakasaad sa kasunduan yan na hindi ko na maaring bawiin pa ang


alaalang itinakwil ko na."

Ngumiti si Mr. Whelpkins, ibinalik sa envelop ang papel. Muling lumakad papalapit
sa vault.

"Naksaad din sa kasunduan na yan, na oras na maayos akong makiusap sayo, ibabalik
mo sa akin ang parte alaala kong gusto kong balikan."

Natigilan muli ang lalaki. Nawala ang ngiti niya sa labi. Nilapitan ko siya.

"Tama ako hindi ba?"

Hindi sumagot ang lalaki. Nakikita ko na ang namumuong mga butil ng pawis sa noo
niya.

"Ang akala mo siguro hindi ko binasa ang kasunduang pinirmahan ko.."

"Narinig ko ang paglunok niya. Kilalang mapanlinglang na Wizard si Mr. Whelpkins,


ngunit kahit ganoon.

Siya pa rin ang nilapitan ko para sa kakaibang Spell na kaya niyang gawin na siya
namang makakatulong sa akin. Tuso ang lalaking ito.

At dahil nabalitaan ko na ang kanyang masamang gawain, gumawa ako ng duplicate ng


kasunduan namin.

"Hindi ka na sumagot.."

"Tuso ka talaga Mr. Alfiro.."

"Ikaw ang tuso Mr. Whelpkins.. mautak lamang ako sa katulad mong tuso."

Nakita ko ng tumutulo sa mukha niya ang pawis. Naririnig ko na ang tibok ng puso
niya, ang kaba na nararamdaman niya.

"Sige, ibabalik ko ang parte ng alaalang gusto mong balikan. ngunit sa isang
kondisyon.."

Napatingin ako sa kanya.

"Ito na ang huli sa iyong kahilingang bawiin ang iyong alaala."

"Sige, ang kasunduan ay kasunduan."

Mula sa kung saan, isang papel ang lumipad sa hangin. Isang marka ng dugo ang
inilagay niya sa papel at ganoon din ako.

(REWIND 15 YEARS AGO)

Isa akong ulila. Pinaslang ng mga magnanakaw ang aking pamilya. Dalawa kaming
magkapatid. Ngunit sa kasamaang palad, napaslang din ang aking kapatid dahil sa
maling bintang ng ibang Wizard.

Sa loob lamang ng isang buwan ay naulila ako. Walang matuluyan, walang makain at
walang kaibigan. Natuto akong magnakaw sa bayan, natuto rin akong magsinungaling.

Sa edad na 9, napadpad ako sa kamay ni Baragor.

Hindi ko alam na isa siyang Dark Sorcerer. Ibang iba ang pinapakita niya sa akin sa
nababalitaan ko yungkol sa kanya. Mayaman siya at maimpluwensiya.

May isa siyang anak na lalaki. Si Nazar.

Tinuruan niya ako ng black magic. Tuwang tuwa siya sa akin dahil sa bilis kong
matuto. Hindi nagtagal ay inampon niya ako.

Dahil abala siya sa akin, nakikita kong napapabayaan niya ang kanyang tunay na
anak.
Wala akong nararamdamang kahit ano kay Nazar. Seryoso siya at palaging nag iisa.
Ngunit sa isang di sinasadyang pangyayari, umibig kami sa issang babae.

Si Miranda ang aming malapit na kapitbahay, kaibigan ng pamilya niya ang aking mga
magulang. Half fairy at Half Elf siya.

Nang mag aral si Miranda, umalis sila ng kanyang pamilya sa bayan namin. Ang akala
ko ay hindi na kami muling magkikita.

Nalaman kong may lihim na relasyon sina Miranda at Nazar. Kahit masakit,
tinutulungan ko silang magkita sa gubat at tumakas kay Baragor.

Sa kabila ng kabutihan ko sa kanilang dalawa, nagawa nilang pagbintangan ako sa


kasalanang hindi ko naman ginawa.

"Hindi totoo ang naririnig mong balita Nazar.."

"Sana nga hindi totoo Valkoor. Dahil kahit itinuring na kitang kapatid, hinding
hindi ako papayag na pagtangkaan mo muli ang buhay ng aking Ama."

Mula noon, hindi na kami nagkausap pa ni Nazar. Kahit araw araw ko siyang nakikita,
iniiwasan niya ako na para bang may malubhang sakit.

Ilang taon mula ng mawala sina Miranda at Nazar, ako ang ginawang kanang kamay ni
Baragor. Hindi na katulad ng dati si Baragor, malupit na siya at masama.

"Valkoor.. tulungan mo akong hanapin ang aking Anak at ang babaeng iyon.."

"Pero Baragor, bakit hindi na lamang natin sila hayaang mamuhay ng tahimik? Mahal
nila ang isa't isa."

Isang malakas na boltahe ng kuryente ang naramdaman ko sa aking buong katawan. Para
akong lantang gulay na bumagsak sa harapan ng itinuturing kong ama.

"Valkoor! Ako ang pinakamakapangyarihang Dark Sorcerer, ako ang dapat nasusunod
dito.."

Umeko sa buong mansyon ang boses ni Baragor.

"Alam kong may pagtingin ka sa babaeng yon Valkoor. Alam ko ang nakaraan mo.. alam
ko ang lahat ng tungkol sayo.."

Natahimik ako.

"Gusto kong hanapin mo ang babaeng yon ang aking anak at ang sanggol. "

Mula sa kawalan, nakita kong hawak ng isang Soul Eater ang aking kasintahan si
Alina. Nagkuyom ako ng palad.

"Kukunin ko ang kaluluwa ng babaeng ito hangga't hindi mo nahahanap ang aking
anak."

"Alina! AAAAAAAAAAAllllllliiiiiiiiinnnnnnnnnna!"

Naririnig ko ang hinagpis ng boses ni Alina habang nawawala ito sa dilim kasama ng
Soul Eater.

Sinubukan kong magtanong tanong sa mga Elves, Fairies, Oger, Goblin mahanap lamang
si Nazar.
Hindi nagtagal, may nakapag turo sa akin na tumawid sila sa mundo ng mga mortal.

"Alam mong nasa panganib ang aking mag ina Valkoor.."

"Patawad Nazar, pero gusto ko din mabuhay ng may pamilya.. ikaw lang ang gusto ni
Baragor. Hindi niya sasaktan ang iyong mag ina kung sasama ka sa akin ngayon."

"Hindi ako sasama sayo Valkoor.."

"Patawarin mo ako Nazar, kapag hindi ka sumama ang iyong anak ang ang manganganib."

Napatingin siya sa akin. Alam niyang totoo ang sinasabi ko.

"Ikaw ang tagapag mana ni Baragor.. pag hindi ka niya nakuha, ang iyong anak ang
sapilitan niyang kukunin. Hahanapin niya kayo kahit saang mundo pa kayo magtago."

"Maliit pa ang aking anak Valkoor.. hindi ko kayang iwan silang mag ina dito sa
mundong ito."

"Pangako ko sayo, ako ang bahala sa iyong mag ina..kaya sumama ka na sa akin."

Nagawa kong isama pabalik sa aming mundo si Nazar.

Nakuha ko din si Alina sa mga Soul Eater. Lumayo kami at nagtago hanggang sa
magkaroon kami ng dalawang anak.

Lumipas ang ilang taon, nahanap kami ng alagad ni Baragor

.Binihag niya ang aking asawa, ang 7 taong gulang kong panganay at ang 2 linggong
sanggol.

"Anong kailangan mo pa sa akin Baragor?"

"Valkoor anak.. kailangan ko ulit ang tulong mo."

Kinilabutan na ako ng sabihin nyang anak.

"Hindi natuloy ang pagkuha ko sa buhay ng aking anak na si Nazar.."

Ang mga Dark Sorcerer para mabuhay ng matagal, kailangan nilang patayin at higupin
ang kaluluwa ng kanyang sariling anak.

"Tumakas si Nazar at nagtago. Ilang linggo na ang nakalilipas.."

"Ipapahanap mo ba ulit siya sa akin?"

"Hindi!"

"Kung ganoon bakit mo pa ako binihag dito?"

"Hahanapin mo ang anak ni Nazar at Miranda.."

"B--bakit?"

"Ang batang yon ang siyang magbibigay sa akin ng walang hanggang buhay.."

Ayon sa alamat, kapag ang isang may dugong Dark Sorcerer at Half breed na Witch ay
nagmahalan ng totoo.
Isang Infinity ang mabubuhay. Ang Infinity ang siyang magtataglay ng malakas na
kapangyarihan.

At ang tanging Infinity lamang ang makakapagpabagsak kay Baragor.

"A--anong gusto nyong gawin ko?"

"Hanapin mo ang bata at dalhin mo sa akin ng buhay Valkoor.."

Natigilan ako. Masama akong Wizard pero hindi ko kayang kunin ang bata kay Miranda.

Si Miranda ang kaunaunahang kaibigan ko at uang babae minahal ko.

"Kailangang madala mo sa akin ang anak ni Nazar bago siya tumuntong ng 18 taon..."

"K---kung hindi ko po mahanap ang bata..."

"Wala ka ng matatawag na pamilya Valkoor.. babalik ka sa dati mong buhay.."

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko.

"Tandaan mo Valkoor.. bago sumapit ang 18 taon ng bata kailangang madala mo na siya
sa akin."

"Sige Baragor.. hahanapin ko ang bata sa abot ng makakaya ko.."

Palabas na ako ng silid ng muling magsalita si Baragor.

"Wag mo akong tatraydorin Valkoor.. kilala mo ako.. alam mo kung ano ang kaya kong
gawin."

Hindi ko malaman kung ano ang gagawin ko. Para akong mababaliw sa mga oras na yon.

'Anong gagawin ko?'

(BACK TO PRESENT)

Pauwi na ako sa bahay. Sa gubat ako dumaan para makaiwas sa dami ng tao. Napadaan
ako sa Elfwood. Nakita ko si Miranda.

Bumaba ako sa broomstick at lumapit sa kinaroroonan niya.

Isang pulang liwanag mula sa kanyang wand ang sumalubong sa akin. Galit siyang
nakatingin sa akin.

"Valkoor!"

Ramdam ko ang gigil at galit sa boses niya. Tumigil ako sa paglalakad.

Hindi ko mapigilang ngumiti habang nakatingin sa kanya. Muli siyang nagpakawala ng


pulang liwanag mula sa wand niya.

Sunod sunod na pag atake ang ginawa niya.

Nagtago ako sa likod ng malaking puno.


"Miranda.. magpapaliwanag ako sayo. Hindi ako pumunta dito para makipag away sayo,
o saktan ka."

"Anong kailangan mo?"

"Ibaba mo muna ang wand mo please.."

Nakita kong dahan dahan niyang itinago ang wand niya.

Maingat naman akong lumapit sa kanya. Ilang yarda din ang layo namin sa isa't isa.

"Miranda, hindi ko sinasadyang makita ka ngayon. Hindi talaga kita pinuntahan para
saktan.."

Hindi siya nagsasalita. Nakatingin lang siya sa akin.

"Gusto kong malaman mo na, masaya akong makita kang muli."

"Wag kang plastik Valkoor.."

"Nandito na ako, para mawala na rin ang galit mo sa akin.. gusto kong ibigay ito
sayo.."

Isang asul na bote ang iniabot ako sa kanya.

Ang asul na liwanag sa loob ng bote ang nagsisilbing proteksyon sa aking memorya.
Ito ang kinuha ko kanina kay Whelpkins.

Inabot naman niya ang bote. Pinagmasdan niya ang laman noon.

"Anong gagawin ko dito?"

"Gusto kong makita mo ang nakaraan ko, ang totoo sa lahat ng nangyari, ang dahilan
kung bakit ako ganito."

"Parte na naman ba ito ng drama mo?"

"Hindi Miranda.."

"Anong nangyayari Miranda?"

Isang matandang Elf ang lumapit kay Miranda. Siya si Alberich, ang pinakamatandang
Elf at matalino at makapangyarihang Elf sa buong Wizarding World.

"Pagpupugay sayo Old Elf Sorcerer.."

"Valkoor Alfiro.. anong ginagawa mo dito?"

Napatingin sila sa akin.

"Ibinigay niya ito sa akin.."

Iniabot ni Miranda sa matandang Elf ang bote. Pinagmasdan naman ng matandang Elf
ang laman nito.

"Itinakwil na alaala.."

Tumango lang ako.


"Bakit ibinibigay mo ito?"

"Yan po ang katotohanan..."

Gamit ang tubig at memory spell. Napanood nila ang aking nakaraan. Kitang kita ko
sa mukha ni Miranda ang galit.

Wala naman akong makitang reaksyon sa matandang Elf.

"Baragor!"

"Isa ka sa biktima ni Baragor Valkoor.."

"Hindi ko kagustuhan ang mga nangyari Miranda.. ginawa ko lang yon para iligtas ang
pamilya ko."

Hindi nagsalita ang dalawa. Nakaramdam ako ng kawalang pag asa.

Akala ko kung sasabihin ko ang totoo sa kanila, mapapatawad nila ako, matutulungan
nila akong iligtas ang pamilya ko.

"Valkoor.."

Napatingin ako kay Miranda. Hindi ito nakangiti. Seryoso siya

"Hindi ako manhid para hindi malaman ang gusto mong mangyari.. sige tutulungan kita
para iligtas sa kamatayan ang pamilya mo.."

"Salamat Miranda."

"Sa isang kondisyon Valkoor..."

"A--anong kondisyon?"

"Hindi mo ipagkakanulo kay Baragor ang anak ko."

"Makakaasa ka Miranda.."

*******************************************
[8] Chapter 8: Last Breath
*******************************************
(Oceane's POV)

Hindi pa sumisikat ang araw, isang katok sa pintuan ang gumising sa akin. Wala sa
sariling bumangon ako at binuksan ang pinto.

"Good Morning!"

Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ko ang boses. Si Zaiden, nakangiti sa akin.

Mabilis kong tinakpan ang dibdib ko at nagtatakbo ako pabalik sa kama. Binalot ko
ng kumot ang katawan ko.

Nakita kong naging kakaiba ang ngiti ni Zaiden. Ngiting nang- aasar or should i say
may pagka green ang ngiti niya.

"Mas maganda ka pa pala pag bagong gising ka..."


Sumimangot ako. Pero deep inside, knilig ako. Ewan ko ba, mukhang naiinlove na yata
ako sa kanya.

"Bakit ang aga mo?"

"Mamaya kasi hindi kita pwedeng lapitan o kausapin. So susulitin ko na ang time na
ito para makasama ka."

Kitang kita sa mukha ko ang pamumula ng pisngi ko.

"Pero ang aga pa kaya.. 3am pa lang Zai.."

"Alam ko.. bakit gusto mo pa ba matulog?"

"Hay naku Zaiden, ginising mo na nga ako tapos itatanong mo kung gusto kong
matulog."

Napangiti siya. Nagdadabog akong nilapitan siya ulit.

"Tara sa forest, pasyal naman tayo.."

"Huh? Sobrang aga naman.."

Wal;a rin akong nagawa. Nagpalit ako ng damit habang naghihintay sa labas ng aking
silid si Zaiden.

Nagulat naman ako ng sumulpot sa harapan ko si Castor.

"Ang aga naman manligaw ng Alfiro na yan.."

"Hindi siya nanliligaw.. at pwede ba wag ka nga basta basta susulpot na lang..
aatakihin ako sa puso sayo." inis kong sabi

Tumawa si Castor. Nakita ko na naman ang pangil nya. Kinabahan na naman ako.

"Tandaan mo Oceane.. binabantayan kita..."

"Oo na..hmp! Nakakainis.."

Lumabas ako ng silid. Ayoko ng makausap pa si Castor.

Tumataas ang balahibo ko sa kanya at isa pa, hindi ako kumportable na kasama siya.

Dahil nga maaga pa, wala pang tao sa hallway ng dorm, sa sala at sa labas ng
building. Nakalabas kami ng gate ng walang nakakita. Naglakad lang kami papunta sa
fairywood.

"Zaiden..."

Lumingon ito sa akin. Nakangiti siya.

"Bakit? May gusto ka ba?"

"Ha? W---wala wala naman..."

Ako na ang umiwas ng tingin sa kanya.

Hindi ko kayang itanong sa kanya kung dapat ko ba siya pagkatiwalaan. Sabi nga ni
Castor, ako dapat ang tumuklas nun.
"Naiinis ako kay Principal Alyora.."

Hininayaan ko lang magkwento si Zaiden. Baka sakaling madulas siya na maikwento sa


akin ang buhay nya.

"Pinagbawalan nya ako na lapitan ka o kausapin.. Yung bampira na yon..kasalanan nya


ang lahat."

"Bakit?"

"Sinabi nya kay Principal Alyora na......"

"Na ano?"

Tumigil sa paglalakd si Zaiden. Humarap siya sa akin. Tinitigan ako sa mata.


Seryoso siya ng mga oras na yon.

"Pinagkakatiwalaan mo ba ako Oceane?"

Hindi ko alam kung anong isasagot. Sa dami ng kontra sa pakikipagkaibigan ko sa


kanya, hindi talaga ako sigurado kung mapagkakatiwalaan ko siya.

"Bakit mo naitanong?" sabi ko nalang

"Gusto ko lang malaman, dahil kung hindi..."

"Kung hindi ano?"

"Papatunayan ko sayo na pwede mong ipagkatiwala sa akin ang buhay mo. Handa kitang
ipaglaban at protektahan."

Hindi ako nagsalita.

"Alam kong weird itong sasabihin ko pero, aaminin ko.. una palang kita nakita
sobrang... sobrang na attract na ako sayo.. hindi pa nga kita kilala nun. Alam mo
bang pinabilis mo ang tibok ng puso ko nun unang beses kita nakita?"

Hindi ko mapigilang matawa sa mga sinabi niya.

"Natatawa ka sa sinasabi ko..."

"Alam mo hindi bagay sayo..."

"Ah ganun?!"

Inakbayan niya ako saka inipit ng braso niya ang leeg ko.

"Handa kitang protektahan hanggang sa huling hininga ko.. tandaan mo yan."

Hindi na ako kumibo pa.

(Zaiden's POV)

Tulad nga ng gustong mangyari ni Principal Alyora. Hindi ko nilalapitan o


kinakausap si Oceane. First subject pa lang kay Prof Eara para na kaming hindi
magkakilala. Sa lunch namin, hindi rin kami magkasabay pumunta sa dining area.

"Oceane..."

"Oh Tim....."

"Bakit asa huli si Zaiden? LQ kayo?" pang aasar nito sa kanya

Nakita kong pinalo niya si Tim sa braso. Ewan ko ba, hindi ako kumportableng
pinapanood silang dalawa.

"LQ ka dyan.. "

"Ayun oh, tingnan mo nga siya, mukhang nagseselos ata sa akin.."

Lumingon si Oceane. Umiwas naman ako ng tingin. Baka kasi mahuli ako ni Principal
Alyora.

May ibinulong siya kay Tim, tapos tumawa silang dalawa. Parang sarap sapakin sa
mukha si Tim. Gilitan ko kaya siya ng leeg..

Malayo din ang upuan namin habang kumakain. Si Denis at Jericho ang katabi ni
Oceane. Mukhang masaya naman ang dalawang kumag. Napansin ko rin na kumaway sa
kanya si Jacob.

'Grabe! Pinagseselos ba talaga ako ni Oceane? Bakit kailangan nya gawin yon.?'

Nawalan ako ng gana sa lunch. Nauna akong lumabas ng dining area kay Oceane.

Ayoko ng makita pa ang mga ginagawa niya. baka di ako makapag pigil, masaktan ko pa
ang mga lumalapit sa kanya.

Hindi ko siya nilapitan sa mga sumunod pang subject namin. Titiisin ko na muna ang
kalahati pang araw na hindi ko siya makakausap.

Mamaya naman after class pinayagan kami na pumunta sa Night Market para mamasyal.
Lahat ng estudyante yon, hindi lang ang section namin.

After class bumalik kami sa dorm para magpalit ng damit. Malamig na kasi ang
panahon dahil malapit na magpasko.

Tama, kahit kaming mga wizard ay naniniwala sa pasko.

"Talaga? Akala ko LQ kayo..."

Tumatawa si Tim habang naglalakd kami palabas ng gate. Dun namin hihintayin si
Oceane.

"Ikaw, parang biro sayo ang lahat.." inis kong sabi

"Nakakatawa ka si..."

"Walang nakakatawa Tim.."

"Meron, Ikaw..."

Hindi ako nagsalita. Malakas talaga mang asar si Tim. Sumeryoso ang mukha niya.

"Magagalit ang Daddy mo sayo..."


"I don't care.."

"Parang hindi mo kilala ang Daddy mo Zaiden.."

"Kilala ko nga siya kaya nga gusto kong protektahan si Oceane sa kanya."

"Hindi ka pwedeng ma inlove sa kanya Zaiden.."

"Wala na si Mama, kahit anong gawin ni Daddy hindi na maibabalik pa ang buhay ni
Mama."

"Hindi pa patay ang Mama mo Zaiden, hawak siya ni Baragor..."

"Patay na si Mama... nakita kong kinain ng soul eater ang kaluluwa ni Mama."

Hindi nagsalita si Tim. Walang nakakaalam ng sekretong iyon kahit sina Daddy at
Kuya Justin.

(10 years ago Zaiden's Memory)

Wala si Daddy, abala siya sa Ministry of Wizard. Siya kasi ang presedente ng
Committee. Nag aaral din si Kuya Justin sa Academy. Kami lang ni Mama ang naiwan sa
bahay.

Naglalaro ako sa sala ng bahay habang nagluluto naman ng meryenda ko si Mama sa


kusina.

Isang kakaibang itim na usok ang napansin ko sa bintana. Sinundan ko ang usok at
papunta ito kay Mama. Walang alam si Mama, naririnig ko pa ang mahinang pag awit ni
Mama ng paborito niyang kanta.

"Mama..."

Lumingon si Mama sa akin. Nakita kong inilabas niya ang wand nya at nilapitan ako.

Yumakap naman ako sa hita niya dahil sa sobrang takot.

"Zaiden anak, wag kang aalis sa tabi ko..."

"Opo Mama..."

Nakita kong nag iba ang anyo ng itim na usok. Unti unti itong nabubuo na hugis tao.

Ilang sandali pa ay naging tao ito pero nakakatakot ang mukha nito.

"Anong ginagawa mo dito? Wala dito ang asawa ko..."

"Pinag utusan lamang ako..."

Pagkatapos noon, naramdaman kong nanigas ang katawan ni Mama.

"Mama.. Mama.."

"Zaiden magtago ka... hawakan mo ito.."


Pilit iniaabot ni Mama sa akin ang wand niya. Nang makuha ko ito mabilis akong
nagtago sa cabinet. Nakikita ko mula sa maliliit nito butas ang nangyayari sa
labas.

Hindi na nakakilos pa si Mama. Pagkatapos noon ay isang puting liwanag ang


lumalabas mula sa bibig ni Mama.

Ilang sandali pa, parang lantang gulay itong bumagsak sa sahig.

Ang puting ilaw na lumabas sa bibig ni Mama ay mabilis na isinubo ng soul eater.
Pagkatapos ay may itim na usok itong muling ipinasok sa bibig ni Mama.

Ako naman ang unti unting nilapitan ng soul eater. Malapit na siya sa sa
pinagtataguan ko ng marinig ko ang boses ni Daddy sa garden.

Mabilis na naglaho ang soul eater. Lumabas din ako sa pinagtataguan ko at nilapitan
si Mama. Ibinalik ko ang wand niya sa kanyang bulsa.

"Zaiden, anong nangyari sa Mama mo?"

Patakbong nilapitan ni Daddy si Mama. Hindi ako nagsalita. Binuhat niya ito at
dinala sa kanilang silid. Ilang araw na tulala at hindi nagsasalita si Mama.

Ilang taon na ang nakakaraan ng maisip kong, patay na si Mama.

Ang itim na usok na nasa katawan ni Mama ang dahilan kaya gumagalaw ito, kumukurap,
pumipikit ngunit di kumakain, hindi nagsasalita. In short walang silbi ang katawan
niya.

(BACK TO PRESENT)

"Pinakaikot lang ni Baragor si Daddy para magamit niya ito para makuha ang
Infinity.."

"Bakit hindi mo sabihin kay Tito ang totoo.. para hindi na siya sunod sunuran kay
Baragor."

"Ilang beses ko ng sinubukan Tim, pero hindi siya naniniwala sa akin."

"Anong ginagawa nyo dito?"

Natigil ang usapan namin ng dumating si Oceane. Kasama nito si Jacob. Mukhang
nagkabati na sila.

"Hinihintay ka syempre.." sabi ni Tim

"Ganun ba? Ok lang ba na kasama natin si Jacob?"

"Ok lang.." sabi ko

Naglakad kami papuntang fairywood, para duon magbukas ng portal papuntang Night
Market. Nasa gitna namin si Oceane. Hindi ako makasingit na magsalita dahil sa
tuwing kakausapin ko si Oceane ay nauunahan ako ni Jacob.

"Ocea...."
"Oceane, mamaya may ibibigay ako sayo.."

"Ano?"

"Basta sekreto ko.."

Naiinis ako sa pinag uusapan nila. Para bang ang layo ko at hindi ko sila kasama.

In Merlin's Beard walang ginawa si Jacob ng gabing yon kundi ungusan ako kay
Oceane.

Hindi man lang ako makasingit magsalita. Pakiramdam ko ay sinasadya ang lahat para
hindi ko makausap o malapitan si Oceane.

Nagkaroon ako ng pagkakataong kumprontahin si Jacob ng maiwan kaming dalawa sa


labas ng store.

"Plano mo ba na wag kong lapitan si Oceane?"

Hinarap ako ni Jacob. Mas matangkad siya ng 2 inches sa akin.

"Oo Alfiro, ayoko na nilalandi mo si Oceane.."

Natawa ako sa sinabi niya. Nilalandi talaga ha...

"Wala akong ginagawa sa kanya taga lupa.."

"Hindi makakabuti sa kanya na patuloy na makipaglapit sayo Alfiro. Alam ko na ang


lahat, at hindi ako papayag na saktan mo ang kaibigan ko."

"Yabang mo Jacob.. ikaw nga itong nananakit dyan sa kaibigan mo."

"Nag aaway ba kayo?"

Napalingon kami ni Jacob.

"Hindi nag uusap lang, kwentuhan ganun." palusot ni Jacob

"Akala ko nag aaway kayo..."

Tulad nga ng inaasahan ko. Hindi ako binigyan ng pagkakataon ni Jacob na makalapit
kay Oceane hanggang makabalik kami sa Academy.

Kahit wala na si Jacob, hindi ko pa rin malapitan si Oceane.

Nararamdaman ko kasi na may nagmamatyag sa amin, baka si Principal Alyora.

Pinagmasdan ko lang si Oceane na pumasok sa kanyang silid. Kumaway ito sa akin.


Ngumiti lang ako.

"Altheia favor naman.."

Nasa kuarto na ako ng mga oras na yun. Nakaupo sa tabi ko si Altheia.

"Alam ko na yang favor mo... para sa babaeng yon na naman.."

"Birthday nya kasi mamayang eve of full moon."

"So? Eh ano naman sa akin kung..."


"Gusto kong maging memorable sa kanya ang first birthday nya dito sa Academy, so
please tulungan mo na ako."

"Ok fine.. sige na.. ano bang gagawin ko?"

(Oceane's POV)

Kakatapos ko lang mag aral ng pumasok sa silid ko si Altheia. Napasimangot ako.

'Andito na naman ang atribida. Ano kayang kailangan nito?'

Isang papel ang iniabot nito sa akin.

"Hello! Kunin mo na kaya? Ang bigat nito.."

Kinuha ko ang papel kay Altheia. Nakasimangot itong lumabas ng silid ko.

'Sama talaga ng ugali ng fairy na yon..'

Naupo ako sa kama at binasa ang nakasulat sa papel.

Dahil malapit na maghating gabi, wala ng tao sa labas ng silid. Naglakad ako
hanggang makalabas ako ng gate.

"Baka mapahamak ka.."

Nagulat na naman ako ng sumulpot si Castor.

"Kaibigan ko si Zaiden, hindi ako sasaktan nun..."

"Mag iingat ka.. traydor ang mga Alfiro..'

"Hmp!"

Tumakbo ako palabas ng gate. Hindi na naman ako sinundan ni Castor.

"Tagal mo.."

Sabi ni Altheia na nag cross arm pa. Hinihintay pala nito ang paglabas ko sa
Academy.

"Saan ba tayo pupunta?"

"Sumunod ka na lang.."

Mabilis itong lumipad sa ere. Tanging ang fairy dust lang niya ang naging trace ko
kung saan siya nagpunta.

Nakarating ako sa gitna ng gubat. May maliit na sapa dito.

Maraming mga kulay na iba't iba ang nagbibigay liwanag sa tubig nito. Nakita ko
naman si Zaiden na papalapit sa akin.

"Anong gagawin natin dito?"


Hindi sumagot si Zaiden, hinawakan lang niya ang kamay ko at hinila ako papalapit
sa sapa.

Dun ko lang nalaman na mga nymps o water fairies pala ang makukulay at maliliwanag
na ilaw na nasa ibabaw ng sapa.

"Zaiden.. anong ginagawa natin dito?"

Imbes na sagutin ako, tinitigan lang niya ako saka siya ngumiti.

"Happy birthday!"

Nagulat ako sa sinabi niya. Dun ko lang naalala na birthday ko na pala. Mula sa
dilim ng gabi, nakabuo ng mga letra ang liwanag ng mga fairies.

Binabati nila ako ng happy birthday.

As in sobrang ganda nila. Walang sinabi ang fireworks at parties sa mortal world sa
ganda ng kulay ng mga fairies.

Gusto ko sanang maging lubos ang kasiyahan ko ngayong birthday ko, kaso kulang kasi
wala si Mama,

"Malungkot ka? Hindi mo ba nagustuhan ang regalo ko?"

"Maganda siya.. Salamat Zaiden.. sobrang ang bait mo talaga sa akin."

Niyakap ako ni Zaiden. Ilang segundo lang yon. dahil mula sa aming likuran, isang
pamilyar na boses ang aming narinig.

"Alfiro.. Gryesky... Anong ginagawa nyo dito?"

Nakita ko ang walang ekspresyong mukha ni Principal Alyora.

"P----principal Alyora..." halos sabay naming sabi ni Zaiden

"Bumalik na kayo sa school, mag uusap usap tayo sa office ko."

Yun lang at umalis na si Principal Alyora. Nagkatinginan kami ni Zaiden.

"Sorry..."

"Ok lang.. ganyan talaga!"

Sabi ko na lang kay Zaiden. Naglalakad kami pabalik sa Academy, hindi kalayuan kay
Principal Alyora ng isang itim na usok ang pumulupot sa buo kong katawan.

"Oceane....!!!!"

Sigaw ni Zaiden. Unti unti akong hinila ng itim na usok hanggang sa mag anyong tao
ito.

"Principal Alyora!!!!" sigaw muli ni Zaiden.

Mabilis na tumakbo si Principal Alyora papalapit kay Zaiden.

Ako naman ay yakap yakap ng nakakatakot na nilalang na yon.

"Soul Eater.!"
Narinig kong sabi ni Principal Alyora. Nakaramdam ako ng sobrang takot habang
naririnig ko ang kakaibang ungol mula sa nilalang na yon.

Gusto kong maiyak, hindi ko makuha ang wand ko sa loob ng aking bulsa dahil sa
sobrang higpit ng pagkakayakap ng soul eater.

"Pakawalan mo siya Soul Eater..!" seryosong sabi ni Principal Alyora

Narinig ko lang ang mahinang tawa mula sa nilalang na yon.

Isang asul na liwanag ang nakita kong tumama sa balikat ng Soul Eater, ngunit hindi
man lang ito natinag.

"Hindi mo siya mapapatay ng ganyan Zaiden.."

Narinig kong sabi ni Principal Alyora.

"Baka saktan po niya si Oceane..."

Galit at nanggigigil ang boses ni Zaiden.

"AAHHH!" napaungol ako ng maramdaman ko ang unti unting paghigpit ng pagkakayakap


ng Soul Eater sa buong katawan ko.

Isang kakaibang liwanag ang lumabas mula sa wand ni Principal Alyora. Sunod sunod
itong tumama sa Soul Eater.

Napapaurong naman ng bahagya ang nilalang sa bawat pag tama ng liwanag sa kanya.

May narinig kaming kakaibang ingay, papalapit ito sa kinaroroonan namin. Ilang
sandali pa marami ng itim na usok ang bumalot sa kagubatan.

Unti unting naging hugis tao ang mga ito. Nakapalibot ito kina Zaiden at Principal
Alyora.

Hindi ko na makita sina Zaiden dahil napalibutan sila ng Soul Eater. Ako naman ay
unti unting hinila ng nilalang papalayo sa grupo.

Di pa kami nakakalayo ay mula sa kung saan biglang sumulpot na naman si Castor.

Sa bilis ng pangyayari hindi ko na namalayan na nakawala na pala ako sa


pagkakayakap ng Soul Eater . Nakita ko na lang na nawala na ang itim na usok.

Nilapitan ako ni Castor.

"Ayos ka lang ba?" tanong nito

Hindi ako sumagot, tumakbo ako pabalik kina Principal Alyora at Zaiden.

Sampung soul eater ang nakapalibot kina Principal Alyora at Zaiden.

"Tulungan mo sila Castor.."

Nilingon ko si Castor.

"Kaya na nila yan. Malakas na Witch si Alyora. Isa siyang Class Z.."

Hindi na ako nagsalita. Pinanood ko na lang sila habang abala sa pakikipag laban sa
mga Soul Eater.

Mula sa di kalayuan, napansin ko ang isang kakaibang liwanag. Nanlaki ang mata ko
ng makita si Jacob, gamit ang wand gumawa siya ng ilaw.

Napansin ko kaagad na isang Soul Eater ang nasa likod niya ng di nya alam.

Mabilis akong tumakbo para lapitan siya.

"JACOOOOOOB SA LIKOD MO!!!!!!"

Malakas ang sigaw ko. Narinig naman niya ang sinabi ko. Lumingon siya sa likuran
niya, nakita niya ang isang Soul Eater na ilang pulgada na lang ang layo mula sa
kanya.

Tumakbo siya ng mabilis pero naabutan siya nito. Agad siyang niyakap nito, pilit
siyang kumakawala ngunit sobrang lakas at higpit nito.

Isang puting liwanag ang nakita kong unti unting lumalabas mula sa bibig ni Jacob.

Kahit anong bilis ng takbo ko parang sobrang layo niya, parang ang bagal ng takbo
at ang tagal kong makarating sa lugar niya.

Nakita ko na lang si Castor na mabilis na nilapitan ang soul eater at si Jacob,


gumamit siya ng wand at inatake ang Soul Eater. Naging Itim na usok ulit ang Soul
Eater at unti unting nawala.

Tumulo ang luha ko ng makita kong bumagsak sa lupa si Jacob. Nasalo ko pa siya,
pero dahil mabigat siya, natumba din ako.

Nakita kong nanghina ang katawan ni Jacob, ang labi niya ay namutla at ang kanyang
mga mata (ung itim) ay unti unting nagiging kulay puti.

Hinawakan ni Jacob ang pisngi ko. Naramdaman ko na sobrang lamig ng kamay niya.

"Jacob?? Jacob???"

"Oceane.... O----oce-----ane...... "

Naramdaman kong nilapitan ako nila Principal Alyora at Zaiden. ganun din si Castor.
Hindi ko na mapigilamng umiyak. Patuloy sa pagtulo ang luha ko.

"Jacob... jacob.."

Naupo si Principal Alyora para pulsuhan si Jacob.

"Kailangan siyang madala sa ospital kaagad, nilason siya..."

Si Zaiden ang tumulong para itayo si Jacob. Tumulong din ako para alalayan sa
paglalakad si Jacob.

Malayo rin kami sa school sampung minuto pa bago namin marating ang gate.

"Isakay mo na siya dito Zaiden, kailangang madala na siya sa ospital..."

Agad namang sumakay si Zaiden at Jacob sa Broomstick. Mabilis itong lumipad at


nawala sa dilim

Naiwan kami nila Principal Alyora, Castor at ako na mabilis na naglalakad.


(Zaiden's POV)

Malayo layo pa kami sa ospital ng marinig kong magsalita si Jacob.

"Za----zaiden..."

"Sandali na lang Jacob, malapit na tayo sa ospital.."

Pagdating sa pinto ng ospital, bumaba kami sa broomstick. Bawal kasi ipasok ang
broomstick sa loob nito. Dahan dahan kong ibinaba si Jacob.

Malamig na ang kalahati ng kanyang katawan. Mas lalo naman akong nataranta.

"Miss Ayo!!! Miss Ayo tulong!!!"

Ilang sandali lang dumating si Miss Ayo.

"Anong nangyari?"

"Nilason siya.. tulungan nyo po ako..."

Agad na pinulsuhan ni Miss Ayo si Jacob. Halos di na maigalaw ni Jacob ang katawan
niya.

Nakita kong hirap na ibinubuka ni Jacob ang mga labi niya. May sinasabi ito.

Itinapat ko ang tenga ko sa bibig nya. Habang abala sa paghahanda ng injection na


may antidote si Miss Ayo.

"M-----mmaha----lin mo si----- O-- oceane..."

Napalingon ako. Malapit na sina Principal Alyora.

"Pare, ano ka ba? Malapit na si Oceane... kaya mo yan..."

"I---ili--iligtas..... mo s---- siya!"

"Hintayin mo ang kaibigan mo.. malapit na si Oceane.. Miss Ayo mamamatay na siya,
bilisan nyo naman..."

Naiinis na rin ako. Ayoko ng ganitong eksena.

"w----wag m...mo s...---siya i--bibigay....... kay....Ba------ra gor..!"

Lumingon pa si Jacob sa kinaroroonan ni Oceane. Nakita kong tumulo ang luha sa mga
mata ni Jacob.

"Ayaw na tumalab ng antidote..."

Paulit ulit na sabi ni Miss Ayo. Nakailang injection siya sa magkabilang braso ni
Jacob. Naramdaman kong bumigat na ang timbang ng katawan ni Jacob.
Napatingin ako sa kanya. Nakapikit ito.

"Miss Ayo... Miss Ayo..."

Agad namang pinulsuhan ulit siya ni Miss Ayo. Paulit ulit sa pulso, sa may leeg at
pati dibdib ni Jacob ay pinakinggan rin niya.

Hindi na ako nakapagsalita ng umiling si Miss Ayo.

*******************************************
[9] Chapter 9: Nazar, Castor and Alyora
*******************************************
Hindi ko mabitiwan ang pagkakahaw ko kay Jacob. Parang namanhid ang buo kong
katawan. Parang walang ibang tao sa paligid maliban sa akin at sa wala ng buhay na
si Jacob.

Ang pakiramdam na parang nawalan ka ng matalik na kaibigan.

Nakikitang umiiyak si Oceane habang yakap yakap ang katawan ni Jacob.

Pero wala akong naririnig, masyadong tahimik, para akong bingi na kahit may
nakikita akong nagsasalita o umiiyak, wala akong marinig.

Hindi ko na rin namalayan na tumulo na pala ang mga luha ko.

Nagluluksa ang buong Academy kinabukasan. Lahat ng makukulay, maliwanag at


magagandang tanawin ay napalitan ng lungkot, iyakan.

Napaka solemn ng school ng araw na ito. Wala kang makikitang ngumingiti o nag
uusap man lang.

Ito ang kaunaunahang pangyayari sa Academy na may namatay na estudyante, masama pa


nun ay isa itong mortal.

"Zaiden pare..."

"Tim.."

Walang emosyon kong sabi. Hindi ko pa nakita si Oceane mula kagabi. Sobrang
nasaktan ako. Kasalanan ko kung bakit namatay si Jacob, kasalanan ko din na ito ang
pinaka masakit na alala sa buong buhay ni Oceane.

Pinatay ko ang bestfriend niya sa mismong gabi ng kaarawan niya.

"Ano bang iniisip mo?"

Hindi ako sumagot. Mas gusto ang mapag isa.

"Kamusta si Oceane?"

"Ayun, iyak ng iyak... ganyan talaga.. halos sabay na sila lumaki nun Jacob.
Masakit talaga na bigla na lang siya iiwanan."

Hindi na ako nagsalita pa.

"Zaiden Alfiro.. we need to talk.."

Nakatayo sa harapan namin ni Zaiden si Principal Alyora. Pagkatapos ay lumakad na


ito palayo. Tumangin muna ako kay Tim bago ko sinundan si Principal Alyora.
Sobrang lungkot sa hallway, lahat ng estudyanteng nadadaanan ko ay tumitingin sa
akin.

'Sinisisi nila ako sa pagkamatay ni Jacob.'

Sa loob ng office ni Principal Alyora, malungkot din ang aura.

Nakatayo sa may bintana si Principal Alyora. Nakatanaw sa magandang tanawin sa


labas. Alam kong hindi niya pinapagmasdan ang kagandahan ng gubat o ang sinag ng
araw.

"Maupo ka!"

Hindi siya lumingon ng sabihin nya ito. Naupo ako sa sofa.

"How do you feel?"

Hindi pa rin siya lumilingon sa akin. Hindi ako sumagot.

'Ano bang sasabihin ko? Ano bang gusto niyang marinig? Na masaya ako?'

"Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sayo Mr. Alfiro..."

Lumingon na siya sa akin. Seryoso ang mukha niya pero hindi siya mukhang galit.

"Gusto kong magalit sayo at pagalitan ka for taking me for granted. The result of
your being hard headed was too...."

Tumingin muna sa akin si Principal Alyora saka huminga ng malalim.

"Hindi kita sinisisi Zaiden, alam kong hindi mo sinasadya ang lahat, at hindi ikaw
ang may kasalanan sa pagkawala ni Jacob Ramos.

Kaya wag mo sisihin ang sarli mo, ang gusto ko lang ay sana maging reminder ito
sayo, maging maingat ka na sa susunod.

Dahil hindi natin alam baka si Miss Gryesky na ang mapahamak. At pag nangyari
yon... ewan ko.. basta be careful from now on..."

After ng pag uusap namin ni Principal Alyora, dumiretso ako sa dorm. Wala sa
sarili akong naglalakad sa hallway ng dorm. Tumigil ako sa tapat ng silid ni
Oceane.

Lumapit ako sa may pinto para kumatok, gusto kong magsorry, gusto kong alisin ang
lungkot nya, kaso alam ko namang hindi pwede dahil ako ang nagbigay ng sakit na
yon.

Tumakbo na lang papunta sa silid ko at hindi na ako lumabas pa ng araw na yon.

(Oceane's POV)

Dito lang ako sa kuarto ko, ayoko lumabas. Ayokong makita kung anong meron sa labas
ng silid ko. Sabi ni Castor, nagluluksa ang buong academy.

Wala akong ganang kumain, wala rin ako sa mood makipag usap kahit kanino at hindi
ko rin gusto matulog.

Aaminin ko, ito ang birthday ko na hinding hindi ko makakalimutan sa buong buhay
ko.

Ito ang birthday ko, na ipinagdadasal ko na sana ay hindi na lang dumating, hindi
na lang naalala at tuluyang kinalimutan.

Sobrang sakit sa akin ang nangyari, isang parte ng pagkatao ko ang biglang nawala
sa akin sa isang iglap lang.

Aykokng sisihin si Zaiden, kasi wala naman siya kasalanan. Hindi naman siya ang
pumatay kay Jacob, Hindi ko pa siya nakikita mula kagabi.

Hindi man lang siya dumaan sa silid ko para kamustahin ako.

"May bisita ka Oceane.."

Wala sa sarili kong tingnan si Castor.

Wala na nga akong pakialam kung kagatin nya ako sa leeg. Wala na rin akong
pakialam kung patayin nya ako sa mga oras na kasama ko siya sa silid ko.

Pero hindi ko maiwasan na pagkatiwalaan si Castor.

Mabait naman siya sa akin, lagi siyang nakabantay para protektahan ako. At siya rin
ang nagligtas kay Jacob sa Soul Eater.

"Oceane.. anak?"

Nanlaki ang mata ko ng makita ko si Papa. Ibang iba na ang itsura niya, pati ang
kasuotan niya ay iba rin.

Nakangiti siya sa akin, pero kitang kita ko ang pag aalala sa mga mata niya, ang
takot at ang pananabik.

Hindi ako makakilos, walang lakas ang katawan ko. Para bang nauupos na kandila ang
bawat parte ng katawan ko. Kahit gusto kong lapitan at yakapin si Papa, hindi ko
magawa.

Si Papa ang lumapit sa akin. Mahigpit na yakap ang natanggap ko mula sa kanya.

At iyon din ang naging dahilan kaya napaiyak ako. Sobrang emosyon ang nararamdaman
ko. Dapat masaya ako dahil nagkita na kami ni Papa, kaso hindi ko kayang ngumiti,
nagpa flash back sa isip ko ang mukha ni Jacob.

Ang guilty ko na nadamay pa siya sa gulo ng buhay ko.

Hindi ko na napigilan pang umiyak, na halos parang wala ng bukas. Sobrang lungkot
at sakit ang nakapalibot sa puso ko.

Niyakap ako ng Papa hanggang sa maging ok ako at maging magaan ang pakiramdam ko.

"Hindi ko na itatanong sayo kung kamusta ka.... dahil alam ko naman ang sagot sa
itatanong ko..."
Hinahaplos ni Papa ang buhok ko. Habang panay pa rin ang singhot ko dahil sa pag
iyak.

"Handa ako sa mga itatanong mo, isusumbat mo at...."

"Papa...Papa... hindi mo na kailangan pa mag explain, alam ko na po ang lahat. Ang


gusto ko lang ay wag mo na sana kami iwan pa ulit ni Mama."

Niyakap ulit ako ni Papa.

"Pngako.. Magkakasama sama ulit tayong tatlo.."

"Nazar! Kailangan mong makipagkita kay Alyora.."

Napatingin ako kay Papa, nakangiti ito.

(ALYORA POV)

Hindi na ako mapakali sa nangyayari. Wala ng takot na sumusugod ang mga soul eater
sa paligid ng school. Isang mortal ang namatay.

Hindi ko kayang manisi ng ibang tao lalo pa't estudyante, dahil ang totoo, ako ang
may kakayahang ipagtanggol ang mga estudyante ko.

Isang kakaibang aura ang naramdaman ko. Inihanda ko ang wand ko habang papalapit
ang nararamdaman kong aura.

Isang dilaw at puting liwanag ang pinakawalan ng wand ko at tumama ito sa pader ng
bintana. Isang imahe ng tao ang nakita ko.

"Sino ka?" hindi ko pa rin inaalis ang pagkakatutok ng wand ko

"Gusto kang makausap ni Nazar..."

Napakunot ang noo ko.

"Nasaan siya?"

"Sumunod ka sa akin..."

Tumalon sa bintana ang bampira. Gamit ang broomstick, sinundan ko ang bampira. Sa
Oger Forest ito dumiretso. Pumasok sa isang kweba.

Dahan dahan akong bumaba sa broomstick. Hindi ako pumapasok sa loob ng kweba.

"Alyiora!"

Isang imahe ang unti unting lumabas sa kweba. Laking gulat ko ng makita kung sino
ang imaheng iyon.

"Nazar?!"

"Masmakabubuti kung dito tayo mag uusap sa loob ng kweba.."


Hindi na ako nag atubili pang pumasok sa loob. Kababata ko si Nazar. Isa sa matalik
kong kaibigan at itinuring ko ng kapatid.

"Nagulatb talaga ako sayo Nazar.. ang akala ko patay ka na..:"

"Yan talaga ang plano ko, ang isipin ng lahat na patay na ako."

"Alam mo na ba ang nangyari sa anak mo?"

Kitang kita ko sa mata ni Nazar ang pagtataka. Hindi niya siguro inaasahan na alam
kong anak niya si Oceane.

"Alam ko ang nangyari Alyora... kaya nga gusto kitang makausap."

Hindi ako nagsalita, hinihintay ko ang susunod niyang sasabihin.

"Alam mo na ang anak ko ang nakatakdang maging Infinity.... gusto ko sanang


tulungan mo akong kumbinsihin si Miranda na..."

"Ayaw nya na maging Infinity ang anak nyo? Pero bakit?"

"Mabigat na responsibilidad ang pagiging Infinity, palaging nasa panganib ang buhay
niya. Ayaw ni Miranda na mapahamak ang aming anak."

"Sige ako na ang bahala kay Miranda..."

"At isa pa Alyora..."

"Ano yon?"

"Kung maari sana ay ilayo mo ang aking nanak sa batang Alfiro. Wala akong tiwala sa
mga Alfiro."

"Ginagawa ko naman yan Nazar, ngunit mapilit ang dalawang bata. Pakiramdama ko ay
may pagtingin ang batang Alfiro sa anak mo."

"Hindi pwede yon..! Tama na ang katangahan namin noon.. "

Napatingin ako sa bampira. Nakatayo lang ito sa bunganga ng kweba.

"Siya si Castor..."

"Paano mo siya nakilala?"

"Pangalawang buhay na nya yan. Nabiktima siya ng mga bampira nun nakita ko siya sa
gubat. Agaw buhay siya nun, kaya naman tinulungan ko siya

. Mula siya sa angkan ng mga Silverwood."

Nagulat ako sa narinig ko. Extinct na ang lahing yon.

"Alam ko yan iniisip mo, yan din ang akala ko dati until i met him. Meron siyang
marka sa kanyang dibdib na isa talaga siyang Silverwood."

"Siya na lang ba ang natitira sa lahi nila? Baka naman marami pa siyang kilala..
malaki ang maitutulong ng lahi nila sa laban natin kay Baragor."

"Wala ng natira sa mga kalahi ko. Pinatay sila ng mga alagad ni Baragor. Ako lang
ang nakaligtas at dahil yon sa tulong ni Nazar."

"Ikaw pala ang aura na nararamdaman ko sa Academy."

"Bilang kapalit sa pagliligtas sa akin ni Nazar, poprotektahan ko ang anak niya


mula sa Black Magic.."

"Ang akala ko, ikaw ang nagtangkang pumatay kay Oceane nung..."

"Isang alagad ni Baragor ang malapit sa silid ng Infinity ng gabing yon. Iniligtas
ko lang siya sa kamatayan .."

"Alyora bantayan mong mabuti ang batang Alfiro, sabi ni Castor may masamang
binabalak ang batang yon sa anak ko."

Tumingin ako sa bampira.

"Nakita kong magkausap sila ng kanyang nakakatandang kapatid.. ginagawa nilang


lahat ang kanilang makakaya para makuha ang lubos na tiwala ng Infinity."

"Sige, ako ang bahala sa anak mo Nazar..."

Tumayo na ako para magpaalam. Inihatid ako ni Nazar sa labas ng kweba.

"Mag iingat ka ALyora... "

"Ikaw din kaibigan..."

Sumakay ako sa broomstick at tuluyang umalis.

(Zaiden's POV)

Wala pa rin ako sa mood makipagkita kay Oceane. Until now guilty pa rin ako sa
pagkamatay ni Jacob.

Ilang araw na din ang lumipas mula ng mangyari ang malagim na gabing yon. Nagsimula
na ulit kami umattend ng klase.

Hindi ko malapitan si Oceane, Kahit nararamdaman ko na siya na ang gumagawa ng


paraan para makausap ako.

"Pare bakit iniiwasan mo si Oceane..."

"Hindi pa ako handang kausapin siya."

"Sinisisi mo ba ang sarili mo? Wala ka naman kasalanan dun sa nangyari."

Imbes na magsalita iniwan ko si Tim. Lumayo ako sa grupo at mula doon


pinagmamasdan ko si Oceane. Hindi na siya katulad ng dati na masayahin.
Makikita sa mga mata niya ang lungkot.

"Zaiden, bakit mo siya iniiwasan?"

Dumapo sa balikat ko si Altheia. Naupo siya habang pinagmamasdan din si Oceane.

"Dapat nga ikaw itong nasa tabi nya ngayon kasi ika itong malapit niyang kaibigan
bukod dun sa namatay na tagalupa."

Napatingin lang ako kay Altheia.

"Mas nahihirapan siya sa ginagawa mong pag iwas, tapos eto ka, nakatanaw mula sa
malayo."

"Mukhang gusto mo na siya.."

"Gusto ko naman siya.. kaya nga masmasaya ako pag inaasar ko siya. Pikon kasi
siya."

Tumawa ang flower fairy.

"Kung gusto mong maalis ang lungkot sa puso nya, you should be the one to help her.
Kung patuloy mo siyang iiwasan, at the end of time ikaw dein lang ang masasaktan sa
tuwing makikita mong walang nagbabago sa kanya."

Napaisip ako sa sinabi ni Altheia. After class nakita ko si Oceane sa fountain.


Tulala ito at malayo ang tingin. Ni hindi nga nya napansin ang paglapit ko sa
kanya.

"Ano ito?"

Tinapik ko siya sa balikat.

"Tinapay! Alam ko na di ka pa kumakain.."

Naupo ako sa tabi ni Oceane. Kinuha niya ang dala ko tiningnan lang niya ito saka
tumingin ulit sa fountain.

"Hindi mo lang ba kakainin ang dala ko?"

Ngumiti naman siya ng bahagya.

"Mamaya na lang.. di pa naman ako gutom."

"Sige magtatampo ako sayo.. kumain ka na please?"

Lumuhod pa ako sa harapan niya para lang kainin niya ang tinapay. Lumingon lingon
siya at pilit akong pinatatayo. Napatingin kasi sa amin ang ibang estudyanteng na
roon.

"Tumayo ka nga dyan.. nakakahiya!"

"Sige na kainin mo na yan, tatayo ako promise!"

Tinaas ko pa ang kanang kamay ko tandea ng promise.

"Sige na.. sige na kakainin ko na.."

Hindi ako tumayo hanggat hindi niya kinakain ang tinapay. Napilitan siyang kumagat
sa tinapay, saka lang ako tumayo.

"Asar ka talaga!" inis niyang sabi

"Wag mo naman pabayaan ang sarili mo please?"

Tumingin ako sa mata nya. Nandoon pa rin ang lungkot.

"Paano naman ako? Hindi lang siya ang kaibigan mo Oceane... I'm still here.."
seyoso kong sabi sa kanya.

Hindi sikya nagsalita. Inalis din niya ang tingin niya sa akin. Parang may kumurot
sa puso ko.

"I"m sorry Oceane...."

Lumingon siya sa akin. Hinawakan niya ang kamay ko.

"Wala ka naman kasalanan Zai... wag mo sisihin ang sarili mo. Ako nga di kita
sinisisi.."

"Pero alam mo naman ang totoo diba? Ako ang..."

"Zai, mga Soul Eater ang pumatay kay Jacob.. stop blaming yourself... wala ka naman
kasalanan.."

Niyakap ako ni Oceane. Ewan ko ba, parang naramdaman ko na super close kami na
matagal na kaming magkakilala.

Hindi ako makatulog ng gabing yon. Naalala ko si Oceane, nararamdaman ko na hindi


nya talaga isinisisi sa akin ang pagkawala ni Jacob. Nagi guilty ako. Kahit anong
pwesto ang gawin ko, hindi pa rin ako dalawin ng antok.

Lumabas ako ng dorm at nagpahangin sa bench malapit sa fountain. Nahiga ako dun
saka pinagmasdan ang mga bituin sa langit.

*******************************************
[10] Chapter 10: Zaiden vs. Castor
*******************************************
"Anong ginagawa mo Alfiro?"

Napatayo ako ng marinig ko ang boses na yon. Boses yon ng bampira. Agad kong
inihanda ang wand ko. Lumingon lingon ako, hindi ko siya makita.

"Lumabas ka sa pinagtataguan mo Castor..."

Ilang sandali lang, bigla itong sumulpot sa harapan ko. Nahawakan niya ako sa leeg,
nahirapan akong makagalaw.

"Bitiwan mo ako..."

Inihagis niya ako. Humampas sa gilid ng fountain ang braso ko. Nabali ata ang buto
ko.

"Layuan mo ang Infinity Alfiro, hindi lang yan ang aabutin mo pag lumapit ka pa sa
kanya."

"Sino ka naman para utusan ako?"


Tumayo ako at ginamit ang kaliwang kamay ko para mahawakan ang wand ko.

"Alam ko ang plano nyo Alfiro, maling kilos nyo lang papatayin ko kayo... layuan mo
ang Infinity!"

Pagkasabi nun mabilis itong nawala. Kumikirot ang braso ko, nabali ata talaga ang
buto ko sa lakas ng pagkakahampas sa bato.

Bumalik ako sa dorm para gamutin ang sarili kong sugat. Nagulat pa ako ng pagpasok
ko sa loob ng silid ay naroon si Altheia. Agad itong lumipad papalapit sa akin.

"Anong nangyari sa'yo Zaiden?"

Dumiretso ako sa kama. Hinawakan ang wang ko para itutok ito sa nabali kong braso.
Kaso ayaw gumana ng spell na alam ko. Nakita kong lumabas si Altheia pero di ko na
pinansin kung bakit.

Nahiga ako sa kama. sobrang sakit ng braso ko, nakita kong namamaga na ito. Pumikit
ako para hindi maramdaman ang sakit. Nag isip ako ng iba. Bumalik lang sa akin ang
lahat ng masamang nangyari, ang pagkamatay ni Jacob.

May narinig akong nagsasalita, parang boses ni Oceane kaya idinilat ko ang mata ko.

"Oceane?!"

Nagtataka ako kung bakit nasa kuarto ko siya.

"Anong ginagawa mo dito?"

Nagulat pa ako ng inilapit ni Oceane ang mukha niya sa akin, na halos nararamdaman
ko na ang hininga niya.

Tapos ay inilayo niya ang mukha niya. Naglipstick siya saka hinalikan ang namamaga
kong kong braso. Maingat niya itong hinalikan. Medyo matagal din nakalapat ang mga
labi niya sa braso ko. Nang alisin niya ito, bumakat ang labi niya sa braso ko.

"Pag nawala na yung pain, pwede mo ng pumasan ang lipstick. Next time mag iingat ka
ha? Paano aalis na ako, baka mapagalitan na naman tayo ni Principal Alyora.. "

Naglakad ito papalapit sa pinto. Tapos ay ngumiti siya bago tuluyang lumabas ng
aking silid.

"Hoy Zaiden? Humihinga ka pa ba?"

Napalingon ako kay Altheia.

"Para kang nakakita ng hubad na fairy sa itsura mo kanina..."

"Tumigil ka nga Altheia... bakit ba pinapunta mo dito si Oceane?"

Lumipad ito at naupo sa tuhod ko.

"Para ka na kasing baliw kanina.. alam mo bang umuungol ka?"

"Talaga?"

"Oo kaya.. bakit ba kasi nabalian ka?"

"Wala! Iwan mo na ako, gusto ko ng magpahinga.."


"Asus! Kunwari ka pa.."

"Sige na matutulog na ako..."

Hinawakan ko si Altheia saka ko ibinato palabas ng bintana. Nakita kong nagalit


siya sa ginawa ko. Mabilis siyang lumipad palayo. Nahiga naman ako sa kama. Nalala
ko ang ginawa ni Oceane kanina.

"Sana hindi na lang ikaw ang Infinity.... Hindi ko kayang saktan ka!"

Huminga ako ng malalim saka ako pumikit.

(Oceane's POV)

Bumalik ako sa silid ko. Naroon pa rin si Castor. Nakaupo sa lamesa.

"Hindi pa tayo tapos..."

Nakapamewang ako sa harapan ng bampira.

"Hindi pa ba?"

"Wag ka nga pilosopo.. bakit kailangan mong saktan si Zaiden?"

"Warning lang ang ginawa ko sa kanya."

Tumayo si Castor at inilapit ang mukha niya sa akin.

"Hindi siya bagay sayo..."

"Sinong bagay sa akin? Ikaw?"

Inilayo niya ang mukha niya sa akin, naglakad ito sa may bintana.

"Hindi makakabuti sayo ang mapalapit sa kanya."

"Hindi mo siya kilala.. wag mo siya igaya sa mga villains dyan."

"Kailangan mong lumayo sa kanya."

"Kung ayoko.."

"Gawin mo ang sinabi ko.."

"Inuutusan mo ba ako?"

"Matulog ka na.. lalabas na ako.."

Pagkasabi nun ay tumalon ito palabas sa bintana. Inilock ko ang bintana saka ako
nahiga sa kama.

Kinabukasan, bago sumikat ang araw lumabas ako ng dorm at dumiretso sa dining area.
Konti pa lang ang tao doon.

"Alam nyo ba guys! May isa dyan na pinaluhod talaga si Zaiden Alfiro kahapon?"

"Oo nga eh! ang kapal nga ng mukha nya.."


"Hindi pa nga tayo tapos sa pagluluksa kay Jacob, yung isa dyan lumalandi na.."

"Kunwari lang umiiyak at nalulungkot sa pagkamatay ni Jacob.. umaarte para lapitan


at maawa sa kanya si Zaiden Alfiro.."

Tama! Drama dramahan siya.."

Hindi ako nakatiis. Nilapitan ko ang table ng Section Earth Lion.

"Alam nyo girls, mas maganda kung wag na kayo magparinig pa, why don't you tell me
that in front of me?"

Tumayo ang isang ababae, tingin ko ay sophomor siya. Magkasing taas kami, pero
masmalaki ang katawan nito sa akin.

"Artista ka sa harap ng iba... masyado kang papansin! Ang gusto mo ikaw ang
atensyon ng lahat..."

"Hindi yata ako ang tinutukoy mo? Anyway.." Tingnan ko ang ID niya. Rebecca ang
name niya. "R-E-B-C-A! Wag kang masyadong maingitin, napaghahalata ka na ikaw ang
artista at ikaw ang papansin.."

"You BITCH!!!" nanggagalaiti niyang sabi

"Anong nangyayari dito?"

"Wala! Humihingi lang ng payo si Rebeca kung paano ang tamang asal sa harap ng
pagkain.."

"Tara na.."

Nakita ko ang pangigili ni Rebeca sa akin. Natatawa naman si Zaiden habang pabalik
kami sa section namin.

"Nagpipigil na sa galit si Rebeca ah!"

"Hmp! Masyado siyang madakdak!"

Naupo kaming magkatapat sa table. Hindi kami pwedeng makitang magkatabi ni


Principal Alyora.

"Dapat hindi mo na inubos ang oras mo sa kanya.."

"Napipikon na ako eh!"

"Kalma lang ok? Kumain na tayo, wag mo na isipin pa ang sinabi niya.."

"Talaga!"

After breakfast. Parang di na naman kami magkakilala ni Zaiden. Hanggang matapos


ang buong araw, magkalayo kami at hindi nag uusap. Bago kami bumalik sa dorm, hindi
ko nakita si Zaiden.

Hinanap ko siya kahit saan pero di ko pa rin siya makita.

"Oceane..." bati ni Tim sa akin

"Tim nakita mo ba si Zaiden?"


"Andyan lang yan, wag mo na siya hanapin..."

Naguluhan ako sa sinabi ni Tim, parang alam niya kung asan si Zaiden.

"Bakit?"

"Wala naman! Ang baho.. ano yon?"

Isang mabaho at malansang amoy ang umalingasaw sa buong paligid.

"Ha? Anong mabaho?"

"Grabe! As in ang baho niya.. sobrang baho!!!" reklamo ko

"Wala naman.."

Napatingin ako sa paligid ko. Wala namang nagtakip ng ilong sa mga estudyanteng
nandon, kahit si Tim ay hindi na aamoy ang mabahong kanina pang kumakatok sa butas
ng ilong ko.

"Hindi mo naamoy?"

"Hindi! Ano ba yon?"

Lumingon lingon si Tim, inamoy na rin niya ang kanyang sarili.

"Nakaka offend ka Oceane, wala talaga akong naamoy... nang aasar ka ba o talagang
may naamoy ka?"

Imbes na sumagot ay, lumayo ako kay Tim. Hindi pa rin maalis sa amoy ko ang
mabahong iyon. Naglakad ako ng naglakad gang makarating ako sa may gate.

Nagulat ako ng hawakan ni Principal Alyora ang braso ko.

"Principal Alyora..."

"Sumama ka sa akin.. kailangang mailayo kita dito..."

"Po?"

Halos magaladgad ako sa paghila ni Principal Alyora. Mayat maya ang lingon nito sa
paligid habang mabilis kaming naglalakad.

"Ano po bang nangyayari?"

"Basta bilisan natin..."

Yun lang ang sinabi ni Principal Alyora at hindi na ulit ito nagsalita pa.

Inilabas niya ang wand niya ng makarating kami sa bandang gitna ng gubat.
Masmalakas na ang mabaho at malansang amoy sa paligid.

":Ang wand mo?"

"Dala ko po.."

"Ihanda mo ang wand mo.."

Inilabas ko sa bulsa ng robe ko ang wand. Ilang sandali pa ay anim na goblins ang
lumabas. As in sobrang baho nila. Malaki ito ng 5 inches sa sukat ng tunay na
goblins. Kinabahan ako.

"Humanda ka..."

"PO? Ano po bang nangyayari?"

Hindi na nanaman ako sinagot ni Principal Alyora. Napasigaw ako ng lumipad sa ere
ang goblin.

"Papa? Castor?"

Bumaba sa broomstick sina Papa at Castor. Pinalibutan nila akong tatlo habang isa
isang inaatake ang mga goblins.

"Ano po bang nangyayari?"

Walang sumagot kahit isa sa tanong ko. Patuloy sila sa pakikipaglaban sa mga
goblins. Napansin ko naman si Zaiden na nakasakay sa broomstick sa di kalayuan.
Tumakbo ako papunta sa kanya.

"Oceane..." sigaw ni Papa

Hindi ko siya pinansin, sumakay ako sa broomstick ni Zaiden at mabilis itong


lumipad sa ere. Mula sa itaas nakita ko na parami ng parami ang sumusunod na
goblins sa amin.

"Ayos ka lang ba?"

"Oo..."

Yumakap ako sa bewang ni Zaiden para hindi ako malaglag.

"Ano bang nanagyayari?"

"Ipapaliwanag ko sayo mamaya, basta kumapit ka lang.."

Masbumilis pa ang lipad ng broomstick. Bawat madaanan namin na goblins ay inaatake


ni Zaiden gamit ang wand niya.

Ilang milya na rin siguro ang layo namin mula sa Academy at ki8na Papa ng bumaba
kami sa broomstick.

"Safe na sigura tayo dito.."

"Hindi na ba nila tayo makikita dito?"

Hindi sumagot si Zaiden. Nakita ko ang pag iba ng ekspresyon ng mukha niya.

"What's wrong?"

Mula sa likod ng mga malalaking puno, isa isang lumabas ang limang tao. Tingin ko
ay wizard din sila.

"S---sino kayo?"

Dahan dahan silang naglakad papalapit sa akin. Ilang pulgada lang ang layo nila sa
akin ng tumigil sila sa paglapit.
"Zaiden ano ito? Sino sila?"

Napahawak ako sa braso ni Zaiden. Kinakabahan ako sa mga taong nakapaligid sa amin.

"I'm sorry..."

Yun lang ang sinabi ni Zaiden. Nakaramdam ako ng sobrang hilo, umiikot ang paningin
ko. Ilang sandali pa ay nagdilim na ng tuluyan ang paningin ko.

(Castor's POV)

Mabilis kong sinundan ang broomstick ni Zaiden. Sakay nun si Oceane, at malakas ang
kutob ko na ipapahamak nig Alfirong yon ang Infinity.

Maraming goblins ang nagkalat sa buong kagubatan.

"Alkalem!"

Puti at pulang ilaw ang lumabas mula sa wand ko, Isang malakas na hangin ang humawi
sa mga goblins. Nakita kong bumaba sila sa broomstick. Papalapit na sana ako sa
kanila ng makita kong lumabas mula sa pinagtataguang mga puno ang mga vampire. Mga
alagad sila ni Baragor at yung isang bumuhat sa Infinity ang siyang pumaslang sa
aming lahi.

Naiwang mag isa ang batang Alfiro, tulala ito at hindi gumagalaw.

"Traydor talaga ang lahi mo Alfiro.."

Itinutok ko ang wand ko sa kanya. Hindi siya nagsasalita, pero diretso itong
nakatingin sa akin.

"Saan dinala ng mga bampira ang Infinity."

"Hindi ko alam.."

Natawa ako sa sagot niya. Isang pulang ilaw ang lumabas sa wand ko at natamaan ang
traydor na Alfiro. Natumba siya pero agad siyang tumayo at itinutok din sa akin ang
wand niya.

"Masyado kang mainit bampira..."

Ngumisi ito na parang nakakaloko.

"Sinasabi ko na nga ba ipapahamak mo ang Infinity."

Hindi na siya sumagot, imbes ay sinugod ako. dahil bampira ako, masmabilis ako
kumilos. Hindi na ako nagulat sa galing niya makipag laban. Black magic ang
ginagamit niya. Nahirapan akong tapatan ang kapangyarihan niya.

Marami siyang alam na spells, at napuruhan ako sa bandang tiyan ko. Mabilis siyang
tumakas, kahit hirap ako tumayo hinabol ko siya.

"Brisingr!"

Napalibutan ng apoy ang batang Alfiro. Tumigil ito at nilingon ako.

"Sige! Matira ang matibay sa ating dalawa!"

Hamon niya sa akin.. Itinaas ko ang wand ko pagkatapos ay itinutok ko sa kanya,


ibig sabihin nun ay tinatanggap ko ang hamon niya.

"Anori Draumr abr Sundablaka it ator Virliger!"

Gumawa siya ng isang illusion ng shadow flapper. Dumilin sa pagitan naming dalawa.
Hindi ito maabot ng liwanag ng buwan.

Tatlong magkakasunod na liwanag ang tumama sa akin. Malakas yon at natumba ako.
Naririnig ko ang tibok ng puso nya. normal ang kanyang paghinga.

'Malakas talaga ang Alfiro na ito... Mahihirapan akong tapusin ang isang ito.'

"Ano Silverwood? Lalaban ka pa ba o magtatago na lang?"

"Asa ka Alfiro! Matira matibay sa ating dalawa.."

Ako naman ang sumugod. Pinakiramdaman ko bawat hinga at tibok ng puso niya.

"Reisa!"

Lumutang ang bawat parte ng shadow flapper. Pumapasok na ang liwanag ng buwan. Unti
unti. Isang alitaptap ang nakapasok sa flapper bago tuluyang napigilan ng batang
Alfiro ang tuluyang pagbukas ng shadow flapper.

"Natatakot ka na ba huling lahi ng Silverwood? Hindi mo ako matatalo.."

Hindi ko pinansin ang pang aasar niya. Alam kong ginagawa niya yon para magsalita
ako at malalam niya kung saan ako nakapwesto.

Isa sa mga kakayahan ko ay ang kausapin ang kalikasan kabilang na dito ang mga
hayop at insekto. Nagawa kong kausapin ang alitaptap at ituro sa akin ang tamang
daan palabas ng shadow flapper.

Sinundan ko ang lipad ng alitaptap. Ilang sandali pa, naramdaman ko ang aura ng
batang Alfiro.

Nag iiba iba ito. Humihina at lumalakas. Nawala rin ang tibok ng puso niya na
kanina ko pa pinakikinggan.

'Anong nangyari?'

Mula sa aking likod. Isang masakit at makirot na sugat ang aking naramdaman. Dahan
akong napalingon. Ang batang Alfiro ay nagpakawala ng kuryenteng nakapagpapamanhid
ng buong veins ng katawan sa loob ng 10 minuto.

Bago ako tuluyang natumba, sinugatan ko ang aking braso para magkaron ng pakiramdam
ang aking katawan.

Natumba ako at nahiga. Hindi ko pa nararamdaman ang sugat na ginawa ko. Hindi ako
makakilos.

"Ang galing mo talaga Silverwood..."

Tinapakan niya ang aking ginawang sugat sa braso. Wala akong nararamdaman.

"Nagawa mo pang sugatan ang sarili mo, para lang hindi ka tablan ng ginawa kong
spell sayo."

"Hindi lang ikaw ang mautakl Alfiro."


Unti unti ko ng nararamdaman ang pagdaloy ng kirot sa aking braso.

"Kakaiba ka talaga Silverwood... ang laki ng utang na loob mo kay Nazar dahil sa
pagliligtas sayo."

Hindi ako sumagot. Ninanamnam ko ang kirot sa aking sugat.

"Hindi ka tuluyang nanging bampira, sa kabila ng nangyari sayo.. Tama! malakas ka


at mabilis tulad ng sa isang bampira, maging ang thirst of blood ay nakuha mo rin..
pero ito ang tandaan mo, tao ka pa rin. Isa ka pa ring Wizard.. kaya mamamatay ka
pa rin.."

Itinutok niya ang kanyang wand sa akin. Nakikita ko na ang unti unting paglabas ng
liwanag sa dulo ng wand niya. Kinapa ko naman sa likod ko ang wand ko at mabilis
itong itinutok sa kanya.

"Alkarab!"

Isang malakas na impact ang tumama sa buong katawan ng batang Alfiro. Tumilapon ito
sa malayo. Nawala ang shadow flapper at tumama sa sugat ko ang liwanag ng buwan.
Nilapitan ko ang namamanhid na katawan ng batang Alfiro.

Hindi siya makatayo. Hindi rin makagalaw. Hinawakan ko ang leeg niya. at unti unti
kong itinaas.

"Hindi ako basta basta batang Alfiro... saan dinala ang Infinity?"

"H------hindi ko alam!" lumabas sa bibig niya ang dugo

"Asaan ang Infinity?"

"H----hindi ko nga alam..."

Muling lumabas sa bibig niya ang dugo. Naamoy ko na ang dugo. Pinipilit kong
pigilan ang sarili ko. Kahit galit ako sa Alfirong ito, hindi ko kayang patayin
ito, nagpa flash back sa isip ko ang mukha ni Oceane. Mas lalo na siyang magagalit
sa akin pag nalaman niyang pinatay ko ito.

Inihagis ko pa ulit ang katawan ng batang Alfiro. Tumama ito sa bato. Wala na akong
pakialam kung ano na ang nangyari sa kanya. Kailangan kong mailigtas ang Infinity
bago mahuli ang lahat.

(Zaiden Alfiro's POV)

Sobrang manhid ng katawan ko kanina. Kahit sinasakal na ako ng bampirang iyon, at


nahihirapan na akong huminga wala akong maramdaman.

NGayon ay unti unti ko ng nararamdaman ang sakit ng buo kong katawan, ang kirot ng
mga sugat at ang lasa ng dugo ko. Hindi ako makakilos. Nag flash back sa isip ko
ang masayang mukha ni Oceane. Parang unti unting binubuhusan ng asido ang puso ko.
Mas masakit pa sa mga sugat at nabaling buto ng katawan ko.

May narinig akong kaluskos at papalapit ito sa kinaroroonan ko.

'Kung Oger man yan.. masmabuti pa ngang kainin na lang niya ako para matapos na ang
buhay ko.'

Apat na imahe ang nakikita ko, pero unti unti na ring nanlalabo ang mga mata ko
hanggang sa tuluyan na itong nagdilim.

*******************************************
[11] Chapter 11: Shadow Land
*******************************************
Malamig ang pakiramdam ko. Wala na ang masakit at kumikirot kong mga sugat. Dahan
dahan kong idinilat ang mga mata ko. Naririnig ko ang mga tawanan at kwentuhan sa
labas ng bintana.

Nakahiga ako sa isang malambot na kama. Feminine scent, nalala ko si Mama.

"Kamusta ang pakiramdam mo?"

Napalingon ako sa nagsalita. SI Miranda, nakaupo ito sa di kalayuan sa higaan ko.

Hindi ko alam ang sasabihin ko. Nilapitan ako nito, kinuha ang bimpo sa palanggana
at pinigaan ito. Maingat niya akong pinunasan. Agad kong hinawi ang braso ko, kahit
masakit pa.

"Ayos lang ito. Kailangang gumaling ang sugat mo..."

Kinuha niya ulit ang braso ko at maingat na pinunasan. Pagkatapos niyang punasan
ang buo kong katawan ay, ginamot niya ang mga sugat ko.

"Mainam ito para gumaling kaagad ang mga sugat mo."

Maslalo akong naguilty ng ngumiti siya sa akin. Naalala ko si MAma sa kanya.


Matagal ko ng hindi nararamdaman ang pag aalaga ng isang Ina. Nasasabik akong
mayakap muli si Mama. Matagal ng panahon ang lumipas ng maramdaman ko ang yakap
niya. Halos hindi ko na nga maalala kung ano ang pakiramdam pag yakap ka ng isang
ina.

Nagulat ako ng yakapin ako ni Miranda. Feminine scent ng isang ina, ang maingat at
malambing na paghagod ng kamay niya sa likod ko. Para kong nakalimutan ang sakit ng
katawan ko. Ito pala ang pakiramdam ng yakap ng isang mapagmahal na ina.

Inalis niya ang pagkakayakap sa akin.

"Masaya ako at nuhay ka..."

Hindi ako sumagot. Nahihiya ako sa kanya.

"B-- bakit mo ako tinulungan?"

Inayos niya ang bimpo at ang palanggana. Isang elf ang kumatok sa silid, may dala
itong tasa. Inabot iyon kay Miranda pagkatapos ay kinuha ang palanggana.

"Inumin mo ito, kailangan mo ng lakas para mailigtas ang aking anak..."

Napatingin ako sa mga mata niya. Inabot ko ang tasa, may laman itong likido.
Mabilis ko itong ininom. Naubo pa ako sa sobrang pait nito.

"Mapait yan dahil yan ang mas mabisa para gumaling kaagad ang mga na dislocate mong
buto at malala mong sugat."

Iniabot ko ang tasa kay Miranda. Nakangiti itong kinuha ito sa akin.
Tumingin ako sa labas ng bintana para iwasan ang mga mata niya.

"Alam ko ang nangyari, alam ko din ang ginawa mo.."

Napatingin kay Miranda, may halong pagkagulat at pagtataka at pag aalinlangan ang
tingin ko sa kanya.

"Hindi ko kayo pinakialam kagabi sa laban nyo.."

Tumayo ito at naglakad papalapit sa bintana.

"Nagtataka ka kung bakit hindi ako galit sayo? Kung bakit tinulungan pa kita?"

Nababasa niya ang tanong sa isip ko.

"Manloloko si Valkoor. Ginamit niya tayong lahat para makuha ang anak ko..."

Lumingon siya sa akin. Seryoso ang mukha niya.

"Mapapatawad kita sa kabila ng pagtatraydor mo sa aking anak.."

Masakit pakinggan na isa akong traydor pero yun ang totoo.

"Tulungan mo kaming mailigtas ang anak ko... "

Lumapit na siya sa akin at hinawakan ang kamay ko.

"Nakikiusap ako sayo, tulungan mo kaming iligtas ang aking anak..."

Naramdaman ko ang bigat at sakit na dinadala niya. Hindi ko alam kung anong
isasagot ko.

"Zaiden Alfiro... nakikiusap ako sayo.."

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Sobrang guilty naman ako sa nangyari. Gusto
kong matunaw at bigla na lang maglaho ng mga sandaling ito. Hindi ko matingnan ng
matagal si MIranda sa kanyang mga mata ng matagal.

Bumukas ang pinto. Isang matandang elf ang pumasok sa loob. Kilala ko ang elf na
ito. Kilala siya sa buong Wizard World. Siya ang pinakamalakas at pinaka matalinong
old elf sorcerer na si Alberich.

"Kamusta ka na hijo?"

Lumapit ito sa kama. Tumayo naman si Miranda.

"Mabuti na ang mga sugat niya, Ipo!"

Napatingin ako kay Miranda. Ipo, ibigsabihin ay lolo.

"Siya aking aking apo si Miranda..."

Hindi na ako nakapagsalita pa. Half elf pala si Miranda.

"No one knows Zaiden Alfiro, tanging si Nazar lang nakakaalam na ako ang apo ni
Alberfich."

Naupo sa tabi ko ang matandang elf. Hinawakan ang kamay ko.


"Mabuti at hindi ka naging hapunan ng batang Silverwood.."

Umuling ako.

"Mamamatay muna ako bago niya ako maging hapunan."

"Wag kang mayabang hijo.. baka yan ang ikasawi mo."

Hindi na ako nagsalita pa.

"Bagaman nakagawa ka ng pagkakamali sa aking apo, wala kaming galit sayo Alfiro.
Ang tanging gusto lamang namin ni Miranda ay sabihin mo sa amin kung saan dinala ng
alagad ni Baragor ang aking apo."

Matagal bago ako nakapag salita. Ang totoo hindi ko rin alam kung saan siya dinala.
Inutusan lamang ako ni Daddy na ilayo siya kina Nazar, Castor at Principal Alyora
para makuha nila si Oceane.

Sumikat ang araw na hindi ako nakatulog man lang. Naiisip ko ang ginawa ko.

----Rewind-----

"Hindi ko naman sasaktan ang Infinity Zaiden... maniwala ka anak."

"Paano po ako nakakasiguro na hindi nyo siya sasaktan?"

Tumayo si Daddy at naglakad papalapit sa akin.

"Bakit Zaiden? Wala ka bang tiwala sa Imo mo?"

Hindi ako nagsalita. Duda talaga ako kay Daddy.

"Mamaya, magpapakalat si Baragor ng mga black goblins sa gubat at sa paligid ng


Academy. SDigurado akong mahigpit siyang babantayan ng batang bampira at ni Alyora
kaya dapat magawa mo siyang ilayo sa kanila."

"Ano bang kailangan ni Baragor sa kanya? At saan ba siya dadalhin?"

"Hindi ba't sinabi ko na sayo na wag ka ng mag alala. Hindi ko sasaktan ang
Infinity."

Nakita ko ang kinang sa mga mata ni Daddy habang nakatitig sa akin. Pilit kong
binabasa ang kanyang mga mata.

"Daddy.."

Nakatayo sa may pintuan si Kuya Justin. Tinitigan ko siya, may kakaiba sa aura
niya.

"Justin naka.."

Lumapit si Kuya Justin kay Daddy. Hindi man lang ako nilingon ni Kuya tulad ng
palagi niyang ginagawa.

"Nailakat na sa gubat ang mga black goblins.."

":Magaling Justin...."

Lumingon ulit si Daddy sa akin.


"Maaasahan ba kita Zaiden?"

Hindi ako sumagot.

"Oras na traydorin mo ako, mamamatay ang babaeng pinakamamahal mo..."

Hawak na ni Daddy ang panga ko.

-----Present-----

"May problema ba?"

Hindi ko namalayan ang pagpasok ni Miranda sa silid. May dala itong tray ng
pagkain.

"Kumain ka ng agahan para makabawi ka ng lakas.."

Iniabot niya sa akin ang tinapay at tasa na may mainit na tsaa.

Nakita ko kanina na may bisitang sina Miranda. Kasama nito si Castor. Agad akong
nagtago sa gilid ng bintana para hindi nila ako makita.

"Kumain ka na.. lalabas lang ako."

Hindi ako nagsalita. Lumabas ng silid si Miranda.. Naupo ako sa kama at


pinakiramdaman ang bawat kilos nila.

(Miranda's POV)

"Anong kailangan mo?"

Hindi maalis ang pagkainis sa tuwing nakikita ko si Nazar. Pakiramdam ko ay kukunin


niya sa akin ang akin anak.

"Sabi ng mga fairies ikaw daw ang kumuha sa batang Alfiro.."

"Bakit? Anong kailangan nyo sa kanya?"

"Gusto ko siyang makausap.."

"Nazar, ipagpaumanhin mo ngunit hindi maari..."

Hawak siya ni old elf sa dibdib para mapigilan pumasok.

"Ngunit Alberich, siya ang dahilan kaya nakuha ni Baragor ang anak ko?"

"Anak ko din siya Nazar..."

"Sandali, maupo kayo at pag usapan natin ito ng mahinahon."

Pumasok kami sa isang silid, naupo kaming apat doon. Kasama ni Nazar ang batang
Silverwood.

"Nazar, nasa silid ang batang Alfiro.. Halos mag agaw buhay kagabi sa tindi ng
pinsala sa buo niyang katawan."

Narinig ko ang bahagyang pagtawa ng batang Silverwood sa sinabing yon ni Old Elf.
"Pero mabuti na ang lagay niya ngayon... inalagaan ko siya kagabi.."

Sinabi ko yon para maasar ang batang Silverwood. at nagtagumpay ako. Nawala ang
ngiti niya sa labi ng sabihin ko yon.

"Alam niya kung nasaan ang anak ko, kaya gusto ko siyang makausap."

Diretsong nakatingin sa akin si Nazar. Tumayo si Alberich

"Sa palagay ko, dapat muna kayong mag usap na dalawa.. Ginoong Silverwood, sumama
ka sa akin may ipapakita ako sayong siguradong magugustuhan mo."

Hinawakan ni Old Elf sa braso ang batang Silverwood at sabay silang lumabas ng
silid. Naiwan kaming dalawa ni Nazar.

"Miranda..."

"Bakit kasama mo ang batang Silverwood na yon? Bampira siya, siya ang pumapasok sa
silid ni Oceane sa Academy."

"Aaam ko, dahil inutusan ko siyang gawin yon.."

"Baliw ka na Nazar!! Bampira ang isang yon.. maari niyang mapatay ang anak natin
oras na mauhaw siya.. "

"Hindi niya gagawin yon."

"Paano ka nakakasiguro?"

"He's well fed bago niya pinupuntahan ang anak natin Miranda... palagi kaming
magkasama 10years ko na siyang pinagkakatiwalaan, kaya kilala ko siya.."

Tumahimik ako. Ano bang meron sa bampirang yon at sobra ang tiwalang ibinibigay ni
Nazar sa kanya.

"Nasa panganib ang buhay ni Oceane.. kailangan natin siyang makuha kay Baragor bago
mahuli ang lahat.."

"Ako ang kukuha kay Oceane sa kamay ni Baragor... Ako ang gagawa nun."

"Sa ayaw at gusto mo, magtutulungan tayo."

"Tapos na ang usapan na ito.."

Tumayo ako at naglakad papalapit sa pintuan. Nagulat ako ng mula sa likod ko ay


yakapin ako ni Nazar.

"Bitiwan mo ako."

"Mag usap pa tayo Miranda... gusto kong maintindihan mo ang tungkulin ni Oceane
bilang isang Infinity.."

Inalis ko ang braso niya sa pagkakayakap sa likod ko. Hinarap ko siya.

"Alam mo Nazar.. alam mo kung gaano kadelikado ang pagiging Infinity... hindi ako
papayag na mapahamak ang anak natin."

"Naisip mo ba na kung hindi niya haharapin ang nakatadhana sa kanya, hindi siya
mapapahamak? Kahit anong gawin mo.. siya pa rin ang Infinity. Siya ang magliligtas
sa ating lahat sa kamay ni Baragor. Siya ang babawi sa 4 Elemental Orbs na ninakaw
ni Baragor. Siya at siya lang yon Miranda.."

"Bakit siya? Bakit hindi na lang ikaw o ako ang kumuha nun kay Baragor... bata pa
siya Nazar.. naisip mo bang .. marami siyang masasayang na oras sa kabataan niya
dahil lang sa tadhanang yan?"

"Naiintindihan kita Miranda.... Kaya nga dapat 3 taon mula ngayon ay maturuan natin
siya na gamitin ang kapangyarihan niya... nakikiusap ako sayo Miranda.. para ito sa
kaligtasan ng lahi nating mga Wizard at ng kabilang mundo."

Hindi ako nagsalita. Hinawakan ko ang doorknob, bago ako tuluyang lumabas ng pinto
lumingon ako sa kanya.

"Pag iisipan ko ang sinabi mo..."

Saka ako tuluyang lumabas ng silid.

(Castor's POV)

Naglakad lakad kami ng matandang Elf sa di kalayuan sa kanilang tirahan.

"Saan mo ba ako dadalhin?"

Hindi kasi nagsasalita ang matanda habang naglalakad kami.

"Sa iyong mga magulang..."

Wala akong masabi, lokohan ba ito? Bakit magkakaroon ng libingan ang aking mga
magulang? Dito sa teritoryo ng mga elf? Imposible.

Ilang sandali pa, isang mataas at malaking punong kahoy ang nasa harapan namin. 20
katao ang tanging makakayakap sa sobrang laki ng puno. Isang lihim na lagusan ang
pinasok namin sa loob ng puno.

Kusang bumukas ang mga apoy sa kanilang mga lagayan ng pumasok kami dito. Nasa
bandang gitna na kami ng huminto siya sa paglalakad.

Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang isang napakalaking salamin. Kitang kita ko
ang sarili ko. Nakapagtataka, dahil kahit anong gawin ko noon, hindi ko makita ang
sarili ko sa salamin. Dahil na rin siguro isa na akong bampira.

"Ito ang mundo ni Baragor.."

Napalingon ako sa matandang Elf.

"Isa lamang itong pangitain, ipinapakita dito sa salamin na ito kung ano, sino ang
nasa kamay ni Baragor."

Ilang sandali pa ay dumilim ang salamin, pagkatapos ay may naririnig akong mga
nagsasalita. Marami yon. Mga naghahanap ng daan palabas.

"Ano ito? Bakit may naririnig akong boses.."

"Hintayin mo lang na lumiwanag ulit ang salamin.."

Pagkasabi niya, nakikita ko ang isang lugar na madilim. Para itong isang lumang
kastilyo na madilim ang palagid. At mas dumadami ang mga boses na naririnig ko,
papalapit sa akin.
Nanlaki ang mga mata ko ng makita doon ang aking mga magulang. Gumagalaw sila,
naglalakad, nagsasalita.

Napalingon ulit ako sa matanda.

"A---anong...."

"Yan ang kaluluwa ng mga magulang mo Castor. Sapilitan nilang kinuha ang kaluluwa
ng magulang mo."

"Kaluluwa?"

"Halika.."

Naglakad ulit kami palabas ng malaking puno. Bumalik kami sa bahay nila. Pumasok
kami sa isa pang silid.

"Lumabas muna kayo Ariane, Hasmin."

Utos niya sa dalawang elf. Mas nanlaki ang mga mata ko ng makita ang katawan nila
Mama at Papa na nakahiga sa kama.

"Bakit? Anong?"

Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko. Kung ano ang sasabihin ko.

"Ang inakala nilang patay ay kinuha namin at inalagaan dito sa Elfwood. Hindi lang
sila ang nandito."

Hinawi ni Alberich ang kurtina at nagulat ako sa nakita ko. Nasa labing limang
Silverwood ang nakahiga sa kama. Lahat sila pati ang mga magulang ko ay oxygen.

"Kailangan nila yan para hindi sila manghina. Dahil wala sa kanilang mga katawan
ang kanilang mga kaluluwa, para silang lantang gulay. May pag asa ka pa para
maibalik ang kaluluwa ng mga kalahi mo."

"Anong pag asa?"

"Oras na mapasok natin ang Shadow land..."

"Shadow Land?"

"Ang salamin na nakita mo kanina ay pangitain o nagsisilbing salamin ng Shadow


Land. Kaya nakita mo ang kaluluwa ng mga magulang mo kanina. Oras na mapasok natin
yon at makuha ang mga kaluluwa nila at maibalik ito sa kanilang katawan, mabubuhay
muli ang iyong mga magulang at mga kalahi."

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam kung ano pa ang sasabihin ko. Lahat ay
parang panaginip lang. Ang inakala kong nag iisa na lang ako sa mundo ay isang
pagkakamali pala.

*******************************************
[12] Chapter 12: Secret Passage to Skull Cave
*******************************************
(Nazar's POV)
"Anong nangyari sayo?"

Napansin kong wala sa sarili si Castor. Nagbabatay kami sa labas ng tahanan ng Old
Elf Sorcerer. Kailangan kong bantayan ang kilos ng batang Alfiro.

"Iniisip ko kung matatanggap ako ng mga magulang ko oras na magising sila."

Kitang kita ko ang pag iba ng ekspresyon ng mukha niya. Matagal ko ng kasama si
Castor. Sa akin na lumaki at nagbinata ang batang ito. Ako na rin ang itinuring
niyang ama.

Kahit may kakayahan siyang katulad ng isang bampira, at kahit uhaw din siya sa
dugo., may pakiramdam pa rin siyang katulad ng isang normal na wizard.

"Bakit naman hindi?"

"Dahil ganito na ako? Natatakot ako na baka masaktan ko sila..."

"Bakit? Sasaktan mo ba sila?"

Napangiti siya ng bahagya. Hinawakan ko siya sa balikat.

"Ang magulang, kahit ano pa ang anak nila kahit sobrang sama pa nito mahal pa rin
sila ng mga magulang nila. Ikaw, kahit bampira ka, ikaw pa rin si Castor, ikaw pa
rin ang anak nila."

Napangiti si Castor sa sinabi ko. Inakbayan ko siya saka ko ginulo ang buhok.

"Wag ka na mag isip ng ganyan, andito naman ako kung itakwil ka ng lahat."

"Salamat ha!"

"Alam mo kasi, mula ng magkahiwalay kami ng anak ko at dumating ka sa buhay ko


napunan mo ang pangungulila ko sa kanya."

"Hindi bagay sayo Nazar!"

Tumawa na lang ako. Napatingin ulit ako sa kanya.

"Ano bang tingin mo sa anak ko?"

Nakita ko ang pagkabigla sa mukha niya. Hindi niya inaasahan ang tanong ko.

"Oh napipi ka na?"

"Ah, ok naman siya.. hindi niya ako gusto.."

Natawa na naman ako sa sinabi niya.

"Ayaw niya sayo? Bakit?"

"I can feel it, tuwing nakikita niya ako kulang na lang patayin ako."

Maslalo akong natawa sa sinabi niya. Nakita ko ang pagkainis niya sa pagtawa ko.

"Ikaw nga, hindi pa rin makadiskarte kay Miranda."

"Si Miranda ang buhay ko, at ang anak ko ang puso ko. Pag nawala silang dalawa sa
akin. Useless na ako."
Nakita naming lumabas ng bahay ang Old Elf Sorcerer, kasama nito sina Miranda at
Zaiden. Agad kaming bumaba ng puno at sinalubong ang tatlo.

"Mabuti't nandito kayo Nazxar.."

"Anong nangyayari?"

"Alam na namin kung saan dinala si Oceane."

"Talaga?"

Napatingin ako sa batang Alfiro. Magaling na ang mga sugat nito. Hindi ko gusto ang
batang ito. Dahil naaalala ko ang ginawa ng ama niya sa aking pamilya.

"Wag mo siyang tingnan ng ganyan Nazar. Siya ang nagturo sa amin ng lihim na
lagusan papuntang Skull Cave."

"Dapat lang hindi ba? Dahil siya ang nagpahamak sa ating anak."

"Dahil ginamit siya ng kanyang ama..."

Seryosong nakatitig sa akin si Miranda. Ipinagtatanggol talaga niya ang taong


nagpahamak sa aming anak.

"Matuto kang magpatawad Nazar, hindi lahat ng nilalang ay sinadyang gumawa ng


masama."

Napalingon ako sa Old Elf.

"Kailan ba tayo pupunta sa skull cave?"

Lahat kami ay napatingin kay Zaiden.

Bago tuluyang sumikat ang araw. nag umpisa kaming maglakad. Masmadali kaming
makikita ng mga alagad ni Baragor kung nakasasakay kami sa broomstick.

(Zaiden's POV)

Naiinis talaga ako pag nakikita ang bampirang ito. Hindi ko makakalimutan ang
ginawa niya sa akin.

"Bakit Alfiro? "

"Hindi pa tayo tapos bampira!"

Bahagya itong tumawa.

"Hindi kapanipaniwala ang pagbibigay mo ng daan Alfiro.."

"Di wag ka maniwala."

"Babantayan kita, kaya mag iingat ka!"

Pagkasabi nun ay umalis na ito at nauna na sa akin. Alam kong hindi basta basta
magtitiwala sa akin si Castor at Nazar. Kaya naman kailangan kong bumawi at higit
sa lahat ay mag ingat.

Wala akong idea kung ano ng ginagawa ng alagad ni Baragor kay Oceane, pero
naniniwala ako sa sinabi ni Daddy na hindi niya sasaktan ito.

May 2 oras na din kaming naglalakad. At wala pa kami sa kalahati ng gubat papuntang
skull cave.

"Huminto muna tayo.."

Napatingin sila sa akin.

"Mamaya saktong pagtaas ng haring araw, may lilitaw na lihim na lagusan papuntang
skull cave."

"Mabuti pa siguro hintayin na natin ang sinasabi niya.."

Naupo si Miranda sa lilim ng mataas na puno at ako naman ay nakaupo sa di kalayuan


sa kanya. Ganun din si Nazar. Umakyat naman sa taas ng puno si Castor para
siguruhin na walang sumusunod sa amin at para na din siguro malaman niya na hindi
ko sila inililigaw.

"Anong plano ni Valkoor at kinuha niya ang anak ko? Nakipagkasundo na siya sa akin
dati, tapos ngayon bigla na lang nagbago ang isip niya."

"Masama siya noon pa man wala na siyang plano pang magbago..at ipinapamana nya yon
sa kanyang anak."

"Nazar!"

"Alam ko pong hindi ko makukuha ang tiwala nyo..."

"Hindi talaga lalo na't ipinagkanulo mo ang aking anak."

"Ginamit ako ni Daddy para maging malapit kay Oceane, nangako naman po siya na
hindi niya sasaktan...."

"Naniwala ka naman? Zaiden Alfiro.... hindi ba mas kilala mo siya kesa sa aming
lahat dito? Dapat alam mo kung ano ang kayang gawin ng iyong ama."

Natahimik ako. Balewala ang paliwanag ko kung hindi naman handang makinig si Nazar.
Naiintindihan ko naman ang nararamdaman ni Nazar, kahit ako ay sinisisi ko rin ang
sarili ko sa pagpayag sa gusto ni Papa.

'Merlin ingatan mo po sana si Oceane.. hinding hindi ko mapapatawad ang sarili ko


pag may nangyaring di maganda sa kanya.'

Ilang minuto rin kaming naghintay para lumitaw ang lihim na lagusan papasok ng
skull cave. Mula sa lilim ng malaking puno, isang pintuan ang nagbukas. Maingat
kaming pumasok sa loob, unang akong pumasok sumunod si Castor,si Miranda bago si
Nazar.

Madilim ang buong paligid. Gumawa ng bolang apoy si Castor para makita namin ang
daan.

Pagpasok pa lang maamoy mo na ang malansang amoy.

"Anong amoy yon?"

Napalingon kaming lahat. Sobrang malansa ang amoy at amoy bulok na itlog. Halos
sakitan ako ng tiyan sa sobrang baho.
"May mga goblin sa paligid, dapat tayong mag- ingat."

Maingat kaming naglakad sa kahabaan ng daan. Habang papalapit kami ay masnaamoy ang
sobrang baho sa paligid.

Nakarinig kami ng kaluskos at yabang ng paa kaya mabilis kaming nagtago. Grupo ng
goblin ang dumaan sa harap namin. Malakas ang pakiramdam ng mga goblin kaya naman
kailangan naming ng ibayong pag iingat. Dahil hindi sila pangkaraniwang goblin, may
kapangyarihan sila.

Nang masiguro naming malayo na ang grupo ay muli kaming lumabas sa aming
pinagtataguan para ipagpatuloy ang paglalakad.

Ako na ang nauuna sa paglalakad kaya naman lahat sila ay sumusunod sa akin.

Lahat sila ay nakatingin sa akin, kahit walang nagsasalita nararamdaman ko yon.

Bigla kong naalala si Oceane. Parang tinusok na naman ng karayom ang puso ko.

"May konsensiya din pala ang mga katulad mo Alfiro.."

Napatingin ako kay Castor. Nakatitig ito sa aking mga mata, seryosong naglalakad.

Hindi ako sumagot sa kanya. Magaling talaga, magbasa ng tao ang Silverwood na ito.

Ibinaling ko na ulit ang aking tingin sa daan. Wala akong panahon makipagtalo sa
kanya, napapagod na ako na palagi kaming nagtatalo. Inaamin ko naman na ako talaga
ang mali. Dapat ay hindi ko ipinahamak si Oceane.

Natigil ako sa aking paglalakad ng iharang ni Castor ang kanyang braso sa dibdib
ko.

"Saka kana magpakamatay pag nailigtas na natin ang Infinity..."

Napatingin ako sa aking kinatatayuan. Konting galaw na lang ay mahuhulog na ako sa


bangin. Wala ako sa sarili habang naglalakad kaya naman hindi ko namalayan na
bangin na pala ang kinatatayuan ko.

"May problema ba Zaiden?" tanong ni Miranda habang nakahawak sa balikat ko

"Wala naman...."

"Sabihin mo kaagad kung may panganib, hindi yung tahimik ka lang diyan..mas
nagiging kaduda duda ka." May inis na sabi ni Nazar.

Mas lalo akong naguilty . Kung pwede lang na ibalik ko ang nakaraan para lang hindi
mapahamak si Oceane. Pwede kong gawin yon, pero dahil estudyante pa lang ako
masyadong mapanganib na gawin ko ang spell na yon.

Makipot na ang dinadaanan namin. Maling kilos lang, maari kaming mahulog sa malalim
na bangin.

Nakikita kong napapangiti si Castor tuwing titingin siya sa akin. Masyado kasing
mapanganib ang bangin na yon. Iyon ang bangin ng walang hanggang katapusan. Hindi
ko alam kung bakit siya tinawag na bangin na walang hanggang katapusan, ang
sigurado ko lang, ayaw ko mahulog doon.

Nalampasan namin ang makipot na daan. Sumunod naming dinaanan ay ang Cursed Forest.
Tinawag siyang Cursed Forest dahil lahatn ng nagtatangkang pumasok sa gubat na ito
ay isinusumpa ng mga Evil Fairies.

Galit sila sa mga tao, mapa magic folks or normal human. Ayaw nila na pinapasok ng
mga ibang nilalang ang kanilang kagubatan. Ngunit wala na kaming ibang paraan para
masmapabilis an gang pagsagip sa buhay ni Oceane kundi ang dumaan sa secret
passage.

Pagpasok mo pa lang sa bukana ng gubat, makakaramdam ka na ng kakaibang lamig ng


hangin. Makikita mong unti unting nanlalagas mga dahon ng mga punong naroon.
Madilim din ang paligid nito.

"Castor, kailangan namin ang lakas mo ngayon.. masyadong mapanganib kung magtatagal
tayo sa gubat na ito."

Nakita kong ngumiti si Castor kay Nazar. Napansin kong nag iba ang kulay ng mata
niya. Hindi ko alam pero, pakiramdam ko may xray vision siya, nakikita niya ang
kabuoan ng gubat.

Mabilis siyang naglakad, at ganun din kaming tatlo. Tingin ko alam na alam niya ang
dinadaanan namin.

"Anong ginagawa niya?" tanong ni Miranda

"Gumamit siya ng Evil Eye..."

Nakita ko ang pagtataka at gulat sa mukha ni Miranda.

"Tama ka! Itinuro ko sa kanya ang Evil Eye... mas magagamit nya yon dahil isa
siyang bampira."

Napailing si Miranda. Hindi ko naman maintindihan kung anio yung Evil Eye na
sinasabi nila.

Sinusundan pa din naming si Castor. Mabilis na siyang kumilos. Ilang sandal pa ay


bigla itong huminto.

"Bakit Castor?" tanong ni Nazar

Umurong siya ng ilang hakbang at ganun din kami. Nakaramdam kami ng malamig na
hangin, parang nagyeyelo ang simoy ng hangin.

"May Evil Fairy sa unahan natin.." mahinang sabi ni Castor

"Nakita ka ba niya?" bulong ni Nazar

"Hindi. Kailangan nating magtago, malapit na siya."

Nataranta kaming apat kung saan kami pwedeng magtago. Mabilis kaming umakyat sa
puno. Nakita naming ang isang kulay putting Evil Fairy na naglalakad.

Kasing laki siya ng normal na tao. Ngunit ang kulay ng buhok nila ay kulay abo,
mahaba ang dulo ng tenga na parang mga Elf. Maputla ang kanilang balat na parang
bampira, mahaba din ang kanilang mga daliri na animoy ugat ng puno. Maganda sila at
nakakaakit ang kanilang mga mata.

Ito ang kanilang ginagamit para isumpa ang lahat ng estrangherong napapadpad sa
gubat.

Hindi naman sinasadyang bumigay ang sang ng punong kinatatayuan ni Miranda. Muntik
na siyang mahulog, mabuti na lamang at nasalo siya ni Castor at nailipat sa punong
pinagtataguan niya.

Ngunit nakuha na naming ang atensyon ng Evil Fairy. Mabilis itong bumuga ng malakas
at malamig na hangin, umuga naman ang mga punong pinagtataguan naming hanggang sa
tuluyan kaming mahulog.

"Mga estranghero!"

Umalingawngaw sa buong kagubatan ang tinig ng Evil Fairy. Mabilis naman kaming
tumayo at inihanda namin ang aming mga wand.

"Paumanhin sa aming pagpasok sa inyong teritoryo, hindi kami masasamang tao.."

Lakas loob na sinabi ni Nazar. Nakita ko ang galit sa mata ng Evil Fairy.

"Hindi natin siya matatalo, mabuti pa tumakas na tayo.."

"Ano? Tingin mo matatakasan natin yan?"

Asar na sabi ni Castor sa akin. Bumalik na sa normal ang kulay ng mga mata niya.

"Wag ka na magyabang, mabuti pa tumakas na tayo bago pa siya tuluyang magalit sa


atin.."

"Tama na yan! Tayo na..."

Hinila ako ni Miranda at sabay kaming tumakbo. Para kaming lumalaban sa marathon sa
sobrang bilis ng aming takbo. Isang malakas na hangin ang nagpahiwalay sa aming
apat.

Nakaramdam ako ng sakit ng buong katawan ko ng magising ako. Maliwanag na ang


paligid. Dahan dahan akong bumangon para hanapin ang mga kasama ko. Nakita ko si
Castor na nakatayo sa harap ng Cursed Forest.

Dun ko lang naalala ang nangyari. Tumayo ako at nilapitan siya.

"Asan sina Nazar at Miranda?"

"Hindi ko alam, kagabi pa ako naghihintay dito."

Kumunot ang noo ko. Kagabi pa pala ako tulog at hindi ko alam ang nangyari.

"Hindi ko sila nakita pag gising ko.. hinanap ko na sila pero wala sila sa paligid.
"

"Malakas naman si Nazar. Tingin ko ay nakalabas na rin sila ng gubat."

Naramdam ko ang pagkirot ng balikat ko.

"AAh!"

Napalingon si Castor sa akin. Nakita niyang nakahawak ako sa aking balikat. Na


dislocate ata ang buto ko.

Walang sabing hinawakan niya ako sa braso at hinila ito. Masakit ang ginawa niya
pero mas okey na ang pakiramdam ko ngayon.

Naglakad ito. "Tayo na, kailangang mailigtas natin ang Infinity bago mag full
moon."

Naglakad na din ako kasunod ni Castor. Malapit na ang full moon. Kailangang makuha
namin si Oceane sa alagad ni Baragor bago ito madala sa kanya. Mas malakas ang
kapangyarihan ni Baragor pag full moon.

(Castor's POV)

Hindi ko pinapansin ang Alfiro habang naglalakad kami. Wala pa rin akong tiwala sa
kanya. Hindi nyo naman ako masisisi kung bakit ako walang tiwala sa kanya.

"Malapit na tayo sa River of Death.."

Narinig kong sabi niya, pero hindi ko siya nilingon. Wala akong alam tungkol sa
River of Death, patuloy ako sa paglalakad. Ilang sandali pa, isang magandang ilog
ang nakita ko, may falls pa ito na animoy kumikinang na dyamante ang bawat tubig na
pumapatak doon.

Agad akong tumakbo papalapit doon. Sinalok ko ng kamay ang tubig at inihilamos sa
aking mukha. Nakita kong ganoon din ang ginawa ngh Alfiro. Gumaan ang pakiramdam ko
ng mabasa ng tubig ang balat ko.

Isang maganda at maliit na water fairy ang nakita ko na lumalangoy sa ilalim ng


tubig. Nakangityi ito sa akin. Hahawakan ko sana ito ng bigla akong itulak ng
Alfiro na yon.

Natumba ako sa damuhan.

"Wag mo siyang hahawakan kung ayaw mo pang mamatay...'

Tumayo ako at hindi siya pinansin. Nagpatuloy kami sa paglalakad. Hindi ko siya
kinausap. Sinundan namin ang agas ng tubig sa ilog.

"Alam kong matalas ang pandinig mo, kaya ipinapayo ko sayo na takpan mong mabuti
ang tenga mo para hindi mo marinig ang kakaibang tinig mula sa ilog."

"Anong kalokohan yan?"

"Hindi ako nagbibiro.. takpan mo ang mga tenga mo.."

May narinig akong kakaibang tinig. Agad kong tinakpan ang tenga ko at ganoon din
ang Alfiro. Patuloy kami sa paglalakad hanggang malampasan namin ang ilog.

*******************************************
[13] Chapter 13: Land of Chaos
*******************************************
Ang akala ko ay taps na ang aming paglalakad ng malampasan namin ang ilog. Hindi pa
kami nakakalayo sa ilog ay isang mainit at madilim na animo'y madilim na desyerto
ang aming nilalakaran ngayon.

Nakaramdam na ako ng pagkauhaw. Pinipigilan ko ang aking sarili.

"Anong problema?"

Tanong niya sa akin. Hindi ko sinasadyang nahawakan siya sa leeg. Nagpupumiglas


siya para makawala sa pagkakahawak ko. Naramdaman ko ang pag init sa aking tiyan.
Ginamitan niya ako ng mahika. Nabitiwan ko siya. Agad naman siyang lumayo sa akin.
habang nakatutok pa rin ang wand niya sa akin.

"Subukan mong lumapit sa akin, papatayin talaga kita!"

Sigaw niya sa akin. Tumalikod ako at nagpatuloy sa paglalakad. Pero hindi pa ako
nakakalayo, nakaramdam na ako ng panghihina ng tuhod. Napaluhod ako at niyakap ang
sarili ko.

"Wag kang lalapit sa akin Alfiro, baka mapatay din kita.."

"Kailangan mo ng dugo?"

Hindi ako sumagot sa kanya. Naupo ako ata nagpahinga. Pinipigilan at nilalaban ko
ang aking pagkauhaw. Isinusumpa ko talaga ang ganitong pagkakataon. Ang pinipigilan
kong inumin ang dugo ng kasama ko.

Nagawa ko na ito kay Nazar noon, at dahil magaling siya nagawa niya akong labanan,
bagaman malakas ako at talagang nauuhaw.

Napalingon ako sa paligid. Nawala ang Alfiro. Natawa ako ng bahagya.

'Tumakas na ang traydor na Alfiro.'

Nahiga na ako at pumikit. kailangan kong uminom ng dugo. Ilang araw na din kasi
akong hindi nakakapaghunting ng hayop. Tama, dugo ng hayop ang iniinom ko, pilit
kong pinag aralan ang lasa ng dugo ng hayop.

Matiyaga akong tinulungan ni Nazar noon para lang hindi ako maghunt5ing ng tao o
kapwa ko Wizard. Ilang sandali lang, nakaamoy ako ng dugo. Napadilat ang mga mata
ko at mula sa aking harapan, bumagsak ang sugatang usa. nakatali ito gamit ang
spell at nagwawala ito.

Sa sobrang uhaw ko, agad kong sinunggaban ang usa. Hindi ko nga alam kung saan ito
nanggaling. Ilang minuto din ang lumipas ng huli kong marinig ang tibok ng puso ng
kawawang usa. Nang masiguradong, hindi na ako uhaw ay tinigilan ko na ang walang
buhay na usa.

Napatingin ako sa harapan ko. Nakatayo doon ang Alfiro. Nakatitig lang sa akin.

"Ganyan pala kayo pag nauuhaw na.."

Simpleng sabi nito. Doon ko lang na realize na siya pala ang may dala ng usa at
inihagis yon sa harapan ko. Natatakot din siguro siyang iabot sa akin ang hayop
dahil baka siya ang mabalingan ko.

Gamit ang likod ng aking palad ay pinunasan ko ang dugong nagkalat sa aking bibig.
Tumayo ako at tumitig sa kanya.

"Patas na tayo Silverwood..."

Pagkasabi noon ay naglakad na ito at nilampasan lang ako. Naglakad ako at tahimik
na sumunod sa kanya. Naisip ko sina Nazar at Miranda.

'Asan na kaya sila?'

(Nazar's POV)
Hindi na namin nakita sina Castor at Alfiro. Magkasama kami ngayon ni Miranda.
Kahit magkasama kami, hindi nawala ang pagtatalo.

"Hindi na natin alam ang daan palabas ng lihim na lagusan na ito."

"Kaya nating lumabas dito kahit wala ang batang Alfiro."

Hindi na siya nagsalita. Naglakad kami ng naglakad hanggang marating namin ang Land
of Lost Souls.

Malamig ang hangin sa buong lugar. May mga fog na din sa buong paligid. Hinawakan
ko ang kamay ni Miranda. Nagpupumiglas siya.

"Wag ka na maarte Miranda. Kailangang makalabas tayo sa lagusan ng parehong buhay


para mailigtas natin ang ating anak."

Natahimik nsi Miranda. Lihim akong napangiti ng hawakan ko ulit ang kanyang kamay.
Matagal ko na ring hindi nahahawakan ang malambot na kamay ni Miranda. Naalala ko
tuloy ang nakaraan.

Walang makikita sa buong paligid. Gumamit ng spell si Miranda para magkaroon kami
ng liwanag. Masyadong tricky ang paligid. Dahil sa fog na naroon, hindi masyadong
makita ang daan.

May narinig kaming kaluskos sa di kalayuan. Bahagya kong pinisil ang kamay ni
Miranda para pahintuin siya sa paglalakad. Nakiramdam kami, papalapit ang kaluskos
kaya nag iba kami ng dinaanan. Tahimik at dahan dahan kaming naglakad.

Inilabas ko ang wand ko, hinila ko si Miranda papalapit sa akin. Naamoy namin ang
amoy ng mga patay. Hindi lang kami sigurado kung tao ba o hayop ang mga patay na
naamoy namin.

Mabilis na kumilos si Miranda, at nahawakan ang nilalang sa braso, nagawa niya


itong ibalibag saka ginamitan ng wand.

"Nakita mo yon? Ganyan ang gagawin ko sayo oras na hawakan mo pa ako.."

"I don't care kahit anong gawin mo, hahawakan kita hanggat kailangan."

Nakita kong tumaas ang kilay ni Miranda. Nakarinig na naman kami ng kaluskos.
Masmarami na ito at kahit hindi namin sila nakikita, alam naming napapalibutan na
kami.

"Mukhang nakapalibot na sila sa atin.."

"Kaya natin yan.."

Magaling na witch si Miranda. Kaya naman nagustuhan ko siya dahil sa taglay niyang
galing sa paggamit ng wand niya at bukod pa sa lakas ng katawan. Lahat ng
tinatamaan ng ilaw mula sa wand naming dalawa ay nagiging abo.

Napansin naming masyado ng marami ang nakapalibot sa amin kaya naman....

"Hindi natin sila kaya Miranda, tumakas na tayo para maiwasan sila."

"Tara na..."

Malakas na boltahe ng kuryente ang sunod sunod na lumabas na liwanag mula sa aming
wand. Bawat dinadaanan namin ay pinatatamaan namin ng kuryente. Malapit na kami
makalabas ng lugar na yon ng mahulog kami sa butas na hindi namin napansin dahil sa
puting usok.

(Oceane's POV)

Nagising ako. Masakit ang buo kong katawan, hindi ko alam kung bakit. Madilim ang
buong paligid. Wala akong makita. Ilang segundo pa nasanay na ang mga mata ko sa
dilim. Bahagya ko ng naaaninag ang mga bagay na naroon. Naglakad ako ng dahan
dahan. Kinakapa ko pa ng aking mga paa ang bawat paghakbang ko.

'Asan na ako? Zaiden?'

Naalala ko na, ibinigay ako ni Zaiden sa mga taong yon. Tama nga sina Papa, Castor
at Jacob. Ipapahamak ako ni Zaiden.

Nakaramdam ako ng galit. Ipinagkatiwala ko ang buhay ko kay Zaiden , ngunit


ipinagkanulo niya ako. Nagsisisi ako na pinagkatiwalaan siya. Naglakad pa ako
hanggang may makapa ang kamay ko.

Hinaplos ko ang bagay na nahawakan ko, base sa pahkakahaplos ko ay rehas ito na


gawa sa matibay na kahoy. Nakaramdam ako ng kaba ng may marinig ako sa di kalayuan.
Mga boses iyon ng mga lalaki at babae, sa palagay ko ay nag uusap usap sila.

"Anong plano ni Baragor sa Infinity?"

"Wala pang sinasabi si Baragor. Tingin ko siya ang huhusga sa Infinity."

"Mabuti na lamang at magaling umarte ang anak mo Valkoor, nakuha natin ng walang
kahirap hirap ang Infinity."

Para akong binuhusan ng malamig na tubig. Narinig ko na ang pangalang Valkoor,


hindi ko matandaan kung kelan at kung sino ang nagsabi.

"Maasahan talaga ang mga anak ko Rafus.... hindi ako nagkamali sa kanila."

Napaupo ako ng marealize ko kung sino si Valkoor. Nakaramdam ako ng matinding


galit. Kinapa ko ang wand ko, pero hindi ko iyon makita. Kinapa ko rin ang kwintas
na binigay ni Zaiden, wala din yon sa katawan ko.

Nanlumo ako, gusto kong maiyak ng mga oras na yon, wala man lang akong laban sa mga
masasamang wizard na ito. At si Zaiden, na siyang pinagkatiwalaan ko ng buhay ko ay
ipinagkanulo ako sa mga taong gustong pumatay sa akin.

'Kailangan kong makatakas dito.. pero paano?'

Narinig kong may papalapit sa kinatatayuan ko kaya bumalik ako sa pagkakahiga sa


kama at nagtulogtulugan.

Naamoy ko ang mabahong amoy na iyon. Nag alburuto ang tiyan ko. Gusto kong masuka
sa sobrang baho ng amoy.

Hinawakan ako ng lalaking iyo sa buhok ko.

"Alam kong gising ka na... halika ka dito.."

Hinila niya ako sa buhok. Sobrang sakit ng pagkakahatak niya, na para bang
mahihiwalay na ang ulo ko sa katawan ko. Pilit akong nagpupumiglas, pero sobrang
lakas niya. Walang magawa ang mga kalmot at sipa ko sa kanya.
Itinulak niya ako sa gitna ng mga lalaking nakahood. Halos nadudulas ako sa
pagmamadaling tumayo para makatapagtago.

"Nagtataka ako kung bakit takot na takot sayo si Baragor, isa ka lang namang
paslit.."

"Hindi natatakot si Baragor sa kanya Melfor..."

Napalingon ang lahat ng lalaking nakahood sa nagsalita.

"Anong dahilan Valkoor?"

"Apo siya ni Baragor at tingin ko balak niyang gawing tagapagmana ang batang yan
kapalit ni Nazar."

Tumawa ang lahat sa sinabing yon ng lalaki. Tinitigan ko ang mukha niya, kahawig ng
kapatid ni Zaiden ang lalaki Ngunit ang nakikita ko sa lalaking yon ay ang mga
mata ni Zaiden. Tuwing naiisip ko si Zaiden, imbes na matuwa ako ay nakakaramdam
ako ng galit.

Nilapitan ako ng isang lalaki, hinawakan ako sa braso saka tinitigang mabuti ang
aking mukha.

"Kakaiba nga ang aura mo bata.... "

"Tigilan mo na yan Falcon, nasasaktan ang bata..."

Saway nun lalaking nangngangalang Valkoor. Tumingin ito sa akin. Tinitigan ko rin
siya, hindi rin nagtagal ay siya rin ang unang kumawala sa aking tingin.

Galit ako sa mga taong ito, kailangan kong makatakas bago dumating si Baragor. Wala
akong pakaialam kung siya man ang lolo ka. Masama siyang Wizard at gusto niya akong
patayin.

"Halika dito..."

Hinawakan ako nito sa braso at pilit akong hinihila pabalik sa kulungang yari sa
kahoy. Itinulak niya akong papasok sa loob. Napasubsob ako sa sahig.

"Nangako ako sa anak ko na hindi kita sasaktan kaya masmakabubuti kung dyan ka na
lang..."

Tumalikod ito at nagalakad na palayo kasama ang iba pang lalaking nakahood. Dahan
dahan akong tumayo. Bahagya akong napangiti habang hawak ko sa kanang kamay ko ang
wand na nakuha ko mula sa damit ni Valkoor.

(Zaiden's POV)

Malapit na kaming makalabas sa lihim na lagusan. Dalawang mapanganib na gubat na


lang an gaming lalampasan para tuluyang makalabas dito.

Tahimik si Castor, hindi ko alam kung bakit. Nakita kong balisa siya ng Makita ang
mga ligaw na kaluluwa sa gubat. Forest of the Lost Soul ang tawag doon, mga
kaluluwa ng mga taong pinaslang ang nagkalat doon.

"Pwede ka naman magsalita.."

Sabi ko sa kanya. Napalingon ito sa akin.


"Hindi kita kaibigan Alfiro kaya wag kang magpanggap..."

"Pareho lang tayo, hindi rin naman kita kaibigan... at hinding hindi mangyayari
yon."

Tumahimik muli si Castor.

"Hinahayaan lang kitang mabuhay dahil kailangan kita para mailigtas ang Infinity,
pero pagakatapos nito magtutos tayo ulit."

"Excited na ako dyan...."

Nauna akong maglakad. Kahit kelan KJ ang bampirang ito.

Patuloy kami sa paglalakd. Habang papalapit kami sa dulo ng lagusan, pumapasok sa


isip ko si Oceane, hindi ko alam kung paano ako haharap sa kanya.

Napahinto ako ng mapansing mabilis na umakyat ng puno si Castor. Marahil ay


tinatanaw siya kung malapit na kami sa dulo ng lagusan, o di naman kaya ay
hinahanap pa rin niya sina Miranda at Nazar.

Parang pusang tumalon mula sa mataas na puno si Castor at nakatayong bumagsak sa


lupa.

"Malapit na tayo sa dulo ng lagusan, ngunit hindi ko parin Makita sina Nazar."

Nakatitig ito sa akin habang sinasabi ito.

"Anong gusto mong mangyari? Balikan sila?"

"Gusto kong malaman kung bukod sa dulo na nakita ko mula sa taas ay may iba pa rin
bang daan para makalabas ng lagusan sina Nazar at Miranda."

Sandali akong nag isip. Hindi ako sigurado kung may iba pang daanan palabas ng
lagusan.

"Hindi ako sigurado..."

Matagal na tumitig sa akin si Castor bago nagpatuloy sa paglalakad.

Grupo ng mga oger ang sumalubong sa amin ng makarating kami sa gubat. Apat na oger
ang nakatalikod sa amin, hindi napansin an gaming pagdating. Naagaw lang ang
atensyon ng mga ito ng aksidente kong matapakan ang sanga ng tuyong sanga ng puno
na nalaglag sa lupa at gumawa ito ng ingay.

Nagkatinginan kami ni Castor at napailing ito. Bumaling naman kami sa mga galit na
oger. Pilit nila kaming hinahabol kaya naman panay din ang pagtakbo namin.

Napahinto kami ng mahawakan naming ang barrier mula sa dulo ng daan. Sagrado ito ng
black magic kaya naman hindi kami makatagos dito.

Nagawa pa akong asarin ni Castor.

"Bakit di moi gamitin ang kakayahan mo sa black magic Alfiro, para makatawid na
tayo sa kabila."

"Hindi ko alam ang spells na para dyan..."

Malapit na sa amin ang apat na oger. Inihanda naming ang wand naming. Napansin kong
naputol pala ang aking wand kaya naman itinabi ko ulit ito.

"Ayos Alfiro, lalabanan mo ban g mano mano ang mga yan?"

"Kaya ko yan...."

Napailing ulit si Castor. Inihanda niya sa pag atake ang wand niya. Mula sa dulo ng
wand, lumabas ang kulay pula at green na liwanag. Unti unting napuluputan ng mga
baging ang isang oger hanggang sa bumagsak ito at hindi na makagalaw sa sobrang
higpit ng pagkakatali.

Ako naman ay mabilis na tumakbo, pasugod sa mga ito. Nagkaroon ako ng pagkakataong
umakyat mula sa likod ng oger. Sumakay ako sa batok ng isang oger at saka ko
pinagsusuntok ang mga mata nito. Dahil sa ginawa ko nagwala ito at tumilapon ako sa
di kalayuan.

Nahawakan ko naman ang isang mahabang sanga ng puno at ginawa ko itong pang atake
sa oger.

Dalawa ang oger na nilalabanan ni Castor. Nakita ko kung gaano siya kabilis
kumilos. Naalala ko ang itsura niya kanina habang pinipigil ang sarili na huwag
akong saktan dahil sa pagkauhaw niya sa dugo.

Gamit ang mahabang sanga na hawak ko. Nagawa kong tusukin ang mga mata. Nagwala
naman ang oger at nagalit sa ginawa ko. Hinabol niya ako habang nakadukwang ang
dalawa nitong mahabang braso para lang mahuli ako.

Nakakita ako ng rubber tree. Mabilis akong umakyat at bumitin sa sang nito saka ko
biglang binitiwan ang sanga. Sa sobrang lakas ng impact nito sa oger ay lumipad ito
sa malayo at tumama sa malaking bato.

Nilapitan ko si Castor at tutulungan ko sana kaso, tulog na ang dalawang oger na


kalaban nito kanina.

"Ano? Naisip mo naba ang spell para katawid tayo sa kabila?"

Nakikita na kasi namin sa labas ng barrier ang kwebang hugis bungo. Ito ang lihim
na taguan ng mga Wizard vampire na dumukot kay Oceane.

Ilang oras din kaming nakaupo sa harap ng barrier habang naghihintay ng aksyon ko
si Castor. Wala talagang pumapasok sa isip ko, hindi ko alam ang tamang spells para
doon.

Nakarinig naman kami ng boses mula sa labas ng barrier. Mula sa butas ng malaking
puno, magkasunod na lumabas sina Nazar at Miranda.

Inalalayan pa ni Nazar na tumayo si Miranda. Hindi nila kami Makita. Lumingon


lingon pa si Nazar sa paligid. Gamit ang bato, pilit akong nagapapapansin sa
kanila, tumulong na rin si Castor. Binuhat nito ang malaking bato saka buong lakas
na inihagis yon sa barrier ngunit walang nangyari.

Nakita naman naming napalingon sa amin si Nazar. Pero base sa mukha nito, hindi
niya kami nakikita, napalingon ito sa ingay na narinig.

Maingat na lumapit sa amin si Nazar. Hinawakan pa nito ang barrier, pero mukhang
hindi niya talaga kami nakikita. Dahan dahan na silang pumasok sa loob ng kweba at
hindi na kami muling nilingon pa.
*******************************************
[14] Chapter 14: Skull Cave
*******************************************
"Tumabi ka dyan Alfiro....'

Napalingon ako kay Castor. Buhat buhat niya ang apat na malalaking oger, bumwelo pa
ito bago tuluyang inihagis sa barrier ang apat na oger. Nakita naming nagcrack ang
barrier.

"Hindi tayo makakalabas dito.... Mag isip ka ng paraan Alfiro..."

Inagaw ko ang wand ni Castor at itinutok iyon sa barrier na may crak.

"With the wand I hold

Flow my spirit, down to my hand

Help my wand to create power

To break the barrier

In front of us...."

Naramdaman ko ang kakaibang kapangyarihan na unti unting dumadaloy sa aking ugat


papunta sa hawak kong wand. Isang kulay asul na energy ball ang lumabas sa dulo ng
wand at unti unti itong lumalaki. Itinaas ko ito at buong pwersa kong itinutok sa
brarrier.

Isang malakas na pagsabog ang nagpayanig sa barrier hanggang sa makabuo ito ng mga
crack na nagging dahilan para mabasag ito.

Mabilis kaming lumabas ng barrier at tumakbo papapasok sa loob ng skull cave. Tulad
ng inaasahan, madilim ang loob ng kweba. Gamit ang wand, gumawa kami ng ilaw. Wala
na sina Miranda at Nazar.

"Saan kaya sila nagpunta?"

Tanong ni Castor habang mabuting sinusuri ang lupa sa loob ng kweba. Hindi pa kami
masyadong nakakalayo, tatlong butas ang pwedeng maging lagusan papunta sa gitna
nito.

"Maghiwalay tayo..."

Napatingin sa akin si Castor.

"Sige!"

Mabilis akong pumasok sa kanang lagusan. Naiwang nakatayo si Castor.

(Castor's POV)

Nilamon na ng dilim ang Alfiro na yon. Nasanay na sa dilim ang aking mata kaya
naman naaaninag kona ang kabuoan ng kweba.

Pumasok ako sa gitnang lagusan. Mabilis kong tinahak ang mahabang daan papasok sa
pinakagitnang parte ng kweba. Wala pa ako sa bandang gitna ng makaranig ako ng
kakaibang ingay. Mabilis akong huminto.
Pinakiramdaman ko ang buong paligid. Malakas na hangin ang aking naramdaman,
pagkatapos noon ay bigla itong nawala, bumabalik ang hangin kada apat na segundo.

Gamit ang Evil Eye, nakita ang isang malaking hayop na may tatlong ulo ng leon at
katawan ng isang malaking aso. Mahimbing itong natutulog.

Dahil saktong sakto lang ang malaking hayop sa buong laki ng daan, wala akong
madaanan, walang ibang pwedeng maging daan kundi sa ibabaw mismo ng mahimbing na
halimaw.

'Talaga naman..... kailangan kong maunanahan ang Alfiro..'

Mahimbing pa rin ang halalimaw. Maingat akong gumawa ng spell para makalutang at
makatawid sa kabilang parte ng lagusan. Ngunit sa di sinasadyang pangyayari,
nahulog ako sa likod ng halimaw. Nagising ito at nagwala, pilit akong inaalis gamit
ang buntot niya sa kanyang likuran.

Mabilis akong nagpadulas pababa at tumakbo. Nakita kong pilit umiikot ang halimaw
para lang mahabol ako. Tulad ng inaasahan ko, mabilis itong nakaikot at ngayon ay
hinahabol na niya ako.

'Wah! grabe naman ang halimaw na ito....'

Mabilis tumatabo ang halimaw at halos maabutan na niya ako. Isang butas na tamang
tama lang sa laki ng aking katawan ay pinasok ko ng makita kong sasakmalin na ako
nito.

Gumapang ako sa butas hanggang sa mapunta ako sa kabilang dulo. Tingin ko ay ibang
parte na ito ng kweba. Kakaiba kasi ang itsura at may napapansin akong parang mga
tao sa di kalayuan.

Maingat kong nilapitan ang lugar na yon. Apat na pulgada pa ang layo ko sa lugar na
yon ng unang mapansin ng aking mata ang pamilyar na nilalang sa di kalayuan.
Nakaupo ito sa ilalim ng kalbong puno habang tingin ko ay umiiyak.

Nilapitan ito ng isang pamilyar ding lalaki at marahang hinagod ang likod nito.
Bahagya akong humakbang para mas makita ng malapitan ang pamilyar na mga nilalang.

Kahit malayo nakita ko ang mukha nila habang diretsong nakatingin sa akin. Hindi ko
maigalaw ang aking mga paa, para itong nawalan ng lakas. Unti unting lumapit bsa
akin ang dalawang nilalang.

"Mama....Papa!"

Hindi ko alam na nasabi ko ang mga salitang yon. Hindi sila makalapit sa akin.
Parang may kung anong barrier na namamagitan sa aming tatlo. Dahan dahan kong
inangat ang aking kamay at doon ko lang napatunayan na may nakaharang nga sa aming
isang barrier na hindi nakikirta.

Kitang kita ko ang malungkot at masayang mata ni Mama habang nakatitig sa akin.
Ganoon din si Papa na pilit sinusuntok ang invisible na pader sa pagitan namin.

Pareho silang kulay puti kagaya ng imaheng ipinakita sa akin ng Old Elf. Hindi lang
sina Mama at Papa ang naroon ang iba pa naming kalahi ay nandoon, at marami pang
ibang kaluluwa na gustong makawala sa lugar na yon.

Kailangan ko munang mapatay si Baragor bago sila mailigtas lahat. Kahit masakit sa
akin, tumalikod ako at dahan dahang naglakad. Ayaw kong lumingon kina Mama ta Papa
dahil, mas nakakaramdam ako ng awa sa kanila.
Mabilis akong tumakbo na hindi man lang sila tinitingnan. Hindi ko na nga napansin
na mababangga na ako sa pader.

Bumangga ako sa pader. Hindi ko nga napansin na natumba na pala ako. Tuluyan na
akong nahiga sa lupa at tumitig sa madilim na langit.

Kailangan kong mailigtas ang mga magulang ko at ang Infinity. Pero paano ko gagawin
yon? Hindi naman ako malakas na katulad ng ibang mga Wizard.

Napabalikwas ako ng makarinig ako ng kaluskos mula sa di kalayuan. Agad akong


tumayo at inihanda ang wand ko. Pansamantalang nagtago ako sa gilid ng pader.

Dalawang nakahood na lalaki ang naglalakad papalapit sa kinaroroonan ko. Nag uusap
pa ang dalawa.

"Kung ako kay Baragor, papatayin ko na ang batang yon bago pa siya maunahan
nito..."

"Oo nga! Bakit kailangan pa niyang makita ng buhay ang taong nakatadhanang pumatay
sa kanya?"

Nakita kong itinulak nila ang isang parte ng pader at bumukas ito. Pero bago pa man
sila nakapasok sa loob ay lumabas na ako sa aking pinatataguan.

Nagulat pa ang dalawa ng makita ako. Nakilala ko sila ng makita ko ang mga mukha
nila, sina Rufos at Dimos. Sila ang tagapagbantay ng Skull Cave.

"Ang batang Silverwood..'

"Paano siya nakarating dito?"

Kitang kita ko sa mga mata nila ang pagtataka at pagkagulat. Inihanda nila ang
kanilang wand. Half Wizard at Half Vampire sila. Mga Wizard na ipinagpalit ang
kanilang kaluluwa para lang sa buhay na walang hanggan.

"Nasurpresa mo kami bata..."

"Talaga? Eh di maganda..."

"Paano ka nakapasok dito?"

"Secret!"

Nagkatinginan pa sila bago ako inatake ng mga ito. Gamit ang kanilang wand, kulay
itim na na animo'y kidlat. Mabilis akong kakaiwas sa sunod sunod na atake nila.

Hindi man nila ako kasing galing sa paggamit ng mahika, masmabilis pa rin ako
kumilos. Walang kahirap hirap kong nakuha ang mga wand nila. Hindi ko inaasahan na
ganoon lang sila kadali talunin.

"Akala ko pa naman, malalakas kayo..."

Napaurong ang dalawang nakahood.

"Hindi ko talaga inaasahan na ganito ko kayo kabilis tatapusin...."

Binali ko ang mga wand nila gamit ang tuhod ko. Nagspark pa ito ng kulay itim na
usok, saka ko itinapo ang mga naputol na wand. Pagkatapos ay hinarap ko sila ulit.
"Hindi ko kayo mapapatawad sa ginawa nyo sa akin..."

Tinitigan ko silang dalawa. Nakita kong pumorma din sila para labanan ako ng mano
mano. Kahit pare pareho kaming half vampire, lamang ako sa kanila sa bilis dahil
mas bata ako sa kanila.

Agad nila akong inikutan. Nakamasid lang ako sa ginagawa nila. Pagkatapos ay pareho
silang humawak sa aking magkabilang braso. Napigilan nila akong gamitin ang aking
wand.

"Hindi mo pa alam gamnitin ang kakayahan ng isang bampira bata..."

Sabi ng isa sabay inihagis ako sa di layuan. Nagawa kong ibalanse ang aking katawan
kaya naman katayo pa rin akong bumagsak sa lupa.

"Tsk tsk tsk.." sabi ko sabay iling

Nagkatinginan naman ang dalawa. Tapos ay sabay muling sumugod. Sa pagkakataong ito
hindi ko na hinayaang makalapit pa sila sa akin.Gamit ang Evil Eye nagawa kong
basahin ang mga bawat kilos nila. Madali kong naiwasan ang bawat atake nila.

Nakita kong napipikon na ang dalawa sa ginagawa kong iwas sa bawat atake nila.
Hinawakan ko ang braso nila at walang konsensiyang binali ang mga ito. Nakita ko pa
ang pagpatak ng kulay itim na likido mula sa kanilang naputol na braso.

Nakita ko na ang galit sa kanilang mga mata. Napangiti ako sa pagkakataong ito.

Gamit ang wand gumawa ako ng spell na pwedeng parali8sahin ang bawat ugat sa
kanilang katawan. Ilang sandali pa parang estatwang natumba ang dalawa sa lupa.

"Sabi sa inyo, iba pa rin ang batang katulad ko..."

Agad akong tumakbo papasok sa binuksan nilang pader. Nakapasok akon sa loob.

(Zaiden's POV)

Iniwan ko si Castor sa bunganga ng lagusan. Wala na akong pakialam pa sa kanya, ang


mahalaga sa akin ngayon ay malamang ligtas si Oceane.

Sa bandang gitna ng lagusan may narinig akong ingay, marahil dumaan si Castor sa
pangatlong butas kung saan nakatira ang halimaw. Malamang ay nilalapa na siya nito
ngayon. Patuloy ako sa pagtakbo gang marating ko ang isang maliit na butas patungo
sa kinaroroonan ni Daddy.

"Zaiden hijo..."

Masayang bati ni Daddy sa akin. Kasama niya ang ibang lalaking nakahood na kumidnap
kay Oceane.

"Anong ginagawa mo dito anak?"

"San si Oceane daddy?"

"Bakit?"

"Asan si Oceane dad?"

Tumingin siya sa madilim na parte ng silid. Mabilis kong nilapitan ang parteng yon
ng silid. Nakita kong duguan si Oceane habang walang malay na nakahiga sa kama.

Napatingin ako kay Daddy.

"Anong ginagawa mo sa kanya Dad?"

"Wala akong ginagawa sa kanya.."

Tumawa ang lahat ng naroon. Nakita kong tumayo ang dalawang nakahood na lalaki.

"Lalabas muna kami Valkoor..."

Nakita kong lumabas sila sa silid at nilamon ng kadiliman.Hinarap ko ulit si dad.

"Bakit puro sugat si Oceane? Anong ginawa mo sa kanya?"

Hindi ko napigilan ang sarili ko kaya naman nahawakan ko sa damit si Dad at pilit
na pinapaamin sa ginawa niya.

"Masyado kasi siyang pasaway kaya binigyan ko ng konting leksyon..konti lang


naman.."

Sabi ng isang lalaki8ng nakahood. Walang sabi sabing sinugod ko ito at sinuntok.

Natumba ito at natatawan]g tumayo.

"Masyado kang mainit bata..."

Sabi nito sabay tutok ng wand niya sa akin.

"Tama na yan.. anak umalis ka na dito..."

"Ilalabas ko si Oceane...."

Bago pa man din ako nakakilos nahawakan na ako ni Daddy sa braso ko. Mahigpit yon
kumpara sa mga dati niyang paghawak sa akin.

"Zaiden, alam mo ba ang ginagawa mo?"

Mahinahon si Dad pero kitang kita ko sa kanyang pagsasalita at mga mata na


nagpipigil lang siya ng galit.

"Nangako ka sa akin Dad... pero hindi ka tumupad.."

Masnaramdaman ko ang higpit ng pagkakahaw ni Dadd.

"Ano bang sinasabi mo anak? Wala naman kaming ginagawa..."

Pilit akong nagpumiglas sa pagkakahawak ni Dad sa akin. Nang magkaroon ako ng


pagkakataon, mabilis kong pinuntahan si Oceane.

"Lucros!"

Nagbukas ang rehas na kahoy at mabilis ko siyang nilapitan. Pilit ko siyang binuhat
at inilabas ng kulungan. Tumayo ang ibang lalaking nakahood.

"Anong ginagawa mo bata?"

"Wag kayong lalapit sa akin.."


Matigas kong sabi habang naglalakad palayo. Nariririnig ko pang sinisisi nila si
Daddy hanggang sa makalabas ako ng silid.

Malayo na rin ang nalalakad ko ng manghina ang tuhod ko at bumagsak ako sa lupa,
ganoon din ang walang malay na si Oceane. Hinihingal pa ako habang nakatingin sa
kanya.

Pinilit ko kasing bilisan ang lakad ko para mabilis din akong makalayo sa mga taong
yon.

Habang pinagmamasdan ko si Oceane, nakaramdam ako ng kirot sa puso ko ng makita ang


mga sugat niya sa braso, sa binti at may gasgas pa siya sa maganda niyang mukha.

"I'm sorry!!!!"

Alam ko namang hindi niya ako naririnig, pero kahit paano gumaan ng bahagya ang
loob ko dahil nasabi ko sa kanya ang salitang "Sorry"

(Miranda's POV)

Naliligaw na yata kami ni Nazar. Paulit ulit ang aming pinupuntahan at hindi kami
makalabas sa lagusan na yon.

"Masyado ng naaksaya ang oras natin sa paghahanap ng daan Nzar..."

"Alam ko.. gumawa na akong paraan para makalabas tayo dito..."

Napalingon ako kay Nazar. Seryoso siya, nagvtataka lang ako dahil wala naman akong
nakita na gumawa siya ng paraan.

Ilang sandali pa, grupo ng mga daga ang lumabas sa kanilang lungga ang nakakuha ng
aking atensyon.

"Mga daga!"

Nakita kong ngumiti si Nazar, pagkatapos ay hinila ako sa direkyong tinatahak ng


mga daga.

"Ito ba ang naisip mong paraan?"

"Oo. Ano ayos ba?"

"Kadiri ha!"

Sinundan namin ang mga ito hanggang makalabas kami sa isa pang lagusan. Nakita ko
doon Castor.

"Castor?"

Lumingon ito sa amin. Mabilis kaming nilapitan.

"Nazar! Miranda!"

"Si Zaiden Alfiro asan na?"

"Nagkahiwalay kami."

"Nakita mo na ba ang anak ko?"


Umiling lang si Castor sa akin. Pagkatpos ay itinuro ang isang lagusan.

"Ito na lang ang lagusan na hindi ko pa napapasok..."

Mabilis naming pinasok ang lagusan. Di tulad ng iba, pagpasok namin sa lagusan ay
kusang nag apoy ang mga lampara na nasa itaas ng mga animoy bituin sa langit.

(Zaiden's POV)

Wala pa ring malay si Oceane, muli ko siyang binuhat para makapagtago kami. Maingat
ko siyang inilapag sa lupa. Sumilip pa ako sa magkabilang panig para masigurong
walang nakakita sa aming dalawa.

Nakarinig ako ng mga yabag ng paa sa di kalayuan. Maingat akong sumilip, nakita ko
sina Miranda, Nazar at Castor na mabilis na tumatakbo papasok sa silid na aking
pinanggalingan. Narinig ko din ang bigla nilang pagtigil. Muli akong sumilip at
nakita kong kaharap nila si Daddy.

"Saan mo dinala ang anak ko Valkoor?"

Narinig kong sabi ni Miranda.

"Wala na siya dito Miranda.."

"Hindi kami naniniwala sayo.."

Narinig ko namang sigaw ni Nazar.

"Patawad mga kaibigan, ngunit nahuli na kayo."

Nakita kong mabilis na itinaas ni Miranda ang kanyang wand at lumabas dito ang
kulay green at asul na liwanag. Mabilis namang nakaiwas ang tatlong kalaban nila
kasama na si Daddy.

Habang nakatingin sa kanila, nakikita ko ang ibat ibang liwanag na nanggagaling sa


kanilang wand. Si Castor ang humarap dun sa isang lalaking nakahood, si Miranda
naman ay dun sa isa pa at si Nazar ang humarap kay Daddy.

Wala akong masabi sa galing nilang tatlo. Bumaling ulit ako kay Oceane. Napansin
kong nagkakamalay na siya.

"Oceane?"

Hindi ito sumagot pero nakita kong naigalaw niya ang kanyang kamay. Muli akong
tumingin sa mga naglalaban. Wala na sina Castor at Miranda, marahil ay nag iba sila
ng lugar na paglalabanan. Naiwan lang si Daddy at Nazar.

Pagdating sa pakikipaglaban pareho silang magaling. Halos pantay lang sila sa bilis
at at pag iwas sa atake ng bawat isa. Muli kong nilingon si Oceane.

Nakita kong unti unting dumidilat ang kanyang mga mata. Hinawakan ko ang wand na
napulot ko kanian. Hinarap ko si Oceane. Nakadilat na ang kanyang mga mata ngunit
hindi siya nagsasalita.

"Oceane sorry kasi naipahamak kita ng sobra! Sana mapatawad mo ako sa gagawin ko."

Bago ako magsimula, inilapit ko muna ang mukha ko sa kanya at saka ako bumulong.
"Mahal Kita!"

Wala siyang reaksyon sa sinabi ko, marahil ay hindi pa masyadong gising ang kanyang
senses kaya masminabuti ko ng simulan ang aking gagawin.

]Itinutok ko ang aking wand sa kanya saka ako bumigkas ng isang spell.

"Bless your mind and bless your heart,

Let these painful thoughts depart.

This memory has run its course,

Now cast it out with Witches force.

On my psyche it has fed,

And with these words

I deem it dead!

With Harm to None,

So Mote It Be!"

Isang puting liwanag ang unti unting lumabas sa dulo ng aking wand.

Mabilis akong tumakbo papalapit kina Nazar at Daddy.

"Dad!"

"Zaiden..."

"Alfiro.."

Lumingon kay Nazar at saka tumingin sa kinaroroonan ni Oceane. Nakuha naman niya
kaagad ang gusto kong mangyari na iwan kaming mag ama at puntahan niya si Oceane.

Nakita kong nanlaki ang mata ni Daddy habang sinusundan si Nazar. Mas nanlaki ang
mata niya ng makitang hawak nito si Oceane.

Itinaas niya ang kanyang wand, ngunit napigilan ko ito. Lumipad sa malayo ang
kanyang wand dahil sa ginawa kong spell.

"Zaiden, anong kalokohan ito?"

Galit si Daddy. Hindi ko na kaya pa ang ginagawa niya. At hindi ako papayag na
patayin din nya ako tulad ng ginawa niya kay kuya.

Tama, pinatay niya si Kuya ng gabing dinukot si Oceane. Pinatay niya ang sariling
dugo at laman para lang sa kapangyarihang ibibigay ni Baragor.

"Traydor ka Zaiden kagaya ka na rin ng Kuya mong walang utang na loob."

"Ikaw ang masama Dad.. pinatay mo si Kuya.."

Nakita ko ang pagkagulat sa kanyang mga mata. Hindi niya inaasahan na alam ko ang
ginawa niya kay Kuya.
"Nakita ko ang lahat... alam ko namang papatayin mo din ako pag naibigay mo na kay
Baragor si Oceane."

"Hindi totoo yan anak..."

"Kahit anong gawin mo Dad hindi na babalik sayo si Mommy.."

"Hindi totoo yan..."

Sumugod siya papalapit sa akin. Nagawa kong gawing manhid ang isang binti ni Dad.
Natumba ito at pilit na tumayo. Ginawa ko na ring manhid ang kalahati ng kanyang
katawan. Sa pagkakataong iyon, hindi na siya makatayo.

"Traydor ka Zaiden...."

"Tanggapin mo na ang lahat Dad, patay na si Mommy at kahit anong lakas pa ng


kapangyarihan mo hindi mo na kayang ibalik pa ang buhay niya."

Nakita kong umiling si Dad. Hindi siya naniniwala sa sinasabi ko.

Nilapitan ko siya at tinitigan sa mata.

"Patay na si Mommy... tanggapin mo na ang lahat.."

Nakita kong tumulo ang luha ni Dad. Hahawakan ko sana siya ng agawin niya sa akin
ang wand na hawak ko at itulak ako.

"Dad!"

Itinutok niya muna sa akin ang wand, akala ko ay papatayin din niya ako pero laking
gulat ko ng itutok niya sa sarili niya ang wand.

"Patawad anak..."

Pagkasabi nun ay isang puting liwanag ang parang kuryenteng lumabas sa dulo ng
wand. Ilang sandali pa ay nakita kong bumagsak sa lupa ang wand sumundo ay ang
katawan na ni Dad.

Mabilis ko siyang nilapitan at niyakap. Wala akong gustong sabihin. Pero patuloy sa
pagpatak ang mga luha ko habang mahigpit na nakayakap sa kanya.

Isang kamay ang naramdaman kong humawak sa aking balikat. Pagkatapos ay hinila
akong papalapit sa kanya para mayakap.

Hindi ko man siya nakikita, naamoy ko at naramdaman si Miranda. Hindi siya


nagsalita, niyakap lang niya ako na parang isang anak. Napansin ko din sina Castor
at Nazar na nakatayo sa harapan ko

*******************************************
[15] Author's Inarte (✿ ♥‿♥)
*******************************************
(✿ ♥‿♥) (。♥‿♥。) (o⌒.⌒o)

Hi Guys! Thank You sa time nyo para basahin ang story ko. Sana nagustuhan nyo ang
story. But wait there's more.. Ongoing na po ang Book 2. So mas inspired po ako
ngayon sa love story at adventure ng ating mga bida. So guys sana suportahan nyo pa
din ang book 2 ng Academy of Witchcraft and Wizardry, masmaraming revelations, love
story at itry ko na pakiligin kayo hehehe! At syempre mas maraming adventure.
Magshare pa din ako ng mga basic spells na alam kong magugutuhan nyo at pwede
ninyong gawin. Love you guys!!!! ' ▽`).。o♡

(✿ ♥‿♥) Ate Shen

************************************************
STORY END
*******************************************
*******************************************

You might also like